Thuis
alle pijlers
Mijn boxer'pup'
donderdag 23 april 2009 om 14:20
Beste dames,
Ik zit even met een dillemma. Wij hebben sinds 6 weken een boxerpup thuis. Mijn vriend zat nl tijdelijk zonder werk en wij dachten dit is een mooie timing zodat hij de hond zindelijk kon maken en lichtelijk proberen op te voeden. Nou is het zo dat mijn vriend een nieuwe baan heeft en daar as maandag gaat beginnen.
Ik werk van 07.30 tot 16.00 uur en mijn vriend van 07.30 uur tot 16.30 uur 5 dagen in de week.
Mijn schoonouders hadden aangeboden om maandag, woensdag en vrijdag op te kunnen passen of in iedergeval te zorgen dat hij uitgelaten wordt maar die zijn precies vanaf morgen 1.5 week met vakantie wat betekent dat we even geen opvang hebben.
Mijn vriend heeft net een nieuwe baan en hij kan niet zomaar gaan vragen of hij elke dag tussendoor naar huis kan, werkt ook in de bouw dus hij kan overal en nergens geplaatst worden. Ik werk ongeveer 20 minuten enkele reis van mijn huis, heb een auto maar zou voor mij ook extra benzinekosten betekenen. Mijn manager heeft een tijdje terug aangegeven dat ik eventueel haar leaseauto tussendoor mee zou kunnen nemen maar nu gaat zij ook aan de hond en zal ook tussendoor naar huis moeten.
Ja, het is een lang verhaal maar ik ben even benieuwd wat voor oplossing jullie zouden bedenken?ik zit alleen niet te wachten op antwoorden als, 'ja dan had je maar geen hond moeten nemen'. Daar gaat het nl niet om, wij zijn er super blij mee en hij heeft het hartstikke goed bij ons, gaan om de dag naar het bos en zo niet dan gaat ie nog 5 keer per dag de deur uit en hij is gek op alles en iedereen, je kan hem overal mee naar toe nemen en niemand die het erg vindt gelukkig.
Hondenuitlaatservice heb ik op de een of andere manier geen goed gevoel bij..
Nou ik hoop dat iemand mij een tip kan geven.
Ik zit even met een dillemma. Wij hebben sinds 6 weken een boxerpup thuis. Mijn vriend zat nl tijdelijk zonder werk en wij dachten dit is een mooie timing zodat hij de hond zindelijk kon maken en lichtelijk proberen op te voeden. Nou is het zo dat mijn vriend een nieuwe baan heeft en daar as maandag gaat beginnen.
Ik werk van 07.30 tot 16.00 uur en mijn vriend van 07.30 uur tot 16.30 uur 5 dagen in de week.
Mijn schoonouders hadden aangeboden om maandag, woensdag en vrijdag op te kunnen passen of in iedergeval te zorgen dat hij uitgelaten wordt maar die zijn precies vanaf morgen 1.5 week met vakantie wat betekent dat we even geen opvang hebben.
Mijn vriend heeft net een nieuwe baan en hij kan niet zomaar gaan vragen of hij elke dag tussendoor naar huis kan, werkt ook in de bouw dus hij kan overal en nergens geplaatst worden. Ik werk ongeveer 20 minuten enkele reis van mijn huis, heb een auto maar zou voor mij ook extra benzinekosten betekenen. Mijn manager heeft een tijdje terug aangegeven dat ik eventueel haar leaseauto tussendoor mee zou kunnen nemen maar nu gaat zij ook aan de hond en zal ook tussendoor naar huis moeten.
Ja, het is een lang verhaal maar ik ben even benieuwd wat voor oplossing jullie zouden bedenken?ik zit alleen niet te wachten op antwoorden als, 'ja dan had je maar geen hond moeten nemen'. Daar gaat het nl niet om, wij zijn er super blij mee en hij heeft het hartstikke goed bij ons, gaan om de dag naar het bos en zo niet dan gaat ie nog 5 keer per dag de deur uit en hij is gek op alles en iedereen, je kan hem overal mee naar toe nemen en niemand die het erg vindt gelukkig.
Hondenuitlaatservice heb ik op de een of andere manier geen goed gevoel bij..
Nou ik hoop dat iemand mij een tip kan geven.
woensdag 29 april 2009 om 14:56
Ik vraag me af hoe het nou deze week opgelost is...? Pupje toch maar alleen gelaten?
Dat van dat eten geven na het uitlaten klinkt ook niet als een strak plan, want dan laat je hem daarna alleen en dan moet hij na een tijdje dus wat doen. Hoe kan hij dan zindelijk worden?
Dat van dat eten geven na het uitlaten klinkt ook niet als een strak plan, want dan laat je hem daarna alleen en dan moet hij na een tijdje dus wat doen. Hoe kan hij dan zindelijk worden?
I only get one shot at life - so I shoot to kill
woensdag 29 april 2009 om 15:04
Mijn schoonouders hebben sinds kort trouwens een bouvierpup. Schatje. Maar toch zullen dat nooit mijn honden worden. (Misschien omdat ik in mijn gedachten mijn moeder nog verbonden, ziek en hevig geschrokken op bed zie liggen nadat ze onverwachts door de bouvier van onze buren werd gegrepen)...
Al geloof ik dat mijn schoonouders de verwachting hebben dat als zij niet meer voor hun nieuwe pup kunnen zorgen (ze zijn niet meer de jongsten), dat wij hem wel overnemen. Hadden ze gevraagd. Zegt vriend doodleuk: "Dat overleg ik even met Winter."
Woest was ik! Natuurlijk niet! Wat is dat nou voor achterlijke vraag? Natuurlijk doe ik zo'n toezegging niet. En dat mijn vriend dat niet gelijk zelf kon bedenken maar het bij mij neerlegt. Tssss...
Want stel je voor dat die hond 12 wordt (net als hun vorige), en zij zouden er over 8 jaar niet meer voor kunnen zorgen (bijvoorbeeld), zit ik ineens met een grote bouvier opgescheept. Waar ik (in dit huis) sowieso geen ruimte voor heb. Bovendien heb ik dan misschien wel kleine kinderen rondlopen, daar wil ik niet out of the blue een grote bouvier bij hebben dan (en dus al helemaal niet in dit huis). En als er nog geen kinderen zijn dan kunnen wij onze onbezorgde vakanties etc. ook niet meer boeken. Bovendien zijn we weinig thuis ivm werk. En stel dat we nou ooit zelf een hond aanschaffen, dan zou er ineens een tweede hond bijkomen! Misschien vechten die elkaar wel de tent uit.
Als er hier ooit een hond komt, dan komt er een hond die bij ons past en waar we zelf voor kiezen. Maar goed, die kans is sowieso niet zo groot want mijn vriend is heeft ook nog aanleg om allergisch op honden te reageren.
Maar goed, vriend dus tegen zijn ouders gezegd dat we dat niet kunnen beloven. Niets meer over gehoord. Ouders kopen toch een pup. Zijn we daar 2 weken geleden om naar de pup te komen kijken, zegt mijn schoonmoeder tegen dat beestje: "Kijk eens, wie zijn dat? Ja, dat zijn je pleegouders!"
Ik pleurde van mijn stoel!
Gezicht in plooi gehouden en onderweg naar huis aan vriend gevraagd of hij soms was vergeten te zeggen dat wij geen beloften konden doen aangaande dat "pleegouderschap". Zegt'ie: "Ja, joh. Daar bedoelde ze niets mee want dat heb ik wel gezegd. Maar je begrijpt natuurlijk wel dat als er ooit iets met mijn ouders gebeurt, dat ik het niet zover laat komen dat ze dat beestje in een asiel moeten stoppen."
Ik vond het niet de tijd en plaats om ruzie te maken over iets wat mogelijk (HOPELIJK) nooit aan de orde komt maar ALS mijn schoonouders over een paar jaar toch niet voor het beestje kunnen zorgen dan zijn daarover de laatste woorden nog niet gezegd.
Al geloof ik dat mijn schoonouders de verwachting hebben dat als zij niet meer voor hun nieuwe pup kunnen zorgen (ze zijn niet meer de jongsten), dat wij hem wel overnemen. Hadden ze gevraagd. Zegt vriend doodleuk: "Dat overleg ik even met Winter."
Woest was ik! Natuurlijk niet! Wat is dat nou voor achterlijke vraag? Natuurlijk doe ik zo'n toezegging niet. En dat mijn vriend dat niet gelijk zelf kon bedenken maar het bij mij neerlegt. Tssss...
Want stel je voor dat die hond 12 wordt (net als hun vorige), en zij zouden er over 8 jaar niet meer voor kunnen zorgen (bijvoorbeeld), zit ik ineens met een grote bouvier opgescheept. Waar ik (in dit huis) sowieso geen ruimte voor heb. Bovendien heb ik dan misschien wel kleine kinderen rondlopen, daar wil ik niet out of the blue een grote bouvier bij hebben dan (en dus al helemaal niet in dit huis). En als er nog geen kinderen zijn dan kunnen wij onze onbezorgde vakanties etc. ook niet meer boeken. Bovendien zijn we weinig thuis ivm werk. En stel dat we nou ooit zelf een hond aanschaffen, dan zou er ineens een tweede hond bijkomen! Misschien vechten die elkaar wel de tent uit.
Als er hier ooit een hond komt, dan komt er een hond die bij ons past en waar we zelf voor kiezen. Maar goed, die kans is sowieso niet zo groot want mijn vriend is heeft ook nog aanleg om allergisch op honden te reageren.
Maar goed, vriend dus tegen zijn ouders gezegd dat we dat niet kunnen beloven. Niets meer over gehoord. Ouders kopen toch een pup. Zijn we daar 2 weken geleden om naar de pup te komen kijken, zegt mijn schoonmoeder tegen dat beestje: "Kijk eens, wie zijn dat? Ja, dat zijn je pleegouders!"
Ik pleurde van mijn stoel!
Gezicht in plooi gehouden en onderweg naar huis aan vriend gevraagd of hij soms was vergeten te zeggen dat wij geen beloften konden doen aangaande dat "pleegouderschap". Zegt'ie: "Ja, joh. Daar bedoelde ze niets mee want dat heb ik wel gezegd. Maar je begrijpt natuurlijk wel dat als er ooit iets met mijn ouders gebeurt, dat ik het niet zover laat komen dat ze dat beestje in een asiel moeten stoppen."
Ik vond het niet de tijd en plaats om ruzie te maken over iets wat mogelijk (HOPELIJK) nooit aan de orde komt maar ALS mijn schoonouders over een paar jaar toch niet voor het beestje kunnen zorgen dan zijn daarover de laatste woorden nog niet gezegd.
Zo. En dan ga ik nu een wijntje inschenken...
woensdag 29 april 2009 om 16:16
Geeft niet hoor.
Je moet het even kwijt.
Maar ik begrijp heel goed wat je bedoelt.
Mijn ouders en ook mijn schoonfamilie hebben allebei ook een hond.
Die zou ik ook niet in mijn huis halen.
Mijn ouders zouden dat goed begrijpen maar mijn schoonouders ook niet.
Gelukkig zou mijn man me wel begrijpen.
Maar ik ben ook wel benieuwd hoe Vivaloca het nu heeft opgelost.
Vindt het jammer dat ze het niet meldt.
Je moet het even kwijt.
Maar ik begrijp heel goed wat je bedoelt.
Mijn ouders en ook mijn schoonfamilie hebben allebei ook een hond.
Die zou ik ook niet in mijn huis halen.
Mijn ouders zouden dat goed begrijpen maar mijn schoonouders ook niet.
Gelukkig zou mijn man me wel begrijpen.
Maar ik ben ook wel benieuwd hoe Vivaloca het nu heeft opgelost.
Vindt het jammer dat ze het niet meldt.
woensdag 29 april 2009 om 16:58
Ik kan het me goed voorstellen Winter, ik zou zoo ook niet met een hond opgezadeld willen worden. En zeker niet een hond waar je zulke slechte herinneringen aan hebt.
Ik zou zelf ook nooit voor een boef kiezen, ben 3 keer gegrepen vroeger door een boef.
Mijn schoonouders hadden katten...en ik hou niet zo van katten. Toen ze kwamen te overlijden hebben wij de katten ook niet overgenomen.
Ik zou zelf ook nooit voor een boef kiezen, ben 3 keer gegrepen vroeger door een boef.
Mijn schoonouders hadden katten...en ik hou niet zo van katten. Toen ze kwamen te overlijden hebben wij de katten ook niet overgenomen.
woensdag 29 april 2009 om 18:28
Zie je wel. Tuurlijk denk ik logisch. Mijn vriend kan een beetje gevoelig zijn als het om zijn ouders gaat. Maar ik was echt ronduit verontwaardigd dat ze het uberhaupt durfden te vragen! Ze kennen onze situatie. Bovendien, daar zadel je iemand toch niet de komende 12 jaar mee op?
Zijn vader kan sowieso niet voor de hond zorgen want hij is heel slecht ter been. Zeg maar gerust, kan niet lopen. Dus het komt op zijn moeder neer. Maar juist zijn vader beleeft zoveel plezier van die hond omdat hij niets om handen heeft (en kan). Allemaal heel vervelend natuurlijk en ik snap dat ze daarom toch weer voor een nieuwe hond kiezen, maar het werd echt zo gebracht van: "We weten niet of het verstandig is om aan een nieuwe hond te beginnen zonder vangnet. Want we weten niet zeker of we de komende, pak hem beet, 12 jaar voor hem kunnen blijven zorgen. Maarja, je kent pa he, die heeft dan helemaal niets leuks om zich heen als we geen nieuwe hond kunnen nemen..."
Dat is toch manipulatief?
Vervolgens horen we er niets meer over (en ga ik er dus maar vanuit dan mijn vriend inderdaad heeft gezegd dat wij geen vangnet kunnen zijn), is er ineens toch een hond en noemt schoonma ons, en passant, toch nog even "pleegouders".
Daarnaast kunnen ze die nieuwe hond eigenlijk niet eens betalen. Ze zitten nu heel krap vanwege de operaties van de vorige hond, vervolgens de crematiekosten en nu dus 700 euro voor een nieuwe puppie! En mijn vriend vindt het zo sneu voor ze dat hij (wij) die kosten op zich neemt. Bovendien vindt hij het een veilig idee dat er weer een hond in huis is (daar kan ik me wat bij voorstellen). Maar door die nieuwe hond hebben ze nu wel een huurachterstand.
M.a.w. Ze krijgen van ons a. 700 euro en b. noemt mijn schoonmoeder ons toch ineens "pleegouders". Nu ben ik heel blij dat ze zoveel plezier van het beestje hebben en gun ik het ze als geen ander, wat nou precies hun verwachtingen zijn is me niet duidelijk hoor. Volgens mij verwachten ze toch dat wij hun vangnet zijn. Nou een boef komt er hier never in.
MissChicken, wat hebben jullie met de katten van je schoonouders gedaan? Wel een fijn adresje voor gevonden?
Zijn vader kan sowieso niet voor de hond zorgen want hij is heel slecht ter been. Zeg maar gerust, kan niet lopen. Dus het komt op zijn moeder neer. Maar juist zijn vader beleeft zoveel plezier van die hond omdat hij niets om handen heeft (en kan). Allemaal heel vervelend natuurlijk en ik snap dat ze daarom toch weer voor een nieuwe hond kiezen, maar het werd echt zo gebracht van: "We weten niet of het verstandig is om aan een nieuwe hond te beginnen zonder vangnet. Want we weten niet zeker of we de komende, pak hem beet, 12 jaar voor hem kunnen blijven zorgen. Maarja, je kent pa he, die heeft dan helemaal niets leuks om zich heen als we geen nieuwe hond kunnen nemen..."
Dat is toch manipulatief?
Vervolgens horen we er niets meer over (en ga ik er dus maar vanuit dan mijn vriend inderdaad heeft gezegd dat wij geen vangnet kunnen zijn), is er ineens toch een hond en noemt schoonma ons, en passant, toch nog even "pleegouders".
Daarnaast kunnen ze die nieuwe hond eigenlijk niet eens betalen. Ze zitten nu heel krap vanwege de operaties van de vorige hond, vervolgens de crematiekosten en nu dus 700 euro voor een nieuwe puppie! En mijn vriend vindt het zo sneu voor ze dat hij (wij) die kosten op zich neemt. Bovendien vindt hij het een veilig idee dat er weer een hond in huis is (daar kan ik me wat bij voorstellen). Maar door die nieuwe hond hebben ze nu wel een huurachterstand.
M.a.w. Ze krijgen van ons a. 700 euro en b. noemt mijn schoonmoeder ons toch ineens "pleegouders". Nu ben ik heel blij dat ze zoveel plezier van het beestje hebben en gun ik het ze als geen ander, wat nou precies hun verwachtingen zijn is me niet duidelijk hoor. Volgens mij verwachten ze toch dat wij hun vangnet zijn. Nou een boef komt er hier never in.
MissChicken, wat hebben jullie met de katten van je schoonouders gedaan? Wel een fijn adresje voor gevonden?
Zo. En dan ga ik nu een wijntje inschenken...
woensdag 29 april 2009 om 19:40
Maar ik snap de gedachte erachter wel. 'T was lief bedoeld, maar ik denk dat je vriend daardoor wel de suggestie heeft gewekt dat hij de hond opvangt als het zijn ouders niet meer lukt...
Lijkt me toch goed om dit eens goed met elkaar uit te spreken.
En net als jij, zou ik er ook niet op zitten te wachte om met een dier opgezadeld te worden waar je zelf niet voor hebt gekozen.
Lijkt me toch goed om dit eens goed met elkaar uit te spreken.
En net als jij, zou ik er ook niet op zitten te wachte om met een dier opgezadeld te worden waar je zelf niet voor hebt gekozen.
woensdag 29 april 2009 om 22:15
Feniks, op zich begrijp ik de gedachte ook wel. Mijn schoonouders zijn verder schatten hoor, er zit echt niets rottigs achter.
Mijn vriend was het ook totaal niet met me eens toen ik zei dat ik het een belachelijk verzoek vond. Hij begreep wel dat zijn ouders wat achtervang wilden hebben (just in case) en hij vond het juist verstandig dat ze goed nadachten over het al dan niet aanschaffen van een nieuwe hond en het welzijn van het beestje.
Als ik mijn vriend mag geloven heeft hij uiteindelijk dus gezegd dat wij geen beloften kunnen doen maar zijn ouders hebben toch die hond gekocht. Moeten ze helemaal zelf weten. Ik ben blij dat ze een nieuwe hond hebben waar ze stapelgek op zijn want zonder dat hondje wordt hun wereldje echt een stuk kleiner. Dus ik snap hun behoefte en ik gun het ze ook. Maar je kunt niet iemand anders opzadelen met "pleegouderschap" van een hond. Want dat betekent dat een ander misschien 2, 8 of 10 jaar "stand-by" moet staan om mogelijk (hopelijk komt het nooit aan de orde), een grote hond over te nemen.
Want nogmaals, als dat ooit zou gebeuren, kan ik nu natuurlijk niet inschatten hoe ons leven er dan uitziet en of daar een hond in zou passen. Misschien hebben we dan wel kleine kinderen rondkruipen, of al een eigen hond, zijn we uit elkaar of werken we beiden fulltime of hebben we financieel pech gehad en wonen we noodgedwongen in een klein flatje 3 hoog achter zonder balkon. Zit je ineens met zo'n kalf!
En dat moeten zijn ouders toch ook bedacht hebben? Dus ik vind het sowieso al een belachelijk verzoek. Maar laten we hopen dat het nooit nodig is. Ik maak er verder geen woorden aan vuil. Ik heb mijn vriend duidelijk gemaakt hoe ik erover denk. En mocht het er toch ooit van komen dan zijn ouders niet meer voor de hond kunnen zorgen, dan beschouw ik het toch echt als het probleem van mijn vriend.
Mijn vriend was het ook totaal niet met me eens toen ik zei dat ik het een belachelijk verzoek vond. Hij begreep wel dat zijn ouders wat achtervang wilden hebben (just in case) en hij vond het juist verstandig dat ze goed nadachten over het al dan niet aanschaffen van een nieuwe hond en het welzijn van het beestje.
Als ik mijn vriend mag geloven heeft hij uiteindelijk dus gezegd dat wij geen beloften kunnen doen maar zijn ouders hebben toch die hond gekocht. Moeten ze helemaal zelf weten. Ik ben blij dat ze een nieuwe hond hebben waar ze stapelgek op zijn want zonder dat hondje wordt hun wereldje echt een stuk kleiner. Dus ik snap hun behoefte en ik gun het ze ook. Maar je kunt niet iemand anders opzadelen met "pleegouderschap" van een hond. Want dat betekent dat een ander misschien 2, 8 of 10 jaar "stand-by" moet staan om mogelijk (hopelijk komt het nooit aan de orde), een grote hond over te nemen.
Want nogmaals, als dat ooit zou gebeuren, kan ik nu natuurlijk niet inschatten hoe ons leven er dan uitziet en of daar een hond in zou passen. Misschien hebben we dan wel kleine kinderen rondkruipen, of al een eigen hond, zijn we uit elkaar of werken we beiden fulltime of hebben we financieel pech gehad en wonen we noodgedwongen in een klein flatje 3 hoog achter zonder balkon. Zit je ineens met zo'n kalf!
En dat moeten zijn ouders toch ook bedacht hebben? Dus ik vind het sowieso al een belachelijk verzoek. Maar laten we hopen dat het nooit nodig is. Ik maak er verder geen woorden aan vuil. Ik heb mijn vriend duidelijk gemaakt hoe ik erover denk. En mocht het er toch ooit van komen dan zijn ouders niet meer voor de hond kunnen zorgen, dan beschouw ik het toch echt als het probleem van mijn vriend.
Zo. En dan ga ik nu een wijntje inschenken...
woensdag 29 april 2009 om 22:25
Zo hee winterdip, wat klink jij verbitterd en kwaad! Is dat echt alleen maar om die pup? Oke, jij vind het geen slimme keus en het komt inderdaad nogal raar over dat ze een hond kopen en dan de huur niet meer kunnen betalen.
Maar je woordkeuze... Een belachelijk verzoek? Ik vind het helemaal geen belachelijk verzoek en ik vind dat je nogal hyper reageert! Je kan toch ook gewoon zeggen dat je dat niets lijkt. Als ik het goed begrijp gaat het alleen om het hypothetische geval dat ze allebei zouden komen te overlijden? En dat noem jij een verplichting om 'tot 10 jaar standby te staan'... Pfffffft.
Maar je woordkeuze... Een belachelijk verzoek? Ik vind het helemaal geen belachelijk verzoek en ik vind dat je nogal hyper reageert! Je kan toch ook gewoon zeggen dat je dat niets lijkt. Als ik het goed begrijp gaat het alleen om het hypothetische geval dat ze allebei zouden komen te overlijden? En dat noem jij een verplichting om 'tot 10 jaar standby te staan'... Pfffffft.
I only get one shot at life - so I shoot to kill
woensdag 29 april 2009 om 23:22
Jeetje Spijker, kom ik echt verbitterd en kwaad over?
Ja ik heb af en toe wel wat irritaties naar mijn schoonouders toe, dat is waar. Ook al ben ik echt ook wel gek op ze hoor. Misschien zit er inderdaad meer achter. Nouja, misschien... dat weet ik wel zeker.
Als ik het teruglees gebruik ik inderdaad wel harde bewoordingen. Maar desondanks vind ik wel degelijk een belachelijk verzoek. Want als je iets belooft, dan moet je dat ook nakomen. En ik kan niet beloven dat ik over 8 jaar een hond kan overnemen. Of hell, misschien gebeurt er over een jaar zelfs iets met mijn schoonmoeder, dan zou dat over een jaar al kunnen gebeuren. Ervan uitgaande dat een gezonde hond misschien 12 wordt, zit ik dan dus 11 jaar met een hond opgescheept waar ik zelf niet voor gekozen heb. Mochten we ooit overwegen zelf een hond te nemen en we zouden uiteindelijk ook hun hond erbij krijgen, dan gaat dat misschien totaal niet samen. Dus dat maakt het al lastiger om eventueel zelf aan een hond te beginnen. (Al is het maar omdat we klein behuisd zijn). Dat bedoel ik ook een beetje met "op stand-by" staan.
Nu moet je ook weten dat mijn schoonvader sowieso niet voor de hond kan zorgen en de zorg volledig op mijn schoonmoeder aankomt. Zij is ook niet in blakende gezondheid en bovendien ook de jongste niet meer. Dus het kan allemaal goed gaan, maar ik schat de kans ook redelijk in dat ze over een paar jaar inderdaad afstand moeten doen van de hond. Het gaat er dus niet alleen om dat zij beiden hypothetisch zouden te komen overlijden. Het gaat alleen om mijn schoonmoeder. Als zij niet meer goed ter been is, dan is het al aan de orde (ze wonen daarbij ook nog eens op 6 hoog). Dus in die zin zouden we wel degelijk stand-by staan.
Dus ja, ik blijf het echt een idioot verzoek vinden omdat ik de kans redelijk aanwezig acht dat zij het op een gegeven moment niet meer aankunnen. Dus in feite vragen zij of wij willen beloven om mogelijk over een x-aantal jaar (dat kan 10 jaar, maar dat kan in theorie ook een half jaar zijn) een grote hond over te nemen. Ik vind het nogal wat.
Dat verzoek zou in mijn hoofd niet opkomen naar mijn kinderen, zeker niet in een situatie waarbij de kans reeel is dat het ooit aan de orde komt.
Maar je hebt gelijk hoor.... er speelt meer.
Ja ik heb af en toe wel wat irritaties naar mijn schoonouders toe, dat is waar. Ook al ben ik echt ook wel gek op ze hoor. Misschien zit er inderdaad meer achter. Nouja, misschien... dat weet ik wel zeker.
Als ik het teruglees gebruik ik inderdaad wel harde bewoordingen. Maar desondanks vind ik wel degelijk een belachelijk verzoek. Want als je iets belooft, dan moet je dat ook nakomen. En ik kan niet beloven dat ik over 8 jaar een hond kan overnemen. Of hell, misschien gebeurt er over een jaar zelfs iets met mijn schoonmoeder, dan zou dat over een jaar al kunnen gebeuren. Ervan uitgaande dat een gezonde hond misschien 12 wordt, zit ik dan dus 11 jaar met een hond opgescheept waar ik zelf niet voor gekozen heb. Mochten we ooit overwegen zelf een hond te nemen en we zouden uiteindelijk ook hun hond erbij krijgen, dan gaat dat misschien totaal niet samen. Dus dat maakt het al lastiger om eventueel zelf aan een hond te beginnen. (Al is het maar omdat we klein behuisd zijn). Dat bedoel ik ook een beetje met "op stand-by" staan.
Nu moet je ook weten dat mijn schoonvader sowieso niet voor de hond kan zorgen en de zorg volledig op mijn schoonmoeder aankomt. Zij is ook niet in blakende gezondheid en bovendien ook de jongste niet meer. Dus het kan allemaal goed gaan, maar ik schat de kans ook redelijk in dat ze over een paar jaar inderdaad afstand moeten doen van de hond. Het gaat er dus niet alleen om dat zij beiden hypothetisch zouden te komen overlijden. Het gaat alleen om mijn schoonmoeder. Als zij niet meer goed ter been is, dan is het al aan de orde (ze wonen daarbij ook nog eens op 6 hoog). Dus in die zin zouden we wel degelijk stand-by staan.
Dus ja, ik blijf het echt een idioot verzoek vinden omdat ik de kans redelijk aanwezig acht dat zij het op een gegeven moment niet meer aankunnen. Dus in feite vragen zij of wij willen beloven om mogelijk over een x-aantal jaar (dat kan 10 jaar, maar dat kan in theorie ook een half jaar zijn) een grote hond over te nemen. Ik vind het nogal wat.
Dat verzoek zou in mijn hoofd niet opkomen naar mijn kinderen, zeker niet in een situatie waarbij de kans reeel is dat het ooit aan de orde komt.
Maar je hebt gelijk hoor.... er speelt meer.
Zo. En dan ga ik nu een wijntje inschenken...
donderdag 30 april 2009 om 00:18
Hoi Marie, ik geloof dat ik het niet goed heb verteld over ons puppy. Wij krijgen een Cavalier als pup en geen Boxer. Das wel een maatje verschil, hihi. Maar goed, als ik ons puppy niet goed opvoed dan blijft er ook geen bankstel veilig hoor. Ik heb Cavaliers in de pubertijd gezien bij de fokker en die gingen lekker tekeer samen. Dat beloofd nog wat.
Goh, Winterdip, dat is nogal een verhaal. Ik kan me best voorstellen dat je je niet zo lekker voelt bij zo'n vaststaand feit wat je nu door de neus gedrukt wordt. Daar zou ik ook niet zo happy mee zijn. Het is ook geen schoothond wat je evt toegeworpen krijgt en je zult je op zijn minst toch verantwoordelijk voelen mochten je schoonouders niet meer in staat zijn om voor de hond te zorgen. Je laat zo'n beest toch niet aan zijn lot over en zo te lezen is je vriend misschien nog wel over te halen om de hond in huis te nemen? Tjsa, gevalletje van meningsverschil. Ik hoop van harte voor jou dat het nooit tot zo'n punt zal komen. Ik leef met je mee maar heb helaas ook geen sluitende oplossing voor je.
Goh, Winterdip, dat is nogal een verhaal. Ik kan me best voorstellen dat je je niet zo lekker voelt bij zo'n vaststaand feit wat je nu door de neus gedrukt wordt. Daar zou ik ook niet zo happy mee zijn. Het is ook geen schoothond wat je evt toegeworpen krijgt en je zult je op zijn minst toch verantwoordelijk voelen mochten je schoonouders niet meer in staat zijn om voor de hond te zorgen. Je laat zo'n beest toch niet aan zijn lot over en zo te lezen is je vriend misschien nog wel over te halen om de hond in huis te nemen? Tjsa, gevalletje van meningsverschil. Ik hoop van harte voor jou dat het nooit tot zo'n punt zal komen. Ik leef met je mee maar heb helaas ook geen sluitende oplossing voor je.
donderdag 30 april 2009 om 00:37
Thanks Yoeri. Maar ik doe er nu niets mee. We zien wel wat er gebeurt. Of niet. Was helemaal niet de bedoeling om hier uberhaupt op in te gaan maar ineens zat het me gewoon heel erg hoog. Ik was er echt verontwaardigd over. Ik heb het even gespuid, dus nu weer terug naar de (boxer-)puppies.
Cavalier, zijn dat niet de hondjes die Pim Fortuyn ook had? (King Charles Cavaliers of haal ik nu dingen door elkaar?)
Zouden we nog te horen krijgen wat er gebeurt met de hond van Vivaloca?
Cavalier, zijn dat niet de hondjes die Pim Fortuyn ook had? (King Charles Cavaliers of haal ik nu dingen door elkaar?)
Zouden we nog te horen krijgen wat er gebeurt met de hond van Vivaloca?
Zo. En dan ga ik nu een wijntje inschenken...
donderdag 30 april 2009 om 00:59
donderdag 30 april 2009 om 01:06
Yep Dickens. Zo is het ongeveer. In die zin, schoonvader is helemaal niet ter been, schoonmoeder nog wel. Maar wat ik al eerder zei, ik weet niet of ze dat over een paar jaar nog is. In mijn optiek hadden ze beter een kleiner hondje kunnen nemen. En/of een wat ouder model uit een asiel.
En dat mijn vriend mee financiert, ach... ze hadden de kosten al gemaakt dus het ging nu om een huurschuld. Daar zou ik mijn ouders ook nooit mee laten zitten. Maar ze hadden ook nog even kunnen wachten met de aanschaf van een hond. Wat langer na kunnen denken (of dus voor veel minder eentje uit het asiel kunnen halen, dan hadden ze nu ook geen huurschuld gehad). Maar de hele gang van zaken, nouja, dat heb ik al uiteen gezet.
Die CKC hondjes vind ik er inderdaad heel lief uitzien. Ze lijken me ook gezellig om in huis te hebben.
En dat mijn vriend mee financiert, ach... ze hadden de kosten al gemaakt dus het ging nu om een huurschuld. Daar zou ik mijn ouders ook nooit mee laten zitten. Maar ze hadden ook nog even kunnen wachten met de aanschaf van een hond. Wat langer na kunnen denken (of dus voor veel minder eentje uit het asiel kunnen halen, dan hadden ze nu ook geen huurschuld gehad). Maar de hele gang van zaken, nouja, dat heb ik al uiteen gezet.
Die CKC hondjes vind ik er inderdaad heel lief uitzien. Ze lijken me ook gezellig om in huis te hebben.
Zo. En dan ga ik nu een wijntje inschenken...
donderdag 30 april 2009 om 23:46
Nou, ik duim voor je dat het een beetje rustig blijft in het huis van je schoonouders. Of in elk geval dat je schoonmams nog een tijdje blijft rondhuppelen. Scheelt jou weer kopzorgen.
Yep, CKC-tjes zijn inderdaad heerlijk lieve honden met erg lang haar. Ze hebben van die lange, harige oren, helemaal goed. Zo'n klein puppy ziet er ook uit om op te vreten maar als hondenpuber kunnen ze alsnog erg stout zijn hoor, hoe lief ze er ook uitzien! Nu ja, wij denken dat deze hond qua karakter het beste bij ons gaat passen en daar gaat het toch maar om!
Yep, CKC-tjes zijn inderdaad heerlijk lieve honden met erg lang haar. Ze hebben van die lange, harige oren, helemaal goed. Zo'n klein puppy ziet er ook uit om op te vreten maar als hondenpuber kunnen ze alsnog erg stout zijn hoor, hoe lief ze er ook uitzien! Nu ja, wij denken dat deze hond qua karakter het beste bij ons gaat passen en daar gaat het toch maar om!
vrijdag 1 mei 2009 om 13:12
Winterdip, ik hoop dat je schoonmoeder nog lang goed ter been blijft.
En ik kan je ook heel goed begrijpen.
Maar ik zou wel je vriend duidelijk maken dat jij niet op de hond van zijn ouders zit te wachten.
Yoerie,die ckc-tjes zijnook schatjes om te zien.
Maar elke hondenpup is een schattig om te zien.
Vind ik hoor.
Ik denk niet dat Vivaloca nog langs komt om te vertellen hoe ze heeft opgelost.
Groetjes Marie.
En ik kan je ook heel goed begrijpen.
Maar ik zou wel je vriend duidelijk maken dat jij niet op de hond van zijn ouders zit te wachten.
Yoerie,die ckc-tjes zijnook schatjes om te zien.
Maar elke hondenpup is een schattig om te zien.
Vind ik hoor.
Ik denk niet dat Vivaloca nog langs komt om te vertellen hoe ze heeft opgelost.
Groetjes Marie.
vrijdag 1 mei 2009 om 13:18
Dat hoop ik ook Yoerie en Marie! Maar nogmaals, ik beschouw het niet als mijn probleem als het ervan komt dat ze niet meer voor het beest kan zorgen. Maar ik hoop natuurlijk dat ze dat tot het einde wel kan blijven doen. In de eerste plaats natuurlijk omdat het hun hart zou breken als ze de hond weg zouden moeten doen want eerlijk is eerlijk, ze zijn helemaal gek met het beest en zorgen er ook erg goed voor.
En inderdaad Marie, elke pup is leuk om te zien. Er zijn maar weinig hondensoorten die ik uberhaupt niet leuk vind. (Ik heb weinig met poedels en met van die grote mastief-achtigen maar verder vind ik ze bijna allemaal leuk).
Ik denk ook niet dat Vivaloca terug komt. Ik hoop maar voor de pup dat het is opgelost.
En inderdaad Marie, elke pup is leuk om te zien. Er zijn maar weinig hondensoorten die ik uberhaupt niet leuk vind. (Ik heb weinig met poedels en met van die grote mastief-achtigen maar verder vind ik ze bijna allemaal leuk).
Ik denk ook niet dat Vivaloca terug komt. Ik hoop maar voor de pup dat het is opgelost.
Zo. En dan ga ik nu een wijntje inschenken...
zondag 3 mei 2009 om 22:45
gebeurt dat niet veel vaker? Je plaatst een verhaal, de antwoorden zijn niet wat je had willen horen...dus je reageert maar niet meer....lekker kop in het zand steken:D
Die zal over een maandje of 6 wel op marktplaats staan 'wegens persoonlijke omstandigheden te koop aangeboden' .....erg triest.....
Die zal over een maandje of 6 wel op marktplaats staan 'wegens persoonlijke omstandigheden te koop aangeboden' .....erg triest.....
maandag 4 mei 2009 om 09:18
quote:Yoerie schreef op 30 april 2009 @ 00:18:
Hoi Marie, ik geloof dat ik het niet goed heb verteld over ons puppy. Wij krijgen een Cavalier als pup en geen Boxer. Das wel een maatje verschil, hihi. Maar goed, als ik ons puppy niet goed opvoed dan blijft er ook geen bankstel veilig hoor. Ik heb Cavaliers in de pubertijd gezien bij de fokker en die gingen lekker tekeer samen. Dat beloofd nog wat.
Mijn Cavalier begint nu te puberen!! gelukkig sloopt hij niks, daar is de bench ook voor als we niet thuis zijn he.
Echt hele lieve honden!
Ben nog steeds super blij met hem
Hoi Marie, ik geloof dat ik het niet goed heb verteld over ons puppy. Wij krijgen een Cavalier als pup en geen Boxer. Das wel een maatje verschil, hihi. Maar goed, als ik ons puppy niet goed opvoed dan blijft er ook geen bankstel veilig hoor. Ik heb Cavaliers in de pubertijd gezien bij de fokker en die gingen lekker tekeer samen. Dat beloofd nog wat.
Mijn Cavalier begint nu te puberen!! gelukkig sloopt hij niks, daar is de bench ook voor als we niet thuis zijn he.
Echt hele lieve honden!
Ben nog steeds super blij met hem
maandag 4 mei 2009 om 10:58
Ik zal maar even reageren om jullie allen gerust te stellen.
Ik heb een prima oplossing gevonden, ik heb een vaste oppas, waar die lekker in de tuin kan spelen tot en met de zomer en daarna voor 3 dagen diezelfde opvang en 1 dag dagopvang. Een dag in de week werk ik thuis.
Zo ik hoop dat we weer kunnen slapen met zn allen.
Ik heb een prima oplossing gevonden, ik heb een vaste oppas, waar die lekker in de tuin kan spelen tot en met de zomer en daarna voor 3 dagen diezelfde opvang en 1 dag dagopvang. Een dag in de week werk ik thuis.
Zo ik hoop dat we weer kunnen slapen met zn allen.
maandag 4 mei 2009 om 11:01
