Zwanger van een derde zoon?

Hoi allemaal, ik ben momenteel (onverwacht) zwanger van mijn derde kindje. Een wonder, aangezien de eerste twee via een fertiliteitstraject geboren zijn. Ons is ooit gezegd dat wij zonder hulp van het ziekenhuis niet zwanger konden worden… nou wel dus…

Nu heb ik de test gedaan omdat ik me zwanger voelde, en dan wel exact zoals bij mijn twee jongens (exact dezelfde klachten). Dat i.c.m. het moment van de eisprong en het moment waarop wij gevreeën hebben, vermoed ik dat het een jongen is. En daarover voel ik mij down.

Zonder dat ik het wil. Want ik wil het kindje niet tekort doen. Maar ik voel me down over het feit dat ik hoogstwaarschijnlijk nooit een meisje zal zien opgroeien. En dat gevoel maakt dat ik me down voel (waarschijnlijk ook hormonen?). Ik wil dit niet voelen, want het is een wonder dat dit zo zonder medische hulp gelukt is en ook meer dan welkom… maar toch zie ik alleen maar meisjes op straat en denk dan: dat zal ik nooit hebben… Ik ben verdrietig over het feit dat ik nooit een meid zal hebben, ook omdat ik met mijn eigen moeder een goede band heb. En ik denk dat dit met zoons op volwassen leeftijd toch anders is.

Ik wil niet balen… daarom voel ik me ook een beetje down. Ik wil alleen maar gelukkig zijn en op een roze wolk zitten. Maar dat zit ik niet… Wie herkent dit en gaat dit gevoel nog weg? Zijn het de hormonen? Ik hoop dat ik snel van dit stomme gevoel af ben!

DrieUur schreef: ↑

20-11-2020 15:30

Van jezelf verwachten dat je per direct de knop kan omzetten is ook wel heel streng hè. Je hebt nog een hele zwangerschap om aan het idee te wennen, mocht het al een jongen zijn.
Hopelijk slaap je vannacht wat beter en zie je het morgen weer zonniger!

Ja is wel story of my life. Ben altijd heel streng voor mijzelf...