Thuis
alle pijlers
oproepkracht... wel of niet weigeren oproep
zondag 5 juli 2009 om 00:02
Ik werk momenteel als oproepkracht in de kinderopvang. Mijn contract loopt 1 september af. Ik heb ontslag genomen en heb een nieuwe baan in de kinderopvang met een vaste 20uren.
Nu is het zo, ik mijn contract staat dat ik niet verplicht ben aan een oproep gehoor te geven, een paar weken geleden heb ik dus geen gehoor gegeven aan een oproep, meteen werd ik op het matje geroepen en werd mij duidelijk gemaakt dat ik verplicht ben om te komen werken als ik word gebeld. Ik heb meteen het hoofdkantoor gebeld met de vraag hoe het nou precies zit. Conclusie, ik ben niet verplicht om een aan oproep gehoor te geven.
Nu breekt de vakantie aan ( ik heb geen vakantie, sta gewoon ingeroosterd). Nu is dochter dus thuis in de vakantie en zou ik het liefste in mijn niet ingeroosterde uren/ dagen thuis zijn om toch wat van haar vakantie mee te krijgen. Officieel moet dit dus kunnen want ik ben niets verplicht en wil mijn ingeroosterde dagen gewoon werken. Hier kan ik immers rekening mee houden. Maar na aanleiding van mijn vorige weigering durf ik eigenlijk niet zo goed zonder een goed excuus te weigeren.
Nu is het voor mij natuurlijk wel anders, ik heb al ontslag genomen. Collega's met een oproepcontract mogen niet weigeren omdat ze dan minder kans hebben op vaste uren. voor mij geldt dit dus al niet meer en zou ik in principe gewoon mogen en kunnen weigeren.
Maar goed, ik weet zeker dat wanneer ik te veel weiger, en ik wel kom opdagen op een ingeroosterde dag men mij raar aan zal kijken. En dit misschien wel de sfeer verpest op de werkvloer.
Nu werd ik van de week gebeld voor een oproep voor volgende week, op een niet ingeroosterde dag. 1 van de weinige hele dagen die ik vrij heb. Ik heb de situatie uitgelegd, dat ik graag thuis wil zijn of een dag weg kunnen gaan op een niet ingeroosterde dag. Mijn collega's werd meteen erg chagarijnig en ging wel op zoek naar een ander. Dit is uiteindelijk wel gelukt maar goed, het kan goed zijn dat ze vanuit een andere groep bellen over diezelfde vrije dag. Dan moet ik dus weer weigeren.
Ik weet niet wat ik moet doen. Lig er echt wakker van, zit door de weeks helemaal in de stress, moet ik toch deze vakantie maar gewoon uitzitten en werken wanneer ik word opgeroepen, moet ik gewoon weigeren, excuus verzinnen? ik weet het niet meer..
Nu is het zo, ik mijn contract staat dat ik niet verplicht ben aan een oproep gehoor te geven, een paar weken geleden heb ik dus geen gehoor gegeven aan een oproep, meteen werd ik op het matje geroepen en werd mij duidelijk gemaakt dat ik verplicht ben om te komen werken als ik word gebeld. Ik heb meteen het hoofdkantoor gebeld met de vraag hoe het nou precies zit. Conclusie, ik ben niet verplicht om een aan oproep gehoor te geven.
Nu breekt de vakantie aan ( ik heb geen vakantie, sta gewoon ingeroosterd). Nu is dochter dus thuis in de vakantie en zou ik het liefste in mijn niet ingeroosterde uren/ dagen thuis zijn om toch wat van haar vakantie mee te krijgen. Officieel moet dit dus kunnen want ik ben niets verplicht en wil mijn ingeroosterde dagen gewoon werken. Hier kan ik immers rekening mee houden. Maar na aanleiding van mijn vorige weigering durf ik eigenlijk niet zo goed zonder een goed excuus te weigeren.
Nu is het voor mij natuurlijk wel anders, ik heb al ontslag genomen. Collega's met een oproepcontract mogen niet weigeren omdat ze dan minder kans hebben op vaste uren. voor mij geldt dit dus al niet meer en zou ik in principe gewoon mogen en kunnen weigeren.
Maar goed, ik weet zeker dat wanneer ik te veel weiger, en ik wel kom opdagen op een ingeroosterde dag men mij raar aan zal kijken. En dit misschien wel de sfeer verpest op de werkvloer.
Nu werd ik van de week gebeld voor een oproep voor volgende week, op een niet ingeroosterde dag. 1 van de weinige hele dagen die ik vrij heb. Ik heb de situatie uitgelegd, dat ik graag thuis wil zijn of een dag weg kunnen gaan op een niet ingeroosterde dag. Mijn collega's werd meteen erg chagarijnig en ging wel op zoek naar een ander. Dit is uiteindelijk wel gelukt maar goed, het kan goed zijn dat ze vanuit een andere groep bellen over diezelfde vrije dag. Dan moet ik dus weer weigeren.
Ik weet niet wat ik moet doen. Lig er echt wakker van, zit door de weeks helemaal in de stress, moet ik toch deze vakantie maar gewoon uitzitten en werken wanneer ik word opgeroepen, moet ik gewoon weigeren, excuus verzinnen? ik weet het niet meer..
maandag 6 juli 2009 om 19:04
Jeetje, vind eigenlijk wel dat je het een beetje overdrijft hoor. sorry, klinkt misschien hard, maar dat je misschien niet met vriend en kind paar daagjes weg wilt gaan omdat t werk misschien wel belt...?? Als je er niet bent, ben je er niet.
Daarentegen: kan het me wel heel goed voorstellen dat ze flink baalden toen je op je ingeplande dag niet kwam opdagen, zou hier bij mij op het werk ook flink van gebaald worden: er wordt op je gerekend, en juist in de zorg kun je niet zomaar denken 'we doen t wel een uurtje met iemand minder'.
Wat ik niet helemaal snap is dat je zo moeilijk loopt te doen over die niet-ingeroosterde dagen. Als je niet kunt, zeg dat dan gewoon! 'Ik kan niet. Punt'.
Ik baal persoonlijk wel eens van enkele oproepkrachten bij ons die zo flexibel zijn als een betonnen muur. Komt er bij ons regelmatig op neer dat full-timers extra diensten draaien omdat geen enkele oproepkracht beschikbaar is. Sorry hoor, maar volgens mij ben je oproepkracht geworden omdat je er voordelen van hebt (weinig uren werken, je mag diensten weigeren) maar daar staat wel tegenover dat je gebeld kunt worden op een vrije dag. En enige flexibiliteit mag van een werknemer wel verwacht worden, dus (juist) ook van een oproepkracht.
Zou dus zeker niet de ziektewet ingaan die laatste weken (hoe oncollegiaal kun je zijn!!). Draai je diensten, op de dagen dat je gebeld wordt en het komt je niet uit zeg je netjes af, en ergens anders werk je een keertje een (halve) dag extra. Als je de ene keer extra werkt, kun je een andere keer ook weer makkelijker weigeren. Je hebt neem ik aan toch ook nog wel ergens vakantie, weet je zeker dat je niet gebeld wordt, en dat je lekker kunt genieten van je vrije dagen.
Daarentegen: kan het me wel heel goed voorstellen dat ze flink baalden toen je op je ingeplande dag niet kwam opdagen, zou hier bij mij op het werk ook flink van gebaald worden: er wordt op je gerekend, en juist in de zorg kun je niet zomaar denken 'we doen t wel een uurtje met iemand minder'.
Wat ik niet helemaal snap is dat je zo moeilijk loopt te doen over die niet-ingeroosterde dagen. Als je niet kunt, zeg dat dan gewoon! 'Ik kan niet. Punt'.
Ik baal persoonlijk wel eens van enkele oproepkrachten bij ons die zo flexibel zijn als een betonnen muur. Komt er bij ons regelmatig op neer dat full-timers extra diensten draaien omdat geen enkele oproepkracht beschikbaar is. Sorry hoor, maar volgens mij ben je oproepkracht geworden omdat je er voordelen van hebt (weinig uren werken, je mag diensten weigeren) maar daar staat wel tegenover dat je gebeld kunt worden op een vrije dag. En enige flexibiliteit mag van een werknemer wel verwacht worden, dus (juist) ook van een oproepkracht.
Zou dus zeker niet de ziektewet ingaan die laatste weken (hoe oncollegiaal kun je zijn!!). Draai je diensten, op de dagen dat je gebeld wordt en het komt je niet uit zeg je netjes af, en ergens anders werk je een keertje een (halve) dag extra. Als je de ene keer extra werkt, kun je een andere keer ook weer makkelijker weigeren. Je hebt neem ik aan toch ook nog wel ergens vakantie, weet je zeker dat je niet gebeld wordt, en dat je lekker kunt genieten van je vrije dagen.
maandag 6 juli 2009 om 19:21
Tjaa ze hebben daar ook zon geweldig rooster,10 verschillende groepen, met potlood de naam en tijd gekrabbeld en dan is het maar uitzoeken Op zich duidelijk genoeg voor iemand die op vaste groepen werkt. Maar heel onhandig als je dus op elke groep kan worden ingezet. Het is gewoon super onduidelijk en lastig dus helaas heb ik vandaag mijn uren over het hoofd gezien. Niet heel erg handig en het miste wat ik dus kon doen was alsnog zo snel mogelijk heen te gaan. Alleen was ik dus een uur reistijd kwijt en dat was denk ik toch het grootste probleem. Maar goed, dit gebeurd natuurlijk niet weer, heb meteen het rooster nogmaals goed bekeken.
Maar juist door die boze reactie vind ik het zo moeilijk om bij een oproep nee te zeggen. Maar zoals Pien natuurlijk ook zegt, ik moet er niet zo'n groot probleem van maken.
En Pien, ik heb geen vakantie, ik stop daar per 1 september.
Pff, ik voel me best een aansteller eigenlijk dat ik op ''vrije'' dagen gewoon geen nee durf te zeggen. En ik weet dat dit natuurlijk een kwestie van oefenen is. En dat ik juist nee moet gaan zeggen om te kunnen oefenen. Maar ik denk doordat me dit de eerste keer weigeren zo is tegen gevallen ik er nu veel meer moeite mee heb gekregen.
Oh en Pien, ik ben aangenomen als oproeprkacht omdat werk nou eenmaal werk is en er kans op vaste uren zijn na mate ik er langere tijd werk. Toen ik ben aangenomen woonden mijn vriend en ik nog niet samen. Ik zou dus in de vakantie gewoon beschikbaar zijn, nu is het allemaal iets anders omdat mijn vriend zijn dochter dus 3 weken bij ons is en we hier beiden zoveel mogelijk van willen genieten. Het was toen al te laat om nog vakantie te nemen dus voor de ingeroosterde dagen sta ik natuurlijk gewoon, heb alleen juist nu wat meer moeite met de niet ingeroosterde dagen.
En deZiektewet zou ik ook niet ingaan hoor, het is gewoon de hoeveelheid stress die het mij met zich mee brengt dat ik het af en toe even niet meer zie zitten.
Maar juist door die boze reactie vind ik het zo moeilijk om bij een oproep nee te zeggen. Maar zoals Pien natuurlijk ook zegt, ik moet er niet zo'n groot probleem van maken.
En Pien, ik heb geen vakantie, ik stop daar per 1 september.
Pff, ik voel me best een aansteller eigenlijk dat ik op ''vrije'' dagen gewoon geen nee durf te zeggen. En ik weet dat dit natuurlijk een kwestie van oefenen is. En dat ik juist nee moet gaan zeggen om te kunnen oefenen. Maar ik denk doordat me dit de eerste keer weigeren zo is tegen gevallen ik er nu veel meer moeite mee heb gekregen.
Oh en Pien, ik ben aangenomen als oproeprkacht omdat werk nou eenmaal werk is en er kans op vaste uren zijn na mate ik er langere tijd werk. Toen ik ben aangenomen woonden mijn vriend en ik nog niet samen. Ik zou dus in de vakantie gewoon beschikbaar zijn, nu is het allemaal iets anders omdat mijn vriend zijn dochter dus 3 weken bij ons is en we hier beiden zoveel mogelijk van willen genieten. Het was toen al te laat om nog vakantie te nemen dus voor de ingeroosterde dagen sta ik natuurlijk gewoon, heb alleen juist nu wat meer moeite met de niet ingeroosterde dagen.
En deZiektewet zou ik ook niet ingaan hoor, het is gewoon de hoeveelheid stress die het mij met zich mee brengt dat ik het af en toe even niet meer zie zitten.
zondag 12 juli 2009 om 00:29
hoii mensen, ik ben er een paar dagen tussen geweest maar ik had jullie advies eigenlijk hard nodig. Helaas kan ik via mijn mobiel niet inloggen op viva en ik kon dus geen reactie plaatsen. Maar goed, ik heb dus problemen gehad op het werk en heb hier (ondanks dat ik er even tussen uit was) echt mee gezeten.
Het zat namelijk zo.
Ik was dinsdag aan het werk en mijn collega vroeg of ik volgende week woensdag middag voor haar kon invallen, zij moest namelijk naar het ziekenhuis. Ik heb aangeboden dat ik de ochtend wel kon werken want die middag heb ik zelf een hele belangrijke afspraak ( notaris, voor mij op dit moment heel belangrijk). Mijn collega werd chagarijnig , ze moest hoe dan ook naar het ziekenhuis en snapte niet waarom ik mijn afspraak niet kon verzetten. Nouja pech gehad dacht ik, ik hebzelf iets heel belangrijks. Die middag ging zij eerst op pauze en daarna zou ik gaan, blijkbaar heeft ze in haar pauze aan de andere collega's uitgelegd dat zij een belangrijke afspraak had en ik niet voor haar kon invallen. Nog tijdens haar pauze kwam een andere collega naar me toe met het rooster, Kloontje; er is iets veranderd op het rooster, jij moet woensdag middag werken! Dus ik leg uit dat ik niet kan. Krijg ik als antwoord, niets mee te maken, jij moet gewoon werken woensdag middag! En weg was ze weer. Dus ik heb mijn collega na haar pauze aangesproken waarom ze het op deze manier heeft aangepakt, ik heb toch ook een hele belangrijke afspraak staan! Krijg ik als antwoord, tja daar ben je oproepkracht voor hoor! Dus ik ben met haar in discussie gegaan en we hebben daarna bijna geen woord meer met elkaar gesproken.
Thuis kreeg ik natuurlijk meteen op mijn donder van mijn vriend, ook hij heeft rekening gehouden met de afspraak en deze moet dus nu weer verzet worden.
De 2 dagen dat ik er even uit was heb ik veel last gehad van stress, hoofdpijn, pijn in de schouders en pijn in de maag. Ik heb veel na zitten denken en was er gewoon helemaal klaar mee!
Afgelopen vrijdag moest ik weer aan het werk. Ik zag er heel erg tegen op. Ik was nog zoo boos op alles en iedereen daar.
Toen ik nog maar net op het werk was kwam de collega naar me toe (collega die met de veranderingen op het rooster naar me toe kwam afgelopen dinsdag). Kloontje, jij kon woensdag eigenlijk niet werken he, nou je moet dus wel maar in plaats daarvan mag je maandag middag vrij.
Ik heb aangegeven hier over na te denken. Want mijn afsraak verzetten naar maandag lukte al niet meer dus eigenlijk zou ik maandag middag alleen maar vrij zijn voor mezelf.
Even later kwam ze weer terug. Ik red het maandag zonder jou dus je hoeft niet te komen hoor, zei ze met een vrolijk gezicht.
Ergens had ik het gevoel dat ze zelf misschien wist dat ze die dinsdag te ver was gegaan.
Wat moet ik hier nou mee, Ik was er na dinsdag helemaal klaar mee, zou mijn leidinggevende precies vertellen hoe ik over de situatie denk en wat de concequenties zouden kunnen zijn van het verzetten van mijn afpraak en dat ik dit dus echt niet pik!
Maar na vrijdag, toen iedereen weer normaal deed weet ik het zo net niet meer wat ik moet doen.
Wat zouden jullie in mijn situatie doen?
Het zat namelijk zo.
Ik was dinsdag aan het werk en mijn collega vroeg of ik volgende week woensdag middag voor haar kon invallen, zij moest namelijk naar het ziekenhuis. Ik heb aangeboden dat ik de ochtend wel kon werken want die middag heb ik zelf een hele belangrijke afspraak ( notaris, voor mij op dit moment heel belangrijk). Mijn collega werd chagarijnig , ze moest hoe dan ook naar het ziekenhuis en snapte niet waarom ik mijn afspraak niet kon verzetten. Nouja pech gehad dacht ik, ik hebzelf iets heel belangrijks. Die middag ging zij eerst op pauze en daarna zou ik gaan, blijkbaar heeft ze in haar pauze aan de andere collega's uitgelegd dat zij een belangrijke afspraak had en ik niet voor haar kon invallen. Nog tijdens haar pauze kwam een andere collega naar me toe met het rooster, Kloontje; er is iets veranderd op het rooster, jij moet woensdag middag werken! Dus ik leg uit dat ik niet kan. Krijg ik als antwoord, niets mee te maken, jij moet gewoon werken woensdag middag! En weg was ze weer. Dus ik heb mijn collega na haar pauze aangesproken waarom ze het op deze manier heeft aangepakt, ik heb toch ook een hele belangrijke afspraak staan! Krijg ik als antwoord, tja daar ben je oproepkracht voor hoor! Dus ik ben met haar in discussie gegaan en we hebben daarna bijna geen woord meer met elkaar gesproken.
Thuis kreeg ik natuurlijk meteen op mijn donder van mijn vriend, ook hij heeft rekening gehouden met de afspraak en deze moet dus nu weer verzet worden.
De 2 dagen dat ik er even uit was heb ik veel last gehad van stress, hoofdpijn, pijn in de schouders en pijn in de maag. Ik heb veel na zitten denken en was er gewoon helemaal klaar mee!
Afgelopen vrijdag moest ik weer aan het werk. Ik zag er heel erg tegen op. Ik was nog zoo boos op alles en iedereen daar.
Toen ik nog maar net op het werk was kwam de collega naar me toe (collega die met de veranderingen op het rooster naar me toe kwam afgelopen dinsdag). Kloontje, jij kon woensdag eigenlijk niet werken he, nou je moet dus wel maar in plaats daarvan mag je maandag middag vrij.
Ik heb aangegeven hier over na te denken. Want mijn afsraak verzetten naar maandag lukte al niet meer dus eigenlijk zou ik maandag middag alleen maar vrij zijn voor mezelf.
Even later kwam ze weer terug. Ik red het maandag zonder jou dus je hoeft niet te komen hoor, zei ze met een vrolijk gezicht.
Ergens had ik het gevoel dat ze zelf misschien wist dat ze die dinsdag te ver was gegaan.
Wat moet ik hier nou mee, Ik was er na dinsdag helemaal klaar mee, zou mijn leidinggevende precies vertellen hoe ik over de situatie denk en wat de concequenties zouden kunnen zijn van het verzetten van mijn afpraak en dat ik dit dus echt niet pik!
Maar na vrijdag, toen iedereen weer normaal deed weet ik het zo net niet meer wat ik moet doen.
Wat zouden jullie in mijn situatie doen?
zondag 12 juli 2009 om 01:07
Leidingevende is dus op vakantie en komt pas volgende week maandag terug. Ik moet eerlijk zeggen, die dinsdag stond ik echt op ontploffen, had de neiging om mijn leidinggevende diezelfde middag nog op haar mobiel te bellen. Maar goed, ik was ook zoo boos. Nu ik het allemaal weer een beetje van me af kan zetten ben ik blij dat ik haar niet gebeld heb,
Mijn vervangende leidinggevende is waarschijnlijk de collega die dus met het rooster naar me toe is gekomen (omdat zij dus ineens over de roosters ging, ga ik hier dus vanuit), ik kon dus die middag bij niemand mijn frustratie kwijt waardoor ik het dus mee naar huis heb genomen.
Toen ik dus disndag aan het werk ging en alles goed begon, ik alle tips van dit forum in mijn hoofd heb gestampt. Ik laat mij niet ompraten wanneer ik niet kan werken, ik ben duidelijk etc. Nu ging het dan ook nog eens net om de middag waarop ik echt niet kon, waarbij ik mij nog wel beschikbaar wilde stellen voor eventueel de ochtend. En dan nog krijg ik dit op m'n dak. Het werd mij gewoon allemaal even te veel.
En wat ik dan niet snap, mijn leidinggevende vertelde mij in het begin (na mijn eerste weigering) dat ik afpraken zoveel mogelijk in mijn eigen tijd moet plannen. Ik vroeg mij ineens af, welke eigen tijd? Ik heb helemaal geen eigen tijd, het is toch al heel netjes dat ik het allemaal buiten mijn ingeroosterde dagen plan dacht ik zo.
Pff.. misschien toch wel tijd voor een gesprek.
Mijn vervangende leidinggevende is waarschijnlijk de collega die dus met het rooster naar me toe is gekomen (omdat zij dus ineens over de roosters ging, ga ik hier dus vanuit), ik kon dus die middag bij niemand mijn frustratie kwijt waardoor ik het dus mee naar huis heb genomen.
Toen ik dus disndag aan het werk ging en alles goed begon, ik alle tips van dit forum in mijn hoofd heb gestampt. Ik laat mij niet ompraten wanneer ik niet kan werken, ik ben duidelijk etc. Nu ging het dan ook nog eens net om de middag waarop ik echt niet kon, waarbij ik mij nog wel beschikbaar wilde stellen voor eventueel de ochtend. En dan nog krijg ik dit op m'n dak. Het werd mij gewoon allemaal even te veel.
En wat ik dan niet snap, mijn leidinggevende vertelde mij in het begin (na mijn eerste weigering) dat ik afpraken zoveel mogelijk in mijn eigen tijd moet plannen. Ik vroeg mij ineens af, welke eigen tijd? Ik heb helemaal geen eigen tijd, het is toch al heel netjes dat ik het allemaal buiten mijn ingeroosterde dagen plan dacht ik zo.
Pff.. misschien toch wel tijd voor een gesprek.
