Volgorde namen op het naambordje thuis

12-10-2021 09:34 169 berichten
Alle reacties Link kopieren
Naar aanleiding van het topic over de en/of-rekening. Op naambordjes aan de deur wordt zo goed als altijd de man eerst genoemd. Waarom? Als hoofd van het gezin ofzo?

Mijn man kwam destijds bij mij inwonen, dus op ons naambordje sta ik eerst en dan hij. (Ook om een punt te maken natuurlijk). Hoe is dat bij jullie?
Such fun!1
Alle reacties Link kopieren
Maline schreef:
12-10-2021 15:14
Ik was me er niet zo van bewust, maar ik noem blijkbaar eerst de naam van de vriend of vriendin waar vriendschap mee begon. Daarna naam van de aanhang. Bij ooms en tantes ook, nu ik erover nadenk. Eerst de broer/ zus van mijn ouders en dan de aangetrouwde oom of tante.
En zeg je dan opa en oma of oma en opa? ;-)
Alle reacties Link kopieren
Heel bewust geen naambordje, alleen een huisnummer.
Ik begrijp naambordjes nooit zo goed, zie de toegevoegde waarde niet.
De mensen die moeten weten wie er op nummer 19 wonen, weten dat wel, die hebben geen bordje nodig.
En verder maakt het toch niemand een hol uit hoe de mensen heten die daar wonen?
Alle reacties Link kopieren
CleopatraVII schreef:
12-10-2021 15:10
Waarom is dat makkelijker? Ik woon ook in een flat en heb dus alleen een huisnummer tegenwoordig. Op het postpakket kijken ze namelijk naar het huisnummer, niet naar de naam die erbij staat. Je kunt een hele andere naam invullen en dan wordt het toch op het nummer bezorgd dat erop staat. Het gaat altijd om het nummer, niet om de naam.
Ik gebruik regelmatig een nepnaam. Voor bestellingen bij winkels waarvan ik zeker weet dat het onmogelijk is dat ze hun security goed op orde hebben. Niet dat die mijn naam niet mogen weten, maar ik wil dat er zo min mogelijk verbanden kunnen worden gelegd tussen mijn gegevens. Net als telefoonnummers, vul ik ook nooit de echte in. Komt inderdaad altijd aan hoor, gaat puur om het adres. En als je maar betaald hebt ;-)
Alle reacties Link kopieren
zazu_ schreef:
12-10-2021 15:37
En zeg je dan opa en oma of oma en opa? ;-)
Afhankelijk van welke opa en oma. Bij de ene heb ik mijn opa nauwelijks gekend, dus is het oma en opa. Bij de ander vaak opa en oma. Tenzij het over iets ging dat vooral door oma kwam, dan oma en opa. :biggrin:
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
Beginletter + achternaam van mijzelf
Beginletter +achternaam van man (die beslaat de hele breedte)
Voornaam zoon voluit (want dezelfde achternaam als pa)
hondenpootje+ naam hond, kattenpootje + naam kat

Zoon wilde hond en kat er per se op want het is zo’n bordje dat gekocht is van de dierenbescherming (opbrengst ging naar hen).
Alle reacties Link kopieren
Hier geen naambordje, maar op kaarten schrijf ik altijd 'Groetjes Piet en Cicil'. Gewoon omdat ik de kaarten schrijf. Schrijft manlief de kaarten (een zeldzaamheid) dan is het 'Groetjes Cicil en Piet'.

De tenaamstelling van de en/of rekening (moeten we nog openen) begint waarschijnlijk met mijn naam, omdat we hiervoor een bestaande rekening van mij gaan gebruiken.

Wat ik me overigens al heel lang geleden heb voorgenomen. Op de geboortekaartjes komt (bij ouders) eerst mijn naam en dan de zijne. Vroeger (heul vroeger) zag je in de krant veel geboorteadvertenties waarbij bij de vader (als ouder) als eerste genoemd werd. Dat vond ik altijd vreemd, want de vrouw doet immers het werk ;-) . Wellicht ben ik de enige hoor. (Ik heb me vroeger ook al voorgenomen om mijn eigen achternaam aan te houden als ik ging trouwen.)
Alle reacties Link kopieren
dannas schreef:
12-10-2021 09:43
Hier geen naambordje, nergens voor nodig ook. Lijkt me ook alleen nodig als je ergens woont waar alle brievenbussen bij elkaar zijn en een naam handig is. Alhoewel ook daar een nummer genoeg zou moeten zijn natuurlijk.

25 jaar geleden woonde ik een half jaartje in Duitsland en toen moest mijn naam persé erbij op het naambordje van de mensen waar ik woonde (hospita), anders zou de postbode de post op mijn naam niet bezorgen ondanks volledig adres. Dat vond ik toen al bijzonder. Geen idee of dit nu nog steeds zo is in Duitsland.
Dat herken ik niet van toen ik in Duitsland woonde (twintig jaar terug in NRW). Maar wellicht is het regiogebonden of ligt het aan de soort woning? Ik woonde in een Mehrfamilienhaus (geen appartementencomplex) in de kelder. Een WG met meerdere studenten die ieder een eigen kamer in de kelder hadden. Boven woonde een gezin.
Alle reacties Link kopieren
MissPiglet schreef:
12-10-2021 09:57
Geen naambordje. Ik vind (met nadruk op IK VIND) naambordjes zo zinloos. Ik neem maar aan dat de mensen die het moeten weten wel weten waar we wonen.
Dit vind ik ook. En de rest gaat het geen reet aan hoe ik heet.
Felidaes schreef:
12-10-2021 10:40
Etiquette is toch sowieso je eigen naam het laatst?

Dus als jij het schrijft jouw naam laatst en als hij het doet dan de zijne.
Ja dit dus.
Op verjaardagskaarten of kerstkaarten staat dus mijn naam altijd als laatste, want ik schrijf ze. Zo heb ik het geleerd.

Hypotheek en bank eigenlijk geen idee wiens naam vooraan staat, heb ik nooit op gelet
Alle reacties Link kopieren
Duufje schreef:
12-10-2021 15:41
Heel bewust geen naambordje, alleen een huisnummer.
Ik begrijp naambordjes nooit zo goed, zie de toegevoegde waarde niet.
De mensen die moeten weten wie er op nummer 19 wonen, weten dat wel, die hebben geen bordje nodig.
En verder maakt het toch niemand een hol uit hoe de mensen heten die daar wonen?
Ik merk dat mensen - zowel bezoekers als pakjesbezorgers - het toch wel zo praktisch vinden. Er zijn hier 5 bellen voor hetzelfde huisnummer X + een andere toevoeging. Bij de bellen staat standaard verder helemaal niks, je moet zelf een (klein! anders past het niet) bordje toevoegen. En dan kun je natuurlijk volstaan met "36 1 hoog", maar met naam is het wel iets duidelijker. Soort van extra bevestiging. En dan nog bellen mensen verkeerd aan trouwens.
Morrigan Crow, net zo leuk als Harry Potter.
Alle reacties Link kopieren
Ik ken niemand met een naambordje eigenlijk. We zijn net verhuisd, in onze nieuwe straat heeft ook niemand een naambordje. Zelfs mijn ouders hebben geen naambordje meer; het is niet meer zo'n ding geloof ik.

Op kaarten schrijf ik mijn eigen naam overigens als eerste. Als stil protest omdat ik altijd de persoon ben die eraan denkt, ze koopt, ze schrijft en ze verstuurt; ik ga niet meer doen alsof mijn partner enige attentheid tentoongespreid heeft in het kaartjesstuurproces.
Duufje schreef:
12-10-2021 15:41
Heel bewust geen naambordje, alleen een huisnummer.
Ik begrijp naambordjes nooit zo goed, zie de toegevoegde waarde niet.
De mensen die moeten weten wie er op nummer 19 wonen, weten dat wel, die hebben geen bordje nodig.
En verder maakt het toch niemand een hol uit hoe de mensen heten die daar wonen?
Met kinderen wel handig. Ik weet ook niet precies waar Marietje ‘van om de hoek’ woont dus als Marietjes jas in mijn achtertuin is blijven liggen dan is het wel sneller gevonden als bij nummer 129 ‘Joop, Annie, Lientje en Marietje Janssen’ op het bordje staat als ik toch met de hond moet lopen.
Alle reacties Link kopieren
CleopatraVII schreef:
12-10-2021 15:08
Ik zeg dat niet zo hoor. Ik zeg dan Tessa en Bart komen ook op mijn verjaardag! Omdat Tessa dan mijn vriendin is en Bart haar vriend. Dus Tessa is dan belangrijker.
Precies, zo fijn dat ik jouw vriendin ben. 😉
Alle reacties Link kopieren
MarindaH schreef:
12-10-2021 09:47
Ik ben er dus ook altijd op gespitst. Vaak voel ik me dan ook nog lullig, alsof ik mezelf wil voortrekken, maar ik doe het puur om hopelijk ooit van het 'man-eerst-fenomeen' af te zijn.

Ik ben daarom altijd uitgegaan van alfabetische volgorde, en dan sta ik vooraan/bovenaan :lol:
Bij kaartjes, die ik meestal schrijf, wissel ik af. Ik probeer altijd eerst naam van man te doen, omdat we dezelfde eerste letters hebben en ik nogal automatisch mijn naam schrijf dan. Dus als ik bij de eerste de mist in ga, heb ik nog een kans ;-D

(ik heb het topic over de bankrekening niet gezien, maar onze bank werkt kennelijk ook zo, want ik sta eerst)
Later is nu
Alle reacties Link kopieren
CharlotteCcc schreef:
12-10-2021 09:45
Wij hebben geen naambordje.

Maar dit is met wel meer dingen zo, rouwadvertenties, verjaardagskaarten, noem maar op... Ik dacht het laatst ook nog. Dat het raar is dat dat er zo ingesleten is. Want waarom eigenlijk?
Omdat de man de baas in huis is? De 'eigenaar' of 'baas' van het gezin. De belangrijkste persoon, die het vlees snijdt op zondag (waarvoor hij uiteraard betaald heeft, want hij is degene met werk)

denk ik
Later is nu
Alle reacties Link kopieren
Schriftje schreef:
12-10-2021 13:31
Toen ik 30 jaar geleden bij man introk in zijn koophuis, had hij als welkom een bescheiden leuk naambordje laten maken voor ons samen. Eerst zijn voorletter/naam, dan de mijne.
Dat bordje gebruiken we nog steeds. Ik heb mijn eigen naam gehouden (ik heb de pést aan het woord meisjesnaam). Wij hebben zelfs op de trouwkaart laten zetten dat ik mijn eigen achternaam bleef houden en zelfs toen waren er mensen die kaarten stuurden op 'familie naam man'. Die heb ik allemaal nog eens extra laten weten daar geen prijs op te stellen.
En uit een grijs verleden: ik woonde in een huurhuis. Vriend kwam bij mij wonen. Binnen de kortste keren de aanslag water/riool/reiniging binnen op zijn naam, terwijl hij niet eens officieel bij mij ingeschreven was (want het zou zeer tijdelijk zijn tot we naar een ander huis gingen). Woest was ik en dat heb ik ze laten weten ook. Toen hebben ze het teruggedraaid. De smoes was toen 'hij is de man in huis'...

wij zijn niet getrouwd en toch heb ik familieleden die mij een kaartje sturen met achternaam man. Als het een kaartje voor ons samen is, kan ik er nog inkomen (zeker als het van zijn kant van de familie is) maar we krijgen nou nooit eens post met fam [mijn achternaam] Mijn oudste kreeg dan wel weer eens post met mijn achternaam, terwijl de kinderen de achternaam van m'n man hebben.

Bij ons hebben alle water/riool/reiniging/telefoon/enz dan weer heel lang op mijn naam gestaan, omdat man bij mij kwam inwonen. Sommige dingen staan nu op zijn naam, omdat hij regelt. Ik weet niet eens precies wat nog op mijn naam staat. Volgens mij staat op een aantal dingen ook beide namen.
Later is nu
Dreamer schreef:
12-10-2021 17:02
wij zijn niet getrouwd en toch heb ik familieleden die mij een kaartje sturen met achternaam man. Als het een kaartje voor ons samen is, kan ik er nog inkomen (zeker als het van zijn kant van de familie is) maar we krijgen nou nooit eens post met fam [mijn achternaam] Mijn oudste kreeg dan wel weer eens post met mijn achternaam, terwijl de kinderen de achternaam van m'n man hebben.
Ik moet wel zeggen, ik weet best vaak de achternaam van de partners van bijvoorbeeld al mijn neven en nichten niet. Dus dan stuur ik weleens alleen naar de voornamen en het adres om dat te ontwijken, maar ik kan me voorstellen dat een ouderwetse tante dan maar de achternaam die ze wel kent neemt.
Alle reacties Link kopieren
dianaf schreef:
12-10-2021 15:21
Grappig dat we daar toch een soort onderscheid in maken.
In dit geval vind ik het eigenlijk wel logisch. De persoon die 'erbij' komt, wordt in eerste instantie 'erbij' genoemd (dus als tweede). En als je zo'n volgorde eenmaal in je hoofd hebt zitten, krijg 'm er dan maar weer eens uit! ;-)

Grappig dat dit aan de orde komt trouwens hier. Ik heb er laatst in mijn eentje een tijdje mijn hoofd over zitten breken hoe dat nou zat met die volgorde. Om inderdaad tot de conclusie te komen dat meestal eerst de 'oude bekende' genoemd wordt en daarna degene die er bij is gekomen.

Over hoe het dan gaat als je een 'stel' tegelijk leert kennen en waarom heb ik nog geen antwoord kunnen bedenken....
Klopt, mijn ouders hadden altijd veel bevriende stellen en wij kinderen realiseerden ons later pas waarom het bijv. Ina en Piet was en Judith en Maarten, maar het was altijd Jos en Bernadette en Gerard en Dorien. Dat had er mee te maken welke helft van het stel het eerst bevriend was met een van m’n ouders.

Zelf zie ik mensen minder in stellenverband.
Cicil schreef:
12-10-2021 15:53
Hier geen naambordje, maar op kaarten schrijf ik altijd 'Groetjes Piet en Cicil'. Gewoon omdat ik de kaarten schrijf. Schrijft manlief de kaarten (een zeldzaamheid) dan is het 'Groetjes Cicil en Piet'.

De tenaamstelling van de en/of rekening (moeten we nog openen) begint waarschijnlijk met mijn naam, omdat we hiervoor een bestaande rekening van mij gaan gebruiken.

Wat ik me overigens al heel lang geleden heb voorgenomen. Op de geboortekaartjes komt (bij ouders) eerst mijn naam en dan de zijne. Vroeger (heul vroeger) zag je in de krant veel geboorteadvertenties waarbij bij de vader (als ouder) als eerste genoemd werd. Dat vond ik altijd vreemd, want de vrouw doet immers het werk ;-) . Wellicht ben ik de enige hoor. (Ik heb me vroeger ook al voorgenomen om mijn eigen achternaam aan te houden als ik ging trouwen.)
Ik dacht inderdaad dat je volgens de etiquette bij huwelijk en geboorte altijd eerst de vrouw moet noemen, ook als je ze aanschrijft.

Trouwens ook weer typisch dat de vrouwen vaak de (kerst)kaarten schrijven, vaaks zelfs ook naar man’s familie.
Alle reacties Link kopieren
cleo schreef:
12-10-2021 18:33
Trouwens ook weer typisch dat de vrouwen vaak de (kerst)kaarten schrijven, vaaks zelfs ook naar man’s familie.

Dat is omdat sociale relaties onderhouden van oudsher de taak van de vrouw was. En laten we wel wezen, vaak nog steeds. Hoe frustrerend ook.
Alle reacties Link kopieren
2 huisnummers aan de voordeur*, geen naambordje.

Wie ons kent weet ons wonen / kent het huisnummer.
En de postbode moet maar naar het huisnummer kijken.
En de rest van de wereld heeft geen zaken met onze naam.

*Een lelijk oud onding dat we er niet afkrijgen én een mooie die we zelf gekozen hebben.


Daarbij ... Als ik iets zou willen hangen wil ik daar de katten bij en kan ik dat ding dus elke paar jaar gaan aanpassen.
Daar begin ik toch niet aan :-).
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Alle reacties Link kopieren
cleo schreef:
12-10-2021 18:33
Trouwens ook weer typisch dat de vrouwen vaak de (kerst)kaarten schrijven, vaaks zelfs ook naar man’s familie.
Ja, dat viel me ook al op. Dan gaat het in het topic over gelijkheid en alles en zijn toch veel vrouwen hier verantwoordelijk voor het schrijven van de kaartjes.

Ik ben al vanaf het begin duidelijk geweest: ik regel dingen voor mijn familie (verjaardagscadeau's, kaartjes) en jij regelt dingen voor jouw familie. Werkt hier hartstikke goed. :)

Wat betreft de naambordjes: goed om te horen dat de meeste mensen dat niet meer doen. Dat scheelt weer allerlei dilemma's.
Alle reacties Link kopieren
cleo schreef:
12-10-2021 18:33
Ik dacht inderdaad dat je volgens de etiquette bij huwelijk en geboorte altijd eerst de vrouw moet noemen, ook als je ze aanschrijft.

Trouwens ook weer typisch dat de vrouwen vaak de (kerst)kaarten schrijven, vaaks zelfs ook naar man’s familie.
Er moet iemand die ondingen schrijven.

De helft van de jaren denk ik er ook pas met Kerst aan en laat ik het maar zo.

Het gezeur "dat zij altijd kaarten sturen en wij 3 kwart van de tijd niets terugsturen" mag man dan weer oplossen :-D.
(Vooral ZIJN broer heeft daar een handje van weg en dat is toch echt niet MIJN probleem.
Hij mag al blij zijn dat ik er af en toe dus wel één opstuur.)
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Alle reacties Link kopieren
Ik woon al bijna twintig jaar achter een naambordje van de vorige huurder. Het boeit me echt te weinig om daar verandering in te brengen.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven