Zwanger
alle pijlers
Zwanger van een derde zoon?
dinsdag 17 november 2020 om 16:52
Hoi allemaal, ik ben momenteel (onverwacht) zwanger van mijn derde kindje. Een wonder, aangezien de eerste twee via een fertiliteitstraject geboren zijn. Ons is ooit gezegd dat wij zonder hulp van het ziekenhuis niet zwanger konden worden… nou wel dus… 
Nu heb ik de test gedaan omdat ik me zwanger voelde, en dan wel exact zoals bij mijn twee jongens (exact dezelfde klachten). Dat i.c.m. het moment van de eisprong en het moment waarop wij gevreeën hebben, vermoed ik dat het een jongen is. En daarover voel ik mij down.
Zonder dat ik het wil. Want ik wil het kindje niet tekort doen. Maar ik voel me down over het feit dat ik hoogstwaarschijnlijk nooit een meisje zal zien opgroeien. En dat gevoel maakt dat ik me down voel (waarschijnlijk ook hormonen?). Ik wil dit niet voelen, want het is een wonder dat dit zo zonder medische hulp gelukt is en ook meer dan welkom… maar toch zie ik alleen maar meisjes op straat en denk dan: dat zal ik nooit hebben… Ik ben verdrietig over het feit dat ik nooit een meid zal hebben, ook omdat ik met mijn eigen moeder een goede band heb. En ik denk dat dit met zoons op volwassen leeftijd toch anders is.
Ik wil niet balen… daarom voel ik me ook een beetje down. Ik wil alleen maar gelukkig zijn en op een roze wolk zitten. Maar dat zit ik niet…
Wie herkent dit en gaat dit gevoel nog weg? Zijn het de hormonen? 
Ik hoop dat ik snel van dit stomme gevoel af ben!
Nu heb ik de test gedaan omdat ik me zwanger voelde, en dan wel exact zoals bij mijn twee jongens (exact dezelfde klachten). Dat i.c.m. het moment van de eisprong en het moment waarop wij gevreeën hebben, vermoed ik dat het een jongen is. En daarover voel ik mij down.
Zonder dat ik het wil. Want ik wil het kindje niet tekort doen. Maar ik voel me down over het feit dat ik hoogstwaarschijnlijk nooit een meisje zal zien opgroeien. En dat gevoel maakt dat ik me down voel (waarschijnlijk ook hormonen?). Ik wil dit niet voelen, want het is een wonder dat dit zo zonder medische hulp gelukt is en ook meer dan welkom… maar toch zie ik alleen maar meisjes op straat en denk dan: dat zal ik nooit hebben… Ik ben verdrietig over het feit dat ik nooit een meid zal hebben, ook omdat ik met mijn eigen moeder een goede band heb. En ik denk dat dit met zoons op volwassen leeftijd toch anders is.
Ik wil niet balen… daarom voel ik me ook een beetje down. Ik wil alleen maar gelukkig zijn en op een roze wolk zitten. Maar dat zit ik niet…
Wie herkent dit en gaat dit gevoel nog weg? Zijn het de hormonen? 
Ik hoop dat ik snel van dit stomme gevoel af ben!
donderdag 19 november 2020 om 09:03
Ja, is misschien ook wel zo. Merk dat ik boos ben op mezelf dat ik dit überhaupt voel. Ik vind (rationeel gezien) dat ik deze gevoelens niet mag hebben, zeker omdat het een paar jaar geleden überhaupt niet vanzelfsprekend was dat wij kinderen zouden mogen krijgen. En nu ik dit wel voel ben ik boos en teleurgesteld in mijzelf.Ellebowie schreef: ↑19-11-2020 05:17Hormonen kunnen echt veel invloed hebben. Misschien helpt accepteren dat je dit voelt en tegelijkertijd weten dat het niet rationeel en logisch is. Ik merk dat als ik boos word op mezelf ik er juist meer aan ga denken, terwijl als ik het onlogische gevoel accepteer het sneller weggaat.
Verder: gefeliciteerd! Wat een verrassing zal dat geweest zijn. Misschien dat dat ook effect heeft, aangezien het allemaal wat onverwachts is en anders loopt dan de vorige keren?
donderdag 19 november 2020 om 09:04
Ja, dat is ook zo...Bogense schreef: ↑19-11-2020 07:55TO allereerst gefeliciteerd met je zwangerschap! Tja en verder....ik kan niets van je gevoel begrijpen... Je krijgt spontaan een kindje erbij, hoe mooi is dat! Ik leg de nadruk nu op kindje want het geslacht moet niets uitmaken. Jullie hebben de eer om dit kleine mensje te mogen begeleiden naar de grote mensen wereld, je eigen belang en verwachtingen doen er niet toe! Kijk uit naar de ontdekkingsreis die je mag meemaken van baby naar volwassen persoon en laat je verrassen!
donderdag 19 november 2020 om 09:04
Haha ja, misschien is het ook wel voor het kopen van de kleertjesKiwimeisje schreef: ↑19-11-2020 08:16Ik snap je wel TO. Ik heb ook 2 jongens en beide keren vantevoren een voorkeur voor een meisje gehad. Toch was ik beide keren toen ik zwanger was wel overtuigd dat het een jongen werd én had ik ineens zwanger ook een mini voorkeur voor een jongetje.
Het is voor mij ook heel erg het idee van een meisje wat net als ik een goede band met haar moeder zal hebben, maar ik weet dat het onzin is. Mijn tweede zoon is echt een mama's kindje en zo gevoelig en eigenlijk precies hoe ik ben, maar dan in jongensvorm. Ik denk niet dat ik met een eventuele dochter meer gemeen zou hebben. Nu ik dit schrijf denk ik dat mijn voorkeur niet verder meer gaat dan de wens eens andere kleren te kopen
Ik weet niet wat het precies is... maar waarschijnlijk zwaar geromantiseerd in mijn hoofd.
donderdag 19 november 2020 om 09:07
Ik moet door ook maling aan hebben. Vooralsnog lukt me dat niet super goed, maar ik ga het wel proberen. Mede dankzij de reacties hier. Ik ga het proberen los te laten en heeeeeeel dankbaar zijn dat het zo spontaan gelukt is (dat laatste ben ik al wel gelukkig).Baggal schreef: ↑18-11-2020 14:32Het is geen probleem, want jij kan er toch ook voor kiezen om daar toch een beetje maling aan hebben... Ik weet nog dat iemand ooit aan mij vroeg wanneer de tweede kwam waarop ik heel rustig uitlegde (voor zover ik uitleg verschuldigd was), dat die in beginsel niet zou komen, omdat de eerste ook moeizaam kwam. Antwoord: dat is zielig voor je dochter. Mijn wedervraag op zo'n opmerking is dan ook: heb je zelf kinderen. En toen het antwoord ontkennend was kon ik het niet laten om daaraan toe te voegen: lijkt mij beter ook
. En die 'vriendin' van jou die jou een mogelijke kans op een meisje 'gunt' vind ik ook een raar verhaal. Geldt te meer nu ze zelf een meisje verwacht. Mensen die denken dat het leven maakbaar is zitten zeer hoog in mijn allergie zone moet ik bekennen.
donderdag 19 november 2020 om 09:13
donderdag 19 november 2020 om 09:20
Het punt is dat TO nog helemaal niet weet of ze een zoon of dochter krijgt. Ze is 6 weken zwanger!
Ze voelt zich hetzelfde als bij de eerdere zwangerschappen. Ja, ze is namelijk, net als de vorige keren, zwanger.
Dat je even moet slikken als je hoort dat je een derde zoon krijgt kan ik me mog enigszins voorstellen. Maar nu begrip vragen voor deze, totaal ongegronde, gevoelens kan ik echt niet begrijpen.
Ze voelt zich hetzelfde als bij de eerdere zwangerschappen. Ja, ze is namelijk, net als de vorige keren, zwanger.
Dat je even moet slikken als je hoort dat je een derde zoon krijgt kan ik me mog enigszins voorstellen. Maar nu begrip vragen voor deze, totaal ongegronde, gevoelens kan ik echt niet begrijpen.
donderdag 19 november 2020 om 09:26
Nee, hieruit blijkt inderdaad ook maar weer dat je het niet voor het zeggen hebt allemaal.Lidl’s-Annie-Aardbei schreef: ↑19-11-2020 09:13Ik reageer even als moeder: ik snap je gevoel en ik oordeel ook niet. Ik heb 14 jaar geleden een dochter gekregen, die sinds 2 jaar mijn zoon is. Ik heb nu dus 2 zoons. Je weet nooit hoe het leven loopt, het tutten heeft krap 4-5 jaar geduurd, tot hij naar groep 1 ging. Zo zie je maar.
donderdag 19 november 2020 om 09:26
Hier 3 dezelfde zwangerschappen, 2 jongens een meisje. Derde kwam ook ongepland.
Moet eerlijk zeggen dat ik bij de derde ook een lichte voorkeur had voor een dochter, met 16 weken te horen gekregen dat het een jongen zou zijn. Mijn voorkeur was weg, we waren blij, alleen de reacties uit mijn omgeving waren echt niet leuk. Met 20 weken te horen gekregen dat het een meisje zou zijn, dat was ook weer even wennen.
Moet eerlijk zeggen dat ik bij de derde ook een lichte voorkeur had voor een dochter, met 16 weken te horen gekregen dat het een jongen zou zijn. Mijn voorkeur was weg, we waren blij, alleen de reacties uit mijn omgeving waren echt niet leuk. Met 20 weken te horen gekregen dat het een meisje zou zijn, dat was ook weer even wennen.
donderdag 19 november 2020 om 09:30
donderdag 19 november 2020 om 09:31
Precies. Terwijl dit verhaal verdwijnt als het een meisje blijkt te zijn.
donderdag 19 november 2020 om 09:48
Wat voor reacties kreeg je dan?Bris schreef: ↑19-11-2020 09:26Hier 3 dezelfde zwangerschappen, 2 jongens een meisje. Derde kwam ook ongepland.
Moet eerlijk zeggen dat ik bij de derde ook een lichte voorkeur had voor een dochter, met 16 weken te horen gekregen dat het een jongen zou zijn. Mijn voorkeur was weg, we waren blij, alleen de reacties uit mijn omgeving waren echt niet leuk. Met 20 weken te horen gekregen dat het een meisje zou zijn, dat was ook weer even wennen.
donderdag 19 november 2020 om 09:51
Maar zo zit de wereld niet in elkaar. En jouw verdriet om je ongewenste kinderloosheid bestaat naast het verdriet van anderen.
donderdag 19 november 2020 om 11:01
Helemaal waar - echter daar voeg ik wel aan toe dat ik het juist voor TO, voor wie zwanger worden ook geen vanzelfsprekendheid was, zo apart vind dat er op voorhand al zo veel onrust bestaat over het mogelijke geslacht. Op voorhand een teleurstelling hebben over iets waarvan je nog helemaal niet zeker weet of dat inderdaad het geval is, is nogal eh...voorbarig
. En wanneer iemand een topic opent, is een beetje relativeren of bedenken dat je behoorlijk gezegend bent met een (welkome) ongeplande zwangerschap soms ook even goed. Ik heb dat ook gehad toen ik mij er bij neer moest leggen dat er in ons geval geen tweede zou komen. Dat is jammer (en even balen mag best), maar ik heb daarentegen wel weer het geluk dat ICSI ons uiteindelijk een succesvolle zwangerschap en een gezond kind heeft opgeleverd en niet iedereen heeft dat geluk. Soms is het wel goed om je dat te realiseren denk ik en ik snap de post van Selene in dat kader dus wel (al staat het helemaal los van elkaar).
Mocht blijken dat deze zwangerschap succesvol is en het een zoon is, kan ik mij best voorstellen dat je een voorkeur hebt (na twee zonen), maar toch niet dat het je leven zo beheerst omdat de buitenwereld vindt dat je iets mist als je geen dochter hebt.
baggal wijzigde dit bericht op 19-11-2020 11:01
3.17% gewijzigd
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
donderdag 19 november 2020 om 11:01
Helemaal mee eens. Dat is het zelfde als een vrouw een schuldgevoel aanpraten over een abortus die ze wil. Is de kinderloze ermee geholpen als zo’n vrouw een ongewenst kind krijgt denk ik dan?
donderdag 19 november 2020 om 11:03
Dat is een compleet andere situatie denk ik. Mensen kunnen ongewenst zwanger zijn en mensen kunnen heel graag een kind krijgen en dat blijkt dan niet te lukken. Zo lezende is TO wel heel erg blij met de zwangerschap, maar is ze mogelijk teleurgesteld als het opnieuw een zoontje wordt en dat vind ik toch echt iets ander dan wanneer iemand helemaal ongewenst zwanger is.Lidl’s-Annie-Aardbei schreef: ↑19-11-2020 11:01Helemaal mee eens. Dat is het zelfde als een vrouw een schuldgevoel aanpraten over een abortus die ze wil. Is de kinderloze ermee geholpen als zo’n vrouw een ongewenst kind krijgt denk ik dan?
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
donderdag 19 november 2020 om 11:05
Ik reageer even met een ander voorbeeld vanuit een reactie van iemand die niet zwanger kan worden en maar wat graag 3 zoontjes zou hebben. Ik zei niet dat het bij TO ongewenst was.Baggal schreef: ↑19-11-2020 11:03Dat is een compleet andere situatie denk ik. Mensen kunnen ongewenst zwanger zijn en mensen kunnen heel graag een kind krijgen en dat blijkt dan niet te lukken. Zo lezende is TO wel heel erg blij met de zwangerschap, maar is ze mogelijk teleurgesteld als het opnieuw een zoontje wordt en dat vind ik toch echt iets ander dan wanneer iemand helemaal ongewenst zwanger is.
donderdag 19 november 2020 om 11:09
Het punt is dat er nog helemaal geen verdriet bij TO is (beter gezegd: het zichzelf aanpraat). Ze heeft namelijk nog geen idee van het geslacht.
anoniem_382756 wijzigde dit bericht op 19-11-2020 11:13
5.79% gewijzigd
donderdag 19 november 2020 om 11:12
Ik denk alleen niet dat dit voorbeeld helemaal juist is. Toen ik zelf nog in de MMM zat las ik geregeld over dames die ongewenst zwanger waren en om eerlijk te zijn kon ik dat best los zien van mijn eigen situatie. Dat ik mijn leven op orde had, getrouwd was met de hopelijk vader van mijn kinderen en bezig was met een ISCI traject, stond compleet los van vrouwen die om wat voor reden dan ook overwogen de ongewenste zwangerschap af te breken. Het is vrij simpel: sommige mensen worden zwanger wanneer zij dat niet willen, sommige hebben de luxe om zwangerschappen te plannen wanneer zij dat wensen en weer andere stellen kunnen maar moeilijk zwanger worden... En hoe rot het ook voelt, er bestaat geen 'fairness' op dat gebied: het komt zoals het komt.Lidl’s-Annie-Aardbei schreef: ↑19-11-2020 11:05Ik reageer even met een ander voorbeeld vanuit een reactie van iemand die niet zwanger kan worden en maar wat graag 3 zoontjes zou hebben. Ik zei niet dat het bij TO ongewenst was.
Ik kan mij echter wel voorstellen dat iemand die zich op voorhand zorgen maakt over een mogelijk geslacht, nota bene na twee IVF zwangerschappen, een beetje tegen het zere been is van iemand anders. En heus: ik heb best begrip voor een voorkeur voor een geslacht (dat had ik ook wel), maar niet in zo'n hoge mate dat dat mijn leven zo beheerste zoals dat bij TO het geval lijkt. Enigme schreef het zo mooi: je lichaam maakt (zeer gewenst) een mens en dat is geweldig mooi
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
donderdag 19 november 2020 om 11:16
Geheel offtopic verder: nee dat kun je officieel idd niet. Toch, ik weet niet hoe het kan, maar bij de oudste van mijn 4 kinderen zei ik een dag na de daad, of eigenlijk de volgende ochtend al, dat was ruim binnen 24 uur 'ik ben zwanger van een zoon'.kadanz schreef: ↑19-11-2020 09:30Weet je wat pas erg is? Als het toch echt een jongetje blijkt te zijn dan denkt TO 'Zie je wel, ik wíst het!' en kan ze de rest van haar leven het fabeltje ophangen dat je het geslacht al vanaf de conceptie kunt voelen.
Er is overigens niks mis met een sterke voorkeur
Ik ben niet helderziende, had nog nooit eerder een dergelijk 'gevoel' gehad en daarna ook nooit weer.
Mijn man lachte me nog net niet uit 'doe over 2 weken eerst maar eens een test'. De test bevestigde enkel wat ik al wist: dat ik zwanger was en dat het een jongentje was. Dat laatste kon de test natuurlijk niet bevestigen
Maar het was dus echt meer dan een gevoel, het was meer een 'heilig zeker weten'. Geen idee hoe je dat anders moet omschrijven.
Het was in de tijd dat er nog geen 20-wekenecho was en ook heb ik nooit een pretecho laten maken. Maar toen er ruim 9,5 maand later (ik was 40 wk+17 dagen zwanger) een jongen geboren werd, was ik dus blij, maar absoluut niet verrast.
Bij de andere 3 kinderen dit niet meegemaakt, wel het geslacht goed geraden. Maar dus niet dat zeker weten als nu de eerste.
Ik ben hier al sinds 2003, maar dat schijnt Viva niet te kunnen weergeven
donderdag 19 november 2020 om 11:21
Ontopic: ik zou niet bij voorbaat al verdrietig zijn over het feit dat het wellicht weer een zoon is. Want dan maak je je misschien wekenlang voor niks verdrietig.
Of je dekt jezelf al in natuurlijk, dat je er dus al rekening mee houdt dat het wellicht weer een jongen is. Maar dat zou natuurlijk ook zou zijn als dit kindje weer via een traject verwekt zou zijn.
Want je mag best even verdrietig zijn als straks blijkt dat het idd weer een jochie is. Zolang dat verdriet niet overheerst en te lang duurt, is daar volgens mij niks mis mee.
Echter,als je eenmaal zeker weet dat het idd een jongentje is, is het vroeg genoeg om van die meisjeswens afscheid te nemen.
En dan kun je aan een lijstje beginnen met voordelen van 3 jongetjes, want die zijn er natuurlijk ook vele
Of je dekt jezelf al in natuurlijk, dat je er dus al rekening mee houdt dat het wellicht weer een jongen is. Maar dat zou natuurlijk ook zou zijn als dit kindje weer via een traject verwekt zou zijn.
Want je mag best even verdrietig zijn als straks blijkt dat het idd weer een jochie is. Zolang dat verdriet niet overheerst en te lang duurt, is daar volgens mij niks mis mee.
Echter,als je eenmaal zeker weet dat het idd een jongentje is, is het vroeg genoeg om van die meisjeswens afscheid te nemen.
En dan kun je aan een lijstje beginnen met voordelen van 3 jongetjes, want die zijn er natuurlijk ook vele
Ik ben hier al sinds 2003, maar dat schijnt Viva niet te kunnen weergeven
donderdag 19 november 2020 om 11:27
Maar als het toch een meisje was geweest, was je het voorval vergeten en had je hier niet verteld: ik wist het zo zeker en toch had ik het mis.a_nick_is_crini schreef: ↑19-11-2020 11:16Geheel offtopic verder: nee dat kun je officieel idd niet. Toch, ik weet niet hoe het kan, maar bij de oudste van mijn 4 kinderen zei ik een dag na de daad, of eigenlijk de volgende ochtend al, dat was ruim binnen 24 uur 'ik ben zwanger van een zoon'.
Ik ben niet helderziende, had nog nooit eerder een dergelijk 'gevoel' gehad en daarna ook nooit weer.
Mijn man lachte me nog net niet uit 'doe over 2 weken eerst maar eens een test'. De test bevestigde enkel wat ik al wist: dat ik zwanger was en dat het een jongentje was. Dat laatste kon de test natuurlijk niet bevestigen
Maar het was dus echt meer dan een gevoel, het was meer een 'heilig zeker weten'. Geen idee hoe je dat anders moet omschrijven.
Het was in de tijd dat er nog geen 20-wekenecho was en ook heb ik nooit een pretecho laten maken. Maar toen er ruim 9,5 maand later (ik was 40 wk+17 dagen zwanger) een jongen geboren werd, was ik dus blij, maar absoluut niet verrast.
Bij de andere 3 kinderen dit niet meegemaakt, wel het geslacht goed geraden. Maar dus niet dat zeker weten als nu de eerste.
Zo had ik het gevoel twee jongetjes te krijgen. Het bleken toch echt een jongen en meisje. En nee, helemaal niet misselijk geweest, dus dat klopte ook al niet.
donderdag 19 november 2020 om 11:28
Je schrijft dat het een onverwachtse zwangerschap is? Dus waarschijnlijk wilde je het bij 2 kids houden? Dan heb je als het goed is al getreurd om het feit dat er geen meisje meer komt toch? Waarom dan nu ineens weer? Je kan dit zien als een cadeautje. En dan maakt het toch helemaal niks uit wat jullie krijgen. En daarbij je weet nog eens niet wat het is. Ik had twee verschillende zwangerschappen en ik heb er toch echt twee van hetzelfde geslacht. Dat zegt allemaal niks.
donderdag 19 november 2020 om 11:45
Het is onverwacht, als in, we zaten nu niet in een IVF traject. Er was wel ooit een wens voor een derde, maar nu nog niet. Het is dan ook een cadeautje dat het nu is gelukt zonder medische hulp.Sjiraf schreef: ↑19-11-2020 11:28Je schrijft dat het een onverwachtse zwangerschap is? Dus waarschijnlijk wilde je het bij 2 kids houden? Dan heb je als het goed is al getreurd om het feit dat er geen meisje meer komt toch? Waarom dan nu ineens weer? Je kan dit zien als een cadeautje. En dan maakt het toch helemaal niks uit wat jullie krijgen. En daarbij je weet nog eens niet wat het is. Ik had twee verschillende zwangerschappen en ik heb er toch echt twee van hetzelfde geslacht. Dat zegt allemaal niks.
donderdag 19 november 2020 om 11:47
Zou ik me onbewust al indekken? Wellicht. Maar ik heb hetzelfde gevoel als wat jij had. Ik denk: dit is een jongen en ik weet het zeker.a_nick_is_crini schreef: ↑19-11-2020 11:21Ontopic: ik zou niet bij voorbaat al verdrietig zijn over het feit dat het wellicht weer een zoon is. Want dan maak je je misschien wekenlang voor niks verdrietig.
Of je dekt jezelf al in natuurlijk, dat je er dus al rekening mee houdt dat het wellicht weer een jongen is. Maar dat zou natuurlijk ook zou zijn als dit kindje weer via een traject verwekt zou zijn.
Want je mag best even verdrietig zijn als straks blijkt dat het idd weer een jochie is. Zolang dat verdriet niet overheerst en te lang duurt, is daar volgens mij niks mis mee.
Echter,als je eenmaal zeker weet dat het idd een jongentje is, is het vroeg genoeg om van die meisjeswens afscheid te nemen.
En dan kun je aan een lijstje beginnen met voordelen van 3 jongetjes, want die zijn er natuurlijk ook vele
Maar goed, ik loop ook op de zaken vooruit. Dat weet ik ook
