Seks
alle pijlers
vreemdgaan
vrijdag 17 december 2010 om 10:54
Hoi Ik ben benieuwd of er ook veel mensen vreemdgaan.
Er word hier best veel over een vrije relatie gepraat.
Maar ben wel eens benieuwd of er ook mensen zijn die ontrouw zijn, en waarom.
Ik ben vroeger ook wel vreemd gegaan maar dat was voor mij meer dat ik niet bespreekbaar maakte dan ik meer wilde dan alleen sex met mijn partner.
En heb gemerkt als er in de relatie over word gepraat dat er best wel mogelijk heden zijn.
Er word hier best veel over een vrije relatie gepraat.
Maar ben wel eens benieuwd of er ook mensen zijn die ontrouw zijn, en waarom.
Ik ben vroeger ook wel vreemd gegaan maar dat was voor mij meer dat ik niet bespreekbaar maakte dan ik meer wilde dan alleen sex met mijn partner.
En heb gemerkt als er in de relatie over word gepraat dat er best wel mogelijk heden zijn.
vrijdag 17 december 2010 om 11:08
Nou, dan ben ik blijkbaar niet vrij want ik zou je meteen de straat op pleuren. Vrij zijn heeft niets te maken met monogamie.
Als je hebt afgesproken monogaam te zijn(en dat is in het algemeen in een relatie zo) dan blijf je dat ook. Als je hebt afgesproken een open relatie te hebben ga je niet vreemd. Wat vreemdgaan impliceert dat je partner en niets van weet.
Als je hebt afgesproken monogaam te zijn(en dat is in het algemeen in een relatie zo) dan blijf je dat ook. Als je hebt afgesproken een open relatie te hebben ga je niet vreemd. Wat vreemdgaan impliceert dat je partner en niets van weet.
vrijdag 17 december 2010 om 11:12
Ik zou niet vreemd gaan, ook al zijn mijn behoeften anders dan die van mijn partner. Ik heb voor haar gekozen om veel meer redenen dan alleen sex en vreemdgaan lost dan misschien één probleem op, het brengt vele andere met zich mee (verdriet, geen vertrouwen). Misschien als die andere dingen er niet zijn in een relatie is het wel "natuurlijker" om vreemd te gaan, maar de meeste keren gaat het (bij mannen toch vaak) om spannende sex.
vrijdag 17 december 2010 om 11:16
Dan klopt je openingspost niet. De titel is "vreemdgaan" en je vraagt of er hier veel mensen vreemd gaan. En daar voeg je vaag achteraan dat er over praten wel eens perspectieven zou kunnen bieden. Niet dat je zelf niet vreemd gaat.
Als jij met een ander seks hebt met toestemming van je partner ga je niet vreemd. Waarom dan die vraag? Die heeft toch helemaal geen betrekking op jou dan?
Als jij met een ander seks hebt met toestemming van je partner ga je niet vreemd. Waarom dan die vraag? Die heeft toch helemaal geen betrekking op jou dan?
vrijdag 17 december 2010 om 11:17
vrijdag 17 december 2010 om 11:29
Ik moet er niet aan denken...brrr
dan zie ik in gedachte al mijn vriend het met een ander doen (ben een beelddenker )
Dan kan ik wel over mijn nek.
De gedachte dat hij met aan ander zou doen wat wij normaal samen doen...
Maar aan de andere kant.
als je het allebeide oké vind en niet jaloers en onzeker er van wordt: ga vooral je gang.
Ik ben best ruimdenkend,alleen niet als het mezelf en mijn eigen partne betreft
dan zie ik in gedachte al mijn vriend het met een ander doen (ben een beelddenker )
Dan kan ik wel over mijn nek.
De gedachte dat hij met aan ander zou doen wat wij normaal samen doen...
Maar aan de andere kant.
als je het allebeide oké vind en niet jaloers en onzeker er van wordt: ga vooral je gang.
Ik ben best ruimdenkend,alleen niet als het mezelf en mijn eigen partne betreft
vrijdag 17 december 2010 om 11:34
Ik zal het dan niet duidelijk hebben neer gezet.
Maar hier kunnen mensen al hun problemen of vragen kwijt.
Dus ik was wel eens benieuwd of er mensen vreemd gaan.
En heb mijn verhaal erbij gedaan dat ik wel vreemd ben gegaan omdat ik van spanning hou en van vrouwen. Dat is ondertussen 10 jaar geleden. Maar dat ik heb gemerkt dat als je met elkaar van gedachten wisseld dat de ander ook wel eens heeft ik zou best eens met nog iemand erbij willen vrijen.
Maar hier kunnen mensen al hun problemen of vragen kwijt.
Dus ik was wel eens benieuwd of er mensen vreemd gaan.
En heb mijn verhaal erbij gedaan dat ik wel vreemd ben gegaan omdat ik van spanning hou en van vrouwen. Dat is ondertussen 10 jaar geleden. Maar dat ik heb gemerkt dat als je met elkaar van gedachten wisseld dat de ander ook wel eens heeft ik zou best eens met nog iemand erbij willen vrijen.
vrijdag 17 december 2010 om 11:53
Ik zeg ook niet dat ik nu nog vreemd ga ik ben alleen benieuwd of er mensen vreemd gaan en zoja waarom die daar thuis niet over praten want ik heb gemerklt dat mijn huidige partner ook verlangens had die ze nooit uitsprak.
Maar ik geloof niet dat ik het duidelijk genoeg heb neer gezet en haal hem straks wel weg.
Maar ik geloof niet dat ik het duidelijk genoeg heb neer gezet en haal hem straks wel weg.
vrijdag 17 december 2010 om 12:07
De essentie van vreemdgaan is dat je het stiekem doet, zonder medeweten van je partner. Dus het lijkt me volkomen logisch dat je er dan thuis niet over praat hè.
Als je het bespreekbaar gaat maken is het geen vreemdgaan meer want dan weet je partner er van. Of de partner het er mee eens is of het accepteert is een ander verhaal.
Maar goed, ervaringen uitwisselen over vreemdgaan, want ik begrijp dat dat het doel is van je topic, daar doe ik niet aan mee. Want ik ben monogaam.
Als je het bespreekbaar gaat maken is het geen vreemdgaan meer want dan weet je partner er van. Of de partner het er mee eens is of het accepteert is een ander verhaal.
Maar goed, ervaringen uitwisselen over vreemdgaan, want ik begrijp dat dat het doel is van je topic, daar doe ik niet aan mee. Want ik ben monogaam.
vrijdag 17 december 2010 om 12:17
quote:sander74 schreef op 17 december 2010 @ 11:34:
Ik zal het dan niet duidelijk hebben neer gezet.
Maar hier kunnen mensen al hun problemen of vragen kwijt.
probleem: ik krijg te weinig sex! vraag: hoe kom ik aan meer sex?
Dus ik was wel eens benieuwd of er mensen vreemd gaan. Volgens mij is daar het Vivaforum uit ontstaan
En heb mijn verhaal erbij gedaan dat ik wel vreemd ben gegaan omdat ik van spanning hou en van vrouwen. Nou da's ook toevallig, ik ook!
Dat is ondertussen 10 jaar geleden. Maar dat ik heb gemerkt dat als je met elkaar van gedachten wisseld dat de ander ook wel eens heeft ik zou best eens met nog iemand erbij willen vrijen. Nou, dan heb je vast mijn vrouw nog niet ontmoet
Geintje, he Sander!
*gaat nu weer wat werken want is niet vooruit te branden vanochtend*
Ik zal het dan niet duidelijk hebben neer gezet.
Maar hier kunnen mensen al hun problemen of vragen kwijt.
probleem: ik krijg te weinig sex! vraag: hoe kom ik aan meer sex?
Dus ik was wel eens benieuwd of er mensen vreemd gaan. Volgens mij is daar het Vivaforum uit ontstaan
En heb mijn verhaal erbij gedaan dat ik wel vreemd ben gegaan omdat ik van spanning hou en van vrouwen. Nou da's ook toevallig, ik ook!
Dat is ondertussen 10 jaar geleden. Maar dat ik heb gemerkt dat als je met elkaar van gedachten wisseld dat de ander ook wel eens heeft ik zou best eens met nog iemand erbij willen vrijen. Nou, dan heb je vast mijn vrouw nog niet ontmoet
Geintje, he Sander!
*gaat nu weer wat werken want is niet vooruit te branden vanochtend*
vrijdag 17 december 2010 om 12:39
@Sander: je hoeft dit niet weg te halen omdat dit door velen veroordeeld danwel niet begrepen wordt, hoor. Die reacties kan je verwachten namelijk, er is nog een groot deel ook wat trouw en exclusiviteit hoog in het vaandel heeft en gelukkig ook maar.
Ik ben zelf nog nooit vreemdgegaan, al had ik wel een andere seksbehoefte als mijn ex-partner. Die overigens deze bezwaren niet had kennelijk, want gedurende langere tijd vreemding/een verborgen relatie had (nu zijn vriendin).. En kennelijk is het heel raar dat je dat nog kan begrijpen ook. Al voelde ik me zeer verraden, immers ik had ook een andere behoefte en heb die "ingehouden" uit liefde voor hem, andersom niet.
Ik ben blij dat ik mezelf kan aankijken in de spiegel iig. Niettemin ben ik niet standaard tegen vreemdgaan, heb me er zelfs nogal in verdiept en ik weet niet of ik zelf niet ooit vroeg of laat degene was geweest die zoiets had gedaan. Dus ik oordeel daar niet over. Het ontstaat niet zomaar iig. Minstens ben je wel aan elkaar verplicht eerlijk te zijn over die behoeftes. Maar dan moet je partner die eerlijkheid wel "aankunnen" en niet direct buiten zetten met je koffer (zie eerdere reactie hierboven). Dit is precies de reden waarom het stiekem gebeurt: dat de ander meteen bij het idee al zo beledigd is dat je kan ver(t)rekken met je behoeftes. Hoe eerlijk is dat dan?
Als het liegen en oneerlijke en vertrouwen zo belangrijk is, dan moeten je dat vertrouwen van je partner en zijn werkelijke gedachten of behoeften ook serieus nemen en in gesprek gaan, zonder meteen in dat slachtofferige te vervallen ("heb je niet genoeg aan mij? Dan kan je helemaal opdonderen").. En iets wat niet bespreekbaar is, geheime gedachten, dingen die scheef gegroeid zijn (maar kwetsbaar liggen) wordt alleen maar groter , aantrekkelijker en spannender, bij het idee van "nooit/nooit meer".
Terwijl als je luistert naar wat die partner te vertellen heeft of aan onvervulde behoeftes heeft, je misschien dat wel nieuw leven in kan blazen of dat het je opener naar elkaar maakt, eerlijker, oprechter en dus meer "echte" verbinding, dan wanneer iemand het binnenhoudt, onderdrukt, maar wel in zijn kop mee bezig is. Hoe oprecht is je relatie dan eigenlijk?
Ik reageerde zoals hierboven dus destijds: donder maar op.. slachtofferig: ik bedoelde het zo goed en hij was een Ei*el. Nu denk ik daar veel genuanceerder over. Het brengt je ook dichterbij jezelf, zet aan tot groei, tot ruimdenkendheid, begrip voor dat een ander anders is dan jijzelf. En dat liefde en seks niet vanzelfsprekend zijn en ook niet worden. Dat je altijd een stukje jezelf blijft en voor jezelf houdt, ook in een relatie van 2. Er is altijd een spanning tussen eigenbelang en eigenliefde en die voor de ander. Een wazig gebied.
En als je niet open durft te praten hierover met je partner, kan je idd ook niet ontdekken dat die partner ook wellicht daar behoefte aan kan hebben. Andere seks, of met iemand anders. Zodat je dingen kan veranderen, of iig eerlijk en jezelf kan zijn thuis. Wat niet zegt dat je het dan ook per se moet uitvoeren, maar iig is het heel erg dat het zo'n halszaak is, dat het standaard zo'n enorme afwijzing teweegbrengt bij partners.
Er zijn talloze situaties mogelijk waarin ik er begrip voor kan opbrengen. De afwijzende reacties hier komen met name door de grote behoefte en overtuiging aan/van zekerheid in de Grote Ware Liefde verwachten (en vaak moet dat liefst vanzelf gaan, geen inspanning kosten, jij als persoon moet zomaar genoeg zijn en blijven levenslang) en de vaste stellige overtuiging van seks-met-liefde die "boven" seks-uit-lust gesteld wordt.
Spannende seks staat nog steeds als "lage instinctieve impuls-behoefte" aangeschreven. Gelijkstaand aan dierlijk, simpel, je verstand verliezen, ongecontroleerd, onbeheerst, lagere driften, minderwaardig en zo kan ik nog wel even doorgaan. De opmars en opwaardering van "spannend" en "passie" kan je omstreden vinden. Maar het zijn niet alleen mannen die hier druk mee zijn, dat weet ik wel. Het houdt denk ik verband met deze tijdgeest, dat je jezelf gelukkig moet zien te maken, en je met passie moet leven, het idee dat je iets mist als je voor "zeker en vast" gaat, saai is/wordt, maar ook dat mensen allemaal vooral aandacht willen ontvangen en dat kennelijk hard nodig hebben (aandacht verliezen voor (intimiteit en lichamelijkheid) met elkaar, na langere tijd) met de hectiek van nu. En dat individualisme, wat in veel gevallen vooral egoisme is (als ik maar gelukkig ben). Meestal wordt alleen je ego er beter van, maar niet je innerlijke "ik" (bedrog, verlies van integriteit, jezelf kunnen aankijken in de spiegel en hoe je met geliefden omgaat -doe een ander niet, wat je zelf niet wil dat jou geschiedt)..
Maar met een partner waar niet mee te praten is over dit soort dingen en innerlijke gevoelens/behoeften/instincten (jawel: we hebben die instincten ook, die zijn ook deel van ons, en ook gevoel en ook verstand, maar niet alleen dat laatste) worden de kansen groter dat je je niet gelukkig voelt of zelfs "tekortgedaan" als er nog meer schort in de relatie/intimiteit.
Dus 1 van de tips die ik kan geven om dit zo mogelijk te voorkomen (dat je partner vreemdgaat) is om hem/haar die aandacht te geven en daar moeite in te blijven steken, tijd maken voor elkaar en je libido.
Ik ben zelf nog nooit vreemdgegaan, al had ik wel een andere seksbehoefte als mijn ex-partner. Die overigens deze bezwaren niet had kennelijk, want gedurende langere tijd vreemding/een verborgen relatie had (nu zijn vriendin).. En kennelijk is het heel raar dat je dat nog kan begrijpen ook. Al voelde ik me zeer verraden, immers ik had ook een andere behoefte en heb die "ingehouden" uit liefde voor hem, andersom niet.
Ik ben blij dat ik mezelf kan aankijken in de spiegel iig. Niettemin ben ik niet standaard tegen vreemdgaan, heb me er zelfs nogal in verdiept en ik weet niet of ik zelf niet ooit vroeg of laat degene was geweest die zoiets had gedaan. Dus ik oordeel daar niet over. Het ontstaat niet zomaar iig. Minstens ben je wel aan elkaar verplicht eerlijk te zijn over die behoeftes. Maar dan moet je partner die eerlijkheid wel "aankunnen" en niet direct buiten zetten met je koffer (zie eerdere reactie hierboven). Dit is precies de reden waarom het stiekem gebeurt: dat de ander meteen bij het idee al zo beledigd is dat je kan ver(t)rekken met je behoeftes. Hoe eerlijk is dat dan?
Als het liegen en oneerlijke en vertrouwen zo belangrijk is, dan moeten je dat vertrouwen van je partner en zijn werkelijke gedachten of behoeften ook serieus nemen en in gesprek gaan, zonder meteen in dat slachtofferige te vervallen ("heb je niet genoeg aan mij? Dan kan je helemaal opdonderen").. En iets wat niet bespreekbaar is, geheime gedachten, dingen die scheef gegroeid zijn (maar kwetsbaar liggen) wordt alleen maar groter , aantrekkelijker en spannender, bij het idee van "nooit/nooit meer".
Terwijl als je luistert naar wat die partner te vertellen heeft of aan onvervulde behoeftes heeft, je misschien dat wel nieuw leven in kan blazen of dat het je opener naar elkaar maakt, eerlijker, oprechter en dus meer "echte" verbinding, dan wanneer iemand het binnenhoudt, onderdrukt, maar wel in zijn kop mee bezig is. Hoe oprecht is je relatie dan eigenlijk?
Ik reageerde zoals hierboven dus destijds: donder maar op.. slachtofferig: ik bedoelde het zo goed en hij was een Ei*el. Nu denk ik daar veel genuanceerder over. Het brengt je ook dichterbij jezelf, zet aan tot groei, tot ruimdenkendheid, begrip voor dat een ander anders is dan jijzelf. En dat liefde en seks niet vanzelfsprekend zijn en ook niet worden. Dat je altijd een stukje jezelf blijft en voor jezelf houdt, ook in een relatie van 2. Er is altijd een spanning tussen eigenbelang en eigenliefde en die voor de ander. Een wazig gebied.
En als je niet open durft te praten hierover met je partner, kan je idd ook niet ontdekken dat die partner ook wellicht daar behoefte aan kan hebben. Andere seks, of met iemand anders. Zodat je dingen kan veranderen, of iig eerlijk en jezelf kan zijn thuis. Wat niet zegt dat je het dan ook per se moet uitvoeren, maar iig is het heel erg dat het zo'n halszaak is, dat het standaard zo'n enorme afwijzing teweegbrengt bij partners.
Er zijn talloze situaties mogelijk waarin ik er begrip voor kan opbrengen. De afwijzende reacties hier komen met name door de grote behoefte en overtuiging aan/van zekerheid in de Grote Ware Liefde verwachten (en vaak moet dat liefst vanzelf gaan, geen inspanning kosten, jij als persoon moet zomaar genoeg zijn en blijven levenslang) en de vaste stellige overtuiging van seks-met-liefde die "boven" seks-uit-lust gesteld wordt.
Spannende seks staat nog steeds als "lage instinctieve impuls-behoefte" aangeschreven. Gelijkstaand aan dierlijk, simpel, je verstand verliezen, ongecontroleerd, onbeheerst, lagere driften, minderwaardig en zo kan ik nog wel even doorgaan. De opmars en opwaardering van "spannend" en "passie" kan je omstreden vinden. Maar het zijn niet alleen mannen die hier druk mee zijn, dat weet ik wel. Het houdt denk ik verband met deze tijdgeest, dat je jezelf gelukkig moet zien te maken, en je met passie moet leven, het idee dat je iets mist als je voor "zeker en vast" gaat, saai is/wordt, maar ook dat mensen allemaal vooral aandacht willen ontvangen en dat kennelijk hard nodig hebben (aandacht verliezen voor (intimiteit en lichamelijkheid) met elkaar, na langere tijd) met de hectiek van nu. En dat individualisme, wat in veel gevallen vooral egoisme is (als ik maar gelukkig ben). Meestal wordt alleen je ego er beter van, maar niet je innerlijke "ik" (bedrog, verlies van integriteit, jezelf kunnen aankijken in de spiegel en hoe je met geliefden omgaat -doe een ander niet, wat je zelf niet wil dat jou geschiedt)..
Maar met een partner waar niet mee te praten is over dit soort dingen en innerlijke gevoelens/behoeften/instincten (jawel: we hebben die instincten ook, die zijn ook deel van ons, en ook gevoel en ook verstand, maar niet alleen dat laatste) worden de kansen groter dat je je niet gelukkig voelt of zelfs "tekortgedaan" als er nog meer schort in de relatie/intimiteit.
Dus 1 van de tips die ik kan geven om dit zo mogelijk te voorkomen (dat je partner vreemdgaat) is om hem/haar die aandacht te geven en daar moeite in te blijven steken, tijd maken voor elkaar en je libido.
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
vrijdag 17 december 2010 om 12:41
quote:sander74 schreef op 17 december 2010 @ 10:54:
Ik ben vroeger ook wel vreemd gegaan maar dat was voor mij meer dat ik niet bespreekbaar maakte dan ik meer wilde dan alleen sex met mijn partner. Heel creatief, maar dat is vreemdgaan altijd he? ("Schat, je moet het niet zien als vreemdgaan, maar ik wilde met iemand anders naar bed en ben dat vergeten te melden")
Ik ben vroeger ook wel vreemd gegaan maar dat was voor mij meer dat ik niet bespreekbaar maakte dan ik meer wilde dan alleen sex met mijn partner. Heel creatief, maar dat is vreemdgaan altijd he? ("Schat, je moet het niet zien als vreemdgaan, maar ik wilde met iemand anders naar bed en ben dat vergeten te melden")
