Welke meuk ga jij erven?

Kipzonderkop dinsdag 2 december 2025 om 15:33

Luchtig topic (hopelijk). Een vriendin vertelde laatst dat er een heel groot olieverf naaktportret van haar moeder bestaat. Die hangt al vijftig jaar in de slaapkamer van haar ouders. Maar wat moet je er zelf later mee? Naar de kringloop is harteloos, je eigen slaapkamer is ongemakkelijk en dan heb ik het nog niet eens over de woonkamer. ("Dag buurman. Ja inderdaad, uit dat geboortekanaal ben ik ooit gekomen.")

Zelf mag ik me in de toekomst verheugen op een postzegel- en muntenverzameling waarvan de samensteller in de jaren 80/90 ervan overtuigd was dat het ooit zeer veel geld waard zou zijn. De verzamelingen zijn al minstens twintig jaar niet meer aangevuld, het staat alleen maar ergens stof te vangen.

Wat krijg jij ooit later in je bezit? De 200 kerststallen van oma? Star Trek-videobanden? En wat zijn je plannen ermee?

Ginevra zondag 7 december 2025 om 12:04

Solsol schreef: ↑
07-12-2025 10:50
heel slim want al dat geld wat dan al vergeven is, is al niet meer van haar en kan dus ook niet als eigen bijdrage opgesnoept worden door de overheid/zorginstelling.

Ik vind dat een wonderlijke formulering. "Opgesnoept", alsof een zorginstelling eens even lekker de centjes van de bewoners aan het verbrassen is.
Het uitgangspunt is dat mensen voor hun eigen leven betalen. Hun eigen huur, hun eigen eten, en als ze oud zijn ook hun eigen zorg. Maar als je dat niet kunt betalen dan word je niet onder een brug gezet, dan mag je daar wonen terwijl de gemeenschap de kosten betaalt.
Als je woorden als opsnoepen gebruikt, dan suggereer je dat het normaal is dat de gemeenschap betaalt, en dat die gemene zorginstelling de centjes inpikt van mensen die wel hun eigen zorg betalen.

Sorry, het klinkt misschien een beetje moraliserend maar ik sla hier altijd even op aan.

Harba lorifa

Joppie zondag 7 december 2025 om 12:29

GroenTuintje schreef: ↑
07-12-2025 11:21
Helaas zijn er genoegen mensen die zo omgaan met andermans spullen. Ik heb echt containers vol met goed spul gezien in mijn leven. Gewoon weggegooid/kapot gegooid. Terwijl die mensen er altijd zuinig mee waren . Ontzettend onrespectvol

Ik heb echt heel veel kringloopwinkels geprobeerd maar niemand wilde komen kijken toen het huis van mijn moeder leeg moest. Toen hebben we een bedrijf laten komen die het dan ook gelijk netjes achterlaten. Ik heb echt de ruimte niet om van alles te bewaren.

Vrijheid, gelijkheid, zusterschap

Calamitycat zondag 7 december 2025 om 12:31

Dala schreef: ↑
07-12-2025 11:06
Ik vind het ook pijnlijk om te horen. Maar voor sommige mensen is dit een manier van humor met of naar elkaar toe. Voor mij is het wel (mede) de reden niet te veel spullen aan te schaffen, wetende dat alles daadwerkelijk op die manier in een container geflikkerd zal gaan worden. Daarom leef ik zoveel mogelijk naar minimaal gebruik en niet te persoonlijk.

Maar dat is dan toch jammer dat je daar nu al naar leeft, terwijl je misschien veel liever wat mooie spullen om je heen had willen verzamelen?

Ik vind het ook pijnlijk om te beseffen dat spullen die voor mij heel dierbaar zijn (en voor een ander meuk) in een container worden geflikkerd als ik er niet meer ben. Maar daarentegen, ik ben er niet meer dus heb daar dan ook de pijn niet meer van denk ik dan maar.
Wel vind ik het fijn dat ik nu nog wel van die spullen kan genieten omdat ze me bijv. doen denken aan vroeger en het mijn huis gezelliger maakt, precies de redenen dat ik nog niet zonder kan.

Purr-a-noia
Irrational fear that the cats are up to something

Phlox24 zondag 7 december 2025 om 13:01

GroenTuintje schreef: ↑
07-12-2025 11:21
Helaas zijn er genoegen mensen die zo omgaan met andermans spullen. Ik heb echt containers vol met goed spul gezien in mijn leven. Gewoon weggegooid/kapot gegooid. Terwijl die mensen er altijd zuinig mee waren . Ontzettend onrespectvol

Het zijn spullen die van waarde zijn voor de erflater, maar niet voor degene die de spullen erven. Wat moet je dan? Zelf maar opslaan in je eigen huis, omdat je ouder er nu eenmaal aangehecht was? Alles stuk voor stuk gaan verkopen of weggeven? Dat is echt een immense taak, er zitten weinig mensen te wachten op die spullen. Wij hebben dus een bedrijf laten komen die het huis heeft leeggehaald. Onrespectvol? Tja, so be it. Ik weet overigens niet of het onrespectvol is. Ik zou dat zelf niet zo ervaren, moeten mijn nabestaanden zelf weten wat ze met mijn spullen doen. Mijn spullen zijn voor mij dierbaar, niet voor mijn nabestaanden. De spullen die hun dierbaar zijn kunnen ze meenemen,

Ginevra zondag 7 december 2025 om 13:02

Joppie schreef: ↑
07-12-2025 12:29
Ik heb echt heel veel kringloopwinkels geprobeerd maar niemand wilde komen kijken toen het huis van mijn moeder leeg moest. Toen hebben we een bedrijf laten komen die het dan ook gelijk netjes achterlaten. Ik heb echt de ruimte niet om van alles te bewaren.

Dat is een beetje het punt ja. Mijn moeders huis was twee keer zo groot als het mijne, en was ram- en ramvol spullen. Ik heb zoveel mogelijk meegenomen en uitgedeeld en naar de kringloop gebracht, maar ook daar zit een grens aan. Doodzonde maar het is niet anders.

Alleen waar ik wel een beetje spijt van heb is dat ik dat ook open en eerlijk gezegd heb toen ze nog leefde. Ze had het dan over dat er zoveel borden en handdoeken en dekens etc etc etc voor ons waren, en dan zei ik "mam, het meeste gaat straks naar de kringloop hoor, ik heb echt de ruimte niet voor al die dingen" en daar was ze dan een beetje sip over. Achteraf bezien had ik haar liever in die waan gelaten.

Harba lorifa

Dala zondag 7 december 2025 om 13:10

Calamitycat schreef: ↑
07-12-2025 12:31
Maar dat is dan toch jammer dat je daar nu al naar leeft, terwijl je misschien veel liever wat mooie spullen om je heen had willen verzamelen?

Ik vind het ook pijnlijk om te beseffen dat spullen die voor mij heel dierbaar zijn (en voor een ander meuk) in een container worden geflikkerd als ik er niet meer ben. Maar daarentegen, ik ben er niet meer dus heb daar dan ook de pijn niet meer van denk ik dan maar.
Wel vind ik het fijn dat ik nu nog wel van die spullen kan genieten omdat ze me bijv. doen denken aan vroeger en het mijn huis gezelliger maakt, precies de redenen dat ik nog niet zonder kan.

Ja dat is wel zo. Nu heb ik overigens zelden dat ik spullen (of boeken, kunst, kleding of wat dan ook) zie die ik wil hebben. Ook niet als ik het mooi vind.

Maar ik weet niet in hoeverre dat gebrek aan enthousiasme (mede) wordt bepaald door de wetenschap dat mijn erfgenamen er niets maar dan ook helemaal niets mee hebben. Al kan het misschien in de loop der jaren wel veranderen natuurlijk. Maar dat verandert mijn kijk er wellicht wel wat op om mooie glazen, servies, lepels of kunst aan te schaffen.

Joppie zondag 7 december 2025 om 13:18

Ginevra schreef: ↑
07-12-2025 13:02
Dat is een beetje het punt ja. Mijn moeders huis was twee keer zo groot als het mijne, en was ram- en ramvol spullen. Ik heb zoveel mogelijk meegenomen en uitgedeeld en naar de kringloop gebracht, maar ook daar zit een grens aan. Doodzonde maar het is niet anders.

Alleen waar ik wel een beetje spijt van heb is dat ik dat ook open en eerlijk gezegd heb toen ze nog leefde. Ze had het dan over dat er zoveel borden en handdoeken en dekens etc etc etc voor ons waren, en dan zei ik "mam, het meeste gaat straks naar de kringloop hoor, ik heb echt de ruimte niet voor al die dingen" en daar was ze dan een beetje sip over. Achteraf bezien had ik haar liever in die waan gelaten.

Ja maar zij wist toch ook zelf wel dat het niet realistisch was dat je alles zou houden. Ik ben alle spullen van mijn moeder bij langs gegaan (mijn zus ook) en meegenomen wat ik kom gebruiken. Ik heb iets naar de buurvrouw van mijn moeder gebracht waarvan ik wist dat ze het verzamelde, zij was ook erg lief voor mijn moeder en kopjes die mijn vader mijn oma gaf van zijn allereerste loon gaf ik aan zijn zusje die heel lang voor mijn oma zorgde.
Handdoeken/ beddengoed ging naar de plaatselijke dierenarts.

Vrijheid, gelijkheid, zusterschap

nausicaa zondag 7 december 2025 om 13:42

GroenTuintje schreef: ↑
07-12-2025 11:21
Helaas zijn er genoegen mensen die zo omgaan met andermans spullen. Ik heb echt containers vol met goed spul gezien in mijn leven. Gewoon weggegooid/kapot gegooid. Terwijl die mensen er altijd zuinig mee waren . Ontzettend onrespectvol

Tja, wat moet je dan met een halve bibliotheek aan boeken die je echt nergens meer kwijt kunt (kringloop wil het niet, verkopers en opkopers niet, vrienden en bekenden niet). Moet een nabestaande dan maar een opslag huren om het eeuwig in op te slaan of zo? Of oude meubels etc? Mensen denken vaak dat hun spullen nog van alles waard zijn, terwijl je het echt nergens gesleten krijgt. Wat moeten mensen dan met de netjes onderhouden maar stokoude bank van oma?
Je zou het ook respectloos kunnen noemen dat iemand maar aanneemt dat nabestaanden alles wel opruimen.

Calamitycat zondag 7 december 2025 om 14:59

Dala schreef: ↑
07-12-2025 13:10
Ja dat is wel zo. Nu heb ik overigens zelden dat ik spullen (of boeken, kunst, kleding of wat dan ook) zie die ik wil hebben. Ook niet als ik het mooi vind.

Maar ik weet niet in hoeverre dat gebrek aan enthousiasme (mede) wordt bepaald door de wetenschap dat mijn erfgenamen er niets maar dan ook helemaal niets mee hebben. Al kan het misschien in de loop der jaren wel veranderen natuurlijk. Maar dat verandert mijn kijk er wellicht wel wat op om mooie glazen, servies, lepels of kunst aan te schaffen.

Snap ik en prima als jij je hier goed bij voelt natuurlijk

Purr-a-noia
Irrational fear that the cats are up to something

Baggal zondag 7 december 2025 om 15:47

Solsol schreef: ↑
07-12-2025 10:50
Maar dan is juist schenken (al dan niet op papier) heel slim want al dat geld wat dan al vergeven is, is al niet meer van haar en kan dus ook niet als eigen bijdrage opgesnoept worden door de overheid/zorginstelling. Naast het feit dat je straks minder erfbelasting betaalt, is dat eigenlijk de echte reden waarom mijn ouders nu al schenken op papier. We zien er nu niks van maar straks gaat het veel schelen en stelt een groot deel van de erfenis veilig.

En het is best een kleine moeite: 1x per jaar even langs de notaris die de akten dan allemaal al klaar heeft, en voor de kids een doorlopende machtiging zodat die niet eens langs hoeven te komen.

Precies. Mama laat zich wat dat betreft ook voorzien van rechtskundig advies. Zelf heeft ze het niet nodig en eigenlijk genoeg. Al maakte ze zich wel zorgen om de erfbelasting na het overlijden van papa omdat het meeste toch in stenen en in beleggingen zit (en minder in spaar tegoeden). Ze was even bevreesd dat ze opeens beslissingen moest nemen die mijn vader normaliter voor zijn rekening nam met betrekking tot de aandelen en zo. Mijn vader leefde enorm sober en zuinig en had meer gekund, maar gaf niets om luxe.
Wat dat betreft besef ik mij heel goed dat je geluk hebt wanneer je familie de ruimte heeft dit te kunnen doen. Nogmaals zowel mijn broer als ik zijn er niet extreem mee bezig en willen gewoon dat mama gelukkig is (en hopelijk nog lang mee gaat!).

A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.

Lori zondag 7 december 2025 om 16:12

GroenTuintje schreef: ↑
07-12-2025 11:21
Helaas zijn er genoegen mensen die zo omgaan met andermans spullen. Ik heb echt containers vol met goed spul gezien in mijn leven. Gewoon weggegooid/kapot gegooid. Terwijl die mensen er altijd zuinig mee waren . Ontzettend onrespectvol

Ik denk dat je simpelweg niet kunt verwachten dat alles een goed tweede leven krijgt. Als ik in ons huis rondkijk en wij zouden allemaal nu ter plekke dood neervallen, dan raak je bij een soort open huis/inloop echt nog wel veel kwijt, maar dan blijft er ongetwijfeld ook veel staan waar we altijd zuinig mee zijn geweest en wat goed spul is, maar wat niemand wil. En een kringloopwinkel heeft ook niet plek voor een X aantal inboedels. Ook als je geen verzamelaar bent, zijn er nu eenmaal veel spullen in huis waarvan een groot deel ook gewoon spul is waarmee de markt wat verzadigd is of wat misschien 'goed spul' is, maar niet meer de smaak van tegenwoordig.

Baggal zondag 7 december 2025 om 17:29

Lori schreef: ↑
07-12-2025 16:12
Ik denk dat je simpelweg niet kunt verwachten dat alles een goed tweede leven krijgt.

Precies dat. Mijn ouders hebben kwalitatief goede meubelen, maar ik geloof dat ik geen extra bank zou kunnen plaatsen in ons huis. Of al het zilver: ik hoef geen complete theeserviezen of cassette. Of de piano… Noch mijn broer noch ik spelen…

A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.

Dala zondag 7 december 2025 om 19:52

Baggal schreef: ↑
07-12-2025 17:29
Precies dat. Mijn ouders hebben kwalitatief goede meubelen, maar ik geloof dat ik geen extra bank zou kunnen plaatsen in ons huis. Of al het zilver: ik hoef geen complete theeserviezen of cassette. Of de piano… Noch mijn broer noch ik spelen…

Op zich zou ik kleine voorwerpen nog wel graag willen hebben, ook als ze niet voor dagelijks gebruik zijn. Maar eigenlijk alleen als je ze dan gebruikt samen met mensen die dezelfde (liefst warme) herinneringen hebben aan deze voorwerpen en aan de voormalig eigenaar. Dat je dan aan tafel zit met een mooi servies, mooie herinneringen ophaalt en verhalen verteld over (over)grootmoeder, tante of oudoom. Maar als er enkel zwijgzaam wordt gekeken en nooit wordt gepraat en laat staan gelachen wordt zelfs een mooi of kostbaar voorwerp vooral heel ongemakkelijk.

Baggal zondag 7 december 2025 om 20:05

Dala schreef: ↑
07-12-2025 19:52
Op zich zou ik kleine voorwerpen nog wel graag willen hebben, ook als ze niet voor dagelijks gebruik zijn. Maar eigenlijk alleen als je ze dan gebruikt samen met mensen die dezelfde (liefst warme) herinneringen hebben aan deze voorwerpen en aan de voormalig eigenaar. Dat je dan aan tafel zit met een mooi servies, mooie herinneringen ophaalt en verhalen verteld over (over)grootmoeder, tante of oudoom. Maar als er enkel zwijgzaam wordt gekeken en nooit wordt gepraat en laat staan gelachen wordt zelfs een mooi of kostbaar voorwerp vooral heel ongemakkelijk.

Mijn oom bood mij zijn kristal aan van Orrefors. Was prachtig, maar… ik drink zelden. Ik wist ook dat ik dat in de praktijk niet zou gebruiken en heb het dus dankbaar afgeslagen. Bij mij zou het alleen maar stof happen in de kast. Uiteindelijk heeft hij het aan zijn zoon gegeven. Er was wel een suikerpot met een zilveren vlieg op de deksel die ik erg mooi vond, maar die werd niet aangeboden en lijkt inmiddels te zijn vergeven (waarschijnlijk aan een van de kinderen (en terecht)

.

Van oma heb ik wel een echt zilveren roomstelletje. Ik gebruik het zelden, maar vind het leuk. Mijn oma was gek op zilver en liep alle juweliers af als ze opruiming hadden.

A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.

aliva zondag 7 december 2025 om 20:45

Ginevra schreef: ↑
07-12-2025 13:02

Alleen waar ik wel een beetje spijt van heb is dat ik dat ook open en eerlijk gezegd heb toen ze nog leefde. Ze had het dan over dat er zoveel borden en handdoeken en dekens etc etc etc voor ons waren, en dan zei ik "mam, het meeste gaat straks naar de kringloop hoor, ik heb echt de ruimte niet voor al die dingen" en daar was ze dan een beetje sip over. Achteraf bezien had ik haar liever in die waan gelaten.

Dat bedoel ik met dat geval van die boeken en het pijnlijke 'grapje' van de container.

Wat kost het nou om te zeggen 'dat zoeken we dan wel uit pa, hoe we ze een goede thuis kunnen geven'.

Ik herken je gevoel van spijt ook wel. Toen moeders huis werd leeggehaald omdat ze naar een rusthuis ging, had ik achteraf gezien wat meer aandacht moeten hebben voor wat dat met haar deed.

Gelukkig waren er ook mooie stukken bij die mijn broer en ik nu hebben.

aliva zondag 7 december 2025 om 20:50

nausicaa schreef: ↑
07-12-2025 13:42

Je zou het ook respectloos kunnen noemen dat iemand maar aanneemt dat nabestaanden alles wel opruimen.

Maar wat moet je dan, de laatste 10 jaar van je leven in een leeg huis wonen ofzo?

Mijn spullen zijn geen 'meuk', het zijn mijn spullen waar ik nu van geniet en ja, iemand zal dat moeten opruimen ooit.
That's life.

FawleyFlame maandag 8 december 2025 om 08:16

feow schreef: ↑
07-12-2025 11:28
Er zijn spullen die voor het hemelen al een betere, veiliger plek krijgen. Bijvoorbeeld de naaimachine van mijn betovergrootmoeder.

Er zijn dingen die alvast opgeruimd of verkocht worden (knollenveld vol roestbakken en schenkingen aan musea)

Zo zit ik er ook in. Ik heb een behoorlijke verzameling vol specifieke historisch waardevolle items, en die zou ik toch wel al bij leven nog zelf schenken aan waar ze goed tot hun recht zullen komen. Om te voorkomen dat ze in de kliko gaan.

Wij hebben recent het huis van mijn moeder moeten leegruimen toen ze naar een verpleeghuis ging. Mijn broer wilde gelukkig een spuuglelijk houten beeld (erfstuk) hebben, daar ben ik dus niet mee lastiggevallen

Verder heb ik alleen wat bestek meegenomen en een paar leuke tassen. Rest is toen naar de kringloop gegaan. of inderdaad in de container.

GroenTuintje maandag 8 december 2025 om 08:20

Ik heb echt fantastische spullen de container in zien gaan, wat makkelijk verkocht zou kunnen worden, design vintage antiek. Maar nee, zo hup kapot gesmeten de container in

.

Ik zit ook op insta, en daar zie ik ook voorbij komen wat mensen allemaal op straat zetten, in de regen etc. Prachtige antieke vintage en retro design spullen. In Amsterdam, New York etc. Gelukkig zijn er ook andere mensen die deze spullen fotograferen om te laten zien waar het staat, zodat het nog gered kan worden

(stooping heet dat fenomeen)

Voor iedereen een groene tuin

Baggal maandag 8 december 2025 om 08:33

GroenTuintje schreef: ↑
08-12-2025 08:20
Ik heb echt fantastische spullen de container in zien gaan, wat makkelijk verkocht zou kunnen worden, design vintage antiek. Maar nee, zo hup kapot gesmeten de container in .

Ik zit ook op insta, en daar zie ik ook voorbij komen wat mensen allemaal op straat zetten, in de regen etc. Prachtige antieke vintage en retro design spullen. In Amsterdam, New York etc. Gelukkig zijn er ook andere mensen die deze spullen fotograferen om te laten zien waar het staat, zodat het nog gered kan worden (stooping heet dat fenomeen)

Een kennis van mij heeft daar een heel insta account aan gewijd en haar huis volledig opgeknapt door circulair te kopen, dat wil zeggen maximaal tweedehands.
Verder is het ook zo dat sommige spullen niet meer gebruikt worden. Mijn ouders hebben zo’n encyclopedie bijvoorbeeld. Prachtig in leer gebonden met alle jaarboeken. Maar het wordt nooit gebruikt… wat moet je er dan mee? Marktplaats staat er ongetwijfeld ook vol mee.

A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.

Dala maandag 8 december 2025 om 09:43

aliva schreef: ↑
07-12-2025 20:50
Maar wat moet je dan, de laatste 10 jaar van je leven in een leeg huis wonen ofzo?

Mijn spullen zijn geen 'meuk', het zijn mijn spullen waar ik nu van geniet en ja, iemand zal dat moeten opruimen ooit.
That's life.

Af en toe stilstaan bij de spullen die je hebt en eventueel weg kunnen om wat voor reden dan ook (je gebruikt het niet, het is al kapot, het staat in de weg, je vindt het eigenlijk lelijk, na jou gaat ook niemand het nog gebruiken) kan geen kwaad denk ik. De moeilijkheid zit hem vooral in dingen die eigenlijk een beetje vaag zijn maar wel herinneringen oproepen. Een kapotte poppenwagen, een spel uit de jaren vijftig dat niet meer compleet is, een servies dat niet meer wordt gebruikt maar wel op zolder nog staat. Ik houd heel erg van zolders. Zeker als ze spullen tonen van meerdere generaties. Ook als die spullen kapot zijn, niet meer worden gebruikt en eigenlijk alleen maar staan te staan in een doos. Maar dat komt ook door herinneringen die ik zelf aan dit soort zolders heb. Toch creëer ik zelf niet (ook) zo'n zolder. Daar wonen we te klein voor (en ik wil ook niet groter wonen, ook niet als ik een miljoen zou winnen of erven), daar is mijn partner te praktisch voor ingesteld en bovenal: het zegt mijn partner en kinderen niks. Het zijn mijn herinneringen, niet die van hen. Zij zien gewoon een willekeurige kapotte poppenwagen of een servies in een door dat alleen maar in de weg staat en waarmee je ruimte kunt creëren.

Ik kijk dat programma wel eens met die mensen die zo'n overvol huis hebben en waar dan orde wordt gecreëerd en al die spullen die dan in zo'n loods liggen. Ik houd zelf echt van hele volle huizen, oude spullen en struinzolders, maar dat zie je daar eigenlijk nooit. En ik denk dat je al bijna een oud huis met familiestukken zo ongeveer in zijn geheel moet erven om dat gevoel met antieke kerstballen, meisjesboeken uit de jaren dertig en honderden dia's en foto's te kunnen creëren. Ons huis voelt gestart in deze eeuw en hoewel het (als je niks wegdoet) allemaal vanzelf ook ooit antiek is denk ik niet dat het die sfeer oproept. Dus verkopen we elk jaar speelgoed en kleding en gaan de Ikeaglazen na 15 jaar naar de kringloop en kopen we wat mooiers in plaats van dat we die Ikeaglazen in een doos op zolder zetten want "zo leuk voor over vijftig jaar."

appelvlaai0 maandag 8 december 2025 om 10:07

Beide ouders(midden 80) heb ik nog.
Ze wonen best groot(2 onder 1 kap) en willen naar een appartement.
Maar in de lieve vrede ga eens aan de slag om spullen weg te doen.
Ze hebben zoveel, zoveel "meuk".
Mijn vader doet "stiekem" wel eens wat weg, want moeder vindt dat lastig en tot op heden merkt ze er ook niks van.

Zowel mijn zus als ik hebben geen belangstelling om ook maar iets van hun spullen te erven.
Ja het is netjes en keurig onderhouden, maar zo niet ons ding.
Het servies van 60jaar oud gaat naar mijn nichtje, die wil het graag hebben, prima.

Mijn moeder zei ooit eens, en daar kwam ze onlangs op terug, dat ik een ketting zou erven met koraalrode stenen.
Ik heb m gezien.
Och Heere, wat moet ik daarmee?
Ze vindt het zelf niet eens mooi en draagt het dus nooit.
De ketting zou van dochter op dochter "moeten" gaan die ook vernoemd is.
Wel..wij hebben onze (nu volwassen) dochters naar niemand vernoemd, dat was al een teleurstelling..
Maar de oudste krijgt dan uiteindelijk ook die ketting.
Misschien vindt ze m wel leuk

Het enig wat wij echt erven is wat er achterblijft financieel, en de waarde van de woning.
En ik hoop dat ze nog een lange tijd zelf gebruik maken van hun spaarcenten en daarvan genieten.
Het enige wat ik wil erven is de mooie herinnenringen die we nu nog samen kunnen maken

Dala maandag 8 december 2025 om 11:12

Ik loop wel eens door kringloopwinkels of over rommelmarkten, op koningsdag voorbij kleedjes of gewoon "door winkels" en kom zelden met iets thuis. Zelden in de verleiding iets te willen kopen. Geen souvenir, geen prachtig decoratiestuk en zelfs nauwelijks een gewoon hebbeding. Maar ik loop altijd voorbij de spullen (waar een ander dus vanaf wil) en denk dan: Ooit was dit van iemand. Iemand die dit heel mooi of bijzonder vond. Of die het misschien spuuglelijk vond maar het heeft gekregen van iemand die het echt wat voor de ontvanger vond. De moeite waard in elk geval om er enkele guldens aan uit te geven. En nu sta je hier. Weggedaan aan de kringloopwinkel. In de hoop dat je ooit wordt gekocht door iemand die jou ziet en denkt: Hee, wat is dit een leuk vaasje, potje, clownsbeeld... En daar word ik dan zo verdrietig van...
Niemand herinnert zich namelijk in welke kamer jij hebt gestaan. Of er veel gebruik van jou is gemaakt of dat je eigenlijk altijd achter het deurtje van een donkere kast hebt gestaan. "Maar ja," denk ik dan. "...ik vind je eigenlijk ook spuuglelijk..." en dan verlaat ik elke winkel weer met lege handen.

En ook bij nieuwe dingen dus hoor, zelfs die ik eigenlijk best mooi vind, krijg ik dan zo'n gevoel van: ...Ooit begaat jou (dierbaar whiskyglas, bijzonder schilderijtje, interessant boek) waarschijnlijk hetzelfde lot als dat knaloranje vaasje of dat clownsbeeld dat ik vandaag in de kringloopwinkel zag staan. En dan heb ik geen in meer iets te hebben/kopen.

Herkenbaar?

appelvlaai0 maandag 8 december 2025 om 12:19

Dala,
Ik schiet hiervan in de lach, met name het laatste stuk wat jij omschrijft.
Nooit zo bij stilgestaan, wss vanaf nu wel..thanx he

Ginevra maandag 8 december 2025 om 13:53

aliva schreef: ↑
07-12-2025 20:45
Dat bedoel ik met dat geval van die boeken en het pijnlijke 'grapje' van de container.
Wat kost het nou om te zeggen 'dat zoeken we dan wel uit pa, hoe we ze een goede thuis kunnen geven'.

Ik denk dat het er ook mee te maken had dat mijn moeder maar blééf kopen. Nóg meer spullen en handdoeken en handige gadgets die soms de doos niet eens uitkwamen. En nog meer kleren, en weer een pakje, en nog een sjaal......
Dat ik wel eens hard uit de hoek ben gekomen had met een gevoel van wanhoop te maken: straks moeten wij al deze zooi weer kwijt zien te raken.... Dus ik heb wel een beetje spijt dat ik het zo hard gezegd heb, maar kan het mezelf ook wel weer vergeven. Ik zag geen manier om haar te laten stoppen met kopen, laat staan dat ze een beetje ging ontspullen.

En daar zijn we inderdaad maanden mee bezig geweest. Door diverse omstandigheden konden we niet die ontruimer laten komen om alles in een keer af te voeren. Het was een flinke en verdrietige klus.

Harba lorifa

Ginevra maandag 8 december 2025 om 13:56

GroenTuintje schreef: ↑
08-12-2025 08:20
Ik heb echt fantastische spullen de container in zien gaan, wat makkelijk verkocht zou kunnen worden, design vintage antiek. Maar nee, zo hup kapot gesmeten de container in .

Het is ook allemaal tragisch en ik snap je ergernis daarover. Maar sinds ik zelf te maken kreeg met de complicaties die een overlijden teweeg kan brengen (en met hartklachten van de stress in het ziekenhuis belandde) snap ik beter dat mensen soms dingen doen die niet ideaal zijn en die je onder normale omstandigheden beslist niet zo aan zou pakken.

Harba lorifa

Actieve topics