Thuis
alle pijlers
overspannen door hond?
woensdag 15 april 2009 om 07:17
Ik heb sinds kort een hond. Ik wilde dat al jaren, maar ik moet zo wennen. Ik lijk wel overspannen. Ben de hele dag aan het huilen en kan niet aan haar wennen. Mijn man neemt de nachten al op zich en ik ben overdag bij haar, maar ik word soms al nerveus als ze wakker wordt overdag. Weet ik bijna niet meer wat te doen. Iedereen is dol op haar en knuffelt met haar en mij lukt het niet. Ik raak in paniek, krijg een steen in mijn maag ik kan het gewoon niet omschrijven. Ik probeer alles goed te doen, maar als dan iets niet lukt barst ik in tranen uit. Gisteravond was man weg en toen was ik weer helemaal overstuur, en moesten mijn ouders komen om mij te kalmeren. Ik weet het, het klinkt belachelijk, maar ik moet gewoon even mijn verhaal kwijt. Ik ga straks ook een afspraak maken met de dokter, want zo kan het niet langer. Wie (waarschijnlijk bijna niemand) herkent dit? Moet er overigens wel bij zeggen dat ik momenteel een hormoonbehandeling heb ivm kinderwens en een verleden heb van burn outs/overspannenheid.
donderdag 16 april 2009 om 20:06
Willemijn wat goed dat je het wat zonniger inziet na je bezoek aan de huisarts. En wat fijn dat die goed naar je luistert en blijft meedenken en je nog weer terug wil zien. En je zult zien als de hondentrainer is geweest dan zal die jou ook wat tips en trucs leren zodat de hond jouw hond wordt en je je nog prettiger met hem voelt.
donderdag 16 april 2009 om 21:48
Wat betreft het knuffelen op de grond trouwens. Mijn oude boxer heeft ook van jongs af aan bij mij op schoot gelegen als ik op de grond zat. Als pup eerst spelen en dan viel hij op schoot in slaap, en dan durfde ik niet meer te bewegen. Toen hij ouder werd lag hij op vaak op mijn schoot als ik op de grond zat. Dan was ik even van hem zeg maar.
Na helaas, 7,5 jaar is hij ook bij mij op schoot ingeslapen voor hij zijn definitieve spuitje kreeg.
Verder was hij niet verwend, niet ongehoorzaam, gewoon een doodnormale hond, maar voor mij natuurlijk een tophond!!
Mijn advies, doe wat je hart je ingeeft wat goed voor hem is, je weet zelf wel wanneer dingen wel of niet goed kunnen.
Na helaas, 7,5 jaar is hij ook bij mij op schoot ingeslapen voor hij zijn definitieve spuitje kreeg.
Verder was hij niet verwend, niet ongehoorzaam, gewoon een doodnormale hond, maar voor mij natuurlijk een tophond!!
Mijn advies, doe wat je hart je ingeeft wat goed voor hem is, je weet zelf wel wanneer dingen wel of niet goed kunnen.
vrijdag 17 april 2009 om 07:32
quote:feder schreef op 16 april 2009 @ 21:48:
Wat betreft het knuffelen op de grond trouwens. Mijn oude boxer heeft ook van jongs af aan bij mij op schoot gelegen als ik op de grond zat. Als pup eerst spelen en dan viel hij op schoot in slaap, en dan durfde ik niet meer te bewegen. Toen hij ouder werd lag hij op vaak op mijn schoot als ik op de grond zat. Dan was ik even van hem zeg maar.
Na helaas, 7,5 jaar is hij ook bij mij op schoot ingeslapen voor hij zijn definitieve spuitje kreeg.
Verder was hij niet verwend, niet ongehoorzaam, gewoon een doodnormale hond, maar voor mij natuurlijk een tophond!!
Mijn advies, doe wat je hart je ingeeft wat goed voor hem is, je weet zelf wel wanneer dingen wel of niet goed kunnen.
Mijn hond kruipt het liefst boven op me en gaat slapen. Als ze dat doet en ik moet even wat doen, leg ik haar in de bench. Vaak is ze dan gelijk wakker.
Ik vind het prettig als ze op mijn schoot ligt. Overal lees je dan weer dat je dat niet te vaak moet doen, want ze moeten hun eigen plek leren kennen etc. Ik werd/word daar zo onzeker van, maar ik denk dat ik het wel gewoon blijf doen. We merken ook dat ze echt niet de baas hier in huis is. Het is geen dominant hondje ofzo.
Wat naar dat je hond maar 7,5 is geworden. Er was ook al een reactie van een hond die maar 6 was geworden. Erg jong zeg.
Wat betreft het knuffelen op de grond trouwens. Mijn oude boxer heeft ook van jongs af aan bij mij op schoot gelegen als ik op de grond zat. Als pup eerst spelen en dan viel hij op schoot in slaap, en dan durfde ik niet meer te bewegen. Toen hij ouder werd lag hij op vaak op mijn schoot als ik op de grond zat. Dan was ik even van hem zeg maar.
Na helaas, 7,5 jaar is hij ook bij mij op schoot ingeslapen voor hij zijn definitieve spuitje kreeg.
Verder was hij niet verwend, niet ongehoorzaam, gewoon een doodnormale hond, maar voor mij natuurlijk een tophond!!
Mijn advies, doe wat je hart je ingeeft wat goed voor hem is, je weet zelf wel wanneer dingen wel of niet goed kunnen.
Mijn hond kruipt het liefst boven op me en gaat slapen. Als ze dat doet en ik moet even wat doen, leg ik haar in de bench. Vaak is ze dan gelijk wakker.
Ik vind het prettig als ze op mijn schoot ligt. Overal lees je dan weer dat je dat niet te vaak moet doen, want ze moeten hun eigen plek leren kennen etc. Ik werd/word daar zo onzeker van, maar ik denk dat ik het wel gewoon blijf doen. We merken ook dat ze echt niet de baas hier in huis is. Het is geen dominant hondje ofzo.
Wat naar dat je hond maar 7,5 is geworden. Er was ook al een reactie van een hond die maar 6 was geworden. Erg jong zeg.
vrijdag 17 april 2009 om 08:39
quote:willemijn80 schreef op 17 april 2009 @ 07:32:
[...]
Mijn hond kruipt het liefst boven op me en gaat slapen. Als ze dat doet en ik moet even wat doen, leg ik haar in de bench. Vaak is ze dan gelijk wakker.
Ik vind het prettig als ze op mijn schoot ligt. Overal lees je dan weer dat je dat niet te vaak moet doen, want ze moeten hun eigen plek leren kennen etc. Ik werd/word daar zo onzeker van, maar ik denk dat ik het wel gewoon blijf doen. We merken ook dat ze echt niet de baas hier in huis is. Het is geen dominant hondje ofzo.
Je doet het al hartstikke goed! Naar mijn mening is het helemaal niet erg om je hond bij jou in slaap te laten vallen en daarna in de bench te leggen. Ze leert echt wel dat haar bench haar plek is. Blijkbaar voelt ze zich zo op haar gemak bij jou, dat ze zelfs bij jou in slaap valt. Ik vind dat een heel goed teken.
Misschien een simpele tip om de bench leuk te maken: leg af en toe stiekem een snoepje in de bench. Als ze dan uit zichzelf de bench opzoekt, vindt ze dat snoepje en associeert ze de bench met iets leuks. Geef je ook haar eten in de bench? Dat is ook iets om haar bench leuker te maken. En voor de duidelijkheid: dit hoef je allemaal niet te doen. Doe ermee wat je wil.
[...]
Mijn hond kruipt het liefst boven op me en gaat slapen. Als ze dat doet en ik moet even wat doen, leg ik haar in de bench. Vaak is ze dan gelijk wakker.
Ik vind het prettig als ze op mijn schoot ligt. Overal lees je dan weer dat je dat niet te vaak moet doen, want ze moeten hun eigen plek leren kennen etc. Ik werd/word daar zo onzeker van, maar ik denk dat ik het wel gewoon blijf doen. We merken ook dat ze echt niet de baas hier in huis is. Het is geen dominant hondje ofzo.
Je doet het al hartstikke goed! Naar mijn mening is het helemaal niet erg om je hond bij jou in slaap te laten vallen en daarna in de bench te leggen. Ze leert echt wel dat haar bench haar plek is. Blijkbaar voelt ze zich zo op haar gemak bij jou, dat ze zelfs bij jou in slaap valt. Ik vind dat een heel goed teken.
Misschien een simpele tip om de bench leuk te maken: leg af en toe stiekem een snoepje in de bench. Als ze dan uit zichzelf de bench opzoekt, vindt ze dat snoepje en associeert ze de bench met iets leuks. Geef je ook haar eten in de bench? Dat is ook iets om haar bench leuker te maken. En voor de duidelijkheid: dit hoef je allemaal niet te doen. Doe ermee wat je wil.
vrijdag 17 april 2009 om 10:57
quote:Mariska76 schreef op 17 april 2009 @ 08:39:
[...]
Je doet het al hartstikke goed! Naar mijn mening is het helemaal niet erg om je hond bij jou in slaap te laten vallen en daarna in de bench te leggen. Ze leert echt wel dat haar bench haar plek is. Blijkbaar voelt ze zich zo op haar gemak bij jou, dat ze zelfs bij jou in slaap valt. Ik vind dat een heel goed teken.
Ik sluit me helemaal aan bij Mariska. Dat ze bij jouw in slaap valt geeft ook aan dat ze zich prettig voelt bij je. En graag bij je wil zijn.
Daarbij kan je haar op den duur ook leren dat ze alleen bij je op schoot mag op jouw uitnodiging. Want dan ben jij degene die bepaalt wanneer ze op schoot zit, en wanneer niet. Je kan honden op die manier heel veel leren. Dus bijvoorbeeld, dat ze alleen mag komen als je op je schoot klopt ofzo.
De boxer had twee baasjes en twee huizen, bij mij mocht hij dingen die hij bij zijn andere baas niet mocht. Zoals bij mij mocht hij op de bank liggen, bij zijn andere baas niet. Nooit een probleem geweest. Ze kunnen dat als het aangeleerd is prima scheiden.
[...]
Je doet het al hartstikke goed! Naar mijn mening is het helemaal niet erg om je hond bij jou in slaap te laten vallen en daarna in de bench te leggen. Ze leert echt wel dat haar bench haar plek is. Blijkbaar voelt ze zich zo op haar gemak bij jou, dat ze zelfs bij jou in slaap valt. Ik vind dat een heel goed teken.
Ik sluit me helemaal aan bij Mariska. Dat ze bij jouw in slaap valt geeft ook aan dat ze zich prettig voelt bij je. En graag bij je wil zijn.
Daarbij kan je haar op den duur ook leren dat ze alleen bij je op schoot mag op jouw uitnodiging. Want dan ben jij degene die bepaalt wanneer ze op schoot zit, en wanneer niet. Je kan honden op die manier heel veel leren. Dus bijvoorbeeld, dat ze alleen mag komen als je op je schoot klopt ofzo.
De boxer had twee baasjes en twee huizen, bij mij mocht hij dingen die hij bij zijn andere baas niet mocht. Zoals bij mij mocht hij op de bank liggen, bij zijn andere baas niet. Nooit een probleem geweest. Ze kunnen dat als het aangeleerd is prima scheiden.
vrijdag 17 april 2009 om 11:40
vrijdag 17 april 2009 om 12:01
quote:esther766 schreef op 17 april 2009 @ 11:40:
[...]
Haha Zwieber, er zijn inderdaad verrassend veel overeenkomsten. Maar gelukkig ook verschillen. Zo eet mijn zoontje bijvoorbeeld geen poep.
Mijn hond ook niet
Maar qua opvoeden zijn er wel overeenkomsten. Bij kinderen moet je ook consequent zijn en kun je het best het ongewenste gedrag negeren en het gewenste gedrag belonen. Ik ben dat inmiddels zo bij mijn hond gewend dat ik tegen mijn neefjes ook weleens "braaf" roep
En, Willemijn, met ongewenst gedrag negeren bedoel ik naturlijk niet dat je haar moet negeren als ze de tafelpoten wil opeten. Als ze bijvoorbeeld te wild speelt, te hard bijt, tegen je op springt, gromt, etc. kun je haar het best meteen negeren. Niet aankijken, omdraaien en weglopen. Als ze je tafelpoten onder handen neemt, biedt haar dan een eigen speeltje aan waar ze wel haar tanden mag in zetten. En ga er alvast van uit dat er iets stuk gaat. Bij mij waren het net nieuwe schoenen
[...]
Haha Zwieber, er zijn inderdaad verrassend veel overeenkomsten. Maar gelukkig ook verschillen. Zo eet mijn zoontje bijvoorbeeld geen poep.
Mijn hond ook niet
Maar qua opvoeden zijn er wel overeenkomsten. Bij kinderen moet je ook consequent zijn en kun je het best het ongewenste gedrag negeren en het gewenste gedrag belonen. Ik ben dat inmiddels zo bij mijn hond gewend dat ik tegen mijn neefjes ook weleens "braaf" roep
En, Willemijn, met ongewenst gedrag negeren bedoel ik naturlijk niet dat je haar moet negeren als ze de tafelpoten wil opeten. Als ze bijvoorbeeld te wild speelt, te hard bijt, tegen je op springt, gromt, etc. kun je haar het best meteen negeren. Niet aankijken, omdraaien en weglopen. Als ze je tafelpoten onder handen neemt, biedt haar dan een eigen speeltje aan waar ze wel haar tanden mag in zetten. En ga er alvast van uit dat er iets stuk gaat. Bij mij waren het net nieuwe schoenen
vrijdag 17 april 2009 om 22:34
Ik herken ook veel overeenkomsten tussen hond en kind. Inderdaad het consequent zijn, en ook de onzekerheid: "doe ik het wel goed?"
Willemijn, goed dat je de boeken even opzij hebt gelegd. In boeken wordt uitgegaan van een gemiddelde en geen enkele hond is precies gemiddeld. Als je wat meer tot rust bent gekomen, pak die boeken er dan nog eens bij, en bekijk de tips en aanwijzingen die erin staan. Degenen die je logisch en of herkenbaar in de oren klinken kun je prima eens proberen, degenen waarbij je denkt "zo is mijn hond niet" of "wat een raar verhaal" laat je lekker links liggen. Je vindt vanzelf je weg wel, en als je dat eenmaal kunt dan zijn sommige boeken en tips nog best wel handig.
En ja, 6 jaar is veel te jong om dood te gaan Ik mis hem nog elke dag.
Willemijn, goed dat je de boeken even opzij hebt gelegd. In boeken wordt uitgegaan van een gemiddelde en geen enkele hond is precies gemiddeld. Als je wat meer tot rust bent gekomen, pak die boeken er dan nog eens bij, en bekijk de tips en aanwijzingen die erin staan. Degenen die je logisch en of herkenbaar in de oren klinken kun je prima eens proberen, degenen waarbij je denkt "zo is mijn hond niet" of "wat een raar verhaal" laat je lekker links liggen. Je vindt vanzelf je weg wel, en als je dat eenmaal kunt dan zijn sommige boeken en tips nog best wel handig.
En ja, 6 jaar is veel te jong om dood te gaan Ik mis hem nog elke dag.
dinsdag 21 april 2009 om 23:23
Willemijn lekker gewoon op je eigen gevoel doen en als jij het goed vind voelen dan is het ook goed. Volgens mij komt het hardstikke goed tussen jou en de pup. Lekker he als ze op je schoot in slaap valt. Deed onze hond toen ie pup was en nu jammer genoeg niet meer. Nou ja hij is er ook wel een beetje te groot voor geworden. hihi.
woensdag 22 april 2009 om 12:21
Het gaat inmiddels best heel goed. Sinds ik bij de huisarts ben geweest merk ik echt verschil. Alles is daar echt even op een rijtje gezet als het ware. De dag daarna was ik nog wel rommelig, maar sinds vrijdag gaat het hartstikke goed. Tuurlijk heb ik mijn onzekerheden nog, maar ik heb niet meer dat 'overspannen' gevoel gehad. Kan me ook niet meer voorstellen dat ik haar terug naar de fokker wilde brengen.
De boeken ben ik ook echt mee gestopt. Ik heb ze in de kast gelegd en niet meer ingekeken. Ik zoek nog heel af en toe kleine dingen op op internet (bijv. trekken aan de lijn) en overleg met de dame van de hondenschool. Bedankt ook voor jullie tips en steun, want daar heb ik veel aan gehad en het is ook fijn om te lezen dat anderen ook hun onzekerheden hebben gehad, en dat je dus niet de enige bent.
De boeken ben ik ook echt mee gestopt. Ik heb ze in de kast gelegd en niet meer ingekeken. Ik zoek nog heel af en toe kleine dingen op op internet (bijv. trekken aan de lijn) en overleg met de dame van de hondenschool. Bedankt ook voor jullie tips en steun, want daar heb ik veel aan gehad en het is ook fijn om te lezen dat anderen ook hun onzekerheden hebben gehad, en dat je dus niet de enige bent.
