Seks
alle pijlers
vreemdgaan
vrijdag 17 december 2010 om 10:54
Hoi Ik ben benieuwd of er ook veel mensen vreemdgaan.
Er word hier best veel over een vrije relatie gepraat.
Maar ben wel eens benieuwd of er ook mensen zijn die ontrouw zijn, en waarom.
Ik ben vroeger ook wel vreemd gegaan maar dat was voor mij meer dat ik niet bespreekbaar maakte dan ik meer wilde dan alleen sex met mijn partner.
En heb gemerkt als er in de relatie over word gepraat dat er best wel mogelijk heden zijn.
Er word hier best veel over een vrije relatie gepraat.
Maar ben wel eens benieuwd of er ook mensen zijn die ontrouw zijn, en waarom.
Ik ben vroeger ook wel vreemd gegaan maar dat was voor mij meer dat ik niet bespreekbaar maakte dan ik meer wilde dan alleen sex met mijn partner.
En heb gemerkt als er in de relatie over word gepraat dat er best wel mogelijk heden zijn.
maandag 27 december 2010 om 03:23
Overigens zou het mijn wijze niet zijn.... ja ik kan me indenken datik wel verder zou zoeken wanneer mijn partner mij echt niet serieus zou nemen in mijn behoeftes.
Ik zou hem voordat ik een potentiele minnaar zou opzoeken op de hoogte stellen opdat hij weet en ook keuzes kan maken. En ja ook hier zal dan de pleuris losbreken. Alleen ik heb liever pleuris opdat ik in openheid kan leven dan dat ik voor de lieve vrede en eigen genot mijn mond zou dicht houden. Er is namelijk geen lieve vrede meer dan , ik kom tekort en ondanks herhaaldelijk uitleggen en aangeven zou ik, zoals ik jou lees, dus uitgelachen worden.
Overigens dat uitlachen om mijn behoefte zou voor mij een heel pittige nadenker zijn over mijn relatie an sich. Dus sja....
Het blijft denken in cirkels merk ik al.... Ik ga maar slapen! Slaap lekker voor straks Rosita en Paekzwart.
Ik zou hem voordat ik een potentiele minnaar zou opzoeken op de hoogte stellen opdat hij weet en ook keuzes kan maken. En ja ook hier zal dan de pleuris losbreken. Alleen ik heb liever pleuris opdat ik in openheid kan leven dan dat ik voor de lieve vrede en eigen genot mijn mond zou dicht houden. Er is namelijk geen lieve vrede meer dan , ik kom tekort en ondanks herhaaldelijk uitleggen en aangeven zou ik, zoals ik jou lees, dus uitgelachen worden.
Overigens dat uitlachen om mijn behoefte zou voor mij een heel pittige nadenker zijn over mijn relatie an sich. Dus sja....
Het blijft denken in cirkels merk ik al.... Ik ga maar slapen! Slaap lekker voor straks Rosita en Paekzwart.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
maandag 27 december 2010 om 03:23
Ik heb inderdaad deze keuze gemaakt, en denk veel na over wat er met mijn en ons leven gebeurt. Heb soms het gevoel 2 levens door elkaar te leven. Verwarrend, extatisch. Mijn zintuigen staan op scherp, mijn gedachten razen.Ik denk na over mijn man, over mezelf. Hij vind dat het allemaal prima gaat, ik ben degene die het gevoel heeft dat we zijn ingekakt.Maar natuurlijk denk ik:wat doe ik, wat doe ik met ons?Opeens kwam minnaar in mijn leven, onverwacht maar misschien daarom wel zo overdonderend. En weet je wat er gebeurde:ik adem en ik voel! En echt ik heb in mezelf al honderd redenen bedacht waarom ik aan mijn relatie met minnaar een einde zou moeten maken. Ik weet waartoe het kan leiden en het zweet breekt me uit als ik er werkelijk bij stilsta. Maar, ik weet ook zoveel éven goede redenen waarom ik ermee door wil gaan. En op dit moment kan ik het niet opbrengen om het op te biechten. Niet eerlijk dat weet ik.
maandag 27 december 2010 om 03:26
Maar komt dat niet doordat je spanning hebt juist doordat het stiekum is? Is het wellicht niet zo (geen ervaring) dat juist het stiekume zorgt voor die extra heftige beleving?
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
maandag 27 december 2010 om 03:32
maandag 27 december 2010 om 03:35
Ik snap dat je wilt leven, wilt voelen.
Dat keur ik ook helemaal niet af.
Alleen is het jammer dat doordat je het al te ver hebt laten gaan nu je partner bedrogen wordt hierdoor.
Mijns inziens zit dan de relatie niet voldoende goed meer hoor. Zo zou ik het echt zien. En het is jammer dat mensen het zover laten gaan dat ze hun minnaar niet op willen geven en daardoor ook in de positie komen te zitten dat ze hun partner niet meer een kans willen geven op een goede relatie.
En dan willen ze ook nog eens niet weg bij die partner. Maar zijn het dan niet voornamelijk angsten om weg te gaan. Stel dat je minnaar weg gaat ineens bij zijn vrouw, veel mensen gaan dan ineens plotsklaps toch nog scheiden. Zou je verder met hem willen of niet liever een relatie willen waarbij je gewoon weer alles had.
Bij de scheiding gooien ze alle wrok over onvervulde verlangens ineens alsnog duidelijker voor de voeten van hun partner met als reden dat ze daarom vreemd gingen en gaan van het ene op het andere moment alsnog weg in de ogen van die partner. Ook geen kans, nog een keer een trap na en dat was het dan.
Je hebt je zelf uiteindelijk steeds verder in deze positie gemanouvreerd. Persoonlijk vind ik dat jouw gevoelens nu voorop komen op de beste mogelijkheden voor jullie relatie. En dat zou nooit mogen gebeuren. Je zou altijd moeten denken aan het belang van de relatie als je iets doet.
Dus ook al lijkt het mij inderdaad heel moeilijk, toch vind ik dat je zelf degene bent die op de blaren moet zitten. Jouw verdriet valt in het niet bij wat je je partner aan doet namelijk.
En uiteindelijk word je hier zelf ook niet gelukkiger van. Je splijt jezelf steeds meer op.
Misschien als je kijkt naar kleine stapjes die je wél kan nemen die je dichter bij jezelf kunnen brengen en weer in eenheid. Nogmaals aangeven aan je partner dat je meer seks wilt in de relatie. Kijken naar de minpunten van je minnaar.
Mijns inziens kies je in zo'n situatie al voor de minnaar terwijl die zelf ook al een partner heeft en heb je al de keuze gemaakt om je gevoelsmatig af te sluiten voor je partner, niet meer open te staan voor zijn gevoelens en het belang van de relatie.
Wat doet het met je als je kijkt naar het feit dat je minnaar ook zijn partner bedriegt en een relatie met haar heeft?
Dat keur ik ook helemaal niet af.
Alleen is het jammer dat doordat je het al te ver hebt laten gaan nu je partner bedrogen wordt hierdoor.
Mijns inziens zit dan de relatie niet voldoende goed meer hoor. Zo zou ik het echt zien. En het is jammer dat mensen het zover laten gaan dat ze hun minnaar niet op willen geven en daardoor ook in de positie komen te zitten dat ze hun partner niet meer een kans willen geven op een goede relatie.
En dan willen ze ook nog eens niet weg bij die partner. Maar zijn het dan niet voornamelijk angsten om weg te gaan. Stel dat je minnaar weg gaat ineens bij zijn vrouw, veel mensen gaan dan ineens plotsklaps toch nog scheiden. Zou je verder met hem willen of niet liever een relatie willen waarbij je gewoon weer alles had.
Bij de scheiding gooien ze alle wrok over onvervulde verlangens ineens alsnog duidelijker voor de voeten van hun partner met als reden dat ze daarom vreemd gingen en gaan van het ene op het andere moment alsnog weg in de ogen van die partner. Ook geen kans, nog een keer een trap na en dat was het dan.
Je hebt je zelf uiteindelijk steeds verder in deze positie gemanouvreerd. Persoonlijk vind ik dat jouw gevoelens nu voorop komen op de beste mogelijkheden voor jullie relatie. En dat zou nooit mogen gebeuren. Je zou altijd moeten denken aan het belang van de relatie als je iets doet.
Dus ook al lijkt het mij inderdaad heel moeilijk, toch vind ik dat je zelf degene bent die op de blaren moet zitten. Jouw verdriet valt in het niet bij wat je je partner aan doet namelijk.
En uiteindelijk word je hier zelf ook niet gelukkiger van. Je splijt jezelf steeds meer op.
Misschien als je kijkt naar kleine stapjes die je wél kan nemen die je dichter bij jezelf kunnen brengen en weer in eenheid. Nogmaals aangeven aan je partner dat je meer seks wilt in de relatie. Kijken naar de minpunten van je minnaar.
Mijns inziens kies je in zo'n situatie al voor de minnaar terwijl die zelf ook al een partner heeft en heb je al de keuze gemaakt om je gevoelsmatig af te sluiten voor je partner, niet meer open te staan voor zijn gevoelens en het belang van de relatie.
Wat doet het met je als je kijkt naar het feit dat je minnaar ook zijn partner bedriegt en een relatie met haar heeft?
maandag 27 december 2010 om 03:37
Ja, ook dat snap ik nooit. Het schijnt leuker en intenser te zijn als iets stout is of verboden... Dat heb ik nou ook nooit. Het voelt toch veel fijner als je helemaal open van iets kan genieten, zeker van de liefde en jezelf helemaal kan laten gaan?
Wil je niet hand in hand lopen bijvoorbeeld met je minnaar nu? Of kan jij je daar niets bij voorstellen?
Wil je niet hand in hand lopen bijvoorbeeld met je minnaar nu? Of kan jij je daar niets bij voorstellen?
maandag 27 december 2010 om 03:58
Ik denk ook inderdaad dat onze relatie niet meer goed in elkaar zit, als dat wel zo was zou ik niet vreemdgaan! Maar ik ben mezelf heel goed bewust dat ik degene ben die er een probleem van maak en niet mijn man. Hij vind dat er niks mis is met onze relatie, denkt dat dit normaal is als je 20 jaar bij elkaar bent. Hij stoort zich niet aan de sleur van alledag, ik wel. Misschien de leeftijd die mij parten speelt.
Mijn minnaar is al een periode weggeweest bij zijn partner het afgelopen jaar, en hij weet dat ik niet weg wil bij mijn man. Hebben elkaar in die periode ook niet vaker gezien dan we elkaar anders zien. Buiten de seks praten we ook veel over onze verwachtingen van en naar elkaar. Dus dat is duidelijk.
Misschien word ik er inderdaad niet gelukkiger op, maar op dit moment wel. En als het uitkomt weet ik dat ik op de blaren moet zitten. Dat is het risico wat ik loop, maar vooralsnog neem ik dat risico.
Dat mijn minnaar ook zijn partner bedriegt is iets wat ik van af het begin af aan weet. Doet me eigenlijk niet zoveel omdat ik daar niet vaak over nadenk. We hebben beide een dubbelleven wat dat betreft. Mijn minnaar en ik kennen beide onze partners.
Mijn minnaar is al een periode weggeweest bij zijn partner het afgelopen jaar, en hij weet dat ik niet weg wil bij mijn man. Hebben elkaar in die periode ook niet vaker gezien dan we elkaar anders zien. Buiten de seks praten we ook veel over onze verwachtingen van en naar elkaar. Dus dat is duidelijk.
Misschien word ik er inderdaad niet gelukkiger op, maar op dit moment wel. En als het uitkomt weet ik dat ik op de blaren moet zitten. Dat is het risico wat ik loop, maar vooralsnog neem ik dat risico.
Dat mijn minnaar ook zijn partner bedriegt is iets wat ik van af het begin af aan weet. Doet me eigenlijk niet zoveel omdat ik daar niet vaak over nadenk. We hebben beide een dubbelleven wat dat betreft. Mijn minnaar en ik kennen beide onze partners.
maandag 27 december 2010 om 04:07
Het is met name de spanning dat het fijn is dat ik de seks krijg die ik mis. Het geeft me een boost in het vrouw-zijn.
En ik kan mezelf helemaal laten gaan bij minnaar dat heeft niets met openheid te maken.
Natuurlijk denk ik weleens hoe het zou zijn als we in alle openheid kunnen genieten van elkaar. Gewoon in onze woonplaats met elkaar hand in hand lopen, uit eten gaan, winkelen etc. Zou zeker fijn zijn, maar mis dat niet.
Ik ben niet verliefd op minnaar, maar wel op het gevoel dat hij me geeft. Ik denk dat als ik verliefd op minnaar zou zijn, alles anders zou zijn. Nog moeilijker en verwarrender.
En ik kan mezelf helemaal laten gaan bij minnaar dat heeft niets met openheid te maken.
Natuurlijk denk ik weleens hoe het zou zijn als we in alle openheid kunnen genieten van elkaar. Gewoon in onze woonplaats met elkaar hand in hand lopen, uit eten gaan, winkelen etc. Zou zeker fijn zijn, maar mis dat niet.
Ik ben niet verliefd op minnaar, maar wel op het gevoel dat hij me geeft. Ik denk dat als ik verliefd op minnaar zou zijn, alles anders zou zijn. Nog moeilijker en verwarrender.
maandag 27 december 2010 om 04:32
Ik vind dat je je best mag storen aan sleur. Waarom zou je geen fijne seks meer mogen willen als je ouder wordt? Probeer je je man wel eens te overtuigen dat het wel normaal is nog gewoon fijne en vaker seks te hebben? Het klinkt elke keer alsof je vindt dat hij het volste recht heeft te denken wat hij wil ook al gaat het ten koste van jou. Zo kan je hem natuurlijk ook niet overtuigen dat het voor jou wel belangrijk is.
Nou ja, ik bedoel meer het IS een probleem dat je de seks niet voldoende goed vindt. Niet dat jij het een probleem maakt of zo. Problemen in een relatie zijn er en die kan je oplossen of niet. Als je er niets mee doet en bewust kiest voor een minnaar, dan maak je pas zelf de problemen van vreemdgaan. Maar ik zie zelf niet dat als je behoeften hebt dat je dan ook degene bent die het probleem van die behoeften maakt of zo. En dus het probleem alleen in jouzelf zit in dit geval dan. In een relatie heb je seks samen, als er een probleem is met een redelijk normale hoeveelheid qua frequentie en kwaliteit, dan heb je dat probleem ook samen. Ook al ziet hij dat niet zo, het is wel zo. Het leidt zelfs tot vreemdgaan tenzij hij dat ook niet zou zien als zijn probleem. Zolang problemen invloed hebben op de relatie heeft ook hij een probleem ook al beseft hij dat (nog) niet.
Ik denk verder wel dat verliefdheid tegen te houden is. Maar dat als je samen het fijn hebt en goed met elkaar op kan schieten en er zouden geen partners zijn dan kun je pas zien wat er wel of niet zou zijn. En dan heeft het kans om te ontwikkelen tot meer of dan ontwikkelt het zich tot iets wat helemaal over gaat. Nu blijft het hangen, het ontwikkelt zich nergens heen zeg maar. Dat lijkt me nooit goed.
Maar goed, voor mij zou het dus niets zijn. Alles of niets voor mij zeg maar. Zowel niet mijn partner die niet naar mij zou luisteren en mijn probleem (ons probleem) niet serieus neemt alswel de minnaar waar ik niet verliefd op was en ook niet verder iets mee zou willen.
Dus ben ik ook alleen en hoop nog iemand te vinden waarbij ik tot oplossingen kan komen met openheid en communicatie. Dat is en blijft nou ook niet bepaald de makkelijkste keuze maar ik kan niet leven met in de knoop zitten zelf.
En de puinhoop die het uiteindelijk geeft zie ik ook altijd nogal goed voor ogen.
Zou je misschien wel iemand willen waar je alles mee had of denk je dat dat niet te krijgen is. Dus gewoon weer een relatie zoals met je partner maar dan ook weer met goede seks?
Nou ja, ik bedoel meer het IS een probleem dat je de seks niet voldoende goed vindt. Niet dat jij het een probleem maakt of zo. Problemen in een relatie zijn er en die kan je oplossen of niet. Als je er niets mee doet en bewust kiest voor een minnaar, dan maak je pas zelf de problemen van vreemdgaan. Maar ik zie zelf niet dat als je behoeften hebt dat je dan ook degene bent die het probleem van die behoeften maakt of zo. En dus het probleem alleen in jouzelf zit in dit geval dan. In een relatie heb je seks samen, als er een probleem is met een redelijk normale hoeveelheid qua frequentie en kwaliteit, dan heb je dat probleem ook samen. Ook al ziet hij dat niet zo, het is wel zo. Het leidt zelfs tot vreemdgaan tenzij hij dat ook niet zou zien als zijn probleem. Zolang problemen invloed hebben op de relatie heeft ook hij een probleem ook al beseft hij dat (nog) niet.
Ik denk verder wel dat verliefdheid tegen te houden is. Maar dat als je samen het fijn hebt en goed met elkaar op kan schieten en er zouden geen partners zijn dan kun je pas zien wat er wel of niet zou zijn. En dan heeft het kans om te ontwikkelen tot meer of dan ontwikkelt het zich tot iets wat helemaal over gaat. Nu blijft het hangen, het ontwikkelt zich nergens heen zeg maar. Dat lijkt me nooit goed.
Maar goed, voor mij zou het dus niets zijn. Alles of niets voor mij zeg maar. Zowel niet mijn partner die niet naar mij zou luisteren en mijn probleem (ons probleem) niet serieus neemt alswel de minnaar waar ik niet verliefd op was en ook niet verder iets mee zou willen.
Dus ben ik ook alleen en hoop nog iemand te vinden waarbij ik tot oplossingen kan komen met openheid en communicatie. Dat is en blijft nou ook niet bepaald de makkelijkste keuze maar ik kan niet leven met in de knoop zitten zelf.
En de puinhoop die het uiteindelijk geeft zie ik ook altijd nogal goed voor ogen.
Zou je misschien wel iemand willen waar je alles mee had of denk je dat dat niet te krijgen is. Dus gewoon weer een relatie zoals met je partner maar dan ook weer met goede seks?
maandag 27 december 2010 om 09:54
quote:rosita38 schreef op 27 december 2010 @ 02:31:
Ik heb al anderhalf jaar een minnaar. Beiden zonder instemming van onze partners. We weten beiden dat we ons op glad ijs begeven, maar de lust en passie is te groot om weerstand te bieden. Bovendien is na 18 jaar huwelijk de passie/lust bij partner en mij behoorlijk uitgeblust. Ook door heel veel gedoe rondom kinderen krijgen(k.i en ivf). Kan je zeggen dat hierdoor ons seksleven op een heel laag pitje is komen te staan. We hebben jarenlang seks gehad omdat het "moest"en het kost nu zeer veel moeite om plezier te beleven met elkaar. We hebben er vaak over gesproken hoe dit te veranderen, maar mijn man heeft veel minder behoefte aan seks dan ik en vind het niet belangrijk in relatie. Hij zegt dan: ik hou toch van je! Open relatie heb ik weleens besproken, maar daar kan hij zich niet in vinden. En na 4 jaar bijna geen seks meer te hebben gehad, heb ik voor mezelf gekozen. Nu heb ik regelmatig een dag stomende, kinky seks met minnaar. Nooit gedacht dat het tot hier zou komen, maar voel me er goed bij. Het enige wat ik niet begrijp van mezelf is dat ik totaal geen schuldgevoel heb tegenover mijn man. Misschien dat dit nog komt.Dit vind ik echt schokkend. Je hebt zelf je seksleven de nek om gedraaid omdat je kost wat 't kost moest voortplanten ondanks dat het niet op de natuurlijke wijze lukte. Zonder kinderwens had je nu wellicht nog 'n prima relatie gehad, zowel in als buiten bed.
Ik heb al anderhalf jaar een minnaar. Beiden zonder instemming van onze partners. We weten beiden dat we ons op glad ijs begeven, maar de lust en passie is te groot om weerstand te bieden. Bovendien is na 18 jaar huwelijk de passie/lust bij partner en mij behoorlijk uitgeblust. Ook door heel veel gedoe rondom kinderen krijgen(k.i en ivf). Kan je zeggen dat hierdoor ons seksleven op een heel laag pitje is komen te staan. We hebben jarenlang seks gehad omdat het "moest"en het kost nu zeer veel moeite om plezier te beleven met elkaar. We hebben er vaak over gesproken hoe dit te veranderen, maar mijn man heeft veel minder behoefte aan seks dan ik en vind het niet belangrijk in relatie. Hij zegt dan: ik hou toch van je! Open relatie heb ik weleens besproken, maar daar kan hij zich niet in vinden. En na 4 jaar bijna geen seks meer te hebben gehad, heb ik voor mezelf gekozen. Nu heb ik regelmatig een dag stomende, kinky seks met minnaar. Nooit gedacht dat het tot hier zou komen, maar voel me er goed bij. Het enige wat ik niet begrijp van mezelf is dat ik totaal geen schuldgevoel heb tegenover mijn man. Misschien dat dit nog komt.Dit vind ik echt schokkend. Je hebt zelf je seksleven de nek om gedraaid omdat je kost wat 't kost moest voortplanten ondanks dat het niet op de natuurlijke wijze lukte. Zonder kinderwens had je nu wellicht nog 'n prima relatie gehad, zowel in als buiten bed.
maandag 27 december 2010 om 10:28
waar gaan we met zn allen naartoe. Vreemdgaan wordt als normaal beschouwd (zo goed als). Ik vind het verhaal van rosita38 ook echt shockerend en wat is je man ontzettend naief zeg dat hij het nog steeds niet doorheeft. wat een domoor dat hij nieteens door heeft dat zijn vrouw haar benen spreidt voor een andere man. Ik wil je niet beoordelen hoor? maar ook al is een leugen nog zo snel de waarheid achterhaald hem wel.
Ooit gehoord van karma? wie goed doet krijgt goed, wie slecht doet krijgt slecht. wat een onzin zeg ivf de schuld geven van alles.
Er zit meer achter. Als het je lot niet is om kinderen te krijgen dan krijg je dat niet. Als je lot dat wel is dan krijg je wel kinderen. Maar jij hebt geen vertrouwen in moeder natuur.
Als jij een vrouw bent zonder angst en met zelfvertrouwen vertel jij de waarheid. Wat ontzettend lullig voor je man dat hij gewoon je minaar kent en waarschijnlijk een biertje met hem drinkt terwijl hij ( de minaar) de vrouw neukt van zn mattie.
Phoeeee, een man met ballen had je allang door gehad en je uit huis gegooit. Als je een vije relatie wil dus met andere mannen wil neuken, moet je de waarheid vertellen.
waarom mag de hele wereld het weten behalve je man?
Ooit gehoord van karma? wie goed doet krijgt goed, wie slecht doet krijgt slecht. wat een onzin zeg ivf de schuld geven van alles.
Er zit meer achter. Als het je lot niet is om kinderen te krijgen dan krijg je dat niet. Als je lot dat wel is dan krijg je wel kinderen. Maar jij hebt geen vertrouwen in moeder natuur.
Als jij een vrouw bent zonder angst en met zelfvertrouwen vertel jij de waarheid. Wat ontzettend lullig voor je man dat hij gewoon je minaar kent en waarschijnlijk een biertje met hem drinkt terwijl hij ( de minaar) de vrouw neukt van zn mattie.
Phoeeee, een man met ballen had je allang door gehad en je uit huis gegooit. Als je een vije relatie wil dus met andere mannen wil neuken, moet je de waarheid vertellen.
waarom mag de hele wereld het weten behalve je man?
maandag 27 december 2010 om 11:02
Rosita
Heb je wel eens met je man er over gehad dat je meer sex wil.
En misschien wil hij dat ook wel en voor het zelfde geld gaat hij ook vreemd. Misschien is het eens een optie om hem te vragen om mee te gaan naar een pc.
Een andere plek waar je de intresse in elkaar weer kan vinden het zij met een derde persoon of partner ruil.
Zodat jullie allebij plezier hebben en toch samen zijn.
Heb je wel eens met je man er over gehad dat je meer sex wil.
En misschien wil hij dat ook wel en voor het zelfde geld gaat hij ook vreemd. Misschien is het eens een optie om hem te vragen om mee te gaan naar een pc.
Een andere plek waar je de intresse in elkaar weer kan vinden het zij met een derde persoon of partner ruil.
Zodat jullie allebij plezier hebben en toch samen zijn.
maandag 27 december 2010 om 11:05
quote:zeb schreef op 27 december 2010 @ 09:12:
Goh, twee keer in twee dagen een hoop geneuzel in een monoloog van iemand die denkt het allemaal te weten. Eerst de paus en nu dit.....Wat bedoel je?
Goh, twee keer in twee dagen een hoop geneuzel in een monoloog van iemand die denkt het allemaal te weten. Eerst de paus en nu dit.....Wat bedoel je?
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
maandag 27 december 2010 om 11:12
quote:blijfgewoonbianca schreef op 27 december 2010 @ 11:08:
[...]
O ja. Daar had ik overheen gelezen. Stom van me.
Ja ik moest ook 2 keer lezen voordat ik het doorhad.
Maar je hebt gelijk, heel soms veroordeelt iemand het wel hier
gelukkig weten die dan precies hoe het allemaal zit.
(en ondertussen kopen ze een gejatte fiets op de hoek van de straat, want dat mag natuurlijk weer wel he)
[...]
O ja. Daar had ik overheen gelezen. Stom van me.
Ja ik moest ook 2 keer lezen voordat ik het doorhad.
Maar je hebt gelijk, heel soms veroordeelt iemand het wel hier
gelukkig weten die dan precies hoe het allemaal zit.
(en ondertussen kopen ze een gejatte fiets op de hoek van de straat, want dat mag natuurlijk weer wel he)
maandag 27 december 2010 om 11:13
quote:rosita38 schreef op 27 december 2010 @ 03:58:
Ik denk ook inderdaad dat onze relatie niet meer goed in elkaar zit, als dat wel zo was zou ik niet vreemdgaan! Maar ik ben mezelf heel goed bewust dat ik degene ben die er een probleem van maak en niet mijn man. Hij vind dat er niks mis is met onze relatie, denkt dat dit normaal is als je 20 jaar bij elkaar bent. Hij stoort zich niet aan de sleur van alledag, ik wel. Misschien de leeftijd die mij parten speelt.
Dit komt op mij over als het boetekleed aantrekken opdat je eigen keuze kan verantwoorden en goed vinden van jezelf. Beiden hebben verantwoording naar elkaar toe. Hij kan niet eenzijdig zoals jij het hier schrijft jullie sex-leven opzeggen en ik snap eerlijk gezegd ook niet dat je het goed gevonden hebt dat hij dit deed.
Hoe kan je dat goed vinden? Of was jij ook degene die geen sex meer wilde behalve om kinderen te krijgen?
Ik denk ook inderdaad dat onze relatie niet meer goed in elkaar zit, als dat wel zo was zou ik niet vreemdgaan! Maar ik ben mezelf heel goed bewust dat ik degene ben die er een probleem van maak en niet mijn man. Hij vind dat er niks mis is met onze relatie, denkt dat dit normaal is als je 20 jaar bij elkaar bent. Hij stoort zich niet aan de sleur van alledag, ik wel. Misschien de leeftijd die mij parten speelt.
Dit komt op mij over als het boetekleed aantrekken opdat je eigen keuze kan verantwoorden en goed vinden van jezelf. Beiden hebben verantwoording naar elkaar toe. Hij kan niet eenzijdig zoals jij het hier schrijft jullie sex-leven opzeggen en ik snap eerlijk gezegd ook niet dat je het goed gevonden hebt dat hij dit deed.
Hoe kan je dat goed vinden? Of was jij ook degene die geen sex meer wilde behalve om kinderen te krijgen?
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
maandag 27 december 2010 om 11:34
@Sander74, eerst even lezen voordat je vragen stelt ? Volgens mij heeft Rosita meerdere malen aangegeven dat ze het met haar man heeft besproken en dat hij geen probleem ziet.
@Elninjoo, ook goedemorgen zeg met zo'n reactie. Moeilijke gebeurtenissen trekken een wissel op een relatie en dan ook vaak op het seksleven. Of dat nou een niet-vervulde kinderwens is of het overlijden van een dierbare of andere heftige gebeurtenissen. Wat jij stelt is wel erg kort door de bocht.
@Madina, och ja het goede oude Karma wordt er weer bijgehaald. Al het ellendige wat je meemaakt in je leven is je eigen schuld. Goh wat was dat destijds een geweldige opsteker voor mij om te dealen met een pijnlijke chronische ziekte. Ik had het zelf verdiend ! Maar hééé , je rookt oordeelt niet !
En verder, de postings van gisteravond/vannacht, hier en daar zit zeker wel een kern van waarheid in. Maar alsjeblieft, ik krijg jeuk van "ik zou nooit.." en "ik zal altijd..". Je weet pas hoe je zal reageren als je er daadwerkelijk mee geconfronteerd wordt. Voor die tijd kun je hooguit indenken hoe je zou reageren en wat je wenselijk zou achten. Veel van die postings doen me denken aan de vele aanstaande moeders die vooraf stellig beweren dat ze nooit hun stem zullen verheven, nooit eens hun kind strenger dan eigenlijk nodig is zullen straffen, nooit zullen roepen "omdat ik het zeg!", hun kind echt niet voor het 4e jaar snoep zullen geven etc.etc.. Om dan later te moeten constateren dat ze niet roomser waren dan de paus, maar slechts menselijk zijn. En mensen zijn nu eenmaal niet perfect.
Met een langdurige relatie is het net zo. Mensen veranderen, groeien, ontwikkelen, ideeën veranderen / worden bijgesteld. En zelden gaat dat tussen 2 partners in een gelijk tempo. Je hebt te maken met karakters en eigenschappen, wellicht zijn er ook andere factoren in het spel zoals ziekte of een gedragsstoornis. En daarnaast heb je na 10-15-20 jaar ook op andere gebieden een sterke binding. Mijn inziens genoeg redenen waarom je niet 'zomaar' uit een relatie kan stappen na zo'n lange tijd. Ik denk dat veel mensen, met name jonge mensen of mensen zonder ervaring met een langdurige relatie, zich niet realiseren dat dat na zo lange tijd samen een langdurig en ingewikkeld proces is en niet iets wat je zomaar van de 1 op de andere dag beslist.
Ik denk dat niemand in dit topic zal zeggen dat vreemdgaan DE oplossing is. Ook niet de vreemdgaanders zelf. Laten we wel wezen: het is een onmogelijke spagaat waarin je beland en niet iets wat te benijden valt. Maar kunnen we alsjeblieft dat moraliserende en veroordelende vingertje achterwege laten ?
@Elninjoo, ook goedemorgen zeg met zo'n reactie. Moeilijke gebeurtenissen trekken een wissel op een relatie en dan ook vaak op het seksleven. Of dat nou een niet-vervulde kinderwens is of het overlijden van een dierbare of andere heftige gebeurtenissen. Wat jij stelt is wel erg kort door de bocht.
@Madina, och ja het goede oude Karma wordt er weer bijgehaald. Al het ellendige wat je meemaakt in je leven is je eigen schuld. Goh wat was dat destijds een geweldige opsteker voor mij om te dealen met een pijnlijke chronische ziekte. Ik had het zelf verdiend ! Maar hééé , je rookt oordeelt niet !
En verder, de postings van gisteravond/vannacht, hier en daar zit zeker wel een kern van waarheid in. Maar alsjeblieft, ik krijg jeuk van "ik zou nooit.." en "ik zal altijd..". Je weet pas hoe je zal reageren als je er daadwerkelijk mee geconfronteerd wordt. Voor die tijd kun je hooguit indenken hoe je zou reageren en wat je wenselijk zou achten. Veel van die postings doen me denken aan de vele aanstaande moeders die vooraf stellig beweren dat ze nooit hun stem zullen verheven, nooit eens hun kind strenger dan eigenlijk nodig is zullen straffen, nooit zullen roepen "omdat ik het zeg!", hun kind echt niet voor het 4e jaar snoep zullen geven etc.etc.. Om dan later te moeten constateren dat ze niet roomser waren dan de paus, maar slechts menselijk zijn. En mensen zijn nu eenmaal niet perfect.
Met een langdurige relatie is het net zo. Mensen veranderen, groeien, ontwikkelen, ideeën veranderen / worden bijgesteld. En zelden gaat dat tussen 2 partners in een gelijk tempo. Je hebt te maken met karakters en eigenschappen, wellicht zijn er ook andere factoren in het spel zoals ziekte of een gedragsstoornis. En daarnaast heb je na 10-15-20 jaar ook op andere gebieden een sterke binding. Mijn inziens genoeg redenen waarom je niet 'zomaar' uit een relatie kan stappen na zo'n lange tijd. Ik denk dat veel mensen, met name jonge mensen of mensen zonder ervaring met een langdurige relatie, zich niet realiseren dat dat na zo lange tijd samen een langdurig en ingewikkeld proces is en niet iets wat je zomaar van de 1 op de andere dag beslist.
Ik denk dat niemand in dit topic zal zeggen dat vreemdgaan DE oplossing is. Ook niet de vreemdgaanders zelf. Laten we wel wezen: het is een onmogelijke spagaat waarin je beland en niet iets wat te benijden valt. Maar kunnen we alsjeblieft dat moraliserende en veroordelende vingertje achterwege laten ?
maandag 27 december 2010 om 11:41
Ik vind dat als je de stap maakt om vreemd te gaan zonder medeweten van je partner, je ervoor kiest je man (of vrouw natuurlijk) zo'n pijn te doen, het eigenlijk duidelijk is dat je relatie geen bestaansrecht meer heeft en dan is het wel zo eerlijk hem ook de kans te geven eruit te stappen en hem niet erin vast te houden terwijl jij er al wel uitgestapt bent. En je doet hem of haar echt pijn, ook al weet de ander er niet van, de pijn wordt steeds erger. Zie het alsof je iedere keer als je bij je minnaar komt, je met een glasscherf een diepe kras op een tafelblad maakt, iedere keer komt er een dieprode haal bij, tot het onvermijdelijke moment dat het een keer uitkomt en die krassen in één keer op je partners ziel terecht komen. Die pijn die hij of zij op dat moment te verwerken krijgt terwijl hij er niets aan kon doen .........
Ik geef voor mezelf ook niet de garantie dat ik sterk genoeg zal zijn als het mijzelf zou overkomen, echter weet ik wel heel zeker dat ik er niet zo makkelijk overheen zal stappen.
Ik geef voor mezelf ook niet de garantie dat ik sterk genoeg zal zijn als het mijzelf zou overkomen, echter weet ik wel heel zeker dat ik er niet zo makkelijk overheen zal stappen.
