Thuis
alle pijlers
Viva’s hondenveldje
vrijdag 10 januari 2020 om 09:52
Er zijn hier kattenkletstopics, er zijn zwanger willen worden in 2023 kletstopics en er zijn topics voor vrekken en mensen met liefdesverdriet.
Dus wáárom is er geen hondenkletstopic?!?!!
Nu zit ik in een soort postnatale puppybubbel en kan ik de hele dag wel over de nagel aan mijn doodskist mijn allerliefste harige vriend kletsen, maar mogelijk zijn er andere mensen die verhalen, weetjes, vragen en dergelijke willen delen?
Mocht je een hond overwegen, kijk dan eerst dit:
https://youtu.be/c4q3n8SSxUA
En verder wees welkom!
Dus wáárom is er geen hondenkletstopic?!?!!
Nu zit ik in een soort postnatale puppybubbel en kan ik de hele dag wel over de nagel aan mijn doodskist mijn allerliefste harige vriend kletsen, maar mogelijk zijn er andere mensen die verhalen, weetjes, vragen en dergelijke willen delen?
Mocht je een hond overwegen, kijk dan eerst dit:
https://youtu.be/c4q3n8SSxUA
En verder wees welkom!
woensdag 12 februari 2020 om 22:17
Het hondenkind wordt in april 2 jaar. Ik ben bang dat het blijvend is
woensdag 12 februari 2020 om 22:24
Nou, toch een heel snugger diertje! Rustig blafje. Er zijn honden die de hele fundering van het huis hadden gesloopt. Of je hebt er eentje zoals die van mij: lekker gaan zitten mokken dat ze je vergeten zijn en je snuit houden want ‘nu hoeft het ook niet meer’. Zit ‘ie doodleuk twee uur in de garage tussen de zakken potgrond in het donker terwijl de halve buurt al gealarmeerd is en de dierenambulance plechtig heeft beloofd naar hem uit te kijken.
woensdag 12 februari 2020 om 23:24
Hij is een slimmerikje, soms té slim. Oh wat erg, heb je toevallig ook een teckel?lemoos2 schreef: ↑12-02-2020 22:24Nou, toch een heel snugger diertje! Rustig blafje. Er zijn honden die de hele fundering van het huis hadden gesloopt. Of je hebt er eentje zoals die van mij: lekker gaan zitten mokken dat ze je vergeten zijn en je snuit houden want ‘nu hoeft het ook niet meer’. Zit ‘ie doodleuk twee uur in de garage tussen de zakken potgrond in het donker terwijl de halve buurt al gealarmeerd is en de dierenambulance plechtig heeft beloofd naar hem uit te kijken.
mijn oudste teckel was vorig jaar zomer met riem en al uit de voortuin ontsnapt omdat hij een kat spotte en liep ergens aan de overkant tussen de huizen door. Ik zoeken, komt er opeens een verbaasde meneer met teckel aan de lijn aanlopen. Was hij gewoon bij die mensen achterom naar binnen gegaan, op de bank gesprongen en lekker kwispelend gaan liggen. Ook zo'n verschutting haha.
woensdag 12 februari 2020 om 23:46
Arnica25 schreef: ↑12-02-2020 23:24Hij is een slimmerikje, soms té slim. Oh wat erg, heb je toevallig ook een teckel?
Ik zou zo’n buurteckeltje heel geinig vinden. Zie het al helemaal voor mij, floep, ligt er zo’n worsthondje op je zonnebedje. Snap die man wel, zou ook denken “Tjemig, ligt vast ergens een baasje op de grond in een of andere acute noodsituatie”. Onze buurhond is een blij ei (labrador), die is zo trots op zijn ondermijning van het hekwerk dat hij altijd wel even letterlijk zijn neus in de tuin steekt. Zie je ineens zo’n blije hondensnoet onder de klimop vandaan komen. En de buurvrouw maar strategisch rozenstruikjes planten, hahaha.Onze hond is een terriermixje.
donderdag 13 februari 2020 om 08:22
Ik ben even kwijt wie het vroeg maar ik heb nog een dingetjes wat ik onderschat heb...
Uit je bed komen en ontdekken dat je hond s'nachts aan de diarree is gegaan
Nou was de ontdekking niet heel verrassend aangezien de geur het al had verraden voor ik iets had gezien
Arm nakomertje hopelijk knapt ze snel op
Uit je bed komen en ontdekken dat je hond s'nachts aan de diarree is gegaan
Nou was de ontdekking niet heel verrassend aangezien de geur het al had verraden voor ik iets had gezien
Arm nakomertje hopelijk knapt ze snel op
Soms praat ik tegen mezelf, dan moeten we allebei lachen.
donderdag 13 februari 2020 om 08:27
Tover-Feetje schreef: ↑13-02-2020 08:22Ik ben even kwijt wie het vroeg maar ik heb nog een dingetjes wat ik onderschat heb...
Uit je bed komen en ontdekken dat je hond s'nachts aan de diarree is gegaan
Nou was de ontdekking niet heel verrassend aangezien de geur het al had verraden voor ik iets had gezien
Arm nakomertjes hopelijk knapt ze snel op
Oh bah! Sneu voor nakomertje, maar ook voor jou!
Daarom ben ik zo “blij” dat puberpup mij wakker maakt als hij buikpijn heeft. Het is geen feestje om ‘s nachts in je badjas in de tuin te staan, maar ik verkies het toch echt boven het huis poetsen bij het opstaan!
donderdag 13 februari 2020 om 08:58
Ah die man had wel meer gekke ideeen. En maar roepen ‘ik heb 200 herders opgevoed’. Wat ook wel klopte, maar niet op een manier die ik wil nadoen. Als zijn hond een speeltje aan hem gaf borg hij het op, want de hond moest leren dat het initiatief tot spelen nóóit bij hem vandaan mocht komen. Alleen de baas mocht dat. Ik werd daar niet blij van.
donderdag 13 februari 2020 om 09:01
@Arnica, mijn vorige hond was ook eens weggelopen.
Wij hebben een tuin met rondom 2 meter hoge schutting, dus die kon nergens heen, dacht ik altijd.
We hadden alleen een klein stukje van zo’n 2 meter met hele dichte hoge prikkelstruiken van 2 meter hoog, en daar stond slechts een hek van 1,20 meter hoog tussen. Je raadt het al...
Het was een bloedhete dag en ik zat binnen op de laptop te werken in slechts een flodderjurkje, toen ik hem opeens mistte. Ik raakte echt volledig in paniek, dus ik schoot snel wat “nette” kleren aan (doorzichtig bloesje zonder BH, schoenen ook vergeten
) en rende verwilderd en al schreeuwend door de buurt.
Achter ons huis zit een boerderij met weiland en daarachter ligt weer een doodlopende straat met hier en daar een huis. Wat bleek: de hond was dus dat weiland overgestoken en bij mensen aan het eind van die doodlopende straat via de openstaande deuren naar binnen gewandeld. Die mensen schrokken zich rot en vonden hem maar eng, maar ze meenden de bejaarde Boxer van mijn 90+jarige buurvrouw in mijn puber te herkennen. Die bejaarde Boxer werd vaak uitgelaten door de kinderen van de boerderij achter ons, en dus hadden die mensen de boerin maar gebeld.
De boerin ziet mij vervolgens schreeuwen, dus schreeuwt terug of ik soms een hond zoek en waar hij is. Terwijl ik - nog altijd in paniek - als een idioot die kant op ren, pakt de boerin heel lief haar auto en raced achter me aan, zodat ik halverwege bij haar in kon stappen en we er nog sneller waren. We komen aan bij die mensen, ik stap uit, ik roep, en....
daar komt heel enthousiast mijn puber op me af gerend met een kop van “hé, wat leuk, jij ook hier?”
En pas op dat moment realiseerde ik me dat ik in alle paniek ook helemaal geen tuigje of riem ofzo mee had genomen. Gelukkig zag de boerin dat ook, en bood zij aan om ons met haar keurig schone auto thuis te brengen, terwijl de hond na zijn avontuur onder de modder zat. En nee hoor, ik hoefde echt de auto niet schoon te maken, want die was tenslotte bedoeld voor vervoer.
Je begrijpt dat ik dezelfde dag nog met een enorme bos bloemen bij de boerin op de stoep stond!
Wij hebben een tuin met rondom 2 meter hoge schutting, dus die kon nergens heen, dacht ik altijd.
We hadden alleen een klein stukje van zo’n 2 meter met hele dichte hoge prikkelstruiken van 2 meter hoog, en daar stond slechts een hek van 1,20 meter hoog tussen. Je raadt het al...
Het was een bloedhete dag en ik zat binnen op de laptop te werken in slechts een flodderjurkje, toen ik hem opeens mistte. Ik raakte echt volledig in paniek, dus ik schoot snel wat “nette” kleren aan (doorzichtig bloesje zonder BH, schoenen ook vergeten
) en rende verwilderd en al schreeuwend door de buurt.Achter ons huis zit een boerderij met weiland en daarachter ligt weer een doodlopende straat met hier en daar een huis. Wat bleek: de hond was dus dat weiland overgestoken en bij mensen aan het eind van die doodlopende straat via de openstaande deuren naar binnen gewandeld. Die mensen schrokken zich rot en vonden hem maar eng, maar ze meenden de bejaarde Boxer van mijn 90+jarige buurvrouw in mijn puber te herkennen. Die bejaarde Boxer werd vaak uitgelaten door de kinderen van de boerderij achter ons, en dus hadden die mensen de boerin maar gebeld.
De boerin ziet mij vervolgens schreeuwen, dus schreeuwt terug of ik soms een hond zoek en waar hij is. Terwijl ik - nog altijd in paniek - als een idioot die kant op ren, pakt de boerin heel lief haar auto en raced achter me aan, zodat ik halverwege bij haar in kon stappen en we er nog sneller waren. We komen aan bij die mensen, ik stap uit, ik roep, en....
daar komt heel enthousiast mijn puber op me af gerend met een kop van “hé, wat leuk, jij ook hier?”
En pas op dat moment realiseerde ik me dat ik in alle paniek ook helemaal geen tuigje of riem ofzo mee had genomen. Gelukkig zag de boerin dat ook, en bood zij aan om ons met haar keurig schone auto thuis te brengen, terwijl de hond na zijn avontuur onder de modder zat. En nee hoor, ik hoefde echt de auto niet schoon te maken, want die was tenslotte bedoeld voor vervoer.
Je begrijpt dat ik dezelfde dag nog met een enorme bos bloemen bij de boerin op de stoep stond!
donderdag 13 februari 2020 om 09:29
Ik had gister een prima dag en een ellendige dag. In de ochtend wandeling in het bos, en hij gedroeg zich kéurig. Niet naar hondjes toe als ik nee zei, lekker stoeien met een leuke hond, met een klein hondje dat niet wilde spelen gewoon lekker een stukje meegelopen en gesnuffeld. Het was helemaal leuk.
In de middag had ik een wandeling gepland met 3 andere honden. En op het laatste moment zag ik dat er ook een ridgeback van dezelfde leeftijd meeging. Dus ik twijfelde al wat maar hij was zo braaf dat ik toch ging. Na 15 minuten omgekeerd en naar huis gegaan omdat de ridgeback in kwestie nogal bang uitgevallen was en mijn monster daar leuk op reageerde door hem op z’n rug te leggen tot hij piepte. Dat gebeurde een aantal keer, en toen was ik het zat. Hij was er namelijk wel in te corrigeren. Dan bleef hij uit de buurt, en als hij op die ridgeback afstormde en ik riep nee, dan liep hij er langs van ‘ik liep hier gewoon toevallig’ en ging snuffelen, maar dan rende die ridgeback even later weer op hem af en sprong op z’n rug. En daar gingen we weer. Maar omdat het andere hondje schattig en bang is en lekker wil spelen is mijn hond de etterbak zo op het oog. Maar de combi was duidelijk niet handig dus ik ben maar vertrokken. Dat was dus 0,75 ipv 4 km wandelen.
Maar dan baal ik wel echt enorm. Ook omdat je adviezen krijgt van ‘laat ze het zelf maar uitzoeken’ maar dat wil ik niet want die andere hond bijt niet van zich af dus die van mij gaat niet stoppen. Ik kan hem laten stoppen, maar als die ander hem weer opzoekt kan ik ook niks beginnen nog.
Ik denk dat ik leeftijdsgenoten maar even ga mijden tijdens wandelingen
In de middag had ik een wandeling gepland met 3 andere honden. En op het laatste moment zag ik dat er ook een ridgeback van dezelfde leeftijd meeging. Dus ik twijfelde al wat maar hij was zo braaf dat ik toch ging. Na 15 minuten omgekeerd en naar huis gegaan omdat de ridgeback in kwestie nogal bang uitgevallen was en mijn monster daar leuk op reageerde door hem op z’n rug te leggen tot hij piepte. Dat gebeurde een aantal keer, en toen was ik het zat. Hij was er namelijk wel in te corrigeren. Dan bleef hij uit de buurt, en als hij op die ridgeback afstormde en ik riep nee, dan liep hij er langs van ‘ik liep hier gewoon toevallig’ en ging snuffelen, maar dan rende die ridgeback even later weer op hem af en sprong op z’n rug. En daar gingen we weer. Maar omdat het andere hondje schattig en bang is en lekker wil spelen is mijn hond de etterbak zo op het oog. Maar de combi was duidelijk niet handig dus ik ben maar vertrokken. Dat was dus 0,75 ipv 4 km wandelen.
Maar dan baal ik wel echt enorm. Ook omdat je adviezen krijgt van ‘laat ze het zelf maar uitzoeken’ maar dat wil ik niet want die andere hond bijt niet van zich af dus die van mij gaat niet stoppen. Ik kan hem laten stoppen, maar als die ander hem weer opzoekt kan ik ook niks beginnen nog.
Ik denk dat ik leeftijdsgenoten maar even ga mijden tijdens wandelingen
donderdag 13 februari 2020 om 09:36
Th∅rdis schreef: ↑13-02-2020 08:58Ah die man had wel meer gekke ideeen. En maar roepen ‘ik heb 200 herders opgevoed’. Wat ook wel klopte, maar niet op een manier die ik wil nadoen. Als zijn hond een speeltje aan hem gaf borg hij het op, want de hond moest leren dat het initiatief tot spelen nóóit bij hem vandaan mocht komen. Alleen de baas mocht dat. Ik werd daar niet blij van.
Wat een vreselijke manier van omgaan met je hond(en). Doe mij dan maar een iets minder strak afgetraind exemplaar, dat ook nog iets van een eigen leven leidt.
(Zoals de mijne, die nu nog altijd uitslaapt en voorlopig nog niet van plan lijkt om met dat pokkenweer van het bed af te komen om naar buiten te gaan).
donderdag 13 februari 2020 om 09:42
Ik snap je frustratie helemaal. Zelf uit laten zoeken is prima, maar tot op zekere hoogte. Als het niet leuk meer is, dan houdt het inderdaad even op met de wandeling.
Maar je kunt je afvragen of het echt niet leuk meer was, aangezien de andere hond hem wel op bleef zoeken. Die vond het dus kennelijk een wat minder groot probleem dan jij
Maar troost je met de gedachte dat omkeren en uit de situatie stappen ook een correctie is, en jouw hond vanzelf doorkrijgt dat dit het gevolg is van zijn gedrag. Ik zou de situatie dus niet helemaal gaan mijden, maar wel eruit stappen als je vindt dat dit nodig is, net zolang totdat het kwartje is gevallen.
donderdag 13 februari 2020 om 10:05
Tijdelijk andere honden negeren hebben wij ook een tijdje moeten doen toen de Hongaar 9 maanden was. Wat een puber testosteron komt er dan uit. Elke reu vond het nodig om als een buurtvader mijn testosteronbommetje te corrigeren. En echt, het was een faaasaaaase die voorbij gaat.
Hoewel ik dan afgelopen zondag wel ineens op de hei lag ipv liep, omdat ik vond dat ik in moest grijpen in gegrom tussen onze 3 jarigenHongaar en een grommende en bijtende bull kruisingpuber. Even een staar-wedstrijd vind ik prima, maar zodra er tanden ontbloot worden In de buurt van eromheen dartelende puppies van een ander, houdt het op.
Overigens heb ik ooit de mega harige hond van een vrouw uit de buurt teruggebracht. Die zat doodleuk in mijn voortuin. Aangelijnd, naar haar huis gelopen en aangebeld. Haar reactie ‘goh, hebben jullie tegenwoordig ook een harige hond?’. Euh nee- dit is die van jullie. Hond toch maar naar binnen geduwd, waarna zij de deur dichtdeed.
De Buuf kwam later een grote reep chocola brengen en uitleggen dat ze hem nog niet gemist had en totaal verbouwereerd was toen ze mij en de hond zag.
Hoewel ik dan afgelopen zondag wel ineens op de hei lag ipv liep, omdat ik vond dat ik in moest grijpen in gegrom tussen onze 3 jarigenHongaar en een grommende en bijtende bull kruisingpuber. Even een staar-wedstrijd vind ik prima, maar zodra er tanden ontbloot worden In de buurt van eromheen dartelende puppies van een ander, houdt het op.
Overigens heb ik ooit de mega harige hond van een vrouw uit de buurt teruggebracht. Die zat doodleuk in mijn voortuin. Aangelijnd, naar haar huis gelopen en aangebeld. Haar reactie ‘goh, hebben jullie tegenwoordig ook een harige hond?’. Euh nee- dit is die van jullie. Hond toch maar naar binnen geduwd, waarna zij de deur dichtdeed.
De Buuf kwam later een grote reep chocola brengen en uitleggen dat ze hem nog niet gemist had en totaal verbouwereerd was toen ze mij en de hond zag.
donderdag 13 februari 2020 om 10:13
Maandag27 schreef: ↑13-02-2020 10:05Overigens heb ik ooit de mega harige hond van een vrouw uit de buurt teruggebracht. Die zat doodleuk in mijn voortuin. Aangelijnd, naar haar huis gelopen en aangebeld. Haar reactie ‘goh, hebben jullie tegenwoordig ook een harige hond?’. Euh nee- dit is die van jullie. Hond toch maar naar binnen geduwd, waarna zij de deur dichtdeed.
De Buuf kwam later een grote reep chocola brengen en uitleggen dat ze hem nog niet gemist had en totaal verbouwereerd was toen ze mij en de hond zag.
donderdag 13 februari 2020 om 10:33
donderdag 13 februari 2020 om 10:37
En vast met zo’n koppie van “Ben je daar nu eindelijk? Ik dacht al dat je me nooit meer binnen zou laten!”
donderdag 13 februari 2020 om 10:39
Wat een mooie en fotogenieke hond! Hij heeft een hele lieve en blije uitstraling
Mijn ervaring is dat makkelijk/moeilijk opvoedbaar afhankelijk is van het karakter. Ik heb meerdere honden van hetzelfde ras gehad. Een aantal erg makkelijk en ze draaiden vrijwel meteen mee in de dagelijkse gang van zaken. Niet bijterig, geen sloopgedrag, rustig in huis, sociaal naar andere dieren en mensen.
Een ander had wat meer sturing nodig en de laatste (nu 1 jaar oud) was echt een flink project. Het gaat steeds beter en het is een geweldige hond, maar ik heb er nooit eerder zoveel werk aan gehad. Hij was net een piranha, beet ons regelmatig tot bloedens toe, sloopte er op los, nam zelf geen rust, lange tijd erg trekken aan de riem, druk en overenthousiast gedrag bij andere honden etc.
Hij heeft een schattig en leuk uiterlijk. Is erg vrolijk en mensgericht, trekt veel aandacht op straat. Als er weer eens iemand vol bewondering op hem afdook, was ik op moeilijke dagen haast geneigd om te zeggen ‘Nou, je mag hem hebben hoor!’. Niet dat ik hem wilde missen, maar oh, wat een draak kon het zijn als jonge pup.
Leuk om hier te lezen als hondenliefhebber trouwens!
donderdag 13 februari 2020 om 15:22
Die ervaring heb ik ook maar dan andersom. Mijn eerste teckelpup was een draak, daar heb ik mijn grijze haren aan overgehouden. Hij is nu 4 jaar, luistert prima en is een mooie, elegante hond geworden. Wat ik er 3 jaar in heb geïnvesteerd is er gelukkig in het 4e jaar uitgekomen. De 2e is wat onzeker en bij hem heb ik het idee dat ik, behalve hem steun geven, bijna niks aan de opvoeding gedaan heb maar dat is natuurlijk onzin. Overigens heb ik grote standaard langhaar teckels, de ouderwetse zeg maar. Ze zijn zowat 1 meter lang en wegen respectievelijk 14 en 11 kilo. Mensen zijn altijd weer verbaasd hoe groot mijn teckels zijn omdat de tendens tegenwoordig klein, kleiner, kleinst is.adnama schreef: ↑13-02-2020 10:39
Mijn ervaring is dat makkelijk/moeilijk opvoedbaar afhankelijk is van het karakter. Ik heb meerdere honden van hetzelfde ras gehad. Een aantal erg makkelijk en ze draaiden vrijwel meteen mee in de dagelijkse gang van zaken. Niet bijterig, geen sloopgedrag, rustig in huis, sociaal naar andere dieren en mensen.
Een ander had wat meer sturing nodig en de laatste (nu 1 jaar oud) was echt een flink project. Het gaat steeds beter en het is een geweldige hond, maar ik heb er nooit eerder zoveel werk aan gehad. Hij was net een piranha, beet ons regelmatig tot bloedens toe, sloopte er op los, nam zelf geen rust, lange tijd erg trekken aan de riem, druk en overenthousiast gedrag bij andere honden etc.
Hij heeft een schattig en leuk uiterlijk. Is erg vrolijk en mensgericht, trekt veel aandacht op straat. Als er weer eens iemand vol bewondering op hem afdook, was ik op moeilijke dagen haast geneigd om te zeggen ‘Nou, je mag hem hebben hoor!’. Niet dat ik hem wilde missen, maar oh, wat een draak kon het zijn als jonge pup.
donderdag 13 februari 2020 om 17:14
Arnica en Adnana; ik heb dezelfde ervaring; nu bezig met de derde Labrador. De eerste was een reu; altijd vrolijk, en de eerste anderhalf jaar heel dominant naar de andere kleinere hondenvoer, gelukkig niet naar de kinderen. Na castratie was het een lieve vrolijke hond, die altijd een beetje bang was voor grote honden...
De middelste was is een teefje, en is een bange poeperd. daar hebben we heel veel aan haar zelfvertrouwen moeten doen. En is nu een hele makkelijke hond.
En onze pup; hij is een enorme vrolijke drukte maker.... geniet van iedereen in huis, en ziet onze kat als persoonlijk speeltje....maar op de hondenschool is hij degene die als eerste iets lekkers vind, met iedereen kan spelen, een beetje de clown uit het klasje.....
De middelste was is een teefje, en is een bange poeperd. daar hebben we heel veel aan haar zelfvertrouwen moeten doen. En is nu een hele makkelijke hond.
En onze pup; hij is een enorme vrolijke drukte maker.... geniet van iedereen in huis, en ziet onze kat als persoonlijk speeltje....maar op de hondenschool is hij degene die als eerste iets lekkers vind, met iedereen kan spelen, een beetje de clown uit het klasje.....
donderdag 13 februari 2020 om 17:52
Thanks
. Wat een mooierd is het hè.Karakterverschillen heb ik ook wel echt gemerkt, onze huidige Border is echt een blij ei, compleet zorgeloos. Zou nog op vuurwerk afspringen want heeey interessant! Deze hond is echt altijd blij. En ziet ook nergens gevaar. Een uitkijktoren opklimmen met open trappen? Geen probleem! In een open stoeltjeslift de berg op, leuk! Een supergrote koe in het wild tegenkomen, gezellig! Misschien kan het wel een speelmaatje worden... deze hond heeft ook praktisch nooit een slecht humeur of rare bui.
Onze vorige Border (RIP) was veel zorgelijker, en ook echt bang voor dingen. Kon wegkruipen als de strijkplank opengeklapt werd, of als er een krant werd opengeslagen. Tijdens oud en nieuw was het altijd een zielig hoopje hond. Spannende dingen zoals open bruggen of trappen moest hij altijd even heel goed bekijken. Eigenlijk moest deze hond overal over nadenken, veel behoedzamer. Kon ook buien hebben waarbij hij zich terug trok.
Allebei zijn/waren het fantastische knuffelaars, heerlijk honden en ontzettend goede schapendrijvers. Maar wel echt op een andere manier.
Ik denk dat onze huidige hond, het blije ei, een stuk minder slim is dan onze vorige hond. Hij stort zich gewoon in van alles, terwijl vorige hond dingen veel meer berekende en erover nadacht.
Schapen halen op een paar honderd meter afstand bijvoorbeeld. Huidige hond sjeest er gewoon naartoe, en bedenkt zich als hij middenin de kudde staat ineens ‘oh wat ging ik ook alweer doen?’
Vorige hond bleef bij je staan, observeerde de kudde, en ging dan met de meest belachelijke grote boog, al springend over hekken en sloten naar de schapen toe, om vervolgens achter de schapen terecht te komen. Beiden bereik(t)en hetzelfde resultaat uiteindelijk. Dat dan weer wel.
'It's better to be absolutely ridiculous, than absolutely boring'
