Actueel
alle pijlers
Embryoselectie: Borstkankergen
dinsdag 3 juni 2008 om 20:02
Ik ben helemaal niet christelijk, en vind het dan ook jammer dat deze discussie in ieder geval in de politiek op dat soort argumenten wordt gevoerd.
En jammer genoeg is mijn vraag niet beantwoord. Namelijk: wanneer mag het dan wel? Het enige dat ik gelezen heb, is in geval van dodelijke ziekten. Dat lijkt duidelijk, maar is het niet. Wat nou als het om een gen voor Alzheimer gaat? Uiteindelijk dodelijk, maar misschien wel pas als je 95 bent. Of wat te denken van een depressie? Dodelijk als er suicidale neigingen zijn. En hoe zit het dan met ziektes die niet dodelijk zijn, maar wel heel veel leed veroorzaken, is dat dan minder erg?
Een ander punt dat niet beantwoord is: hoeveel kans moet je lopen op de ziekte om embryoselectie toe te passen? 80%, 60%, 40%, en waarom?
Voor iedereen die voor is: probeer dit eens te beantwoorden. Je zult over deze dingen na moeten denken want er moet algemeen beleid zijn. Want goedkeuren voor een bepaalde ziekte schept precedenten voor een andere ziekte. En ik ben helemaal niet bang dat de grens afglijdt naar blauwe ogen, maar wat mag dan nog wel? Juist de politiek moet algemeen beleid bepalen, en moet dus dit soort vragen kunnen beantwoorden. En ik heb hier nog geen zinnige discussie over gelezen.
En jammer genoeg is mijn vraag niet beantwoord. Namelijk: wanneer mag het dan wel? Het enige dat ik gelezen heb, is in geval van dodelijke ziekten. Dat lijkt duidelijk, maar is het niet. Wat nou als het om een gen voor Alzheimer gaat? Uiteindelijk dodelijk, maar misschien wel pas als je 95 bent. Of wat te denken van een depressie? Dodelijk als er suicidale neigingen zijn. En hoe zit het dan met ziektes die niet dodelijk zijn, maar wel heel veel leed veroorzaken, is dat dan minder erg?
Een ander punt dat niet beantwoord is: hoeveel kans moet je lopen op de ziekte om embryoselectie toe te passen? 80%, 60%, 40%, en waarom?
Voor iedereen die voor is: probeer dit eens te beantwoorden. Je zult over deze dingen na moeten denken want er moet algemeen beleid zijn. Want goedkeuren voor een bepaalde ziekte schept precedenten voor een andere ziekte. En ik ben helemaal niet bang dat de grens afglijdt naar blauwe ogen, maar wat mag dan nog wel? Juist de politiek moet algemeen beleid bepalen, en moet dus dit soort vragen kunnen beantwoorden. En ik heb hier nog geen zinnige discussie over gelezen.
dinsdag 3 juni 2008 om 20:18
nippo, ik weet dat niet, ik zou daar met mensen over moeten praten voor ik mijn mening daarover kan formuleren en daar langer over moeten nadenken dan ik voor een topic op viva ter ontspanning doe, maar ik weet wel dat ik selectie op dit specifieke gen een goede zaak vindt, en waar dan voor mij de grens ligt? Ziektes die zich waarschijnlijk onder de 40 openbaren, met een grote waarschijnlijkheid op overlijden of ernstig lijden? Geen idee.
dinsdag 3 juni 2008 om 20:26
quote:emra schreef op 03 juni 2008 @ 16:06:
Laat filosofen of ethici bepalen hoe ver de grens is. Je komt er toch nooit uit.
En welke filosofen of ethici vinden wij daartoe dan geschikt?
Een Bush heeft zo zijn filosofen waar hij zich mee verantwoordt m.b.t. de oorlogen die hij voert om dat wat hij democratie acht te verdedigen. Een moeder Theresa hield zich weer aan een andere levensfilosofie als het ging om haar verantwoordelijkheid nemen t.a.v. de mensheid.
En waarom zouden we het alleen aan hen overlaten, aan die filosofen en ethici, die verantwoordelijkheid? Hebben wij daar zelf ook niet onze gedachten over? Kunnen wij niet meedenken over dergelijke vraagstukken? Ze gaan ons allemaal aan.
Laat filosofen of ethici bepalen hoe ver de grens is. Je komt er toch nooit uit.
En welke filosofen of ethici vinden wij daartoe dan geschikt?
Een Bush heeft zo zijn filosofen waar hij zich mee verantwoordt m.b.t. de oorlogen die hij voert om dat wat hij democratie acht te verdedigen. Een moeder Theresa hield zich weer aan een andere levensfilosofie als het ging om haar verantwoordelijkheid nemen t.a.v. de mensheid.
En waarom zouden we het alleen aan hen overlaten, aan die filosofen en ethici, die verantwoordelijkheid? Hebben wij daar zelf ook niet onze gedachten over? Kunnen wij niet meedenken over dergelijke vraagstukken? Ze gaan ons allemaal aan.
dinsdag 3 juni 2008 om 20:29
Ik zie van mijn standpunt af. Stel dat de wetenschap zo ver is. Wellicht komt dan het recht op gezondheid.
Gezondheid is geluk hebben en een ziekte hebben is pech. Het wordt pas onrechtvaardig wanneer we alle technieken onder de knie hebben. Gaan we voor God spelen als we ingrijpen? Integendeel we spelen voor God als we mensen niet helpen.
Wat is het verschil tussen de selectie van een stel cellen of amputatie en chemokuur. Er wordt op beide manieren ingegrepen en bij de eerste scheelt het een hoop leed.
Dat geldt ook voor astma of depressie. Ik kan me er niets bij voorstellen, maar een groot tekort aan adem lijkt me een nachtmerrie. Moet ik dan zeggen: Ik heb er gelukkig geen last van, maar jij wel en daarom moet je kind het ook hebben. Vette pech voor je, gebruik je inhalator maar.. oh nee dat is ook onnatuurlijk..
Uiterlijk is ook een kwestie van de juiste genen, maar laten we eerst over puur lichamelijke kwesties hebben omdat de wetenschap daar verder in is gevorderd.
Er is geen concreet antwoord om te zeggen hoe ver je moet gaan en wie het moet bepalen. Zoals ik al zei kan je het ethici/filosofen laten bepalen, maar een democratische oplossing is ook mogelijk..
En dan is er nog de vraag tussen recht of keuze op gezondheid. Er zijn gezonde zwangere vrouwen die roken, alcohol drinken, drugs gebruiken of een stressvolle baan hebben. Of christenen die hun kind niet laten inenten. Stel je krijgt een aandoening. Zou jij het later je moeder kwalijk nemen of niet...
Gezondheid is geluk hebben en een ziekte hebben is pech. Het wordt pas onrechtvaardig wanneer we alle technieken onder de knie hebben. Gaan we voor God spelen als we ingrijpen? Integendeel we spelen voor God als we mensen niet helpen.
Wat is het verschil tussen de selectie van een stel cellen of amputatie en chemokuur. Er wordt op beide manieren ingegrepen en bij de eerste scheelt het een hoop leed.
Dat geldt ook voor astma of depressie. Ik kan me er niets bij voorstellen, maar een groot tekort aan adem lijkt me een nachtmerrie. Moet ik dan zeggen: Ik heb er gelukkig geen last van, maar jij wel en daarom moet je kind het ook hebben. Vette pech voor je, gebruik je inhalator maar.. oh nee dat is ook onnatuurlijk..
Uiterlijk is ook een kwestie van de juiste genen, maar laten we eerst over puur lichamelijke kwesties hebben omdat de wetenschap daar verder in is gevorderd.
Er is geen concreet antwoord om te zeggen hoe ver je moet gaan en wie het moet bepalen. Zoals ik al zei kan je het ethici/filosofen laten bepalen, maar een democratische oplossing is ook mogelijk..
En dan is er nog de vraag tussen recht of keuze op gezondheid. Er zijn gezonde zwangere vrouwen die roken, alcohol drinken, drugs gebruiken of een stressvolle baan hebben. Of christenen die hun kind niet laten inenten. Stel je krijgt een aandoening. Zou jij het later je moeder kwalijk nemen of niet...
dinsdag 3 juni 2008 om 20:38
Arwen, ik weet het ook niet. Maar het is ergens zo makkelijk om te zeggen dat het moet kunnen, en met een vinger naar de politiek te wijzen. De borstkanker openbaart zich trouwens vaak na het 40e jaar, en die 60-80% kans voor gendragers is de kans om voor het 70e levensjaar borstkanker te krijgen. En de vraag is hoe groot de waarschijnlijkheid op overlijden is of moet zijn. Zo zie je maar dat je met je eigen criteria dan misschien wel tegen BRCA screening bent, terwijl je in hetzelfde antwoord stelt dat je het een goede zaak vindt. En Huntington openbaart zich ook vaak na de 40, dus zou dan wellicht ook afvallen.
Ik heb de wijsheid ook niet in pacht. Maar vind toch dat je wat verder door moet denken over de precedentwerking van zo'n beslissing. Juist dat zou de politiek moeten doen, en dat wordt vertroebeld door religieuze ideeen en korte termijn denken om kiezers te winnen.
Ik heb de wijsheid ook niet in pacht. Maar vind toch dat je wat verder door moet denken over de precedentwerking van zo'n beslissing. Juist dat zou de politiek moeten doen, en dat wordt vertroebeld door religieuze ideeen en korte termijn denken om kiezers te winnen.
dinsdag 3 juni 2008 om 20:41
Emra, er zijn vele andere kwesties rondom gezondheid. Deels zijn die heir niet relevant, en deels heeft de politiek er niets over te zeggen. Maar deze discussie gaat over deze kwestie (en niet over leefgewoonten) en daar heeft de politiek wel wat over te zeggen.
En wil jij echt dat ethici en filosofen dit gaan bepalen? Bij Nova zat een ethicus, tevens adviseur van de Christenunie, en die was tegen. Ook dat soort mensen hebben religieuze en persoonlijke motieven. We moeten hier als samenleving allemaal zelf over nadenken.
En wil jij echt dat ethici en filosofen dit gaan bepalen? Bij Nova zat een ethicus, tevens adviseur van de Christenunie, en die was tegen. Ook dat soort mensen hebben religieuze en persoonlijke motieven. We moeten hier als samenleving allemaal zelf over nadenken.
dinsdag 3 juni 2008 om 20:44
En over astma, vindt jij dat embryoselectie daarvoor in principe zou moeten kunnen? Daarbij is bij een genetische gevoeligheid de kans op ziekte nog relatief laag, en bovendien is het meestal goed behandelbaar (en slechts zeer zelden levensbedreigend). Maar dat maakt jou niet uit? En wat vind je dan van ADHD, waar ook erg onder geleden kan worden en wat ook een erfelijke basis kent?
dinsdag 3 juni 2008 om 21:10
moeilijk, zit er de hele tijd over na te denken wat dan goede criteria zouden zijn. Maar wat ik al eerder schreef, bij deze behandeling, die ivf vereist, is er toch al een embryo selectie, alleen nu is die redelijk willekeurig, embryo 1 en 2 worden teruggeplaatst, 3 en 4 gaan in de vriezer en 5 en 6 zijn niet goed genoeg. Waarom dan niet kijken op bepaalde gendefecten die bekend zijn bij de ouders voor je terugplaatst? En ja, wat is ernstig lijden? is een prachtig leven en dan een klote dood op je 60-ste aan borstkanker erger of minder erger dan je hele leven reuma en 80 worden? of adhd hebben en daar niet dood aan gaan? ik weet het niet. Kan daar niet over oordelen.
dinsdag 3 juni 2008 om 21:16
Voor embryoselectie is inderdaad IVF nodig, veelal bij mensen die ook gewoon zwanger hadden kunnen worden (soms is het zo dat de IVF nodig is omdat natuurlijk zwanger worden niet meer kan). De IVF staat dan in dienst van de embryoselectie. Met andere woorden: zonder embryoselectie was er helemaal geen sprake geweest van een andere selectie dan de natuurlijke in het lichaam. Dat argument gaat dus niet op.
woensdag 4 juni 2008 om 01:12
@Nippo, ik draai de vraag om....Wanneer mag het dan niet?
Als mensen weten dat ze drager zijn van een gen wat vroeg of laat voor grote en levensbedreigende gezondheidsproblemen kan zorgen is er al genoeg reden om te kunnen kiezen voor embryoselectie. Ik zeg niet dat alle mensen dat zouden moeten doen...Maar er is niets mis met de keuze om het wel te kunnen doen.
Als mensen weten dat ze drager zijn van een gen wat vroeg of laat voor grote en levensbedreigende gezondheidsproblemen kan zorgen is er al genoeg reden om te kunnen kiezen voor embryoselectie. Ik zeg niet dat alle mensen dat zouden moeten doen...Maar er is niets mis met de keuze om het wel te kunnen doen.
woensdag 4 juni 2008 om 03:29
Ik snap niet dat het niet mag. De verkregen embryo's via IVF die over zijn en niet gebruikt worden mogen wel vernietigd worden. Maar eerst testen en kijken of ze drager zijn van een defect gen met desastreuze gevolgen voor hen en nageslacht mag niet. Wat wel weer mag is een risicovolle vruchtwaterpuctie of vlokkentest en bij negatief resultaat de vrucht laten sterven. Beetje klinisch beschreven. Maar een vergevorderde zwangerschap heeft voor mij onnoemelijk meer waarde als een embryo. En de christelijke partijen houden het weer tegen. Dat iemand gelooft moet hij/zij weten maar waarom moeten andere daar weer de dupe van worden. En als god deze mooie kindjes met defect gen schept. Dan heeft hij toch ergens een steekje laten vallen. Deze god heeft toch ook de medici geschapen die deze embryo selectie bewerkstelligen. Waarom mag het dan niet. Ik begrijp dat er een grens moet zijn. Maar dat is meer jongetje/meisje. Geen sterke kwaliteit van leven verbetering.
woensdag 4 juni 2008 om 07:35
quote:Miffy schreef op 03 juni 2008 @ 23:19:
[...]
Als de ouders het willen? Net zo goed als het nu de ouders zijn die beslissen wel of niet over te gaan tot abortus?in principe vind ik dit een redelijke goed idee, maar embryo selectie zal ongetwijfeld 10.000-en euroos kosten, en om dit uit te geven aan mensen die op een normale manier zwanger kunnen worden en dit op deze manier willen doen om bijv het alzheimer gen eruit te filteren, dat gaat mij dan te ver. Dus, dan is de vraag, wanneer betaalt de verzekering en wanneer niet?
[...]
Als de ouders het willen? Net zo goed als het nu de ouders zijn die beslissen wel of niet over te gaan tot abortus?in principe vind ik dit een redelijke goed idee, maar embryo selectie zal ongetwijfeld 10.000-en euroos kosten, en om dit uit te geven aan mensen die op een normale manier zwanger kunnen worden en dit op deze manier willen doen om bijv het alzheimer gen eruit te filteren, dat gaat mij dan te ver. Dus, dan is de vraag, wanneer betaalt de verzekering en wanneer niet?
woensdag 4 juni 2008 om 09:11
quote:arwen173 schreef op 04 juni 2008 @ 07:35:
[...]
in principe vind ik dit een redelijke goed idee, maar embryo selectie zal ongetwijfeld 10.000-en euroos kosten, en om dit uit te geven aan mensen die op een normale manier zwanger kunnen worden en dit op deze manier willen doen om bijv het alzheimer gen eruit te filteren, dat gaat mij dan te ver. Dus, dan is de vraag, wanneer betaalt de verzekering en wanneer niet?Maar wat denk je, los van de emotionelekant, wat het behandelen van de ziektes kost?
[...]
in principe vind ik dit een redelijke goed idee, maar embryo selectie zal ongetwijfeld 10.000-en euroos kosten, en om dit uit te geven aan mensen die op een normale manier zwanger kunnen worden en dit op deze manier willen doen om bijv het alzheimer gen eruit te filteren, dat gaat mij dan te ver. Dus, dan is de vraag, wanneer betaalt de verzekering en wanneer niet?Maar wat denk je, los van de emotionelekant, wat het behandelen van de ziektes kost?
woensdag 4 juni 2008 om 09:51
Kijk. We zijn aanbeland bij 'het kostenplaatje'. En dat is een belangrijke factor. Geld dat wordt uitgegeven aan het 1, kan niet opnieuw worden uitgegeven aan iets anders. Er worden dus keuzes gemaakt over welke zaken belangrijk zijn om geld aan te besteden.
Wij - wie eigenlijk? - hebben dus besloten dat in een ziekenhuis in Maastricht heel veel geld uitgegeven mag worden aan embryoselectie. Alleen in Maastricht. Niet elders.
Wij hebben al veel eerder besloten dat in Nederland geld uitgegeven mag worden aan het tegemoet komen van de alleen-eigen-kinderen-wens van onvruchtbare mensen.
Wij hebben besloten dat dergelijke persoonlijke wensen zo belangrijk zijn voor deze maatschappij, dat we die hoeveelheid geld niet uitgeven aan verbetering van, bijvoorbeeld, het onderwijs van alle kinderen en jongeren in deze samenleving.
Maar, om terug te komen op embryoselectie: ja, het is waarschijnlijk gewoonweg goedkoper om kinderen in hun staat van embryo te selecteren op mogelijke ziektes bij de rest van hun leven. De kosten van die weggeselecteerde ziektes bespaar je dan.
Wie weet, komt er in de toekomst wel een verbod op natuurlijke bevruchting door geslachtsgemeenschap. Dat brengt veel te veel risico's met zich mee op ziektes die de maatschappij als onaanvaardbaar - want te duur - ziet.
En dan kunnen we in 1 moeite door ook meteen wel selecteren op IQ, blond of donker, wit of zwart, lengte, geslacht, hamertenen en flaporen, creatief vermogen, kans op depressie, schizofrenie, agressie, etc.
De maakbare mens.
Of dat nu echt erg is? Geen idee.
Wij - wie eigenlijk? - hebben dus besloten dat in een ziekenhuis in Maastricht heel veel geld uitgegeven mag worden aan embryoselectie. Alleen in Maastricht. Niet elders.
Wij hebben al veel eerder besloten dat in Nederland geld uitgegeven mag worden aan het tegemoet komen van de alleen-eigen-kinderen-wens van onvruchtbare mensen.
Wij hebben besloten dat dergelijke persoonlijke wensen zo belangrijk zijn voor deze maatschappij, dat we die hoeveelheid geld niet uitgeven aan verbetering van, bijvoorbeeld, het onderwijs van alle kinderen en jongeren in deze samenleving.
Maar, om terug te komen op embryoselectie: ja, het is waarschijnlijk gewoonweg goedkoper om kinderen in hun staat van embryo te selecteren op mogelijke ziektes bij de rest van hun leven. De kosten van die weggeselecteerde ziektes bespaar je dan.
Wie weet, komt er in de toekomst wel een verbod op natuurlijke bevruchting door geslachtsgemeenschap. Dat brengt veel te veel risico's met zich mee op ziektes die de maatschappij als onaanvaardbaar - want te duur - ziet.
En dan kunnen we in 1 moeite door ook meteen wel selecteren op IQ, blond of donker, wit of zwart, lengte, geslacht, hamertenen en flaporen, creatief vermogen, kans op depressie, schizofrenie, agressie, etc.
De maakbare mens.
Of dat nu echt erg is? Geen idee.
donderdag 5 juni 2008 om 10:32
Ik kan me herinneren dat ik ooit een verhaal heb gelezen, (volgens mij in een bundel van Roald Dahl "M'n liefje, m'n duifje"), dat zich in een maakbare samenleving afspeelde. Een stel-op-leeftijd kwam er achter dat ze een kind zouden krijgen,uit onderzoek bleek het een mongooltje te worden, dat geaborteerd moest worden.
De ouders besloten het te houden, als super-sjieke accessoire, nu hadden ze tenminste iets om anderen de ogen mee uit te steken.
Het boek heb ik helaas niet meer, anders keek ik het nu nog even na.
Griezelig, zulke dingen.
De ouders besloten het te houden, als super-sjieke accessoire, nu hadden ze tenminste iets om anderen de ogen mee uit te steken.
Het boek heb ik helaas niet meer, anders keek ik het nu nog even na.
Griezelig, zulke dingen.
donderdag 5 juni 2008 om 13:44
quote:moppetoet schreef op 05 juni 2008 @ 10:13:
Ik vind het afschuwelijk dat er "overgebleven" embryo's worden vernietigd.
Verkoop ze dan voor mijn part op marktplaats, als een soort adoptie.even iets anders, maar heb jij dan ook zoveel moeite met het spiraal als voorbehoedsmiddel? want dan een bevruchte eicel ook niet innestelen en gebeurt er in feite precies hetzelfde, alleen wordt de embryo dan afgevoerd met de menstruatie. En je bent dan ook, als ik het goed begrijp, tegen ivf? tegen elke vorm van vruchtbaarheidsbehandeling? want waar leg je dan de grens?
Ik vind het afschuwelijk dat er "overgebleven" embryo's worden vernietigd.
Verkoop ze dan voor mijn part op marktplaats, als een soort adoptie.even iets anders, maar heb jij dan ook zoveel moeite met het spiraal als voorbehoedsmiddel? want dan een bevruchte eicel ook niet innestelen en gebeurt er in feite precies hetzelfde, alleen wordt de embryo dan afgevoerd met de menstruatie. En je bent dan ook, als ik het goed begrijp, tegen ivf? tegen elke vorm van vruchtbaarheidsbehandeling? want waar leg je dan de grens?
donderdag 5 juni 2008 om 14:07
quote:nippo schreef op 03 juni 2008 @ 20:02:
En jammer genoeg is mijn vraag niet beantwoord. Namelijk: wanneer mag het dan wel? Het enige dat ik gelezen heb, is in geval van dodelijke ziekten. Dat lijkt duidelijk, maar is het niet. Wat nou als het om een gen voor Alzheimer gaat? Uiteindelijk dodelijk, maar misschien wel pas als je 95 bent. Of wat te denken van een depressie? Dodelijk als er suicidale neigingen zijn. En hoe zit het dan met ziektes die niet dodelijk zijn, maar wel heel veel leed veroorzaken, is dat dan minder erg?
Een ander punt dat niet beantwoord is: hoeveel kans moet je lopen op de ziekte om embryoselectie toe te passen? 80%, 60%, 40%, en waarom?
De vraag die ik me stel na het doorworstelen van dit hele topic is de volgende: waarom moet er eigenlijk een grens getrokken worden? Zelfs de meest zogenaamd ondenkbare scenario's zoals de keuze van blauwe ogen of een hoog IQ zijn wat mij betreft geen ondenkbare scenario's, zelfs niet eens ongewenst. Indien ouders dat willen én er zelf het nodige geld voor op tafel leggen heb ik daar heel weinig problemen mee. De enige voorwaarde die ik graag zou stellen is dat de keuze enkel zou mogen bestaan uit niets doen of beter maken, beter in de zin van beter voor het kind/individu maar ook beter voor zijn/haar kinderen. In die optiek zie ik de keuze voor blauwe ogen in feite geen beterschap inhouden tenzij daar nog onbekende positieve effecten zouden aan gekoppeld zijn. Anderzijds zie ik een keuze voor hogere intelligentie wel degelijk als een verbetering en dus helemaal niet onethisch.
Ik vermoed dat de meesten het idee van de maakbare mens huiveringwekkend vinden door de associatie met proeven in die richting gedurende WO II en de onmenselijke methodes die daarbij werden gebruikt. Alhoewel de doelen in grote lijnen dezelfde blijven, de middelen daartoe zijn totaal veranderd. Die associatie is dan ook misplaatst. Geef het idee van de maakbare mens de overweging die het verdient, integraal met de nodige controles en remmen waar nodig. Het zal me niet verbazen dat je het dan met me eens bent dat het hellend vlak, wat er zeker is, niet in dalende maar in stijgende lijn gaat.
En jammer genoeg is mijn vraag niet beantwoord. Namelijk: wanneer mag het dan wel? Het enige dat ik gelezen heb, is in geval van dodelijke ziekten. Dat lijkt duidelijk, maar is het niet. Wat nou als het om een gen voor Alzheimer gaat? Uiteindelijk dodelijk, maar misschien wel pas als je 95 bent. Of wat te denken van een depressie? Dodelijk als er suicidale neigingen zijn. En hoe zit het dan met ziektes die niet dodelijk zijn, maar wel heel veel leed veroorzaken, is dat dan minder erg?
Een ander punt dat niet beantwoord is: hoeveel kans moet je lopen op de ziekte om embryoselectie toe te passen? 80%, 60%, 40%, en waarom?
De vraag die ik me stel na het doorworstelen van dit hele topic is de volgende: waarom moet er eigenlijk een grens getrokken worden? Zelfs de meest zogenaamd ondenkbare scenario's zoals de keuze van blauwe ogen of een hoog IQ zijn wat mij betreft geen ondenkbare scenario's, zelfs niet eens ongewenst. Indien ouders dat willen én er zelf het nodige geld voor op tafel leggen heb ik daar heel weinig problemen mee. De enige voorwaarde die ik graag zou stellen is dat de keuze enkel zou mogen bestaan uit niets doen of beter maken, beter in de zin van beter voor het kind/individu maar ook beter voor zijn/haar kinderen. In die optiek zie ik de keuze voor blauwe ogen in feite geen beterschap inhouden tenzij daar nog onbekende positieve effecten zouden aan gekoppeld zijn. Anderzijds zie ik een keuze voor hogere intelligentie wel degelijk als een verbetering en dus helemaal niet onethisch.
Ik vermoed dat de meesten het idee van de maakbare mens huiveringwekkend vinden door de associatie met proeven in die richting gedurende WO II en de onmenselijke methodes die daarbij werden gebruikt. Alhoewel de doelen in grote lijnen dezelfde blijven, de middelen daartoe zijn totaal veranderd. Die associatie is dan ook misplaatst. Geef het idee van de maakbare mens de overweging die het verdient, integraal met de nodige controles en remmen waar nodig. Het zal me niet verbazen dat je het dan met me eens bent dat het hellend vlak, wat er zeker is, niet in dalende maar in stijgende lijn gaat.
donderdag 5 juni 2008 om 14:15
Daar denk ik ook almaar over na, of het nu daadwerkelijk 'erg' is dat er een mensenbevolking ontstaat die blijkbaar door marktwerking en selectie ontstaat.
En of een dergelijke samenleving zoveel zal verschillen - in essentie - met de huidige.
Er zullen, zoals ook nu, enorme miskleunen worden begaan, terreur uitgeoefend worden, mensenlevens misbruikt voor belangen van machthebbers, enz. Tja, zoals ook nu.
Ik denk dat er niet een daadwerkelijke verbetering zal zijn van het mensdom. Het zal verschillen van nu, maar in essentie niet anders worden.
Het leven zal dus even goed zijn, en even slecht.
En of een dergelijke samenleving zoveel zal verschillen - in essentie - met de huidige.
Er zullen, zoals ook nu, enorme miskleunen worden begaan, terreur uitgeoefend worden, mensenlevens misbruikt voor belangen van machthebbers, enz. Tja, zoals ook nu.
Ik denk dat er niet een daadwerkelijke verbetering zal zijn van het mensdom. Het zal verschillen van nu, maar in essentie niet anders worden.
Het leven zal dus even goed zijn, en even slecht.
donderdag 5 juni 2008 om 17:05
Ik vind dat de grens bij gezondheid ligt. De maatschappij gaat er niet op achteruit. Oke behalve dan dat de bevolkingsgroei stijgt.
Wanneer het om iq/intelligentie gaat is er een kans dat veel ouders een intelligent kind willen. Een maatschappij met alleen maar zeer intelligente mensen werkt niet. De belangrijkste banen zijn de banen waar je niet veel hoeft na te denken (kijk bv maar naar Napels met de vuilnismannen in staking) . Dadelijk worden niet die niet meer vervuld of slecht uitgevoerd doordat werknemers zich stierlijk vervelen. Of je moet dat weer kunstmatig onder controle hebben, zoals in de sf-film Gattaca.. maar dat lijkt me geen goed idee.
Wanneer het om iq/intelligentie gaat is er een kans dat veel ouders een intelligent kind willen. Een maatschappij met alleen maar zeer intelligente mensen werkt niet. De belangrijkste banen zijn de banen waar je niet veel hoeft na te denken (kijk bv maar naar Napels met de vuilnismannen in staking) . Dadelijk worden niet die niet meer vervuld of slecht uitgevoerd doordat werknemers zich stierlijk vervelen. Of je moet dat weer kunstmatig onder controle hebben, zoals in de sf-film Gattaca.. maar dat lijkt me geen goed idee.
