Seks
alle pijlers
voel me (emotioneel) zo slecht voor + na seks..
zondag 24 februari 2008 om 16:37
Hallo lieve allemaal!
Er is een probleem wat ik heb, al een hele tijd en hoop dat jullie tips voor mij hebben. Want vind dit echt niet meer leuk.. en ben bang dat het problemen voor mijn relatie gaat opleveren.
Mijn vriend en ik zijn nu 4 maanden bij elkaar. Na 1 maand hebben we het voor het eerst gedaan. Tot die tijd dacht ik dat seks iets was wat niet lekker was, tenminste, niet zo lekker als het bleek te zijn. Ik ben vroeger aangerand door familielid en ik heb één keer seks met mijn ex gehad, wat afschuwelijk was.
Maar goed, met mijn vriend was en is! het dus super lekker. Maar nu het probleem. Wij doen het best wel vaak en ik denk dat het een goed teken is dat we ons tot elkaar aangetrokken voelen. Toch knaagt het aan mij dat we het zo vaak doen. Naast seks doen we genoeg andere dingen hoor, het is niet zo dat we hele dag in bed liggen of iets..
Maar nadat we het gedaan hebben, overvalt mij een enorm schuldgevoel. Dat ik slecht ben dat ik het heb gedaan en ik schaam me enorm tegenover mijn vriend omdat ik me zo laat gaan tijdens de seks (trillen, kreunen, etc.) Hij vindt dit juist erg fijn en wil dat ik gewoon mezelf ben en me niet inhoudt omdat ik me schaam.. Ik kan me ook niet inhouden omdat 't zo lekker is, maar ik voel me na die tijd vreselijk slecht.
Het is nu de helft van de keren gebeurd dat ik na de seks helemaal in elkaar kruip en alleen maar kan denken: wat wil ik graag dood.. waarom heb ik me weer laten verleiden tot dit?? Terwijl ik het zelf wil hoor! Ik daag mijn vriend zelf uit, hij mij ook en dan doen we het.. Maar na die tijd, het schuldgevoel..bah!
Doordat ik zulke gedachten na de seks heb en ook als ik thuis ben (niet bij mijn vriend) beïnvloedt dit toch wel mijn relatie. Hij denkt heel vaak dat hij iets verkeerds doet, terwijl het hele probleem niet bij hem ligt (denk ik toch). Ik heb hem geprobeerd het uit te leggen (ik heb niet gezegd dat ik me vreselijk voel na de seks, want ik vind de seks geweldig). Maar ik heb gezegd dat het aan mij ligt en dat hij er niets aan kan doen. Hij probeert me altijd wel te troosten, maar ik voel me gewoon zo rot erover.
Ik heb mijn vriend door deze gevoelens wel eens dingen gezegd/ gesmst als: je moet niet denken dat je me kunt gebruiken voor seks, lekker he, zo'n meisje die zovaak zin heeft..
of: onze relatie is niks zonder seks, waar is het eigenlijk op gebasseerd? Je zou het gelijk uitmaken zonder de seks..
Nouja, hij kan hier soms heel boos om worden, omdat ik hem onzeker maak doordat ik deze dingen zeg/sms. Maar zo voel ik dat wel op dat moment, terwijl ik weet dat het onzin is..
Ik wil gewoon seks met mijn vriend kunnen hebben ZONDER een enorm negatief gevoel na die tijd..
Please help?
(sorry voor het lange verhaal.. bedankt voor de moeite van het lezen)!
Er is een probleem wat ik heb, al een hele tijd en hoop dat jullie tips voor mij hebben. Want vind dit echt niet meer leuk.. en ben bang dat het problemen voor mijn relatie gaat opleveren.
Mijn vriend en ik zijn nu 4 maanden bij elkaar. Na 1 maand hebben we het voor het eerst gedaan. Tot die tijd dacht ik dat seks iets was wat niet lekker was, tenminste, niet zo lekker als het bleek te zijn. Ik ben vroeger aangerand door familielid en ik heb één keer seks met mijn ex gehad, wat afschuwelijk was.
Maar goed, met mijn vriend was en is! het dus super lekker. Maar nu het probleem. Wij doen het best wel vaak en ik denk dat het een goed teken is dat we ons tot elkaar aangetrokken voelen. Toch knaagt het aan mij dat we het zo vaak doen. Naast seks doen we genoeg andere dingen hoor, het is niet zo dat we hele dag in bed liggen of iets..
Maar nadat we het gedaan hebben, overvalt mij een enorm schuldgevoel. Dat ik slecht ben dat ik het heb gedaan en ik schaam me enorm tegenover mijn vriend omdat ik me zo laat gaan tijdens de seks (trillen, kreunen, etc.) Hij vindt dit juist erg fijn en wil dat ik gewoon mezelf ben en me niet inhoudt omdat ik me schaam.. Ik kan me ook niet inhouden omdat 't zo lekker is, maar ik voel me na die tijd vreselijk slecht.
Het is nu de helft van de keren gebeurd dat ik na de seks helemaal in elkaar kruip en alleen maar kan denken: wat wil ik graag dood.. waarom heb ik me weer laten verleiden tot dit?? Terwijl ik het zelf wil hoor! Ik daag mijn vriend zelf uit, hij mij ook en dan doen we het.. Maar na die tijd, het schuldgevoel..bah!
Doordat ik zulke gedachten na de seks heb en ook als ik thuis ben (niet bij mijn vriend) beïnvloedt dit toch wel mijn relatie. Hij denkt heel vaak dat hij iets verkeerds doet, terwijl het hele probleem niet bij hem ligt (denk ik toch). Ik heb hem geprobeerd het uit te leggen (ik heb niet gezegd dat ik me vreselijk voel na de seks, want ik vind de seks geweldig). Maar ik heb gezegd dat het aan mij ligt en dat hij er niets aan kan doen. Hij probeert me altijd wel te troosten, maar ik voel me gewoon zo rot erover.
Ik heb mijn vriend door deze gevoelens wel eens dingen gezegd/ gesmst als: je moet niet denken dat je me kunt gebruiken voor seks, lekker he, zo'n meisje die zovaak zin heeft..
of: onze relatie is niks zonder seks, waar is het eigenlijk op gebasseerd? Je zou het gelijk uitmaken zonder de seks..
Nouja, hij kan hier soms heel boos om worden, omdat ik hem onzeker maak doordat ik deze dingen zeg/sms. Maar zo voel ik dat wel op dat moment, terwijl ik weet dat het onzin is..
Ik wil gewoon seks met mijn vriend kunnen hebben ZONDER een enorm negatief gevoel na die tijd..
Please help?
(sorry voor het lange verhaal.. bedankt voor de moeite van het lezen)!
zondag 24 februari 2008 om 16:42
Jee, dat is vervelend! Ik denk niet dat het forum je hier vanaf kan helpen, maar dat je toch iets van psychologische hulp nodig hebt om niet zulke negatieve gedachten over sex te hebben. Kan me voorstellen dat dit door je opvoeding en/of aanranding is gekomen, die schuldgevoelens, maar het is wel fijn om er vanaf te komen. Buig die gedachte om dat het slecht is om plezier te beleven aan sex. Het is zonde van je tijd om je zo te voelen!!! Ga eens naar je huisarts of zoek zelf een psycholoog die gedragstherapie doet.
En wat ik je ook aan zou raden: laat je vriend dit lezen. Voor hem moet het heel verwarrend zijn, je smsjes en uitspraken soms, en wat je boven hebt geschreven verheldert het hopelijk voor hem.
En wat ik je ook aan zou raden: laat je vriend dit lezen. Voor hem moet het heel verwarrend zijn, je smsjes en uitspraken soms, en wat je boven hebt geschreven verheldert het hopelijk voor hem.
zondag 24 februari 2008 om 16:45
zondag 24 februari 2008 om 16:46
Bedankt voor je snelle reactie :-)
Ik loop bij een psycholoog. Alleen dit is vanuit een christelijke organisatie en mijn psycholoog is ook christelijk en ik wil met haar niet over seks praten (zij heeft het vaak over 'regels' van God enzo en lijkt me dat zij seks voor het huwelijk niet zo goed? vindt..) weet niet hoe ik dat moet zeggen. In ieder geval, ik praat met haar over mijn relatie, maar niet over de seks.
Ik hoopte daarom dat misschien iemand hier een idee heeft hoe dit kan (ik weet het zelf niet eens, maar misschien uit mijn verhaal?) of ervaringen heeft of tips..
Ik loop bij een psycholoog. Alleen dit is vanuit een christelijke organisatie en mijn psycholoog is ook christelijk en ik wil met haar niet over seks praten (zij heeft het vaak over 'regels' van God enzo en lijkt me dat zij seks voor het huwelijk niet zo goed? vindt..) weet niet hoe ik dat moet zeggen. In ieder geval, ik praat met haar over mijn relatie, maar niet over de seks.
Ik hoopte daarom dat misschien iemand hier een idee heeft hoe dit kan (ik weet het zelf niet eens, maar misschien uit mijn verhaal?) of ervaringen heeft of tips..
zondag 24 februari 2008 om 16:49
Nog even een toevoeging:
op zich denk ik dat het beter is nu even geen seks te hebben. Alleen mijn vriend voelt zich afgewezen wanneer ik geen seks met hem heb (logisch, want ik durf hem niet te zeggen hoe het komt). Eigenlijk heb ik gewoon wel behoefte aan seks, voel me enorm tot hem aangetrokken en als ik hem uitdaag (strelen, likken, jeweetwel) dan is het logisch dat hij verder wil.. Maar hoe leg ik hem dan uit dat ik even het niet wil? Maar ik wil het ook wel, maar alleen niet dat ik me zo shit voel na die tijd..
op zich denk ik dat het beter is nu even geen seks te hebben. Alleen mijn vriend voelt zich afgewezen wanneer ik geen seks met hem heb (logisch, want ik durf hem niet te zeggen hoe het komt). Eigenlijk heb ik gewoon wel behoefte aan seks, voel me enorm tot hem aangetrokken en als ik hem uitdaag (strelen, likken, jeweetwel) dan is het logisch dat hij verder wil.. Maar hoe leg ik hem dan uit dat ik even het niet wil? Maar ik wil het ook wel, maar alleen niet dat ik me zo shit voel na die tijd..
zondag 24 februari 2008 om 16:54
Je moet juist op zoek gaan naar hulp op het sexuele vlak. Vroeger had je daarvoor bijv. de Rutger stichting, ik weet niet of dat nog bestaat. Maar je kunt ook bij een "gewone" psychologe terecht. Maar heb het juist over je problemen op sexueel vlak. En het is heel tegenstrijdig om je vriend zo uit te dagen, terwijl je nu liever geen sex wilt. Dat leg je zo op deze manier ook niet echt aan hem uit.. Laat je vriend niet de dupe zijn van jouw dubbele houding hierin, wees open en eerlijk naar hem toe.
zondag 24 februari 2008 om 17:06
Je kunt ook een andere psycholoog of sexuoloog zoeken apart van je huidige psychologe. Het ligt er wel aan of je het via je verzekering vergoed wilt krijgen, bij de meeste verzekeraars zijn 8-10 behandelingen vergoed en de rest betaal je zelf. Maar is de psychologe waar je nu bij zit gratis omdat ze via die organisatie werkt oid? Dan kan het zonder problemen.
Bovendien mag je huidige psychologe niets over jullie gesprekken vertellen tegen anderen natuurlijk. Maar ik snap dat je het niet fijn vind om met haar over je probleem en oplossingen te praten terwijl jij weet dat ze het afkeurt.
Bovendien mag je huidige psychologe niets over jullie gesprekken vertellen tegen anderen natuurlijk. Maar ik snap dat je het niet fijn vind om met haar over je probleem en oplossingen te praten terwijl jij weet dat ze het afkeurt.
zondag 24 februari 2008 om 17:07
Alleereest zou ik mt je vriend je nare ervaring in het verleden bespreken. Dan weet ie ook waarom je er moeite mee hebt. Als je zoveel vertrouwen in hem hebt , kun je dit vast wel met m delen. Dan heft ie ook wat meer begrip voor "rare"smsjes. Anders denk ik dat ie er op een dag de brui aangeeft omdat niemand het volhoudt wanneer er telkens getwijfeld wordt aan de oprechtheid van je liefde.
Ten tweede, wanneer je dingen voor je therapeut gat verzwijgen, is je therapie zinloos. Heb jij het gevoel dan je niet alles kunt bespreken met je thgerapeute, dan moet je een andere zoeken, want deze kan je probleem niet oplossen. Nu ga je als het ware naar de dokter met een gebroken been, maar je zegt dat je hoofdpijn hebt en vraagt om een aspirientje. Sja, dan kan de dokter jouw "gebroken been"niet genezen. Dus zoek een therapeut waarbij je juist je sexuele probleem op tafel kunt leggen. Anders komt er nooit en oplossing en loopt deze relatie en elke volgende hier uiteindelijk op stuk.
Ten tweede, wanneer je dingen voor je therapeut gat verzwijgen, is je therapie zinloos. Heb jij het gevoel dan je niet alles kunt bespreken met je thgerapeute, dan moet je een andere zoeken, want deze kan je probleem niet oplossen. Nu ga je als het ware naar de dokter met een gebroken been, maar je zegt dat je hoofdpijn hebt en vraagt om een aspirientje. Sja, dan kan de dokter jouw "gebroken been"niet genezen. Dus zoek een therapeut waarbij je juist je sexuele probleem op tafel kunt leggen. Anders komt er nooit en oplossing en loopt deze relatie en elke volgende hier uiteindelijk op stuk.
zondag 24 februari 2008 om 17:09
Ik denk dat het tijd is voor een andere psych. Een psych moet juist iemand zijn bij wie je je gedachten gewoon uitspreekt, er geen filter overheen legt om na te gaan of je gevoelens wel 'gewenst' zijn. Anders geef je de psych maar halve informatie en kan die je niet goed helpen.
Zou je het niet juist beladener maken door een tijdje géén sex te hebben? Je vriend is misschien wel onzeker en wat verward door je sms'jes, maar hij doet zijn best. Zou hij dan niet openstaan voor wat je zonet geschreven hebt?
Zou je het niet juist beladener maken door een tijdje géén sex te hebben? Je vriend is misschien wel onzeker en wat verward door je sms'jes, maar hij doet zijn best. Zou hij dan niet openstaan voor wat je zonet geschreven hebt?
zondag 24 februari 2008 om 17:12
Hoe kan ik hem dat dan ooit duidelijk maken, als ik het zelf niet eens snap.. Hij weet van mijn verleden en heeft ook gezegd: ja, ik vergeef het je (nadat ik zulke dingen zei) omdat ik weet hoe het komt.. je doet het vast niet expres..
Maar als ik nu ga zeggen tegen hem dat ik geen seks wil..? Het is één keer gebeurd dat ik zei dat ik het niet wilde en het ook echt volhield. Toen voelde hij zich zoo afgewezen en zag ik gewoon zijn teleurstelling.. dat maakt me echt verdrietig. Ik wil hem geven wat hij verdient en niet dit.. hoe moet ik hem het uitleggen dan? Ik wil hem ook niet kwijt..
Maar als ik nu ga zeggen tegen hem dat ik geen seks wil..? Het is één keer gebeurd dat ik zei dat ik het niet wilde en het ook echt volhield. Toen voelde hij zich zoo afgewezen en zag ik gewoon zijn teleurstelling.. dat maakt me echt verdrietig. Ik wil hem geven wat hij verdient en niet dit.. hoe moet ik hem het uitleggen dan? Ik wil hem ook niet kwijt..
zondag 24 februari 2008 om 17:20
Ik denk toch echt dat professionele hulp jou hier het beste bij kan helpen... Ik heb ook wel eens een licht schuldgevoel gehad na de seks, dus ik herken je situatie enigszins. Ik dacht dan: wat heb ik me stom gedragen, vreselijk.. moet ik niet meer doen, enz...
Ik heb ook echt een tijd gehad dat ik niet van de seks kon genieten. Gelukkig kan ik er nu langzamerhand wel weer echt van gaan genieten. Ik denk dat dit voor jou ook belangrijk is. Probeer je dat voor ogen te houden - en tevens hoeveel je vriend voor jou betekent.
Ik dacht nl. ook wel eens: het is toch prima zo, onze relatie.. met of zonder seks, wat maakt het uit??
Nu weet ik dat mijn vriend veel waarde hecht aan seks (en eigenlijk ik zelf ook, al wilde ik dat eerst niet naar mezelf toe, toegeven) en het voegt écht iets toe aan je relatie. Ik denk dat als je je lekker voelt tijdens (en na) de seks, dat het je relatie echt alleen maar ten goede kan komen..
Mocht het je dus niet alleen lukken om hier verder meer te komen, zou ik echt op zoek gaan naar professionele hulp (sexuoloog bijv.). Maar je kan er wellicht ook best met je vriend over praten... Ik heb dat toen wel vaker gedaan (niet té vaak, want dat vond hij vervelend..), en ik denk wel dat het geholpen heeft.
Ik heb ook echt een tijd gehad dat ik niet van de seks kon genieten. Gelukkig kan ik er nu langzamerhand wel weer echt van gaan genieten. Ik denk dat dit voor jou ook belangrijk is. Probeer je dat voor ogen te houden - en tevens hoeveel je vriend voor jou betekent.
Ik dacht nl. ook wel eens: het is toch prima zo, onze relatie.. met of zonder seks, wat maakt het uit??
Nu weet ik dat mijn vriend veel waarde hecht aan seks (en eigenlijk ik zelf ook, al wilde ik dat eerst niet naar mezelf toe, toegeven) en het voegt écht iets toe aan je relatie. Ik denk dat als je je lekker voelt tijdens (en na) de seks, dat het je relatie echt alleen maar ten goede kan komen..
Mocht het je dus niet alleen lukken om hier verder meer te komen, zou ik echt op zoek gaan naar professionele hulp (sexuoloog bijv.). Maar je kan er wellicht ook best met je vriend over praten... Ik heb dat toen wel vaker gedaan (niet té vaak, want dat vond hij vervelend..), en ik denk wel dat het geholpen heeft.
zondag 24 februari 2008 om 18:01
Missy, voor mij heel herkenbaar wat je schrijft, door incestervaringen in het verleden. Daarna heb ik tijdenlang seks gehad omdat de ander het wilde, dus niet eens omdat ik er zelf naar verlangde. Nu, met een super lieve partner die nooit aandringt, is het voor het eerst mét gevoel.. en word ik na afloop echt kotsmisselijk. Juist omdat ik me laat gaan dus. Dan komt er oud zeer naar boven.
Leg je vriend uit dat dit niets met hem te maken heeft, stap over je schaamtedrempel heen, als je relatie je dat waard is. Ik heb mijn man alles uitgelegd, hij begrijpt het en hij troost me als ik daarna huil of misselijk ben. Het niet doen geeft een grote beladenheid, dat werkt niet. Dat zeg ik ook uit eigen ervaring.
En ik zou zeggen: zoek een andere therapeut. Ik ben nu pas bij de goede hulpverlening beland, na veel mensen bij wie ik niet over het echte probleem durfde te praten. Dit is hulpverlening speciaal gericht op vrouwen met geweldservaringen (in alle vormen) en dat is te merken. Daar voel ik me pas voor het eerst bij een hulpverlener veilig genoeg om het over dit soort dingen te hebben. Nu pas echt aan het verwerken dus en dat is nodig om weer vrijer te durven leven. Is er bij jou in de buurt niet ook zoiets? (ik weet natuurlijk niet waar je woont, ik woon in z-o brabant, zeg maar).
Leg je vriend uit dat dit niets met hem te maken heeft, stap over je schaamtedrempel heen, als je relatie je dat waard is. Ik heb mijn man alles uitgelegd, hij begrijpt het en hij troost me als ik daarna huil of misselijk ben. Het niet doen geeft een grote beladenheid, dat werkt niet. Dat zeg ik ook uit eigen ervaring.
En ik zou zeggen: zoek een andere therapeut. Ik ben nu pas bij de goede hulpverlening beland, na veel mensen bij wie ik niet over het echte probleem durfde te praten. Dit is hulpverlening speciaal gericht op vrouwen met geweldservaringen (in alle vormen) en dat is te merken. Daar voel ik me pas voor het eerst bij een hulpverlener veilig genoeg om het over dit soort dingen te hebben. Nu pas echt aan het verwerken dus en dat is nodig om weer vrijer te durven leven. Is er bij jou in de buurt niet ook zoiets? (ik weet natuurlijk niet waar je woont, ik woon in z-o brabant, zeg maar).
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
zondag 24 februari 2008 om 22:13
Hallo,
erg bedankt wederom!
Elmervrouw, ik denk inderdaad dat je gelijk hebt. Dat het misschien daar mee te maken heeft. Ik dacht dat ik het al verwerkt had, maar niet dus.. helaas. Mijn vriend vraagt altijd als ik 'raar' of 'anders' doe wat er is. Maar op die momenten kan ik niet praten, ik kan het niet uitleggen, omdat ik me schaam omdat ik die gevoelens niet wil hebben en hem er al helemaal niet mee wil belasten.
Geen seks hebben werkt denk ik ook niet. Ik heb er even over nagedacht, maar het is eigenlijk ook niet wat ik wil. Ik wil dolgraag seks met hem hebben, ik wil alleen die gevoelens achteraf niet hebben.. Ja, hoe kan ik het nou het beste aanpakken, hem het uitleggen terwijl ik me schaam? Het is zo lastig..
Ik woon in Friesland.. ik heb geen idee of er zoiets is hier. Ik heb op de site van NVSH gekeken en naar hun gemailt (bedankt voor het doorgeven daarvan). Misschien weten zij waar ik dan wel terecht kan..?
erg bedankt wederom!
Elmervrouw, ik denk inderdaad dat je gelijk hebt. Dat het misschien daar mee te maken heeft. Ik dacht dat ik het al verwerkt had, maar niet dus.. helaas. Mijn vriend vraagt altijd als ik 'raar' of 'anders' doe wat er is. Maar op die momenten kan ik niet praten, ik kan het niet uitleggen, omdat ik me schaam omdat ik die gevoelens niet wil hebben en hem er al helemaal niet mee wil belasten.
Geen seks hebben werkt denk ik ook niet. Ik heb er even over nagedacht, maar het is eigenlijk ook niet wat ik wil. Ik wil dolgraag seks met hem hebben, ik wil alleen die gevoelens achteraf niet hebben.. Ja, hoe kan ik het nou het beste aanpakken, hem het uitleggen terwijl ik me schaam? Het is zo lastig..
Ik woon in Friesland.. ik heb geen idee of er zoiets is hier. Ik heb op de site van NVSH gekeken en naar hun gemailt (bedankt voor het doorgeven daarvan). Misschien weten zij waar ik dan wel terecht kan..?
zondag 24 februari 2008 om 23:48
~[quote]:
Bedankt voor je snelle reactie :-)
Ik loop bij een psycholoog. Alleen dit is vanuit een christelijke organisatie en mijn psycholoog is ook christelijk en ik wil met haar niet over seks praten (zij heeft het vaak over 'regels' van God enzo en lijkt me dat zij seks voor het huwelijk niet zo goed? vindt..) quote]
Als jij opgevoed bent met het idee dat sex voor het huwelijk niet deugd vanwege je christelijke achtergrond, dan is het niet zo raar dat je je verward en schuldig voelt nadat je wel sex hebt gehad voor het huwelijk. Je hebt je namelijk niet aan je eigen principes gehouden. Daar komt dan ook nog eens dat nare incestverleden bij.
(Dat is dus die lekkere dubbele moraal in christelijke kringen)
Dus of je houd je aan je eigen principes en stopt met sex te hebben voor het huwelijk dan hoef je je ook niet zo naar en schuldig te voelen.
Of je zet die christelijke principes overboord en geniet gewoon van de sex.
Wil je leren om te genieten van de sex zonder je schuldig te voelen dan denk ik dat je inderdaad beter op zoek kan gaan naar een andere therapeute dan de christelijke van wie je weet dat ze je gedrag zal afkeuren.
Bedankt voor je snelle reactie :-)
Ik loop bij een psycholoog. Alleen dit is vanuit een christelijke organisatie en mijn psycholoog is ook christelijk en ik wil met haar niet over seks praten (zij heeft het vaak over 'regels' van God enzo en lijkt me dat zij seks voor het huwelijk niet zo goed? vindt..) quote]
Als jij opgevoed bent met het idee dat sex voor het huwelijk niet deugd vanwege je christelijke achtergrond, dan is het niet zo raar dat je je verward en schuldig voelt nadat je wel sex hebt gehad voor het huwelijk. Je hebt je namelijk niet aan je eigen principes gehouden. Daar komt dan ook nog eens dat nare incestverleden bij.
(Dat is dus die lekkere dubbele moraal in christelijke kringen)
Dus of je houd je aan je eigen principes en stopt met sex te hebben voor het huwelijk dan hoef je je ook niet zo naar en schuldig te voelen.
Of je zet die christelijke principes overboord en geniet gewoon van de sex.
Wil je leren om te genieten van de sex zonder je schuldig te voelen dan denk ik dat je inderdaad beter op zoek kan gaan naar een andere therapeute dan de christelijke van wie je weet dat ze je gedrag zal afkeuren.
maandag 25 februari 2008 om 02:13
Je schuldgevoel is onterecht. Maar dat weet je vast wel. Jij doet niets verkeerd. Je verdient het om te kunnen genieten van jullie samen. Misschien is je schuldgevoel voor een deel ontstaan door het misbruik in je verleden. Maar daar ben jij niet schuldig aan. Daarom heet het ook misbruik.
Het enige wat ik je kan adviseren is : Kijk eens naar jezelf als een volwassen vrouw die het samen met haar vriend fijn heeft en dat is niets om je voor te schamen, integendeel, daar mag je trots op zijn.
En als er nou iets is waar een verliefd stel niemand kwaad mee doet is het wel een fijne vrijpartij. Jij maakt je vriend happy, 't is goed voor het milieu want het houdt je lekker warm, je blijft er gezond bij enzovoorts.
Het kan inderdaad goed zijn om met iemand erover te praten van bv de NVSH omdat die je vaak dingen in een ander licht kunnen laten zien.
Schuld en schaamte is als zand in je schoenen, ik hoop dat je ze snel leeg kan schudden!![:-]](https://forum.viva.nl/smilies/77_happy.gif)
Het enige wat ik je kan adviseren is : Kijk eens naar jezelf als een volwassen vrouw die het samen met haar vriend fijn heeft en dat is niets om je voor te schamen, integendeel, daar mag je trots op zijn.
En als er nou iets is waar een verliefd stel niemand kwaad mee doet is het wel een fijne vrijpartij. Jij maakt je vriend happy, 't is goed voor het milieu want het houdt je lekker warm, je blijft er gezond bij enzovoorts.
Het kan inderdaad goed zijn om met iemand erover te praten van bv de NVSH omdat die je vaak dingen in een ander licht kunnen laten zien.
Schuld en schaamte is als zand in je schoenen, ik hoop dat je ze snel leeg kan schudden!
maandag 25 februari 2008 om 09:29
Hoi missy, even reactie van een man.
Je man kan veel hebben waarschijnlijk, als je hem maar uitlegt, dat het niet bij hem ligt. Heb het erover, als je erover kan praten. Als het er nog niet over kan hebben. Is het eigenlijk al voldoende, dat je hem zegt, dat het niet aan hem ligt, en dat je je ervoor schaamt, en misschien nog een keer uitlegt, maar het nu nog niet kan.
Als je de sex lekker vindt, gewoon doorgaan. Want het is een belangrijk bindmiddel in je relatie. Als je het niet kunt, in plaats van forceren, uitleggen dat het komt waarvoor je je schaamt.
Als je je down voelt na de sex, vragen aan hem, hoe je wilt dat hij reageert. Het kan zijn, dat je hem afwijst, moppert, sms-ed, etc. Vraag dan bijvoorbeeld dat hij lief reageert, ondanks jouw reactie, omdat je dat dat nodig hebt. En dat hij dan bv een arm om je heen slaat.
De bijbel is een boek, waarin onder andere leefregels staan, die zinnig waren in de tijd dat ze waren geschreven. Maar de pil, en een heleboel andere dingen kenden ze nog niet. Kijk bijvoorbeeld maar naar de regels voor eten uit de bijbel, wie kent ze nog, want nu hebben we de koelkast, steriliseren, enzovoorts, dus een heleboel van die regels zijn nu minder logisch.
Mocht je toch daar nog moeite mee hebben, kun je je misschien verloven met je vriend. Want dan heb je sex binnen een relatie, en blijf je in de geest van de bijbel.
Sterkte, ik hoop dat je hier iets aan hebt, liefs kreeft.
Je man kan veel hebben waarschijnlijk, als je hem maar uitlegt, dat het niet bij hem ligt. Heb het erover, als je erover kan praten. Als het er nog niet over kan hebben. Is het eigenlijk al voldoende, dat je hem zegt, dat het niet aan hem ligt, en dat je je ervoor schaamt, en misschien nog een keer uitlegt, maar het nu nog niet kan.
Als je de sex lekker vindt, gewoon doorgaan. Want het is een belangrijk bindmiddel in je relatie. Als je het niet kunt, in plaats van forceren, uitleggen dat het komt waarvoor je je schaamt.
Als je je down voelt na de sex, vragen aan hem, hoe je wilt dat hij reageert. Het kan zijn, dat je hem afwijst, moppert, sms-ed, etc. Vraag dan bijvoorbeeld dat hij lief reageert, ondanks jouw reactie, omdat je dat dat nodig hebt. En dat hij dan bv een arm om je heen slaat.
De bijbel is een boek, waarin onder andere leefregels staan, die zinnig waren in de tijd dat ze waren geschreven. Maar de pil, en een heleboel andere dingen kenden ze nog niet. Kijk bijvoorbeeld maar naar de regels voor eten uit de bijbel, wie kent ze nog, want nu hebben we de koelkast, steriliseren, enzovoorts, dus een heleboel van die regels zijn nu minder logisch.
Mocht je toch daar nog moeite mee hebben, kun je je misschien verloven met je vriend. Want dan heb je sex binnen een relatie, en blijf je in de geest van de bijbel.
Sterkte, ik hoop dat je hier iets aan hebt, liefs kreeft.
maandag 25 februari 2008 om 09:33
Ja, eigenlijk alles al gezegd. Zonder hulp van een goeie therapeute kom je hier waarschijnlijk niet uit. En als je een probleem op sexueel gebied hebt, dan moet dat ook een therapeute zijn die je op dat gebied helemaal vertrouwt.
Wat ik in jouw geval wel zou proberen, is om geen sms-jes meer naar je vriend te sturen. Neem een kladblok, een schrift, een papiertje, wat ook maar, en schrijf daar je nare gedachtes op. Maar stuur ze niet naar hem! Het is belangrijk dat hij van je verleden en je gevoelens weet, omdat hij je zo beter kan begrijpen. Maar verwijten naar hem toe maken veel kapot...
Heel veel sterkte ermee!
Wat ik in jouw geval wel zou proberen, is om geen sms-jes meer naar je vriend te sturen. Neem een kladblok, een schrift, een papiertje, wat ook maar, en schrijf daar je nare gedachtes op. Maar stuur ze niet naar hem! Het is belangrijk dat hij van je verleden en je gevoelens weet, omdat hij je zo beter kan begrijpen. Maar verwijten naar hem toe maken veel kapot...
Heel veel sterkte ermee!
maandag 25 februari 2008 om 11:04
Missy, ik denk dat je behoefte hebt aan hulp van een neutrale therapeut of seksuoloog. Iemand die seks voor het huwelijk niet veroordeelt en iemand die jou niet veroordeelt vanuit een bepaalde godsdienstige overtuiging. Jij hebt een seksueel trauma opgelopen in je jeugd en daarnaast lijd je aan schaamte over je eigen gevoel van opwinding en genot. Een psychologe die streng religieus is kan je niet helpen, hoogtens je schuld en schaamtegevoelens nog versterken.
maandag 25 februari 2008 om 12:10
Jullie zijn allemaal super behulpzaam :-) dit helpt mij heel erg.
Ten eerste wil ik even zeggen dat ik zelf niet christelijk ben opgevoed. Ik ben de enigste in mijn familie zelfs die gelovig is. Dus mij is nooit verteld dat ik geen seks voor het huwelijk zou mogen hebben of dat het verkeerd zou zijn, echt niet. Juist dat seks mooi is en mijn familie en vrienden praten er ook heel open over.
Daarom snap(te) ik mijn eigen gevoelens ook niet. Vooral omdat ik zelf ook altijd open over seks praat(te) en het normaal vind in een relatie. Ik baal echt als een stekker dat ik die negatieve gevoelens na de seks heb en begreep er niks van. Want ik ben juist iemand die seks normaal vind in een relatie en dat het erbij hoort, etc. Nouja, ik ga proberen er met mijn vriend over te praten. Ik vind het moeilijk tegen hem te zeggen wat ik wil dat hij doet op die momenten. Want ik voel me dan gewoon zo slecht, vies, lelijk, vol schaamte.. Ik heb altijd alles alleen opgelost en vind het extreem moeilijk hem erbij te betrekken.. Maar ik ga proberen wel met hem te praten..en nouja, donderdag gesprek met mijn (gelovige
) psycholoog.. zal wel zien hoe dat gaat.. pff
Ten eerste wil ik even zeggen dat ik zelf niet christelijk ben opgevoed. Ik ben de enigste in mijn familie zelfs die gelovig is. Dus mij is nooit verteld dat ik geen seks voor het huwelijk zou mogen hebben of dat het verkeerd zou zijn, echt niet. Juist dat seks mooi is en mijn familie en vrienden praten er ook heel open over.
Daarom snap(te) ik mijn eigen gevoelens ook niet. Vooral omdat ik zelf ook altijd open over seks praat(te) en het normaal vind in een relatie. Ik baal echt als een stekker dat ik die negatieve gevoelens na de seks heb en begreep er niks van. Want ik ben juist iemand die seks normaal vind in een relatie en dat het erbij hoort, etc. Nouja, ik ga proberen er met mijn vriend over te praten. Ik vind het moeilijk tegen hem te zeggen wat ik wil dat hij doet op die momenten. Want ik voel me dan gewoon zo slecht, vies, lelijk, vol schaamte.. Ik heb altijd alles alleen opgelost en vind het extreem moeilijk hem erbij te betrekken.. Maar ik ga proberen wel met hem te praten..en nouja, donderdag gesprek met mijn (gelovige
) psycholoog.. zal wel zien hoe dat gaat.. pff
dinsdag 26 februari 2008 om 08:23
lieve,lieve missy~!! het meeste is al gezegd, maar ik wil je heel veel succes en sterkte wensen. en inderdaad praat erover met je psychologe.
en heb je het gevoel dat jullie niet op hetzelfde spoor zitten,zoek dan een andere psychologe!!
lieverd, sterkte.
laatje weten hoe het gegaan is?
en heb je het gevoel dat jullie niet op hetzelfde spoor zitten,zoek dan een andere psychologe!!
lieverd, sterkte.
laatje weten hoe het gegaan is?
Haast, ik moet niet vergeten te zwaaien,als ik mezelf voorbij loop...
dinsdag 26 februari 2008 om 09:04
In elke relatie hebben beide partners het recht om af en toe geen zin te hebben in seks. Soms geen zin hebben in seks is heel normaal in een goede relatie. Als je een slechte relatie hebt, komt het voor dat de zin in seks helemaal verdwijnt.
Je moet je niet gedwongen voelen met hem naar bed te gaan als jij geen zin hebt. Jij zult hem ook niet dwingen of onder druk zetten. Als jouw vriend daar niet goed tegen kan is dat zijn probleem. Ook een vriendin die geen verleden van misbruik heeft, heeft af en toe geen zin. Ik neem aan dat jouw vriend ook af en toe geen zin heeft in seks.
Als hij daar problemen mee blijft houden is een goede therapeut voor hem misschien ook een oplossing. Het is niet normaal om 'nee' als afwijzing te ervaren en te gaan mokken en pruilen.
