Seks
alle pijlers
Vreemdgaan opbiechten
maandag 7 juni 2010 om 10:47
Ik voel me zwaar klote. Ik stel deze vraag niet om medelijden te krijgen ofzo maar wellicht wat hulp of advies. Een paar maanden geleden ben ik vreemdgegaan. Stom en ik had dat niet moeten doen, heb er achteraf veel spijt van gehad. Ik ben zeg maar tot inkeer gekomen en wilde dit laten voor wat het is. Het zit me niet lekker en ik wil het toch opbiechten naar mijn vriendin, maar ik ben vreselijk bang. We kennen elkaar al heel erg lang en hebben een goede relatie, maar over dit soort dingen zijn we nooit zo open geweest. Ik ben ontzettend bang dat ze me zal afwijzen, alhoewel ik rationeel weet dat dat niet zomaar zal gebeuren. Heeft iemand tips of advies voor me? Heel erg bedankt!
maandag 7 juni 2010 om 12:00
Het gaat er natuurlijk niet om of je het eens bent met wat hier gezegd wordt en of die toon je aanstaat. Het gaat er om dat wat je ook besluit, dat je daar achter staat. Je zegt niets en verwerkt dat op de een of andere manier zelf. Of je biecht het op en verwerkt het samen. Wat zal op de lange termijn voor jou/jullie het beste werken? Denk daar goed over na.
maandag 7 juni 2010 om 12:02
quote:Petertjuh schreef op 07 juni 2010 @ 11:30:
Niet mee eens. Ik ben na dat incident echt wel tot inkeer gekomen. En sinds dien vond ik onze relatie juist steeds beter gaan. Ik had het gevoel dat ik opnieuw bewust voor haar had gekozen.
En nee, ik keur het niet goed. Het is dom en stom geweest en ik heb er spijt van. Maar om mij nu af te schilderen als een grote zondaar. Mag ik geen fouten maken?
Inderdaad na 1 minuut al spijt. Ik stapte in de auto en dacht: wat ben ik nou voor een hufter om dit zo te doen. Waarom dan? Wat een belachelijke gebeurtenis.
Maar als je 1 minuut later al spijt had, waarom het toen niet gelijk opgebiecht... Als mijn man mij belazerd en hij zit een half uur later bij me en ik zie aan hem dat het hem zo ontzettend spijt ( zoals jij zegt dan he) dan is de kans dat ik hem vergeef groter dan wanneer hij het maanden voor zich houdt en dan ineens out of the blue meldt!
Nu komt het echt over als op de blaren zitten gaat pijn doen dus dan maar vertellen... en dat vind ik zeer hufterig en egoistisch overkomen.
Niet mee eens. Ik ben na dat incident echt wel tot inkeer gekomen. En sinds dien vond ik onze relatie juist steeds beter gaan. Ik had het gevoel dat ik opnieuw bewust voor haar had gekozen.
En nee, ik keur het niet goed. Het is dom en stom geweest en ik heb er spijt van. Maar om mij nu af te schilderen als een grote zondaar. Mag ik geen fouten maken?
Inderdaad na 1 minuut al spijt. Ik stapte in de auto en dacht: wat ben ik nou voor een hufter om dit zo te doen. Waarom dan? Wat een belachelijke gebeurtenis.
Maar als je 1 minuut later al spijt had, waarom het toen niet gelijk opgebiecht... Als mijn man mij belazerd en hij zit een half uur later bij me en ik zie aan hem dat het hem zo ontzettend spijt ( zoals jij zegt dan he) dan is de kans dat ik hem vergeef groter dan wanneer hij het maanden voor zich houdt en dan ineens out of the blue meldt!
Nu komt het echt over als op de blaren zitten gaat pijn doen dus dan maar vertellen... en dat vind ik zeer hufterig en egoistisch overkomen.
Sometimes I question my sanity, but the unicorn and gummy bears tell me I’m fine!
maandag 7 juni 2010 om 12:07
Niet direct opgebiecht omdat ik in een soort waas was. Klinkt vaag maar het was zo. Ik voelde een soort andere wereld.. Ben erg geschrokken van dat ik zoiets heb gedaan, had nooit gedacht nl. dat mij dat zou overkomen.
Ik heb enkele dagen het aan me voorbij laten gaan. Toen is het weggeebt. Dacht dat ik het mezelf wel kon vergeven als ik "extra" in onze relatie zou investeren. Klinkt natuurlijk raar maar zo voelde het voor mij wel.
Ongeveer twee weken geleden is het gevoel gekomen dat dit niet juist is.
Ik heb enkele dagen het aan me voorbij laten gaan. Toen is het weggeebt. Dacht dat ik het mezelf wel kon vergeven als ik "extra" in onze relatie zou investeren. Klinkt natuurlijk raar maar zo voelde het voor mij wel.
Ongeveer twee weken geleden is het gevoel gekomen dat dit niet juist is.
maandag 7 juni 2010 om 12:09
quote:Petertjuh schreef op 07 juni 2010 @ 12:07:
Niet direct opgebiecht omdat ik in een soort waas was. Klinkt vaag maar het was zo. Ik voelde een soort andere wereld.. Ben erg geschrokken van dat ik zoiets heb gedaan, had nooit gedacht nl. dat mij dat zou overkomen.
Ik heb enkele dagen het aan me voorbij laten gaan. Toen is het weggeebt. Dacht dat ik het mezelf wel kon vergeven als ik "extra" in onze relatie zou investeren. Klinkt natuurlijk raar maar zo voelde het voor mij wel.
Ongeveer twee weken geleden is het gevoel gekomen dat dit niet juist is.Dus toch schuldgevoel!
Niet direct opgebiecht omdat ik in een soort waas was. Klinkt vaag maar het was zo. Ik voelde een soort andere wereld.. Ben erg geschrokken van dat ik zoiets heb gedaan, had nooit gedacht nl. dat mij dat zou overkomen.
Ik heb enkele dagen het aan me voorbij laten gaan. Toen is het weggeebt. Dacht dat ik het mezelf wel kon vergeven als ik "extra" in onze relatie zou investeren. Klinkt natuurlijk raar maar zo voelde het voor mij wel.
Ongeveer twee weken geleden is het gevoel gekomen dat dit niet juist is.Dus toch schuldgevoel!
Sometimes I question my sanity, but the unicorn and gummy bears tell me I’m fine!
maandag 7 juni 2010 om 12:13
quote:Petertjuh schreef op 07 juni 2010 @ 12:07:
Niet direct opgebiecht omdat ik in een soort waas was. Klinkt vaag maar het was zo. Ik voelde een soort andere wereld.. Ben erg geschrokken van dat ik zoiets heb gedaan, had nooit gedacht nl. dat mij dat zou overkomen.En dat gebrek aan zelfkennis is geen signaal voor je om jezelf wat beter te leren kennen, en vooral je partner de kans te geven je wat beter te leren kennen.quote:Ik heb enkele dagen het aan me voorbij laten gaan. Toen is het weggeebt. Dacht dat ik het mezelf wel kon vergeven als ik "extra" in onze relatie zou investeren. Klinkt natuurlijk raar maar zo voelde het voor mij wel.Klinkt helemaal niet raar. Klinkt als passend bij iemand die vreemdgaat, de dame in kwestie meteen weer loost, zich maanden niet laat testen, zijn partner beliegt. Het klinkt alleen niet als iemand die er iets van geleerd heeft.quote:Ongeveer twee weken geleden is het gevoel gekomen dat dit niet juist is.Oh? Wat is er dan precies niet juist?
Niet direct opgebiecht omdat ik in een soort waas was. Klinkt vaag maar het was zo. Ik voelde een soort andere wereld.. Ben erg geschrokken van dat ik zoiets heb gedaan, had nooit gedacht nl. dat mij dat zou overkomen.En dat gebrek aan zelfkennis is geen signaal voor je om jezelf wat beter te leren kennen, en vooral je partner de kans te geven je wat beter te leren kennen.quote:Ik heb enkele dagen het aan me voorbij laten gaan. Toen is het weggeebt. Dacht dat ik het mezelf wel kon vergeven als ik "extra" in onze relatie zou investeren. Klinkt natuurlijk raar maar zo voelde het voor mij wel.Klinkt helemaal niet raar. Klinkt als passend bij iemand die vreemdgaat, de dame in kwestie meteen weer loost, zich maanden niet laat testen, zijn partner beliegt. Het klinkt alleen niet als iemand die er iets van geleerd heeft.quote:Ongeveer twee weken geleden is het gevoel gekomen dat dit niet juist is.Oh? Wat is er dan precies niet juist?
maandag 7 juni 2010 om 12:16
quote:Petertjuh schreef op 07 juni 2010 @ 12:13:
Ik denk dat de kans dat ze erachter komt zeer, zeer klein is (maar dat denkt iedereen waarschijnlijk totdat).
Nee geen schuldgevoel maar meer een verantwoordelijkheidsgevoel.Ik denk dat je het zelf niet door hebt....... verantwoordelijkheid knaagt niet... schuld wel
Ik denk dat de kans dat ze erachter komt zeer, zeer klein is (maar dat denkt iedereen waarschijnlijk totdat).
Nee geen schuldgevoel maar meer een verantwoordelijkheidsgevoel.Ik denk dat je het zelf niet door hebt....... verantwoordelijkheid knaagt niet... schuld wel
Sometimes I question my sanity, but the unicorn and gummy bears tell me I’m fine!
maandag 7 juni 2010 om 12:31
maandag 7 juni 2010 om 12:46
IK ben hier heel dubbel in, denk ik.
Als mijn man vreemd zou gaan, wil ik dat hij het opbiecht. Er later achterkomen, zou bij mij namelijk nog meer kapot maken. Maar.. uit ervaring weet ik dat opbiechten mij ook pijn doet en dat de kans groot is dat ik de relatie uitmaak. Hoewel ik nu een andere relatie heb dan indertijd (nu 2 kinderen, bij ex 'alleenmaar' een relatie van een paar jaar, die ook nog steeds geweldadiger werd) weet ik dat het bij mij lang zal blijven sudderen, ik blijf de pijn en het verdriet echt voelen, zeg maar. Na het verbreken van de relatie blijft die pijn, maar wordt er niet steeds weer zout in de wonde gestrooid.
Als mijn man zoiets zou doen, kan hij het dus beter niet vertellen, wanneer hij mij niet kwijt wil. Aan de andere kant: als hij mij niet kwijt wil, moet hij gewoon van andere vrouwen afblijven! (en me al helemaal niet met de mogelijkheid van een SOA belasten.. hoe erg kun je het hebben als je bij de huisarts komt en je blijkt een SOA te hebben, doordat je man vreemd gegaan is!!!)
Als mijn man vreemd zou gaan, wil ik dat hij het opbiecht. Er later achterkomen, zou bij mij namelijk nog meer kapot maken. Maar.. uit ervaring weet ik dat opbiechten mij ook pijn doet en dat de kans groot is dat ik de relatie uitmaak. Hoewel ik nu een andere relatie heb dan indertijd (nu 2 kinderen, bij ex 'alleenmaar' een relatie van een paar jaar, die ook nog steeds geweldadiger werd) weet ik dat het bij mij lang zal blijven sudderen, ik blijf de pijn en het verdriet echt voelen, zeg maar. Na het verbreken van de relatie blijft die pijn, maar wordt er niet steeds weer zout in de wonde gestrooid.
Als mijn man zoiets zou doen, kan hij het dus beter niet vertellen, wanneer hij mij niet kwijt wil. Aan de andere kant: als hij mij niet kwijt wil, moet hij gewoon van andere vrouwen afblijven! (en me al helemaal niet met de mogelijkheid van een SOA belasten.. hoe erg kun je het hebben als je bij de huisarts komt en je blijkt een SOA te hebben, doordat je man vreemd gegaan is!!!)
Later is nu
maandag 7 juni 2010 om 14:09
Natuurlijk blijft het je eigen keuze en ik snap dat je bang bent voor de reactie maar ik begrijp niet hoe je zoveel van haar kunt houden en dan liegen.
Elke keer als ze je aankijkt, vasthoudt enz. gelooft ze in jou. Hoe kun je haar dat laten voelen terwijl het niet echt is. Jij bent niet de persoon die ze denkt dat je bent. En ik snap dan ook niet hoe je haar nog recht aan kan kijken.
Misschien klinkt dit wat dramatisch maar voor mij is een relatie totale eerlijkheid. En hoe kut ze zich ook zal voelen door wat jij gedaan hebt, ik vind dat ze op z'n minst het recht heeft om zelf te bepalen wat ze hiermee verder wil....
Elke keer als ze je aankijkt, vasthoudt enz. gelooft ze in jou. Hoe kun je haar dat laten voelen terwijl het niet echt is. Jij bent niet de persoon die ze denkt dat je bent. En ik snap dan ook niet hoe je haar nog recht aan kan kijken.
Misschien klinkt dit wat dramatisch maar voor mij is een relatie totale eerlijkheid. En hoe kut ze zich ook zal voelen door wat jij gedaan hebt, ik vind dat ze op z'n minst het recht heeft om zelf te bepalen wat ze hiermee verder wil....
maandag 7 juni 2010 om 15:52
Doe er niet zo moeilijk over en hou je eerst gewoon stil, geef jezelf een bepaalde tijd en als het je dan nog dwarszit kan je het altijd nog vertellen. Het is nu net geleden gebeurt en je twijfelde of je een soa had of niet en met die onzekerheid erbij werd het erg groot voor je, zo groot dat je op viva raad kwam vragen.
Hou je je stil dan is het over een half jaar iets dat ooit geweest is, over een jaar zelfs dat niet meer. Toch zul je de les dat zelfs jij in de fout kan gaan niet snel vergeten, realiseer je tegelijk dat ook dát wederzijds is.
Mocht het toch ooit nog eens uitkomen dan is dat niks erger dan wanneer het nu zou uitkomen, dezelfde daad en dezelfde leugen. Tenminste tot dat moment heb je de kans om een leuke tijd te hebben, verknoei die tijd niet met je twijfels. Doe als het ooit nodig is op dat moment maar je best om uit te leggen waarom je het verzwegen hebt met een ‘o ik ben zo blij dat ik het eindelijk kwijt kan blabla’
Als je relatie het nu zou overleven waarom dan niet bij later uitkomen?
Hou je je stil dan is het over een half jaar iets dat ooit geweest is, over een jaar zelfs dat niet meer. Toch zul je de les dat zelfs jij in de fout kan gaan niet snel vergeten, realiseer je tegelijk dat ook dát wederzijds is.
Mocht het toch ooit nog eens uitkomen dan is dat niks erger dan wanneer het nu zou uitkomen, dezelfde daad en dezelfde leugen. Tenminste tot dat moment heb je de kans om een leuke tijd te hebben, verknoei die tijd niet met je twijfels. Doe als het ooit nodig is op dat moment maar je best om uit te leggen waarom je het verzwegen hebt met een ‘o ik ben zo blij dat ik het eindelijk kwijt kan blabla’
Als je relatie het nu zou overleven waarom dan niet bij later uitkomen?
Let's play Twister, let's play Risk yeah
maandag 7 juni 2010 om 17:01
Hoewel ik beide standpunten hier kan begrijpen en ze in bepaalde gevallen kan verdedigen, vind ik dat we de keuze die Petertjuh gemaakt heeft moeten respecteren en hem niet blijven aanvallen. Hij heeft advies gevraagd, er kwamen 2 standpunten naar boven en hij heeft gekozen. Een keuze die niet 100% goed te keuren is (vinden sommigen) maar het alternatief is ook niet 100% goed te keuren want dan zadel je je partner er mee op en ben je zelf van je schuldgevoel af. Hoe principieel je ook bent tov vreemdgaan, geef Petertjuh het voordeel van de twijfel met zijn beslissing!
