Zwanger
alle pijlers
Zwanger van een derde zoon?
dinsdag 17 november 2020 om 16:52
Hoi allemaal, ik ben momenteel (onverwacht) zwanger van mijn derde kindje. Een wonder, aangezien de eerste twee via een fertiliteitstraject geboren zijn. Ons is ooit gezegd dat wij zonder hulp van het ziekenhuis niet zwanger konden worden… nou wel dus… 
Nu heb ik de test gedaan omdat ik me zwanger voelde, en dan wel exact zoals bij mijn twee jongens (exact dezelfde klachten). Dat i.c.m. het moment van de eisprong en het moment waarop wij gevreeën hebben, vermoed ik dat het een jongen is. En daarover voel ik mij down.
Zonder dat ik het wil. Want ik wil het kindje niet tekort doen. Maar ik voel me down over het feit dat ik hoogstwaarschijnlijk nooit een meisje zal zien opgroeien. En dat gevoel maakt dat ik me down voel (waarschijnlijk ook hormonen?). Ik wil dit niet voelen, want het is een wonder dat dit zo zonder medische hulp gelukt is en ook meer dan welkom… maar toch zie ik alleen maar meisjes op straat en denk dan: dat zal ik nooit hebben… Ik ben verdrietig over het feit dat ik nooit een meid zal hebben, ook omdat ik met mijn eigen moeder een goede band heb. En ik denk dat dit met zoons op volwassen leeftijd toch anders is.
Ik wil niet balen… daarom voel ik me ook een beetje down. Ik wil alleen maar gelukkig zijn en op een roze wolk zitten. Maar dat zit ik niet…
Wie herkent dit en gaat dit gevoel nog weg? Zijn het de hormonen? 
Ik hoop dat ik snel van dit stomme gevoel af ben!
Nu heb ik de test gedaan omdat ik me zwanger voelde, en dan wel exact zoals bij mijn twee jongens (exact dezelfde klachten). Dat i.c.m. het moment van de eisprong en het moment waarop wij gevreeën hebben, vermoed ik dat het een jongen is. En daarover voel ik mij down.
Zonder dat ik het wil. Want ik wil het kindje niet tekort doen. Maar ik voel me down over het feit dat ik hoogstwaarschijnlijk nooit een meisje zal zien opgroeien. En dat gevoel maakt dat ik me down voel (waarschijnlijk ook hormonen?). Ik wil dit niet voelen, want het is een wonder dat dit zo zonder medische hulp gelukt is en ook meer dan welkom… maar toch zie ik alleen maar meisjes op straat en denk dan: dat zal ik nooit hebben… Ik ben verdrietig over het feit dat ik nooit een meid zal hebben, ook omdat ik met mijn eigen moeder een goede band heb. En ik denk dat dit met zoons op volwassen leeftijd toch anders is.
Ik wil niet balen… daarom voel ik me ook een beetje down. Ik wil alleen maar gelukkig zijn en op een roze wolk zitten. Maar dat zit ik niet…
Wie herkent dit en gaat dit gevoel nog weg? Zijn het de hormonen? 
Ik hoop dat ik snel van dit stomme gevoel af ben!
donderdag 19 november 2020 om 20:42
Natuurlijk dacht ik dat ook wel toen ik een miskraam kreeg, omdat ik al een kind had. En ik dus wist dat het wel kon. De tweede keer was wel moeilijker. En toch vond ik het wel erg als iemand dat gewoon zo zei, want ik had wel verdriet. Dat is inderdaad voor een ander invullen als iemand zoiets tegen je zegt en dat doet zeer. Al heb je 10 kinderen.DrieUur schreef: ↑19-11-2020 20:28Maar verdriet relativeren betekent niet dat je geen verdriet mag hebben, maar dat je het een beetje in perspectief plaatst.
Ik heb vrij recent een miskraam gehad en heb daar zeker verdriet om en om gehad. Tegelijkertijd ben ik heel blij dat ik al een kind heb, omdat ik daardoor geen angst heb ongewenst kinderloos te blijven, en ik hoop heb dat een volgende zwangerschap wel goed mag gaan.
Ergens ben ik het ook wel met jullie eens, omdat je dit niet voor iemand anders kunt invullen. Dus misschien moet ik vooral voor mijzelf spreken, als ik beweer dat het in sommige gevallen wel nuttig kan zijn om verdriet te vergelijken.
donderdag 19 november 2020 om 20:45
Tja, maar dan heb je natuurlijk ook mensen die verzwelgen in zelfmedelijden en soms (lees: vaak) is hoe je met iets omgaat wel een keuze. Ooit schreef iemand in mijn poezie album iets in de strekking van: "het leven is kort, al lijkt het nu nog lang. Alles wat er met je gebeurt, wordt door je karakter ingekleurd. Veranderen kun je niets, er anders naar kijken helpt soms wel iets"lilalinda schreef: ↑19-11-2020 20:34Relativeren kun je alleen zelf, een ander kan nooit bepalen hoe jij je zou moeten voelen..
Ik heb meer last van de ingegroeide teennagel van mijn moeder, of de 3 voor Duits van mijn dochter, dan van de ongewenste kinderloosheid van een onbekende forummen
Het is geen wedloop
En dat is mij altijd wel bij gebleven als een mooi gedicht.
baggal wijzigde dit bericht op 19-11-2020 20:47
1.60% gewijzigd
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
donderdag 19 november 2020 om 20:46
Misschien een aparte vraag, maar is het ook niet dat je het voelt omdat dat “hoort”? Ik hoor zo vaak mensen zeggen dat je het vast jammer vindt als het 3 jongens zijn en dat in ieder geval 1 meisje toch wel leuk zou zijn. Dat 3 jongens hebben zielig is 
Dus het kan ook een gevoel zijn wat aangepraat is door de maatschappij.
Ik dacht trouwens vanaf het begin bij beide zwangerschappen zeker te voelen dat het een jongen was. Het maakte mij niet uit wat het werd, maar het voelde zo dat het jongens zouden worden. Nou, in beide gevallen fout
Het was voor mij vooral even wennen aan het idee, al ging dat snel.
Dus het kan ook een gevoel zijn wat aangepraat is door de maatschappij. Ik dacht trouwens vanaf het begin bij beide zwangerschappen zeker te voelen dat het een jongen was. Het maakte mij niet uit wat het werd, maar het voelde zo dat het jongens zouden worden. Nou, in beide gevallen fout
Het was voor mij vooral even wennen aan het idee, al ging dat snel.
donderdag 19 november 2020 om 20:51
Ja dat snap ik. Ook dat de tweede miskraam moeilijker was, het lijkt mij echt heel naar om nog een keer zo'n rotperiode te moeten ondergaan.Lidl’s-Annie-Aardbei schreef: ↑19-11-2020 20:42Natuurlijk dacht ik dat ook wel toen ik een miskraam kreeg, omdat ik al een kind had. En ik dus wist dat het wel kon. De tweede keer was wel moeilijker. En toch vond ik het wel erg als iemand dat gewoon zo zei, want ik had wel verdriet. Dat is inderdaad voor een ander invullen als iemand zoiets tegen je zegt en dat doet zeer. Al heb je 10 kinderen.
donderdag 19 november 2020 om 20:57
Ja was heel heftig 2x in een half jaar tijd. Ik was zo bang toen dat er nooit meer een kindje bij zou komen. En als dan iemand tegen je zegt: joh je bent nog jong/je hebt gelukkig al een kind, komt dat keihard aan. Het is nu wel al een hele tijd geleden (13 jaar) maar ben het nooit vergeten. Bij jou dus nog recent? Rot voor je
donderdag 19 november 2020 om 21:00
Het leven is kort, al lijkt het nu nog lang
Vaak ben je blij, soms ben je bang.
Alles wat met je gebeurt, wordt door je karakter ingekleurd.
Veranderen kun je niets, maar er anders naar kijken helpt wel iets.
Wij wensen je een zonnig leven, waarin je ontvangt en kunt geven...
Soms sta ik echt te kijken van mijn eigen geheugen ha-ha-ha
! Geen idee waar mijn moeder het poezie album heeft - ik heb het al in geen jaren meer gezien, maar ik weet nog dat ik dit zo mooi vond. En relativeren is wel key naar mijn mening en dat geldt ook voor TO.
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
donderdag 19 november 2020 om 21:04
Maar dat vind ik dus ook een stomme opmerking, want voor de 'je bent nog jong' of 'je hebt al een kind' koop je dus helemaal niets. Ik had 2 VMK's in 6 maanden tijd na een traject en daar ook wel verdriet van. En dat mag ook wel... Nu heb ik daar een prachtig kind tegenover staan en ook geen verdriet meer van het feit dat het twee keer niet goed is afgelopen. Dat ik nooit meer moeder word (althans niet te verwachten) kan ik ook wel mee dealen, omdat ik de situatie niet verander en ergens allang blij ben dat ik überhaupt moeder heb mogen worden. Gek genoeg zie mijzelf dus als een geluksvogel dat ik dat heb mogen (en mag) ervaren.Lidl’s-Annie-Aardbei schreef: ↑19-11-2020 20:57Ja was heel heftig 2x in een half jaar tijd. Ik was zo bang toen dat er nooit meer een kindje bij zou komen. En als dan iemand tegen je zegt: joh je bent nog jong/je hebt gelukkig al een kind, komt dat keihard aan. Het is nu wel al een hele tijd geleden (13 jaar) maar ben het nooit vergeten. Bij jou dus nog recent? Rot voor je
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
donderdag 19 november 2020 om 21:10
O maar zo zie ik mezelf op zich ook wel hoor, dat ik geluk heb met 2 mooie gezonde kinderen, absoluut! Maar Idd, dat soort opmerkingen kun je echt niks mee op zo’n moment, rot op met je “goedbedoelde” woorden. Sla gewoon een arm om me heen, hoef je niet eens wat te zeggen, denk ik dan.Baggal schreef: ↑19-11-2020 21:04Maar dat vind ik dus ook een stomme opmerking, want voor de 'je bent nog jong' of 'je hebt al een kind' koop je dus helemaal niets. Ik had 2 VMK's in 6 maanden tijd na een traject en daar ook wel verdriet van. En dat mag ook wel... Nu heb ik daar een prachtig kind tegenover staan en ook geen verdriet meer van het feit dat het twee keer niet goed is afgelopen. Dat ik nooit meer moeder word (althans niet te verwachten) kan ik ook wel mee dealen, omdat ik de situatie niet verander en ergens allang blij ben dat ik überhaupt moeder heb mogen worden. Gek genoeg zie mijzelf dus als een geluksvogel dat ik dat heb mogen (en mag) ervaren.
donderdag 19 november 2020 om 21:12
Maar ook in dit geval wil iemand jou opleggen dat je moet relativerenLidl’s-Annie-Aardbei schreef: ↑19-11-2020 21:10O maar zo zie ik mezelf op zich ook wel hoor, dat ik geluk heb met 2 mooie gezonde kinderen, absoluut! Maar Idd, dat soort opmerkingen kun je echt niks mee op zo’n moment, rot op met je “goedbedoelde” woorden. Sla gewoon een arm om me heen, hoef je niet eens wat te zeggen, denk ik dan.
En natuurlijk word je dan boos
vrijdag 20 november 2020 om 00:21
Tja, alleen wat het geen gevoel. Het was veel sterker. Heel bizar en niet uit te leggen, maar ik wist het echt.Rosalind schreef: ↑19-11-2020 11:27Maar als het toch een meisje was geweest, was je het voorval vergeten en had je hier niet verteld: ik wist het zo zeker en toch had ik het mis.
Zo had ik het gevoel twee jongetjes te krijgen. Het bleken toch echt een jongen en meisje. En nee, helemaal niet misselijk geweest, dus dat klopte ook al niet.
Ik ben hier al sinds 2003, maar dat schijnt Viva niet te kunnen weergeven
vrijdag 20 november 2020 om 06:53
Dit herken ik wel vanuit mijn omgeving inderdaad. Daarnaast denk ik dat veel mensen geloven in de gedachte dat je als je dochter verkering krijgt je er een zoon bij krijgt en wanneer je zoon verkering krijgt je die kwijt raakt. Ik ben er zelf ook weleens bang voor maar dat is toch echt wel aangepraat denk ik want als ik naar mijn familie kijk valt dat best mee.Ellebowie schreef: ↑19-11-2020 20:46Misschien een aparte vraag, maar is het ook niet dat je het voelt omdat dat “hoort”? Ik hoor zo vaak mensen zeggen dat je het vast jammer vindt als het 3 jongens zijn en dat in ieder geval 1 meisje toch wel leuk zou zijn. Dat 3 jongens hebben zielig is
Ik dacht trouwens vanaf het begin bij beide zwangerschappen zeker te voelen dat het een jongen was. Het maakte mij niet uit wat het werd, maar het voelde zo dat het jongens zouden worden. Nou, in beide gevallen fout
vrijdag 20 november 2020 om 08:31
Grappig - mijn moeder had dit tijdens de zwangerschap met mij. Er waren in de 'early 80's geen echo's en op basis van de hartslagen zou ik een zoon worden. Mijn moeder was er compleet van overtuigd dat ik een meisje was. Ze bleek gelijk te hebben. Ik heb tijdens mijn zwangerschap nooit een voorgevoel gehad overigens, maar wist het voor de 11 weken al, omdat in Engeland het geslacht bij de NIPT/Harmony test gegeven wordt als je dat wil.a_nick_is_crini schreef: ↑20-11-2020 00:21Tja, alleen wat het geen gevoel. Het was veel sterker. Heel bizar en niet uit te leggen, maar ik wist het echt.
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
vrijdag 20 november 2020 om 08:32
Ik heb ook geen idee waar dat van mij ligt moet ik bekennen. Ergens bij mijn ouders op zolder vermoed ik. Ik herinner mij alleen dat gedicht nog heel goed
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
vrijdag 20 november 2020 om 08:43
vrijdag 20 november 2020 om 13:14
Ik merk dat het ook heel erg ligt aan hoe ik mij voel. Gisteren voelde ik mij best goed en dacht ik: drie jongens is geweldig! Wie had een paar jaar geleden gedacht dat ik (als alles goed gaat) uberhaupt drie kinderen zou hebben? Ik niet! Wat een wonder!
Vandaag ben ik extreem moe (want heel slecht geslapen) en nu denk ik weer: geen meisje... neeeeeeeeeee...
Haha. Ik kan dus maar beter zorgen dat ik goed slaap, want dan kan ik het beter in perspectief plaatsen allemaal
Vandaag ben ik extreem moe (want heel slecht geslapen) en nu denk ik weer: geen meisje... neeeeeeeeeee...
Haha. Ik kan dus maar beter zorgen dat ik goed slaap, want dan kan ik het beter in perspectief plaatsen allemaal
vrijdag 20 november 2020 om 13:14
Ja, dat idee heb ik ook.Boomtak2 schreef: ↑20-11-2020 06:53Dit herken ik wel vanuit mijn omgeving inderdaad. Daarnaast denk ik dat veel mensen geloven in de gedachte dat je als je dochter verkering krijgt je er een zoon bij krijgt en wanneer je zoon verkering krijgt je die kwijt raakt. Ik ben er zelf ook weleens bang voor maar dat is toch echt wel aangepraat denk ik want als ik naar mijn familie kijk valt dat best mee.
vrijdag 20 november 2020 om 13:15
Ja, mooi versje en zo waar...Baggal schreef: ↑19-11-2020 21:00Het leven is kort, al lijkt het nu nog lang
Vaak ben je blij, soms ben je bang.
Alles wat met je gebeurt, wordt door je karakter ingekleurd.
Veranderen kun je niets, maar er anders naar kijken helpt wel iets.
Wij wensen je een zonnig leven, waarin je ontvangt en kunt geven...
Soms sta ik echt te kijken van mijn eigen geheugen ha-ha-ha
vrijdag 20 november 2020 om 13:20
Dat herken ik. Ik heb toevallig de drie leukste jongens van de wereld, dus niks zieligs aanEllebowie schreef: ↑19-11-2020 20:46Misschien een aparte vraag, maar is het ook niet dat je het voelt omdat dat “hoort”? Ik hoor zo vaak mensen zeggen dat je het vast jammer vindt als het 3 jongens zijn en dat in ieder geval 1 meisje toch wel leuk zou zijn. Dat 3 jongens hebben zielig is
Ik dacht trouwens vanaf het begin bij beide zwangerschappen zeker te voelen dat het een jongen was. Het maakte mij niet uit wat het werd, maar het voelde zo dat het jongens zouden worden. Nou, in beide gevallen fout
Die scherpe tweedeling in jongens / meisjes vind ik vaak heel storend. Mijn kinderen zijn niet volledig bepaald doordat ze een x en een y chromosoom hebben. Ondanks dat ze alledrie dezelfde ouders hebben en een vergelijkbare opvoeding krijgen, zijn ze heel verschillend. Door ze alleen maar als ‘jongen’ te zien en voorbij te gaan aan hoe ze als individu zijn, doe je ze enorm tekort.
Was het anders geweest als er eentje een meisje was geweest? Vast, maar ik vind het prima zoals het is.
vrijdag 20 november 2020 om 13:55
vlak ook niet uit, wat hormonen met je doen!TL21 schreef: ↑20-11-2020 13:14Ik merk dat het ook heel erg ligt aan hoe ik mij voel. Gisteren voelde ik mij best goed en dacht ik: drie jongens is geweldig! Wie had een paar jaar geleden gedacht dat ik (als alles goed gaat) uberhaupt drie kinderen zou hebben? Ik niet! Wat een wonder!
Vandaag ben ik extreem moe (want heel slecht geslapen) en nu denk ik weer: geen meisje... neeeeeeeeeee...
Haha. Ik kan dus maar beter zorgen dat ik goed slaap, want dan kan ik het beter in perspectief plaatsen allemaal
vrijdag 20 november 2020 om 15:30
Van jezelf verwachten dat je per direct de knop kan omzetten is ook wel heel streng hè. Je hebt nog een hele zwangerschap om aan het idee te wennen, mocht het al een jongen zijn.TL21 schreef: ↑20-11-2020 13:14Ik merk dat het ook heel erg ligt aan hoe ik mij voel. Gisteren voelde ik mij best goed en dacht ik: drie jongens is geweldig! Wie had een paar jaar geleden gedacht dat ik (als alles goed gaat) uberhaupt drie kinderen zou hebben? Ik niet! Wat een wonder!
Vandaag ben ik extreem moe (want heel slecht geslapen) en nu denk ik weer: geen meisje... neeeeeeeeeee...
Haha. Ik kan dus maar beter zorgen dat ik goed slaap, want dan kan ik het beter in perspectief plaatsen allemaal
Hopelijk slaap je vannacht wat beter en zie je het morgen weer zonniger!
vrijdag 20 november 2020 om 17:12
