Relaties
alle pijlers
Vroegere 'beste' vriendin weer ontmoet, nare herinneringen
vrijdag 7 mei 2021 om 09:35
Goedemorgen
Ik zou graag advies willen met het volgende:
Als tienermeisje was ik erg onzeker over mezelf qua uiterlijk. Na een verhuizing op mijn 14e naar de andere kant van de stad ontmoette ik in de nieuwe buurt een meisje van mijn leeftijd. Ik noem haar D. We begonnen wat op te trekken met elkaar en al snel zagen we elkaar na schooltijd bijna dagelijks (verschillend middelbare scholen). Op een gegeven moment merkte ik dat D. me, door bepaalde opmerkingen die ze gaf, een heel slecht gevoel over mezelf liet krijgen. Opmerkingen als: mijn klasgenootje vroeg me laatst wie die meid met die spillebeentjes was (ik) of: oh, moet je nu iets vertellen: die en die (meiden uit haar straat) noemt jou lelijke trol.
Naarmate we ouder werden, richting 18 jaar, werden haar opmerkingen steeds kwetsender. Als we iets gingen drinken en ze ontmoette een leuke man, gaf ze naderhand opmerkingen als: hij zei dat hij mij de knapste van ons twee vond etc. Hij zei dat hij mij het mooiste lijntje vond hebben.
Ze gaf me ook vaak bewust verkeerd kledingadvies, make-up advies (had ik pas jaren later door) en als ik dan een keer wel versierd werd tijdens het uitgaan was het (volgens haar) omdat zij die avond geen zin had om zich op te maken of omdat ze het mij als haar beste vriendin gunde en zich daarom maar op de achtergrond had gehouden.
Bovendien was ik toch niet in staat om een langdurige relatie te onderhouden. Tips hoe ik dat wel kon houden kreeg ik niet...alleen zij kon dat op haar manier. Je had het of je had het niet...ik heb me echt jarenlang het lelijke eendje door haar gevoeld en veel gehuild omdat ik haar woorden over mezelf begon te geloven.
Een paar jaar later: contact verwatert omdat ik ga studeren, ik ontmoet nieuwe mensen, ik krijg zelfvertrouwen, veel positief feedback van mensen, mannen zijn geïnteresseerd, ik heb langdurige relaties, nieuwe vriendinnen geven me complimenten etc. Ik voel me goed over mezelf.
Ik kom D. nog een paar x tegen en besluit na aandringen een drankje met haar te doen. Ik word ineens aangesproken door een man waar zij al een kwartier mee probeerde te flirten (hoorde ik achteraf van hem). Hij stapt op me af, nummers uitgewisseld etc. D. haar gezicht staat op onweer. Volgens haar sprak hij mij alleen aan om, via mij, contact met haar te kunnen krijgen. Bleek niks van waar, nieuwe man en ik hebben paar maanden lang een relatie en D. denkt al die tijd steeds dat hij via een omweg bij haar wil komen. Ik liet het zo. Haar laatste opmerking daarover was dat ik die dag gewoon te uitdagend gekleed was en zij niet. Nog steeds kon ze het niet laten om mij neer te halen en mij met een rotgevoel achter te laten. Ik was 21 jaar en was niet in staat om daar assertief op te reageren omdat ik me altijd zo klein voelde tov haar.
Ik besloot het contact met haar af te kappen en meer met mijn studiegenootjes/vriendinnen op te trekken.
Jaren later hoorde ik haar stem nog regelmatig in mijn hoofd: je bent dit, je bent dat, ze vinden je zus, ze vinden je zo. Ik besefte dat mijn onzekerheid vroeger kwam door haar gedrag. Ik was te zwak om tegen haar in te gaan. Ze kon het vaak ook 'anders' verpakken: ik zeg zulke dingen alleen maar om je een spiegel voor te houden of ik ben tenminste eerlijk tegen je als je beste vriendin. Op die manier keek het alsof ze het juist goed met mij voor had.
Ik heb uiteindelijk het contact laten doodbloeden omdat ik ook verhuisde naar een andere stad. Ik kreeg wel via mijn moeder iedere x de groeten als ze haar tegenkwam.
Een half jaar geleden kwam ik D. na bijna 18 jaar weer in onze oude woonplaats tegen. Ze was enorm blij om me te zien. Enorm veel zin om af te spreken en leuke herinneringen op te halen (die waren er ook), ze had me zo gemist, ze gaf me haar nummer. Even dacht ik dat ze veranderd was (kan?) totdat er een oud-buurmeisje van haar langsliep waar ze uitbundig naar zwaaide en intussen binnensmonds iets beledigend over haar mompelde. Toen wist ik dat ze ook na 18 jaar geen steek veranderd was en het nodig vindt om andere neer te halen om zichzelf beter te voelen.
Ik heb haar nummer gewist.
Nu komt mijn vraag: Ik ben de laatste tijd steeds vaker in mijn oude woonplaats. De kans dat ik haar tref is groot. Ik wil haar het liefst zeggen dat ze mij mentaal gebroken tijdens mijn puberteit en dat ik later pas inzag dat haar gedrag tov best wel toxisch genoemd kan worden. Dat ik pas mentaal kon groeien nadat ik haar los liet en andere mooie oprechte mensen op mijn pad kreeg (en psychotherapie, maar dat hoeft ze niet te weten).
Aan de andere kant heb ik zoiets van: Laat het gaan, als ze weet dat ze jaren later nog steeds zoveel invloed op je heeft gehad zal ze daar eerder van genieten, dan dat ze naar haar eigen gedrag zal kijken. Ze is nog steeds niet veranderd.
(Ps ik baal er trouwens van dat onze laatste ontmoeting na zoveel jaar nog steeds negatieve herinneringen bij mij kan triggeren)
Ik zou graag advies willen met het volgende:
Als tienermeisje was ik erg onzeker over mezelf qua uiterlijk. Na een verhuizing op mijn 14e naar de andere kant van de stad ontmoette ik in de nieuwe buurt een meisje van mijn leeftijd. Ik noem haar D. We begonnen wat op te trekken met elkaar en al snel zagen we elkaar na schooltijd bijna dagelijks (verschillend middelbare scholen). Op een gegeven moment merkte ik dat D. me, door bepaalde opmerkingen die ze gaf, een heel slecht gevoel over mezelf liet krijgen. Opmerkingen als: mijn klasgenootje vroeg me laatst wie die meid met die spillebeentjes was (ik) of: oh, moet je nu iets vertellen: die en die (meiden uit haar straat) noemt jou lelijke trol.
Naarmate we ouder werden, richting 18 jaar, werden haar opmerkingen steeds kwetsender. Als we iets gingen drinken en ze ontmoette een leuke man, gaf ze naderhand opmerkingen als: hij zei dat hij mij de knapste van ons twee vond etc. Hij zei dat hij mij het mooiste lijntje vond hebben.
Ze gaf me ook vaak bewust verkeerd kledingadvies, make-up advies (had ik pas jaren later door) en als ik dan een keer wel versierd werd tijdens het uitgaan was het (volgens haar) omdat zij die avond geen zin had om zich op te maken of omdat ze het mij als haar beste vriendin gunde en zich daarom maar op de achtergrond had gehouden.
Bovendien was ik toch niet in staat om een langdurige relatie te onderhouden. Tips hoe ik dat wel kon houden kreeg ik niet...alleen zij kon dat op haar manier. Je had het of je had het niet...ik heb me echt jarenlang het lelijke eendje door haar gevoeld en veel gehuild omdat ik haar woorden over mezelf begon te geloven.
Een paar jaar later: contact verwatert omdat ik ga studeren, ik ontmoet nieuwe mensen, ik krijg zelfvertrouwen, veel positief feedback van mensen, mannen zijn geïnteresseerd, ik heb langdurige relaties, nieuwe vriendinnen geven me complimenten etc. Ik voel me goed over mezelf.
Ik kom D. nog een paar x tegen en besluit na aandringen een drankje met haar te doen. Ik word ineens aangesproken door een man waar zij al een kwartier mee probeerde te flirten (hoorde ik achteraf van hem). Hij stapt op me af, nummers uitgewisseld etc. D. haar gezicht staat op onweer. Volgens haar sprak hij mij alleen aan om, via mij, contact met haar te kunnen krijgen. Bleek niks van waar, nieuwe man en ik hebben paar maanden lang een relatie en D. denkt al die tijd steeds dat hij via een omweg bij haar wil komen. Ik liet het zo. Haar laatste opmerking daarover was dat ik die dag gewoon te uitdagend gekleed was en zij niet. Nog steeds kon ze het niet laten om mij neer te halen en mij met een rotgevoel achter te laten. Ik was 21 jaar en was niet in staat om daar assertief op te reageren omdat ik me altijd zo klein voelde tov haar.
Ik besloot het contact met haar af te kappen en meer met mijn studiegenootjes/vriendinnen op te trekken.
Jaren later hoorde ik haar stem nog regelmatig in mijn hoofd: je bent dit, je bent dat, ze vinden je zus, ze vinden je zo. Ik besefte dat mijn onzekerheid vroeger kwam door haar gedrag. Ik was te zwak om tegen haar in te gaan. Ze kon het vaak ook 'anders' verpakken: ik zeg zulke dingen alleen maar om je een spiegel voor te houden of ik ben tenminste eerlijk tegen je als je beste vriendin. Op die manier keek het alsof ze het juist goed met mij voor had.
Ik heb uiteindelijk het contact laten doodbloeden omdat ik ook verhuisde naar een andere stad. Ik kreeg wel via mijn moeder iedere x de groeten als ze haar tegenkwam.
Een half jaar geleden kwam ik D. na bijna 18 jaar weer in onze oude woonplaats tegen. Ze was enorm blij om me te zien. Enorm veel zin om af te spreken en leuke herinneringen op te halen (die waren er ook), ze had me zo gemist, ze gaf me haar nummer. Even dacht ik dat ze veranderd was (kan?) totdat er een oud-buurmeisje van haar langsliep waar ze uitbundig naar zwaaide en intussen binnensmonds iets beledigend over haar mompelde. Toen wist ik dat ze ook na 18 jaar geen steek veranderd was en het nodig vindt om andere neer te halen om zichzelf beter te voelen.
Ik heb haar nummer gewist.
Nu komt mijn vraag: Ik ben de laatste tijd steeds vaker in mijn oude woonplaats. De kans dat ik haar tref is groot. Ik wil haar het liefst zeggen dat ze mij mentaal gebroken tijdens mijn puberteit en dat ik later pas inzag dat haar gedrag tov best wel toxisch genoemd kan worden. Dat ik pas mentaal kon groeien nadat ik haar los liet en andere mooie oprechte mensen op mijn pad kreeg (en psychotherapie, maar dat hoeft ze niet te weten).
Aan de andere kant heb ik zoiets van: Laat het gaan, als ze weet dat ze jaren later nog steeds zoveel invloed op je heeft gehad zal ze daar eerder van genieten, dan dat ze naar haar eigen gedrag zal kijken. Ze is nog steeds niet veranderd.
(Ps ik baal er trouwens van dat onze laatste ontmoeting na zoveel jaar nog steeds negatieve herinneringen bij mij kan triggeren)
kaat123 wijzigde dit bericht op 07-05-2021 09:52
4.83% gewijzigd
vrijdag 7 mei 2021 om 12:28
vrijdag 7 mei 2021 om 12:33
Wanneer je 14 bent ok, maar ook nog op je 18de en 21 ste en dan na 18 jaar geen contact nog steeds willen reageren als een boze 14 jarige.Susan schreef: ↑07-05-2021 12:28Ik lees nergens dat ze met haar omging vanwege haar populariteit.
Verder is het misschien dan wel zo dat ze er destijds zelf voor koos om met D om te blijven gaan, maar "huichelen" vind ik wel wat overdreven geformuleerd. Op die leeftijd ben je echt nog niet zo goed in grenzen aangeven en weet je ook niet wanneer het beter is om een punt achter een vriendschap te zetten, dat is dan iets enorms wat je niet zomaar even doet. Ik geloof echt niet dat ze willens en wetens een spelletje heeft gespeeld omdat ze er op een andere manier zoveel uithaalde.
Let it go, let it go....
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
vrijdag 7 mei 2021 om 12:39
Ja dat is een goeie! Misschien toch zonde want ja lang toch steeds proberen maar ik ben er wel klaar mee we passen niet en nu is het oke misschien was het medelijden ik heb geen idee.viva-amber schreef: ↑07-05-2021 12:18Deze vraag is juist wel interessant. Je kan de verantwoordelijkheid altijd bij een ander leggen. De waarheid is dat sommige mensen niet bij je passen en dat het juist wel interessant is om te weten waarom je dan toch 30 jaar door zet. Zonder zelfreflectie zijn wij geneigd om weer in dezelfde valkuil te stappen.
Mijn zelfreflectie is denk ik vast willen houden aan het oude want ja ken je zo lang ik heb veel meegemaakt met haar en ik ben veel in de steek gelaten en ik heb vele vrienden als zij gehad ik heb stuk voor stuk afscheid van ze genomen. En nu ontmoet ik weer wat andere mensen maar ik ben wel echt even alleen geweest en dat was oke.
vrijdag 7 mei 2021 om 12:49
Niet zeggen dat ze je gebroken heeft. Waarom zou je haar dat genoegen willen geven?
Je bent volwassen, je kunt beslissen om geen 'slachtoffer' meer te zijn en haar niet meer nodig te hebben in je leven.
Je hoeft jezelf verder ook niet te verantwoorden tegenover haar. Als je je maar tegenover jezelf kunt verantwoorden. Ook daar heb je haar niet voor nodig.
Succes TO!
Je bent volwassen, je kunt beslissen om geen 'slachtoffer' meer te zijn en haar niet meer nodig te hebben in je leven.
Je hoeft jezelf verder ook niet te verantwoorden tegenover haar. Als je je maar tegenover jezelf kunt verantwoorden. Ook daar heb je haar niet voor nodig.
Succes TO!
.
vrijdag 7 mei 2021 om 12:50
Dan nog vind ik het geen huichelen. Ze zat toen nou eenmaal midden in een vriendschap en hoe langer je erover doet, hoe moeilijker het is om je grenzen aan te geven of er nog zonder meer uit te stappen. Nu ís ze er al uit, dus nu is het anders. Op zich klopt het wel dat ze er zelf een aandeel in had (met name dus dat niet je grenzen aangeven en je zelfbeeld zo aan het wankelen laten brengen door iemand die overduidelijk zelf zo onzeker als de pest was) maar ik vind huichelen gewoon een rare term daarvoor.viva-amber schreef: ↑07-05-2021 12:33Wanneer je 14 bent ok, maar ook nog op je 18de en 21 ste en dan na 18 jaar geen contact nog steeds willen reageren als een boze 14 jarige.
Let it go, let it go....
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
vrijdag 7 mei 2021 om 12:50
Mijn oudste is nu een beetje richting puber en ik zie nu hoe klein die meisjes zijn.
Pestgedrag is uiteraard nooit goed te praten maar als volwassene kun je het soms wel wat breder zien.
Het is vaak niet eens persoonlijk, een meisje dat hier vaak komt, komt uit een familie waarin iedereen broodmager is en heel sportief en niet op uiterlijk gericht. Zij houdt wel van een hapje, houdt erg van tienerdingen en is een gezonde meid om te zien, niet dik maar ook niet mager.
Je hoort bij het commentaar dat ze geeft eerder haar innerlijke strijd (iets willen kopen vs slecht voor het milieu, willen snoepen vs angst om ongezond te zijn). Dit is gelukkig een slim meisje dat er zelf wel om kan lachen maar bij tijd en wijle kan die ook heel naar uit de hoek komen.
Zo was ze helemaal opgetogen toen een jongen haar leuk vond en kind er wat sneu naast stond, en maakte toen ook een aantal opmerkingen waarvan haar eigen moeder zelfs een beetje schrok.
Ik vind het tot voor je dat je dit zo hebt ervaren maar na 18 jaar zou je het ook meer kunnen zien voor wat het is.
Haar onzekerheid en haar gedrag, al was je miss universe teen geweest en had je de Nobelprijs gewonnen dan had ze iets anders gevonden.
Het was nog een klein meisje en duidelijk nu nog steeds een beetje een sneu persoon.
Pestgedrag is uiteraard nooit goed te praten maar als volwassene kun je het soms wel wat breder zien.
Het is vaak niet eens persoonlijk, een meisje dat hier vaak komt, komt uit een familie waarin iedereen broodmager is en heel sportief en niet op uiterlijk gericht. Zij houdt wel van een hapje, houdt erg van tienerdingen en is een gezonde meid om te zien, niet dik maar ook niet mager.
Je hoort bij het commentaar dat ze geeft eerder haar innerlijke strijd (iets willen kopen vs slecht voor het milieu, willen snoepen vs angst om ongezond te zijn). Dit is gelukkig een slim meisje dat er zelf wel om kan lachen maar bij tijd en wijle kan die ook heel naar uit de hoek komen.
Zo was ze helemaal opgetogen toen een jongen haar leuk vond en kind er wat sneu naast stond, en maakte toen ook een aantal opmerkingen waarvan haar eigen moeder zelfs een beetje schrok.
Ik vind het tot voor je dat je dit zo hebt ervaren maar na 18 jaar zou je het ook meer kunnen zien voor wat het is.
Haar onzekerheid en haar gedrag, al was je miss universe teen geweest en had je de Nobelprijs gewonnen dan had ze iets anders gevonden.
Het was nog een klein meisje en duidelijk nu nog steeds een beetje een sneu persoon.
vrijdag 7 mei 2021 om 12:52
Daarbij lezen we nu natuurlijk alleen de rottige kant van die vriendin, vlug samengevat in een paar alinea's. Ze zal echt ook nog wel haar leuke kanten hebben gehad die hebben gemaakt dat TO al die tijd met haar is blijven optrekken.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
vrijdag 7 mei 2021 om 13:17
Deze hele reactie vind ik getuigen van weinig inlevingsvermogen.viva-amber schreef: ↑07-05-2021 10:42Echt laat het los....het is hoog tijd om het los te laten.
Je bent volwassen, je mag het allemaal zelf weten en beslissingen. Niemand kan je verplichten om af te spreken, aardig te zijn of zelfs hallo te zeggen tegen iemand die je al sinds je kindertijd eigenlijk niet mag.
Je kan het ook om draaien. Het feit dat je als kind tot jong volwassene hebt gedaan alsof je haar mag, vanwege haar populariteit (hoe nep ook), is een vorm van huichelen. Je hoeft niet meer te huichelen.
De verantwoordelijkheid om jaren met haar om te gaan ligt bij jezelf en niet bij haar.
Het is echt tijd om deze vrouw voor eens en altijd achter je te laten zonder jezelf compleet belachelijk te maken, want wat je van haar wil ga je nooit krijgen, daarvoor heb je zelf te lang gedaan alsof.
Je bent geen 14 meer, wordt volwassen en neem de verantwoordelijkheid voor je eigen keuzes.
Wanneer zij contact met je opneemt kun je haar ook een berichtje sturen.
Beste .., dank je wel voor je berichtje. Ik ben in een nieuwe fase terecht gekomen, waarbij ik merk dat ik op dit moment minder behoeften heb aan contacten uit het verleden. Ik wil het daarom hierbij laten en niet meer afspreken. Ik wens je verder een fijne tijd en een mooie zomer, Liefs ..
En daarna blokkeren, geen drama zoeken, geen ruzie, gewoon afsluiten.
Echt, je bent allang geen 14 meer, get over it!
Misschien dat TO wel zo'n harde trap kan gebruiken maar bij mij zou het niet werken.
Het klinkt in ieder geval niet alsof je enig idee hebt hoe het erin kan hakken en levenslang sporen kan nalaten als je in je puberteit zo de grond in geboord wordt.
You can never have too many hats, gloves and shoes
vrijdag 7 mei 2021 om 13:20
Eens.patsy--stone schreef: ↑07-05-2021 13:17Deze hele reactie vind ik getuigen van weinig inlevingsvermogen.
Misschien dat TO wel zo'n harde trap kan gebruiken maar bij mij zou het niet werken.
Het klinkt in ieder geval niet alsof je enig idee hebt hoe het erin kan hakken en levenslang sporen kan nalaten als je in je puberteit zo de grond in geboord wordt.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
vrijdag 7 mei 2021 om 14:21
Hou de eer nu aan jezelf, en verlaag je niet tot haar niveau. Dat ga je sowieso niet winnen, want dat is waar zij schijnt.Kaat123 schreef: ↑07-05-2021 10:01Ik wilde haar een verklaring geven waarom ik geen contact met haar wil houden.
Ik weet dat ze ook een 'kind' was, maar ook als twintiger bleef ze zulk gedrag vertonen en nu als begin veertiger was ik er getuige van dat het omlaag halen van anderen nog in haar bloed zit.
Máár de vraag is: heeft zin om haar dar te vertellen? Ik heb dan misschien wel mijn borst verlost maar de kans dat ze me dan vierkant uitlacht is groter dan dat ze inziet wat ze teweeg heeft gebracht.
Hou de boot af. Loop door als je haar ziet. Doe net alsof je haar niet kent.
En vooral: Wees trots op jezelf dat je er nu niet meer aan ten prooi valt, en dat je beter weet dan jezelf te verlagen voor haar en door haar.
vrijdag 7 mei 2021 om 15:45
Bedankt voor jullie reacties en adviezen!
Ik neig naar het voor me houden. Het heeft geen zin.
Ik heb het heel lang achter me gelaten, maar de ontmoeting plaatste me even 20 jaar terug. Ook de manier waarop ze naar me keek op het einde van ons gesprek bezorgde me rillingen. Ik kreeg het gevoel dat ze vooral wilde afspreken om te kunnen horen waar ik 20 jaar later sta en of er nog iets af te breken viel. Ik vul dit nu in, maar haar haar hele energie straalde geen warme uit, ook al had ze het over herinneringen ophalen.
Nee, dit gaat hem niet worden.
De volgende keer als ik haar tegenkomt ga ik wat zinnen die ik hierboven heb gelezen gebruiken.
Aanvulling: op die leeftijd heb assertief grenzen aangeven heel moeilijk gevonden. En natuurlijk heb ik ook leuke momenten gehad met haar maar als er iets misliep was het altijd mijn schuld. Dus bv als een jongen haar niet versierde was het: omdat ze mij ernaast zagen lopen, omdat ik zo klunzig wandelde, omdat ik voor haar stond etc.
Trouwens op mijn 18e/21e werd ze nauwelijks nog versierd en kreeg ik meer aanspraak. Ook dat lag aan mij: je haar is te blond, je draagt een strakker truitje etc etc. Soms wat verpakt met een grapje, soms verpakt als welgemeend advies: ik zeg het alleen maar omdat ik niet wil dat een man je alleen maar gebruikt voor de fun. Later: ach als die gast straks merkt dat je geen humor hebt is hij zo weg (ook als grapje verpakt).
Nee, geen afsluitend gesprek...
Ik neig naar het voor me houden. Het heeft geen zin.
Ik heb het heel lang achter me gelaten, maar de ontmoeting plaatste me even 20 jaar terug. Ook de manier waarop ze naar me keek op het einde van ons gesprek bezorgde me rillingen. Ik kreeg het gevoel dat ze vooral wilde afspreken om te kunnen horen waar ik 20 jaar later sta en of er nog iets af te breken viel. Ik vul dit nu in, maar haar haar hele energie straalde geen warme uit, ook al had ze het over herinneringen ophalen.
Nee, dit gaat hem niet worden.
De volgende keer als ik haar tegenkomt ga ik wat zinnen die ik hierboven heb gelezen gebruiken.
Aanvulling: op die leeftijd heb assertief grenzen aangeven heel moeilijk gevonden. En natuurlijk heb ik ook leuke momenten gehad met haar maar als er iets misliep was het altijd mijn schuld. Dus bv als een jongen haar niet versierde was het: omdat ze mij ernaast zagen lopen, omdat ik zo klunzig wandelde, omdat ik voor haar stond etc.
Trouwens op mijn 18e/21e werd ze nauwelijks nog versierd en kreeg ik meer aanspraak. Ook dat lag aan mij: je haar is te blond, je draagt een strakker truitje etc etc. Soms wat verpakt met een grapje, soms verpakt als welgemeend advies: ik zeg het alleen maar omdat ik niet wil dat een man je alleen maar gebruikt voor de fun. Later: ach als die gast straks merkt dat je geen humor hebt is hij zo weg (ook als grapje verpakt).
Nee, geen afsluitend gesprek...
vrijdag 7 mei 2021 om 16:02
Meid je kan nog hele epistels schrijven over hoe ze als vriendin was maar nee is ook gewoon een antwoord. Je wil niet.
Ze was niet leuk als vriendin, dat zal ze waarschijnlijk nog steeds niet zijn, dikke streep eronder en verder met je leven.
Het is al door anderen geschreven en ik zou je echt willen aanraden om bij jezelf te onderzoeken waarom ze nog steeds zó onder je huid zit.
Ze was niet leuk als vriendin, dat zal ze waarschijnlijk nog steeds niet zijn, dikke streep eronder en verder met je leven.
Het is al door anderen geschreven en ik zou je echt willen aanraden om bij jezelf te onderzoeken waarom ze nog steeds zó onder je huid zit.
vrijdag 7 mei 2021 om 16:47
To, ik snap echt niet dat wanneer je 18 jaar niets hoort en zij duikt op je toch weer afspreekt. Je doet het zelf. Je kunt nog 100 voorbeelden geven, maar je mag er uit stappen en het voor altijd achter je laten. Zij gaat niet veranderen. Stap niet in de val dat jij ook eeuwig in de emoties van een puber blijft hangen, omdat zij dat ook doet. Ga er boven staan.Kaat123 schreef: ↑07-05-2021 15:45Bedankt voor jullie reacties en adviezen!
Ik neig naar het voor me houden. Het heeft geen zin.
Ik heb het heel lang achter me gelaten, maar de ontmoeting plaatste me even 20 jaar terug. Ook de manier waarop ze naar me keek op het einde van ons gesprek bezorgde me rillingen. Ik kreeg het gevoel dat ze vooral wilde afspreken om te kunnen horen waar ik 20 jaar later sta en of er nog iets af te breken viel. Ik vul dit nu in, maar haar haar hele energie straalde geen warme uit, ook al had ze het over herinneringen ophalen...
Trouwens op mijn 18e/21e werd ze nauwelijks nog versierd en kreeg ik meer aanspraak. Ook dat lag aan mij: je haar is te blond, je draagt een strakker truitje etc etc. Soms wat verpakt met een grapje, soms verpakt als welgemeend advies: ik zeg het alleen maar omdat ik niet wil dat een man je alleen maar gebruikt voor de fun. Later: ach als die gast straks merkt dat je geen humor hebt is hij zo weg (ook als grapje verpakt).
Door je te verkneukelen omdat jij beter in de markt ligt dan zij, doe je er weer aan mee. Die strijd bestaat alleen wanneer er twee mensen aan mee doen. Zij kan je alleen afbreken wanneer jij de keuze maakt dat haar mening er toe doet.
Zeg de volgende keer ´hallo, ik moet door naar een andere afspraak´, wanneer zij appt geef je aan dat je in een andere fase zit waarbij oude contacten niet meer passen, doei en door.
Er zijn meer dan genoeg leuke mensen die je tijd en aandacht verdienen en waar je energie uit kunt halen.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
vrijdag 7 mei 2021 om 18:56
Zeker omdat je haar misschien vaker tegen zal komen in de toekomst, lijkt het mij handig om zo volwassen en zo neutraal mogelijk te (niet) reageren.
Zelf geen initiatieven nemen; als je haar tegenkomt zoveel mogelijk met een vriendelijk knikje proberen af te doen -en meteen weer weg kijken om duidelijk te maken "geen interesse".
Wanneer zij jou aanspreekt, laat háár praten en zeg zelf zo weinig mogelijk, vooral alleen wat knikken en hummen (en zelf geen onderwerpen aansnijden of herinneringen noemen)
Bedenk alvast wat dooddoeners zoals:
-ach ja, alweer zo'n twintig jaar geleden - kan mij er eigenlijk niet zoveel van herinneren - ik leef liever in het 'hier en nu'- was een hele andere tijd - de manier van vertier/uitgaan van nu bevalt mij eigenlijk veel beter - die tijd is geweest; ik heb nooit zoveel met 'in het verleden blijven hangen' - etc.
Dan blijf je netjes en kan zij er verder weinig van vinden/zeggen.
Maar ze zal het al snel opgeven.
Doel bereikt. Zonder schade of ellende.
Maakt ze ergens een rotopmerking over jou of over een ander, dan kijk je afkeurend en/of zeg je dat je je daar niet zo prettig bij voelt.
Vraagt ze waarom je niet op haar app hebt gereageerd: beetje vaag 'ach ja, zoveel andere dingen en prioriteiten dus is erbij ingeschoten...'
Zelf geen initiatieven nemen; als je haar tegenkomt zoveel mogelijk met een vriendelijk knikje proberen af te doen -en meteen weer weg kijken om duidelijk te maken "geen interesse".
Wanneer zij jou aanspreekt, laat háár praten en zeg zelf zo weinig mogelijk, vooral alleen wat knikken en hummen (en zelf geen onderwerpen aansnijden of herinneringen noemen)
Bedenk alvast wat dooddoeners zoals:
-ach ja, alweer zo'n twintig jaar geleden - kan mij er eigenlijk niet zoveel van herinneren - ik leef liever in het 'hier en nu'- was een hele andere tijd - de manier van vertier/uitgaan van nu bevalt mij eigenlijk veel beter - die tijd is geweest; ik heb nooit zoveel met 'in het verleden blijven hangen' - etc.
Dan blijf je netjes en kan zij er verder weinig van vinden/zeggen.
Maar ze zal het al snel opgeven.
Doel bereikt. Zonder schade of ellende.
Maakt ze ergens een rotopmerking over jou of over een ander, dan kijk je afkeurend en/of zeg je dat je je daar niet zo prettig bij voelt.
Vraagt ze waarom je niet op haar app hebt gereageerd: beetje vaag 'ach ja, zoveel andere dingen en prioriteiten dus is erbij ingeschoten...'
vrijdag 7 mei 2021 om 19:45
Wat zij jou heeft aangedaan gaat haar niet raken hoor, in tegendeel, dat is net wat ze wou. Gewoon negeren, niet met haar afspreken, als ze contact met je zoekt gewoon kortaf zeggen dat jij daar geen behoefte aan hebt.
Laat het gaan, ze is het niet waard.
Klinkt alsof jij het heel goed doet, houden zo, wees trots op jezelf!
Laat het gaan, ze is het niet waard.
Klinkt alsof jij het heel goed doet, houden zo, wees trots op jezelf!
vrijdag 7 mei 2021 om 20:38
Je zegt dat dit gedrag in haar bloed zit. Wat zou je dan bereiken met zeggen wat het met jou heeft gedaan? Je maakt haar heel groot en belangrijk en bijna een soort monster, maar het is gewoon een trut die rotopmerkingen heeft gemaakt. Niet iedereen zou daar zo heftig op reageren als jij hebt gedaan, dus jouw onzekerheid zat al heel diep en zij heeft die alleen maar getriggerd. Als je het zo bekijkt is zij dus niet je probleem, meer een symptoom: een ander had haar toen al voor pannekoek uitgemaakt en ontvriend. Jij bent nu verder en niet meer zo met uiterlijkheden en in de smaak vallen bij mannen bezig als jullie toen waren (hoop ik). Dus laat het achter je.
vrijdag 7 mei 2021 om 21:29
Zinnige analyse die vaak toepasbaar is.Mumper schreef: ↑07-05-2021 20:38Je zegt dat dit gedrag in haar bloed zit. Wat zou je dan bereiken met zeggen wat het met jou heeft gedaan? Je maakt haar heel groot en belangrijk en bijna een soort monster, maar het is gewoon een trut die rotopmerkingen heeft gemaakt. Niet iedereen zou daar zo heftig op reageren als jij hebt gedaan, dus jouw onzekerheid zat al heel diep en zij heeft die alleen maar getriggerd. Als je het zo bekijkt is zij dus niet je probleem, meer een symptoom: een ander had haar toen al voor pannekoek uitgemaakt en ontvriend. Jij bent nu verder en niet meer zo met uiterlijkheden en in de smaak vallen bij mannen bezig als jullie toen waren (hoop ik). Dus laat het achter je.
vrijdag 7 mei 2021 om 21:34
vrijdag 7 mei 2021 om 21:53
Precies! En die ruimte in je hoofd kun je wel beter gebruiken toch?
En idd wat anderen ook al zeggen, houd de eer aan jezelf. Vriendelijk blijven en tegelijkertijd duidelijk je grens aangeven.
Maakt ze nog een sneeropmerking, dan kun je gerust aangeven dat je haar manier van communiceren/de opmerking niet prettig/grappig vind en je graag verder gaat met je dag.
.
vrijdag 7 mei 2021 om 22:00
Nee natuurlijk heeft dat geen zin. Als je begin veertig nog steeds zo reageert en met met mensen omgaat gaat dat kwartje ook niet meer vallen. Dat zijn van die mensen die zich afvragen waarom hen van alles overkomt en waarom de hele wereld tegen hen is. Ligt allemaal aan die anderen.Kaat123 schreef: ↑07-05-2021 10:01Ik wilde haar een verklaring geven waarom ik geen contact met haar wil houden.
Ik weet dat ze ook een 'kind' was, maar ook als twintiger bleef ze zulk gedrag vertonen en nu als begin veertiger was ik er getuige van dat het omlaag halen van anderen nog in haar bloed zit.
Máár de vraag is: heeft zin om haar dar te vertellen? Ik heb dan misschien wel mijn borst verlost maar de kans dat ze me dan vierkant uitlacht is groter dan dat ze inziet wat ze teweeg heeft gebracht.
Gewoon lekker ver weg van blijven. Je hoeft helemaal geen reden te geven. Als je haar nog eens tegenkomt zeg je gewoon hetzelfde als wat alle veertigers als mantra hanteren: ‘Ja druk, druk druk’. En klaar. Als je hier dieper op in gaat raak je alleen zelf teleurgesteld.
vrijdag 7 mei 2021 om 22:17
Zeer herkenbaar.
Zelf heb ik ook bepaalde vriendschappen afgesloten, omdat het me teveel energie op den duur kostte.
Met sommige personen vind ik het ook wel moeilijk om afstand te houden.
Ik kom ze liever dan ook niet meer tegen.
Voel me dan als vrij snel aangeklampt en geclaimd en daar heb ik geen zin meer in.
Ik besef me wel goed dat mijn onzekere en sub-assertieve houding hieraan heeft bijgedragen en dat ik te lang de schijn leek op te houden.
Hiermee bedoel ik dat ik alles wel 'best' leek te vinden en het prima vond om met deze personen om te gaan.
Moet hierin toch ook wel veel selectiever en kritischer worden/zijn.
Om bij jou terug te komen, TO.
Het is belangrijk om op een duidelijke en directe manier aan te geven dat je geen contact meer wilt.
Met dit soort personen kom je trouwens ook helemaal niet verder.
Klinkt wellicht wat hard, maar je moet niet in deze val trappen (van die voormalig vriendin) en dat je zodoende in een vicieuze cirkel kunt geraken met haar.
Zelf heb ik ook bepaalde vriendschappen afgesloten, omdat het me teveel energie op den duur kostte.
Met sommige personen vind ik het ook wel moeilijk om afstand te houden.
Ik kom ze liever dan ook niet meer tegen.
Voel me dan als vrij snel aangeklampt en geclaimd en daar heb ik geen zin meer in.
Ik besef me wel goed dat mijn onzekere en sub-assertieve houding hieraan heeft bijgedragen en dat ik te lang de schijn leek op te houden.
Hiermee bedoel ik dat ik alles wel 'best' leek te vinden en het prima vond om met deze personen om te gaan.
Moet hierin toch ook wel veel selectiever en kritischer worden/zijn.
Om bij jou terug te komen, TO.
Het is belangrijk om op een duidelijke en directe manier aan te geven dat je geen contact meer wilt.
Met dit soort personen kom je trouwens ook helemaal niet verder.
Klinkt wellicht wat hard, maar je moet niet in deze val trappen (van die voormalig vriendin) en dat je zodoende in een vicieuze cirkel kunt geraken met haar.
vrijdag 7 mei 2021 om 23:08
Klopt, dit zou ze zo weer bij TO neerleggen, “ben je daar nu nóg mee bezig, over een paar kleine grapjes, tjongejonge zeg”. En dan gaat TO alsnog met een kutgevoel naar huis.goldmember schreef: ↑07-05-2021 21:34En als je wel wat zou zeggen zou ze waarschijnlijk half lachend zeggen: “ach ja, je was altijd al zo overgevoelig en miste wel vaker de humor van grapjes!”
