Man vreemdgegaan, wat nu?

Hoi,

Ik wilde jullie wat voorleggen. En ik weet dat jullie geen keuze voor mij kunnen maken, maar ik kom er op dit moment zelf ook niet goed uit. Ik kan dus best wat meningen/inzichten van anderen gebruiken.

Ik ben er onlangs (paar weken terug) achtergekomen dat mijn man al minimaal 2,5 jaar contact heeft met een andere vrouw. Ik ben hier wel van geschrokken, maar niet enorm verdrietig om, omdat het tussen ons al jaren eigenlijk niet heel goed meer loopt. We hebben samen kinderen en dat is de hoofdreden dat wij tot nu toe nog samen zijn.
Maar wat ik wel heel vervelend vind, is dat ik mijn man vaak gevraagd heb of hij vreemdgaat. En dat hij eerlijk moet zijn, om mij ook een kans te geven gelukkig te worden zonder hem.
Hij ontkende altijd. Tot kort geleden, toen kon hij niet anders, omdat ik hem betrapt heb.

Mijn man heeft nu inmiddels dus wel toegegeven dat er contact is, maar hij wil niet Inhoudelijk zeggen wat dit contact inhield.

Maar dat er meer is, dat is duidelijk. Ik kwam laatst onverwachts thuis toen hij met haar aan het bellen was, waarbij mijn man niet door had dat ik binnen was gekomen. Hij had haar op de luidspreker, dus ik heb een groot gedeelte van het gesprek mee kunnen luisteren. Ze noemen elkaar blijkbaar schatje etc en zeggen van elkaar te houden.
Ook zeiden ze in dat telefoongesprek elkaar die avond vast nog wel te zien.

Ik was enorm geschrokken en ben uiteindelijk de woonkamer binnengestormd. Mijn man schrok zich echt rot en kon natuurlijk niet meer ontkennen dat er in ieder geval meer speelt tussen hun.

Nu denk ik dan, als je elkaar schatje noemt etc. en elkaar ook ziet, dan kan het toch niet zo zijn dat je niks met elkaar doet?
Ze hebben dus ook al 2,5 jaar dagelijks contact met elkaar via de telefoon.
Ik heb veel vragen gesteld. Onder andere waar ze woont, of ze sex hebben gehad, hoelang dit daadwerkelijk speelt. Nergens krijg ik een antwoord op. Hij wil niks loslaten.
Dan vraag ik mij af, waarom niet?

Mijn man zegt met mij verder te willen en alle contact onmiddellijk met haar verbroken te hebben. Hij geeft aan spijt te hebben dat het al die jaren zo is gelopen tussen ons en aan “ons” wil werken zodat het weer goedkomt.
Omdat we kinderen samen hebben, wil ik hem graag geloven en hier blijven voor onze kinderen, totdat ze wat ouder zijn.
Maar aan de andere kant voel ik me zo bedrogen. Want ook al zat onze relatie niet goed, ik had respect voor hem en zou nooit, maar dan ook nooit vreemdgegaan zijn.
Ook voel ik vernedering, omdat hij mijn vragen niet beantwoordt.
Maar ik denk wel dat ik het niet zou kunnen als man en vrouw door te gaan. Maar ook dat weet ik niet zeker, omdat ik toch enigszins verward ben.

En aan de andere kant hebben we geen ruzie, kunnen we normaal met elkaar praten en lachen we samen ook nog best veel.

Ik weet gewoon niet wat ik moet doen. Blijven voor onze kinderen en er het beste van maken voor onze kinderen. Dus misschien niet verder als man en vrouw, maar gewoon hier samen wonen voor de kinderen, om hun een stabiel gezinsleven te bieden.

Maar op sommige momenten ben ik dan weer zo boos om zijn bedrog en het niet eerlijk zijn, mijn vragen niet willen beantwoorden, dat ik denk, wil ik eigenlijk nog wel met deze man in 1 huis wonen? Hij verdiend het in ieder geval niet, als ik terugdenk hoelang hij mij al bedonderd heeft. Want ook al levenden we niet meer echt als man en vrouw, we waren nog wel getrouwd.

Ik weet echt even niet wat ik moet doen.

hollebollegijs schreef: ↑

29-09-2020 23:25

Goed, ben er niet meer mee bezig.
Leuk leven terug gekregen.

Geen onrust meer.

Ik ben te leuk om op de reservebank van een vrouw te zitten.
(zo ongeveer heb ik het tegen mijn ex gezegd ooit eens)

Wat goed te horen dat het goed met je gaat.

Heb je inmiddels een nieuwe liefde gevonden, of gewoon gelukkig met je eigen leven?

En die onrust, ik hoop dat die ook snel bij mij verdwijnt.

gregie schreef: ↑

29-09-2020 22:37

Een slippertje kan nog gebeuren omdat we allemaal zwakke momenten hebben. Jarenlang bedrog is iets heel anders. Hij heeft genoeg tijd gehad om te bedenken dat hij niet goed bezig is...

Als je verder gaat dan moet hij echt spijt betuigen.. Aan de andere kant moet je hem wel genoeg aandacht geven als je samen blijft.. Het is gebleken dat hij dit nodig heeft. Anders word het nooit wat..

Dat langdurige is dus voor mij ook onoverkomelijk. Een slippertje zou ik heel erg vinden, maar zouden we misschien nog uit kunnen komen. Maar dit, nee, dat doe ik mezelf niet aan.

Boira schreef: ↑

29-09-2020 23:20

Mijn ex- en ik zijn nu buren, wij hadden een groot huis wat ooit voor dubbele bewoning geschikt gemaakt was, dus 2 voordeuren, 2 keukens, 3 badkamers etc.
Dus na een kleine verbouwing en 2 deuren dichtmetselen wonen we nu naast elkaar. Niet vanwege kinderen maar om een andere reden wilden we hier beiden niet weg.
Hij woont inmiddels samen met zijn toenmalige minnares en ik heb inmiddels een partner waar ik mee lat.
Het is een kwestie van goede afspraken maken, grenzen aangeven, en de boosheid en de pijn over het bedriegen moet natuurlijk ook weg zijn.
We hebben beiden ons eigen leven en alleen contact over praktische en zakelijke dingen 'm.b.t het huis en het land en soms een oppervlakkig kletspraat over zijn of mijn familie etc.

Dank je Boira, voor je uitgebreide reactie!
En wat fijn dat jullie dit zo hebben kunnen doen. Daar heb ik wel bewondering voor.

Boira schreef: ↑

29-09-2020 23:20

Mijn ex- en ik zijn nu buren, wij hadden een groot huis wat ooit voor dubbele bewoning geschikt gemaakt was, dus 2 voordeuren, 2 keukens, 3 badkamers etc.
Dus na een kleine verbouwing en 2 deuren dichtmetselen wonen we nu naast elkaar. Niet vanwege kinderen maar om een andere reden wilden we hier beiden niet weg.
Hij woont inmiddels samen met zijn toenmalige minnares en ik heb inmiddels een partner waar ik mee lat.
Het is een kwestie van goede afspraken maken, grenzen aangeven, en de boosheid en de pijn over het bedriegen moet natuurlijk ook weg zijn.
We hebben beiden ons eigen leven en alleen contact over praktische en zakelijke dingen 'm.b.t het huis en het land en soms een oppervlakkig kletspraat over zijn of mijn familie etc.

Dank je Boira, voor je uitgebreide reactie!
En wat fijn dat jullie dit zo hebben kunnen doen. Daar heb ik wel bewondering voor.

hollebollegijs schreef: ↑

29-09-2020 23:30

Er zijn positieve uitzonderingen en misschien heb jij geluk.
Van de mannen / vrouwen in mijn omgeving die vreemd gaan doet 80% dat al jaren en binnen alle relaties.

Waarom zou je jezelf die onrust aandoen?

En de man van TO is gepakt anders had hij het nooit verteld en wil nog steeds geen namen noemen vermoedelijk uit angst dat er een beerput open gaat.

Ik denk geen beerput die opengaat. Ik denk dat hij dit geheim wil houden om hiermee door te kunnen gaan.

Hexopbezemsteel schreef: ↑

29-09-2020 23:46

Het is vast al gezegd, maar je hoeft niet nu te beslissen wat je wil. Daar kan je alle tijd voor nemen. Je hebt geen haast. Wacht tot de ergste onrust over is. Beslis daarna.

Dat is ook zo. En misschien zelfs beter om even te wachten. Ik ga nog teveel van de ene emotie naar de andere.

chocolol schreef: ↑

30-09-2020 00:16

Heb je dit ook tegen je man gezegd?

Ja, ik ben hier heel duidelijk in!

chocolol schreef: ↑

30-09-2020 00:23

Waar twijfel je dan over? Of je als huisgenoten bij elkaar moet blijven wonen?

Ja, daar twijfel ik idd over. En ook doet het gewoon pijn dat hij me dit geflikt heeft. Ik moet een weg zien te vinden dit achter me te laten.

Boira schreef: ↑

30-09-2020 00:29

Wij zijn in therapie geweest, bij een psycholoog die ook relatie therapie deed. Met het doel wederzijds begrip te krijgen en op een positieve manier uit elkaar te gaan.
We hebben hier beide veel aan gehad, we zijn ook een aantal sessies alleen geweest. Ik heb hier goede inzichten door gekregen, het heeft mij helpen verwerken wat er is gebeurd en hoe het kon gebeuren.

Goed dat jullie daar zo in hebben geïnvesteerd. En ook fijn om te horen dat je dit op een goede manier hebt kunnen verwerken.
Op zich kan ik nog begrijpen waar het vandaan komt dat dit gebeurd is, maar er begrip voor hebben dat hij het daadwerkelijk gedaan heeft? Ik denk niet dat ik dat kan, ook al is dat met behulp van therapie.

Antoon69 schreef: ↑

30-09-2020 00:33

Wat goed Boira. Achteraf had ik het graag ook zo gedaan. Wij doen trouwens nog veel als gezin samen gelukkig.

Dat dingen samendoen, ik hoop dat wij dit ooit ook nog kunnen zeggen. Maar dan dus als ouders van en niet als man en vrouw.

Paardje4paardje schreef: ↑

30-09-2020 01:02

Ach, wat ontzettend rot en naar dit!
Snap heel goed dat je, je heel erg bedrogen en vernederd voelt.
Je zoekt het ook bij jezelf, terwijl ook al was de intimiteit weg vind ik persoonlijk dat al je van iemand houdt en er kinderen mee hebt je niet 2.5 jaar de boel kan bedonderen.
Ik zou hem dat niet kunnen vergeven, als hij nu eerder eerlijk zou hebben gezegd: schat het gaat niet lekker ik heb het gevoel dat ik iets met iemand anders wil doen hoe lossen we dit op?
Maar dit is puur veraad zolang en dat stiekeme achter je rug om.
Al zou je in theraphie gaan dan wordt het heel moeilijk om het te vergeven.
En antwoorden op je vragen krijg je toch nooit helemaal hij zal nooit zeggen hoevaak waar en wanneer en als je het zou weten maakt dat het nog pijnlijker.
Ik heb ook een vriend gehad(gelukkig geen kinderen mee) en die had er 2 jaar iemand naast gaat nu nog steeds met haar zij weet niet van mijn bestaan was er toevallig in de stad tijdens een avondje stappen achter gekomen toen zei iemand een vriendin van mij gaat met.......toen vroeg ik hoe lang al? Nou bleek te zijn toen ik er ook nog een relatie mee had. Ik had het liever niet geweten zie ze wel eens samen lopen en heb soms zin om erop af te stappen en haar de waarheid te zeggen, maar het zou mij niets brengen en hij zou het waarschijnlijk toch niet toe geven.
Dus weet wel ongeveer hoe je je voelt gewoon bedonderd.
Voor je kinderen zou ik het zo goed mogelijk oplossen zij kunnen er niets aan doen en mogen er niet de dupe van worden. Dus hoofd recht doorgaan wat jij denk dat het beste voor jou is en niet negatief over hem praten waar de kinderen bij zijn nooit altijd de eer aan jezelf houden. Kom op meis!
Heel veel sterkte en het komt goed met je hoe dan ook. X

Dank je voor je lieve berichtje!

Inderdaad, dat stiekeme, het gelieg, het bedrog en te laf het eerlijk toe te geven en mij een kans geven voor mezelf te kiezen ipv in een leugen te leven.
En tuurlijk, het ging niet goed meer, maar toch kozen we ervoor nog samen te zijn.

En ook voor jou zo rot dat je hier achter moest komen.

pokkewijf schreef: ↑

29-09-2020 22:25

Ik neem aan dat je seks bedoeld? Deed je dat alleen voor hem of heb je er zelf ook nog een beetje lol in? Dat maakt nogal een verschil.

Ja en ook qua gevoel hoor. Zei dat ik er weer aan wilde werken. Hij was toen dus blijkbaar al met haar bezig.
En ja, ik had er toen lol in, kreeg weer een fijn gevoel bij hem.

Sjaantje37 schreef: ↑

30-09-2020 08:35

Inderdaad dit!

TO krijgt nu aangepraat dat het door haar komt dat hij een affaire is aangegaan met een andere vrouw omdat ze niet meer intiem waren. Komt van twee kanten.

Hij vindt het maar makkelijk, heeft nu het beste van twee werelden. Ik had hem er echt uitgetrapt, als het zo leuk is met die nieuwe dame dan ga je er ook maar wonen kan zij voor hem gaan zorgen. Geloof mij het spannende is er dan zo vanaf want hij en zijn minnares hebben nu alleen de lusten en TO de lasten.

Vind het echt een walgelijke vent, die nu zgn voor zijn gezin wil vechten nu hij betrapt is.
Hij wil zijn comfortabele leven niet kwijt en hij weet dat TO daar gevoelig voor is omdat zij dat in principe ook niet wil en ook geen scheiding wil voor de kinderen.

Jouw tekst zou de mijne kunnen zijn als ik vanaf de zijlijn stond en dit dus een ander zou overkomen.
Ik voel dit dus ook zo en weet daarom ook dat ik dit niet kan vergeten en het voor mij een dealbreaker is.