Thuis
alle pijlers
Kat eet al dagen niet meer
woensdag 25 november 2009 om 14:58
Mijn oudste kat van ongeveer 14 jaar (asiel dus precies weet ik het niet) is nu al 2 weken ziek. Hij eet en drinkt niet meer. Vorige week toen het net 2 dagen begon en hij ook al een dag niet had gedronken is hij opgenomen bij een dierenarts. Daar heeft hij onderhuids vocht gekregen, antibraakmiddel enz. Daar schijnt hij wel te hebben gegeten die nacht.
Daar was de vermoedelijke diagnose een schildklier afwijking, het bloed werd opgestuurd naar het lab. De volgende dag heb ik hem opgehaald en heb pilletjes meegekregen.
Thuis wilde hij niet eten of drinken, heb hem het hele weekend water en eten toegediend met plastic spuitjes. Bij de dierenwinkel vitaminepasta gehaald en dit op zijn bekje en tanden gesmeerd zodat hij nog iets binnen zou krijgen.
Eergisteren belde de dierenarts (na vele malen bellen van mijn kant) eindelijk op met de uitslag, helaas tijdens sluitingstijd van de kliniek. Er was niets gevonden in het bloed, ook geen schildklierafwijking.
Gisterenochtend begon de kat ook nog te zwalken op zijn achterpoten. Dierenarts gebeld maar kon pas om 18.00 uur komen. Andere dierenarts gebeld, kon meteen komen, taxi gebeld (geen rijbewijs) en min of meer (nouja meer) in paniek en in tranen daarheen gegaan.
Daar is weer het bloed onderzocht, behalve hele lage ketamine waardes kwam daar niets uit (en komt door het niet eten). Weer opgenomen. Infuus onderhuids gekregen, antibraakmiddel en eetlust opwekkers gekregen. Vanmorgen heeft de dierenarts gebeld, vannacht heeft hij nog niets gegeten!
Ik weet het echt niet meer, de dierenarts heeft ook geen idee wat het kan zijn, alles voelt goed, behalve dat hij in de laatste weken sterk is vermagerd.
Kent iemand dit? Dat een kat gewoon weigerd te eten en te drinken? Hij is vreselijk misselijk geweest, zou hij bijna fobisch zijn geworden voor eten? Ik ben echt wanhopig, het is zo'n lief beest, wel wat aan de oude kant maar toch ook weer niet stokoud.
Als ie op is, is ie op, dan wil ik hem ook geen lange lijdensweg laten meemaken maar hij is nog zo bijdehand. Hij mauwt en liep in huis nog steeds achter me aan, ik snap er helemaal niets van.
Daar was de vermoedelijke diagnose een schildklier afwijking, het bloed werd opgestuurd naar het lab. De volgende dag heb ik hem opgehaald en heb pilletjes meegekregen.
Thuis wilde hij niet eten of drinken, heb hem het hele weekend water en eten toegediend met plastic spuitjes. Bij de dierenwinkel vitaminepasta gehaald en dit op zijn bekje en tanden gesmeerd zodat hij nog iets binnen zou krijgen.
Eergisteren belde de dierenarts (na vele malen bellen van mijn kant) eindelijk op met de uitslag, helaas tijdens sluitingstijd van de kliniek. Er was niets gevonden in het bloed, ook geen schildklierafwijking.
Gisterenochtend begon de kat ook nog te zwalken op zijn achterpoten. Dierenarts gebeld maar kon pas om 18.00 uur komen. Andere dierenarts gebeld, kon meteen komen, taxi gebeld (geen rijbewijs) en min of meer (nouja meer) in paniek en in tranen daarheen gegaan.
Daar is weer het bloed onderzocht, behalve hele lage ketamine waardes kwam daar niets uit (en komt door het niet eten). Weer opgenomen. Infuus onderhuids gekregen, antibraakmiddel en eetlust opwekkers gekregen. Vanmorgen heeft de dierenarts gebeld, vannacht heeft hij nog niets gegeten!
Ik weet het echt niet meer, de dierenarts heeft ook geen idee wat het kan zijn, alles voelt goed, behalve dat hij in de laatste weken sterk is vermagerd.
Kent iemand dit? Dat een kat gewoon weigerd te eten en te drinken? Hij is vreselijk misselijk geweest, zou hij bijna fobisch zijn geworden voor eten? Ik ben echt wanhopig, het is zo'n lief beest, wel wat aan de oude kant maar toch ook weer niet stokoud.
Als ie op is, is ie op, dan wil ik hem ook geen lange lijdensweg laten meemaken maar hij is nog zo bijdehand. Hij mauwt en liep in huis nog steeds achter me aan, ik snap er helemaal niets van.
woensdag 25 november 2009 om 15:06
als een kat echt ziek is zal die idd. niks eten, dat is normaal voor katten.
Ik wil je niet bangmaken en het hoeft ook niet hetzelfde te zijn, maar mijn oude kat van toen ik nog thuis woonde die at op een gegeven moment ook niks meer. het bleef er namelijk niet in, omdat er (ik wil je dus niet bangmaken) een flink gezwel in haar keel en buik zat. dat ontdekte de dierenarts pas toen hij haar opengemaakt had. ze zat helemaal onder de kanker en ze heeft het tot ons grote verdriet ook niet gered.
schrik hier nou niet van want het hoeft niet hetzelfde te zijn.
het kan ook gewoon zijn dat de kat zich helemaal niet lekker voelt. al zal hij zich dan liever terug trekken in een hoekje, dus of dat het is betwijfel ik....
als je trouwens een beetje melk verdunt, drinkt ie dat op??
sterkte!!
Ik wil je niet bangmaken en het hoeft ook niet hetzelfde te zijn, maar mijn oude kat van toen ik nog thuis woonde die at op een gegeven moment ook niks meer. het bleef er namelijk niet in, omdat er (ik wil je dus niet bangmaken) een flink gezwel in haar keel en buik zat. dat ontdekte de dierenarts pas toen hij haar opengemaakt had. ze zat helemaal onder de kanker en ze heeft het tot ons grote verdriet ook niet gered.
schrik hier nou niet van want het hoeft niet hetzelfde te zijn.
het kan ook gewoon zijn dat de kat zich helemaal niet lekker voelt. al zal hij zich dan liever terug trekken in een hoekje, dus of dat het is betwijfel ik....
als je trouwens een beetje melk verdunt, drinkt ie dat op??
sterkte!!
woensdag 25 november 2009 om 15:07
Ze wilde hem vannacht aan de sondevoeding leggen maar hebben besloten om hem inderdaad gewoon in het bekje 'dwangvoeding' te geven. Het is een hele lieve makkelijke kat gelukkig. De dierenarts denkt nog aan echo's maken enzo maar zij erbij dat dat wel erg duur wordt. En dan zit ik weer thuis te denken waarom ze dat zegt, zo van; denkt ze niet dat het de moeite waard is enzo. Bleeeh, wat is dit erg zeg! Ik ben zo emotioneel op hem moment.
woensdag 25 november 2009 om 15:08
woensdag 25 november 2009 om 15:11
Missphoebe, tuurlijk schrik ik daar van maar als ie nou wat heeft, dan is het dieptriest en ga ik een week onder een deken op bed liggen huilen. Maar dan is het tenminste duidelijk. Als het niet gaat, gaat het niet en als hij ziek is mag hij gaan, het gaat om hem niet om mijn gesnotter. Maar het is zo vaag.
Van alles geprobeerd dit weekend, vis gekookt, de gelei uit het natvoer geknepen (gatverdegatverdamme), rosbief gehaald enz. Maar hij wil niet eten. Staat ook echt te slikken, volgens mij is hij echt heel erg misselijk.
Van alles geprobeerd dit weekend, vis gekookt, de gelei uit het natvoer geknepen (gatverdegatverdamme), rosbief gehaald enz. Maar hij wil niet eten. Staat ook echt te slikken, volgens mij is hij echt heel erg misselijk.
woensdag 25 november 2009 om 15:14
Kan me voorstellen dat je heel erg van slag bent. Zo irritant dat zo'n katje je niet gewoon kan vertellen waar hij last van heeft. Mijn katten hebben ook wel eens een paar dagen achter elkaar niet gegeten en gedronken. Gelukkig zijn die er gewoon weer bovenop gekomen. De ene helemaal uit zichzelf en de andere hebben we een paar dagen meerdere keren per dag water in het bekje moeten spuiten, zodat hij toch wat vocht binnen kreeg. Waarschijnlijk gewoon een griepje ofzo, niks ernstigs dus. Hoop dat het bij jouw kat ook goed komt!
Drinkt ze wel? En heb je al geprobeerd melk (kattenmelk uiteraard) te geven? Of nat voer? Of stukjes biefstuk Zit er niet iets vast in haar keel waardoor ze niet kan eten? Heel veel sterkte in ieder geval!!
Drinkt ze wel? En heb je al geprobeerd melk (kattenmelk uiteraard) te geven? Of nat voer? Of stukjes biefstuk Zit er niet iets vast in haar keel waardoor ze niet kan eten? Heel veel sterkte in ieder geval!!
woensdag 25 november 2009 om 15:15
woensdag 25 november 2009 om 15:17
Ah, dankje Hema
En jullie allemaal trouwens, ben alleen thuis en ik kan mijn hoofd maar niet rustig krijgen. Nare verhalen vind ik niet erg, ik ga er wel natuurlijk wel van huilen (dat jullie alvast een schuldgevoel hebben) maar ja, beestjes gaan dood natuurlijk, maar met dit diertje heb ik echt zo'n moeite zeg. Dat was is echt een maatje.
Hemel, ik heb allebei mijn ouders verloren en toen was ik nog geen eens zo hysterisch. Wat een muts ben ik.
En jullie allemaal trouwens, ben alleen thuis en ik kan mijn hoofd maar niet rustig krijgen. Nare verhalen vind ik niet erg, ik ga er wel natuurlijk wel van huilen (dat jullie alvast een schuldgevoel hebben) maar ja, beestjes gaan dood natuurlijk, maar met dit diertje heb ik echt zo'n moeite zeg. Dat was is echt een maatje.
Hemel, ik heb allebei mijn ouders verloren en toen was ik nog geen eens zo hysterisch. Wat een muts ben ik.
woensdag 25 november 2009 om 15:19
Mijn kat van 18 at een periode ook heel moeilijk. Ik had het pas in de gaten toen hij begin dit jaar door zn achterpoten zakte.
De dierenarts vond hem veel te mager en veel te zwak. Mij was het helemaal niet opgevallen.
Ik heb alle soorten kattenvoer in huis gehaald in de hoop dat hij heel misschien één soort wel wilde eten. Na alle soorten voer geprobeerd te hebben vond ik 'die ene' en sindsdien eet hij dat wel. En nu is hij alweer een halve kilo aangekomen.
Maar dat was echt verontrustend. Zo'n kat die zich bijna letterlijk uithongert...
De dierenarts vond hem veel te mager en veel te zwak. Mij was het helemaal niet opgevallen.
Ik heb alle soorten kattenvoer in huis gehaald in de hoop dat hij heel misschien één soort wel wilde eten. Na alle soorten voer geprobeerd te hebben vond ik 'die ene' en sindsdien eet hij dat wel. En nu is hij alweer een halve kilo aangekomen.
Maar dat was echt verontrustend. Zo'n kat die zich bijna letterlijk uithongert...
woensdag 25 november 2009 om 15:19
woensdag 25 november 2009 om 15:20
Tja je hebt 2 mogelijkheden, hij gaat of vanzelf een keer weer eten of hij gaat helemaal niet meer eten. En in dat laatste geval gaat ie dood, 14 is mss niet stokoud maar wel een mooie leeftijd voor een kat.
Wil je hem alle leed besparen dan laat je hem een spuitje geven.
Wil je hem alle leed besparen dan laat je hem een spuitje geven.
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
