Ik zie zo enorm op tegen verhuizen, wat te doen?

14-10-2009 18:31 21 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hallo,



ik ken mensen die zicht overal thuis voelen. Waar je hen ook neerzet, in welke stad of in welke vorm van wonen ook, ze voelen zich binnen no-time thuis.

Nou ga ik zelf waarschijnlijk verhuizen (van groot naar klein) en ik zie er enorm tegenop. Om het even 'dramatisch' uit te drukken: ik word zo depressief van de bezichtigingen. Soms wordt iets 'luxe' genoemd, en dan ziet de het gebouw eruit als een studentenhuis (bij een appartement).

Ik vind het vrij emotioneel, ik zie er enorm tegenop. Ik voel me helemaal niet overal 'zomaar' thuis. Ik ben zelfs gehecht aan mijn eigen Albert Heyn! Wie herkent dit?

Hoe kan ik mezelf wat relativeren? Ik ben vrij gevoelig voor sfeer, etc.





Bedankt!
Geen genoegen nemen met minder dan je gewend bent! Gewoon door blijven zoeken tot je iets gevonden hebt wat vergelijkbaar is met je oude woonruimte of zelfs nog beter is qua ligging, tuin etc.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb een tijd in het buitenland gewoond en dat dacht dat dat een enorme verandering zou zijn, maar toen ik de boel had ingericht keek ik om me heen en had ik het gevoel nog in mijn vorige huis te zitten: zelfde huis in een andere 'schil'. Misschien dat dat beeld je helpt de boel te relativeren? Je neemt de spullen die van je huis een thuis maken ten slotte mee. En het fijne is dat je leven ook wel mee verhuist, je vrienden komen echt wel langs en jij gaat gezellig naar hen toe. Ennnn de AH is overal en eigenlijk ook overal hetzelfde. Het komt vast allemaal goed!
Alle reacties Link kopieren
Waarom moet/wil je verhuizen dan? anders blijf je toch lekker zitten waar je zit....aangezien je praat over van groot naar klein, vermoed ik dat je gedwongen bent om te verhuizen, klopt dat?
Alle reacties Link kopieren
Ik snap precies wat je bedoeld. Ik ga ook binnenkort verhuizen van een dorp naar Dordrecht. En in Dordt is de AH helemaal niet leuk (lijkt eerder op een Digros als AH) en ik hou toch stiekem meer van de luxere uitstraling :o)

Dus ben ik overgestapt op de super de boer, mooiere winkel, net zo veel producten. Zoek gewoon leuke alternatieven. wat maakt het uit dat je een beetje langer moet fietsen voor die ene fijne supermarkt. Ik ben op de fiets de stad in getrokken om te kijken waar het fijn fietsen is, en zo heb ik mn huis ook gevonden. Je moet gewoon kijken waar jij denkt dat jij wel kan wonen of waar jij denkt dat je gelukkig zal zijn. Zorg ervoor dat er iets in je nieuwe huis is wat je blij maakt. Koop dat nieuwe fornuis waar je altijd gek op was, investeer in een nieuw huishoudelijk apparaat of mooie vazen.
Poelepoelepoelepoes!
Alle reacties Link kopieren
Ik vind verhuizen ook niets, maar liefde en werk maken soms dat je keuzes maakt waar je mee om moet gaan.. Ik probeer het mezelf zo makkelijk mogelijk te maken door alles goed te regelen. Natuurlijk zal er van alles gebeuren dat niet van te voren te ondervangen is, maar het geeft me in de voorbereiding tenminste rust.

Ik heb ook bewust doorgezocht naar hét huis, ik zou nooit verhuizen naar een huis waar ik niet 200% achter sta. Juist omdat mijn thuishonk zo verschrikkelijk belangrijk voor me is.

En die rust heb ik ook rond de verhuizing ingebouwd, ik heb voldoende vrije dagen gespaard, zodat ik op mijn gemak mijn nieuwe woonplaats de mijne kan maken.

Ooit ben ik verhuisd naar een appartement waar ik me niet helemaal lekker voelde bij het eerste bezoek. Dit gevoel ben ik nooit kwijtgeraakt, die fout zal ik dus nooit meer maken. Een huis moet je passen als een paar schoenen waar je zo op weg kunt lopen.



Overigens kan ik in mijn professionele leven heel goed organiseren en wordt daar een grote mate van flexibiliteit van mij verwacht, waar ik dan wel mee om kan gaan. Ik schuif het er dus ook op dat ik daarom zo hecht aan mijn thuis en zo slecht ben in verhuizen...
Alle reacties Link kopieren
Anderhalf jaar geleden ben ik verhuisd. Waar ik woonde was beduidend vele malen slechter/minder dan waar ik naar toe verhuisd ben. En ik sta er ook helemaal achter dat ik hier naar toe verhuisd ben.



En toch.... en toch heb ik problemen met gewenning (gehad). Hiervoor woonde ik 9 jaar op dezelfde plek, in dezelfde omgeving, alles was vertrouwd. Ruk mij uit mijn vertrouwde omgeving los en plaats me voorgoed elders dan daar, en er gaat gewoon tijd in zitten om weer minstens net zo vertrouwd te raken met mijn huidige woon- en leefomgeving. Dat is gewoon een karakter-ding, ik heb moeite met snel omschakelen op dat soort punten.



Inmiddels is het nog maar zo nu en dan dat ik "het vertrouwde" mis en wen ik steeds meer aan mijn nieuwe omgeving. Het is lastig, vervelend, balen voor mezelf en vooral ook vaak niet te begrijpen door buitenstaanders. En het klinkt nu ook alsof het dramatisch was, dat was het heus niet, maar het "vertrouwd" zijn met je nieuwe omgeving kost in mijn geval nou eenmaal tijd.



Mijn tip voor jou, TO, is denk ik toch vooral dat je er achter probeert te staan dat je gaat verhuizen waar je naar toe gaat verhuizen. In mijn geval was het heel duidelijk dat ik naar "beter, fijner, mooier, van mij" ging. En zodra je verhuisd bent, probeer ook spelenderwijs je nieuwe buurt te verkennen en ook vooral te "gebruiken" in je dagelijkse sleur.
Alle reacties Link kopieren
wow, bedankt voor de reacties tot nu toe! Ik had niet verwacht dat jullie zo hetzelfde zouden voelen. Op mn werk krijg ik juist het gevoel van mensen dat ik niet zo moet zeuren. Ik woon in de randstad en heb binnenkort een bezichtiging (ik moet inderdaad verhuizen ivm scheiding). De kans is klein dat ik het kan krijgen, er zijn veel mensen die ook geinteresseerd zijn. Altijd als ik het deel met mensen op mn werk, dan krijg ik te horen dat het NOG slechter kan en dat ik dus al blij moet zijn met...Nou ben ik gister even gaan kijken waar ik binnenkort een bezichtiging heb, ik schrok me dood. De hal en de lift en de deuren zien er niet uit (oude meuk, versleten, studentenhuisachtig). Maar ik ben bang dat ik even echt geen keus heb.......Bovendien wonen er veel jongeren, dus ik zie al allemaal beren in het bos (geluidsoverlast etc.).

Misschien moet ik voor ogen houden dat het tijdelijk is, maar ja...kan me er echt ongelukkig door voelen, vooral alleen.
Alle reacties Link kopieren
Als je maar lang genoeg wacht dan komt er vanzelf een huis op je weg waartegen je onmiddellijk volmondig ja zegt. Je komt binnen en dan weet je het meteen dat die 't is. Zelfs leeg ziet hij er dan gezellig uit. En vreemd genoeg weet je hem dan te bemachtigen ook, tegen een heel acceptabele prijs!
Alle reacties Link kopieren
Tsja maar ik denk dat lang genoeg wachten nu even niet lukt, aangezien TO in scheiding ligt en de thuissituatie miss niet zo lang meer houdbaar is..
Alle reacties Link kopieren
O wat vervelend dat je gedwongen moet verhuizen, kan me voorstellen dat de klap dan hard is om van een groot mooi huis te moeten verkassen naar een klein appartementjes dat slechter is onderhouden.



Je hebt geen optie om samen met iemand anders (een vriendin ofzo) samen te gaan kijken voor een huis zodat je meer te besteden hebt? Is wellicht antikraak een mogelijkheid?



Huur je particulier of via de woningbouw? (ivm kwijtraken wachtpunten/wachttijd)



Als je budget momenteel niet toelaat om een mooi huis te huren/kopen, heb je mijns inziens niet veel meer keus dan een slecht huis te accepteren...Ben je alleen of met kinderen?

anders kun je misschien voor een mooi maar heel klein appartementje kiezen? zou zelf denk ik liever in ruimte beknibbelen, dan bij wijze van spreken savonds de deur niet uit te durven.
Alle reacties Link kopieren
Hoi,



ik woon inderdaad liever klein in een goede buurt dan groot in een buurt waar ik me niet prettig voel.

Ik moet nu binnen een aantal dagen beslissen, ik krijg er een knoop in mn maag van. Als ik het niet doe, kan ik misschien niet meer iets vinden. Aan de andere kant:leven bestaat uit risico's.

Het is echt 'oude meuk', alles zou geverfd/ vernieuwd moeten worden. Maar heb ik keus?
Alle reacties Link kopieren
up



ps: als ik dan toch bezig ben: ik ben als ik eerlijk ben ook vies van een oude douche/ keuken die al door de vorige bewoner gebruikt is. Het liefst zou ik altijd in nieuwbouw willen wonen...
Alle reacties Link kopieren
.
Alle reacties Link kopieren
quote:Kim05 schreef op 18 oktober 2009 @ 14:30:

ps: als ik dan toch bezig ben: ik ben als ik eerlijk ben ook vies van een oude douche/ keuken die al door de vorige bewoner gebruikt is. Het liefst zou ik altijd in nieuwbouw willen wonen...



Dat moet je ritueel aanpakken. Koop een bus cillit bang oid en ga aan de slag. Als je het zelf helemaal schoon hebt gemaakt, zul je vast wennen (denk ik, ik ben niet zo vies van anderen en woon net als Lindy het liefst in een ouder huis).



Succes!
Alle reacties Link kopieren
Heb je eigenlijk al een keuze gemaakt?
Alle reacties Link kopieren
.
Alle reacties Link kopieren
Lindy, dat kan je wel raar vinden, maar ik ben juist dit topic gestart om eens echt eerlijk bloot te leggen wat ik voel.

Ik ben het trouwens niet geworden, er was er 1 voor me en die heeft ja gezegd.



Ik heb gewoon snel een onderbuikgevoel en ben het zo ongelooflijk zat dat mensen het dan nodig vinden om een 'stoere nuchtere opmerking' hierover te maken (zo van 'het kan altijd nog slechter, blablablablabla'). Niet op dit topic trouwens, dan valt me 100 % mee.



Ik weet dat ik echt diep ongelukkig kan worden als ik me ergens niet thuis voel. Het zal best zo zijn dat als je alles goed schoonmaakt, dat het dan sneller 'van jou' wordt, maar ik vind bijv. het gebouw ook belangrijk en de buurt. Kan ik 's avonds veilig thuis komen? Etc. Pff zie er als een berg tegenop.

Het is zo gek dat je over hele kleine dingen heel lang na kan denken (een computer kopen ofzo), en over een huis (zeer belangrijk) moet je binnen een dag kunnen beslissen.



Bedankt tot nu toe.
Alle reacties Link kopieren
.
Alle reacties Link kopieren
Ja precies. Niet zozeer de afmetingen doen er toe, meer de buurt, bereikbaarheid en het gebouw zelf (bij een appartementje). Als het gebouw zelf (gangen, lift, entree) er al slecht uit ziet (lees: barst in ruiten, vieze muren, etc.), dan kom ik er eigenlijk al niet graag 'thuis'. Thuis is toch de plek waar je tot rust moet kunnen komen. Ik vond het alleen zo gek dat ik zelfs gehecht ben aan het winkelcentrum (en de AH), hehe.

Randstad is erg inderdaad. Je bent zo afhankelijk van derden. Maar goed, ben benieuwd hoe het gaat aflopen.



Nog een raar tikje van me: als het gebouw erg oud is (lees: enkel glas, scheuren, etc.) denk ik weleens: 'kan het instorten'?

Ten tijde toen het gebouwd werd, was er immers nog niet zoveel kennis als nu in 2009. Ik lees ook weleens over betonmoeheid, etc. Maar goed, dit even terzijde
Kun je niet net buiten de randstad gaan wonen dan? Over het algemeen rustiger.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven