Seks
alle pijlers
Vriend houdt niet van aanrakingen
zaterdag 27 februari 2010 om 15:34
Hallo lieve mensen,
Laat ik maar gelijk met de deur in huis vallen:
Mijn vriend 'heeft niks met aanrakingen'. Knuffelen in de zin van vasthouden vind hij erg prettig, maar strelingen, zowel ontvangen als geven, doen hem niks. Sterker nog, het irriteert en kriebelt hem alleen maar. Ik doe juist erg veel met mijn handen, vind het heerlijk om ze over zijn lichaam te laten gaan. Hij laat dat wel toe, maar alleen omdat hij weet dat het voor mij belangrijk is. Een probleem wordt het echter als ik aangeef dat ik graag zijn handen eens over mijn lichaam wil voelen. Hij voelt er gewoon niks bij, kan er dus geen gevoel in leggen en kijkt zelfs de andere kant op.
De seks die we hebben is verder heerlijk, maar wat dus jammer is, is dat hij kriebelen met twee vingers op mijn arm als zijn arm om me heen ligt, ziet als voorspel.Vanaf daar hoopt hij dat ik de hint begrijp en het overneem Van 'echt' zoenen (dus alles meer dan een gesloten kus op de mond) houdt ie ook niet echt.
Er over praten doen we regelmatig, maar we lopen een beetje vast.
Hebben jullie hier ervaring mee?
Laat ik maar gelijk met de deur in huis vallen:
Mijn vriend 'heeft niks met aanrakingen'. Knuffelen in de zin van vasthouden vind hij erg prettig, maar strelingen, zowel ontvangen als geven, doen hem niks. Sterker nog, het irriteert en kriebelt hem alleen maar. Ik doe juist erg veel met mijn handen, vind het heerlijk om ze over zijn lichaam te laten gaan. Hij laat dat wel toe, maar alleen omdat hij weet dat het voor mij belangrijk is. Een probleem wordt het echter als ik aangeef dat ik graag zijn handen eens over mijn lichaam wil voelen. Hij voelt er gewoon niks bij, kan er dus geen gevoel in leggen en kijkt zelfs de andere kant op.
De seks die we hebben is verder heerlijk, maar wat dus jammer is, is dat hij kriebelen met twee vingers op mijn arm als zijn arm om me heen ligt, ziet als voorspel.Vanaf daar hoopt hij dat ik de hint begrijp en het overneem Van 'echt' zoenen (dus alles meer dan een gesloten kus op de mond) houdt ie ook niet echt.
Er over praten doen we regelmatig, maar we lopen een beetje vast.
Hebben jullie hier ervaring mee?
zaterdag 27 februari 2010 om 15:50
Heb een vriend gehad die ook zo was, is inderdaad niet leuk. Enige lichamelijkheid tussen ons was de sex, ook als ik hem wilde aanraken zonder "bijbedoeling" vond hij dat niet prettig.
Er is weinig aan te doen, vrees ik.
** ben blij dat mijn huidige vriend wel van aanrakingen houdt, zowel om te geven als te ontvangen **
Er is weinig aan te doen, vrees ik.
** ben blij dat mijn huidige vriend wel van aanrakingen houdt, zowel om te geven als te ontvangen **
zaterdag 27 februari 2010 om 15:57
zaterdag 27 februari 2010 om 16:15
Heel herkenbaar
In het begin was het wel zo..lijkt wel of die toen nog moeite wilde doen.
Nu ook weinig en meer van mijn kant.
Echt zoenen dan wel...maar strelen en voorspel vindt hij een beetje moeilijk lijkt wel, het is net of hij zich geen houding weet tegeven.
Hij geniet wel heel erg van mijn aanrakingen en kriebelingen..dat dan weer wel..ik doe dit ook erg graag, en krijg er weinig voor terug haha om het zo tezeggen.
De sex is heerlijk en we houden van elkaar..en als hij me dan zo nu en dan eens beetpakt of even kriebelt is het wel dubbel bijzonder omdat hij het zo zelden doet, dat is dan wel heeeeel lekker op zo een moment.
Tsja denk niet dat dat echt veranderd hoor , wat zegt hij dan als je er over begint van ik zou zo graag eens lekker voorspel willen dat je me lekker streelt enzo?
Weet je wat ik deed, ik zei ga liggen ik ga je lekker masseren met warme olie, hij vond het heerlijk en ik zei lekker schatje?Waarop hij antwoorde ja heerlijk...toen zei ik dan ga ik nog even lekker door, doe je mij dan ook zo..en dat deed hij ..misschien een idee...
In het begin was het wel zo..lijkt wel of die toen nog moeite wilde doen.
Nu ook weinig en meer van mijn kant.
Echt zoenen dan wel...maar strelen en voorspel vindt hij een beetje moeilijk lijkt wel, het is net of hij zich geen houding weet tegeven.
Hij geniet wel heel erg van mijn aanrakingen en kriebelingen..dat dan weer wel..ik doe dit ook erg graag, en krijg er weinig voor terug haha om het zo tezeggen.
De sex is heerlijk en we houden van elkaar..en als hij me dan zo nu en dan eens beetpakt of even kriebelt is het wel dubbel bijzonder omdat hij het zo zelden doet, dat is dan wel heeeeel lekker op zo een moment.
Tsja denk niet dat dat echt veranderd hoor , wat zegt hij dan als je er over begint van ik zou zo graag eens lekker voorspel willen dat je me lekker streelt enzo?
Weet je wat ik deed, ik zei ga liggen ik ga je lekker masseren met warme olie, hij vond het heerlijk en ik zei lekker schatje?Waarop hij antwoorde ja heerlijk...toen zei ik dan ga ik nog even lekker door, doe je mij dan ook zo..en dat deed hij ..misschien een idee...
zaterdag 27 februari 2010 om 17:15
Soms wil mijn vriendin ook niet aangeraakt worden, voornamelijk wanneer ze druk is in haar hoofd en de prikkels van strelingen dan te veel zijn. Als haar hoofd leeg is en ze rustig is, dan kan ze het beter hebben. Misschien is het voor je vriend ook wel te druk. Probeer het eens als hij écht ontspannen is.
zaterdag 27 februari 2010 om 17:20
zaterdag 27 februari 2010 om 17:20
Mijn vriend is ook niet heel gek op aanrakingen maar hij vind het wel geweldig om mij aan te raken. Niet zachtjes strelen, want daar heeft hij ook niets mee, maar meer harder. Het gaat hem ook meer om de reactie die het bij mij teweeg brengt dan dat het aanraken op zich voor hem veel doet. Misschien is dat een aanknopingspunt voor jullie?
zaterdag 27 februari 2010 om 18:38
Bedankt voor alle antwoorden zo snel! Niet allemaal even bemoedigend, maar ik geef de hoop niet zo snel op (en hem al zeker niet 
)
@Butterfly14: erg herkenbaar, al wat wél gebeurt voelt zeker twee keer zo goed, want dat gebeurt wel vanuit zijn hart. Als ik hem vraag me te masseren (als ik weer eens last van mijn nek heb) doet ie dat met alle liefde.
Gisteravond hadden we het over het voorspel enzo, en wil hij het ook gelijk proberen, maar toen was het spontane er wel een beetje vanaf en zijn we maar gestopt.
@Groll: dat van die gehaktbal is gelukkig erg far-fetched haha!
@Courage: gelukkig vind ik het initiatief nemen leuk, anders zou er verdomd weinig seks zijn, daar zijn we allebei van overtuigd....
Conclusie is dus, hij wil wel heel graag, al is het alleen maar om mij te plezieren, maar ik vraag me alleen af hoever ik daarin kan en mág gaan... Ik bedoel, in een relatie wil je elkaar zoveel mogelijk in elkaars waarde laten. Ik ben gek op hem zoals hij is, wil hem niet gaan lopen veranderen.
)@Butterfly14: erg herkenbaar, al wat wél gebeurt voelt zeker twee keer zo goed, want dat gebeurt wel vanuit zijn hart. Als ik hem vraag me te masseren (als ik weer eens last van mijn nek heb) doet ie dat met alle liefde.
Gisteravond hadden we het over het voorspel enzo, en wil hij het ook gelijk proberen, maar toen was het spontane er wel een beetje vanaf en zijn we maar gestopt.
@Groll: dat van die gehaktbal is gelukkig erg far-fetched haha!
@Courage: gelukkig vind ik het initiatief nemen leuk, anders zou er verdomd weinig seks zijn, daar zijn we allebei van overtuigd....
Conclusie is dus, hij wil wel heel graag, al is het alleen maar om mij te plezieren, maar ik vraag me alleen af hoever ik daarin kan en mág gaan... Ik bedoel, in een relatie wil je elkaar zoveel mogelijk in elkaars waarde laten. Ik ben gek op hem zoals hij is, wil hem niet gaan lopen veranderen.
zaterdag 27 februari 2010 om 19:17
Jao, ik was een beetje flauw..
Het lijkt mij een vervelend probleem, omdat ik graag wil voelen dat een partner gek op me is. Ik heb het een keer meegemaakt dat iemand waarmee ik tamelijk gevorderde verkering had plotseling zijn schouders naar voren drukte, afwerend een stap naar voren deed: "zit niet zo aan me te plukken!". Dat was heel spontaan, kennelijk, want hij stapte onmiddellijk op me toe om het weer goed te maken. Hij voelde zich niet zo goed, was wat nerveus, en hij moest zich concentreren en dat geaai maakte zenuwachtig. Maar hij bedoelde het niet rot. Nu, ik nog meer van streek en hij ook, de hele avond geprobeerd om het goed te maken. Hij is er nog een paar keer over begonnen, het speet hem heel erg, had me niet willen kwetsen, echt niet. Ik bijna huilen.
Het is bij een keer gebleven want ik heb nooit meer erg veel lust gehad om een vinger uit te steken. De verkering is later afgesprongen, overigens.
Ik zou niet anders kunnen reageren, omdat ik me heel erg afgewezen zou voelen. Kennelijk kan jij meer hebben.
Het lijkt mij een vervelend probleem, omdat ik graag wil voelen dat een partner gek op me is. Ik heb het een keer meegemaakt dat iemand waarmee ik tamelijk gevorderde verkering had plotseling zijn schouders naar voren drukte, afwerend een stap naar voren deed: "zit niet zo aan me te plukken!". Dat was heel spontaan, kennelijk, want hij stapte onmiddellijk op me toe om het weer goed te maken. Hij voelde zich niet zo goed, was wat nerveus, en hij moest zich concentreren en dat geaai maakte zenuwachtig. Maar hij bedoelde het niet rot. Nu, ik nog meer van streek en hij ook, de hele avond geprobeerd om het goed te maken. Hij is er nog een paar keer over begonnen, het speet hem heel erg, had me niet willen kwetsen, echt niet. Ik bijna huilen.
Het is bij een keer gebleven want ik heb nooit meer erg veel lust gehad om een vinger uit te steken. De verkering is later afgesprongen, overigens.
Ik zou niet anders kunnen reageren, omdat ik me heel erg afgewezen zou voelen. Kennelijk kan jij meer hebben.
zondag 28 februari 2010 om 02:54
Ik geloof persoonlijk niet in dat iemand nu eenmaal "zo is" en niet verandert..
En ik kan het weten, ik was ook niet "touchable". Heeft alles met (zijn) eigen belemmeringen te maken. Ik had een heel gespannen lijf (zeiden masseurs ook) en ik hield ook zoenen en strelen af.
Ik moet eenmaal een drempeltje door, maar ik snakte er ondertussen wel naar. Ik kon me er niet aan overgeven, dat lag in mijzelf en niet aan de partner.
Ik heb altijd gedacht dat ik daar ook niks mee had, gewoon niet fijn vond. En nu blijkt dat zoenen een van mijn grootste opwinders is. Aanraken is nog steeds niet mijn sterkste kant, zowel bij de ander als zelf ontvangen daarvan. Het is en blijft dat ik daar verlegen in ben en het me zelfs tegenstond. Vraag me niet waarom. Ik vind het pas fijn bij hoge opwinding en dan nog is het een remming waar ik elke keer doorheen moet.
Het werkt wel als ik ertoe "gedwongen" word en geen keuze meer heb dan het te ondergaan/ doen. Uit mijzelf zal ik niet snel dat doen/accepteren, maar wil het wel en heb het nu ook redelijk geleerd. Dan nog moet iemand mijn hand leiden of gewoon niet accepteren dat ik zo terughoudend ben.
Laatste tijd sta ik er veel meer voor open, merk ik. Het was toch een soort angst voor intimiteit of zo, die ik aan het overwinnen ben.Juist in het doen waar je bang voor bent, overwinnen van je belemmeringen, maakt je vrijer om te genieten. Dus wanhoop niet, het is iets wat te overwinnen is!
(en dat zijn vaak heel diepe en vaste overtuigingen over jezelf). Ik was wel in voor hardere seks. Op eoa manier vond ik dat makkelijker. Ik werd vroeger kriegel van een "lieve aanraking" als begin van seks. Nu kan ik echt genieten van een avondje tegen iemand aanhangen op de bank en lekker zoenen enz.
(had ik nooit voor mogelijk gehouden!). Maar het ligt niet aan jou dus, maar aan het vermogen om je te kunnen ontspannen en overgeven daaraan. Letterlijk lekker in je vel zitten of zo. Heeft ook te maken met jezelf dat gunnen. Maar zo zag ik het vroeger niet, hoor. Ik sloot me af hiervoor.
Dus geloof niet in: zo is iemand nu eenmaal en weinig aan te doen. Soms weet iemand zelf niet waarom. Maar er is overheen te komen dus!
En ik kan het weten, ik was ook niet "touchable". Heeft alles met (zijn) eigen belemmeringen te maken. Ik had een heel gespannen lijf (zeiden masseurs ook) en ik hield ook zoenen en strelen af.
Ik moet eenmaal een drempeltje door, maar ik snakte er ondertussen wel naar. Ik kon me er niet aan overgeven, dat lag in mijzelf en niet aan de partner.
Ik heb altijd gedacht dat ik daar ook niks mee had, gewoon niet fijn vond. En nu blijkt dat zoenen een van mijn grootste opwinders is. Aanraken is nog steeds niet mijn sterkste kant, zowel bij de ander als zelf ontvangen daarvan. Het is en blijft dat ik daar verlegen in ben en het me zelfs tegenstond. Vraag me niet waarom. Ik vind het pas fijn bij hoge opwinding en dan nog is het een remming waar ik elke keer doorheen moet.
Het werkt wel als ik ertoe "gedwongen" word en geen keuze meer heb dan het te ondergaan/ doen. Uit mijzelf zal ik niet snel dat doen/accepteren, maar wil het wel en heb het nu ook redelijk geleerd. Dan nog moet iemand mijn hand leiden of gewoon niet accepteren dat ik zo terughoudend ben.
Laatste tijd sta ik er veel meer voor open, merk ik. Het was toch een soort angst voor intimiteit of zo, die ik aan het overwinnen ben.Juist in het doen waar je bang voor bent, overwinnen van je belemmeringen, maakt je vrijer om te genieten. Dus wanhoop niet, het is iets wat te overwinnen is!
(en dat zijn vaak heel diepe en vaste overtuigingen over jezelf). Ik was wel in voor hardere seks. Op eoa manier vond ik dat makkelijker. Ik werd vroeger kriegel van een "lieve aanraking" als begin van seks. Nu kan ik echt genieten van een avondje tegen iemand aanhangen op de bank en lekker zoenen enz.
(had ik nooit voor mogelijk gehouden!). Maar het ligt niet aan jou dus, maar aan het vermogen om je te kunnen ontspannen en overgeven daaraan. Letterlijk lekker in je vel zitten of zo. Heeft ook te maken met jezelf dat gunnen. Maar zo zag ik het vroeger niet, hoor. Ik sloot me af hiervoor.
Dus geloof niet in: zo is iemand nu eenmaal en weinig aan te doen. Soms weet iemand zelf niet waarom. Maar er is overheen te komen dus!
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
zondag 7 maart 2010 om 14:16
hmm klinkt als mijn ex.. alleen was de daadwerkelijke sex ook nog eens treurig. Denk in ieder geval dat het belangrijk is om er over te praten. Lijkt mij in ieder geval dat er iets diepers achter zit wat je vriend nog niet kan of wil benoemen, maar denk ook om jouzelf, wat jij wilt en balangrijk vind.
Succes!!!
Succes!!!
maandag 8 maart 2010 om 09:58
maandag 8 maart 2010 om 13:51
Wat een onzin dat er niks aan te doen zou zijn. Als hij WIL veranderen, wil leren aanraken en aangeraakt worden kan dat wel degelijk. Maar het kan wel even duren, en misschien heb je de hulp van een therapeut nodig. Ik ga er dan vanuit dat er geen dingen spelen zoals wat koekiewoekie zegt, daar weet ik verder niets van.
dinsdag 9 maart 2010 om 09:22
Lindy, ik voor mij is dat juist herkenbaar van vroeger. Aanrakingen en zoenen zijn veel intiemer dan neuken. (denk aan hoeren, die doen dat ook niet)..
Je kan ook een heel gespannen lijf hebben (opgehoopte stress), en dan is het toch zaak om ouwe ballast (en nieuwe stress) op eoa manier te lijf te gaan. Therapie, sporten, wandelen, massages. (een permanente) uitlaatklep te vinden voor die spanningen.
Maar ook kan iemand vroeger als kind nooit geknuffeld en gekoesterd zijn en zich hier zelf niet van bewust zijn. In elk geval zit er een remming en daar kunnen diverse oorzaken voor zijn.
Jammer is wel, dat mensen het zo moeilijk vinden om over dit soort dingen te praten met elkaar. Het hoeft niet op een kwetsende/verwijtende manier of dat je tekort komt hierdoor. Probeer het eens belangstellend, hoe dat vroeger thuis ging, of dat altijd al zo geweest is, afstandelijke familie of een eerdere ervaring?
Je kan ook een heel gespannen lijf hebben (opgehoopte stress), en dan is het toch zaak om ouwe ballast (en nieuwe stress) op eoa manier te lijf te gaan. Therapie, sporten, wandelen, massages. (een permanente) uitlaatklep te vinden voor die spanningen.
Maar ook kan iemand vroeger als kind nooit geknuffeld en gekoesterd zijn en zich hier zelf niet van bewust zijn. In elk geval zit er een remming en daar kunnen diverse oorzaken voor zijn.
Jammer is wel, dat mensen het zo moeilijk vinden om over dit soort dingen te praten met elkaar. Het hoeft niet op een kwetsende/verwijtende manier of dat je tekort komt hierdoor. Probeer het eens belangstellend, hoe dat vroeger thuis ging, of dat altijd al zo geweest is, afstandelijke familie of een eerdere ervaring?
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
