Thuis
alle pijlers
oproepkracht... wel of niet weigeren oproep
zondag 5 juli 2009 om 00:02
Ik werk momenteel als oproepkracht in de kinderopvang. Mijn contract loopt 1 september af. Ik heb ontslag genomen en heb een nieuwe baan in de kinderopvang met een vaste 20uren.
Nu is het zo, ik mijn contract staat dat ik niet verplicht ben aan een oproep gehoor te geven, een paar weken geleden heb ik dus geen gehoor gegeven aan een oproep, meteen werd ik op het matje geroepen en werd mij duidelijk gemaakt dat ik verplicht ben om te komen werken als ik word gebeld. Ik heb meteen het hoofdkantoor gebeld met de vraag hoe het nou precies zit. Conclusie, ik ben niet verplicht om een aan oproep gehoor te geven.
Nu breekt de vakantie aan ( ik heb geen vakantie, sta gewoon ingeroosterd). Nu is dochter dus thuis in de vakantie en zou ik het liefste in mijn niet ingeroosterde uren/ dagen thuis zijn om toch wat van haar vakantie mee te krijgen. Officieel moet dit dus kunnen want ik ben niets verplicht en wil mijn ingeroosterde dagen gewoon werken. Hier kan ik immers rekening mee houden. Maar na aanleiding van mijn vorige weigering durf ik eigenlijk niet zo goed zonder een goed excuus te weigeren.
Nu is het voor mij natuurlijk wel anders, ik heb al ontslag genomen. Collega's met een oproepcontract mogen niet weigeren omdat ze dan minder kans hebben op vaste uren. voor mij geldt dit dus al niet meer en zou ik in principe gewoon mogen en kunnen weigeren.
Maar goed, ik weet zeker dat wanneer ik te veel weiger, en ik wel kom opdagen op een ingeroosterde dag men mij raar aan zal kijken. En dit misschien wel de sfeer verpest op de werkvloer.
Nu werd ik van de week gebeld voor een oproep voor volgende week, op een niet ingeroosterde dag. 1 van de weinige hele dagen die ik vrij heb. Ik heb de situatie uitgelegd, dat ik graag thuis wil zijn of een dag weg kunnen gaan op een niet ingeroosterde dag. Mijn collega's werd meteen erg chagarijnig en ging wel op zoek naar een ander. Dit is uiteindelijk wel gelukt maar goed, het kan goed zijn dat ze vanuit een andere groep bellen over diezelfde vrije dag. Dan moet ik dus weer weigeren.
Ik weet niet wat ik moet doen. Lig er echt wakker van, zit door de weeks helemaal in de stress, moet ik toch deze vakantie maar gewoon uitzitten en werken wanneer ik word opgeroepen, moet ik gewoon weigeren, excuus verzinnen? ik weet het niet meer..
Nu is het zo, ik mijn contract staat dat ik niet verplicht ben aan een oproep gehoor te geven, een paar weken geleden heb ik dus geen gehoor gegeven aan een oproep, meteen werd ik op het matje geroepen en werd mij duidelijk gemaakt dat ik verplicht ben om te komen werken als ik word gebeld. Ik heb meteen het hoofdkantoor gebeld met de vraag hoe het nou precies zit. Conclusie, ik ben niet verplicht om een aan oproep gehoor te geven.
Nu breekt de vakantie aan ( ik heb geen vakantie, sta gewoon ingeroosterd). Nu is dochter dus thuis in de vakantie en zou ik het liefste in mijn niet ingeroosterde uren/ dagen thuis zijn om toch wat van haar vakantie mee te krijgen. Officieel moet dit dus kunnen want ik ben niets verplicht en wil mijn ingeroosterde dagen gewoon werken. Hier kan ik immers rekening mee houden. Maar na aanleiding van mijn vorige weigering durf ik eigenlijk niet zo goed zonder een goed excuus te weigeren.
Nu is het voor mij natuurlijk wel anders, ik heb al ontslag genomen. Collega's met een oproepcontract mogen niet weigeren omdat ze dan minder kans hebben op vaste uren. voor mij geldt dit dus al niet meer en zou ik in principe gewoon mogen en kunnen weigeren.
Maar goed, ik weet zeker dat wanneer ik te veel weiger, en ik wel kom opdagen op een ingeroosterde dag men mij raar aan zal kijken. En dit misschien wel de sfeer verpest op de werkvloer.
Nu werd ik van de week gebeld voor een oproep voor volgende week, op een niet ingeroosterde dag. 1 van de weinige hele dagen die ik vrij heb. Ik heb de situatie uitgelegd, dat ik graag thuis wil zijn of een dag weg kunnen gaan op een niet ingeroosterde dag. Mijn collega's werd meteen erg chagarijnig en ging wel op zoek naar een ander. Dit is uiteindelijk wel gelukt maar goed, het kan goed zijn dat ze vanuit een andere groep bellen over diezelfde vrije dag. Dan moet ik dus weer weigeren.
Ik weet niet wat ik moet doen. Lig er echt wakker van, zit door de weeks helemaal in de stress, moet ik toch deze vakantie maar gewoon uitzitten en werken wanneer ik word opgeroepen, moet ik gewoon weigeren, excuus verzinnen? ik weet het niet meer..
zondag 5 juli 2009 om 08:38
Ik sta inderdaad al best veel ingeroosterd. en zou dus graag de overige dagen ( wat er niet heel veel zijn ) zelf willen inplannen.
Over de halve dagen die ik sta ingepland wil ik niets eens zo moeilijk doen, dan zou ik in principe best nog een dagdeel kunnen werken. IK denk dat het goed is om er tussen in te gaan zitten. Alleen vind ik het heel moeilijk om nee te zeggen omdat ze mij dat niet in dank zullen afnemen.Maar goed, ik ga gewoon duidelijk zijn en zeggen dat ik niet kan ivm andere afspraken.
Over de halve dagen die ik sta ingepland wil ik niets eens zo moeilijk doen, dan zou ik in principe best nog een dagdeel kunnen werken. IK denk dat het goed is om er tussen in te gaan zitten. Alleen vind ik het heel moeilijk om nee te zeggen omdat ze mij dat niet in dank zullen afnemen.Maar goed, ik ga gewoon duidelijk zijn en zeggen dat ik niet kan ivm andere afspraken.
zondag 5 juli 2009 om 08:40
quote:tyche schreef op 05 juli 2009 @ 00:41:
Nee geen briefje! Dat kan maar kwijtraken en is niet direct genoeg. Als weer iemand belt: "bij deze wil ik ook graag even doorgeven dat ik buiten mijn ingeroosterde diensten niet beschikbaar ben". En dan met een air alsof je ze een enorme dienst bewijst door ze duidelijkheid te geven, want hoewel dat niet zo voelt, is het wel zo.
Mee eens!
Je bent ze niets meer verplicht en je hebt niets meer van ze nodig, dus gewoon duidelijk zijn en zeggen dat je niet meer komt.
Nee geen briefje! Dat kan maar kwijtraken en is niet direct genoeg. Als weer iemand belt: "bij deze wil ik ook graag even doorgeven dat ik buiten mijn ingeroosterde diensten niet beschikbaar ben". En dan met een air alsof je ze een enorme dienst bewijst door ze duidelijkheid te geven, want hoewel dat niet zo voelt, is het wel zo.
Mee eens!
Je bent ze niets meer verplicht en je hebt niets meer van ze nodig, dus gewoon duidelijk zijn en zeggen dat je niet meer komt.
zondag 5 juli 2009 om 08:42
Ik snap echt het probleem niet.
Het is niet voor niets een 0-uren contract.
Daar heeft je werkgever baat bij, door niet verplicht te zijn je een bepaald aantal uren per maand aan te bieden, en door ingeplande dagen zelfs te kunnen intrekken.
De werknemer heeft er baat bij, dat hij/zij zelf kan bepalen welke uren hij/zij 'aanneemt' en welke niet.
Het voordeel van de een is het nadeel van de ander; als de werkgever een tijdje weinig gebruik van je wil maken, heb je dat ook maar te accepteren; dat geldt andersom dus ook.
Ik vind het al heel netjes dat je de gemaakte afspraken nog nakomt. Dat je daarnaast geen nieuwe verplichtingen aangaat, is jouw volste recht;
Ik vind dat je de zakelijke afspraken die je hebt met je werkgever niet moet gaan verwarren met 'al dan niet collegiaal zijn'. Jouw collega's betalen jou ook niet een deel van hun salaris in tijden dat jij er weinig uren kan draaien.
Ik denk dat je het jezelf echt te moeilijk maakt door mee te gaan in die emotionele druk. Het lijkt me juist verstandig (en duidelijk) om vast aan te geven dat je geen nieuwe verplichtingen aan wilt gaan.
Het is niet voor niets een 0-uren contract.
Daar heeft je werkgever baat bij, door niet verplicht te zijn je een bepaald aantal uren per maand aan te bieden, en door ingeplande dagen zelfs te kunnen intrekken.
De werknemer heeft er baat bij, dat hij/zij zelf kan bepalen welke uren hij/zij 'aanneemt' en welke niet.
Het voordeel van de een is het nadeel van de ander; als de werkgever een tijdje weinig gebruik van je wil maken, heb je dat ook maar te accepteren; dat geldt andersom dus ook.
Ik vind het al heel netjes dat je de gemaakte afspraken nog nakomt. Dat je daarnaast geen nieuwe verplichtingen aangaat, is jouw volste recht;
Ik vind dat je de zakelijke afspraken die je hebt met je werkgever niet moet gaan verwarren met 'al dan niet collegiaal zijn'. Jouw collega's betalen jou ook niet een deel van hun salaris in tijden dat jij er weinig uren kan draaien.
Ik denk dat je het jezelf echt te moeilijk maakt door mee te gaan in die emotionele druk. Het lijkt me juist verstandig (en duidelijk) om vast aan te geven dat je geen nieuwe verplichtingen aan wilt gaan.
Wees altijd jezelf. Tenzij je een eenhoorn kan zijn. Wees dan een eenhoorn.
zondag 5 juli 2009 om 09:19
broedkippetje, je verwoort het zo goed, zo logisch dat ik er eigenlijk niet eens omheen kan. Je hebt gelijk en er is niemand die wakker ligt als er weinig werk voor mij is.
Ik weet nu helemaal zeker dat ik in mijn recht sta wanneer ik nee zeg en mij niet zo druk moet maken om mijn collega's. Ik ben dus vanaf vandaag of eigenlijk al sinds gisteravond in staat om gewoon duidelijk nee te zeggen als ik word gebeld.
Alleen de drempel om te zeggen dat ik geen nieuwe verplichtingen aan wil gaan is nu heel hoog. Normaal zou ik dit dan toch echt met de teamleidster bespreken. Of eigenlijk niet bespreken maar uitleggen. Zij is dus nu op vakantie en zij is eigenlijk degene die de boel toch moet regelen wanneer er personeel te kort is. Nu moeten mijn collega's het zegmaar oplossen wanneer ik aangeef niet meer te willen worden opgeroepen.
Tuurlijk, niet mijn probleem, dat snap ik ook wel... Poeh, het moet echt allemaal even goed tot me doordringen voor ik die stap durf te zetten.
Ik weet nu helemaal zeker dat ik in mijn recht sta wanneer ik nee zeg en mij niet zo druk moet maken om mijn collega's. Ik ben dus vanaf vandaag of eigenlijk al sinds gisteravond in staat om gewoon duidelijk nee te zeggen als ik word gebeld.
Alleen de drempel om te zeggen dat ik geen nieuwe verplichtingen aan wil gaan is nu heel hoog. Normaal zou ik dit dan toch echt met de teamleidster bespreken. Of eigenlijk niet bespreken maar uitleggen. Zij is dus nu op vakantie en zij is eigenlijk degene die de boel toch moet regelen wanneer er personeel te kort is. Nu moeten mijn collega's het zegmaar oplossen wanneer ik aangeef niet meer te willen worden opgeroepen.
Tuurlijk, niet mijn probleem, dat snap ik ook wel... Poeh, het moet echt allemaal even goed tot me doordringen voor ik die stap durf te zetten.
zondag 5 juli 2009 om 09:22
Maar zoals ik eerder heb aangegeven, wat houd dan eigenlijk mijn opzegtermijn nog in? Kunnen ze mij iets verplichten? ik heb toch niet voor niets een opzegtermijn van 2 maanden? Dit heeft mijn teamleidster mij ook heel duidelijk gemaakt toen ik ontslag heb genomen. Ze vertelde mij, ik heb meteen maar even uitgezocht hoelang ik je hier nog vast kan houden want ik wil niet dat je me in de vakantie laat zitten, qua ingeroosterde dagen. Want dan zou ze zeker een probleem hebben.
Maar als ik officieel alle mag weigeren, afzeggen en etc. Wat houden die 2 maanden dan in?
Maar als ik officieel alle mag weigeren, afzeggen en etc. Wat houden die 2 maanden dan in?
zondag 5 juli 2009 om 09:32
Mijn ervaring is dat ze juist ook de mensen bellen die moeilijk nee kunnen zeggen. Heb het op mijn school ook meegemaakt, maar op een gegeven moment kwam ik knel met mijn eigen werkzaamheden (omdat ik 's morgens om 8.15 te horen kreeg dat ik die dag moest invallen) en privé, omdat ik vaak extra ging werken, omdat ik gaten had gevuld.
Ik heb toen duidelijk gezegd dat ik niet zondermeer wilde invallen. Natuurlijk werd ik dan toch gebeld en ook onder druk gezet... ik herinner me nog een gesprek waarbij mijn directeur me belde en ik echt 5x nee moest zeggen, voordat ze het doorkreeg. Dus je zegt nee? Maar dan heb ik wel een probleem met die groep...
Heeft wel geholpen, om zo vol te houden! En nu gaat het veel meer in overleg en kan ik zelf beslissen of het me uitlomt, of niet.
Ik heb toen duidelijk gezegd dat ik niet zondermeer wilde invallen. Natuurlijk werd ik dan toch gebeld en ook onder druk gezet... ik herinner me nog een gesprek waarbij mijn directeur me belde en ik echt 5x nee moest zeggen, voordat ze het doorkreeg. Dus je zegt nee? Maar dan heb ik wel een probleem met die groep...
Heeft wel geholpen, om zo vol te houden! En nu gaat het veel meer in overleg en kan ik zelf beslissen of het me uitlomt, of niet.
zondag 5 juli 2009 om 09:57
Natuurlijk mag je altijd weigeren zonder opgaaf van redenen.
Die opzegtermijn is ook niet veel waard, want je kunt in principe die 2 maanden in dienst blijven, zonder ook maar een uur te werken.
Ik werk ook als oproepkracht en ik heb afgesproken dat ik word gemaild met "aanvragen". Op die manier kun je even goed bekijken of je die dag kunt en wilt werken, en is een eventuele weigering ook gemakkelijker.
Ze bellen altijd eerst de mensen die moeilijk nee zeggen en als dat niet meteen lukt, doen ze een beroep op collegialiteit en schuldgevoel. Ik vind het ook soms moeilijk om nee te zeggen, maar tegelijk realiseer ik me wel dat de boel gewoon doordraait, ook als ik morgen onverhoopt dood neerval.
Dat helpt mij wel om nee te zeggen en dat wordt dan ook gewoon geaccepteerd.
Oproepkracht zijn heeft nadelen, maar ook veel voordelen.
Je hebt minder rechten, maar ook geen verplichtingen.
Als zij geen werk voor je zouden hebben, liggen ze daar ook niet wakker van hoor!
Die opzegtermijn is ook niet veel waard, want je kunt in principe die 2 maanden in dienst blijven, zonder ook maar een uur te werken.
Ik werk ook als oproepkracht en ik heb afgesproken dat ik word gemaild met "aanvragen". Op die manier kun je even goed bekijken of je die dag kunt en wilt werken, en is een eventuele weigering ook gemakkelijker.
Ze bellen altijd eerst de mensen die moeilijk nee zeggen en als dat niet meteen lukt, doen ze een beroep op collegialiteit en schuldgevoel. Ik vind het ook soms moeilijk om nee te zeggen, maar tegelijk realiseer ik me wel dat de boel gewoon doordraait, ook als ik morgen onverhoopt dood neerval.
Dat helpt mij wel om nee te zeggen en dat wordt dan ook gewoon geaccepteerd.
Oproepkracht zijn heeft nadelen, maar ook veel voordelen.
Je hebt minder rechten, maar ook geen verplichtingen.
Als zij geen werk voor je zouden hebben, liggen ze daar ook niet wakker van hoor!
zondag 5 juli 2009 om 10:09
Haha, goeie, als ik inderdaad morgen dood neer val, draait de boel hoe dan ook gewoon door ja. Ook die ga ik in mijn achterhoofd houden!
En ik zou inderdaad willen dat ze me zouden mailen zodat ik rustig kon bekijken of ik wel of niet kan werken. Bij een telefoontje ben je geacht meteen antwoord te geven en dan is nee zeggen toch wel heel moeilijk.
En digijuf, het in inderdaad zo dat dat ze vooral op je schuldgevoel gaan inpraten, dan hebben ze bij wijze van een groot probleem als ik niet kan komen werken en etc. Maar goed, dan hadden ze me maar vaste uren moeten geven natuurlijk.
En weetje wat het rare is,kan ik bij wijze van echt niet, zoals afgelopen donderdag, hele belangrijke afspraak. En ze zouden me voo die dag hebben gebeld dan heb ik er geen enkel probleem mee om nee te zeggen en laat ik me van geen kant ompraten. Maar weet ik in mijn achterhoofd dat ik stiekem wel zou kunnen, dan word het ineens heel moeilijk.
Ik denk dat ik alles heel goed op me moet laten inwerken, zoals het bij wijze van dood neer vallen, dan redden ze het vast en zeker ook prima zonder mij, niemand ligt wakker als ik minder word opgeroepen, ik sta in mijn recht, hadden ze me maar vaste uren moeten geven, en bij elk telefoontje het gevoel blijven houden dat ik echt een belangrijke afspraak heb!
Nog meer tips?
Ik ben er voor mijn gevoel echt klaar mee, hoe meer jullie reageren hoe meer ik zoiets heb van, ze redden het wel, ik zeg gewoon nee als ik niet wil werken!
Ik twijfel alleen nog heel erg aan het feit of ik nou wel of niet moet zeggen dat ik niet meer beschikbaar ben voor oproep. Misschien alleen in uiterste nood? Maar goed, dat speelt dan natuurlijk een nog groter schuldgevoel als ik dan nee moet zeggen.
En ik zou inderdaad willen dat ze me zouden mailen zodat ik rustig kon bekijken of ik wel of niet kan werken. Bij een telefoontje ben je geacht meteen antwoord te geven en dan is nee zeggen toch wel heel moeilijk.
En digijuf, het in inderdaad zo dat dat ze vooral op je schuldgevoel gaan inpraten, dan hebben ze bij wijze van een groot probleem als ik niet kan komen werken en etc. Maar goed, dan hadden ze me maar vaste uren moeten geven natuurlijk.
En weetje wat het rare is,kan ik bij wijze van echt niet, zoals afgelopen donderdag, hele belangrijke afspraak. En ze zouden me voo die dag hebben gebeld dan heb ik er geen enkel probleem mee om nee te zeggen en laat ik me van geen kant ompraten. Maar weet ik in mijn achterhoofd dat ik stiekem wel zou kunnen, dan word het ineens heel moeilijk.
Ik denk dat ik alles heel goed op me moet laten inwerken, zoals het bij wijze van dood neer vallen, dan redden ze het vast en zeker ook prima zonder mij, niemand ligt wakker als ik minder word opgeroepen, ik sta in mijn recht, hadden ze me maar vaste uren moeten geven, en bij elk telefoontje het gevoel blijven houden dat ik echt een belangrijke afspraak heb!
Nog meer tips?
Ik ben er voor mijn gevoel echt klaar mee, hoe meer jullie reageren hoe meer ik zoiets heb van, ze redden het wel, ik zeg gewoon nee als ik niet wil werken!
Ik twijfel alleen nog heel erg aan het feit of ik nou wel of niet moet zeggen dat ik niet meer beschikbaar ben voor oproep. Misschien alleen in uiterste nood? Maar goed, dat speelt dan natuurlijk een nog groter schuldgevoel als ik dan nee moet zeggen.
zondag 5 juli 2009 om 10:12
Ik ben zoo blij met mijn nieuwe baan !!! 
:D:D Zou niet weten hoe ik dit had vol moeten houden zonder dat ik wist dat ik zou gaan stoppen. Want dan geldt wel de regel, hoe vaker nee, hoe minder vaak je word opgeroepen en hoe kleiner de kans op vaste uren.
Ben zoo blij dat ik niet in die situatie zit!
:D:D Zou niet weten hoe ik dit had vol moeten houden zonder dat ik wist dat ik zou gaan stoppen. Want dan geldt wel de regel, hoe vaker nee, hoe minder vaak je word opgeroepen en hoe kleiner de kans op vaste uren.Ben zoo blij dat ik niet in die situatie zit!
zondag 5 juli 2009 om 10:15
quote:kloontje schreef op 05 juli 2009 @ 10:09:
En weetje wat het rare is,kan ik bij wijze van echt niet, zoals afgelopen donderdag, hele belangrijke afspraak. En ze zouden me voo die dag hebben gebeld dan heb ik er geen enkel probleem mee om nee te zeggen en laat ik me van geen kant ompraten. Maar weet ik in mijn achterhoofd dat ik stiekem wel zou kunnen, dan word het ineens heel moeilijk.Je hebt toch een hele belangrijke afspraak? Met jezelf: dat je van je vrije dagen en je kind wilt genieten!
En weetje wat het rare is,kan ik bij wijze van echt niet, zoals afgelopen donderdag, hele belangrijke afspraak. En ze zouden me voo die dag hebben gebeld dan heb ik er geen enkel probleem mee om nee te zeggen en laat ik me van geen kant ompraten. Maar weet ik in mijn achterhoofd dat ik stiekem wel zou kunnen, dan word het ineens heel moeilijk.Je hebt toch een hele belangrijke afspraak? Met jezelf: dat je van je vrije dagen en je kind wilt genieten!
zondag 5 juli 2009 om 10:20
Je klinkt gelukkig al een stuk sterker! Ik zou niet zegen dat ze je in uiterste nood kunnen bellen.
Ik heb gewerkt in de psychiatrie en daar was er bijna elke dag wel hoge nood wat diensten betreft. Dan kun je alsnog elke dag gebeld worden, zeker als het neerkomt op je collega's.
En een afspraak met jezelf en je dochter is ook een afspraak!
Ik heb gewerkt in de psychiatrie en daar was er bijna elke dag wel hoge nood wat diensten betreft. Dan kun je alsnog elke dag gebeld worden, zeker als het neerkomt op je collega's.
En een afspraak met jezelf en je dochter is ook een afspraak!
Ze bestaan, het is moeilijk te verstaan. Je wilt het niet horen, toch ben je samen met een geest geboren. In je zit een geest die leeft, die je soms moeilijkheden geeft. Eigenlijk is een geest heel fijn, anders zou je toch nooit geboren zijn?
zondag 5 juli 2009 om 10:20
Nouja mijn kind, mijn vriend zijn kind. Ze is normaal gesproken om het weekend bij ons en nu dus 3 weken lang ivm vakantie. Daar wil ik en wij samen zoveel mogelijk van genieten.
Dus ik dacht juist wanneer ik dat uitleg bij een oproep dat men dat toch wel zou begrijpen, maar dat viel helaas tegen.
het gaat mij dan ook het meeste om die eerste 3 weken van de vakantie. Maar goed, dat betekend niet dat ik na die 3 weken wel voor 100% als oproepkracht beschikbaar wil zijn. Heb zo mijn eigen afspaken en etc. Tuurlijk zou ik na die 3 weken wel sneller willen invallen maar juist die eerste 3 weken niet!
Dus ik dacht juist wanneer ik dat uitleg bij een oproep dat men dat toch wel zou begrijpen, maar dat viel helaas tegen.
het gaat mij dan ook het meeste om die eerste 3 weken van de vakantie. Maar goed, dat betekend niet dat ik na die 3 weken wel voor 100% als oproepkracht beschikbaar wil zijn. Heb zo mijn eigen afspaken en etc. Tuurlijk zou ik na die 3 weken wel sneller willen invallen maar juist die eerste 3 weken niet!
zondag 5 juli 2009 om 10:26
Je moet juist niet uitleggen, want hun belang is altijd groter dan de meeste redenen die jij aanvoert. Gewoon zeggen 'dan kan ik niet' werkt echt het beste! Ik ga me nooit verantwoorden waaróm ik niet kan en kreeg een tijd geleden van een collega te horen dat mijn directeur dat juist zo fijn vindt aan mij.
zondag 5 juli 2009 om 10:28
Kan ik nee zeggen als ik word opgeroepen? Dat hangt er van af of je een doorlopend of een tijdelijk dienstverband hebt. Kijk dus wat in je contract staat. Er zijn twee mogelijkheden:
Je werkgever is vrij jou op te roepen en jij mag telkens zelf besluiten of je komt. In dat geval heb je een tijdelijk dienstverband: het dienstverband geldt alleen op het moment dat je aan het werk bent. Elke keer opnieuw. Een tijdelijk dienstverband kan enkele uren duren, maar ook een paar weken.
In je contract staat (of uit de praktijk blijkt) dat je moet komen als je wordt opgeroepen. Er is dan sprake van een doorlopend dienstverband, waarbij je in principe verplicht bent te komen werken.
Heb je vier keer een tijdelijk dienstverband gehad, met tussenpozen van maximaal drie maanden? Dan heb je misschien een doorlopend vast dienstverband. Bel voor advies de FNV Servicelijn 0900 3 300 300 (¤ 0,10 p.m.).
Je werkgever is vrij jou op te roepen en jij mag telkens zelf besluiten of je komt. In dat geval heb je een tijdelijk dienstverband: het dienstverband geldt alleen op het moment dat je aan het werk bent. Elke keer opnieuw. Een tijdelijk dienstverband kan enkele uren duren, maar ook een paar weken.
In je contract staat (of uit de praktijk blijkt) dat je moet komen als je wordt opgeroepen. Er is dan sprake van een doorlopend dienstverband, waarbij je in principe verplicht bent te komen werken.
Heb je vier keer een tijdelijk dienstverband gehad, met tussenpozen van maximaal drie maanden? Dan heb je misschien een doorlopend vast dienstverband. Bel voor advies de FNV Servicelijn 0900 3 300 300 (¤ 0,10 p.m.).
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zondag 5 juli 2009 om 10:29
Wat is een nul-urencontract?
Met een nul-urencontract hebt je een vast arbeidscontract, maar er is geen afspraak over het aantal uren dat je werkt. Als je werkgever je oproept, moet je aan het werk gaan. Je krijgt alleen loon over de uren dat je werkt. Deze afspraak moet op papier staan.
Dit contract is alleen geldig tijdens de eerste zes maanden van de arbeidsrelatie. Na die zes maanden moet de werkgever ook loon betalen als er geen of minder werk is. Tenzij daarover in de cao andere afspraken gemaakt zijn. De hoogte van de doorbetaling hangt af van het gemiddeld aantal gewerkte uren in de laatste drie maanden.
Voor elke keer dat je wordt opgeroepen, moet je minimaal drie uur loon uitbetaald krijgen. Dus ook als je voor één of twee uur wordt opgeroepen. Dit geldt alleen niet als je vaste werktijden hebt of als het aantal uren van het contract duidelijk is afgesproken.
Met een nul-urencontract hebt je een vast arbeidscontract, maar er is geen afspraak over het aantal uren dat je werkt. Als je werkgever je oproept, moet je aan het werk gaan. Je krijgt alleen loon over de uren dat je werkt. Deze afspraak moet op papier staan.
Dit contract is alleen geldig tijdens de eerste zes maanden van de arbeidsrelatie. Na die zes maanden moet de werkgever ook loon betalen als er geen of minder werk is. Tenzij daarover in de cao andere afspraken gemaakt zijn. De hoogte van de doorbetaling hangt af van het gemiddeld aantal gewerkte uren in de laatste drie maanden.
Voor elke keer dat je wordt opgeroepen, moet je minimaal drie uur loon uitbetaald krijgen. Dus ook als je voor één of twee uur wordt opgeroepen. Dit geldt alleen niet als je vaste werktijden hebt of als het aantal uren van het contract duidelijk is afgesproken.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zondag 5 juli 2009 om 10:30
Wat is een min-maxcontract? Een min-maxcontract is een arbeidsovereenkomst waarin staat hoeveel uren je minimaal werkt. Dit zijn je ‘garantie-uren’. Voor die uren ben je in vaste dienst en ontvang je loon. Ook heb je andere rechten die bij een vast dienstverband horen, zoals vakantierecht. Boven op die garantie-uren stel je je (op afroep) beschikbaar voor extra uren. Soms staat in je contract voor hoeveel uren dat maximaal is. Bijvoorbeeld: naast je twaalf garantie-uren ben je maximaal twaalf uren oproepbaar.
Wanneer alleen je garantie-uren in het contract worden genoemd, kun je net zoveel extra uren draaien tot je fulltime werkt. Draai je regelmatig extra uren? Vraag dan om aanpassing van je contract.
Wanneer alleen je garantie-uren in het contract worden genoemd, kun je net zoveel extra uren draaien tot je fulltime werkt. Draai je regelmatig extra uren? Vraag dan om aanpassing van je contract.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zondag 5 juli 2009 om 10:31
http://www.workpower.nl/rechtenplichten ... kracht.asp
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zondag 5 juli 2009 om 11:23
quote:kloontje schreef op 05 juli 2009 @ 10:12:
Ik ben zoo blij met mijn nieuwe baan !!!:D:D Zou niet weten hoe ik dit had vol moeten houden zonder dat ik wist dat ik zou gaan stoppen. Want dan geldt wel de regel, hoe vaker nee, hoe minder vaak je word opgeroepen en hoe kleiner de kans op vaste uren.
Ben zoo blij dat ik niet in die situatie zit!
Jammer he?
Echt heel herkenbaar, de druk die in zorg/welzijn op oproepkrachten gelegd wordt. Vaak heerst er nog steeds een sfeer van je doet het voor je de kinderen/de patienten en je bent er voor je collega's. Dat speelt natuurlijk best mee, maar uiteindelijk is een arbeidscontract een zakelijke overeenkomst, en zal je werkgever dat wel zo zien op het moment dat er geen werk/geld is voor jou.
Naar mijn ervaring hou je het alleen vol als je heel duidelijk bent (ja mosterd). Ik zeg alleen nog maar 'dan ben ik helaas niet beschikbaar' als ik aan een oproep geen gehoor wil geven. Ik geef geen reden. Vroeger zei ik nog wel eens ''kan niet want dan heb ik een afspraak'' met in mijn achterhoofd dat het ook een afspraak met mezelf kon zijn.
Ik ben ook best wel eens flexibel als ik weet dat ik daar een afdeling heel erg mee help, maar niet als ik mijn rust nodig heb of het mijn sociale leven verstoord. Uiteindelijk zorg je daarmee ook dat je als je er wel bent, je je werk echt goed kunt doen. En dat je het vol kunt blijven houden.
Ik ben zoo blij met mijn nieuwe baan !!!
:D:D Zou niet weten hoe ik dit had vol moeten houden zonder dat ik wist dat ik zou gaan stoppen. Want dan geldt wel de regel, hoe vaker nee, hoe minder vaak je word opgeroepen en hoe kleiner de kans op vaste uren.Ben zoo blij dat ik niet in die situatie zit!
Jammer he?
Echt heel herkenbaar, de druk die in zorg/welzijn op oproepkrachten gelegd wordt. Vaak heerst er nog steeds een sfeer van je doet het voor je de kinderen/de patienten en je bent er voor je collega's. Dat speelt natuurlijk best mee, maar uiteindelijk is een arbeidscontract een zakelijke overeenkomst, en zal je werkgever dat wel zo zien op het moment dat er geen werk/geld is voor jou.
Naar mijn ervaring hou je het alleen vol als je heel duidelijk bent (ja mosterd). Ik zeg alleen nog maar 'dan ben ik helaas niet beschikbaar' als ik aan een oproep geen gehoor wil geven. Ik geef geen reden. Vroeger zei ik nog wel eens ''kan niet want dan heb ik een afspraak'' met in mijn achterhoofd dat het ook een afspraak met mezelf kon zijn.
Ik ben ook best wel eens flexibel als ik weet dat ik daar een afdeling heel erg mee help, maar niet als ik mijn rust nodig heb of het mijn sociale leven verstoord. Uiteindelijk zorg je daarmee ook dat je als je er wel bent, je je werk echt goed kunt doen. En dat je het vol kunt blijven houden.
zondag 5 juli 2009 om 17:26
Hey Kloontje,
ik hoop dat je je nu niet meer zo druk maakt, want zou niet nodig moeten zijn. Ik werk zelf als leidinggevende in de kinderopvang en wij werken natuurlijk ook met medewerkers die een nul-urencontract hebben. Wanneer je ingeroosterd bent voor bepaalde diensten en je hebt daarmee ingestemd ben je ook verplicht om te komen. Jouw verhaal lezend ben je dat ook helemaal van plan. Bovendien is het zo dat je werkgever je op dat moment ook niet meer af mag zeggen, zodra je uren in het rooster zijn opgenomen. Jij geeft aan dat je verwacht nog meer verzoeken te krijgen om te komen werken. Ik zou bespreken dat je het genoeg vind zo, dat recht heb je. Het lijkt me wel zo eerlijk om dit je werkgever al te vertellen. Ik denk dat er meer irritaties zullen komen wanneer je steeds op het moment zelf nee moet gaan zeggen. Andere optie is ja zeggen, maar dat wil je niet en je gaat daarmee dus eigenlijk je eigen grenzen voorbij. Ik denk dat het goed voor je zou zijn om de confrontatie aan te gaan en duidelijk je grenzen aan te geven. Je mag best voor jezelf opkomen. En uiteindelijk heb je helemaal niets te verliezen joh! Jij geeft aan dat de teamleider nu met vakantie is, is er tijdens zijn/haar afwezigheid niet iemand anders het aanspreekpunt? Als het goed is zou er iemand anders moeten zijn die je kunt benaderen. Wie maakt er bij jullie het rooster? Jij geeft aan dat je je het lastig vindt om dit te bespreken en je bent bang dat er mensen boos op je zullen worden. Wat mij betreft zegt dat wel het een en ander over de werksfeer bij jullie! Even volhouden dus nog en straks met veel plezier starten op je nieuwe werkplek! Succes!
ik hoop dat je je nu niet meer zo druk maakt, want zou niet nodig moeten zijn. Ik werk zelf als leidinggevende in de kinderopvang en wij werken natuurlijk ook met medewerkers die een nul-urencontract hebben. Wanneer je ingeroosterd bent voor bepaalde diensten en je hebt daarmee ingestemd ben je ook verplicht om te komen. Jouw verhaal lezend ben je dat ook helemaal van plan. Bovendien is het zo dat je werkgever je op dat moment ook niet meer af mag zeggen, zodra je uren in het rooster zijn opgenomen. Jij geeft aan dat je verwacht nog meer verzoeken te krijgen om te komen werken. Ik zou bespreken dat je het genoeg vind zo, dat recht heb je. Het lijkt me wel zo eerlijk om dit je werkgever al te vertellen. Ik denk dat er meer irritaties zullen komen wanneer je steeds op het moment zelf nee moet gaan zeggen. Andere optie is ja zeggen, maar dat wil je niet en je gaat daarmee dus eigenlijk je eigen grenzen voorbij. Ik denk dat het goed voor je zou zijn om de confrontatie aan te gaan en duidelijk je grenzen aan te geven. Je mag best voor jezelf opkomen. En uiteindelijk heb je helemaal niets te verliezen joh! Jij geeft aan dat de teamleider nu met vakantie is, is er tijdens zijn/haar afwezigheid niet iemand anders het aanspreekpunt? Als het goed is zou er iemand anders moeten zijn die je kunt benaderen. Wie maakt er bij jullie het rooster? Jij geeft aan dat je je het lastig vindt om dit te bespreken en je bent bang dat er mensen boos op je zullen worden. Wat mij betreft zegt dat wel het een en ander over de werksfeer bij jullie! Even volhouden dus nog en straks met veel plezier starten op je nieuwe werkplek! Succes!
zondag 5 juli 2009 om 19:34
maandag 6 juli 2009 om 11:12
Ik werk momenteel ook al oproepkracht in de kinderopvang met een 0-uren contract. Laatst heb ik - voor de eerste keer - een oproep geweigerd. Meteen kreeg ik van mijn teamleidster te horen dat ik niet te vaak moet weigeren...
Maar ik doe het zelf zo: als ik iets gepland heb voor de bewuste dag, zoals kraamvisite onlangs, dan ga ik niet werken. Heb ik verder geen belangrijke dingen staan die dag, dan ga ik wel. Maar ik heb natuurlijk geen kids... dus is een ander verhaal.
Als ik jou was zou ik idd half tegenmoet komen, maar de dagen die je echt graag vrij wil hebben, gewoon weigeren. Dat mag je zeker!
Maar ik doe het zelf zo: als ik iets gepland heb voor de bewuste dag, zoals kraamvisite onlangs, dan ga ik niet werken. Heb ik verder geen belangrijke dingen staan die dag, dan ga ik wel. Maar ik heb natuurlijk geen kids... dus is een ander verhaal.
Als ik jou was zou ik idd half tegenmoet komen, maar de dagen die je echt graag vrij wil hebben, gewoon weigeren. Dat mag je zeker!
maandag 6 juli 2009 om 18:46
Ai, ai, ai wat een dag... ik dacht echt dat ik vrij was vandaag, maar waarschijnlijk niet goed genoeg het rooster doorgenomen. Ik moest dus werken.Maar goed, vriend ik en dochter waren dus lekker op visite vanmiddag tot de tel ging, met de mededeling waar of ik wel niet bleef.
Dus meteen vriend, kind en ik in de auto, snel naar huis, vriend en kind afzetten en door naar het werk. BALEN! maar goed, het ging inderdaad volgens rooster alleen heb ik net vandaag over het hoofd gezien. Een uur later, eindelijk aangekomen op het werk, krijg de wind van voren natuurlijk. Ze waren echt heel boos. Twee uurtjes gewerkt was ik alweer vrij. Dus alle plannen voor vandaag in de soep gelopen
Ik heb natuurlijk wel meteen de rest van het rooster nog eens nagekeken.
Maar goed, morgen nog een hele dag werken en dan twee dagen rooster vrij. Mijn vriend en dochter zijn vandaag vertrokken naar een vakantiehuisje op een uurtje afstand. Morgen meteen uit het werk ga ik ook die kant op.
Alleen dan... toen ik vandaag terug naar huis reed begon de twijfel weer toe te slaan. Moet ik wel gaan? Kan ik niet beter thuis blijven? Weer die twijfel over het werk. Dus het eerste wat ik heb gedaan toen ik thuis kwam was nogmaals dit hele topic doorlezen. En inderdaad ik ga wel, alleen zit ik nog steeds met een rot gevoel. Ze waren zo boos op mij en nu ben ik straks 2 dagen niet beschikbaar? Kan ik wel nee zeggen als ik morgen word gevraagd? Pff... alle stress senarios schieten door mijn hoofd.
Dus meteen vriend, kind en ik in de auto, snel naar huis, vriend en kind afzetten en door naar het werk. BALEN! maar goed, het ging inderdaad volgens rooster alleen heb ik net vandaag over het hoofd gezien. Een uur later, eindelijk aangekomen op het werk, krijg de wind van voren natuurlijk. Ze waren echt heel boos. Twee uurtjes gewerkt was ik alweer vrij. Dus alle plannen voor vandaag in de soep gelopen
Ik heb natuurlijk wel meteen de rest van het rooster nog eens nagekeken.
Maar goed, morgen nog een hele dag werken en dan twee dagen rooster vrij. Mijn vriend en dochter zijn vandaag vertrokken naar een vakantiehuisje op een uurtje afstand. Morgen meteen uit het werk ga ik ook die kant op.
Alleen dan... toen ik vandaag terug naar huis reed begon de twijfel weer toe te slaan. Moet ik wel gaan? Kan ik niet beter thuis blijven? Weer die twijfel over het werk. Dus het eerste wat ik heb gedaan toen ik thuis kwam was nogmaals dit hele topic doorlezen. En inderdaad ik ga wel, alleen zit ik nog steeds met een rot gevoel. Ze waren zo boos op mij en nu ben ik straks 2 dagen niet beschikbaar? Kan ik wel nee zeggen als ik morgen word gevraagd? Pff... alle stress senarios schieten door mijn hoofd.
