Thuis
alle pijlers
Als stadsmens naar een dorp/buitenaf verhuizen?
zondag 4 april 2021 om 22:46
Wij (beiden bijna 30) hebben een dilemma wat voor enkelen vast bekend voorkomt: wel of niet buiten de stad verhuizen..
Waarom wel:
- We willen meer rust en ruimte, onze wijk is heel druk en rustig wandelen is er niet bij
- Onze huurwoning is oud, extreem heet in de zomer en met thuiswerken bijna niet te doen, we hebben geen balkon of tuin. Andere huurwoningen zijn bijna niet te vinden en +400 per maand duurder.
- We zijn een hoop zat: de aso mentaliteit die er heerst, schiet/steekpartijen in onze buurt, feestende buren in de zomer, de wietlucht in ons trappenhuis, het lastige en dure parkeren, als vrouw steeds nageroepen worden op straat.
- We willen op termijn kinderen en weten zeker dat we die niet in deze buurt willen laten opgroeien
Als ik dit zo opsom lijkt de keus makkelijk: direct vertrekken toch? Maar ergens ben ik bang om uit de stad weg te gaan. Bang dat ik verpieter in een dorp, minder sociale contacten kan vinden (zeker in coronatijd), bang dat ik de drukte van een stad ga missen.. Ook houd ik van een internationale vriendenkring en reizen en denk ik dat ik minder internationale contacten op kan doen omdat er minder expats wonen.
Wie is er vanuit een drukke stad naar een dorp/buitenaf verhuisd terwijl je jezelf als stadsmens zag? Was het uiteindelijke en goede keus, en waarom?
Waarom wel:
- We willen meer rust en ruimte, onze wijk is heel druk en rustig wandelen is er niet bij
- Onze huurwoning is oud, extreem heet in de zomer en met thuiswerken bijna niet te doen, we hebben geen balkon of tuin. Andere huurwoningen zijn bijna niet te vinden en +400 per maand duurder.
- We zijn een hoop zat: de aso mentaliteit die er heerst, schiet/steekpartijen in onze buurt, feestende buren in de zomer, de wietlucht in ons trappenhuis, het lastige en dure parkeren, als vrouw steeds nageroepen worden op straat.
- We willen op termijn kinderen en weten zeker dat we die niet in deze buurt willen laten opgroeien
Als ik dit zo opsom lijkt de keus makkelijk: direct vertrekken toch? Maar ergens ben ik bang om uit de stad weg te gaan. Bang dat ik verpieter in een dorp, minder sociale contacten kan vinden (zeker in coronatijd), bang dat ik de drukte van een stad ga missen.. Ook houd ik van een internationale vriendenkring en reizen en denk ik dat ik minder internationale contacten op kan doen omdat er minder expats wonen.
Wie is er vanuit een drukke stad naar een dorp/buitenaf verhuisd terwijl je jezelf als stadsmens zag? Was het uiteindelijke en goede keus, en waarom?
dancesleeprepeat wijzigde dit bericht op 04-04-2021 23:27
12.65% gewijzigd
dinsdag 6 april 2021 om 09:55
dinsdag 6 april 2021 om 11:24
Nu zijn jullie nog werkende 30 jarigen zonder kinderen. En je hebt een totaal ander leven. Alle tijd voor vrienden en kunst en cultuur.
Maar probeer je voor te stellen dat mensen met kinderen een totaal ander leven hebben. Je sleept geen baby's ieder weekend mee naar die internationale vrienden. En hebt geen tijd of zin om continu een oppas te regelen als je naar het museum of theater wilt.
Mensen met kinderen hebben een totaal ander leven met minder tijd. En behoefte aan andere voorzieningen.
Ik zou er trouwens ook zonder kinderen niet aan moeten denken om in een achterbuurt te wonen vol van criminaliteit en drugs. In welke prachtige wereldstad dan ook.
Mijn ervaring is dat ik in de stad juist minder contacten had dan in het dorp of de kleinere steden/buitenwijk. Een stad is anoniem en ieder voor zich. Ik had niets met de buren. In een kleinere plek kijken mensen juist naar elkaar om. Zien elkaar op school en de sportclub. En het is voor kinderen een sociale omgeving om op te groeien.
Maar probeer je voor te stellen dat mensen met kinderen een totaal ander leven hebben. Je sleept geen baby's ieder weekend mee naar die internationale vrienden. En hebt geen tijd of zin om continu een oppas te regelen als je naar het museum of theater wilt.
Mensen met kinderen hebben een totaal ander leven met minder tijd. En behoefte aan andere voorzieningen.
Ik zou er trouwens ook zonder kinderen niet aan moeten denken om in een achterbuurt te wonen vol van criminaliteit en drugs. In welke prachtige wereldstad dan ook.
Mijn ervaring is dat ik in de stad juist minder contacten had dan in het dorp of de kleinere steden/buitenwijk. Een stad is anoniem en ieder voor zich. Ik had niets met de buren. In een kleinere plek kijken mensen juist naar elkaar om. Zien elkaar op school en de sportclub. En het is voor kinderen een sociale omgeving om op te groeien.
dinsdag 6 april 2021 om 11:28
Mijn ervaring is andersom, in de stad is het net een écht klein dorp waar iedereen elkaar kent, juist als je kinderen hebt die ook in de wijk naar school gaan. Verschilt uiteraard per wijk, de wijk van TO klinkt niet bepaald zo gemoedelijk. Het dorp waar ik nu woon is juist ieder voor zich en veel minder sociale cohesie dan in de stad waar ik woonde.
Of je als stedeling kan wennen in een dorp hangt echt totaal af van het soort dorp. Een ons kent ons dorp waar mensen al generaties wonen in de Achterhoek? Ik geef je geen schijn van kans dat je daar gelukkig wordt. Een nieuwer dorp bestaande uit grotendeels import meer in het midden of westen van het land? Ja hoor, zal vast prima gaan.
Of je als stedeling kan wennen in een dorp hangt echt totaal af van het soort dorp. Een ons kent ons dorp waar mensen al generaties wonen in de Achterhoek? Ik geef je geen schijn van kans dat je daar gelukkig wordt. Een nieuwer dorp bestaande uit grotendeels import meer in het midden of westen van het land? Ja hoor, zal vast prima gaan.
dinsdag 6 april 2021 om 11:48
Wij gaan juist met onze peuter heel vaak naar musea. Hij heeft een museumjaarkaart. Zelfs het Rijksmuseum vond hij wel leuk. Meestal zoeken we wel iets uit dat bij zijn belevingswereld past; spoorwegmuseum, kinderboekenmuseum, brandweermuseum, aviodrome, modeltreinenmuseum, militair museum, nijntjemuseum, zuiderzeemuseum, Archeon, Naturalis, oude kastelen.
Maar er zijn echt zoveel leuke musea voor kinderen, ik snap nooit waarom mensen zeggen dat je met kinderen niet naar musea zou kunnen. Maar we rijden daar gewoon voor, want ze zitten door het hele land, dus je hoeft er dan weer niet voor in de stad te wonen.
En ik lunch(te - voor corona) ook regelmatig in cafés met mjjn kinderloze vrienden en mijn kind hoor. Ze wilden zich best aanpassen naar café met speelhoek of kindveilig terras.
Uit eten gaan, dat werd heel anders, want wij deden vaak meerdere gangen, veel wijn, lang natafelen. Dat gaat niet met kleine kinderen. Maar lunchen of naar een museum? Toen mijn jongste een dikke week oud was stonden we alweer in een kasteel (maar ik herstel wel heel vlot van bevallingen, klom diezelfde week ook alweer door de speeltuin met m’n oudste, beide keren was ik een uurtje of 2 na de bevalling wel weer op de been).
Maar dat idee dat je met kinderen altijd maar thuis bent, dat deel ik helemaal niet. Wij gaan juist heel graag op pad met de kinderen. Ook lekker naar het bos, strand, hei. Misschien dat we daarom ook niet zoveel aansluiting hadden in de vinexwijk waar we woonden, zij zaten graag samen buiten en de kinderen allemaal met elkaar spelen, maar wij waren eigenlijk altijd op pad als het weer het toe liet, dus dat helpt niet in het contacten leggen misschien. Ik heb ze wel eens meegevraagd naar een zwemmeertje, maar daar was niet zoveel animo voor, kinderen hadden het al naar hun zin in badjes in de tuin. Maar ik wil ook zwemmen als het warm is
Maar er zijn echt zoveel leuke musea voor kinderen, ik snap nooit waarom mensen zeggen dat je met kinderen niet naar musea zou kunnen. Maar we rijden daar gewoon voor, want ze zitten door het hele land, dus je hoeft er dan weer niet voor in de stad te wonen.
En ik lunch(te - voor corona) ook regelmatig in cafés met mjjn kinderloze vrienden en mijn kind hoor. Ze wilden zich best aanpassen naar café met speelhoek of kindveilig terras.
Uit eten gaan, dat werd heel anders, want wij deden vaak meerdere gangen, veel wijn, lang natafelen. Dat gaat niet met kleine kinderen. Maar lunchen of naar een museum? Toen mijn jongste een dikke week oud was stonden we alweer in een kasteel (maar ik herstel wel heel vlot van bevallingen, klom diezelfde week ook alweer door de speeltuin met m’n oudste, beide keren was ik een uurtje of 2 na de bevalling wel weer op de been).
Maar dat idee dat je met kinderen altijd maar thuis bent, dat deel ik helemaal niet. Wij gaan juist heel graag op pad met de kinderen. Ook lekker naar het bos, strand, hei. Misschien dat we daarom ook niet zoveel aansluiting hadden in de vinexwijk waar we woonden, zij zaten graag samen buiten en de kinderen allemaal met elkaar spelen, maar wij waren eigenlijk altijd op pad als het weer het toe liet, dus dat helpt niet in het contacten leggen misschien. Ik heb ze wel eens meegevraagd naar een zwemmeertje, maar daar was niet zoveel animo voor, kinderen hadden het al naar hun zin in badjes in de tuin. Maar ik wil ook zwemmen als het warm is
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
dinsdag 6 april 2021 om 20:32
Precies, nieuwbouw kan echt prachtig zijn. Het moet alleen nog vaak groeien qua tuinen en ander groen. Hier zijn de nieuwe wijken in bestaande oude landschappen gebouwd, dat zal heel veel schelen.K0koro schreef: ↑06-04-2021 08:23Ligt er ook een beeeetje aan wat voor wijk je uitkiest he. Ik vind ook niet elke nieuwbouwwijk mooi, maar de mijne wel. Onze straat is vorig jaar zelfs genomineerd voor mooiste straat van de stad, terwijl we een historisch centrum hebben. Oké, we hebben niet gewonnen, maar toch
.
En ooit waren oude huizen ook nieuw
Voor iedereen een groene tuin
dinsdag 6 april 2021 om 21:05
Ik heb met baby en peuter in een middelgrote stad gewoond en vond het heerlijk. Appartement dichtbij het centrum en park, kinderen in de wagen/loopfiets en gaan. Altijd vanalles te zien en beleven.
Juist de stad gaf de mogelijkheid voor een spontaner leven. Kinderen wakker, hup naar buiten. Kwam altijd wel bekenden tegen. Boodschapje doen, allerlei peuteractiviteiten, naar de speeltuin/bibliotheek/museum/dierentuin, terrasje pakken, vaak gewoon na t werk uit eten of iets afhalen. Geen sterrenrestaurant, maar hoefde iig niet koken met 2 koters om me heen.
Toen we landelijker gingen wonen moest ik ineens gaan plannen. Weekboodschappen, altijd eten/luiers/alles in huis hebben (voordat online shoppen gangbaar werd). Alles waarvoor je de auto moest pakken werd een onderneming. Uitjes om dutjes heen plannen. Echt afspreken met mensen ipv 'hey zullen we straks ff een ijsje gaan halen'. Peuter die onderweg in slaap valt en strontchagrijnig wakker wordt. En ik werd gek van het traplopen in huis
Had wel eerder in een huis gewoond, maar met 2 kleintjes had ik t idee dat ik niets anders deed dan hele dag trap op en af.
In de kleuterfase vond ik het wel ideaal om een eigen tuin te hebben, maar daarvoor heb ik het echt geen seconde gemist. En inmiddels spelen ze weer liever op straat/speeltuin dan in eigen tuin. Het is ook fijn dat dat gewoon kan in een dorp.
Maar ik vond het stadsleven met kleine kinderen echt heerlijk, zou niet te snel weggaan.
Juist de stad gaf de mogelijkheid voor een spontaner leven. Kinderen wakker, hup naar buiten. Kwam altijd wel bekenden tegen. Boodschapje doen, allerlei peuteractiviteiten, naar de speeltuin/bibliotheek/museum/dierentuin, terrasje pakken, vaak gewoon na t werk uit eten of iets afhalen. Geen sterrenrestaurant, maar hoefde iig niet koken met 2 koters om me heen.
Toen we landelijker gingen wonen moest ik ineens gaan plannen. Weekboodschappen, altijd eten/luiers/alles in huis hebben (voordat online shoppen gangbaar werd). Alles waarvoor je de auto moest pakken werd een onderneming. Uitjes om dutjes heen plannen. Echt afspreken met mensen ipv 'hey zullen we straks ff een ijsje gaan halen'. Peuter die onderweg in slaap valt en strontchagrijnig wakker wordt. En ik werd gek van het traplopen in huis
Had wel eerder in een huis gewoond, maar met 2 kleintjes had ik t idee dat ik niets anders deed dan hele dag trap op en af. In de kleuterfase vond ik het wel ideaal om een eigen tuin te hebben, maar daarvoor heb ik het echt geen seconde gemist. En inmiddels spelen ze weer liever op straat/speeltuin dan in eigen tuin. Het is ook fijn dat dat gewoon kan in een dorp.
Maar ik vond het stadsleven met kleine kinderen echt heerlijk, zou niet te snel weggaan.
woensdag 7 april 2021 om 16:23
Tja, ligt er nogal aan over welk dorp we het hebben. Ik woon in een klein dorp, geen restaurants, 1 café (waar ik nooit kom). Wel een bakker, slagerij, supermarkt etc. Ik weet niet beter, heb altijd in een dorp gewoond. Ik vind het heerlijk, de rust, dichtbij het strand, mn kinderen (basisschool) die door het hele dorp kunnen lopen/fietsen zonder dat ik mee moet. Ze gaan zelf naar school, zelf naar de speeltuin, zelf naar vriendjes etc.
Hier genoeg andere dorpen op fietsafstand. Dus als we naar een terrasje willen of uit eten gaan we vaak naar zo'n ander dorp. Niet erg hoor om stukje te fietsen/rijden. Dichtstbijzijnde stad is 10km verderop.
Je moet er wel tegen kunnen dat het echt ons kent ons is in het dorp hier. Ga je naar de bakker dan ken je iedereen die daar in de winkel staat (toeristen uitgezonderd). Dus dan kan er ook best geroddeld worden (Heb er zelf geen last van, maar het gebeurt wel. Niet perse negatief, maar iedereen kent elkaar natuurlijk, dus ook wel vanzelfsprekend misschien dat er dan gezegd wordt: heb je het al gehoord van Truus en Henk?). Ook op het schoolplein. Ik ken zo'n beetje alle ouders wel (niet van naam want ik ben hier niet geboren. De mensen die hier wel geboren zijn kennen de meeste wel bij naam lijkt me en weten hoe de kinderen heten ).
Ik kan me goed voorstellen dat een stad ook voordelen heeft. Lijkt me zelf ook best fijn om binnen 5min in het centrum vd stad te zijn en even de Hema binnen te kunnen lopen. Nu ga ik niet zo vaak de stad in.
Aan de andere kant zijn er natuurlijk in een stad ook genoeg wijken waar het nog een stukje fietsen is voor je in het centrum bent. Ik heb ooit in Tilburg gewoond (studie) en woonde daar toch ook best een stuk van het centrum vandaan.
Dus ja, wat voor jou goed is TO, geen idee. Er zijn zoveel dorpen. Het ene dorp zal beter bij jou passen dan het andere. Het dorp waar ik woon is dus echt heel dorps en zou niks voor jou zijn verwacht ik. Maar er zijn vast ook veel dorpen die veel weg hebben van een stad.
Hier genoeg andere dorpen op fietsafstand. Dus als we naar een terrasje willen of uit eten gaan we vaak naar zo'n ander dorp. Niet erg hoor om stukje te fietsen/rijden. Dichtstbijzijnde stad is 10km verderop.
Je moet er wel tegen kunnen dat het echt ons kent ons is in het dorp hier. Ga je naar de bakker dan ken je iedereen die daar in de winkel staat (toeristen uitgezonderd). Dus dan kan er ook best geroddeld worden (Heb er zelf geen last van, maar het gebeurt wel. Niet perse negatief, maar iedereen kent elkaar natuurlijk, dus ook wel vanzelfsprekend misschien dat er dan gezegd wordt: heb je het al gehoord van Truus en Henk?). Ook op het schoolplein. Ik ken zo'n beetje alle ouders wel (niet van naam want ik ben hier niet geboren. De mensen die hier wel geboren zijn kennen de meeste wel bij naam lijkt me en weten hoe de kinderen heten ).
Ik kan me goed voorstellen dat een stad ook voordelen heeft. Lijkt me zelf ook best fijn om binnen 5min in het centrum vd stad te zijn en even de Hema binnen te kunnen lopen. Nu ga ik niet zo vaak de stad in.
Aan de andere kant zijn er natuurlijk in een stad ook genoeg wijken waar het nog een stukje fietsen is voor je in het centrum bent. Ik heb ooit in Tilburg gewoond (studie) en woonde daar toch ook best een stuk van het centrum vandaan.
Dus ja, wat voor jou goed is TO, geen idee. Er zijn zoveel dorpen. Het ene dorp zal beter bij jou passen dan het andere. Het dorp waar ik woon is dus echt heel dorps en zou niks voor jou zijn verwacht ik. Maar er zijn vast ook veel dorpen die veel weg hebben van een stad.
woensdag 7 april 2021 om 17:04
Ehm nee er komen niet ineens mensen waar ik weinig mee heb op me af van goh heb je dit of dat gehoord. Dat hoor ik dan van mijn schoonouders bijv die dingen weten over mensen uit het dorp : die is ziek en die heeft een kleinkind gekregen en de dochter van die etc. Of gewoon, als je dan wel een praatje met iemand maakt, de buren ofzo, dan hoor je wel eens zoiets. Ging voorheen regelmatig bij een van de buren op visite ivm verjaardag. Dan kwamen de andere buren ook. Doe ik nu niet meer, geen tijd voor (was altijd overdag, alle buren met pensioen...) En ja dan hoorde je ook veel.NYC schreef: ↑07-04-2021 16:28Maar komen mensen dan ook letterlijk naar jou toe met zo'n opmerking van "heb je het gehoord van Henk en Truus" of vat je toevallig flarden op?
Ik geloof meteen dat mensen dit soort gesprekken voeren maar ik hoor zelf echt nooit wat. Nu is het met 1.5 meter afstand ook wel makkelijker wellichtmaar er komen niet echt mensen naar me toe om het een of ander mede te delen of andere mensen. Bij jou wel?
Je weet hier in het dorp ook vaak wel wie corona heeft/had en dat soort dingen. Dat gaat gewoon snel rond. Je bent niet anoniem hier
