Relaties
alle pijlers
Vriend in de put en weet ineens niet of hij nog kinderen wil
zaterdag 21 augustus 2021 om 08:18
Beste vivaleden,,
Uit het niets, maar dan ook echt uit het niet dropte mijn vriend gisteren de bom dat hij niet weet of hij kinderen wil.
We zijn nu anderhalf jaar samen en zouden binnenkort gaan samenwonen. In de relatie is hij altijd degene geweest met de meeste ‘haast’ wat betreft samenwonen en kinderen. Hij heeft heel vaak gezegd hoe graag hij kinderen wil, wat voor goede vader hij zou zijn enz. Hij heeft ook wel eens gezegd dat ik het moest zeggen als ik geen kinderen wilde, want het was voor hem heel belangrijk. Vorige maand nog zei hij compleet in de wolken dat als ik het ook wil, we een baby kunnen proberen te krijgen wanneer hij een nieuwe baan heeft.
Werk is voor hem momenteel een groot issue. Hij heeft een goedbetaalde baan, maar in zijn sector zijn er beter betaalde banen te vinden. Daarbij werd zijn contract vorig jaar niet verlengd (wat niks met zijn kwaliteiten te maken had) wat hem een grote deuk heeft gegeven en sindsdien zit hij in de put. Hij is zich nu tot in de perfectie aan voorbereiden op nieuwe sollicitaties, o.m. door te studeren, zodat hij straks de droom kandidaat is. Dat is zijn plan van aanpak. Ondertussen zit hij in een nieuwe job waar hij zich ondergewaardeerd voelt. Met vlagen voelt hij zich compleet verloren. Soms ziet hij het ook wat beter zitten en soms heeft hij heel goede dagen.
Echter nu zegt hij dus dat hij zich compleet verloren voelt, dat hij niet weet of hij wel kinderen wil en wat hij aan moet met z’n leven. Ik weet vervolgens weer niet wat ik hiermee aan moet. Ik snap best dat hij zich mogelijk voelt falen in alles, maar zo keihard ineens die kinderwens aan de kant zetten? Hij wilde dat steeds zo graag. Hij heeft me ervan verzekerd dat het niets met mij te maken heeft, want ik wilde natuurlijk weten of het niet zo is dat hij mij niet als de moeder van z’n kinderen ziet.
Ik herken hem niet echt op deze manier. Vorige maand nog zei hij dat hij me alles wilde geven wat hij had, en dat hij een kind wilde. Hij is daar vaker over begonnen, dat hij dat graag wil zodra hij z’n leven op orde heeft. Hij is vanaf het begin heel consistent geweest over hoe serieus hij onze relatie ziet. Ik heb gezegd dat ik hem wil bijstaan en helpen in zijn gevoel verloren te zijn, maar ik heb nu ook mijn eigen verdriet om mee te dealen.
Ik weet niet wat ik nu moet doen. Is dit puur koudwatervrees, en depressie of toch heel serieus? Ik ben verdrietig, maar weet niet of ik alleen wil zijn en wat de beste stap is. Ik zou maar mijn eigen huis kunnen gaan, maar wat dan? Gaan we dan volgende week weer gewoon gezellig samen zijn? Zoals het er nu naar uitziet, verschilt ons toekomstbeeld, maar ik weet niet of dat puur vanwege zijn depressieve stemming is.
Uit het niets, maar dan ook echt uit het niet dropte mijn vriend gisteren de bom dat hij niet weet of hij kinderen wil.
We zijn nu anderhalf jaar samen en zouden binnenkort gaan samenwonen. In de relatie is hij altijd degene geweest met de meeste ‘haast’ wat betreft samenwonen en kinderen. Hij heeft heel vaak gezegd hoe graag hij kinderen wil, wat voor goede vader hij zou zijn enz. Hij heeft ook wel eens gezegd dat ik het moest zeggen als ik geen kinderen wilde, want het was voor hem heel belangrijk. Vorige maand nog zei hij compleet in de wolken dat als ik het ook wil, we een baby kunnen proberen te krijgen wanneer hij een nieuwe baan heeft.
Werk is voor hem momenteel een groot issue. Hij heeft een goedbetaalde baan, maar in zijn sector zijn er beter betaalde banen te vinden. Daarbij werd zijn contract vorig jaar niet verlengd (wat niks met zijn kwaliteiten te maken had) wat hem een grote deuk heeft gegeven en sindsdien zit hij in de put. Hij is zich nu tot in de perfectie aan voorbereiden op nieuwe sollicitaties, o.m. door te studeren, zodat hij straks de droom kandidaat is. Dat is zijn plan van aanpak. Ondertussen zit hij in een nieuwe job waar hij zich ondergewaardeerd voelt. Met vlagen voelt hij zich compleet verloren. Soms ziet hij het ook wat beter zitten en soms heeft hij heel goede dagen.
Echter nu zegt hij dus dat hij zich compleet verloren voelt, dat hij niet weet of hij wel kinderen wil en wat hij aan moet met z’n leven. Ik weet vervolgens weer niet wat ik hiermee aan moet. Ik snap best dat hij zich mogelijk voelt falen in alles, maar zo keihard ineens die kinderwens aan de kant zetten? Hij wilde dat steeds zo graag. Hij heeft me ervan verzekerd dat het niets met mij te maken heeft, want ik wilde natuurlijk weten of het niet zo is dat hij mij niet als de moeder van z’n kinderen ziet.
Ik herken hem niet echt op deze manier. Vorige maand nog zei hij dat hij me alles wilde geven wat hij had, en dat hij een kind wilde. Hij is daar vaker over begonnen, dat hij dat graag wil zodra hij z’n leven op orde heeft. Hij is vanaf het begin heel consistent geweest over hoe serieus hij onze relatie ziet. Ik heb gezegd dat ik hem wil bijstaan en helpen in zijn gevoel verloren te zijn, maar ik heb nu ook mijn eigen verdriet om mee te dealen.
Ik weet niet wat ik nu moet doen. Is dit puur koudwatervrees, en depressie of toch heel serieus? Ik ben verdrietig, maar weet niet of ik alleen wil zijn en wat de beste stap is. Ik zou maar mijn eigen huis kunnen gaan, maar wat dan? Gaan we dan volgende week weer gewoon gezellig samen zijn? Zoals het er nu naar uitziet, verschilt ons toekomstbeeld, maar ik weet niet of dat puur vanwege zijn depressieve stemming is.
maandag 23 augustus 2021 om 11:23
Het kan wel een manier zijn om de boel voor jezelf op een rijtje te zetten. Desnoods houd je de brief zelf (of verbrand je hem) of lees je hem aan hem voor.
maandag 23 augustus 2021 om 11:28
dat kan zeker, ik werk mijn gedachtes ook wel eens uit op papier
Maar dan gebruik ik dat als handvat voor mezelf, geef het hem niet
maandag 23 augustus 2021 om 14:01
maandag 23 augustus 2021 om 14:09
Dat werd in een opwelling gezegd, dus het is aan, maar ik wil na wat er gebeurd is niet zomaar verder dus ik wil dat dat duidelijk voor hem is.viva-amber schreef: ↑23-08-2021 14:01Ik zou geen brieven schrijven over wat er in je relatie moet veranderen, Het is uit. Hij is echt niet gek. Hij snapt zelf ook wel dat zijn gedrag niet kan.
maandag 23 augustus 2021 om 14:37
Pfff klinkt wel ingewikkeld en instabiel. 
Jullie zijn nog niet zo lang samen, wonen nog niet samen, en jij wil zo snel mogelijk kinderen? (je vond 2022 te lang duren...) Ik zou eerst werken aan de relatie (of uitmaken als het toch niet lukt) en dan over een tijdje kijken of er genoeg stabiliteit is voor kinderen.
Jullie zijn nog niet zo lang samen, wonen nog niet samen, en jij wil zo snel mogelijk kinderen? (je vond 2022 te lang duren...) Ik zou eerst werken aan de relatie (of uitmaken als het toch niet lukt) en dan over een tijdje kijken of er genoeg stabiliteit is voor kinderen.
maandag 23 augustus 2021 om 14:55
Dat klopt dus maar ten dele. Ik denk overigens niet dat het kwade opzet is. Maar je zou moeten kunnen varen op wat iemand communiceert. En je hebt nu gemerkt dat hij maar half communiceert, waarbij hij jou lang de illusie heeft gegeven dat alles koek en ei was, zichzelf overschreeuwend dat hij een gezin met je wil starten. Jij kunt niks anders dan vertrouwen op zijn woorden en daden. Maar als daar ergens onderhuids vanalles zit te broeien wat daar compleet tegenovergesteld aan is, dan is hij niet oprecht. Ook niet naar zichzelf, maar dus ook niet naar jou.
maandag 23 augustus 2021 om 16:51
Niet compleet. Hij voelt zich hier in principe thuis en wil hier wonen, los van mij. Hij mist zn familie wel hier erg. Hij wilde graag dat zijn moeder hiernaartoe zou komen) op regelmatige basis, maar zij lijkt nu niet graag alleen te willen reizen. Dus wat hij voor zich zag, familie regelmatig hier, gaat ‘m misschien niet echt worden.
maandag 23 augustus 2021 om 17:23
Maar is het dan sowieso niet handig om eerst te gaan samenwonen voordat jullie aan kinderen beginnen?Flamingo schreef: ↑23-08-2021 16:51Niet compleet. Hij voelt zich hier in principe thuis en wil hier wonen, los van mij. Hij mist zn familie wel hier erg. Hij wilde graag dat zijn moeder hiernaartoe zou komen) op regelmatige basis, maar zij lijkt nu niet graag alleen te willen reizen. Dus wat hij voor zich zag, familie regelmatig hier, gaat ‘m misschien niet echt worden.
maandag 23 augustus 2021 om 17:30
Als je graag een kind wil en bereid bent dat straks alleen op te voeden (omdat hij er geen zin meer in heeft of terug verhuist richting zijn ouders) ... Why not?nessemeisje schreef: ↑23-08-2021 17:29Anderhalf jaar samen, je woont nog niet samen, hij zit slecht in zijn vel en jullie relatie is niet stabiel.
Vind je het echt een goed idee om zo snel mogelijk aan kinderen te beginnen?
Voor mij zou het toch ook teveel drama zijn na amper 1.5 jaar samen.
Maar tja ...
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
maandag 23 augustus 2021 om 17:33
Ja of nog erger, dat hij wil dat het kind met hem mee verhuist naar zijn familie en dat je een vervelende voogdijstrijd krijgt.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
maandag 23 augustus 2021 om 17:40
Dat was ook het plan ja. En we zouden er ook niet morgen mee beginnen, maar wanneer hij een nieuwe baan heeft. Dan zou namelijk alles in orde zijn was het idee. Maar momenteel een is natuurlijk niks aan de orde.Jupiter1995 schreef: ↑23-08-2021 17:23Maar is het dan sowieso niet handig om eerst te gaan samenwonen voordat jullie aan kinderen beginnen?
dinsdag 24 augustus 2021 om 06:00
Geloof je dit zelf?
Vergeet je eerdere woorden niet: als iemand het uitmaakt is het voor mij uit.
Accepteer je dit?
Dreigen met uitmaken doe je niet als je je partner respekteert in een relatie…….
Dat is manipulatie en ongelijkwaardigheid en mag je niet van een partner accepteren.
Val er niet voor, mocht hij in wat stabieler vaarwater komen zal hij weer die rustige lieve man zijn. Waarschijnlijk wil hij nu echt graag kinderen met jou want hij voelt zich stabiel en veilig. Tot……….
Loop niet in deze valkuil Flamingo.
verbinder wijzigde dit bericht op 24-08-2021 06:12
2.89% gewijzigd
dinsdag 24 augustus 2021 om 06:09
dinsdag 24 augustus 2021 om 08:20
Klinkt als een man die zolang het goed gaat de schone schijn op kan houden (en daar ook zelf in gelooft), als er tegenslagen zijn blijkt zijn enorme krenkbaarheid, wat in zijn persoonlijkheid zit en met een laag zelfbeeld te maken heeft. Hij reageert erg zwart-wit, aantrekken-afstoten, jou ophemelen, zichzelf ophemelen (wat voor fantastische vader hij zou zijn- daar hoort eigenlijk toch minstens ook enige twijfel bij?) en impulsieve keuzes maken.
Klinkt als een recept voor ellende, met de kennis van nu (ben al wat ouder en herken deze dynamiek), zou ik de relatie stoppen. Hier word je niet gelukkig van.
Werken aan zichzelf zal waarschijnlijk ook (als hij dat al écht wil) op andere punten zijn dan daadwerkelijk belangrijk om stabieler te worden. Hij zal waarschijnlijk eraan gaan werken om een betere baan te krijgen en zich tegen de ideeën van zijn familie te verzetten (ik noem maar wat), maar eigenlijk gaat het om zijn zelfbeeld, krenkbaarheid en zijn afweermechanismen. Hoop dat je ook met die bril kunt kijken, TO. En dan de keuze kan maken of je dit wil.
Ik begrijp dat je wereld even staat te trillen, echt heel naar. Aan de andere kant kun je dit ook zien als alarmmoment. Je hebt nog geen kinderen, woont nog niet samen, trek je conclusies
Klinkt als een recept voor ellende, met de kennis van nu (ben al wat ouder en herken deze dynamiek), zou ik de relatie stoppen. Hier word je niet gelukkig van.
Werken aan zichzelf zal waarschijnlijk ook (als hij dat al écht wil) op andere punten zijn dan daadwerkelijk belangrijk om stabieler te worden. Hij zal waarschijnlijk eraan gaan werken om een betere baan te krijgen en zich tegen de ideeën van zijn familie te verzetten (ik noem maar wat), maar eigenlijk gaat het om zijn zelfbeeld, krenkbaarheid en zijn afweermechanismen. Hoop dat je ook met die bril kunt kijken, TO. En dan de keuze kan maken of je dit wil.
Ik begrijp dat je wereld even staat te trillen, echt heel naar. Aan de andere kant kun je dit ook zien als alarmmoment. Je hebt nog geen kinderen, woont nog niet samen, trek je conclusies
anoniem_654bd3aa1ef47 wijzigde dit bericht op 24-08-2021 10:10
12.80% gewijzigd
dinsdag 24 augustus 2021 om 09:24
Ik probeer inderdaad met die bril te kijken. Ik heb gezegd dat ik de ruzie uit wil praten, wil bespreken hoe het zo uit de hand heeft kunnen lopen. Dat vindt hij goed. Vanuit daar zal ik verder zien.
Ik kan zelf ook wel van het fatalistische denken zijn, maar ik weet van mezelf dat dat dan gewoon angsten en onzekerheden zijn. Dus ik zou er zelf anders mee omgaan.
Hij mag zn angsten en onzekerheden hebben natuurlijk, maar ik wil wel op iemand kunnen bouwen.
Dat uitmaken in een boze bui nee dat accepteer ik niet. Maar ik weet oprecht niet goed of ik hem de kans moet geven om het te ‘repareren’ of om het nu op te geven omdat ik zo gekwetst ben hierdoor. Dit te meer omdat ik geen patroon in het destructieve gedrag zie.
Ik kan zelf ook wel van het fatalistische denken zijn, maar ik weet van mezelf dat dat dan gewoon angsten en onzekerheden zijn. Dus ik zou er zelf anders mee omgaan.
Hij mag zn angsten en onzekerheden hebben natuurlijk, maar ik wil wel op iemand kunnen bouwen.
Dat uitmaken in een boze bui nee dat accepteer ik niet. Maar ik weet oprecht niet goed of ik hem de kans moet geven om het te ‘repareren’ of om het nu op te geven omdat ik zo gekwetst ben hierdoor. Dit te meer omdat ik geen patroon in het destructieve gedrag zie.
dinsdag 24 augustus 2021 om 09:27
Dat laatste is ook wat ik nu wil. Maar onder ‘normale’ omstandigheden zou ik niet zeggen ‘goh, laten we komend jaar 2022 er niet aan denken en dan kijken of je het in 2023 misschien wilt.’ Ik wil dan gewoon weten wil je kinderen, ja of nee.Jupiter1995 schreef: ↑23-08-2021 14:37Pfff klinkt wel ingewikkeld en instabiel.
Jullie zijn nog niet zo lang samen, wonen nog niet samen, en jij wil zo snel mogelijk kinderen? (je vond 2022 te lang duren...) Ik zou eerst werken aan de relatie (of uitmaken als het toch niet lukt) en dan over een tijdje kijken of er genoeg stabiliteit is voor kinderen.
dinsdag 24 augustus 2021 om 09:34
dinsdag 24 augustus 2021 om 10:16
Dat begrijp ik. Het is nog allemaal zo vers. Je kunt het toch ook wat tijd geven? Ik wil je wel oprechte complimenten geven hoe je hier mee omgaat. Binnen twee dagen heb je dit allemaal voor je kiezen gehad, logisch toch dat je het ook even aankijkt. Je klinkt nu met meer reserve, je klinkt ook realistisch. Heel veel sterkte en wijsheid gewenst. Ik zou heel goed blijven voelen of je de krenkbaarheid/ verongelijktheid blijft voelen, daar ligt het probleem denk ik (en zou ik niet willen/ niet meer kunnen).Flamingo schreef: ↑24-08-2021 09:24Ik probeer inderdaad met die bril te kijken. Ik heb gezegd dat ik de ruzie uit wil praten, wil bespreken hoe het zo uit de hand heeft kunnen lopen. Dat vindt hij goed. Vanuit daar zal ik verder zien.
Ik kan zelf ook wel van het fatalistische denken zijn, maar ik weet van mezelf dat dat dan gewoon angsten en onzekerheden zijn. Dus ik zou er zelf anders mee omgaan.
Hij mag zn angsten en onzekerheden hebben natuurlijk, maar ik wil wel op iemand kunnen bouwen.
Dat uitmaken in een boze bui nee dat accepteer ik niet. Maar ik weet oprecht niet goed of ik hem de kans moet geven om het te ‘repareren’ of om het nu op te geven omdat ik zo gekwetst ben hierdoor. Dit te meer omdat ik geen patroon in het destructieve gedrag zie.
anoniem_654bd3aa1ef47 wijzigde dit bericht op 24-08-2021 12:47
0.08% gewijzigd
dinsdag 24 augustus 2021 om 11:25
Dit.EHV1981 schreef: ↑24-08-2021 09:34Als je al na anderhalf jaar voordat je gaat samenwonen tegen dit soort issues gaat aanlopen zou ik er mee stoppen. Anders ga je nog een paar jaar aanmodderen om tot de conclusie te komen dat het niet werkt.
Nu ben je 34 en heb je nog tijd zal om een leuke man tegen te komen en een gezin te starten.
dinsdag 24 augustus 2021 om 11:40
