Seks
alle pijlers
vraagje :(
zaterdag 14 juni 2008 om 10:59
Hi allemaal, ik heb op het relatietopic al het een en ander beschreven over mezelf en mijn relatie die niet zo lekker loopt.
Ik wil ff los van die situatie wat vragen stellen hoe ik ergens mee om kan gaan.
Ik lees ook wel van BgB dat, als er een probleem is waar een man niet echt van andere vrouwen weg kan blijven er een signaal is dat bij hem iets mist en dat je samen spanning op zou kunnen zoeken. Dat steekt wel, maar wil er wel meer over weten.
Ik ben zelf niet vies van sex. Ik ben, of eigenlijk was, heel open en vrij met sex. Initiatiefrijk, niets was te gek tussen ons samen, daar lag het niet aan. Echter was dat niet genoeg. Omdat mijn vriend een andere gedachte heeft kwa lichamen en sex. Hij zegt nu dat het was om me te treffen in mijn onzekerheid en dat het eigenlijk niet zo is, maar ik ben alles behalve perfect. Hij heeft een verleden met de perfecte (kwa lichaam) vriendinnen.Die waren altijd mooier en beter. Hij voelde zich altijd tekort gedaan bij mij, doordat ik dat niet kon geven. Dat hij zo naar maatje 34 kon rennen en dat er genoeg vissen in de vijver zaten, zijn ex met haar fantastisch mooie lichaam, maar goed. Je begrijpt mijn probleem. Ik voldoe daar niet aan. Zeker niet nu ik zwanger ben.
Ik ben zo hyper onzeker geworden. Ik was ooit slank en ookal was ik nooit zelfverzekerd, wel meer dan nu. Ik verzorgde me goed maar naar verloop van tijd is dat minder geworden omdat het zo zinloos leek. Wat ik ook deed, het was nooit goed. Hij had me graag peziger gezien. Heeft gezegd, dat ontkent hij nu, dat hij meer van me verwacht had. Dat ik er harder aan zou werken, maar ik heb er hard aan gewerkt
. Door gezondheids omstandigheden kon ik niet meer. Bovendien de motivatie raakte ik kwijt (ik hou wel heel erg van sporten) omdat ik nooit peziger werd en ik voelde hoe hij teleurgesteld in mij was .
Nu zijn zijn oproepen naar een atletisch lichaam, geile sex met mooie lingerie en laarzen oproepen op dating sites ontdekt, heb ik de vrouwen achterhaald waar hij achter aan zat en heb ik ontdekt dat hij me op vakantie stuurde zodat hij zijn sexdate kon ontmoeten. (aaahh hij was ziek, kon niet doorgaan voor em, sneu) in ons restaurant. (heeft date moeten verzetten naar hotelletje)
Hij stuurde me op vakantie, omdat ik met een burnout zit en er niet meer bovenop kwam. Ik ging omdat ik rust nodig had maar hij had een andere motivatie .
Maar goed, dit is allemaal boven gekomen en heeft hij spijt enzo. Wil me niet kwijt, vind me mooi (yeah right) maar goed wat wel zo is, we houden wel van elkaar.
Hij gaf zich trouwens het recht om dit allemaal te doen omdat ik op het laatst niets meer was in bed en omdat ik de ellende was van zijn leven. Ik heb zo vaak zijn misstappen vergeven .
Anyway, we zijn op een punt waar hij wel hulp zoekt en we beiden verder willen. Het is slechts achtergrond info, maar wel wat nog bij mij leeft en zeer doet.
Hoe zorg ik dat ik weer interessant wordt voor em kwa sex? Ik was blijkbaar niet goed genoeg voor hem en had dat nodig buitenshuis. Normaal, toen ik nog niet zo onzeker was en sexueel meer dan goed in mijn vel zat, stond ik voor veel open. Maar nu, heb ik het idee dat hij het nodig heeft omdat hij het anders niet genoeg heeft bij mij. Hoe wordt ik weer interessant en moet ik dan hem zijn gang laten gaan omdat hij stomweg niet genoeg heeft aan mij? Ik voldoe niet aan zijn fantasietjes in bed. Niet omdat hij ze niet kon uitvoeren, maar heeft een bepaald ideaal lichaam daarbij. Hij vond altijd dat hij beter verdiend en in zekere zin, lichamelijk gezien, is dat ook zo. Hij ziet er verhoudingsgewijs veel beter uit dan ik. Nu helemaal omdat ik zwanger ben en een onzeker mutsje. Maar hoe voorkom ik dat hij weer ontevreden wordt? Vertel mij, hoe wordt ik weer aantrekkelijk en hoe kom ik zelf uit die onzekerheid?? Hij erkent alles wel inmiddels dat hij fout zat. Het neemt alleen zijn behoeftes niet weg. Hoe kom ik hem tegemoet
Ik wil ff los van die situatie wat vragen stellen hoe ik ergens mee om kan gaan.
Ik lees ook wel van BgB dat, als er een probleem is waar een man niet echt van andere vrouwen weg kan blijven er een signaal is dat bij hem iets mist en dat je samen spanning op zou kunnen zoeken. Dat steekt wel, maar wil er wel meer over weten.
Ik ben zelf niet vies van sex. Ik ben, of eigenlijk was, heel open en vrij met sex. Initiatiefrijk, niets was te gek tussen ons samen, daar lag het niet aan. Echter was dat niet genoeg. Omdat mijn vriend een andere gedachte heeft kwa lichamen en sex. Hij zegt nu dat het was om me te treffen in mijn onzekerheid en dat het eigenlijk niet zo is, maar ik ben alles behalve perfect. Hij heeft een verleden met de perfecte (kwa lichaam) vriendinnen.Die waren altijd mooier en beter. Hij voelde zich altijd tekort gedaan bij mij, doordat ik dat niet kon geven. Dat hij zo naar maatje 34 kon rennen en dat er genoeg vissen in de vijver zaten, zijn ex met haar fantastisch mooie lichaam, maar goed. Je begrijpt mijn probleem. Ik voldoe daar niet aan. Zeker niet nu ik zwanger ben.
Ik ben zo hyper onzeker geworden. Ik was ooit slank en ookal was ik nooit zelfverzekerd, wel meer dan nu. Ik verzorgde me goed maar naar verloop van tijd is dat minder geworden omdat het zo zinloos leek. Wat ik ook deed, het was nooit goed. Hij had me graag peziger gezien. Heeft gezegd, dat ontkent hij nu, dat hij meer van me verwacht had. Dat ik er harder aan zou werken, maar ik heb er hard aan gewerkt
. Door gezondheids omstandigheden kon ik niet meer. Bovendien de motivatie raakte ik kwijt (ik hou wel heel erg van sporten) omdat ik nooit peziger werd en ik voelde hoe hij teleurgesteld in mij was .Nu zijn zijn oproepen naar een atletisch lichaam, geile sex met mooie lingerie en laarzen oproepen op dating sites ontdekt, heb ik de vrouwen achterhaald waar hij achter aan zat en heb ik ontdekt dat hij me op vakantie stuurde zodat hij zijn sexdate kon ontmoeten. (aaahh hij was ziek, kon niet doorgaan voor em, sneu) in ons restaurant. (heeft date moeten verzetten naar hotelletje)
Hij stuurde me op vakantie, omdat ik met een burnout zit en er niet meer bovenop kwam. Ik ging omdat ik rust nodig had maar hij had een andere motivatie
.Maar goed, dit is allemaal boven gekomen en heeft hij spijt enzo. Wil me niet kwijt, vind me mooi (yeah right) maar goed wat wel zo is, we houden wel van elkaar.
Hij gaf zich trouwens het recht om dit allemaal te doen omdat ik op het laatst niets meer was in bed en omdat ik de ellende was van zijn leven. Ik heb zo vaak zijn misstappen vergeven
.Anyway, we zijn op een punt waar hij wel hulp zoekt en we beiden verder willen. Het is slechts achtergrond info, maar wel wat nog bij mij leeft en zeer doet.
Hoe zorg ik dat ik weer interessant wordt voor em kwa sex? Ik was blijkbaar niet goed genoeg voor hem en had dat nodig buitenshuis. Normaal, toen ik nog niet zo onzeker was en sexueel meer dan goed in mijn vel zat, stond ik voor veel open. Maar nu, heb ik het idee dat hij het nodig heeft omdat hij het anders niet genoeg heeft bij mij. Hoe wordt ik weer interessant en moet ik dan hem zijn gang laten gaan omdat hij stomweg niet genoeg heeft aan mij? Ik voldoe niet aan zijn fantasietjes in bed. Niet omdat hij ze niet kon uitvoeren, maar heeft een bepaald ideaal lichaam daarbij. Hij vond altijd dat hij beter verdiend en in zekere zin, lichamelijk gezien, is dat ook zo. Hij ziet er verhoudingsgewijs veel beter uit dan ik. Nu helemaal omdat ik zwanger ben en een onzeker mutsje. Maar hoe voorkom ik dat hij weer ontevreden wordt? Vertel mij, hoe wordt ik weer aantrekkelijk en hoe kom ik zelf uit die onzekerheid?? Hij erkent alles wel inmiddels dat hij fout zat. Het neemt alleen zijn behoeftes niet weg. Hoe kom ik hem tegemoet
zaterdag 14 juni 2008 om 12:42
Omdat hij meer is dan de slechte dingen die ik beschrijf, hij een lieve, warme persoonlijkheid met zich meedraagt en hij eigenlijk mijn spiegel is. De tweeslachtigheid die ik met me meedraag, heeft hij ook. Naast mijn onzekere, slachtofferige rol die ik aanneem, heb ik een normale kant. Dat heeft hij ook. We hebben beiden problemen op dit vlak. En uiterlijkheden zijn net een kenmerk voor ons beiden wat in een comfortzone ligt. Daarmee houden we elkaar in stand op negatief gebied. Bleh, ingewikkeld, ben zelf geen psycholoog.
Als ik mijn vraag weer goed bekijk in het begin lees ik de vraag, geef mij een handvat zodat ik me weer aan kan passen aan iets en weer gelukkig kan zijn. Het grootste probleem, naast zijn asociale gedrag naar mij toe wat ik inderdaad zelf toelaat, is het niet kunnen accepteren van mezelf.
Ik denk dat een hoop mensen die heel erg met uiterlijk bezig zijn (op abnormale wijze) en waarvoor dit een te belangrijke rol heeft gekregen, dit herkennen.
Als ik mijn vraag weer goed bekijk in het begin lees ik de vraag, geef mij een handvat zodat ik me weer aan kan passen aan iets en weer gelukkig kan zijn. Het grootste probleem, naast zijn asociale gedrag naar mij toe wat ik inderdaad zelf toelaat, is het niet kunnen accepteren van mezelf.
Ik denk dat een hoop mensen die heel erg met uiterlijk bezig zijn (op abnormale wijze) en waarvoor dit een te belangrijke rol heeft gekregen, dit herkennen.
zaterdag 14 juni 2008 om 12:44
Natuurlijk kan hij lief zijn - op het moment dat jij gaat twijfelen, hij wil je tenslotte niet kwijt.
Een warme persoonlijkheid houdt níet in dat je je vriendin onzeker maakt. Echt niet.
Een lieve man doet dat niet, en een warme persoonlijkheid doet dat ook niet.
Waar blijkt dan uit dat hij zo lief en warm is? Uit zijn gedrag blijkbaar niet tenslotte.
Een warme persoonlijkheid houdt níet in dat je je vriendin onzeker maakt. Echt niet.
Een lieve man doet dat niet, en een warme persoonlijkheid doet dat ook niet.
Waar blijkt dan uit dat hij zo lief en warm is? Uit zijn gedrag blijkbaar niet tenslotte.
zaterdag 14 juni 2008 om 12:45
zaterdag 14 juni 2008 om 12:55
Bleh, kan het allemaal niet goed uitleggen, sorry... kan niet goed onder woorden brengen wat ik bedoel. Het gaat ook van een vraag van hoe kan ik me weer aanpassen tot een heleboel terechte opmerkingen/gedachtes weer terug richting mij waar ik niet eens een echt antwoord op heb. Voer voor psychologen en niet voor een viva forum denk ik 
Ik heb zelf gewoon fikse problemen waar ik aan moet werken, en das wel duidelijk.
En nu... moet ik toch echt ergens om 1300 uur zijn
Ik heb zelf gewoon fikse problemen waar ik aan moet werken, en das wel duidelijk. En nu... moet ik toch echt ergens om 1300 uur zijn
zaterdag 14 juni 2008 om 13:01
ik lig ook weleens in een comfortzone, maar dan bedoel ik mijn bed. al dan niet alleen. Is het niet alleen, dan is mijn comfortzone helemaal het einde, en wil ik het liefst heeeeeel lang in mijn comfortzone doorbrengen.
even terugkoppelen naar TO.....als jij dit een lieve man vindt, dat verschillen wij daarover van mening. De keren dat ik in een relatie zit, draag ik mijn vriendin op handen.
Daarnaast weet je wel weerwoord op mijn twijfel over al dan niet fake te geven, je bijt dan wel goed van je af, doe het dan ook tegen je liefhebbende man.
even terugkoppelen naar TO.....als jij dit een lieve man vindt, dat verschillen wij daarover van mening. De keren dat ik in een relatie zit, draag ik mijn vriendin op handen.
Daarnaast weet je wel weerwoord op mijn twijfel over al dan niet fake te geven, je bijt dan wel goed van je af, doe het dan ook tegen je liefhebbende man.
zaterdag 14 juni 2008 om 13:23
Wat een griezel!
Dat je er nog aan twijfelt dat JIJ degene bent die moet veranderen! Meid, wegwezen.
Deze man verdient jou niet en je vriendin/vrouw erop aan kijken dat ze voller is tijdens/na een zw is misselijk.
Hoe ver ben je? Waarom wil je uberhaupt een kind van deze man? Hij gaat blijkbaar je niet beter behandelen?! En hoe zal ie tegen je kind zijn? Wordt hij/zij ook dagelijks vergeleken met andere kids die mooier en/of slimmer zijn? Bah! Zielig ook!
Ik zou het eens omdraaien en hem eens dagelijks vertellen hoe mooi andere mannen zijn.
Heeft hij niet een punt van onzekerheid dat je nu accepteert maar wel zou kunnen inzetten? Kalend, hangbillen, spillebenen, scheve tanden, gekke voeten of zoiets?
Sterkte!
Dat je er nog aan twijfelt dat JIJ degene bent die moet veranderen! Meid, wegwezen.
Deze man verdient jou niet en je vriendin/vrouw erop aan kijken dat ze voller is tijdens/na een zw is misselijk.
Hoe ver ben je? Waarom wil je uberhaupt een kind van deze man? Hij gaat blijkbaar je niet beter behandelen?! En hoe zal ie tegen je kind zijn? Wordt hij/zij ook dagelijks vergeleken met andere kids die mooier en/of slimmer zijn? Bah! Zielig ook!
Ik zou het eens omdraaien en hem eens dagelijks vertellen hoe mooi andere mannen zijn.
Heeft hij niet een punt van onzekerheid dat je nu accepteert maar wel zou kunnen inzetten? Kalend, hangbillen, spillebenen, scheve tanden, gekke voeten of zoiets?
Sterkte!
zaterdag 14 juni 2008 om 13:28
Jezelf herpakken....lees ik als 'de cirkel doorbreken waar je in zit' en dat kan op veel verschillende manieren!
Veel mensen hebben een rugzakje, maar je kunt jezelf ook ziek (laten) praten.
Je bent geen psycholoog, maar je kent jezelf wel het beste!
Iedereen heeft het beste met je voor hier, maar jij moet het doen!
Veel mensen hebben een rugzakje, maar je kunt jezelf ook ziek (laten) praten.
Je bent geen psycholoog, maar je kent jezelf wel het beste!
Iedereen heeft het beste met je voor hier, maar jij moet het doen!
zaterdag 14 juni 2008 om 13:45
Ik herken je gevoel, omdat ik nou eenmaal soortgelijke ervaringen heb gehad vroeger. Ik herken het zoeken naar erkenning, het moeten verdienen van liefde. Anders klopt het gevoelsmatig niet, het zou bijna te makkelijk zijn. Liefde is in essentie dus wel zo makkelijk, dat verdien je niet.
Het vervelendste en verdrietigste hiervan is dat je dan ook iemand uitzoekt om jou die erkenning te geven die heel moeilijk daarin is. Als je die kunt overtuigen, nou dan heb je echte erkenning hoor! Poeh hee. Leuke uitdaging.
Terwijl het gewoon egocentrische eikels zijn, valt geen eer aan te behalen en je verliest alleen maar, telkens en telkens weer.
Wat mij hielp was stoppen met verlangen van een ander te horen dat ik er mocht zijn, dat ik wel die ruimte waard ben. En dat ben ik mijzelf maar eens gaan vertellen. Deze leegte is zo'n gevaarlijke zwakke plek, daar zullen mensen telkens weer misbruik van maken. Want je doet alles en je bent daardoor verslavingsgevoelig voor zo'n man. It ain't over till it's over. En daar sta je dan, tot op het bot kapot en kaalgevreten.
Je moet het niet willen horen van een ander. Je moet het vertrouwen wanneer je tegen jezelf zegt dat je goed bent zoals je bent. Dat moet je leren geloven. Vanaf dan veranderen de regels, dan pik je dit nooit meer. Want dan hou je van jezelf. En dan zeg je nu dat dit de laatste kans is voor hem maar ik heb wel zo'n vermoeden dat hij behoorlijk inventief is als het gaat om de schuld bij een ander te leggen. Bij sommige mensen merk je niet eens dat je gemanipuleerd wordt, alleen achtervolgt je continu het gevoel dat er iets niet klopt, iets mis is. En dat je altijd maar twijfelt aan jezelf.
Dat gevoel, dat kun je niet ontlopen bij hem denk ik. Dat kun je niet in het verleden laten, het zal je achtervolgen de toekomst in. Omdat hij zo is en dit niet kan veranderen.
Wat zou je doen als het je kinderen betrof? Als ze zo iemand troffen en daar later een relatie mee kregen? Zou je zeggen: leuk voor je, of zou je ze het liefst aan hun haren meeslepen naar de andere kant van de wereld? Als je ze meer gunt dan een relatie als deze, besef dan dat jij dat net zo goed waard bent. Dat jij jezelf net zo goed moet beschermen als je met je kinderen probeert te doen. Niemand anders gaat dat doen en iemand is daar verantwoordelijk voor. Hij zal over je grenzen blijven gaan, kom op meid, kies ervoor jezelf te beschermen tegen zo'n roofdier.
Het vervelendste en verdrietigste hiervan is dat je dan ook iemand uitzoekt om jou die erkenning te geven die heel moeilijk daarin is. Als je die kunt overtuigen, nou dan heb je echte erkenning hoor! Poeh hee. Leuke uitdaging.
Terwijl het gewoon egocentrische eikels zijn, valt geen eer aan te behalen en je verliest alleen maar, telkens en telkens weer.
Wat mij hielp was stoppen met verlangen van een ander te horen dat ik er mocht zijn, dat ik wel die ruimte waard ben. En dat ben ik mijzelf maar eens gaan vertellen. Deze leegte is zo'n gevaarlijke zwakke plek, daar zullen mensen telkens weer misbruik van maken. Want je doet alles en je bent daardoor verslavingsgevoelig voor zo'n man. It ain't over till it's over. En daar sta je dan, tot op het bot kapot en kaalgevreten.
Je moet het niet willen horen van een ander. Je moet het vertrouwen wanneer je tegen jezelf zegt dat je goed bent zoals je bent. Dat moet je leren geloven. Vanaf dan veranderen de regels, dan pik je dit nooit meer. Want dan hou je van jezelf. En dan zeg je nu dat dit de laatste kans is voor hem maar ik heb wel zo'n vermoeden dat hij behoorlijk inventief is als het gaat om de schuld bij een ander te leggen. Bij sommige mensen merk je niet eens dat je gemanipuleerd wordt, alleen achtervolgt je continu het gevoel dat er iets niet klopt, iets mis is. En dat je altijd maar twijfelt aan jezelf.
Dat gevoel, dat kun je niet ontlopen bij hem denk ik. Dat kun je niet in het verleden laten, het zal je achtervolgen de toekomst in. Omdat hij zo is en dit niet kan veranderen.
Wat zou je doen als het je kinderen betrof? Als ze zo iemand troffen en daar later een relatie mee kregen? Zou je zeggen: leuk voor je, of zou je ze het liefst aan hun haren meeslepen naar de andere kant van de wereld? Als je ze meer gunt dan een relatie als deze, besef dan dat jij dat net zo goed waard bent. Dat jij jezelf net zo goed moet beschermen als je met je kinderen probeert te doen. Niemand anders gaat dat doen en iemand is daar verantwoordelijk voor. Hij zal over je grenzen blijven gaan, kom op meid, kies ervoor jezelf te beschermen tegen zo'n roofdier.
zaterdag 14 juni 2008 om 15:22
Kan het even niet terugvinden. Maar als reactie op TO's naam hoorde ik iemand roepen dat ze niet dom en naïef is.
Dom is een te algemene bewoording zodat je niet kan oordelen daarme.
maar naïef vind ik TO zeker wel.
Een gevalletje van oogklepjes ophebben, en alleen projecteren op de hoop die er is.
Ik vraag me af waarom TO haar vriend het vreemdgaan heeft vergeven in de eerste plaats, om over het liegen nog niet eens te spreken.
Waarom mocht die eerst wél de fouten maken, en nu zogenaamd niet meer.
En aan wie denk je dat het probleem(en dan bedoel ik niet de hele relatiecrisis, maar dé punten waar het nu werkelijk omdraait) heeft, en dus ook de oplossing. Jij, hij? of jullie allebei.
Dom is een te algemene bewoording zodat je niet kan oordelen daarme.
maar naïef vind ik TO zeker wel.
Een gevalletje van oogklepjes ophebben, en alleen projecteren op de hoop die er is.
Ik vraag me af waarom TO haar vriend het vreemdgaan heeft vergeven in de eerste plaats, om over het liegen nog niet eens te spreken.
Waarom mocht die eerst wél de fouten maken, en nu zogenaamd niet meer.
En aan wie denk je dat het probleem(en dan bedoel ik niet de hele relatiecrisis, maar dé punten waar het nu werkelijk omdraait) heeft, en dus ook de oplossing. Jij, hij? of jullie allebei.
zaterdag 14 juni 2008 om 15:40
Naief was ik, want ik heb in een leugen geleefd. Ik ga altijd uit van de goedheid van mensen en de mogelijkheid om fouten te kunnen maken. Met oprecht spijt zijn er wel kansen bij mij, dat klopt. Er is nu alleen een hoop uitgekomen waardoor ik niet meer mijn ogen kan sluiten. Dat zijn oprechtheid niet echt was. Oogkleppen heb ik zeker gehad die jaren want ik wilde niet geloven dat het zo was. En daarmee heb ik het in stand gehouden. Heb de neiging dat alsnog te doen. Daarom vergelijk ik het met een verslaving, je weet dat het niet goed voor je is, maar eenmaal aan begonnen wordt de drang te groot.
Feliciaatje heeft met haar tekst denk ik steeds (zie ander topic relaties) bij het rechte eind.
Feliciaatje heeft met haar tekst denk ik steeds (zie ander topic relaties) bij het rechte eind.
zaterdag 14 juni 2008 om 18:30
zondag 15 juni 2008 om 10:44
Een reaktie van je ` worst enemie´ 
Als dit je 1e kindje gaat zijn dan gaat het alleen moeilijker worden. Een eerste kind legt een zware claim op een relatie. Als JULLIE werkelijk van elkaar houden is een geboorte versterkend en een avontuur dat je SAMEN aangaat. Als je relatie kwakkelt dan kan een eerste kindje de druppel zijn die de emmer doet overlopen. (zo als bij mij)
De enige persoon aan wiens normen jij moet voldoen is: JIJ zelf. Als je zelf vindt dat je niet voldoet dan zal je altijd kwetsbaar zijn voor zijn manipulaties.
Als al zijn exen zo knap en perfekt waren dan heeft hij blijkbaar niet aan hun normen kunnen voldoen. Hij vindt blijkbaar van zich zelf dat hij gefaald heeft bij die ` perfekte ` vrouwen en dat hij daarom met jou opgescheept zit. ( Er is niks mis met jou!! Er is iets duidelijk mis met hem)
Ik ben bang dat de reden dat jij hem niet wilt opgeven niet zijn goede karakter-eigenschappen zijn, maar eerder dat je niet een vergissing in partnerkeuze jezelf wilt toegeven.
STOP je zelf van alles te verwijten. Je lichaam is iets wat je hebt en houdt. Je zelf goed verzorgen en een beetje zelfwaarde behouden is waar je aan kan werken.
Wat hem betreft: het is triestig om te zeggen. Maar ik denk niet dat hij de persoon is die jou gelukkig kan maken (en niet andersom dus!!)
Heel veel sterkte.
Als dit je 1e kindje gaat zijn dan gaat het alleen moeilijker worden. Een eerste kind legt een zware claim op een relatie. Als JULLIE werkelijk van elkaar houden is een geboorte versterkend en een avontuur dat je SAMEN aangaat. Als je relatie kwakkelt dan kan een eerste kindje de druppel zijn die de emmer doet overlopen. (zo als bij mij) De enige persoon aan wiens normen jij moet voldoen is: JIJ zelf. Als je zelf vindt dat je niet voldoet dan zal je altijd kwetsbaar zijn voor zijn manipulaties.
Als al zijn exen zo knap en perfekt waren dan heeft hij blijkbaar niet aan hun normen kunnen voldoen. Hij vindt blijkbaar van zich zelf dat hij gefaald heeft bij die ` perfekte ` vrouwen en dat hij daarom met jou opgescheept zit. ( Er is niks mis met jou!! Er is iets duidelijk mis met hem)
Ik ben bang dat de reden dat jij hem niet wilt opgeven niet zijn goede karakter-eigenschappen zijn, maar eerder dat je niet een vergissing in partnerkeuze jezelf wilt toegeven.
STOP je zelf van alles te verwijten. Je lichaam is iets wat je hebt en houdt. Je zelf goed verzorgen en een beetje zelfwaarde behouden is waar je aan kan werken.
Wat hem betreft: het is triestig om te zeggen. Maar ik denk niet dat hij de persoon is die jou gelukkig kan maken (en niet andersom dus!!)
Heel veel sterkte.
zondag 15 juni 2008 om 13:41
Meisje meisje toch
hoeveel bewijs heb je nog méér nodig.Hoever ben je zwanger? Zou je (of beter nog; HIJ) tot na de geboorte elders kunnen verblijven? Deze situatie is niet goed voor jou, maar zéker niet voor je baby! Zorg er eerst maar eens voor dat je baby goed op de wereld komt, ga daarna (als je bent bijgekomen van alles daaromheen) maar eens beslissingen maken. Wil je nog vechten voor jullie relatie? Wil je hem nog wel? Zorg ervoor dat je meer zelfvertrouwen kweekt, niet vóór hem maar voor jezelf. Hou van jezelf en zet jezelf op de eerste plaats! Zorg ervoor dat je kindje straks op je kan vertrouwen, door niet met je te laten sollen zoals je vent nu doet!
Veel sterkte
