Lijf & Lijn
alle pijlers
Overgewicht en ongemakken, taboe?
zondag 31 augustus 2008 om 11:08
In het topic 'tot welke maat pas je in attracties' viel het me op dat vragen over de bij overgewicht horende (lichamelijke) ongemakken niet echt op prijs worden gesteld.
Met ongemakken bedoel ik oa:
Schurende huid als je een rokje aan hebt en geen panty of legging
Bij ernstig overgewicht heb je naar ik begreep heel vaak gewoon pijn in je gewrichten
Je bent niet meer zo lenig
Je buik zit in de weg tijdens het neuken
Maar ook:
Vervelende opmerkingen naar je hoofd krijgen over je figuur, of als je op straat een patatje eet
Je lelijk voelen
Je schuldig voelen als je iets ongezonds eet
Het besef dat je (uitzonderingen daargelaten) zelf verantwoordelijk bent voor je gewicht. (Ieder pondje gaat door het mondje toch?)
etc
In het betreffende topic wordt door sommige mensen heel verontwaardigt gedaan,anderen negeren het totaal. Waarom?
Ik ben nu nog een kilo of 15 te zwaar, heb nu mt 44 en voel me als herboren als ik het vergelijk met voor ik 12 kilo was afgevallen.
(Kan je nagaan als die 15 kilo er ook nog af is )
Ik heb meer energie, betere conditie, kan zonder panty in een rokje (wel talkpoeder gebruiken, maar dat hielp eerst echt niet meer) zit beter in m'n vel etc.
Is het dan zo confronerend om er over te praten? Komt dat te dichtbij?
Mag je niet zeggen dat overgewicht vaak door je eigen gedrag komt? Dat overgewicht een hoop ongemak met zich mee brengt op lichamelijk, emotioneel, psychisch en sociaal gebied?
Waarom wel / niet?
Met ongemakken bedoel ik oa:
Schurende huid als je een rokje aan hebt en geen panty of legging
Bij ernstig overgewicht heb je naar ik begreep heel vaak gewoon pijn in je gewrichten
Je bent niet meer zo lenig
Je buik zit in de weg tijdens het neuken
Maar ook:
Vervelende opmerkingen naar je hoofd krijgen over je figuur, of als je op straat een patatje eet
Je lelijk voelen
Je schuldig voelen als je iets ongezonds eet
Het besef dat je (uitzonderingen daargelaten) zelf verantwoordelijk bent voor je gewicht. (Ieder pondje gaat door het mondje toch?)
etc
In het betreffende topic wordt door sommige mensen heel verontwaardigt gedaan,anderen negeren het totaal. Waarom?
Ik ben nu nog een kilo of 15 te zwaar, heb nu mt 44 en voel me als herboren als ik het vergelijk met voor ik 12 kilo was afgevallen.
(Kan je nagaan als die 15 kilo er ook nog af is )
Ik heb meer energie, betere conditie, kan zonder panty in een rokje (wel talkpoeder gebruiken, maar dat hielp eerst echt niet meer) zit beter in m'n vel etc.
Is het dan zo confronerend om er over te praten? Komt dat te dichtbij?
Mag je niet zeggen dat overgewicht vaak door je eigen gedrag komt? Dat overgewicht een hoop ongemak met zich mee brengt op lichamelijk, emotioneel, psychisch en sociaal gebied?
Waarom wel / niet?
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
zondag 31 augustus 2008 om 22:56
Shining, ik vind het nogal hard als jij durft te stellen dat iemand die rookt, een minderwaardigheidscomplex heeft. Waar durf jij dat op te baseren? * is eigenlijk haske offtopic *
Je kunt, net wat FV zegt, het niet met elkaar vergelijken. Ik geloof dat ik al eerder gezegd heb, dat beide een verslaving is. Beide zijn helaas genetisch bepaald en het is maar net hoe er in jouw omgeving met eten, emotie en roken is omgegaan.
Beiden zijn nml. gerelateerd aan emotie en gewoonten.
En ja, beide verslavingen zijn slecht voor den mensch. En hoe gaan we daar mee om? Elkaar afbranden? Zou nog kunnen resulteren in het feit dat men nòg harder gaat vreten of roken. Daarin gaat de boel idd, gelijk op. Wat òòk gelijk op gaat is het feit dat iemand die te zwaar is en zwanger wordt het kindje OOK in GEVAAR brengt! Niet aan gedacht, zekers? Zwangersschapsdiabetes komt sneller om het hoekie kijken dan je denkt. Over egoïsme gesproken.....
Wat ik hiermee wil zeggen, is dat je elkaar niet moet veroordelen, maar eerder: HELP ELKAAR!!
Je kunt, net wat FV zegt, het niet met elkaar vergelijken. Ik geloof dat ik al eerder gezegd heb, dat beide een verslaving is. Beide zijn helaas genetisch bepaald en het is maar net hoe er in jouw omgeving met eten, emotie en roken is omgegaan.
Beiden zijn nml. gerelateerd aan emotie en gewoonten.
En ja, beide verslavingen zijn slecht voor den mensch. En hoe gaan we daar mee om? Elkaar afbranden? Zou nog kunnen resulteren in het feit dat men nòg harder gaat vreten of roken. Daarin gaat de boel idd, gelijk op. Wat òòk gelijk op gaat is het feit dat iemand die te zwaar is en zwanger wordt het kindje OOK in GEVAAR brengt! Niet aan gedacht, zekers? Zwangersschapsdiabetes komt sneller om het hoekie kijken dan je denkt. Over egoïsme gesproken.....
Wat ik hiermee wil zeggen, is dat je elkaar niet moet veroordelen, maar eerder: HELP ELKAAR!!
zondag 31 augustus 2008 om 23:00
quote:shining schreef op 31 augustus 2008 @ 22:52:
Ik hou haar een spiegel voor door net zo hard te oordelen als zij.Het grote verschil is dat ik helemaal niet OORDEEL, ik VRAAG. Maar dat heb ik in deze discussie al tig keer gezegd, ik vind het fascinerend omdat ik me er zelf niks bij kan voorstellen en zou het graag willen begrijpen.
Ik hou haar een spiegel voor door net zo hard te oordelen als zij.Het grote verschil is dat ik helemaal niet OORDEEL, ik VRAAG. Maar dat heb ik in deze discussie al tig keer gezegd, ik vind het fascinerend omdat ik me er zelf niks bij kan voorstellen en zou het graag willen begrijpen.
Am Yisrael Chai!
zondag 31 augustus 2008 om 23:00
Bloesie. Ik doe dat om te laten zien hoe vreselijk irritant het is om zo te worden beoordeeld. Dat je dus automatisch een probleem hebt met je eigenwaarde. Ik heb al meerdere keren gezegd dat ik vind dat als je te zwaar bent en als je rookt dat dat niet per definitie betekent dat je dan een minderwaardigheidscomplex hebt.
Want dat geldt voor beide gevallen niet.
Het feit alleen dat ze dikke mensen minder vindt zegt al genoeg.
En ja, we zouden elkaar inderdaad moeten helpen, maar ik was even zwaar geïriteerd.
Nu maar weer ontopic dan.
Want dat geldt voor beide gevallen niet.
Het feit alleen dat ze dikke mensen minder vindt zegt al genoeg.
En ja, we zouden elkaar inderdaad moeten helpen, maar ik was even zwaar geïriteerd.
Nu maar weer ontopic dan.
anoniem_17202 wijzigde dit bericht op 31-08-2008 23:06
Reden: aanvulling
Reden: aanvulling
% gewijzigd
zondag 31 augustus 2008 om 23:07
quote:shining schreef op 31 augustus 2008 @ 22:53:
Joh FV, ik wil jou ook helemaal niet kwetsen. Ik laat alleen zien hoe vervelend het is om over één kam te worden geschoren.
Ik scheer helemaal niemand over 1 kam, ik heb vragen gesteld in zijn algemeenheid en Moordwijf gaf aan dat ze daar best op wilde antwoorden. En toen heb ik haar direct vragen gesteld.
En je wil me wel degelijk kwetsen, omdat jij onterecht denkt dat ik er opuit ben om anderen hier te kwetsen wil je mij even "terug"kwetsen. Mag hoor, maar is verder niet echt terecht of verdiend.
Joh FV, ik wil jou ook helemaal niet kwetsen. Ik laat alleen zien hoe vervelend het is om over één kam te worden geschoren.
Ik scheer helemaal niemand over 1 kam, ik heb vragen gesteld in zijn algemeenheid en Moordwijf gaf aan dat ze daar best op wilde antwoorden. En toen heb ik haar direct vragen gesteld.
En je wil me wel degelijk kwetsen, omdat jij onterecht denkt dat ik er opuit ben om anderen hier te kwetsen wil je mij even "terug"kwetsen. Mag hoor, maar is verder niet echt terecht of verdiend.
Am Yisrael Chai!
zondag 31 augustus 2008 om 23:10
quote:shining schreef op 31 augustus 2008 @ 23:00:
Bloesie. Ik doe dat om te laten zien hoe vreselijk irritant het is om zo te worden beoordeeld. Dat je dus automatisch een probleem hebt met je eigenwaarde. Ik heb al meerdere keren gezegd dat ik vind dat als je te zwaar bent en als je rookt dat dat niet per definitie betekent dat je dan een minderwaardigheidscomplex hebt.
Want dat geldt voor beide gevallen niet.
Het feit alleen dat ze dikke mensen minder vindt zegt al genoeg.
En ja, we zouden elkaar inderdaad moeten helpen, maar ik was even zwaar geïriteerd.
Nu maar weer ontopic dan.
en ook dat is weer niet waar. Moordwijf gaf aan dat het overkomt alsof ik mensen "minder" vind. Waarop ik eerlijk heb geantwoord dat medelijden hebben met altijd een soort superioriteitsgevoel in zich draagt, en dat het feit dat ik ONBEWUST medelijden voel dus kennelijk inhoudt dat ik deep down inside me inderdaad "beter" voel.
Denk je nou werkelijk dat ik expres mensen op hun gemak ga stellen in een - naar ik aanneem - vijandige omgeving als een sportschool vol maatjes 34, als ik die mensen minderwaardig vond? Dan zou ik toch juist heel hard meedoen? Ik vind het juist heel erg naar om te zien dat iemand zich op die manier onzeker voelt.
Bloesie. Ik doe dat om te laten zien hoe vreselijk irritant het is om zo te worden beoordeeld. Dat je dus automatisch een probleem hebt met je eigenwaarde. Ik heb al meerdere keren gezegd dat ik vind dat als je te zwaar bent en als je rookt dat dat niet per definitie betekent dat je dan een minderwaardigheidscomplex hebt.
Want dat geldt voor beide gevallen niet.
Het feit alleen dat ze dikke mensen minder vindt zegt al genoeg.
En ja, we zouden elkaar inderdaad moeten helpen, maar ik was even zwaar geïriteerd.
Nu maar weer ontopic dan.
en ook dat is weer niet waar. Moordwijf gaf aan dat het overkomt alsof ik mensen "minder" vind. Waarop ik eerlijk heb geantwoord dat medelijden hebben met altijd een soort superioriteitsgevoel in zich draagt, en dat het feit dat ik ONBEWUST medelijden voel dus kennelijk inhoudt dat ik deep down inside me inderdaad "beter" voel.
Denk je nou werkelijk dat ik expres mensen op hun gemak ga stellen in een - naar ik aanneem - vijandige omgeving als een sportschool vol maatjes 34, als ik die mensen minderwaardig vond? Dan zou ik toch juist heel hard meedoen? Ik vind het juist heel erg naar om te zien dat iemand zich op die manier onzeker voelt.
Am Yisrael Chai!
zondag 31 augustus 2008 om 23:15
quote:shining schreef op 31 augustus 2008 @ 23:00:
Bloesie. Ik doe dat om te laten zien hoe vreselijk irritant het is om zo te worden beoordeeld. Dat je dus automatisch een probleem hebt met je eigenwaarde. Ik heb al meerdere keren gezegd dat ik vind dat als je te zwaar bent en als je rookt dat dat niet per definitie betekent dat je dan een minderwaardigheidscomplex hebt.
Want dat geldt voor beide gevallen niet.
Het feit alleen dat ze dikke mensen minder vindt zegt al genoeg.
En ja, we zouden elkaar inderdaad moeten helpen, maar ik was even zwaar geïriteerd.
Nu maar weer ontopic dan.
Vraag ik me af waarom jij zwaar geïrriteerd raakt. Want als jij zo goed in je vel zou steken, zou het je verder toch jeuken wat een ander zegt? Geloof me, ik heb er ook mee moeten LEREN omgaan, en ik weet niet of jij mijn postings hebt gelezen, maar als je dat wèl gedaan had, had je mss. niet zo heftig gereageerd. Ik post vanaf de "andere zijde " de mens vanuit de omgeving van een mens met overgewicht.
Heb ook al eerder gezegd dat mensen soms hard kunnen oordelen. Ik vind niet alles leuk wat FV zegt, maar kan wel begrijpen waarom ze bepaalde vragen stelt. En daar is dit topic voor. Zeker, zoals FV beschrijft, omdat ze zich niet kan voorstellen van het hoe, waarom en wat. En daar heeft iedereen zo zijn of haar redenen voor.....
Je helpt dus niet door zwar geïrriteerd uit te halen en een andere verslaving erbij te slepen. Laten we de drank en de drugs er ook maar bij halen en o ja, de gokverslaving niet te vergeten......
Bloesie. Ik doe dat om te laten zien hoe vreselijk irritant het is om zo te worden beoordeeld. Dat je dus automatisch een probleem hebt met je eigenwaarde. Ik heb al meerdere keren gezegd dat ik vind dat als je te zwaar bent en als je rookt dat dat niet per definitie betekent dat je dan een minderwaardigheidscomplex hebt.
Want dat geldt voor beide gevallen niet.
Het feit alleen dat ze dikke mensen minder vindt zegt al genoeg.
En ja, we zouden elkaar inderdaad moeten helpen, maar ik was even zwaar geïriteerd.
Nu maar weer ontopic dan.
Vraag ik me af waarom jij zwaar geïrriteerd raakt. Want als jij zo goed in je vel zou steken, zou het je verder toch jeuken wat een ander zegt? Geloof me, ik heb er ook mee moeten LEREN omgaan, en ik weet niet of jij mijn postings hebt gelezen, maar als je dat wèl gedaan had, had je mss. niet zo heftig gereageerd. Ik post vanaf de "andere zijde " de mens vanuit de omgeving van een mens met overgewicht.
Heb ook al eerder gezegd dat mensen soms hard kunnen oordelen. Ik vind niet alles leuk wat FV zegt, maar kan wel begrijpen waarom ze bepaalde vragen stelt. En daar is dit topic voor. Zeker, zoals FV beschrijft, omdat ze zich niet kan voorstellen van het hoe, waarom en wat. En daar heeft iedereen zo zijn of haar redenen voor.....
Je helpt dus niet door zwar geïrriteerd uit te halen en een andere verslaving erbij te slepen. Laten we de drank en de drugs er ook maar bij halen en o ja, de gokverslaving niet te vergeten......
zondag 31 augustus 2008 om 23:16
quote:shining schreef op 31 augustus 2008 @ 23:12:
FV, je hebt zelf gezegd dat je dikke mensen minder vindt. Lees maar eens terug.
En nu stop ik echt.
Nee, lees jij maar eens goed terug, ik heb Moordwijf antwoord gegeven en later datzelfde antwoord tegen iemand die iets van piper ofzo heette herhaald.
Dat ging om het verschil tussen compassion en pity, en dat heb ik in meerdere postings uitgelegd. Die piper of hoe ze heette haalde er zelfs de Van Dale bij.
Je moet me geen dingen in de mond leggen die ik niet gezegd heb, ik heb me de hele discussie zo voorzichtig mogelijk uitgedrukt, maar het is toch nooit goed bij dikzakken. Nou, vreet je klem zou ik zeggen, des te sneller ben je dood en dat scheelt mij weer ziektekostenpremie later.
FV, je hebt zelf gezegd dat je dikke mensen minder vindt. Lees maar eens terug.
En nu stop ik echt.
Nee, lees jij maar eens goed terug, ik heb Moordwijf antwoord gegeven en later datzelfde antwoord tegen iemand die iets van piper ofzo heette herhaald.
Dat ging om het verschil tussen compassion en pity, en dat heb ik in meerdere postings uitgelegd. Die piper of hoe ze heette haalde er zelfs de Van Dale bij.
Je moet me geen dingen in de mond leggen die ik niet gezegd heb, ik heb me de hele discussie zo voorzichtig mogelijk uitgedrukt, maar het is toch nooit goed bij dikzakken. Nou, vreet je klem zou ik zeggen, des te sneller ben je dood en dat scheelt mij weer ziektekostenpremie later.
Am Yisrael Chai!
zondag 31 augustus 2008 om 23:17
quote:fashionvictim schreef op 31 augustus 2008 @ 22:24:
Nee hoor, dat heb ik niet. En hoewel ik de discussie best aankan, moet me van het hart dat ik het eigenlijk onnoemlijk flauw vind dat in elke discussie over dingen die "slecht" zijn de mensen die het betreft altijd roken er aan de haren bijslepen. Alsof je als roker nergens een mening over zou mogen hebben, dat zeg ik toch ook niet tegen mensen die megadik zijn, dat ze geen mening mogen hebben over weetikveelwat omdat ze dik zijn? Beetje flauw.Helaas gaat dat twee kanten op. In elk rooktopic brengen veel rokers naar voren dat of de uitlaatgassen of de 'verdikking' van de maatschappij veel schadelijker is dan een sigaret.
Nee hoor, dat heb ik niet. En hoewel ik de discussie best aankan, moet me van het hart dat ik het eigenlijk onnoemlijk flauw vind dat in elke discussie over dingen die "slecht" zijn de mensen die het betreft altijd roken er aan de haren bijslepen. Alsof je als roker nergens een mening over zou mogen hebben, dat zeg ik toch ook niet tegen mensen die megadik zijn, dat ze geen mening mogen hebben over weetikveelwat omdat ze dik zijn? Beetje flauw.Helaas gaat dat twee kanten op. In elk rooktopic brengen veel rokers naar voren dat of de uitlaatgassen of de 'verdikking' van de maatschappij veel schadelijker is dan een sigaret.
zondag 31 augustus 2008 om 23:18
quote:HaagsLoesje schreef op 31 augustus 2008 @ 23:17:
[...]
Helaas gaat dat twee kanten op. In elk rooktopic brengen veel rokers naar voren dat of de uitlaatgassen of de 'verdikking' van de maatschappij veel schadelijker is dan een sigaret.Ik meng me meestal niet in die discussies en ik vind dat zelf ook een zwaktebod. Het feit dat jij dik bent, maakt mijn rookverslaving niet minder schadelijk voor mijn gezondheid. En dat beweer ik dan ook nooit.
[...]
Helaas gaat dat twee kanten op. In elk rooktopic brengen veel rokers naar voren dat of de uitlaatgassen of de 'verdikking' van de maatschappij veel schadelijker is dan een sigaret.Ik meng me meestal niet in die discussies en ik vind dat zelf ook een zwaktebod. Het feit dat jij dik bent, maakt mijn rookverslaving niet minder schadelijk voor mijn gezondheid. En dat beweer ik dan ook nooit.
Am Yisrael Chai!
zondag 31 augustus 2008 om 23:22
Maar goed, dikke medemensch: Oprah Winfrey kletst dus altijd uit haar nek als het om overgewicht gaat? Daarin herkennen jullie helemaal niks?
Je kan boos worden, maar voor slanke mensen zoals ik is iemand als Oprah de enige manier om iets van overgewicht te begrijpen. Dus ik blaat gewoon na wat ik haar hoor vertellen, omdat dat aannemelijk klinkt.
Maar leg dan zelf eens uit hoe dat voor jullie werkt, dat doen jullie dan ook nooit. Wel kwaad worden als je in al je onschuld de uitleg van Oprah voor waar aanneemt, maar het niet rechtzetten door te zeggen hoe het dan wél zit. Dan moet je ook niet zeiken, vind ik eigenlijk.
Je kan boos worden, maar voor slanke mensen zoals ik is iemand als Oprah de enige manier om iets van overgewicht te begrijpen. Dus ik blaat gewoon na wat ik haar hoor vertellen, omdat dat aannemelijk klinkt.
Maar leg dan zelf eens uit hoe dat voor jullie werkt, dat doen jullie dan ook nooit. Wel kwaad worden als je in al je onschuld de uitleg van Oprah voor waar aanneemt, maar het niet rechtzetten door te zeggen hoe het dan wél zit. Dan moet je ook niet zeiken, vind ik eigenlijk.
Am Yisrael Chai!
zondag 31 augustus 2008 om 23:29
Ik moet even lachen om je laatste post, fv. Ik snap verder ook wel wat je bedoelt maar je weet het niet echt goed over te brengen. En als mensen je ook niet willen begrijpen, lukt het helemaal niet.
Ik ben zelf te zwaar, zo'n tien kilo. En daar baal ik stevig van. En ik weet ook precies hoe het komt. Misschien zijn er mensen die buiten hun eigen vermogen om dik zijn geworden maar ik ken ze niet. En ik behoor daar ook niet toe.
Die tien kilo heb ik er zelf bijgegeten. En gedronken trouwens. Vooral 's avond; door onrust, moeheid, lamlendigheid, verdriet, niet weten wat te doen enzovoort. Je staat erbij en kijkt ernaar. Ik ben me ervan bewust dat het heel maf is zo met jezelf, je leven en je gezondheid om te gaan. En dat heeft alles te maken met eigenwaarde. Want kom op, als je overgewicht hebt kan je toch niet zeggen dat je dit verkiest boven een gezond lijf en gewicht?
Mijn mentale welzijn is hier bepalend in. En denk echt dat dat ook de oplossing is.
Ik ben zelf te zwaar, zo'n tien kilo. En daar baal ik stevig van. En ik weet ook precies hoe het komt. Misschien zijn er mensen die buiten hun eigen vermogen om dik zijn geworden maar ik ken ze niet. En ik behoor daar ook niet toe.
Die tien kilo heb ik er zelf bijgegeten. En gedronken trouwens. Vooral 's avond; door onrust, moeheid, lamlendigheid, verdriet, niet weten wat te doen enzovoort. Je staat erbij en kijkt ernaar. Ik ben me ervan bewust dat het heel maf is zo met jezelf, je leven en je gezondheid om te gaan. En dat heeft alles te maken met eigenwaarde. Want kom op, als je overgewicht hebt kan je toch niet zeggen dat je dit verkiest boven een gezond lijf en gewicht?
Mijn mentale welzijn is hier bepalend in. En denk echt dat dat ook de oplossing is.
anoniem_637796e9dc1aa wijzigde dit bericht op 31-08-2008 23:34
Reden: Andere woordkeuze
Reden: Andere woordkeuze
% gewijzigd
zondag 31 augustus 2008 om 23:29
Ja, sorry Bloesie, maar ik werd echt kwaad op Shining inderdaad. Doe je verdorie je best om zo netjes mogelijk gewoon dingen te vragen en zo eerlijk mogelijk antwoord te geven (in al mijn naiviteit dacht ik namelijk nog dat iemand als Moordwijf het ook wel eens fijn zou vinden om serieus genomen te worden, ipv naar de mond gepraat te worden omdat dik zijn taboe is) , begint zij te zuigen. Mijn kind erbij halen, doordrammen over kroeshaar, alsof ik godverdomme zwaar debiel ben en zelf niet weet wat ik denk of wat voor haar ik op mijn eigen kop heb zitten, zeg.
Am Yisrael Chai!
zondag 31 augustus 2008 om 23:36
quote:fashionvictim schreef op 31 augustus 2008 @ 22:12:
[...]
Ik snap wel wat je bedoelt, en voel me ook zeker niet aangevallen, maar tóch zie ik het zelf wel anders. Roken is in mijn ogen meer een slechte gewoonte, ik bedoel, als ik geen sigaret in mijn hand heb en op straat loop, denkt geen enkele voorbijganger "goh, wat een vieze roker". Want dat zie je dan simpelweg niet. Terwijl als een dik iemand op straat loopt, iedereen ziet dat diegene dik is. Bovendien kan ik in theorie nu stoppen met roken, en ben ik morgen nog steeds dezelfde, ik heb alleen een slechte gewoonte minder. Iemand die dik is, kan niet morgen ineens slank zijn. (Ik weet heus wel dat stoppen met roken voor de meeste mensen ook geen kwestie van "nu" is, maar in theorie, he).
Verder rook ik niet vanwege zekerheid of onzekerheid, ik rook simpelweg omdat ik eraan verslaafd ben en het lekker vind, maar ik ben er niet mee begonnen uit onzekerheid ofzo.
Ik vind roken dus zelf veel minder zeggen over eigenwaarde dan overgewicht, maar goed, dat zal wel komen omdat ik me bij overgewicht niks voor kan stellen. Waar het begrip bij mij steeds wankelt of ophoudt is vooral doordat overgewicht iets heel geleidelijks is, als je gaat roken weet je bij de eerste sigaret al dat je iets gaat doen wat slecht voor je is, maar je doet het toch. Bij overgewicht is het echter een proces van jaren en jaren en bovendien heb ik het idee dat in die jaren de meeste mensen met overgewicht zo'n beetje continu strugglen met dat proces.
Dit is eigenlijk wat ik graag van je wilde horen. Want in grote lijnen is bovenstaande uitleg over jouw rookgedrag toepasbaar op overgewicht. In jouw optiek zegt roken niet zoveel over eigenwaarde en overgewicht wel. Nu deel ik opzich wel met je dat overgewicht in veel gevallen iets over het gebrek aan eigenwaarde, maar in mijn ogen roken zeer zeker ook. Jij had het eerder over wanneer je goed in je vel zit jezelf goed wilt verzorgen en overgewicht hoort daar niet bij. Roken ook niet. Maar aangezien jij rookt is het logisch daar veel minder kritisch naar te kijken. Zo kan je de rollen ook omdraaien en snap misschien beter dat obese mensen vooral in het begin met diezelfde minder kritische blik naar zichzelf kijken.
Ik kan oprecht zeggen dat ik pas nu, na tig jaar roken, weleens denk "hmmm, misschien zou ik moeten stoppen". Ik heb er nog steeds geen last van, maar ik wéét natuurlijk dat het slecht en ongezond is. Zou ik echter van roken net zoveel last hebben als dat ik me voorstel dat je van overgewicht hebt, zou ik er denk ik al lang mee gestopt zijn. Dát is dus wat ik niet snap.
Meerdere snappen inderdaad niet dat je weinig toch geen last van overgewicht kan hebben. Op mijn zwaarst woog ik 133 kilo en nu 120 kilo. En eerlijk, ik heb weinig last. Af en toe heb ik last van mijn knie, maar verder echt niet. Ik fiets anderhalf uur per dag op en neer naar mijn werk. Het voorbeeld van iemand over die collega die moeite had met 100m omlopen geldt niet voor mij. Ik speel met mijn zoon. Loop zonder moeite op en neer de trappen binnenshuis op en pas ook nog in alle attracties ben ik pas achter gekomen Dus het last hebben van overgewicht is zeer relatief.
De enige reden dat ik ben ga afvallen is angst om eerder dood te gaan. Ik wil zolang mogelijk van mijn zoon blijven genieten en de kans is aannemelijk groter dat ik langer van hem geniet als ik een gezonder gewicht heb.
Ik ben zelf zo dat ik al op ga letten als ik ineens maat 36 bijna niet meer aan krijg. Ik kan me dus gewoon echt niks voorstellen bij het feit dat je dan eerst met tegenzin naar de maat 38 grijpt, en dan naar de maat 40, en dan op een dag maat 50 of zelfs 60 hebt. Op al die momenten dat je weer een grotere maat nodig hebt, dan zou ik denken: nu is het klaar.
Dat speelt niet mee als je zoals ik, Eowynn meen ik, al slecht bent opgevoed wat voeding betreft. Als het als kindzijde al zo geleidelijk aan gaat dan heb je niet opeens een knop die je omdraait en beseft hoe slecht je bezig bent. Daarbij heb je inmiddels al jaren deze slechte gewoonte aangeleerd, dat het verdomde moeilijk is omdat met een 'nu is het klaar' het tij te laten keren. Vergelijk heb nog maar eens met die sigaret. Ik denk dat het voor stukken makkelijk zou zijn geweest om na een half weer te stoppen dan nu je al jaren rookt. Dat geldt ook voor overgewicht. Wanneer je inderdaad opeens merkt dat 36, 38 wordt, en 38 wordt 40 is de gewichtstoename nog relatief kort aan de gang en dus veel makkelijker aan te pakken dan wanneer je er al jaren mee worstelt. Plus dat eten voor velen ook een verslaving is. Ik merk het zelf. Het ik voelde me goed en het afvallen ging ook goed. Ik begon me door een burnout veel slechter te voelen en het eerste wat ik doe is naar eten grijpen waar een ander waarschijnlijk meer zou gaan roken. Het is allemaal dus niet zo makkelijk en zwart/wit.
Als ik bij elke sigaret net zo veel last had als dat ik van weer een maat groter zou hebben, zou ik echt niet roken, dat weet ik zeker. (en ja, natuurlijk heb je in principe ook van elke sigaret last, maar die last merk je niet, sterker nog, een sigaret opsteken vermindert de acute overlast, dat is het verschil, snap je?)
Ik snap het verschil, maar die last is zoals ik al zei zeer relatief. Maar het kan inderdaad meer acuut zijn dan wanneer het roken betreft.
Zo heeft ieder zijn beweegredenen. Voor jou is het uiterlijk heel erg belangrijk. Voor jou zegt dat wie je bent zoals je eerder uitlegde. Niets mis mee, alleen hebben andere weer andere uitgangspunten die belangrijker zijn voor die ander.
[...]
Ik snap wel wat je bedoelt, en voel me ook zeker niet aangevallen, maar tóch zie ik het zelf wel anders. Roken is in mijn ogen meer een slechte gewoonte, ik bedoel, als ik geen sigaret in mijn hand heb en op straat loop, denkt geen enkele voorbijganger "goh, wat een vieze roker". Want dat zie je dan simpelweg niet. Terwijl als een dik iemand op straat loopt, iedereen ziet dat diegene dik is. Bovendien kan ik in theorie nu stoppen met roken, en ben ik morgen nog steeds dezelfde, ik heb alleen een slechte gewoonte minder. Iemand die dik is, kan niet morgen ineens slank zijn. (Ik weet heus wel dat stoppen met roken voor de meeste mensen ook geen kwestie van "nu" is, maar in theorie, he).
Verder rook ik niet vanwege zekerheid of onzekerheid, ik rook simpelweg omdat ik eraan verslaafd ben en het lekker vind, maar ik ben er niet mee begonnen uit onzekerheid ofzo.
Ik vind roken dus zelf veel minder zeggen over eigenwaarde dan overgewicht, maar goed, dat zal wel komen omdat ik me bij overgewicht niks voor kan stellen. Waar het begrip bij mij steeds wankelt of ophoudt is vooral doordat overgewicht iets heel geleidelijks is, als je gaat roken weet je bij de eerste sigaret al dat je iets gaat doen wat slecht voor je is, maar je doet het toch. Bij overgewicht is het echter een proces van jaren en jaren en bovendien heb ik het idee dat in die jaren de meeste mensen met overgewicht zo'n beetje continu strugglen met dat proces.
Dit is eigenlijk wat ik graag van je wilde horen. Want in grote lijnen is bovenstaande uitleg over jouw rookgedrag toepasbaar op overgewicht. In jouw optiek zegt roken niet zoveel over eigenwaarde en overgewicht wel. Nu deel ik opzich wel met je dat overgewicht in veel gevallen iets over het gebrek aan eigenwaarde, maar in mijn ogen roken zeer zeker ook. Jij had het eerder over wanneer je goed in je vel zit jezelf goed wilt verzorgen en overgewicht hoort daar niet bij. Roken ook niet. Maar aangezien jij rookt is het logisch daar veel minder kritisch naar te kijken. Zo kan je de rollen ook omdraaien en snap misschien beter dat obese mensen vooral in het begin met diezelfde minder kritische blik naar zichzelf kijken.
Ik kan oprecht zeggen dat ik pas nu, na tig jaar roken, weleens denk "hmmm, misschien zou ik moeten stoppen". Ik heb er nog steeds geen last van, maar ik wéét natuurlijk dat het slecht en ongezond is. Zou ik echter van roken net zoveel last hebben als dat ik me voorstel dat je van overgewicht hebt, zou ik er denk ik al lang mee gestopt zijn. Dát is dus wat ik niet snap.
Meerdere snappen inderdaad niet dat je weinig toch geen last van overgewicht kan hebben. Op mijn zwaarst woog ik 133 kilo en nu 120 kilo. En eerlijk, ik heb weinig last. Af en toe heb ik last van mijn knie, maar verder echt niet. Ik fiets anderhalf uur per dag op en neer naar mijn werk. Het voorbeeld van iemand over die collega die moeite had met 100m omlopen geldt niet voor mij. Ik speel met mijn zoon. Loop zonder moeite op en neer de trappen binnenshuis op en pas ook nog in alle attracties ben ik pas achter gekomen Dus het last hebben van overgewicht is zeer relatief.
De enige reden dat ik ben ga afvallen is angst om eerder dood te gaan. Ik wil zolang mogelijk van mijn zoon blijven genieten en de kans is aannemelijk groter dat ik langer van hem geniet als ik een gezonder gewicht heb.
Ik ben zelf zo dat ik al op ga letten als ik ineens maat 36 bijna niet meer aan krijg. Ik kan me dus gewoon echt niks voorstellen bij het feit dat je dan eerst met tegenzin naar de maat 38 grijpt, en dan naar de maat 40, en dan op een dag maat 50 of zelfs 60 hebt. Op al die momenten dat je weer een grotere maat nodig hebt, dan zou ik denken: nu is het klaar.
Dat speelt niet mee als je zoals ik, Eowynn meen ik, al slecht bent opgevoed wat voeding betreft. Als het als kindzijde al zo geleidelijk aan gaat dan heb je niet opeens een knop die je omdraait en beseft hoe slecht je bezig bent. Daarbij heb je inmiddels al jaren deze slechte gewoonte aangeleerd, dat het verdomde moeilijk is omdat met een 'nu is het klaar' het tij te laten keren. Vergelijk heb nog maar eens met die sigaret. Ik denk dat het voor stukken makkelijk zou zijn geweest om na een half weer te stoppen dan nu je al jaren rookt. Dat geldt ook voor overgewicht. Wanneer je inderdaad opeens merkt dat 36, 38 wordt, en 38 wordt 40 is de gewichtstoename nog relatief kort aan de gang en dus veel makkelijker aan te pakken dan wanneer je er al jaren mee worstelt. Plus dat eten voor velen ook een verslaving is. Ik merk het zelf. Het ik voelde me goed en het afvallen ging ook goed. Ik begon me door een burnout veel slechter te voelen en het eerste wat ik doe is naar eten grijpen waar een ander waarschijnlijk meer zou gaan roken. Het is allemaal dus niet zo makkelijk en zwart/wit.
Als ik bij elke sigaret net zo veel last had als dat ik van weer een maat groter zou hebben, zou ik echt niet roken, dat weet ik zeker. (en ja, natuurlijk heb je in principe ook van elke sigaret last, maar die last merk je niet, sterker nog, een sigaret opsteken vermindert de acute overlast, dat is het verschil, snap je?)
Ik snap het verschil, maar die last is zoals ik al zei zeer relatief. Maar het kan inderdaad meer acuut zijn dan wanneer het roken betreft.
Zo heeft ieder zijn beweegredenen. Voor jou is het uiterlijk heel erg belangrijk. Voor jou zegt dat wie je bent zoals je eerder uitlegde. Niets mis mee, alleen hebben andere weer andere uitgangspunten die belangrijker zijn voor die ander.
zondag 31 augustus 2008 om 23:39
quote:Heyjij schreef op 31 augustus 2008 @ 23:33:
dus wat Oprah zegt is waarheid. Voor jou is Oprah een soort bijbel ofzo.
Nee, maar Oprah is toevallig een van de weinige dikke mensen die heel open over dik zijn praat en waarbij andere dikke mensen ook over hun dik zijn praten. Ik heb in al die honderden of duizenden shows van Oprah over dik zijn nog nooit 1 gast zien zeggen dat ze dik zijn geworden omdat ze geen enkel probleem hadden. Letterlijk allemaal zeggen ze dat ze een leegte voelden op een ander gebied, ongelukkig waren, zichzelf niks waard vonden, depressief waren, of meer van dat soort oorzaken. En allemaal zeggen ze dat eten een soort vriend werd.
Dat klinkt logisch en dat zie ik om me heen bij de mensen die ik wél goed ken die ineens dik worden ook zo gebeuren. Geen van hen zit himmelhoch jauchzend on top of the world als het dikzijn begint.
Dan is het toch niet gek als je dat aanneemt, of wel soms? Zeker niet als je zelf iemand bent die letterlijk strontmisselijk wordt van teveel eten, als ik per ongeluk 1 hap teveel neem 's avonds dan voel ik me de hele avond misselijk en vies, dat voel ik dan echt zitten. Dat vermogen hadden dikke mensen ooit ook, kijk maar naar babies, die kotsen elke slok teveel ook direct uit en overeten dus nooit. Maar ergens tussen baby en volwassene van 270 kilo gaat er dus iets fout, want geen enkel lichaam is gemaakt om 270 kilo te wegen. Hell, dat is 4 hele volwassenen, daar moet je echt wel wat voor doen hoor, om die eraan te eten.
dus wat Oprah zegt is waarheid. Voor jou is Oprah een soort bijbel ofzo.
Nee, maar Oprah is toevallig een van de weinige dikke mensen die heel open over dik zijn praat en waarbij andere dikke mensen ook over hun dik zijn praten. Ik heb in al die honderden of duizenden shows van Oprah over dik zijn nog nooit 1 gast zien zeggen dat ze dik zijn geworden omdat ze geen enkel probleem hadden. Letterlijk allemaal zeggen ze dat ze een leegte voelden op een ander gebied, ongelukkig waren, zichzelf niks waard vonden, depressief waren, of meer van dat soort oorzaken. En allemaal zeggen ze dat eten een soort vriend werd.
Dat klinkt logisch en dat zie ik om me heen bij de mensen die ik wél goed ken die ineens dik worden ook zo gebeuren. Geen van hen zit himmelhoch jauchzend on top of the world als het dikzijn begint.
Dan is het toch niet gek als je dat aanneemt, of wel soms? Zeker niet als je zelf iemand bent die letterlijk strontmisselijk wordt van teveel eten, als ik per ongeluk 1 hap teveel neem 's avonds dan voel ik me de hele avond misselijk en vies, dat voel ik dan echt zitten. Dat vermogen hadden dikke mensen ooit ook, kijk maar naar babies, die kotsen elke slok teveel ook direct uit en overeten dus nooit. Maar ergens tussen baby en volwassene van 270 kilo gaat er dus iets fout, want geen enkel lichaam is gemaakt om 270 kilo te wegen. Hell, dat is 4 hele volwassenen, daar moet je echt wel wat voor doen hoor, om die eraan te eten.
Am Yisrael Chai!
zondag 31 augustus 2008 om 23:42
Snap ut wel Fv, dat is het punt niet. Soms werkt dat helaas zo, maar het zegt meer over een ander dan over jou. laat je er niet toe verleiden, heb je ook geen brokken. * Is door schade en schande wijzer geworden! *
En wat Oprah betreft, die weet waar ze het over heeft, vrees ik. Is ook een "voorbeeld "voor de samenleving.
Ga nu zelf maar eens mijn bed met een bezoek verblijden. Trek de stekker er ook uit, flitst en dondert lekker hier in E. Truste!
En wat Oprah betreft, die weet waar ze het over heeft, vrees ik. Is ook een "voorbeeld "voor de samenleving.
Ga nu zelf maar eens mijn bed met een bezoek verblijden. Trek de stekker er ook uit, flitst en dondert lekker hier in E. Truste!
zondag 31 augustus 2008 om 23:43
Haagsloesje,
In mijn geval is het overigens wel degelijk zo dat hoe beter ik in mijn vel ga zitten, hoe minder ik roken daarbij vind passen. Ik denk inderdaad nu ik geestelijk heel goed voor mezelf zorg en lichamelijk ook heel goed voor mezelf zorg, steeds vaker dat het toch wel verdomd zonde is dat ik tegelijkertijd wel alcohol en nicotine in mijn mik douw.
In mijn geval is het overigens wel degelijk zo dat hoe beter ik in mijn vel ga zitten, hoe minder ik roken daarbij vind passen. Ik denk inderdaad nu ik geestelijk heel goed voor mezelf zorg en lichamelijk ook heel goed voor mezelf zorg, steeds vaker dat het toch wel verdomd zonde is dat ik tegelijkertijd wel alcohol en nicotine in mijn mik douw.
Am Yisrael Chai!
