Relaties
alle pijlers
Moeder vertelt me ‘alles’
woensdag 29 juli 2020 om 17:00
Beste forummers,
Korte situatieschets: ik kom uit een huishouden met veel huiselijk geweld. Mijn vader is gediagnosticeerd met een narcistische stoornis. Hij sloeg mijn moeder regelmatig en ze is zelfs meerdere keren in het ziekenhuis beland. Hij is inmiddels niet meer in ons leven.
Mijn moeder is, tot overmaat van ramp in een rolstoel beland door medische redenen. Ze is vijftiger, dus echt nog jong. Ik woon op mezelf, maar ik ga een paar keer per week naar haar toe om te helpen. Dit doe ik met alle liefde, maar:
Al vanaf ik klein ben, vertelt ze me alles. Ze is extravert en ik merk dat ze alles nog steeds aan het verwerken is (begrijpelijk, geldt voor mij en mijn jongere broertje en zusje ook wel). Nu vertelt ze echter dingen die ik eigenlijk helemaal niet wil horen. Voorbeelden:
- je vader hield nooit van je, alleen van zichzelf. Hij wist niks van je, deed niks voor je, etc. Ik weet dat dit waar is en misschien naïef van me, maar ik wil die laatste ‘leuke herinneringen’ aan hem koesteren. Ze zijn schaars, maar ik wil ze niet kwijt en dit telkens zeggen maakt me toch wel ongelukkig.
- ze vertelt over hun seksleven en hoe slecht hij haar bevredigde. Dit laatst zelfs met mijn vriend erbij. Ik vind het zeer ongemakkelijk en ik weet niet hoe ik dan moet reageren.
- als ik een keer iets positiefs probeer te zeggen, word ik afgebrand. Ik snap het vanuit haar positie, maar dit is voor mij een manier om ermee om te gaan.
Ligt dit aan mij? Ik vind het echt rot waar ze doorheen gegaan is en nu ook weer. Het breekt mijn hart. Maar tegelijkertijd gaat dit mijn grenzen constant over.
Mag ik hier iets over zeggen of...?
Korte situatieschets: ik kom uit een huishouden met veel huiselijk geweld. Mijn vader is gediagnosticeerd met een narcistische stoornis. Hij sloeg mijn moeder regelmatig en ze is zelfs meerdere keren in het ziekenhuis beland. Hij is inmiddels niet meer in ons leven.
Mijn moeder is, tot overmaat van ramp in een rolstoel beland door medische redenen. Ze is vijftiger, dus echt nog jong. Ik woon op mezelf, maar ik ga een paar keer per week naar haar toe om te helpen. Dit doe ik met alle liefde, maar:
Al vanaf ik klein ben, vertelt ze me alles. Ze is extravert en ik merk dat ze alles nog steeds aan het verwerken is (begrijpelijk, geldt voor mij en mijn jongere broertje en zusje ook wel). Nu vertelt ze echter dingen die ik eigenlijk helemaal niet wil horen. Voorbeelden:
- je vader hield nooit van je, alleen van zichzelf. Hij wist niks van je, deed niks voor je, etc. Ik weet dat dit waar is en misschien naïef van me, maar ik wil die laatste ‘leuke herinneringen’ aan hem koesteren. Ze zijn schaars, maar ik wil ze niet kwijt en dit telkens zeggen maakt me toch wel ongelukkig.
- ze vertelt over hun seksleven en hoe slecht hij haar bevredigde. Dit laatst zelfs met mijn vriend erbij. Ik vind het zeer ongemakkelijk en ik weet niet hoe ik dan moet reageren.
- als ik een keer iets positiefs probeer te zeggen, word ik afgebrand. Ik snap het vanuit haar positie, maar dit is voor mij een manier om ermee om te gaan.
Ligt dit aan mij? Ik vind het echt rot waar ze doorheen gegaan is en nu ook weer. Het breekt mijn hart. Maar tegelijkertijd gaat dit mijn grenzen constant over.
Mag ik hier iets over zeggen of...?
woensdag 29 juli 2020 om 17:58
Fluffypuff schreef: ↑29-07-2020 17:55Ja, dit is wat mijn vriend ook wel eens geopperd heeft. Ik kan sowieso slecht nee zeggen en voor mezelf op komen (ben heel erg conflictvermijdend). Dus dat lijkt me zeker geen slecht plan.
Doen joh!
Ga je je hele verdere leven plezier van hebben!
woensdag 29 juli 2020 om 18:00
Fluffypuff schreef: ↑29-07-2020 17:56Overigens zijn mijn ouders niet uit elkaar gegaan, maar mijn vader is overleden aan een hartstilstand een aantal jaar geleden.
Het is toch vreselijk, dat je moeder jullie niet uit die situatie heeft willen halen door te gaan scheiden?
Dat verwijt mag ze zichzelf zeker wel maken.
woensdag 29 juli 2020 om 18:03
Jij bent hier het enige slachtoffer. Namelijk een kind dat bloot werd gesteld aan twee ouders in een zieke relatie.Fluffypuff schreef: ↑29-07-2020 17:56Behoorlijk, alleen ik vind haar ook wel een slachtoffer. Dit gedoe heeft 20 jaar geduurd.
Jouw moeder had haar verantwoordelijkheid moeten nemen, en bij de eerste klappen hulp moeten zoeken en op moeten stappen.
Zij heeft ervoor gekozen om 20 jaar in deze relatie te blijven. Jij had die keuze niet om zo op te moeten groeien.
Je moeder mag zich in haar handjes wrijven dat je meerdere keren langs komt om haar te helpen.
Zoek alsjeblieft hulp voor jezelf ten aanzien van de punten die je noemt: grenzen stellen en voor jezelf opkomen, en ik denk zo maar dat er nog wel andere dingen voor jou zijn om te verwerken.
woensdag 29 juli 2020 om 18:05
Dit dus!rozemarijn123 schreef: ↑29-07-2020 18:03Jij bent hier het enige slachtoffer. Namelijk een kind dat bloot werd gesteld aan twee ouders in een zieke relatie.
Jouw moeder had haar verantwoordelijkheid moeten nemen, en bij de eerste klappen hulp moeten zoeken en op moeten stappen.
Zij heeft ervoor gekozen om 20 jaar in deze relatie te blijven. Jij had die keuze niet om zo op te moeten groeien.
Je moeder mag zich in haar handjes wrijven dat je meerdere keren langs komt om haar te helpen.
Zoek alsjeblieft hulp voor jezelf ten aanzien van de punten die je noemt: grenzen stellen en voor jezelf opkomen, en ik denk zo maar dat er nog wel andere dingen voor jou zijn om te verwerken.
woensdag 29 juli 2020 om 18:06
Fluffypuff schreef: ↑29-07-2020 17:56Behoorlijk, alleen ik vind haar ook wel een slachtoffer. Dit gedoe heeft 20 jaar geduurd.
Maar ze koos er toch zelf voor om 20 jaar bij die man te blijven? Dat ze het moeilijk heeft gehad oké dat kan, maar waarom moet jij daar dan nu nog onder lijden? Ze heeft zelf nooit de kracht gehad om voor een fijnere toekomst voor zichzelf en haar dochter te kiezen, nu is hij weg en kan ze blijkbaar nog steeds niet voor zichzelf en haar dochter een fijne tijd bieden.
TO zorgt dat jij hier niet ook nog eens 20 jaar onder lijdt.
woensdag 29 juli 2020 om 18:12
soms hebben kinderen twee narcistische oudersFluffypuff schreef: ↑29-07-2020 17:40Ik denk dat ze zich vaak heeft afgevraagd wat zij fout heeft gedaan in dit verhaal. Niet dat ik dat vind, maar dat voelt ze zo. En omdat hij ‘op alle vlakken faalde,’ dus niet alleen in hun relatie, geeft haar dit het idee dat het dus echt allemaal zijn fout was en niet die van haar.
woensdag 29 juli 2020 om 18:20
Hoezo moet TO nu voor haar moeder een psych regelen? Net als haar moeder jaren met haar vader in een patroon zat, zit TO nu al jaren met haar moeder in een patroon. Een andersoortig patroon, maar net zo goed een patroon. En TO heeft hier last van, dus ik zou jou, TO, vooral zelf aanraden met iemand te gaan praten. Als jij je gedrag verandert, verandert je moeder mee. Dan werkt namelijk niet meer dat ze doet wat ze altijd deed. Ik kan het overigens weten, ik had een heel moeizame verhouding met mijn ouders, echt dat ik op het punt stond het contact te verbreken. Ik heb vervolgens een vorm van therapie gehad en doordat ik zelf ben veranderd is mijn relatie met mijn ouders ook compleet anders dan eerst. Ik ga nu vaker bij ze langs dan ik ooit heb gedaan en ooit had gedacht te gaan doenNadal schreef: ↑29-07-2020 17:38Hebben je moeder en jij dezelfde huisarts misschien?
Bij ja zou ik een afspraak maken, dit met hem/haar bespreken en bedenken hoe je dit aan kan pakken. Als vervolg misschien samen met je moeder naar de huisarts. Deze kan dit bespreekbaar maken met haar en eventueel psychologische hulp inschakelen.
Dit is namelijk ver van het normale en ze accepteert jouw grenzen niet. En door op jouw aangeven van je grenzen verdrietig en negatief te reageren manipuleert zij jou waardoor jij in een spagaat komt. Uiterst ongezond, dus kom voor jezelf op.
woensdag 29 juli 2020 om 18:23
woensdag 29 juli 2020 om 18:40
Wat je moeder tegen jou doet is geestelijke mishandeling. Je moeder had in je kindertijd haar rol moeten nemen om je tegen je vader te beschermen door weg te gaan en hulp in te schakelen.
IPV dat zij eens sorry tegen je zegt voor haar rol als ouder komt ze niet verder dan dat haar seksleven zo beroerd was...tja
Ik zou tegen haar zeggen dat je haar verhalen als kwetsend ervaart en haar verzoeken er mee te stoppen. Doet ze dat niet dan zou ik de bezoekjes inkorten en haar zeggen dat ze thuishulp kan inschakelen.
IPV dat zij eens sorry tegen je zegt voor haar rol als ouder komt ze niet verder dan dat haar seksleven zo beroerd was...tja
Ik zou tegen haar zeggen dat je haar verhalen als kwetsend ervaart en haar verzoeken er mee te stoppen. Doet ze dat niet dan zou ik de bezoekjes inkorten en haar zeggen dat ze thuishulp kan inschakelen.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
woensdag 29 juli 2020 om 18:52
viva-amber schreef: ↑29-07-2020 18:40Wat je moeder tegen jou doet is geestelijke mishandeling. Je moeder had in je kindertijd haar rol moeten nemen om je tegen je vader te beschermen door weg te gaan en hulp in te schakelen.
IPV dat zij eens sorry tegen je zegt voor haar rol als ouder komt ze niet verder dan dat haar seksleven zo beroerd was...tja
Ik zou tegen haar zeggen dat je haar verhalen als kwetsend ervaart en haar verzoeken er mee te stoppen. Doet ze dat niet dan zou ik de bezoekjes inkorten en haar zeggen dat ze thuishulp kan inschakelen.
woensdag 29 juli 2020 om 18:59
Jou ook.Niet ok.Fluffypuff schreef: ↑29-07-2020 17:13Zou heel fijn zijn als dat zou kunnen, maar dit maakt haar heel erg overstuur en verdrietig. Alsof ik haar ook nog laat zitten.
Honey, you should see me in a crown
woensdag 29 juli 2020 om 19:26
Moet je eens zien hoe snel die tranen opdrogen als je je er niet door laat manipuleren.Fluffypuff schreef: ↑29-07-2020 17:13Zou heel fijn zijn als dat zou kunnen, maar dit maakt haar heel erg overstuur en verdrietig. Alsof ik haar ook nog laat zitten.
woensdag 29 juli 2020 om 19:30
Dit dus! Ik herken veel van je verhaal, TO.Case-je schreef: ↑29-07-2020 17:43Ik denk dat jullie verhouding scheef is gaan lopen. Het is niet jouw verantwoordelijkheid dat je moeder een psycholoog zoekt, dat moet zij zelf doen. Wat jij wel kunt doen om dat te stimuleren, is je grenzen heel goed bewaken ("ik wil niet dat je dit met mij bespreekt!").
Je bent deels haar hulpverlener geworden en hebt niet goed geleerd hoe je grenzen moet bepalen en bewaken, zoals zij dat ook niet kan.
Misschien ook goed om zelf eens op zoek te gaan naar een psycholoog die je kan helpen om dat te leren?
Misschien kan het helpen om wat op te zoeken over parentificatie.
En vooral hulp voor jezelf zoeken. Het gedrag van je moeder klinkt tussen de lijnen schadelijker dan je zelf wil vermoeden.
woensdag 29 juli 2020 om 19:30
woensdag 29 juli 2020 om 19:37
Waarom zou je jou overstuur mogen maken, hiermee?
Ik denk dat je moeder vooral heel veel krokodillen tranen heeft, typisch iemand met heel zwaar leven waarvoor altijd alles heeel zwaar is, maar verder geen idee of empathie tav van de gevoelens van een ander, zelfs niet haar eigen kind.
Hoe haal je het anders in je fucking hoofd om te zeggen dat de andere ouder nooit van je heeft gehouden, maar dat het vooral ruk is dat het seks leven zo beroerd was...je moeder spoort niet.
Ik denk dat je moeder vooral heel veel krokodillen tranen heeft, typisch iemand met heel zwaar leven waarvoor altijd alles heeel zwaar is, maar verder geen idee of empathie tav van de gevoelens van een ander, zelfs niet haar eigen kind.
Hoe haal je het anders in je fucking hoofd om te zeggen dat de andere ouder nooit van je heeft gehouden, maar dat het vooral ruk is dat het seks leven zo beroerd was...je moeder spoort niet.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
woensdag 29 juli 2020 om 19:54
Je moeder is anders niet erg aardig voor jou, door niet rekening met je grenzen te houden.
Jij hebt nooit geleerd duidelijk je grenzen aan te geven, maar dit moet je wel doen. Je hoeft je niet alles te laten gebeuren omdat je moeder een zwaar leven heeft gehad. Dat heb jij net zo goed.
Lukt dat niet alleen, zoek dat iemand die je hierbij helpt. Dat is echt geen schande.
Jij hebt nooit geleerd duidelijk je grenzen aan te geven, maar dit moet je wel doen. Je hoeft je niet alles te laten gebeuren omdat je moeder een zwaar leven heeft gehad. Dat heb jij net zo goed.
Lukt dat niet alleen, zoek dat iemand die je hierbij helpt. Dat is echt geen schande.
woensdag 29 juli 2020 om 20:19
Fluffypuff schreef: ↑29-07-2020 20:16Van een psychiater, hij heeft vastgezeten en is toen onderzocht
Wat vind je van onze reacties tot nu toe?
Kun je er wat mee?
