Thuis
alle pijlers
Wie praat ook niet meer met de buren?
zondag 27 december 2020 om 09:01
Helaas hebben wij een tijd geleden geleden ruzie gekregen met de buren en sinsdien praten we niet meer met elkaar.
We wonen hier nu 6 jaar en de relatie was goed. Ik heb de buurman nooit echt aardig gevonden (geen gedag zeggen of contact maken, onaardig tegen de kinderen, mijn gehandicapte kind een paar keer sukkel genoemd) maar de buurvrouw en hun volwassen kinderen wel. Altijd een praatje en interesse over en weer. De buurman heb ik al die jaren gewoon geaccepteerd zoals het was en vermeden.
Opeens sloeg (voor ons) opeens de vlam in de pan. Lang verhaal kort: de buurman schold mijn kinderen uit toen zij iets (kleins!) deden wat hij niet leuk vond en toen ik daar iets van zei werd ik voor alles en nog wat uitgemaakt. Mijn man probeerde nog met hem te praten, maar er was geen gesprek mogelijk.
Ik heb nog geprobeerd om met de buurvrouw te praten (en heb mijn excuses aangeboden voor wat de kinderen perongeluk deden voordat hij hen uitschold), maar ook met haar was niet te praten. Opeens kreeg ik allemaal verwijten naar mijn hoofd (nooit iets tegen ons gezegd) en dat we waren uitgescholden moesten we maar begrijpen want dat was boosheid. Ik heb nog beter buren ingeschakeld, maar hierop reageerden ze dat ze niet wilden praten en niks meer met ons te maken willen hebben.
En nu zeggen we elkaar geen gedag meer. Ik vind het heel verdrietig, dit heb ik nooit gewild. Ik ben altijd aardig geweest en in mijn beleving ga je met elkaar in gesprek als je iets niet fijn vindt. Wij zijn heel redelijk en dan hadden we oplossingen kunnen bedenken. Maar jaren niks zeggen en dan opeens mensen verrot schelden en niet meer willen praten...ik snap er niks van.
Het liefst had ik dit naast me neergelegd, maar nu een tijd later zit ik er nog steeds mee. Ik voel boosheid, onbegrip, verdriet...ik snap gewoon niet waarom je zo met mensen omgaat.
Eigenlijk wil ik verhuizen. Maar we hebben een fijn huis, in een fijne buurt. Mijn man zegt (terecht) je weet nooit welke buren je weer treft en wil dus niet. We hebben verder geen last van elkaar. Goede geïsoleerde huizen en ze vallen ons ook niet lastig oid.
Dus...ik zoek naar gelijke ervaringen. Om alles een beetje in perspectief te plaatsen. Kun je woongenot hebben als je niet praat met de buren? Hoe kan ik dit loslaten?
We wonen hier nu 6 jaar en de relatie was goed. Ik heb de buurman nooit echt aardig gevonden (geen gedag zeggen of contact maken, onaardig tegen de kinderen, mijn gehandicapte kind een paar keer sukkel genoemd) maar de buurvrouw en hun volwassen kinderen wel. Altijd een praatje en interesse over en weer. De buurman heb ik al die jaren gewoon geaccepteerd zoals het was en vermeden.
Opeens sloeg (voor ons) opeens de vlam in de pan. Lang verhaal kort: de buurman schold mijn kinderen uit toen zij iets (kleins!) deden wat hij niet leuk vond en toen ik daar iets van zei werd ik voor alles en nog wat uitgemaakt. Mijn man probeerde nog met hem te praten, maar er was geen gesprek mogelijk.
Ik heb nog geprobeerd om met de buurvrouw te praten (en heb mijn excuses aangeboden voor wat de kinderen perongeluk deden voordat hij hen uitschold), maar ook met haar was niet te praten. Opeens kreeg ik allemaal verwijten naar mijn hoofd (nooit iets tegen ons gezegd) en dat we waren uitgescholden moesten we maar begrijpen want dat was boosheid. Ik heb nog beter buren ingeschakeld, maar hierop reageerden ze dat ze niet wilden praten en niks meer met ons te maken willen hebben.
En nu zeggen we elkaar geen gedag meer. Ik vind het heel verdrietig, dit heb ik nooit gewild. Ik ben altijd aardig geweest en in mijn beleving ga je met elkaar in gesprek als je iets niet fijn vindt. Wij zijn heel redelijk en dan hadden we oplossingen kunnen bedenken. Maar jaren niks zeggen en dan opeens mensen verrot schelden en niet meer willen praten...ik snap er niks van.
Het liefst had ik dit naast me neergelegd, maar nu een tijd later zit ik er nog steeds mee. Ik voel boosheid, onbegrip, verdriet...ik snap gewoon niet waarom je zo met mensen omgaat.
Eigenlijk wil ik verhuizen. Maar we hebben een fijn huis, in een fijne buurt. Mijn man zegt (terecht) je weet nooit welke buren je weer treft en wil dus niet. We hebben verder geen last van elkaar. Goede geïsoleerde huizen en ze vallen ons ook niet lastig oid.
Dus...ik zoek naar gelijke ervaringen. Om alles een beetje in perspectief te plaatsen. Kun je woongenot hebben als je niet praat met de buren? Hoe kan ik dit loslaten?
herfst100 wijzigde dit bericht op 27-12-2020 23:36
1.35% gewijzigd
zondag 27 december 2020 om 10:17
Precies dit. Wij hebben/hadden ook zulke buren. Buurman waant zich de koning van de straat omdat hij er al 40 jaar woont. Jaren geleden heeft mijn zoon (toen nog klein) eens met een vriendje waterballonnen tegen zijn raam gegooid waardoor hij compleet uit zijn stekker ging. Dat was de druppel (want daarvoor waren er al ergernissen van zijn kant) en sindsdien hebben we nooit meer een woord gewisseld. Tja, zijn probleem hoor. Overigens is er sinds een half jaar weer sprake van toenadering - heel bijzonder, maar prima. Ik hoefde sowieso al nooit ruzie. Maar in jouw geval zou ik me er niet zo druk over maken. En al helemaal niet aan verhuizen denken.
Nothing happens for a reason
zondag 27 december 2020 om 10:20
Wij zijn net verhuisd vanwege de buren.
8 jaar daar gewoond en de buren aan de linkerkant, heel hooghartig en meenden dat ze boven iedereen stonden.
Dat hebben we genegeerd en ging prima.
4 jaar geleden nieuwe buren aan de rechterkant gekregen.
Ging eerst wel redelijk goed, praatje maken, maar op een gegeven moment werden we compleet genegeerd, dat we van andere mensen de vraag kregen of er wat aan de hand was.
En dan ineens konden ze weer gezellig doen.
Waren in die jaren wel wat dingen waar we ons aan stoorden, maar daar hebben we nooit over gesproken, voor de lieve vrede.
Zo'n 2 jaar geleden was mijn man aan het klussen en toen stonden ze ineens heel kwaad bij ons in de tuin en vertelden mijn man dat hij op moest houden met waar hij mee bezig was (Heel dreigend en overheersend kwam dat over), dus mijn man schoot in de verdediging en heeft ze dringend verzocht de tuin te verlaten.
Daarna is het van kwaad tot erger gegaan.
Die buurman heeft op een gegeven moment nog een keer bij ons in de tuin gestaan, heel boos en mijn man bedreigd, heel eng.
Ze hebben vorig jaar een camera en microfoon opgehangen omdat ze ons in de gaten moesten houden (is letterlijk door ze gezegd) van de woningbouwcorporatie (Niet dus, die vielen bijna van hun stoel van verbazing toen we daarover belden).
Politie is er nog bij geweest omdat een microfoon ophangen niet mag, maar daar had hij schijt aan, toen de politie weg was werd het ding gelijk weer opgehangen
We hadden totaal geen privacy meer in en om huis.
Toen begonnen de buren links zich ineens er ook mee te bemoeien en ze meenden dat wij ons naar hun moesten gaan verantwoorden over wat we wel en niet deden.
Ons woongenot was helemaal weg, dus toen zijn we heel gericht naar wat anders gaan zoeken.
Ik schrijf het hier nog redelijk netjes, maar was vele malen erger, veel treiteren om reacties uit te lokken zodat ze konden gaan klagen over ons, helaas voor hun reageerden we daar alleen maar op door de telefoon te pakken en zelf te gaan bellen.
In 1 van de laatste weken is die buurman bewust met zijn scooter achter onze auto gaan staan en heel uitdagend gaan roepen van: kom maar, kom maar.
Mijn man is blijven staan en heeft zijn telefoon gepakt en een andere buurman stond in zijn tuin en heeft het hele voorval gezien, dus wist die buurman niet hoe snel hij zich uit de voeten moest maken.
8 jaar daar gewoond en de buren aan de linkerkant, heel hooghartig en meenden dat ze boven iedereen stonden.
Dat hebben we genegeerd en ging prima.
4 jaar geleden nieuwe buren aan de rechterkant gekregen.
Ging eerst wel redelijk goed, praatje maken, maar op een gegeven moment werden we compleet genegeerd, dat we van andere mensen de vraag kregen of er wat aan de hand was.
En dan ineens konden ze weer gezellig doen.
Waren in die jaren wel wat dingen waar we ons aan stoorden, maar daar hebben we nooit over gesproken, voor de lieve vrede.
Zo'n 2 jaar geleden was mijn man aan het klussen en toen stonden ze ineens heel kwaad bij ons in de tuin en vertelden mijn man dat hij op moest houden met waar hij mee bezig was (Heel dreigend en overheersend kwam dat over), dus mijn man schoot in de verdediging en heeft ze dringend verzocht de tuin te verlaten.
Daarna is het van kwaad tot erger gegaan.
Die buurman heeft op een gegeven moment nog een keer bij ons in de tuin gestaan, heel boos en mijn man bedreigd, heel eng.
Ze hebben vorig jaar een camera en microfoon opgehangen omdat ze ons in de gaten moesten houden (is letterlijk door ze gezegd) van de woningbouwcorporatie (Niet dus, die vielen bijna van hun stoel van verbazing toen we daarover belden).
Politie is er nog bij geweest omdat een microfoon ophangen niet mag, maar daar had hij schijt aan, toen de politie weg was werd het ding gelijk weer opgehangen
We hadden totaal geen privacy meer in en om huis.
Toen begonnen de buren links zich ineens er ook mee te bemoeien en ze meenden dat wij ons naar hun moesten gaan verantwoorden over wat we wel en niet deden.
Ons woongenot was helemaal weg, dus toen zijn we heel gericht naar wat anders gaan zoeken.
Ik schrijf het hier nog redelijk netjes, maar was vele malen erger, veel treiteren om reacties uit te lokken zodat ze konden gaan klagen over ons, helaas voor hun reageerden we daar alleen maar op door de telefoon te pakken en zelf te gaan bellen.
In 1 van de laatste weken is die buurman bewust met zijn scooter achter onze auto gaan staan en heel uitdagend gaan roepen van: kom maar, kom maar.
Mijn man is blijven staan en heeft zijn telefoon gepakt en een andere buurman stond in zijn tuin en heeft het hele voorval gezien, dus wist die buurman niet hoe snel hij zich uit de voeten moest maken.
Een kus is een indruk, die met nadruk vraagt om een herdruk
zondag 27 december 2020 om 10:22
Zo te lezen heb je geen keus. De buren zijn er klaar mee. Ik snap dat het ontzettend stressvol is, maar geef het wat tijd en laat ondertussen zien dat je hun klachten serieus neemt. Dus voer de oplossing uit die je ‘samen’ met de buurvrouw had willen bedenken (volgens mij is dat namelijk simpelweg zelf je kinderen wat strenger corrigeren). Je zegt zelf dat je je wel kan vinden in hun klachten. Dus spreek je kinderen zelf aan als er water of ballen over de schutting heen vliegen of eigenlijk bij alles waarbij je denkt: hmm dit is bloed irritant. Je hebt natuurlijk ook een stukje redelijkheid van je buren nodig, maar misschien als je laat zien dat je jouw aandeel in dit alles serieus neemt, dat ze na een tijdje wel bijdraaien.
Als ik de buurvrouw zo tussen de regels door hoor, heeft dat misschien de stress bij haar veroorzaakt (jouw buurman klinkt me gewoon als een onredelijke man met een kort lontje). Dat ze overlast van jullie kinderen heeft ervaren, terwijl ze bovendien ook het idee heeft gehad dat jullie dit als ouders eigenlijk wel prima vonden. Maar dat is ook vooral projectie van mijn kant. Ik zou zelf ook niet graag naar de buren lopen om te zeggen dat hun kinderen iets doen wat niet mag vanuit nota bene hun eigen achtertuin. Ik zou vooral ook zoiets hebben van: kunnen die ouders dat zelf niet bedenken dat dit overlast geeft?
Als ik de buurvrouw zo tussen de regels door hoor, heeft dat misschien de stress bij haar veroorzaakt (jouw buurman klinkt me gewoon als een onredelijke man met een kort lontje). Dat ze overlast van jullie kinderen heeft ervaren, terwijl ze bovendien ook het idee heeft gehad dat jullie dit als ouders eigenlijk wel prima vonden. Maar dat is ook vooral projectie van mijn kant. Ik zou zelf ook niet graag naar de buren lopen om te zeggen dat hun kinderen iets doen wat niet mag vanuit nota bene hun eigen achtertuin. Ik zou vooral ook zoiets hebben van: kunnen die ouders dat zelf niet bedenken dat dit overlast geeft?
zondag 27 december 2020 om 10:24
Oei. Dat is echt een afwijzing. Dat is een flinke stap verder dan geen contact willen. Ik zou nog een nieuwjaarskaart doen want als jij ze negeert bestaat de kans dat ze aso gaan doen tegen jou.Elizabethie schreef: ↑27-12-2020 10:12Er is altijd wel iemand in je straat die je er liever niet zou hebben.
Wij mogen niet klagen. Prima buren. Eindje verderop wel gezinnen die tegen het asociale aanzitten maar verder geen last van. De vrouw van het ene stel probeert wel vaak om contact te leggen maar ik hou ze graag op afstand. Dat stel deed een kerstkaartje bij ons in de bus. Ik heb ervoor gekozen om geen kaartje terug te sturen. Onaardig misschien maar ik wil gewoon geen contact, behalve groeten als je elkaar tegenkomt op straat.
Zolang je geen last van je buren hebt en zij niet van jou is het toch prima?
zondag 27 december 2020 om 10:29
Ik heb zelf kinderen maar ik zou het ook heel irritant vinden als een bal een paar keer per dag over de muur zou gaan. Onze kinderen voetballen ook niet in de tuin maar ergens anders.herfst100 schreef: ↑27-12-2020 09:24Zie mijn vorige bericht. De reacties kwamen iets sneller dan ik kon typen.
Het gaat mij er niet zozeer om dat hij boos werd. Maar meer dat je dan daarna niks wilt uitpraten en mensen gaat negeren. Dat vind ik rot en kan ik moeizaam accepteren. En mij en de kinderen voor de meest lelijke dingen uitschelden is toch ook niet normaal? De kinderen hebben het een half jaar later nog over alle scheldwoorden.
De verwijten herkende ik wil, maar voor mijn gevoel totaal uit verband getrokken. Ik vind het normaal kindergedrag (een paar keer per jaar een bal over het hek, soms dus wat water in de zomer). Maar als je daar last van hebt, dan ga je toch in gesprek? Dat hebben ze nooit gedaan, terwijl daar alle mogelijkheid voor was.
Het gedrag van je buren is buitensporig maar ik heb de indruk dat jij wel heel veel normaal vindt wat anderen niet normaal vinden.
zondag 27 december 2020 om 10:31
Laat het los, je buren zeggen geen gedag meer en jij niet tegen hem. Trek het je niet aan dat ze niet nog even een fatsoenlijk gesprek wilden.
Soms werkt het wel en soms niet.
Wij hebben een buurvrouw die verschrikkelijk zeurt. Type altijd alleen geweest en 10 katten.
Toen wij dit huis kochten (vrijstaand) moest er veel aan gebeuren (en nog) we hebben een grote tuin waar zoon lekker in kan spelen en wij ook graag zitten.
Maar een kind in de leeftijd van een jaar of 2 (toen de mot begon) daar kun je 80 keer tegen zeggen dat hij zachtjes moet doen en stil moet zijn maar als ze enthousiast zijn dan maken ze nu eenmaal wat meer lawaai.
Uiteindelijk was het niet alleen onze zoon waar ze last van had, maar ook dat we om 2 uur smiddags stenen uit de tuin haalden, een keer aan het boren waren in huis, noem het maar op.
En dan niet rechtstreeks naar ons, maar tegen de buren erover klagen, waar wij het dan weer van hoorden omdat zij totaal geen last hadden of langs de heg staan en daar staan bellen en benoemen wat ze allemaal vervelend aan ons vond en dat we de hele dag door in de tuin zaten waardoor zij nooit eens rustig zonder stemmen van ons of ons kind kon zitten in de tuin.
Uiteindelijk is mijn man naar haar toe gegaan, haar duidelijk gemaakt dat ze moet ophouden met zeuren via via en als er wat is ze nu niet meer aan hoeft te kloppen, ook niet bij overlast.
Nu staat ze nog steeds klagend tegen de heg aan te bellen dat wij zulke nare buren zijn.
Dat word wat deze zomer, januari krijgen we er een zoon bij en dat word voor haar dus nog meer overlast van de zomer.
Soms werkt het wel en soms niet.
Wij hebben een buurvrouw die verschrikkelijk zeurt. Type altijd alleen geweest en 10 katten.
Toen wij dit huis kochten (vrijstaand) moest er veel aan gebeuren (en nog) we hebben een grote tuin waar zoon lekker in kan spelen en wij ook graag zitten.
Maar een kind in de leeftijd van een jaar of 2 (toen de mot begon) daar kun je 80 keer tegen zeggen dat hij zachtjes moet doen en stil moet zijn maar als ze enthousiast zijn dan maken ze nu eenmaal wat meer lawaai.
Uiteindelijk was het niet alleen onze zoon waar ze last van had, maar ook dat we om 2 uur smiddags stenen uit de tuin haalden, een keer aan het boren waren in huis, noem het maar op.
En dan niet rechtstreeks naar ons, maar tegen de buren erover klagen, waar wij het dan weer van hoorden omdat zij totaal geen last hadden of langs de heg staan en daar staan bellen en benoemen wat ze allemaal vervelend aan ons vond en dat we de hele dag door in de tuin zaten waardoor zij nooit eens rustig zonder stemmen van ons of ons kind kon zitten in de tuin.
Uiteindelijk is mijn man naar haar toe gegaan, haar duidelijk gemaakt dat ze moet ophouden met zeuren via via en als er wat is ze nu niet meer aan hoeft te kloppen, ook niet bij overlast.
Nu staat ze nog steeds klagend tegen de heg aan te bellen dat wij zulke nare buren zijn.
Dat word wat deze zomer, januari krijgen we er een zoon bij en dat word voor haar dus nog meer overlast van de zomer.
zondag 27 december 2020 om 10:31
Wij zijn vorig jaar verhuisd, maar de vorige buren hadden 3 kinderen die dikwijls een bal over de schutting gooiden.
Die gooide ik gewoon terug. Het zijn kinderen! Die horen lekker te spelen. Liever buiten dan de hele dag achter een scherm vind ik. Als ja daar al een punt over maakt...
In een ander huis had ik een hele rare buurman. Met zijn vrouw sprak ik wel, en hun kinderen speelden zelfs bij ons. Maar hij zei nooit wat, groette niet. Ben wel blij dat ik van die rare snuiter af ben...
Nu wonen we vrijstaand en dat is gewoon fijn. Ik denk dat veel mensen te dicht op elkaar wonen. Vooral die rijtjeshuizen met te kleine tuintjes...de meeste mensen hebben toch ruimte nodig voor zichzelf en daar ontbreekt het vaak aan.
Maar helaas is er in Nederland niet veel ruimte.
Die gooide ik gewoon terug. Het zijn kinderen! Die horen lekker te spelen. Liever buiten dan de hele dag achter een scherm vind ik. Als ja daar al een punt over maakt...
In een ander huis had ik een hele rare buurman. Met zijn vrouw sprak ik wel, en hun kinderen speelden zelfs bij ons. Maar hij zei nooit wat, groette niet. Ben wel blij dat ik van die rare snuiter af ben...
Nu wonen we vrijstaand en dat is gewoon fijn. Ik denk dat veel mensen te dicht op elkaar wonen. Vooral die rijtjeshuizen met te kleine tuintjes...de meeste mensen hebben toch ruimte nodig voor zichzelf en daar ontbreekt het vaak aan.
Maar helaas is er in Nederland niet veel ruimte.
I believe in good
zondag 27 december 2020 om 10:36
Inderdaad, wij hebben een buurman gehad die ons pestte; liegen over ons tegen andere buren, sigarettenpeuken over de schutting gooien, banden leeg laten lopen, schreeuwen naar de kinderen, heel naar. Zou toen getekend hebben voor 'slechts' negeren
zondag 27 december 2020 om 10:36
Ik heb niet gevraagd om een kaartje he....dus voel me ook niet verplicht er 1 terug te sturen.
Denk dat het "ergste" wat er kan gebeuren is dat ze me niet meer groet.
Als het onze directe buur zou zijn zou ik het overwogen hebben maar ze wonen een eindje verderop in de straat.
elizabethie wijzigde dit bericht op 27-12-2020 10:39
11.34% gewijzigd
zondag 27 december 2020 om 10:42
Zeker nog nooit een bal tegen je hoofd gehadzuidwester schreef: ↑27-12-2020 10:31Wij zijn vorig jaar verhuisd, maar de vorige buren hadden 3 kinderen die dikwijls een bal over de schutting gooiden.
Die gooide ik gewoon terug. Het zijn kinderen! Die horen lekker te spelen. Liever buiten dan de hele dag achter een scherm vind ik. Als ja daar al een punt over maakt...
Ik heb konijntjes die los lopen door de tuin, dus ballen zouden bij mij persoonlijk wel overlast geven. Gelukkig hebben mijn buren aan weerszijden dan kinderen die niet zo hoog schoppen of gooien haha. Want ze spelen heus wel in de tuin.
zondag 27 december 2020 om 10:48
Wat ik lees is dat to echt wel haar best doet om geen overlast te veroorzaken. En ja het is niet leuk als een paar keer met waterpistolen gespoten wordt en een bal over de schutting heen vliegt. Maar TO geeft ook aan dat ze regelmatig aan de buren vraagt hoe en wat.
Kinderen kun je niet altijd in het gareel houden. Je kunt ze waarschuwen maar geheid dat je je dat nog wel een paar keer moet doen.
Heeft deze overlast dagenlang achter elkaar aangehouden of is het een paar keer gebeurd in de weken zomervakantie. Dat zou voor mij wel een verschil uitmaken en ik gok bij TO het laatste.
Het gezin hier met 6 kinderen (waarvan 4 kinderen ik schat tussen tussen 5 en 12 jaar) hebben wekenlang echt overlast veroorzaakt zoals met stokken tegen lantaarnpalen aan slaan, snoep en zakken chips en pakjes wickey mee naar buiten nemen en het papier niet terug brengen maar op straat laten liggen (we hebben allemaal een tuin met afvalbak hè), hele dag het gekrijs. Ik heb geen last van kinderen die naar elkaar gillen tijdens het spelen maar echt dat krijsen vind ik verschrikkelijk.
Mijn naaste buurkinderen hebben zich het grootste deel van de vakantie in het zwembadje compleet met glijbaan in de tuin vermaakt. Ja het is niet leuk dat geplons en ook naar elkaar gillen (enthousiasme want geen gekrijs) maar dat is denk ik iets dat je met een gezin naast je niet tegen houdt.
Het zou voor mij al een verschil maken als ik buren had als TO die weten dat hun kinderen voor 'overlast' zorgen en er regelmatig naar vragen dan buren die nooit iets vragen er er gewoon maling aan hebben.
Kinderen van TO worden vanzelf groot en over een paar jaar zullen het ws de scooters zijn
.
Kinderen kun je niet altijd in het gareel houden. Je kunt ze waarschuwen maar geheid dat je je dat nog wel een paar keer moet doen.
Heeft deze overlast dagenlang achter elkaar aangehouden of is het een paar keer gebeurd in de weken zomervakantie. Dat zou voor mij wel een verschil uitmaken en ik gok bij TO het laatste.
Het gezin hier met 6 kinderen (waarvan 4 kinderen ik schat tussen tussen 5 en 12 jaar) hebben wekenlang echt overlast veroorzaakt zoals met stokken tegen lantaarnpalen aan slaan, snoep en zakken chips en pakjes wickey mee naar buiten nemen en het papier niet terug brengen maar op straat laten liggen (we hebben allemaal een tuin met afvalbak hè), hele dag het gekrijs. Ik heb geen last van kinderen die naar elkaar gillen tijdens het spelen maar echt dat krijsen vind ik verschrikkelijk.
Mijn naaste buurkinderen hebben zich het grootste deel van de vakantie in het zwembadje compleet met glijbaan in de tuin vermaakt. Ja het is niet leuk dat geplons en ook naar elkaar gillen (enthousiasme want geen gekrijs) maar dat is denk ik iets dat je met een gezin naast je niet tegen houdt.
Het zou voor mij al een verschil maken als ik buren had als TO die weten dat hun kinderen voor 'overlast' zorgen en er regelmatig naar vragen dan buren die nooit iets vragen er er gewoon maling aan hebben.
Kinderen van TO worden vanzelf groot en over een paar jaar zullen het ws de scooters zijn
.
zondag 27 december 2020 om 10:55
Wij hadden ook een vreemde band met onze buren maar dat lag vooral aan de buurvrouw. Als ik de buurman tegen kwam dan zwaaide hij altijd vrolijk of maakt een praatje, maar zij keek altijd boos of liep dan door. Ik heb regelmatig meegemaakt dat ze haar hoofd omdraaide als ze mij zag. Er zijn helemaal geen heftige of rare dingen gebeurd. Tegen andere buurvrouwen deed ze ook zo. Toch voelde het wel heel naar altijd. Als iemand je boos aankijkt of het hoofd wegdraait als je netjes groet. Gelukkig zijn ze verhuist. Nu hebben we weer andere buren die ook wel graag op zichzelf zijn (net als wij), maar we pakken wel elkaars pakjes aan, maken een praatje als we elkaar buiten zien. Het voelt meer relaxed als alles normaal kan gaan.
Stressed is just desserts spelled backwards
zondag 27 december 2020 om 10:59
Ja dIt dacht ik ook. Geen kaartje terug is wel heel erg onaardig en ik zou het zelf als arrogantie ervaren maar goed dit hoeven zij niet te denken natuurlijk.
zondag 27 december 2020 om 11:02
In zo'n geval kun je gewoon aangeven dat je geen ballen in de tuin wilt omdat je dieren hebt. Trouwens, wij hadden een kat op dat moment. Nooit gemerkt dat die een bal op zijn kop kreeg.Bellinis schreef: ↑27-12-2020 10:42Zeker nog nooit een bal tegen je hoofd gehad
Ik heb konijntjes die los lopen door de tuin, dus ballen zouden bij mij persoonlijk wel overlast geven. Gelukkig hebben mijn buren aan weerszijden dan kinderen die niet zo hoog schoppen of gooien haha. Want ze spelen heus wel in de tuin.
ik vind dat veel mensen niks meer van elkaar kunnen hebben. Iedereen is chagrijnig en heeft een kort lontje. Kinderen horen te spelen, dat is normaal. Kinderen horen bij het leven. Als je daar niet tegen kunt ga dan maar meteen in een bejaardenflat wonen.
I believe in good
zondag 27 december 2020 om 11:10
zuidwester schreef: ↑27-12-2020 11:02In zo'n geval kun je gewoon aangeven dat je geen ballen in de tuin wilt omdat je dieren hebt. Trouwens, wij hadden een kat op dat moment. Nooit gemerkt dat die een bal op zijn kop kreeg.
ik vind dat veel mensen niks meer van elkaar kunnen hebben. Iedereen is chagrijnig en heeft een kort lontje. Kinderen horen te spelen, dat is normaal. Kinderen horen bij het leven. Als je daar niet tegen kunt ga dan maar meteen in een bejaardenflat wonen.
Nou, ik heb zelf kinderen maar hier is letterlijk nog nooit een bal over de schutting gegaan. Lawaai maken in de tuin is reden om naar binnen te gaan. Je moet ze wel opvoeden hè, het gaat niet vanzelf.
zondag 27 december 2020 om 11:12
Precies dat. En een beetje water uit een waterpistool, in de zomer, kom op zeg. Waar gaat dit over. TO, trek het je niet aan en je hoeft jezelf echt niets te verwijten. Ga gewoon leven in jouw eigen huis en tuin, en laat jouw kinderen dat ook doen, en trek je niets aan van die buurman. Sommige mensen zijn nu eenmaal zo en dat verander je niet. Ik wil wedden dat hij wel met meer mensen overhoop ligt.zuidwester schreef: ↑27-12-2020 11:02In zo'n geval kun je gewoon aangeven dat je geen ballen in de tuin wilt omdat je dieren hebt. Trouwens, wij hadden een kat op dat moment. Nooit gemerkt dat die een bal op zijn kop kreeg.
ik vind dat veel mensen niks meer van elkaar kunnen hebben. Iedereen is chagrijnig en heeft een kort lontje. Kinderen horen te spelen, dat is normaal. Kinderen horen bij het leven. Als je daar niet tegen kunt ga dan maar meteen in een bejaardenflat wonen.
zondag 27 december 2020 om 11:15
Ach..,ieder zijn of haar mening wat dit betreft. Ik stuur zelf ook wel kaartjes waar ik niets op terug hoor, vind ik prima. Heeft i.m.o. niets met arrogantie te maken.
Ik wil gewoon geen contact met betreffende straatgenoten, misschien niet aardig om het op deze manier te laten blijken, soit.
Ik hoef geen contact met illegale weedkwekers met een strafblad en vechthonden.
zondag 27 december 2020 om 11:19
Vind ik een beetje de omgekeerde wereld eerlijk gezegd. Ik ben het helemaal met je eens dat kinderen horen te spelen, maar niet met het idee: ze mogen zo los gaan als ze willen totdat iemand komt melden dat ze overlast geven. Vind dat je daar als ouder zelf ook wel op de rem kan trappen. Je weet niet waar ballen in andermans tuin belanden. Ik heb buren met vijvers waarin ze vissen houden en bakjes met bloempjes die ze met zorg hebben geplant, dus ik zou dat niet voor hun willen dat zij ongemak daarin ervaren door mijn kinderen. Heel fijn dat jij zo’n chille buurman bent die het echt prima vindt, maar mijn idee is wel dat de ballen in eigen tuin blijven totdat de buren zeggen dat ze ook wel een keertje over mogen, niet andersom.zuidwester schreef: ↑27-12-2020 11:02In zo'n geval kun je gewoon aangeven dat je geen ballen in de tuin wilt omdat je dieren hebt. Trouwens, wij hadden een kat op dat moment. Nooit gemerkt dat die een bal op zijn kop kreeg.
ik vind dat veel mensen niks meer van elkaar kunnen hebben. Iedereen is chagrijnig en heeft een kort lontje. Kinderen horen te spelen, dat is normaal. Kinderen horen bij het leven. Als je daar niet tegen kunt ga dan maar meteen in een bejaardenflat wonen.
zondag 27 december 2020 om 11:30
Ik zeg niet dat ik het allemaal prima vind, ik zeg dat er wel eens wat kan gebeuren. Het is geven en nemen met buren.
Mijn kinderen voelden zich altijd erg opgelaten wanneer er iets gebeurde waar buren last van hadden. Daar gaat het om. Dat ze een geweten hebben en zich verantwoordelijk voelen.
Maar kom op zeg, de buren uitschelden vanwege een bal of wat water per ongeluk. In mijn optiek ben je dan echt niet goed snik.
Mijn kinderen voelden zich altijd erg opgelaten wanneer er iets gebeurde waar buren last van hadden. Daar gaat het om. Dat ze een geweten hebben en zich verantwoordelijk voelen.
Maar kom op zeg, de buren uitschelden vanwege een bal of wat water per ongeluk. In mijn optiek ben je dan echt niet goed snik.
I believe in good
zondag 27 december 2020 om 11:33
Eh... nee hoor, dat hoeft niet. Je kunt ook rekening houden met met de mensen om je heen zonder dat je hen spreekt. Jouw kinderen veroorzaken Zo te lezen al veel langer en vaker overlast. Blijkbaar heb je tot nu toe nooit echt ingegrepen. Niet zo gek dat de buren het dan een keer zat zijn. Dat schelden was niet nodig geweest. Aan de andere kant... als dat zoveel indruk op je kinderen heeft gemaakt helpt het misschien wel om toekomstige overlast door hen te voorkomen.
Eerlijk gezegd denk ik dat jullie buren een heel ander verhaal kunnen vertellen, waarin jullie als boosdoeners worden afgeschilderd. Bekijk het ook eens van hun kant.
- eigen ervaring met verhuizen door agressieve buren verwijderd in verband met herkenbaarheid -
trotter wijzigde dit bericht op 02-01-2021 09:02
35.29% gewijzigd
zondag 27 december 2020 om 11:35
zuidwester schreef: ↑27-12-2020 11:30Maar kom op zeg, de buren uitschelden vanwege een bal of wat water per ongeluk. In mijn optiek ben je dan echt niet goed snik.
Dat is zeker waar, schelden tegen je buren is nooit oké.
zondag 27 december 2020 om 11:40
Ik woon in een "gemêleerde" wijk, dicht op elkaar. En dan heb je best snel last van elkaar.
We hebben een achterbuurvrouw met psychoses, en het gaat vaak lange tijd goed, maar soms flipt ze, en daar heb je last van.
Ook woont verderop een jongetje met verschillende stoornissen, hij gilt (als een dier met pijn) de hele dag door. En dat is echt rot, als we buiten zitten.
Maar aangezien het voor de betreffende buurvrouw en het jongetje (+gezin) veel erger is, klaag ik niet. Maar ik ervaar het wel als overlast.
Dat mensen niet klagen, wil niet zeggen, dat ze geen overlast ervaren
We hebben een achterbuurvrouw met psychoses, en het gaat vaak lange tijd goed, maar soms flipt ze, en daar heb je last van.
Ook woont verderop een jongetje met verschillende stoornissen, hij gilt (als een dier met pijn) de hele dag door. En dat is echt rot, als we buiten zitten.
Maar aangezien het voor de betreffende buurvrouw en het jongetje (+gezin) veel erger is, klaag ik niet. Maar ik ervaar het wel als overlast.
Dat mensen niet klagen, wil niet zeggen, dat ze geen overlast ervaren
