Seks
alle pijlers
Waar ligt mijn grens van zelfbeheersing?
woensdag 13 augustus 2008 om 20:19
Om maar meteen met de deur in huis te vallen ... ben verliefd op mijn baas en verlang naar meer. Ben z'n rechter- en linkerhand door dik en dun en wikkel projecten financieel voor hem af. Hij vertrouwt me als geen ander en zakelijk gezien zijn we de beste maatjes. We zijn partners en werken 70 uur samen per week. We hebben een gemeenschappelijk ding ... ons werk. Hij noemt me zijn vriendin. We flirten soms, drinken een biertje samen maar passen beiden op voor meer intimiteit. We lachen dan schaapachtig tegenelkaar en zeggen dan ... da's not done tussen een directeur en z'n werknemer.
Er is een maar...
Hij is (niet gelukkig) getrouwd maar kan fiscaal gezien niet van haar af. Heb relatie en beiden superdrukke jobs op totaal ander werkterrein.
Mijn baas vroeg me in het voorjaar of ik zin had om een paar dagen mee te gaan zeilen. Zou goed voor me zijn, even uitwaaien.
Dit heb ik kunnen afwimpelen. Paar weken terug vraagje of 5 dagen parijs niet iets voor me was? Opnieuw kunnen weerstaan.
En nu dus de vraag of ik in september meega met z'n vrienden met een motorweekend (we zijn allebei fervent motorrijder).
Ik zag zijn gezicht, zijn ogen en voelde mijn mond droog worden.
Hij leunde relaxed tegen de deurpost aan, glimlachte, flirte een beetje n zei dat hij enorm leuk zou vinden als ik mee zou gaan. Vrijdagavond samen in hotel om zaterdag de rest van de groep op te pikken voor biertje, tentje rest van weekend.
Ik voelde me week worden en stamelde dat ik niet zeker wist of ik dat weekend afspraken had staan.
Wat moet ik doen??? Hoe goedkoop dit ook mag klinken ... ik wil zoo graag een keer sex met hem. Ik vind 'm zo leuk.
Maar hij is mijn baas ...
Er is een maar...
Hij is (niet gelukkig) getrouwd maar kan fiscaal gezien niet van haar af. Heb relatie en beiden superdrukke jobs op totaal ander werkterrein.
Mijn baas vroeg me in het voorjaar of ik zin had om een paar dagen mee te gaan zeilen. Zou goed voor me zijn, even uitwaaien.
Dit heb ik kunnen afwimpelen. Paar weken terug vraagje of 5 dagen parijs niet iets voor me was? Opnieuw kunnen weerstaan.
En nu dus de vraag of ik in september meega met z'n vrienden met een motorweekend (we zijn allebei fervent motorrijder).
Ik zag zijn gezicht, zijn ogen en voelde mijn mond droog worden.
Hij leunde relaxed tegen de deurpost aan, glimlachte, flirte een beetje n zei dat hij enorm leuk zou vinden als ik mee zou gaan. Vrijdagavond samen in hotel om zaterdag de rest van de groep op te pikken voor biertje, tentje rest van weekend.
Ik voelde me week worden en stamelde dat ik niet zeker wist of ik dat weekend afspraken had staan.
Wat moet ik doen??? Hoe goedkoop dit ook mag klinken ... ik wil zoo graag een keer sex met hem. Ik vind 'm zo leuk.
Maar hij is mijn baas ...
.
woensdag 13 augustus 2008 om 20:31
IK snap dat wel. Hij is ooit zo dom geweest om in gemeenschap van goederen te trouwen. Door de jaren heen zijn ze behoorlijk kapitaalkrachtig geworden, hebben ze aanzienlijk vermogen opgebouwd (kan gerust zeggen door zijn harde werken in tomeloze inzet). Een scheiding zou hem bij wijze van spreken failliet doen gaan, omdat hij zijn vrouw dan moet uitkopen. Z'n echtgenote heeft ook een aandeel in de ondernemingen.
Dus absoluut geen smoes in dit geval. Het zou bizar zijn (financieel) gezien dan als ze gingen scheiden! Volledig begrip hiervoor. Ik zou niet anders doen. Een relatie van tafel en bed gescheiden komt voor zoiets dan in de plaats.
Dus absoluut geen smoes in dit geval. Het zou bizar zijn (financieel) gezien dan als ze gingen scheiden! Volledig begrip hiervoor. Ik zou niet anders doen. Een relatie van tafel en bed gescheiden komt voor zoiets dan in de plaats.
woensdag 13 augustus 2008 om 20:34
Echt waar?
Nu ben ik schaapachtig:
Ben ook getrouwd, maar zou niet weten wat voor fiscaal nadeel er aan scheiden zou hangen. Tenzij mijn bedrijfje o.i.d. op zijn naam zou staan. Of als hij een flinke som geld van mij krijgt vanwege huwelijkse voorwaarden. Maar das niet het geval.
Maar al met al, creatieve smoes. TO; euh, wat denk je zelf? Zou je echt serieus jouw eigen relatie voor een slippertje met je baas op het spel zetten? Of is je relatie gewoon niet zo spannend meer en hoop je dat terug te vinden bij je baas?
Het klinkt mij in de oren als een klassieke "op 't werk-verhouding" . Ik zou er niks mee doen. Misschien zelfs een andere baan zoeken. En als je die spanning persé wilt, houd het dan bij spanning en ga niet verder. Bedoel, spelletje is leuk maar overweeg je serieus een relatie met je baas? Of denk je dat hij echt serieus is?
woensdag 13 augustus 2008 om 20:34
woensdag 13 augustus 2008 om 20:36
En da's meteen het linke: de boel is niet gelijkwaardig. Stel dat dit niet zo goed uitpakt, daar gaat je loopbaan. Althans, hier.
Los van het feit of hij gewoon een goedkope rotsmoes ophangt (of duidelijk is dat er geen relatie inzit): beter niet doen. Als je het een keer gedaan hebt en het smaakt naar meer, dan ben je de
Filosofisch gezien was de eerste mens ter wereld die online was... een koorddanser.
woensdag 13 augustus 2008 om 20:36
@AnneLy
Wat vreemd. Er zijn zoveel mannen die getrouwd zijn, vermogen hebben opgebouwd en vervolgens WEL gingen scheiden. Zijn die dan gewoon veel slimmer dan jouw baas? Dat zij hun financiele zaken gewoon veel beter geregeld hebben? Of zijn dat mannen die snappen dat al het geld in de wereld geen persoonlijk geluk kan brengen en dat voor elk financieel probleem een goede financiele oplossing gevonden kan worden?
Overigens bemoeit de belasting zich nooit met scheidingen hoor...
Wat vreemd. Er zijn zoveel mannen die getrouwd zijn, vermogen hebben opgebouwd en vervolgens WEL gingen scheiden. Zijn die dan gewoon veel slimmer dan jouw baas? Dat zij hun financiele zaken gewoon veel beter geregeld hebben? Of zijn dat mannen die snappen dat al het geld in de wereld geen persoonlijk geluk kan brengen en dat voor elk financieel probleem een goede financiele oplossing gevonden kan worden?
Overigens bemoeit de belasting zich nooit met scheidingen hoor...
woensdag 13 augustus 2008 om 21:12
woensdag 13 augustus 2008 om 21:36
Tot nu toe heb je de verleiding aardig weten te weerstaan, als je slim bent blijf je dat doen. Niet alleen zal er geen toekomst zitten in een romance met je baas, maar tevens kan het je positie op het werk onmogelijk maken. En dan is het logisch dat jij aan korste eind trekt en zal vertrekken.
Wat levert het aan winst op? Misschien wat spanning en romantiek, maar ook angst dat het uitkomt en beide relatie's stuk gaan of het moeilijk gaan krijgen. Aan jou om deze afweging te maken en ik denk dat iedere buitenstaander het je af zal raden omdat die niet gevoelsmatig erin staan en niet die spanning voelen maar hooguit de ellende ziet die er uit voort komt.
Voor je baas ben je een speeltje, dat blijkt wel als hij nu al aangeeft dat een scheiding "onmogelijk" is, met andere ben ik van mening dat dat een smoes is. Zo veel gaan uit elkaar en staan er wel minder goed voor dan je baas, hij zou het beter kunnen brengen als hij eerlijk was als "ik vind het leuk als avontuurtje maar heb er niet het geld voor over om serieus wat met je te beginnen" ik denk ook dat veel van die spanningszoekers helemaal neit zo'n slecht huwelijk hebben, ze floreren bij een driehoeksverhouding omdat die nu juist alles geeft wat ze willen, de externe oplossing is. Ze willen helemaal niet kiezen (mooi boek daarover is de duivelsdriehoek van rootvoet)
Aan jou of je je daarvoor leent, aan jou of het je het allemaal waard is.
Ik denk dat je tot nu toe het spel voor jou het leukste speelt. Flirten, leuk zijn maar afhouden en daardoor interessant blijven. Of je bent nog slimmer en houd je hier ver vanaf omdat je een andere baan zoekt.
En ja je kunt er ook instappen met een gevoel van "ik wil genieten en ik wil spelen met vuur" maar zeg niet dat je niet gewaarschuwd bent. Weet waar je aan begint.
Wat levert het aan winst op? Misschien wat spanning en romantiek, maar ook angst dat het uitkomt en beide relatie's stuk gaan of het moeilijk gaan krijgen. Aan jou om deze afweging te maken en ik denk dat iedere buitenstaander het je af zal raden omdat die niet gevoelsmatig erin staan en niet die spanning voelen maar hooguit de ellende ziet die er uit voort komt.
Voor je baas ben je een speeltje, dat blijkt wel als hij nu al aangeeft dat een scheiding "onmogelijk" is, met andere ben ik van mening dat dat een smoes is. Zo veel gaan uit elkaar en staan er wel minder goed voor dan je baas, hij zou het beter kunnen brengen als hij eerlijk was als "ik vind het leuk als avontuurtje maar heb er niet het geld voor over om serieus wat met je te beginnen" ik denk ook dat veel van die spanningszoekers helemaal neit zo'n slecht huwelijk hebben, ze floreren bij een driehoeksverhouding omdat die nu juist alles geeft wat ze willen, de externe oplossing is. Ze willen helemaal niet kiezen (mooi boek daarover is de duivelsdriehoek van rootvoet)
Aan jou of je je daarvoor leent, aan jou of het je het allemaal waard is.
Ik denk dat je tot nu toe het spel voor jou het leukste speelt. Flirten, leuk zijn maar afhouden en daardoor interessant blijven. Of je bent nog slimmer en houd je hier ver vanaf omdat je een andere baan zoekt.
En ja je kunt er ook instappen met een gevoel van "ik wil genieten en ik wil spelen met vuur" maar zeg niet dat je niet gewaarschuwd bent. Weet waar je aan begint.
Wie de mens in zichzelf begrijpt begrijpt alle mensen.
