Seks
alle pijlers
Verliefd geworden op minaar/sexvriendje
zondag 15 juni 2008 om 09:08
Al 9 maanden een SV. In eerste instantie had hij een relatie, die niet goed liep en ik vond dat eigenlijk wel makkelijk. Geen verwachtingen over en weer...Een aantal maanden geleden heeft hij deze relatie verbroken, omdat hij niet met zichzelf door de bocht kon een vriendin te hebbeb en mij voor de wilde en heftige sex
De maanden gingen voorbij, vele afspraken, parenclubs vele avonden chatten met mekaar over de meest uiteenlopende dingen.
Na elke contact afstand van hem, totaal onbegrijpelijk voor mij.
Ik raak daar zo door van slag, Ineens de stilte, ineens geen interesse meer (zo voelt het), de weinige smsjes die dan komen zijn bijna plichtmatig , zijn mobiel die uit staat...niet meer online....na een aantal dagen komt hij weer en is het weer als vanouds. Ik heb al verscheidende malen aangegeven dat ik hier niet goed mee om kan gaan, dat het me veel verdriet brengt.
Bottomline....ik ben geloof ik verliefd geworden op mijn sexvriendje/minaar....en verwacht relatiedingen van hem. Waardoor hij natuurlijk ook weer in de stress schiet als hij een mailtje van me krijgt, dat ik verdriet heb door de afstand die hij neemt.
De afgelopen maanden al vaker geprobeerd het contact te verbreken, maar we komen steeds weer bij mekaar uit.
Volgens hem zijn er geen toekomstmogelijkheden, neem alleen al de afstand. Hij kan niet meer bieden dan een vrijblijvende vriendschap (als in mekaar niet opeisen)...hij vindt het goed zoals het is.....ik wil meer, geen idee of ik een relatie met hem wil, maar ik wil hem wel beter leren kennen. Keertje uiteten, gewoon een avondje weg, zonder dat sex daar een onderdeel van is, gewoon een keer samen op de bank hangen om naar een film te kijken, zonder dat het porno is, winkelen samen, zonder dat het speeltjes zijn. Ik mis de tederheid, een streling door mijn haar, een aai over mijn wang, ik mis tedere zoenen overgaand ik vrijen met mekaar, ik zou graag willen dat hij me vasthoud als ik klaargekomen ben (vooral als het heftig is geweest)..hij wacht nu gewoon totdat ik 'klaar' ben met klaarkomen.... de sex met hem is geweldig. Begrijp me niet verkeerd...ik mis het tedere erin, als balans voor het heftige en geile
Maar ik wil meer...wil hem leren kennen in andere delen van zijn leven. Vind ik hem dan ook nog heel erg leuk? Ik weet het nu niet, dat is een totaal zwart gat voor mij. Hoe is hij als vader, hoe gaat hij om met vrienden, van welke muziek houdt hij...enz.enz.
En nu.....na een afspraak is het weer doodstil. OKe...het is druk op zijn werk, hij heeft geen tijd en is moe. Ik dat een reden om dan niks van je te laten horen? Wetende dat de ander dat op prijs stelt? Naja....ik heb een mailtje gestuurd dat ik er weer door van slag ben...ik steeds moet raden waarom hij afstand neemt. Mijn eigen gedachten gaan dan rollen....Hij vind die mailtjes van mij niet leuk en krijgt er een rotgevoel bij.
Het werkt dus niet op deze manier, ik verwacht, bewust of onbewust relatiedingen van hem, terwijl het voor hem gewoon een sexvriendschap is....
Dat maakt me verdrietig en doet me pijn. Gevoel is niet de dwingen..
En in plaats van de knoop door te hakken en voor mezelf te kiezen, probeer ik me te buigen en strekken in hetgeen hij kan geven..en dat voelt dus uiteindelijk niet goed voor mij...en toch...toch kan ik hem niet loslaten.
Hij heeft me op sexueel vlak zoveel dingen van mezelf laten zien...zoveel nieuwe dingen laten ervaren..
Het voelt als een kluwen in mijn hoofd...ik weet het ff niet meer.....
Ik heb geloof ik in die 9 maanden heel wat bindingshormonen aangemaakt..ik ben monogaam uit keuze en niet omdat het 'zo hoort' (hij heeft overigens ook geen sex met anderen) . Ik sta zo NIET open voor andere mannen.
Mijn hoofd zegt dat ik geen relatie heb, mijn hart zegt van wel...
E.
De maanden gingen voorbij, vele afspraken, parenclubs vele avonden chatten met mekaar over de meest uiteenlopende dingen.
Na elke contact afstand van hem, totaal onbegrijpelijk voor mij.
Ik raak daar zo door van slag, Ineens de stilte, ineens geen interesse meer (zo voelt het), de weinige smsjes die dan komen zijn bijna plichtmatig , zijn mobiel die uit staat...niet meer online....na een aantal dagen komt hij weer en is het weer als vanouds. Ik heb al verscheidende malen aangegeven dat ik hier niet goed mee om kan gaan, dat het me veel verdriet brengt.
Bottomline....ik ben geloof ik verliefd geworden op mijn sexvriendje/minaar....en verwacht relatiedingen van hem. Waardoor hij natuurlijk ook weer in de stress schiet als hij een mailtje van me krijgt, dat ik verdriet heb door de afstand die hij neemt.
De afgelopen maanden al vaker geprobeerd het contact te verbreken, maar we komen steeds weer bij mekaar uit.
Volgens hem zijn er geen toekomstmogelijkheden, neem alleen al de afstand. Hij kan niet meer bieden dan een vrijblijvende vriendschap (als in mekaar niet opeisen)...hij vindt het goed zoals het is.....ik wil meer, geen idee of ik een relatie met hem wil, maar ik wil hem wel beter leren kennen. Keertje uiteten, gewoon een avondje weg, zonder dat sex daar een onderdeel van is, gewoon een keer samen op de bank hangen om naar een film te kijken, zonder dat het porno is, winkelen samen, zonder dat het speeltjes zijn. Ik mis de tederheid, een streling door mijn haar, een aai over mijn wang, ik mis tedere zoenen overgaand ik vrijen met mekaar, ik zou graag willen dat hij me vasthoud als ik klaargekomen ben (vooral als het heftig is geweest)..hij wacht nu gewoon totdat ik 'klaar' ben met klaarkomen.... de sex met hem is geweldig. Begrijp me niet verkeerd...ik mis het tedere erin, als balans voor het heftige en geile
Maar ik wil meer...wil hem leren kennen in andere delen van zijn leven. Vind ik hem dan ook nog heel erg leuk? Ik weet het nu niet, dat is een totaal zwart gat voor mij. Hoe is hij als vader, hoe gaat hij om met vrienden, van welke muziek houdt hij...enz.enz.
En nu.....na een afspraak is het weer doodstil. OKe...het is druk op zijn werk, hij heeft geen tijd en is moe. Ik dat een reden om dan niks van je te laten horen? Wetende dat de ander dat op prijs stelt? Naja....ik heb een mailtje gestuurd dat ik er weer door van slag ben...ik steeds moet raden waarom hij afstand neemt. Mijn eigen gedachten gaan dan rollen....Hij vind die mailtjes van mij niet leuk en krijgt er een rotgevoel bij.
Het werkt dus niet op deze manier, ik verwacht, bewust of onbewust relatiedingen van hem, terwijl het voor hem gewoon een sexvriendschap is....
Dat maakt me verdrietig en doet me pijn. Gevoel is niet de dwingen..
En in plaats van de knoop door te hakken en voor mezelf te kiezen, probeer ik me te buigen en strekken in hetgeen hij kan geven..en dat voelt dus uiteindelijk niet goed voor mij...en toch...toch kan ik hem niet loslaten.
Hij heeft me op sexueel vlak zoveel dingen van mezelf laten zien...zoveel nieuwe dingen laten ervaren..
Het voelt als een kluwen in mijn hoofd...ik weet het ff niet meer.....
Ik heb geloof ik in die 9 maanden heel wat bindingshormonen aangemaakt..ik ben monogaam uit keuze en niet omdat het 'zo hoort' (hij heeft overigens ook geen sex met anderen) . Ik sta zo NIET open voor andere mannen.
Mijn hoofd zegt dat ik geen relatie heb, mijn hart zegt van wel...
E.
zondag 15 juni 2008 om 09:46
Ik zou het contact verbreken. Je wordt hier niet gelukkig van. Jij wilt graag dat hij om je geeft, maar hij geeft duidelijk aan niets meer dan seks te willen. Seksvrienden zijn is prima, maar als de één er gevoelens bij gaat krijgen werkt het niet meer. De volgende keer dat jullie seks hebben en hij je weer gewoon laat liggen zonder je vast te houden, zul je je denk ik alleen maar gekwetster en wellicht goedkoop voelen. Voor je eigen zelfrespect zou ik het afkappen.
![:-]](https://forum.viva.nl/smilies/77_happy.gif){kind=small}
)
zondag 15 juni 2008 om 09:55
Wanneer je er zelf geen punt achter zet, is het wachten tot hij dat zal doen. Geweldige seks zegt niets over de eventuele aanwezige potentie voor een goede relatie.
Je dringt er bij hem op aan dat hij meegaat in jouw gevoel om zich te gedragen alsof hij een liefdesrelatie met je heeft. Maar die hebben jullie niet en hij geeft er ook geen blijk van dat hij dat liever zou willen dan de seksafspraken die jullie nu hebben.
De realiteit is niet altijd leuk en zoals je die wilt. Maar wat heb je eraan om die te ontkennen?
Je dringt er bij hem op aan dat hij meegaat in jouw gevoel om zich te gedragen alsof hij een liefdesrelatie met je heeft. Maar die hebben jullie niet en hij geeft er ook geen blijk van dat hij dat liever zou willen dan de seksafspraken die jullie nu hebben.
De realiteit is niet altijd leuk en zoals je die wilt. Maar wat heb je eraan om die te ontkennen?
zondag 15 juni 2008 om 10:00
Hij wil alleen maar seks als het hem uitkomt en geen verdere verplichtingen en jij wilt seks plus nog een hele hoop extra (een relatie).
Ik denk dat het enige dat je kunt doen precies datgene is wat je eigenlijk wel weet: de boel volledig te verbreken met hem. Hij wil niet meer en je merkt hoe hij reageert als jij aangeeft wel meer te willen. Oftewel, het enige wat er gebeurt als je hier langer in blijft hangen is dat je nog meer gekwetst zult gaan worden.
Ik denk dat het enige dat je kunt doen precies datgene is wat je eigenlijk wel weet: de boel volledig te verbreken met hem. Hij wil niet meer en je merkt hoe hij reageert als jij aangeeft wel meer te willen. Oftewel, het enige wat er gebeurt als je hier langer in blijft hangen is dat je nog meer gekwetst zult gaan worden.
zondag 15 juni 2008 om 10:09
Ach, die radiostiltes daar hebben meerdere mannen last van.
Maar in een sexrelatie ben je niks verplicht tot elkaar, dus ja..hij kan en mag dat doen.
Heleboel vrouwen kunnen niet met een sv omgaan, ze hebben totaal de touwtjes niet in handen, en zijn eeuwig blij met elke vorm van contact die ze krijgen van hem.
Als jij dat niet aankan, zegt dat meer over hem dan over jou.
Hij is duidelijk naar je geweest, en jullie weten waar je in zit.
Wat is het probleem?
Je weet het antwoord voor jezelf allang.
Kappen met die handel.
Ben je daar niet sterk genoeg voor kunnen wij je ook niet helpen.
Maar in een sexrelatie ben je niks verplicht tot elkaar, dus ja..hij kan en mag dat doen.
Heleboel vrouwen kunnen niet met een sv omgaan, ze hebben totaal de touwtjes niet in handen, en zijn eeuwig blij met elke vorm van contact die ze krijgen van hem.
Als jij dat niet aankan, zegt dat meer over hem dan over jou.
Hij is duidelijk naar je geweest, en jullie weten waar je in zit.
Wat is het probleem?
Je weet het antwoord voor jezelf allang.
Kappen met die handel.
Ben je daar niet sterk genoeg voor kunnen wij je ook niet helpen.
zondag 15 juni 2008 om 10:11
zondag 15 juni 2008 om 10:39
Volgens mij ben jij erachter gekomen dat sex zonder liefde niet bestaat, wat sommige profeten van de vrije liefde ook beweren. Ik geloof never nooit niet dat je met iemand sext, en dat die persoon je helemaal koud laat. Kan niet, en dat is maar goed ook.
Anyway: jij zit best in een probleem. Je kan nog een keer aan hem vragen of hij in is voor meer. Zoniet, dan zou ik proberen een nieuwe relatie te zoeken. Ik weet niet of radicaal breken nou zo'n goed idee is, je kan het af en toe nog gezellig hebben maar op den duur gaat, als hij niet wil, deze relatie niet werken.
Anyway: jij zit best in een probleem. Je kan nog een keer aan hem vragen of hij in is voor meer. Zoniet, dan zou ik proberen een nieuwe relatie te zoeken. Ik weet niet of radicaal breken nou zo'n goed idee is, je kan het af en toe nog gezellig hebben maar op den duur gaat, als hij niet wil, deze relatie niet werken.
zondag 15 juni 2008 om 11:05
HIj mag en kan alles doen wat hij wil....de eerste dat ik met deze gevoelens kampte en ze NIET zei....was hij boos...had ik het moeten zeggen, zodat hij iig in de gelegenheid was er iets aan te doen...
Een van de laatste keren dat ik deze gevoelens uitte...(dat ik de afstand die hij nam niet leuk vond) ....zei hij dat hij zijn best ging doen, niet de totale impact op mij begrepen had, dat hij het nu wist er zijn best ging doen om er rekening mee te houden.
Ik probeer een modus te vinden zodat het voor ons allebei werkt,maar kan mijn eigen gevoel niet aan de kant zetten ...ik heb een keer het contact totaal verbroken. Na een paar dagen een mail van hem, dat hij ook anders en meer voor me was gaan voelen. Dat we nog zoveel leuke dingen konden doen, maar dat ons contact geen toekomstperspectief had, vanwege de afstand.
Natuurlijk zegt dit meer over mezelf dan over hem, hij is ook gewoon hij en ik gewoon ik, en dat werkt niet samen....
Waarom blijf ik dan denken dat het wel zo zou kunnen zijn? Omdat we de mogelijkheden om mekaar te leren kennen gewoon laten liggen?
zondag 15 juni 2008 om 11:12
Tja....en de laatste keer dat ik contact verbrak....wilde hij me blijven zien....zonder sex...keertje uiteten, gewoon in contact blijven met mekaar, wel mekaar blijven spreken, wel delen wat we wilden delen....
Dus zo helemaal zwart/wit is het ook weer niet....
Ik wil meer van deze man, ik wil hem leren kennen, ik ken hem nu alleen op sexueel vlak en de kruimels die hij strooit over zijn dagelijkse leven. Ik zou graag meer van hem weten, meer van hem leren kennen.
HIj is overgens doodsbang om verliefd te worden op iemand....dan is zijn focus gericht op die ene en hij is doodsbang dat te verliezen...dus sluit hij zich af (zijn eigen woorden overigens)
zondag 15 juni 2008 om 11:25
Ik zit zelf midden in zo'n proces. Je komt nergens, echt waar. Ik zoek eigenlijk meer Vriendschap+ (dus met sex erbij), maar dat werkt voor hem weer niet echt. Probeer nu ook veel afstand te nemen. Heb inmiddels iemand die heel graag die V+ voor me wil zijn en probeer me daar op te richten. Trouwens, ik zoek op dit moment absoluut geen 24/7-relatie.
Maar snap TO's verhaal volkomen en weet hoe moeilijk het is ermee te stoppen.
Maar snap TO's verhaal volkomen en weet hoe moeilijk het is ermee te stoppen.
zondag 15 juni 2008 om 14:18
Je houd jezelf voor de gek. Van binnen weet je allang hoe de vork in de steel zit, maar je wilt er nog niet aan geloven. Hoe herkenbaar is dit!
Voor mij is de enige manier om met zoiets om te gaan: alle verbindingen verbreken. Dus wis zijn nummer, gooi hem van je MSn af en spreek gewoon echt niet meer af.
Je zult verdriet hebben (maar dat heb je nu ook) het doet pijn (maar nu heb je ook geen fijn gevoel) maar uiteindelijk weet je dat je er goed aan doet. Zul je terug kijken op een goed besluit.
Zul je weer open staan voor andere contacten.
Het vergt even moed om deze stap te zetten, maar bedenk dat je nu telkens een teleurstelling te verwerken krijgt, met het rotgevoel daarbij. Heb je daar nog langer zin in?
Hij heeft xih duidelijk gemaakt naar jou, en het zal echt niet opeens veranderen... wachten en hopen is dus totaal zinloos.
Sorry voor deze harde woorden, maar mijn ervaring is dat je ze nodig hebt, wakker geschud moet worden, en dan: alles verbreken. Da's de beste manier.
Laat hem, verbied hem contact met je te zoeken, en dan kun je verder....
Sterkte!!!
Voor mij is de enige manier om met zoiets om te gaan: alle verbindingen verbreken. Dus wis zijn nummer, gooi hem van je MSn af en spreek gewoon echt niet meer af.
Je zult verdriet hebben (maar dat heb je nu ook) het doet pijn (maar nu heb je ook geen fijn gevoel) maar uiteindelijk weet je dat je er goed aan doet. Zul je terug kijken op een goed besluit.
Zul je weer open staan voor andere contacten.
Het vergt even moed om deze stap te zetten, maar bedenk dat je nu telkens een teleurstelling te verwerken krijgt, met het rotgevoel daarbij. Heb je daar nog langer zin in?
Hij heeft xih duidelijk gemaakt naar jou, en het zal echt niet opeens veranderen... wachten en hopen is dus totaal zinloos.
Sorry voor deze harde woorden, maar mijn ervaring is dat je ze nodig hebt, wakker geschud moet worden, en dan: alles verbreken. Da's de beste manier.
Laat hem, verbied hem contact met je te zoeken, en dan kun je verder....
Sterkte!!!
zondag 15 juni 2008 om 16:03
Dit is dus jouw valkuil. Jij denkt dat hij niet verliefd wil worden maar dat als hij verliefd zou (willen) worden hij dan zeker op jou verliefd zal worden. Het enige wat jij hoeft te doen denk je is er er voor hem zijn en over zijn angst heen helpen en dan leven jullie nog lang en gelukkig.
Je kan er zeker van zijn dat dit niet gaat werken. Waarschijnlijk is het gewoon een smoes van zijn kant om jou te laten weten dat je niets van hem hoeft te verwachten.
Mocht het wel waar zijn dan is het ook nog maar de vraag of jij wel diegene bent die hem kan veranderen.
zondag 15 juni 2008 om 16:10
zondag 15 juni 2008 om 18:40
Dank je wel voor je woorden Sugarmiss.....is geloof ikook wel zo...maar om ze zelf zo te benoemen.....tja....that's different koek 
Ook jij Omen.....hij doet er ook niets aan om zich NIET af te sluiten....hij vindt het prima zoals het is. Heeft er alleen last van als ik over de afstandelijkheid 'klaag'....
Ik weet wat ik moet doen....maakt het er niet makkelijker op....hij heeft me wel dingen over mezelf laten ervaren die ik niet voor mogelijk hield......
Ook jij Omen.....hij doet er ook niets aan om zich NIET af te sluiten....hij vindt het prima zoals het is. Heeft er alleen last van als ik over de afstandelijkheid 'klaag'....
Ik weet wat ik moet doen....maakt het er niet makkelijker op....hij heeft me wel dingen over mezelf laten ervaren die ik niet voor mogelijk hield......
zondag 15 juni 2008 om 20:24
Meid, wat doe je jezelf pijn. Het is een beetje masochistisch hoor, zo dromen en wensen en hopen op iets wat er niet zal komen. Zonde van je tijd. Het was heel erg leuk allemaal maar nu doet het vooral zeer en pijn kan fijn zijn maar deze bitterzoete pijn is zo langzamerhand meer bitter dan zoet zo te lezen.
Hij wíl geen relatie met jou. Hij zegt dat hij geen relatie wil met niemand en niet verliefd wil worden. Dat zou best kunnen maar in ieder geval wil hij géén relatie met jou en als jij hem gaat mailen en bellen en aan zijn been gaat hangen, dan zal dat alleen maar minder worden.
Nog minder van hem eisen, nog minder aan zijn been hangen, alleen maar voor jezelf dromen en wensen en hopen is wel een erg eenzame gebeurtenis. Ik zou zuinig zijn op jou als ik jou was en er mee ophouden voor je hart gebroken is.
Hij wíl geen relatie met jou. Hij zegt dat hij geen relatie wil met niemand en niet verliefd wil worden. Dat zou best kunnen maar in ieder geval wil hij géén relatie met jou en als jij hem gaat mailen en bellen en aan zijn been gaat hangen, dan zal dat alleen maar minder worden.
Nog minder van hem eisen, nog minder aan zijn been hangen, alleen maar voor jezelf dromen en wensen en hopen is wel een erg eenzame gebeurtenis. Ik zou zuinig zijn op jou als ik jou was en er mee ophouden voor je hart gebroken is.
zondag 15 juni 2008 om 20:32
Juist!! Natuurlijk heb je dit makkelijker getypt dan gedaan, maar please... vind de kracht om het ook daadwerkelijk te doen!
Ikzelf zit nu in een soortgelijke situatie, heb een leuke vent toch aan de kant gezet, nadat ik hem al veel te veel weken een kans heb gegeven... telkens had ik de hoop dat het anders zou worden, maar nee. Hij staat er niet open voor, kiest de makkelijkste weg, ervoor weglopen. Dit weekend zouden we weer afspreken, en weer heeft hij afgezegd. Weeer die teleurstelling bij mij, weeer een leeg weekend, ik was er klaar mee.
Ben behoorlijk hard tegen hem geweest, maar weet dat dit voor mij de beste manier is. Heb dus alles gewist (nummer, MSN etc) en ga nu verder. Maar ik betrap mezelf er ook op dat ik stiekum hoop dat hij me belt... al weet ik dondersgoed dat ik dan mijn poot stijf met houden, ook al is dit verre van makkelijk...
Sterkte meis!
zondag 15 juni 2008 om 20:32
tja ik kan moeilijk zeggen kappen want ik zit zelf met een nr 1 en nr 1B (ik schijn hem geen 2 te mogen noemen teveel soulmate). Dus ik voel heel erg met je mee elaida. Bij mij is het bij nr 1B wel zo dat hij ook wil etc alleen heb ik niet zo vaak contact met hem als ik zou willen en dat doet zeker pijn af en toe , lastig bereikbaar is nooit prettig toch?
Dus heel veel sterkte met wat je ook doet of besluit.
Dus heel veel sterkte met wat je ook doet of besluit.
zondag 15 juni 2008 om 20:57
Dank je....jij natuurlijk ook
Ik weet dat ik het kan.....paar maanden geleden ook gedaan...de rust die erna kwam vond ik eigenlijk heerlijk....wel steeds mail checken en stiekem hopen dattie toch contact op zou nemen....deed hij ook een paar dagen later...ben ik weer in zee gegaan met hem....was verdorie Valentijnsdag dat hij die mail stuurde....zucht...en ik besef dat het elke keer pijnlijker wordt en dat inderdaad (nooi geschreven hoor! ) bitterzoete pijn allang meer bitter dan zoet is......
