kennismaken/ voorstellen nieuwe buren?!

Het kan altijd misgaan met buren als het contact intens is. Het kan ook fout gaan als er minder contact of geen contact is.

Ik ga mijn buren als mensen niet buiten de deur houden omdat het mijn buren zijn. Onder mijn buren heb ik vrienden gevonden, nog steeds, al woon ik al lang niet meer in het huis naast ze.



Ook ik heb contacten te over, ik kan allerlei mensen bellen, langsgaan bij weet ik veel wie, als er eens iets is maar ik woon al wel heel lang ver bij mijn familie vandaan en ook mijn vrienden die ik al lang heb, wonen ver bij me vandaan sinds jaren.



Ik heb veel gehad aan hulp/steun/support van de buren. Of het ging om een kind wat met spoed naar een dokter moest of een bed wat bezorgd werd, in beide gevallen, fijn dat ik betrouwbare buren in de buurt had.

Ik ben ook bij alle 'directe' buren (links, recht, tegenover en schuin tegenover ) langsgegaan en ze uitgenodigd voor een kop koffie.

Waarschijnlijk zul je de komende maanden minder contact hebben. Zodra het voorjaar wordt zit iedereen weer met zijn snuit in de tuin en verloopt het contact soepeler dan in de winter.

Ik heb hetzelfde dilemma gehad en gemerkt dat een goede kennismaking erg belangrijk is voor de toekomst. Als nieuwkoper moet dit ook van jullie/jou komen.



Wij hebben kort na de aankoop even aangebeld om een hand te geven en ons voor te stellen. Aangegeven wat we wilden verbouwen en hoe lang dit ongeveer ging duren. Ook aangegeven dat ze altijd konden aangeven als ze last/overlast hadden.



Na de verhuizing gaven we een feestje voor vrienden en familie en daar hebben we onze directe buren ook voor uitgenodigd. Dit was een groot succes en iedereen is ook langs gekomen.



Nu hebben we een goed contact (groeten, praatje). Dit is ook belangrijk voor gezamelijke projecten waar je buren voor nodig hebt (denk aan een schutting, overhangende takken, een gezamelijk schuur/garagedak etc).



Ik zou aanraden om niet te lang te wachten anders is het moment voorbij.

Als "import" in dit Groningse dorp besloot Moppeman een "housewarming" te houden. Hij heeft 50 meter in de omtrek aangebeld, en een uitnodiging overhandigd. Was heel gezellig !

Close friends zijn we niet geworden met buren, maar iets aannemen van de postbode ofzo kan altijd. En natuurlijk speelt het leeftijdsverschil mee, allemaal (pre)gepensioneerden, terwijl wij een jong gezin zijn.



Nu is er eindelijk een ander jong gezin gekomen hier, maar kleine meisjes spelen toch anders dan kleine jongetjes, dus heeft Moppekind er weinig aan.

Wij verhuisden 3 dagen voor oudjaar en hebben met verhuizen weinig mensen gesproken (volgens mij de directe buren nog niet eens). De dag voor oudjaar kwam de buurman van 2 huizen verderop zich voorstellen en ons uitnodigen voor een drankje met oudjaar. (Ze doen dat daar ieder jaar bij een ander in ons hofje, maar als je aan jaartje overslaat of wat anders gaat doen, is het ook prima). En ons buurmeisje kwam een kaartje afgeven en even kennismaken.

We voelden ons wel heel welkom. De buren hadden balonnen bij de voordeur opgehangen met een bordje "welkom in de buurt".

Met oudjaar kwamen we buiten vuurwerk kijken en toen was iedereen buiten en hebben we ons aan iedereen voorgesteld (lekker handig in het donker). Daarna dus wat gedronken bij 1 van de buren waarbij we dus met alle buren gelijk even een praatje konden maken (duurde tot 4 uur 's nachts!). Alleen de oudjes (we hebben ook 6 bejaardenwoningen in of hofje) waren daar niet bij). Daar hebben we bij de eerstvolgende gelegenheid even kennis mee gemaakt (soms omdat we ze buiten tegenkwamen en anders bij een of ander feestje, niet aangebeld).



Verder hebben we de hele buurt ruim een half jaar later uitgenodigd voor een gezellige avond bij ons ('buurt maken'). Ik woon in een klein dorpje en daar is dat wel gebruikelijk, maar natuulijk lang niet overal. Het duurde zo lang omdat wij eerst flink aan het verbouwen en klussen zijn geweest en dat eerst af wilden hebben. Inmiddels kenden we iedereen al heel goed, want we hadden al een buurtfeest, een pleinfeest en kermis gehad .



Het hangt m.i. wel degelijk af van wat gebruikelijk is in de streek waar je woont en of het een klein dorpje of een stad is.



Ik ben zelf niet zo van het aanbellen, maar als je niet van plan bent om de buren op korte termijn uit te nodigen ter kennismaking (want dan kun je dat met een kaartje doen), zou ik dat wel doen. Want als je wacht tot je ze toevallig tegenkomt kan dat erg lang duren!

quote:rocky2008 schreef op 03 november 2009 @ 09:41:

Haha, mag ik even een kanttekening plaatsen bij goed contact met de buren? Wij kregen 3 jaar terug rechts nieuwe buren, dat klikte zo goed, dat we vrienden werden. Zonder de boel bij elkaar plat te lopen, gingen we veel met elkaar om. 1,5 jaar geleden kregen wij ook links nieuwe buren. Ook een heel leuk stel, vanaf dat moment deden we alles met zijn zessen. Totdat rechterbuuf verliefd werd op linkerbuum.... En het nodig vonden dit aan ons te vertellen.



Wat een drama en ellende is dit geweest, ondanks dat wij krampachtig hebben geprobeerd ons hier niet mee te bemoeien. De huizen staan nu te koop: ik heb me heilig voorgenomen om het bij de nieuwe buren bij een handje schudden te houden! Hoewel het natuurlijk heel vervelend is dat dit zo gelopen is, vind ik het erg kort door de bocht om dan in de toekomst maar alleen een handje te willen schudden en verder geen contact te willen hebben. Dus als je 1x een relatie hebt gehad die stukgelopen is ga je nooit meer een relatie aan?