Thuis
alle pijlers
Kat ingeslapen, en nu verder..
woensdag 8 september 2021 om 23:33
Gisterenavond is ons katje ingeslapen, hij was nog maar 5 jaar..
Sinds vorige week was hij aan het afvallen en in het weekend begon hij ineens om te vallen. Dierenarts gebeld; die vond het geen spoed en we moesten maar voer komen halen om aan te sterken.
Het leek beter te gaan tot gisterenochtend, kat viel nog vaker om. Uiteindelijk mochten we naar de spoeddienst en bleek na bloedonderzoek dat hij FeLV had (leukemie). Zijn ontstekingswaarden waren veel te hoog en ook nier/leverfunctie was niet heel goed.
We hebben hem mee naar huis genomen om de kinderen afscheid te laten nemen, en gisterenavond is hij ingeslapen.
Het verdriet van de kinderen is zo heftig, kat was echt hun maatje. Binnenkat, dus was ook altijd in de buurt.
Ook ons hondje is van slag, loopt piepend door het huis te zoeken, zo sneu!
En dan ons eigen verdriet, het is ons eerste huisdier dat ingeslapen is en dan zo jong en snel..
Wie heeft er tips, wat deden jullie na het verlies van een huisdier? Wanneer went een hond aan het feit dat z'n maatje er niet meer is? En hoe wen je zelf ooit aan de stilte in huis? Nooit meer die kopjes, dat maffe loopje, zijn kieskeurige eetgewoontes.. wat een gemis!
Sinds vorige week was hij aan het afvallen en in het weekend begon hij ineens om te vallen. Dierenarts gebeld; die vond het geen spoed en we moesten maar voer komen halen om aan te sterken.
Het leek beter te gaan tot gisterenochtend, kat viel nog vaker om. Uiteindelijk mochten we naar de spoeddienst en bleek na bloedonderzoek dat hij FeLV had (leukemie). Zijn ontstekingswaarden waren veel te hoog en ook nier/leverfunctie was niet heel goed.
We hebben hem mee naar huis genomen om de kinderen afscheid te laten nemen, en gisterenavond is hij ingeslapen.
Het verdriet van de kinderen is zo heftig, kat was echt hun maatje. Binnenkat, dus was ook altijd in de buurt.
Ook ons hondje is van slag, loopt piepend door het huis te zoeken, zo sneu!
En dan ons eigen verdriet, het is ons eerste huisdier dat ingeslapen is en dan zo jong en snel..
Wie heeft er tips, wat deden jullie na het verlies van een huisdier? Wanneer went een hond aan het feit dat z'n maatje er niet meer is? En hoe wen je zelf ooit aan de stilte in huis? Nooit meer die kopjes, dat maffe loopje, zijn kieskeurige eetgewoontes.. wat een gemis!
woensdag 8 september 2021 om 23:43
woensdag 8 september 2021 om 23:44
Uithuilen...rouwen en vooral veel leuke herinneringen ophalen.
Verdriet moet slijten en vergeten doe je niet.
Heeft de hond de ingeslapen kat nog gezien? Dan krijgen huisdieren toch beter mee dat hun maatje er niet meer is. En ja, ook zij rouwen. Je zal merken dat het zoeken minder gaat worden.
Veel sterkte!
Je reactie zegt meer over jou dan over mij....
woensdag 8 september 2021 om 23:49
Nee, de hond heeft de kat niet meer gezien. Eigenlijk was de bedoeling de kat vanmorgen in te laten slapen, maar na het onderzoek bij de dierenarts ging hij zo bizar snel achteruit dat we via de spoeddienst de afspraak moesten vervroegen. Hij had de ochtend hoogstwaarschijnlijk niet eens meer gehaald..Machutookunbietjemeerzijn schreef: ↑08-09-2021 23:44Heeft de hond de ingeslapen kat nog gezien? Dan krijgen huisdieren toch beter mee dat hun maatje er niet meer is. En ja, ook zij rouwen. Je zal merken dat het zoeken minder gaat worden.
Veel sterkte!
Niet aan gedacht om de hond mee te nemen..
Bizar, gisterenochtend lag hij nog lekker opgekruld op schoot te slapen
woensdag 8 september 2021 om 23:51
Aaah. Ik heb een paar keer andere huisdieren laten ruiken aan de overleden kat/hond. Dat hielp wel wat maar daar heb je nu niks aan. Voor de kids was het fijn dat er snel een andere kat kwam, vergeten waren ze de vorige niet maar de liefde en troost die ze bij deze kregen en gaven was geweldig. Gold ook voor de andere dieren. Sterkte!!!
Ik heb een paar keer andere huisdieren laten ruiken aan de overleden kat/hond. Dat hielp wel wat maar daar heb je nu niks aan. Voor de kids was het fijn dat er snel een andere kat kwam, vergeten waren ze de vorige niet maar de liefde en troost die ze bij deze kregen en gaven was geweldig. Gold ook voor de andere dieren. Sterkte!!!
Je kon't altaid nog bakker worre
woensdag 8 september 2021 om 23:54
Ach, wat vreselijk. Inderdaad nog veel te jong. Omdat er ook kinderen in het spel zijn, zou je ervoor kunnen kiezen om een kleine symbolische afscheidsceremonie te houden. Gewoon in de achtertuin. Kinderen een tekening laten maken, en/of brief laten schrijven, samen wat lieve woorden over de kat zeggen en alles samen met het halsbandje of speeltje of dergelijke begraven. Misschien kan het helpen om het een plek te geven
Tips voor de hond heb ik helaas niet.
En voor de rest is het héél veel huilen. Het gemis wordt minder maar is bij mij zelf nooit helemaal overgegaan. De voederbakjes en speeltjes heb ik na anderhalf jaar nog steeds in huis.
Het gedenkplaatsje vind ik ook een goede tip. Ik had zelf een mooie grote foto van mijn kat ingelijst. Het deed wel pijn om naar te kijken maar dat vond ik fijner dan dat ik haar nergens meer kon 'zien'.
Tips voor de hond heb ik helaas niet.
En voor de rest is het héél veel huilen. Het gemis wordt minder maar is bij mij zelf nooit helemaal overgegaan. De voederbakjes en speeltjes heb ik na anderhalf jaar nog steeds in huis.
Het gedenkplaatsje vind ik ook een goede tip. Ik had zelf een mooie grote foto van mijn kat ingelijst. Het deed wel pijn om naar te kijken maar dat vond ik fijner dan dat ik haar nergens meer kon 'zien'.
alongwiththesunshine wijzigde dit bericht op 08-09-2021 23:59
15.03% gewijzigd
wij slapen nooit.
woensdag 8 september 2021 om 23:56
Veel sterkte Anje30. In 2019 daags voor Kerst kreeg mijn kat heel onverwacht een hartstilstand en zij overleed minuten later. Ik hoorde een soort zucht en dat was het. Het was heel traumatisch en het huis was zo stil. Ik besloot om meteen na Kerst naar het asiel te gaan om te kijken naar een nieuwe kat. Dat is gelukt, sinds 2 januari 2020 woont katertje van toen 3 jaar bij mij. Toen ik mijn allereerste kat heb laten inslapen (kanker) heb ik ca. 7 maanden gewacht voordat ik weer een andere kat ging zoeken. Mijn 2e kat is ruim 23 jaar geworden (ook laten inslapen na diverse tia’s en lichte dementie) en heeft 17 jaar bij mij gewoond, later kwam hier de poes bij die aan een hartstilstand is overleden. Toen mijn heel oude kat de avond voordat ik haar heb laten inslapen, zat de jongere kat constant aan haar zijde heel hard te snorren om de oude dame te kalmeren. Toen zij als enige overgebleven was moest zij wel erg wennen. Denk dat ze haar oudere zus 1 dagje gezocht heeft, maar toen was het gemis wel voorbij. Het heeft nog wel langere tijd geduurd voordat ze loskwam (de oudere kat stond duidelijk hoger in rang). Het was een schatje en ik mis haar nog steeds enorm. Toch wilde ik ditmaal wel direct een andere kat. De band die ik met mijn oude dame had, heb ik bij geen enkele kat gehad. Elke kat, ik denk ook elk dier heeft zijn eigen karakter en zijn eigen dynamiek in je gezin. Maar een nieuwe aanwinst heeft weer eigen leuke eigenaardigheden.
donderdag 9 september 2021 om 01:08
Alleen tijd heb je nodig. Ik heb inmiddels al een paar keer afscheid moeten nemen en het is iedere keer weer een enorm gemis. En iedere keer neem ik mij voor dat ik dat echt niet nog eens wil en iedere keer weer voelt dat huis zó leeg dat er weer een dier komt.
Ervaring met twee honden die hun maatje moesten missen, een nog vrij recent. Het laten ruiken aan overleden maatje was bij de eerste keer geen troost voor de achtergebleven hond. Die is wel een week of twee blijven zoeken en uit zijn doen geweest. De tweede keer, jaar geleden, was anders. De achterblijver was een onzeker hondje dat echt de kunst afkeek van onze senior. Zij heeft echt lang getreurd maar dat was vooral zichtbaar bij het uitlaten. Pas na een maand of drie zocht ze niet meer naar ‘oude bes’ zoals wij onze senior noemden.
Veel sterkte voor jullie
Ervaring met twee honden die hun maatje moesten missen, een nog vrij recent. Het laten ruiken aan overleden maatje was bij de eerste keer geen troost voor de achtergebleven hond. Die is wel een week of twee blijven zoeken en uit zijn doen geweest. De tweede keer, jaar geleden, was anders. De achterblijver was een onzeker hondje dat echt de kunst afkeek van onze senior. Zij heeft echt lang getreurd maar dat was vooral zichtbaar bij het uitlaten. Pas na een maand of drie zocht ze niet meer naar ‘oude bes’ zoals wij onze senior noemden.
Veel sterkte voor jullie
donderdag 9 september 2021 om 06:53
Heel veel sterkte gewenst. Dit is heel erg verdrietig. Afscheid nemen van je huisdier, je maatje, is verschrikkelijk pijnlijk.
Ik was pas na 6 jaar klaar voor een volgende stap. En nu nog kan ik emotioneel worden wanneer ik aan de vorige hond denk.
We hebben een nieuwe hond, eentje die de vorige niet vervangt, maar eentje die zijn eigen nieuwe verhaal gaat schrijven met ons. En de vorige hond heeft een plek in ons hart en we bekijken nog wel eens foto’s en filmpjes van hem en praten over hem. Ik praat met nieuwe hond ook wel eens over vorige hond.
Ik heb na het afscheid van vorige hond nog een aantal keren een ademhaling gehoord vanaf de plek waar hij altijd lag. Ik ben eigenlijk heel down to earth en niet zo van dat soort fenomenen, maar zowel ik als partner hebben dit zo ervaren. Vanuit de hoek waarin zijn mand altijd stond hoorden we hem. Ik zette dan het geluid van de TV uit omdat we iets hoorden en dan keken we elkaar aan met een betekenisvolle blik. Misschien was hij nog bij ons. Was hij nog eens teruggekomen om zijn eens zo favoriete veilige plekje op te zoeken.
Ik was pas na 6 jaar klaar voor een volgende stap. En nu nog kan ik emotioneel worden wanneer ik aan de vorige hond denk.
We hebben een nieuwe hond, eentje die de vorige niet vervangt, maar eentje die zijn eigen nieuwe verhaal gaat schrijven met ons. En de vorige hond heeft een plek in ons hart en we bekijken nog wel eens foto’s en filmpjes van hem en praten over hem. Ik praat met nieuwe hond ook wel eens over vorige hond.
Ik heb na het afscheid van vorige hond nog een aantal keren een ademhaling gehoord vanaf de plek waar hij altijd lag. Ik ben eigenlijk heel down to earth en niet zo van dat soort fenomenen, maar zowel ik als partner hebben dit zo ervaren. Vanuit de hoek waarin zijn mand altijd stond hoorden we hem. Ik zette dan het geluid van de TV uit omdat we iets hoorden en dan keken we elkaar aan met een betekenisvolle blik. Misschien was hij nog bij ons. Was hij nog eens teruggekomen om zijn eens zo favoriete veilige plekje op te zoeken.
donderdag 9 september 2021 om 06:58
Wat verdrietig, heel veel sterkte gewenst <3 het is gewoon een verlies
In mijn ouderlijk huis ook meerdere dieren laten inslapen, maar die waren oud en ziek maar stierven gewoon niet uit zichzelf dus dat was wel anders, het was echt 'hun tijd' zegmaar.
Maar ooit is een 1,5 jarige kat van mij overreden toen ik een kind (wel boven de 10) was. Ik ben inmiddels dubbel zo oud, maar het doet nog steeds pijn op een bepaalde manier. Wat mij toen heel erg hielp, was om er "praktisch" mee bezig te zijn, dus een fotoboek maken en een mooie foto neerzetten, haar speeltjes mooi ergens neerleggen etc.
Liefs en sterkte voor jou en je gezin!!
In mijn ouderlijk huis ook meerdere dieren laten inslapen, maar die waren oud en ziek maar stierven gewoon niet uit zichzelf dus dat was wel anders, het was echt 'hun tijd' zegmaar.
Maar ooit is een 1,5 jarige kat van mij overreden toen ik een kind (wel boven de 10) was. Ik ben inmiddels dubbel zo oud, maar het doet nog steeds pijn op een bepaalde manier. Wat mij toen heel erg hielp, was om er "praktisch" mee bezig te zijn, dus een fotoboek maken en een mooie foto neerzetten, haar speeltjes mooi ergens neerleggen etc.
Liefs en sterkte voor jou en je gezin!!
donderdag 9 september 2021 om 07:43
Wat naar!
Wij hebben voor onze kat een plekje in huis gemaakt met zijn favoriete speeltje, zijn paspoort en een kaarsje. Dan kun je af en toe bewust daarnaar kijken en ermee bezig zijn. We waren ook veel met de achtergebleven kat bezig, die nog weken bij het kattenluik heeft zitten wachten en kijken, daar brak mijn hart wel van. En verder is het wachten... Het wordt beter, echt waar.
Wij hebben voor onze kat een plekje in huis gemaakt met zijn favoriete speeltje, zijn paspoort en een kaarsje. Dan kun je af en toe bewust daarnaar kijken en ermee bezig zijn. We waren ook veel met de achtergebleven kat bezig, die nog weken bij het kattenluik heeft zitten wachten en kijken, daar brak mijn hart wel van. En verder is het wachten... Het wordt beter, echt waar.
donderdag 9 september 2021 om 09:02
donderdag 9 september 2021 om 09:11
Ah wat verdrietig. Een afscheidsceremonie is misschien fijn voor jullie? En een mooie foto met wat kaarsjes. Het is toch je gezinslid. Ik heb zelf ook de urn van mijn hond hier staan met een mooie foto.. voor sommigen misschien gek, maar zo'n beestje is toch zo'n groot deel van je dagelijkse vreugde.
. Geen tips maar wel sterkte 
donderdag 9 september 2021 om 10:39
Hier een paar maanden geleden onze (oude) kat moeten laten inslapen. Wat een verdriet, zowel bij ons als bij dochter (5). En dat terwijl we het al lang zagen aankomen. Bij jullie zal de schok nu een stuk groter zijn.
We hebben samen bloemen en versiersels gehaald, een mooie steen beschilderd en een gedenkplekje gemaakt met een (kinderlijke, grotendeels door dochter ingevulde) afscheidsceremonie thuis.
Boekje ‘dat is heel wat voor een kat’ vond dochter heel mooi en zo vond zij ook de woorden om over onze kat te vertellen. Dat boekje was bij ons toepasselijk omdat de kat in onze tuin is begraven.
Het verdriet werd met de dagen minder, vooral de eerste dagen was het soms overweldigend. Telkens dacht ik dat ik de kat nog hoorde, of schrok ik bijvoorbeeld bij de gedachte dat ik haar voerbakje ‘s ochtends niet had gevuld. En nu soms nog, als ik een propje fleecedeken zie liggen in m’n ooghoek denk ik dat het de kat is. Maar het grote verdriet is weg, de mooie herinneringen blijven over. We lachen nu als we over de kat praten
Sterkte, dit verdriet hoort erbij en zegt alleen maar hoeveel jullie van de kat houden. Het komt echt goed
We hebben samen bloemen en versiersels gehaald, een mooie steen beschilderd en een gedenkplekje gemaakt met een (kinderlijke, grotendeels door dochter ingevulde) afscheidsceremonie thuis.
Boekje ‘dat is heel wat voor een kat’ vond dochter heel mooi en zo vond zij ook de woorden om over onze kat te vertellen. Dat boekje was bij ons toepasselijk omdat de kat in onze tuin is begraven.
Het verdriet werd met de dagen minder, vooral de eerste dagen was het soms overweldigend. Telkens dacht ik dat ik de kat nog hoorde, of schrok ik bijvoorbeeld bij de gedachte dat ik haar voerbakje ‘s ochtends niet had gevuld. En nu soms nog, als ik een propje fleecedeken zie liggen in m’n ooghoek denk ik dat het de kat is. Maar het grote verdriet is weg, de mooie herinneringen blijven over. We lachen nu als we over de kat praten
Sterkte, dit verdriet hoort erbij en zegt alleen maar hoeveel jullie van de kat houden. Het komt echt goed
donderdag 9 september 2021 om 11:01
Dank voor alle reacties en
Inderdaad, dat gevoel dat je kat overal hoort of in je ooghoeken iets ziet waardoor je denkt dat het de kat is.. heel herkenbaar.
Kinderen zijn gelukkig veerkrachtig maar man, ik heb ze nog nooit zo zien huilen. Wat waren we allemaal gek op 'm!
Vanmiddag ga ik 'n foto halen van kat en een mooi lijstje. Verder laat ik het nu maar even aan de kinderen over wat ze willen. Vooralsnog willen ze 'nóóit meer een kat want die gaat ooit ook weer dood'
Dat scherpe randje gaat er hopelijk snel af. En de hond wordt nu helemaal overladen met knuffels 
Inderdaad, dat gevoel dat je kat overal hoort of in je ooghoeken iets ziet waardoor je denkt dat het de kat is.. heel herkenbaar.
Kinderen zijn gelukkig veerkrachtig maar man, ik heb ze nog nooit zo zien huilen. Wat waren we allemaal gek op 'm!
Vanmiddag ga ik 'n foto halen van kat en een mooi lijstje. Verder laat ik het nu maar even aan de kinderen over wat ze willen. Vooralsnog willen ze 'nóóit meer een kat want die gaat ooit ook weer dood'
Dat scherpe randje gaat er hopelijk snel af. En de hond wordt nu helemaal overladen met knuffels
donderdag 9 september 2021 om 11:18
Je kan dit ook mooi gebruiken als levensles. Hoe de dood hoort bij het leven, maar dat dit je er niet van hoeft te weerhouden om lief te hebben. Dat verdriet om dierbaren ook iets moois heeft, want het doet je beseffen wat een geluk je hebt gehad om iemand in je leven te hebben gehad.anjer30 schreef: ↑09-09-2021 11:01Dank voor alle reacties en
Inderdaad, dat gevoel dat je kat overal hoort of in je ooghoeken iets ziet waardoor je denkt dat het de kat is.. heel herkenbaar.
Kinderen zijn gelukkig veerkrachtig maar man, ik heb ze nog nooit zo zien huilen. Wat waren we allemaal gek op 'm!
Vanmiddag ga ik 'n foto halen van kat en een mooi lijstje. Verder laat ik het nu maar even aan de kinderen over wat ze willen. Vooralsnog willen ze 'nóóit meer een kat want die gaat ooit ook weer dood'
donderdag 9 september 2021 om 12:10
anjer30 schreef: ↑09-09-2021 11:01Dank voor alle reacties en
Inderdaad, dat gevoel dat je kat overal hoort of in je ooghoeken iets ziet waardoor je denkt dat het de kat is.. heel herkenbaar.
Kinderen zijn gelukkig veerkrachtig maar man, ik heb ze nog nooit zo zien huilen. Wat waren we allemaal gek op 'm!
Vanmiddag ga ik 'n foto halen van kat en een mooi lijstje. Verder laat ik het nu maar even aan de kinderen over wat ze willen. Vooralsnog willen ze 'nóóit meer een kat want die gaat ooit ook weer dood'
Leuk voor de hond
donderdag 9 september 2021 om 20:57
Dat heeft veel tijd nodig. Je verliest een familielid, dus wat wil je? Dat gaat niet snel over. En een kat gaat dood, maar hun hondje gaat ook ooit dood. En ik zei ook de eerste keer dat ik dat meemaakte "ik wil nooit meer een hond, want ik wil dit nooit meer meemaken". Ik was toen ook nog kind, 9 jaar.
