Relaties
alle pijlers
Elkaars grote liefde en toch..
maandag 21 februari 2022 om 12:20
Dag ladies,
ik heb lang getwijfeld om hier iets te plaatsen maar ik ben toch wel nieuwsgierig naar hoe anderen naar mijn situatie kijken en hoop wat advies oid te krijgen. Ik doe me best zo kort mogelijk te blijven.
Ik ben vier jaar samen met mijn vriend en wij hebben elkaar echt gevonden. We hebben een hele leuke relatie - we kunnen goed praten met elkaar, we kunnen goed lachen met elkaar, we zijn naast partners ook elkaars best maatje en er is gewoon heel veel liefde in onze relatie. Echter hebben wij in de afgelopen jaren wat problemen gehad met ons seks leven wat al de nodige frustraties en ruzies heeft veroorzaakt. Mijn vriend is een tijd lang erg depressief geweest (geld problemen, familie ruzies, familieleden overleden) waardoor wij langere periodes geen seks hadden of hij kon niet presteren tijdens. Inmiddels gaat het beter met hem maar is ons seks leven nog steeds niet wat het ooit was - hij verliest vaak zijn erectie en heeft moeite met klaarkomen. Nu zijn wij tevens bezig met kinderen krijgen maar bemoeilijkt dit de situatie natuurlijk. Daarbij heb ik het gevoel dat ik ''niet veel tijd meer heb'' omdat ik ouder wordt en ik heb veel moeite met mijzelf en mijn verlangen in bedwang te houden, want oh wat voel ik weer verdriet wanneer mijn menstruatie weer komt. Inmiddels besef ik wel dat het forceren niet werkt en probeer ik het enigszins los te laten (ook al schreeuwt paniek vaak binnen in mijn lichaam).
Maar omdat ik merkte dat er toch iets aan de hand is ben ik het gesprek aangegaan met mijn vriend en heb ik het een en ander uit hem moeten trekken. En nu komt het: tot mijn grote verdriet en schrik gaf mijn vriend toe dat hij moeite heeft met een monogame relatie en zich afvraagt of hij daar wel voor gemaakt is. En daar bedoelt hij niet mee dat hij nu zo graag wilt vreemd gaan en moeite heeft zich in te houden - hij krijgt te weinig prikkels of juist eenzelfde prikkels wat ervoor zorgt dat hij niet meer zo opgewonden raakt. Hij hoeft mij niet meer te ''veroveren'', hij weet immers precies wat hij krijgt bij mij en dat maakt het minder spannend voor hem. En we hebben ondertussen van alles geprobeerd hoor, lingerie, speeltjes etc. Maar ik merk aan hem dat dat niet zo veel voor hem doet en ik denk eerlijk gezegd ook niet dat het ligt aan dat onze seks voorspelbaar of saai oid is. Ik prikkel hem gewoonweg niet voldoende. Hij heeft altijd veel afwisseling van vrouwen gehad, vaak ook tegelijkertijd, hij zat nooit om aandacht verlegen.
Ik ben dankbaar dat wij hier zo open over kunnen communiceren maar weet niet wat ik moet doen. We hebben besproken uit elkaar te gaan maar we vinden het beide pijnlijk en willen dat eigenlijk niet. Mijn vriend gaf aan dat hij mij helemaal niet wil laten gaan maar dat hij tegelijkertijd bang is dat hij door dit probleem mij bepaalde dingen niet kan geven en daarmee een beetje mijn tijd ''verdoet'' (want ik wordt er niet jonger op en wil toch wel heel graag kinderen verwekken binnen een afzienbare tijd). Ook is hij bang dat hij in de toekomst misschien wel spanning gaat opzoeken en vreemd zal gaan en dat wil hij helemaal niet. Ik ben natuurlijk gekwetst want dit betekend dat ik gewoonweg niet voldoende ben op bepaalde vlakken. Daarbij ben ik nu al bang voor de situatie die er mogelijk zal ontstaan indien wij wel bij elkaar blijven maar het lukt nog steeds allemaal niet.. En ook vraag ik mij af of ik wel nu bij hem kan blijven terwijl ik ergens weet dat hij niet geprikkeld genoeg is. Het was in ieder geval echt een klap in mijn gezicht en heeft me echt intens verdrietig gemaakt en nu weet ik niet hoe ik verder moet.
ik heb lang getwijfeld om hier iets te plaatsen maar ik ben toch wel nieuwsgierig naar hoe anderen naar mijn situatie kijken en hoop wat advies oid te krijgen. Ik doe me best zo kort mogelijk te blijven.
Ik ben vier jaar samen met mijn vriend en wij hebben elkaar echt gevonden. We hebben een hele leuke relatie - we kunnen goed praten met elkaar, we kunnen goed lachen met elkaar, we zijn naast partners ook elkaars best maatje en er is gewoon heel veel liefde in onze relatie. Echter hebben wij in de afgelopen jaren wat problemen gehad met ons seks leven wat al de nodige frustraties en ruzies heeft veroorzaakt. Mijn vriend is een tijd lang erg depressief geweest (geld problemen, familie ruzies, familieleden overleden) waardoor wij langere periodes geen seks hadden of hij kon niet presteren tijdens. Inmiddels gaat het beter met hem maar is ons seks leven nog steeds niet wat het ooit was - hij verliest vaak zijn erectie en heeft moeite met klaarkomen. Nu zijn wij tevens bezig met kinderen krijgen maar bemoeilijkt dit de situatie natuurlijk. Daarbij heb ik het gevoel dat ik ''niet veel tijd meer heb'' omdat ik ouder wordt en ik heb veel moeite met mijzelf en mijn verlangen in bedwang te houden, want oh wat voel ik weer verdriet wanneer mijn menstruatie weer komt. Inmiddels besef ik wel dat het forceren niet werkt en probeer ik het enigszins los te laten (ook al schreeuwt paniek vaak binnen in mijn lichaam).
Maar omdat ik merkte dat er toch iets aan de hand is ben ik het gesprek aangegaan met mijn vriend en heb ik het een en ander uit hem moeten trekken. En nu komt het: tot mijn grote verdriet en schrik gaf mijn vriend toe dat hij moeite heeft met een monogame relatie en zich afvraagt of hij daar wel voor gemaakt is. En daar bedoelt hij niet mee dat hij nu zo graag wilt vreemd gaan en moeite heeft zich in te houden - hij krijgt te weinig prikkels of juist eenzelfde prikkels wat ervoor zorgt dat hij niet meer zo opgewonden raakt. Hij hoeft mij niet meer te ''veroveren'', hij weet immers precies wat hij krijgt bij mij en dat maakt het minder spannend voor hem. En we hebben ondertussen van alles geprobeerd hoor, lingerie, speeltjes etc. Maar ik merk aan hem dat dat niet zo veel voor hem doet en ik denk eerlijk gezegd ook niet dat het ligt aan dat onze seks voorspelbaar of saai oid is. Ik prikkel hem gewoonweg niet voldoende. Hij heeft altijd veel afwisseling van vrouwen gehad, vaak ook tegelijkertijd, hij zat nooit om aandacht verlegen.
Ik ben dankbaar dat wij hier zo open over kunnen communiceren maar weet niet wat ik moet doen. We hebben besproken uit elkaar te gaan maar we vinden het beide pijnlijk en willen dat eigenlijk niet. Mijn vriend gaf aan dat hij mij helemaal niet wil laten gaan maar dat hij tegelijkertijd bang is dat hij door dit probleem mij bepaalde dingen niet kan geven en daarmee een beetje mijn tijd ''verdoet'' (want ik wordt er niet jonger op en wil toch wel heel graag kinderen verwekken binnen een afzienbare tijd). Ook is hij bang dat hij in de toekomst misschien wel spanning gaat opzoeken en vreemd zal gaan en dat wil hij helemaal niet. Ik ben natuurlijk gekwetst want dit betekend dat ik gewoonweg niet voldoende ben op bepaalde vlakken. Daarbij ben ik nu al bang voor de situatie die er mogelijk zal ontstaan indien wij wel bij elkaar blijven maar het lukt nog steeds allemaal niet.. En ook vraag ik mij af of ik wel nu bij hem kan blijven terwijl ik ergens weet dat hij niet geprikkeld genoeg is. Het was in ieder geval echt een klap in mijn gezicht en heeft me echt intens verdrietig gemaakt en nu weet ik niet hoe ik verder moet.
maandag 21 februari 2022 om 14:15
Klopt, en al wel vanalles geprobeerd om het spannend (voor hem?) te maken. Wat een gedoe voor iets dat leuk moet zijn.
Later is nu
maandag 21 februari 2022 om 14:17
Ik vind het wel goed het gesprek erover te hebben en alle opties op tafel te leggen, dus ook dat jij of hij of jullie allebei die vorm van intimiteit in de toekomst buiten de relatie zouden zoeken. Ook al wil je het misschien liever ín de relatie. Als je verder wel aantrekkingskracht, liefde en een gedeelde toekomst voor je ziet kan ik me wel voorstellen dat je dit overweegt. Eerlijk gezegd denk ik dat er toch wel heel veel getrouwde koppels zijn die niet die prikkels bij elkaar vinden (en zich daarbij neerleggen of het buiten de relatie zoeken)?
maandag 21 februari 2022 om 14:17
Om eerlijk te zijn, als hij niet genoeg geprikkeld wordt om sex met jou te hebben, en dat al na vier jaar, bespaar jezelf een hoop ellende en het alleenstaand ouderschap en zoek naar betere vent. Hoe leuk jullie het samen kunnen hebben, de sex zal altijd een ding blijven.
En natuurlijk snap ik, dat jij denkt, dat wij het allemaal verkeerd interpreteren. Maar neem van mij aan, wij zijn buitenstaanders die objectief naar een situatie kijken op basis van de info die jij geeft.. weinig kans dat wij het onjuist interpreteren. Jij zit in de situatie en je leven staat ineens op zijn kop. Maar je vriend heeft geen zin in een kind, of hij is uitgekeken op jou en durft niet op te stappen. Maar dat er iets mis zit in jullie relatie is wel duidelijk.
En ik voel enorm met je mee, ik had ook zo'n exemplaar en ik dacht, ik ga nog beter mijn best doen dan komt het vanzelf goed. Dat kwam het dus niet. Het werd eigenlijk alleen maar erger en ik raakte mijzelf totaal kwijt. Jij verdient toch beter? Probeer naar jullie relatie te kijken wat jij er zelf nu diep in je hart van vindt, zonder naar je rammelende eierstokken te luisteren. Want een kind krijgen in een onstabiele relatie is al lastig, maar alleenstaande moeder worden is ook niet leuk. Sterkte
En natuurlijk snap ik, dat jij denkt, dat wij het allemaal verkeerd interpreteren. Maar neem van mij aan, wij zijn buitenstaanders die objectief naar een situatie kijken op basis van de info die jij geeft.. weinig kans dat wij het onjuist interpreteren. Jij zit in de situatie en je leven staat ineens op zijn kop. Maar je vriend heeft geen zin in een kind, of hij is uitgekeken op jou en durft niet op te stappen. Maar dat er iets mis zit in jullie relatie is wel duidelijk.
En ik voel enorm met je mee, ik had ook zo'n exemplaar en ik dacht, ik ga nog beter mijn best doen dan komt het vanzelf goed. Dat kwam het dus niet. Het werd eigenlijk alleen maar erger en ik raakte mijzelf totaal kwijt. Jij verdient toch beter? Probeer naar jullie relatie te kijken wat jij er zelf nu diep in je hart van vindt, zonder naar je rammelende eierstokken te luisteren. Want een kind krijgen in een onstabiele relatie is al lastig, maar alleenstaande moeder worden is ook niet leuk. Sterkte
Ik doe mijn best
maandag 21 februari 2022 om 14:19
Je beschrijft hier heel erg dat jij niet gelukkig bent met hoe de relatie zich seksueel ontwikkeld heeft richting vrieskou. Hij heeft daar een mooi verhaal bij over prikkels, maar eigenlijk zegt hij dat je niet neukbaar bent.
Is dat wat je de rest van je leven elke dag wil horen en voelen? Dat je misschien leuk bent als beste vriend, maar niet goed genoeg bent om mee te vrijen? Ga je die boodschap zo serieus nemen, dat je ingewikkelde dingen gaat ondernemen? Want van seks kunnen kindjes komen. Het staat vast dat dat zonder seks en zonder arts niet lukt. Wil je echt de medische molen in, omdat je vriend je niet lekker genoeg vindt?
Of is er iets wat jullie samen kunnen doen om te onderzoeken hoe dat met die prikkels zit. Bijvoorbeeld relatie therapie en/of bezoek aan een seksuoloog, waardoor hij leert waardoor hij zo’n prikkel behoefte heeft en jullie samen kunnen nadenken over hoe je daarmee omgaat.
Nog een les van het Viva forum; als je als To roept dat ‘wij’ het verkeerd begrijpen en dan vervolgens nog een keer gaat uitleggen, begrijpen ‘we’ het vaak heel goed. Dat is niet leuk om te horen, maar soms zien buitenstaanders andere zaken in deze situatie dan jezelf wil of kunt toegeven.
Is dat wat je de rest van je leven elke dag wil horen en voelen? Dat je misschien leuk bent als beste vriend, maar niet goed genoeg bent om mee te vrijen? Ga je die boodschap zo serieus nemen, dat je ingewikkelde dingen gaat ondernemen? Want van seks kunnen kindjes komen. Het staat vast dat dat zonder seks en zonder arts niet lukt. Wil je echt de medische molen in, omdat je vriend je niet lekker genoeg vindt?
Of is er iets wat jullie samen kunnen doen om te onderzoeken hoe dat met die prikkels zit. Bijvoorbeeld relatie therapie en/of bezoek aan een seksuoloog, waardoor hij leert waardoor hij zo’n prikkel behoefte heeft en jullie samen kunnen nadenken over hoe je daarmee omgaat.
Nog een les van het Viva forum; als je als To roept dat ‘wij’ het verkeerd begrijpen en dan vervolgens nog een keer gaat uitleggen, begrijpen ‘we’ het vaak heel goed. Dat is niet leuk om te horen, maar soms zien buitenstaanders andere zaken in deze situatie dan jezelf wil of kunt toegeven.
maandag 21 februari 2022 om 14:22
Lionesss schreef: ↑21-02-2022 13:45Bedankt mensen voor de reacties! Ik ben alleen bang dat jullie het anders interpreteren dan zou moeten..
Mijn vriend draagt mij op handen en er is geen sprake van willen vreemd gaan of uitgekeken zijn op mij als persoon. Wat hij aangeeft is dat het hem niet voldoende prikkelt. Hij zinspeelt hiermee niet op willen vreemd gaan, een open relatie willen of wat dan ook. Hij geeft gewoon aan dat hij door het leven heen altijd veel prikkels heeft gehad en nodig is geweest en dat hij minder geprikkeld is geraakt omdat wij een tijdje samen zijn, samen wonen, heel serieus zijn e.d. Hij hoeft niet op mij te jagen. Ik ben juist degene die een open relatie heeft geopperd en wij hebben hier meerdere gesprekken over gehad. Hij vind het zelf niet echt een goed idee en is bang dat het juist de relatie zal veranderen in negatieve zin, en ik krabbel altijd terug omdat ik diep van binnen weet dat ik het niet aan kan. Dat hij zegt dat hij bang is vreemd te gaan in de toekomst, is niet manipulatief of verkeerd bedoeld. Hij is gewoon open over zijn angsten en ik ben juist dankbaar voor die openheid. Wij kunnen tenminste gesprekken over vreemdgaan voeren, in hoeveel relaties wordt gepretendeerd dat sprake is van monogamie terwijl de man stiekem vreemd gaat?
Maar goed, het blijft gewoon uitermate pijnlijk voor mij. Hij wil juist helemaal niet uit elkaar en het doet hem juist pijn mij te zien huilen en hier verdriet van te hebben. Hij is echter bang dat het ons (door alle stress, druk, omstandigheden) niet lukt om kinderen te verwekken en dat hij mij daarmee niet kan geven wat ik wil. Hij zegt zelf dat wat hij het liefste wil gewoon een gezin met mij krijgen is
Maar stel he. Stel dat het allemaal zo is als je hier zegt. En jullie krijgen kinderen. Met kinderen zit je sowieso in een relatie, waarbij het lastiger is seks te hebben, want moe en kinderen. Ga jij de rest van je leven zo volhouden? Als het waar is wat hij zegt, dat hij heeeeel veeeel van je houdt en je op handen draagt, wil hij jou dan deze relatie aandoen? Als hij echt zo snel uitgekeken is op een vrouwenlijf, het lijf van de vrouw waarvan hij houdt, én hij wil geen open relatie, dan is hij kennelijk niet geschikt voor een relatie.
Ik moet er niet aan denken dat ik zóveel moeite zou moeten doen voor seks. Ik zou me denk ik onbemind gaan voelen.
overigens: Bijna alle vrouwen die hier een topic openen over problemen in de relatie, hebben een man die hen op handen draagt. Ik weet niet of ik dat nog zo'n positieve term vind.
Later is nu
maandag 21 februari 2022 om 14:25
TO als ik een ding hebt geleerd door de jaren heen als vrouw, is gewoon te geloven en aan te nemen wat een man zegt.
Ik zou goed luisteren en je conclusies trekken. Hij waarschuwt al voor de toekomst en daar moet je maar net zin in hebben of je moet echt alles overhebben om een kind met deze man te krijgen.
Ik zou goed luisteren en je conclusies trekken. Hij waarschuwt al voor de toekomst en daar moet je maar net zin in hebben of je moet echt alles overhebben om een kind met deze man te krijgen.
maandag 21 februari 2022 om 14:39
Ik begrijp dat jullie er objectief naar kijken maar ik denk ook dat men gauw geneigd is om te veroordelen en daarbij kennen jullie mij of mijn vriend niet persoonlijk dus vind ik het apart dat men nu al denkt te weten hoe hij exact is. Dit alles is tot uiting gekomen na een gesprek he, het is niet alsof hij op een dag naar mij toe kwam en zei ''ik voel me niet meer aangetrokken tot je, ik wil het graag ergens anders gaan zoeken''. Ik ben me gewoon gaan afvragen waarom het nog steeds soms stroef loopt en dit is zijn kijk erop. Als ik hem vraag of hij me wel aantrekkelijk vindt etc zegt hij altijd dat hij mij erg aantrekkelijk vindt en hij is ook hartstikke gek op mij, volgens hem heeft het niks te maken met mij. Het is ook niet dat hij geen seks met mij wil, het probleem is dat zijn opwinding vaak na een tijd afneemt. Hij kan überhaupt niet snel klaarkomen (dit heeft hij altijd al gehad) en soms duurt het een tijd en dan is de seks niet prikkelend genoeg.Senseo schreef: ↑21-02-2022 14:17En natuurlijk snap ik, dat jij denkt, dat wij het allemaal verkeerd interpreteren. Maar neem van mij aan, wij zijn buitenstaanders die objectief naar een situatie kijken op basis van de info die jij geeft.. weinig kans dat wij het onjuist interpreteren. Jij zit in de situatie en je leven staat ineens op zijn kop. Maar je vriend heeft geen zin in een kind, of hij is uitgekeken op jou en durft niet op te stappen. Maar dat er iets mis zit in jullie relatie is wel duidelijk.
Ik beantwoord hiermee ook meteen andere vragen. Mijn vriend wil heel graag kinderen en ook heel graag met mij. We hebben verder een stabiele en liefdevolle relatie, ik ben eind 20, hij begin 30. Hij heeft inderdaad veel porno gekeken in zijn leven, nu wij samen wonen doet hij dit minder. Maar hij weet dat dat er tevens aan heeft bijgedragen dat hij vroeger overprikkeld is en wrs nu minder snel opgewonden raakt. Hij heeft dit in zijn laatste relatie ook gehad
maandag 21 februari 2022 om 14:43
Ja, maar dit gesprek kwam pas, nadat de seks al heel lang heel moeilijk ging.Dit alles is tot uiting gekomen na een gesprek he, het is niet alsof hij op een dag naar mij toe kwam en zei ''ik voel me niet meer aangetrokken tot je, ik wil het graag ergens anders gaan zoeken''. I
Hij is seksueel op je uitgekeken en wil in de toekomst nog wel seks, maar liever niet met jou, want niet meer prikkelend genoeg. Hij zegt niet vreemd te willen gaan, maar wil uiteindelijk vast wel een keertje weer seks. Niet met jou.
En jij, wil jij op den duur ook niet gewoon een keer weer seks met iemand, die wel supergeil van je wordt? Eén die je niet extra en met moeite hoeft te prikkelen?
Hoelang houden jullie dit vol, denk je?
En natuurlijk is hij lief en hij praat zo lekker enz. Maar is dat genoeg voor een relatie die nog 40 jaar gaat duren en waarbij kinderen komen, die ook spanningen brengen.
Later is nu
maandag 21 februari 2022 om 14:50
Er zijn een heleboel mensen op de wereld die genoegen nemen met een broer&zus-relatie, omdat er genoeg tegenover staat.
Als dat voor jou ook geldt, prima. Maar je opent niet voor niks een topic.
En persoonlijk vind ik eind twintig veel te jong om te blijven hangen in een mismatch.
En miljarden mensen kijken veel porno of hebben veel porno gekeken. Het is geen gegeven dat je daar moeilijker te prikkelen van wordt.
Als dat voor jou ook geldt, prima. Maar je opent niet voor niks een topic.
En persoonlijk vind ik eind twintig veel te jong om te blijven hangen in een mismatch.
En miljarden mensen kijken veel porno of hebben veel porno gekeken. Het is geen gegeven dat je daar moeilijker te prikkelen van wordt.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
maandag 21 februari 2022 om 14:52
Oh meisje toch, blijkbaar is hij erg goed in het manipuleren. Dit is echt precies waar de reacties over gaan.Lionesss schreef: ↑21-02-2022 13:45Bedankt mensen voor de reacties! Ik ben alleen bang dat jullie het anders interpreteren dan zou moeten..
Mijn vriend draagt mij op handen en er is geen sprake van willen vreemd gaan of uitgekeken zijn op mij als persoon. Wat hij aangeeft is dat het hem niet voldoende prikkelt. Hij zinspeelt hiermee niet op willen vreemd gaan, een open relatie willen of wat dan ook. Hij geeft gewoon aan dat hij door het leven heen altijd veel prikkels heeft gehad en nodig is geweest en dat hij minder geprikkeld is geraakt omdat wij een tijdje samen zijn, samen wonen, heel serieus zijn e.d. Hij hoeft niet op mij te jagen. Ik ben juist degene die een open relatie heeft geopperd en wij hebben hier meerdere gesprekken over gehad. Hij vind het zelf niet echt een goed idee en is bang dat het juist de relatie zal veranderen in negatieve zin, en ik krabbel altijd terug omdat ik diep van binnen weet dat ik het niet aan kan. Dat hij zegt dat hij bang is vreemd te gaan in de toekomst, is niet manipulatief of verkeerd bedoeld. Hij is gewoon open over zijn angsten en ik ben juist dankbaar voor die openheid. Wij kunnen tenminste gesprekken over vreemdgaan voeren, in hoeveel relaties wordt gepretendeerd dat sprake is van monogamie terwijl de man stiekem vreemd gaat?
Maar goed, het blijft gewoon uitermate pijnlijk voor mij. Hij wil juist helemaal niet uit elkaar en het doet hem juist pijn mij te zien huilen en hier verdriet van te hebben. Hij is echter bang dat het ons (door alle stress, druk, omstandigheden) niet lukt om kinderen te verwekken en dat hij mij daarmee niet kan geven wat ik wil. Hij zegt zelf dat wat hij het liefste wil gewoon een gezin met mij krijgen is
Denk je echt dat dit nog de comfortabele, vertrouwde relatie zal zijn/blijven/worden?
Hij heeft meer prikkels nodig. Dat is een probleem waar jullie tegenaan zullen lopen tijdens jullie hele relatie. Hij bereidt je wel degelijk voor op dat hij vreemd zal gaan, misschien heeft hij het zelfs al gedaan.
Ik zou ervoor passen, je wordt gemanipuleerd, en blijkbaar zeer effectief ook!
maandag 21 februari 2022 om 14:53
To is bang dat ze straks geen partner meer kan vinden om kinderen mee te krijgen. Het is ook erg moeilijk om een geschikte man te vinden.Plentyplenty schreef: ↑21-02-2022 14:19Nee natuurlijk begrijpen wij het wel. Jij wil er duidelijk alleen nog niet aan. En dat is helemaal niet gek. Je wil samen blijven. Ik hoop dat het klapt voordat er kinderen zijn. En niet erna.
maandag 21 februari 2022 om 14:56
in dat geval kan ze er inderdaad ook voor kiezen nog even door te ploeteren met deze man, hopen dat er kinderen komen van het geploeter en dan daarna met co-ouderschap verder. Of toch een open relatie.
Ik snap ook best dat het lastig is om een relatie met een goede vriendschappelijke basis (lijken) te beëindigen om seks. Maar het is niet alleen de seks, het is de aantrekkingskracht en het gemis daaraan, in mijn ogen.
Later is nu
maandag 21 februari 2022 om 14:59
maandag 21 februari 2022 om 15:04
Wacht even... Jullie willen allebei heel graag een kind. En zelfs met het idee in zijn hoofd dat je dmv seks die wens in vervulling kunt laten gaan.... is niet 'prikkelend' genoeg?
Ik zou in elk geval nu niet aan kinderen en niet aan een 'open relatie' beginnen maar hem vragen wat hij aan zijn probleem gaat doen. Met de boodschap erbij dat ik niet van plan ben om thuis de boel draaiende te houden zodat hij tijd heeft voor zijn 'prikkels' buitenshuis.
Ik zou in elk geval nu niet aan kinderen en niet aan een 'open relatie' beginnen maar hem vragen wat hij aan zijn probleem gaat doen. Met de boodschap erbij dat ik niet van plan ben om thuis de boel draaiende te houden zodat hij tijd heeft voor zijn 'prikkels' buitenshuis.
Als het gras bij de buren altijd groener is dan is het kunstgras
maandag 21 februari 2022 om 15:05
Wie zegt dat het onmogelijk is om later nog een partner te vinden om kinderen mee te krijgen? Als ze een betrouwbare partner wil, waar dit probleem niet als een soort schaduw over de hele relatie heen hangt en alles wél goed loopt, kan ze beter vandaag eindigen met deze partner dan gisteren.
Ik was zelf bijna 30 toen ik mijn relatie verbrak, ik had ook langer gewacht.. ik wilde het ook niet zomaar opgeven want ik had een kinderwens en was al 2x jaar oud.. Achteraf had ik beter eerder kunnen beëindigen, had ik meer tijd gehad om een nieuwe, wel betrouwbare partner te zoeken. Die zijn er echt!
maandag 21 februari 2022 om 16:10
Hij kan het niet meer met je omdat hij huisje boompje beestje met je heeft en jij denkt dat dit tijdelijk van aard is en zal veranderen?
Ik heb nieuws voor je. Dit gaat wel veranderen maar niet zoals jij hoopt. Hij zal steeds minder vaak seks willen en de erectie en klaarkom problemen zullen tijdens de weinige keren dat jullie seks hebben erger worden. Op een dag zal er zo weinig seks zijn dat je het 'verdacht' gaat vinden wanneer hij eens spontaan zin heeft en het nog lukt ook. Maar dan doe je nog enthousiast mee want jippie, hij heeft zin. Later besef je dat die zin waarschijnlijk niks meer met jou te maken heeft maar hij gewoon geil is door iets of iemand anders en het met jou doet omdat er nu eenmaal die afspraak van monogamie is en hij je niet kwijt wil. Dit is mindfuck van de bovenste plank en geloof mij maar dat je hieraan onderdoor gaat. Been there done that.
Een open relatie is funest in dit geval, echt waar. Jij wil gewoon graag seks met hem en daar zullen een paar avontuurtjes met andere mannen niet direct verandering in brengen. Hij wordt echter niet opgewonden van jou en dat gaat hij ook niet worden door seks te hebben met dames die nieuw en dus altijd spannend zijn.
Ik weet hoe moeilijk dit is. Zo'n verdomd goede match en de allerbeste maatjes. Twee handen op één buik, liefde in overvloed, maar dat is soms niet genoeg. Ik worstel zelf nog met de naweeën van zo'n relatie. Ik zou hem loslaten, je bent nog zo jong.
En ik krijg echt kriebels van die "ik ben bang dat ik spanning zal gaan opzoeken en vreemd zal gaan maar dat wil ik helemaal niet"- opmerking. Alsof hij een willoos wezen is wat het allemaal maar op zich af laat komen en er dan ook niks aan kan doen als het zover is.
" Ja sorry schatje ik kan er niks aan doen, ik was er al bang voor dat dit zou gaan gebeuren..." Bullshit en slappe hap. Als hij daar nu al zo bang voor is moet hij nu zelf de ballen hebben om jou te laten gaan. Daarom wil hij ook geen open relatie nu. Hij weet verdomd goed dat hij dan door de mand gaat vallen en helemaal geen zin meer zal hebben in seks met jou.
Ik heb nieuws voor je. Dit gaat wel veranderen maar niet zoals jij hoopt. Hij zal steeds minder vaak seks willen en de erectie en klaarkom problemen zullen tijdens de weinige keren dat jullie seks hebben erger worden. Op een dag zal er zo weinig seks zijn dat je het 'verdacht' gaat vinden wanneer hij eens spontaan zin heeft en het nog lukt ook. Maar dan doe je nog enthousiast mee want jippie, hij heeft zin. Later besef je dat die zin waarschijnlijk niks meer met jou te maken heeft maar hij gewoon geil is door iets of iemand anders en het met jou doet omdat er nu eenmaal die afspraak van monogamie is en hij je niet kwijt wil. Dit is mindfuck van de bovenste plank en geloof mij maar dat je hieraan onderdoor gaat. Been there done that.
Een open relatie is funest in dit geval, echt waar. Jij wil gewoon graag seks met hem en daar zullen een paar avontuurtjes met andere mannen niet direct verandering in brengen. Hij wordt echter niet opgewonden van jou en dat gaat hij ook niet worden door seks te hebben met dames die nieuw en dus altijd spannend zijn.
Ik weet hoe moeilijk dit is. Zo'n verdomd goede match en de allerbeste maatjes. Twee handen op één buik, liefde in overvloed, maar dat is soms niet genoeg. Ik worstel zelf nog met de naweeën van zo'n relatie. Ik zou hem loslaten, je bent nog zo jong.
En ik krijg echt kriebels van die "ik ben bang dat ik spanning zal gaan opzoeken en vreemd zal gaan maar dat wil ik helemaal niet"- opmerking. Alsof hij een willoos wezen is wat het allemaal maar op zich af laat komen en er dan ook niks aan kan doen als het zover is.
" Ja sorry schatje ik kan er niks aan doen, ik was er al bang voor dat dit zou gaan gebeuren..." Bullshit en slappe hap. Als hij daar nu al zo bang voor is moet hij nu zelf de ballen hebben om jou te laten gaan. Daarom wil hij ook geen open relatie nu. Hij weet verdomd goed dat hij dan door de mand gaat vallen en helemaal geen zin meer zal hebben in seks met jou.
"Kump ut vandaag neet, dan kump ut murrege"
