Thuis
alle pijlers
Rot gevoel: vrienden kopen huis, wij niet.
zaterdag 13 april 2024 om 20:23
Hi!
Laat ik beginnen met voorop stellen dat mijn gevoel een luxe probleem is. Daar ben ik me van bewust.Desalniettemin geeft dit dilemma me vaak een rot gevoel. Misschien hebben jullie tips en adviezen hoe hier mee om te gaan:
Ik ben begin 30, samen met mijn vriend hebben we een kind van 1,5. We wonen in de randstad en werken in het onderwijs en culturele sector. We verdienen genoeg om rond te komen, sparen is lastiger. We wonen in een sociale huurwoning met genoeg ruimte, al missen we een buiten. We zouden graag willen kopen, maar dat lijkt haast onmogelijk met ons salaris en de plek waar we willen wonen.
We hebben een fijne vriendengroep, waarvan de meeste net als wij een kind hebben. Dat is fijn en heeft ons sinds die tijd nog dichter bij elkaar gebracht.
Er is echter een verschil met onze vrienden: zij hebben allemaal een huis kunnen kopen van minimaal 4 ton ( weliswaar met hulp van ouders!) en wij komen niet eens in de buurt. Dat heeft een tijd lang niet zoveel uitgemaakt; de verschillen leken verder niet echt aanwezig. Echter, nu ons kind steeds groter wordt en we meer behoefte krijgen aan (buiten)ruimte én we weliswaar kansloos zijn op de arbeidsmarkt, komt er steeds meer jaloezie om de hoek kijken.
Ja, dat is menselijk, maar wat een rotgevoel. Op verjaardagen en borrels gaat het vaak over de koophuizen, de dure bakfietsen, ze pochen er niet mee, maar het zijn wel thema's. Logisch, want het houdt hen bezig. Bij ons begint het steeds meer te wringen. Of, ons, 'Ik' eigenlijk. Mijn vriend vindt het onzin als ik bij thuiskomst na een verjaardag huilend op de bank neerplof van jaloezie.
Ik tel mijn zegeningen, focus me op het positieve, er is zoveel om blij mee te zijn... een koophuis is zeker niet alles. En wie zegt dat die vrienden gelukkiger zijn dan wij? En toch, wat een rotgevoel bezorgd het me vaak. Ik ga nu zelfs soms niet meer naar verjaardagen en borrels omdat ik geen zin heb in dat rot gevoel achteraf ( hoe leuk het soms ook was!) Dat gras dat groener lijkt aan de overkant, daar zou ik zo graag van af willen. Of misschien wat milder...
Hebben jullie hier ervaring mee?
Laat ik beginnen met voorop stellen dat mijn gevoel een luxe probleem is. Daar ben ik me van bewust.Desalniettemin geeft dit dilemma me vaak een rot gevoel. Misschien hebben jullie tips en adviezen hoe hier mee om te gaan:
Ik ben begin 30, samen met mijn vriend hebben we een kind van 1,5. We wonen in de randstad en werken in het onderwijs en culturele sector. We verdienen genoeg om rond te komen, sparen is lastiger. We wonen in een sociale huurwoning met genoeg ruimte, al missen we een buiten. We zouden graag willen kopen, maar dat lijkt haast onmogelijk met ons salaris en de plek waar we willen wonen.
We hebben een fijne vriendengroep, waarvan de meeste net als wij een kind hebben. Dat is fijn en heeft ons sinds die tijd nog dichter bij elkaar gebracht.
Er is echter een verschil met onze vrienden: zij hebben allemaal een huis kunnen kopen van minimaal 4 ton ( weliswaar met hulp van ouders!) en wij komen niet eens in de buurt. Dat heeft een tijd lang niet zoveel uitgemaakt; de verschillen leken verder niet echt aanwezig. Echter, nu ons kind steeds groter wordt en we meer behoefte krijgen aan (buiten)ruimte én we weliswaar kansloos zijn op de arbeidsmarkt, komt er steeds meer jaloezie om de hoek kijken.
Ja, dat is menselijk, maar wat een rotgevoel. Op verjaardagen en borrels gaat het vaak over de koophuizen, de dure bakfietsen, ze pochen er niet mee, maar het zijn wel thema's. Logisch, want het houdt hen bezig. Bij ons begint het steeds meer te wringen. Of, ons, 'Ik' eigenlijk. Mijn vriend vindt het onzin als ik bij thuiskomst na een verjaardag huilend op de bank neerplof van jaloezie.
Ik tel mijn zegeningen, focus me op het positieve, er is zoveel om blij mee te zijn... een koophuis is zeker niet alles. En wie zegt dat die vrienden gelukkiger zijn dan wij? En toch, wat een rotgevoel bezorgd het me vaak. Ik ga nu zelfs soms niet meer naar verjaardagen en borrels omdat ik geen zin heb in dat rot gevoel achteraf ( hoe leuk het soms ook was!) Dat gras dat groener lijkt aan de overkant, daar zou ik zo graag van af willen. Of misschien wat milder...
Hebben jullie hier ervaring mee?
alisa010 wijzigde dit bericht op 13-04-2024 22:30
0.14% gewijzigd
zaterdag 13 april 2024 om 21:22
Jaloezie is echt geen mooie eigenschap.
Wat hebben jullie al gedaan om je situatie te verbeteren als je dit zo graag wil? Omscholing? Meer werken zodat er meer gespaard kan worden. Hoe graag wil je het echt en welke offers wil je brengen? Misschien een woonplaats in de omgeving die net een stukje goedkoper is? Of een huis met een slaapkamer minder dan je zoekt etc.
Wat hebben jullie al gedaan om je situatie te verbeteren als je dit zo graag wil? Omscholing? Meer werken zodat er meer gespaard kan worden. Hoe graag wil je het echt en welke offers wil je brengen? Misschien een woonplaats in de omgeving die net een stukje goedkoper is? Of een huis met een slaapkamer minder dan je zoekt etc.
zaterdag 13 april 2024 om 21:24
Je hebt geen invloed op wat ze zenden, bijvoorbeeld op die verjaardagen en feestjes, maar wel op de manier waarop jij het ontvangt.
Jullie tijd komt nog wel, echt wel. En zij hebben het kennelijk voor elkaar gekregen met hulp van ouders, wat wil zeggen dat het hen in de basis dus óók niet lukt. Probeer vooral de overeenkomsten te blijven zien (jullie kinderen en misschien werk/sport/hobby’s) om de vriendschappen niet te laten verwateren, en houd vertrouwen in jullie eigen situatie. Ja het is rot, maar het blijft niet altijd zo.
En als je er eerlijk doorheen prikt (je mag die kwetsbaarheid best tonen), dan zal je zien dat anderen kunstgras hebben, een door een ander betaalde hovenier, of er keihard voor werken. Bij niemand is en blijft het gras groen zonder onderhoud.
Wij rijden bijvoorbeeld ook een hele dure bakfiets, maar die hebben we gekregen. Dat weet niemand.
Jullie tijd komt nog wel, echt wel. En zij hebben het kennelijk voor elkaar gekregen met hulp van ouders, wat wil zeggen dat het hen in de basis dus óók niet lukt. Probeer vooral de overeenkomsten te blijven zien (jullie kinderen en misschien werk/sport/hobby’s) om de vriendschappen niet te laten verwateren, en houd vertrouwen in jullie eigen situatie. Ja het is rot, maar het blijft niet altijd zo.
En als je er eerlijk doorheen prikt (je mag die kwetsbaarheid best tonen), dan zal je zien dat anderen kunstgras hebben, een door een ander betaalde hovenier, of er keihard voor werken. Bij niemand is en blijft het gras groen zonder onderhoud.
Wij rijden bijvoorbeeld ook een hele dure bakfiets, maar die hebben we gekregen. Dat weet niemand.
meauve01 wijzigde dit bericht op 13-04-2024 21:26
24.30% gewijzigd
zaterdag 13 april 2024 om 21:24
Team vriend. Er zijn mensen die dromen van het leven wat jij hebt TO, al snap ik ook wel dat het soms kan wringen. Maar je maakt het wel erg groot voor jezelf nu en dat maakt alles alleen maar lastiger en moeilijker, terwijl het tegelijkertijd ook niks oplost. Wees gewoon wat liever voor jezelf.
Ik vind trouwens dat stukje uit het liedje 'always wear sunscreen' een goede.
Don’t waste your time on jealousy;
sometimes you’re ahead,
sometimes you’re behind
the race is long, and in the end,
it’s only with yourself.
Ik vind trouwens dat stukje uit het liedje 'always wear sunscreen' een goede.
Don’t waste your time on jealousy;
sometimes you’re ahead,
sometimes you’re behind
the race is long, and in the end,
it’s only with yourself.
viamia wijzigde dit bericht op 13-04-2024 21:30
11.27% gewijzigd
zaterdag 13 april 2024 om 21:27
Ik ben niet zo hard voor jou.
Je mag best rouwen om datgene wat je graag had gewild en nu nog steeds niet hebt. Dat je ermee bezig bent en het toch niet voor elkaar krijgt.
Wees niet zo hard voor jezelf.
Ja, je zit nu niet waar je wilt zijn. En heel veel mensen zitten zoals jullie klem. En je mag daar ook verdrietig om zijn.
En nu kijken hoe je dat wat je echt graag wilt, voor elkaar kunt krijgen. Zet het om in daadkracht, een plan, vraag vrienden hoe ze het gelukt is en neem alle tips ter harte.
Je mag best rouwen om datgene wat je graag had gewild en nu nog steeds niet hebt. Dat je ermee bezig bent en het toch niet voor elkaar krijgt.
Wees niet zo hard voor jezelf.
Ja, je zit nu niet waar je wilt zijn. En heel veel mensen zitten zoals jullie klem. En je mag daar ook verdrietig om zijn.
En nu kijken hoe je dat wat je echt graag wilt, voor elkaar kunt krijgen. Zet het om in daadkracht, een plan, vraag vrienden hoe ze het gelukt is en neem alle tips ter harte.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
zaterdag 13 april 2024 om 21:29
Ik denk dat veel mensen wel van tijd tot tijd afgunstig kunnen zijn op een ander afhankelijk van het onderwerp.
Maar om vrienden te mijden en na afloop huilend op de bank te gaan zitten, gaat wel heel ver. Lijkt mij voor jezelf ook niet leuk. Ik herken het wel enigszins van vroeger, toen zwanger blijven niet vanzelfsprekend was. Heel veel ‘exposure’ heeft toen geholpen (wèl op kraamvisite gaan, wel een middagje oppassen op een baby). Zodat ik weer wat zaken in perspectief kon zien.
En iets praktisch: mijn beste vriendin werd tijdens haar zwangerschap plotseling weduwe. Zij heeft jaren moeten sappelen (zeker tijdens die crisis) om dat spreekwoordelijke flatje drie hoog achter nog te kunnen betalen. Zij heeft toen een volkstuintje gehuurd met een krakkemikkig schuurtje erop. Dat werd de tuin in de lente en zomer voor de kleine en daar hebben wij menig avond gezeten met onze pootjes in een voetbad en een fles goedkope Chardonnay op de tafel. Ze liet er snijbloemen groeien en die ruilde ze met anderen tegen groente en fruit die zij weer teelden in hun tuintje.
Maar om vrienden te mijden en na afloop huilend op de bank te gaan zitten, gaat wel heel ver. Lijkt mij voor jezelf ook niet leuk. Ik herken het wel enigszins van vroeger, toen zwanger blijven niet vanzelfsprekend was. Heel veel ‘exposure’ heeft toen geholpen (wèl op kraamvisite gaan, wel een middagje oppassen op een baby). Zodat ik weer wat zaken in perspectief kon zien.
En iets praktisch: mijn beste vriendin werd tijdens haar zwangerschap plotseling weduwe. Zij heeft jaren moeten sappelen (zeker tijdens die crisis) om dat spreekwoordelijke flatje drie hoog achter nog te kunnen betalen. Zij heeft toen een volkstuintje gehuurd met een krakkemikkig schuurtje erop. Dat werd de tuin in de lente en zomer voor de kleine en daar hebben wij menig avond gezeten met onze pootjes in een voetbad en een fles goedkope Chardonnay op de tafel. Ze liet er snijbloemen groeien en die ruilde ze met anderen tegen groente en fruit die zij weer teelden in hun tuintje.
Nee heb je, ja kun je krijgen
zaterdag 13 april 2024 om 21:33
Huilend op de bank neerploffen omdat je vrienden een koopwoning hebben en jij niet, is vrij extreem. Jaloezie is niet mooi, maar wel menselijk, maar dit gaat echt wel ver.
Misschien overwegen om hulp te zoeken om in deze gevoelens te gaan spitten, óf om constructiever om te gaan met proberen je wens te realiseren.
Misschien overwegen om hulp te zoeken om in deze gevoelens te gaan spitten, óf om constructiever om te gaan met proberen je wens te realiseren.
zaterdag 13 april 2024 om 21:35
Ik geef eerlijk toe: ik vind wat ik heb ook belangrijk. Maar wel wat ík heb, niet wat een ander heeft, zoals jij in je eerste zin ook zegt. Niets mis met blij zijn met materiële dingen. Wel iets mis met je blind staren op materiële dingen van een ander.
zaterdag 13 april 2024 om 21:39
En in een sociale huurwoning zitten, niet eens particulier a 1400 euro zoals vele woningen in de randstad.
To je bent verantwoordelijk voor je eigen geluk. Iets met eigen keuzes en gevolgen. 1 van jullie koos een baan waar weinig geld in te verdienen valt, hebben een kndje dus wellicht ook parttime?
Ik kwam uit een scheiding, kreeg geen sociale hiurwoning want stond niet 15+ jaar ingeschreven en geen urgentie. Verdiende te weinig voor particuliere huur en om iets te kunnen kopen waar ook de kinderen een slaapplek zouden hebben verdiende ik niet genoeg. De enige optie was 40 uur gaan werken om meer inkomen te vergaren.
Wanneer het je zo dwars zit dat het zo'n grote impact heeft dat je liever niet meer bij vrienden langs wil gaan, ga dan opezoek naar besparingsideeen. Wanneer je sociaal huurt als 2 verdiener moet er echt wel te besparen en te sparen zijn. Ga opzoek naar een andere baan of zoek een andere manier om aan extra inkomsten te komen.
Niet leuk, vast even aanpoten en vervelend wat soberder te leven. Maar als je een doel hebt, zul je er zelf echt actie op moeten ondernemen. Een huis komt echt niet zomaar aanwaaien.
zaterdag 13 april 2024 om 21:40
Maar hoeveel van die mensen komen huilend thuis en ontlopen hun vrienden dan maar?Fairway schreef: ↑13-04-2024 20:50Dat dus. En bovendien, het kan altijd groter en mooier. Wedden dat de vrienden van TO met jaloezie kijken naar hun vrienden met een aanlegsteiger in de achtertuin? Of twee dure leasewagens voor de deur? Er is altijd wel wat om jaloers op te zijn. Het houdt niet snel op.
Kijk dus waar je voor jezelf echt ontevreden over bent en probeer daar wat andere keuzes in te maken. Mij lijkt het niet kunnen sparen een groter probleem dan het huis van je vrienden TO!
Dat ken ik enkel van vrouwen met een extreme kinderwens, waar het niet bij lukt. Dus geen partner, gezin niet verder uitbreisen of helemaal niet.
En enkel van het forum.
Natuurlijk begrijp ik het als kindvrije niet, maar ik heb er wel begrip voor. Aan kinderloosheid kun je vaak weinig doen.
Ben je ziek en ben je daardoor jaloers of verdrietig. Dat begrijp ik ook.
En natuurlijk begrijp ik wel dat een financiële situatie niet zomaar op te lossen is. Maar we hebben het over 2 volwassen met een baan, een sociale huurwoning en één kind. Zijn echt alle mogelijkheden al uitgespeeld?
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
zaterdag 13 april 2024 om 21:50
Dit inderdaad. Met een goede baan in de IT kun je in je eentje al snel 4 ton lenen. Zou je ook kunnen doen als dat huis zo belangrijk voor je is.pompelmoentje schreef: ↑13-04-2024 21:21Eens.
En als je dan zo graag meer geld wil dan kun je je laten omscholen en een baan zoeken waarmee je meer verdient.
zaterdag 13 april 2024 om 21:51
Jaloezie is menselijk maar huilend op de bank ploffen van jaloezie gaat wel heel ver. Er is altijd wel iemand die mooier woont, een duurdere auto rijdt, vaker en luxer op vakantie gaat etc. etc.
Het klinkt echt heel afgezaagd maar met dankbaar zijn voor wat je hebt kom je een heel eind. Of je gelukkig kan zijn of niet hangt echt niet af van een koophuis.
Het klinkt echt heel afgezaagd maar met dankbaar zijn voor wat je hebt kom je een heel eind. Of je gelukkig kan zijn of niet hangt echt niet af van een koophuis.
zaterdag 13 april 2024 om 21:52
Die snap ik ook niet, je werkt toch in het onderwijs?. Dat is toch niet slecht verdienen!.Gemberthee schreef: ↑13-04-2024 21:33Wat bedoel je met: "we weliswaar kansloos zijn op de arbeidsmarkt"?
zaterdag 13 april 2024 om 21:53
zaterdag 13 april 2024 om 21:58
Meh, neem de basis klasseassistenten die vaak maar parttime mogen komen voor een laag loon en bijna overal aan het wegbezuinigd worden of kleine tijdelijke contracten krijgen omdat er meer budget voor een leerkracht betaald moet worden.
zaterdag 13 april 2024 om 22:03
Klopt.
Maar dan zou to beter kunnen schrijven:
Ik ben onderwijsassistent/klassenassistent/werk op het secretariaat van de school.
Er wordt echter de indruk gewekt dat er iemand voor de klas staat.
zaterdag 13 april 2024 om 22:08
Precies. Als je secretaresse van een schooldirecteur bent, zul je dat waarschijnlijk niet omschrijven als 'ik werk in het onderwijs '. Volop faciliterend personeel in het onderwijs, maar zeggen dat je in het onderwijs werkt, doe je in mijn ogen alleen als je voor de klas staat.debuurvrouw schreef: ↑13-04-2024 22:03Klopt.
Maar dan zou to beter kunnen schrijven:
Ik ben onderwijsassistent/klassenassistent/werk op het secretariaat van de school.
Er wordt echter de indruk gewekt dat er iemand voor de klas staat.
zaterdag 13 april 2024 om 22:10
Als je ook een koophuis wilt, ga er dan voor. Maak een plan en zorg voor meer inkomen. Neem er een baan bij, ga studeren, solliciteren, whatever.
Als je vrienden als stel hun ouders nodig hebben om 4 ton op te hoesten, dan zijn ze zeker geen ceo bij een of andere multinational.
En een bakfiets als statussymbool? Ik ken een hoop mensen die een bakfiets voor snobs vinden. En dat is geen compliment. Maar wil je er ook de show mee stelen, dan neem een krantenwijk en haal er een van marktplaats als het geld bijeen is.
Als je vrienden als stel hun ouders nodig hebben om 4 ton op te hoesten, dan zijn ze zeker geen ceo bij een of andere multinational.
En een bakfiets als statussymbool? Ik ken een hoop mensen die een bakfiets voor snobs vinden. En dat is geen compliment. Maar wil je er ook de show mee stelen, dan neem een krantenwijk en haal er een van marktplaats als het geld bijeen is.
zaterdag 13 april 2024 om 22:12
Ik sluit me hierbij aan. Je had het graag anders gewild, maar het is nu niet haalbaar. Ik snap wel dat je graag een buitenruimte voor je kind hebt, en nu het gevoel hebt dat je 'vastzit'. En wat Doreia zegt, zet het om in een plan.Doreia* schreef: ↑13-04-2024 21:27Ik ben niet zo hard voor jou.
Je mag best rouwen om datgene wat je graag had gewild en nu nog steeds niet hebt. Dat je ermee bezig bent en het toch niet voor elkaar krijgt.
Wees niet zo hard voor jezelf.
Ja, je zit nu niet waar je wilt zijn. En heel veel mensen zitten zoals jullie klem. En je mag daar ook verdrietig om zijn.
En nu kijken hoe je dat wat je echt graag wilt, voor elkaar kunt krijgen. Zet het om in daadkracht, een plan, vraag vrienden hoe ze het gelukt is en neem alle tips ter harte.
Ik heb het idee dat je in je hoofd ook vast zit, dat je denkt dat het jullie niet gaat lukken. Maar er is zoveel meer mogelijk dan je denkt, je moet het alleen echt willen (en er dus dingen voor willen opgeven) én veel geduld hebben.
Dus, als je echt een koophuis wilt:
- Moeten jullie (liefst beiden) een baan vinden die beter betaalt, desnoods (tijdelijk) in een andere sector. En dit uiteraard afwegen tegen kosten van kinderopvang als je dat hebt.
- Moet je onnodige of luxe uitgaven voor een paar jaar opgeven, budget koken ipv uit eten, misschien minder vaak of minder ver op vakantie, tweedehands kopen ipv nieuw etc.
- Kun je kijken naar extra (online) inkomsten die je naast je baan kunt doen.
- Moet je misschien consessies doen over de locatie/oppervlakte van het huis wat je gaat kopen.
Of je maakt een keus om gewoon van het leven te genieten en niet zo hard te gaan werken, zodat je gewoon in balans bent. Een koopwoning kost trouwens ook echt klauwen met geld, zeker als je moet verbouwen of veel onderhoud hebt, en met een huis van 4 ton betaal je ook een aardige hypotheek. Dus staar je daar ook niet blind op. Misschien wil je wel meer tijd met je kind ipv meer gaan werken.
Het ligt er dus net aan wat je wilt, maar als je grote dromen hebt, hangt er ook een prijs aan helaas. Niet iedereen heeft ouders die helpen bij de aankoop van een woning, in die zin is het ook niet altijd eerlijk verdeeld. Dus maak een keuze en een plan, en ga er dan voor.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
