Peetouderschap weigeren

02-04-2023 16:49 196 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Kun je peetouderschap weigeren (bijv richting beste vriendin) als dat je wordt gevraagd?
En wat houdt peetouderschap eigenlijk in? Dus waar zeg je ja of nee op?
Heb jullie dat wel eens geweigerd? Misschien handig om het van tevoren aan te geven dan wanneer het wordt gevraagd?
Ik ben half 20 en heb niet veel behoefte aan die verantwoordelijkheid.
applejuicy wijzigde dit bericht op 02-04-2023 17:21
11.36% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Applejuicy schreef:
02-04-2023 17:02
Gaat je vriendschap eraan als je zoiets weigert? Anderen weleens gehad?
Ik heb het binnen mijn familie geweigerd (als in: nog voor ik gevraagd werd duidelijk door laten schemeren dat ik niet wilde) en daar zijn verder nooit problemen door ontstaan. Mijn mening werd gewoon gerespecteerd en ik ben nu de enige zonder peetkinderen.
Disclaimer: ik heb een mannelijk brein.
Alle reacties Link kopieren Quote
Jufjoke schreef:
02-04-2023 22:04
Aangezien voogd iets heel anders betekent ga ik er vanuit dat ze dat niet bedoelt. Ze zegt peetouder, waarom is dan de vraag wat ze bedoelt? Het ligt dan tamelijk voor de hand dat ze peetouder bedoelt.
Ik vraag het omdat het nogal verschillende dingen zijn en veel mensen de termen door elkaar gebruiken.
Genoeg mensen denken dat peetouderschap hetzelfde is als voogd, dat lees je hier ook in dit topic.
Peetouders hebben geen wettelijke grondslag, voogd wel. Dus het maakt nogal uit of TO gewoon het peetouderschap vanuit het geloof bedoelt of dat er eigenlijk gewoon voogd wordt bedoelt.

En TO lijkt er weinig van te weten vandaar.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
Alle reacties Link kopieren Quote
m-april schreef:
02-04-2023 22:41
Als je eerlijk vertelt dat de verantwoordelijkheid jou te groot is, dan lijkt het me sterk dat je vriendschap eraan gaat. Maar ik vraag me vooral af of er überhaupt in de eerste plaats al sprake is van een vriendschap, aangezien zij denkt je goed genoeg te kennen en vertrouwen om je te vragen peetmoeder te worden, maar jij daar duidelijk niet op zit te wachten en überhaupt niet op haar kind zit te wachten..

Nou zoiets kan wel degelijk voorkomen hoor. Ik zit in een beetje vergelijkbare situatie.
Ik heb een vriendin gesteund bij een moeizame situatie rondom haar zwangerschap, ik kende haar al lang en was in die tijd erg betrokken. En vanuit die betrokkenheid heeft ze mij gevraagd peettante te worden.
Wat ik alleen toen zelf nog niet zo goed doorhad (en zij natuurlijk ook niet) was dat ik eigenlijk niet zo goed met kinderen ben. Ik steunde háár, maar dat wil niet zeggen dat ik ook automatisch een goede en vanzelfsprekende band met het kind kon opbouwen. Nu zijn we veel jaren later en probeer ik dat wel, maar ik denk wel eens dat het misschien leuker voor het kind was geweest als ik destijds vriendelijk en beleefd afgeslagen had zodat ze een andere peettante kon zoeken die wat handiger is met kinderen.
Na zevenhonderd jaren
Alle reacties Link kopieren Quote
*Niet alles gelezen*

De peettante van mijn dochter vond het een eer.
De peetoom heeft gebeld om te vragen wat we precies verwachtten. Die twijfelde.

Met de peettante allang geen contact meer. Peetoom wel.

Een goed gesprek kan wonderen doen. Geef gewoon aan dat je eigenlijk niet weet wat de bedoeling is en dat je het daarom lastig vindt om het al dan niet te accepteren. Benadruk wel dat je het een eer vindt om gevraagd te worden.

Maar als de uitkomst van het gesprek je niet bevalt mag je weigeren.

Als peetouder ben je geen opvang in geval van nood, dat is bijna altijd directe familie. Het peetouderschap is van origine eigenlijk bedoeld om in het oog te houden of een kind ook daadwerkelijk katholiek opgevoed wordt. Het is dat je bij de doop nog peetouders mee moet hebben (zoals je ook getuigen hebt bij een trouwerij). Dat mogen ook twee dames of twee heren zijn trouwens. Het is puur kerkelijk en staat volledig buiten de wetgeving.

Houd er wel rekening mee dat je in elk geval geacht wordt om aanwezig te zijn bij verjaardagen, doopsel, communie en vormsel. Buiten dat is het gebruikelijk (gebruikelijk, niet verplicht!) dat je je petekindje af en toe een beetje verwend.
De tand des tijds kan een antieke kast nou juist nét dat karakter geven. Zonde om over te schilderen. Avena.
Niet hetzelfde natuurlijk maar ik heb zelf nee gezegd op de vraag of ik getuige wilde zijn. De vriendschap heeft toen een flinke knauw opgelopen. Uiteindelijk begreep ze mijn beweegredenen en uiteindelijk begreep ik dat het wat star van me was. Vriendschap is hersteld.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik ben in het verleden gevraagd als voogd, maar dat heb ik afgeslagen om verschillende redenen.
Ik heb geen kinderwens, dus ik zie het gewoon niet zitten om het kind van een ander op te voeden. Laat staan een kind met een trauma omdat het zijn ouders is verloren.
Daarnaast woon ik niet in de omgeving, dus dan zou het kind naar de andere kant van het land moeten verhuizen, dus ook nog eens uit de vertrouwde omgeving. Dus om meerdere redenen zou ik niet de juiste persoon zijn.

Diegene was erg teleurgesteld, want ik was eerste voorkeur. Uit de omgeving kreeg ik wel kritiek, want dat doe je toch gewoon: een kind in huis nemen?? Ik vind dat veel mensen daar veel te makkelijk over denken.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
dianaf schreef:
03-04-2023 11:14
Ik ben in het verleden gevraagd als voogd, maar dat heb ik afgeslagen om verschillende redenen.
Ik heb geen kinderwens, dus ik zie het gewoon niet zitten om het kind van een ander op te voeden. Laat staan een kind met een trauma omdat het zijn ouders is verloren.
Daarnaast woon ik niet in de omgeving, dus dan zou het kind naar de andere kant van het land moeten verhuizen, dus ook nog eens uit de vertrouwde omgeving. Dus om meerdere redenen zou ik niet de juiste persoon zijn.

Diegene was erg teleurgesteld, want ik was eerste voorkeur. Uit de omgeving kreeg ik wel kritiek, want dat doe je toch gewoon: een kind in huis nemen?? Ik vind dat veel mensen daar veel te makkelijk over denken.
Een voogd zijn is natuurlijk een veel grotere verantwoordelijkheid dan peetouder zijn. Alsnog kun je het wat mij betreft best weigeren trouwens, ook al is het "slechts" ceremonieel. Wel bijzonder dat mensen zo licht over een kind in huis nemen inderdaad.
Ik ben toen ik begin 20 was peettante geworden van het eerste kind van een goede vriendin. Ik heb me toen niet zo goed gerealiseerd wat het betekende (qua aandacht en kado's) en ik schaam me om te zeggen dat ik er ook weinig mee gedaan heb. De jongen is inmiddels bijna volwassen en een leuk joch, maar ik heb geen speciale band met hem. Ik had daar meer mee kunnen doen, maar ik was toen te jong (en niet katholiek genoeg) om te snappen wat de bedoeling was. Dus als je het niet ziet zitten is het wel eerlijker om te zeggen dat het niet echt wat voor je is.
Ik ben zelf niet katholiek en mijn kinderen hebben geen peettantes en ooms.
Alle reacties Link kopieren Quote
Stientje schreef:
03-04-2023 11:34
Ik ben toen ik begin 20 was peettante geworden van het eerste kind van een goede vriendin. Ik heb me toen niet zo goed gerealiseerd wat het betekende (qua aandacht en kado's) en ik schaam me om te zeggen dat ik er ook weinig mee gedaan heb. De jongen is inmiddels bijna volwassen en een leuk joch, maar ik heb geen speciale band met hem. Ik had daar meer mee kunnen doen, maar ik was toen te jong (en niet katholiek genoeg) om te snappen wat de bedoeling was. Dus als je het niet ziet zitten is het wel eerlijker om te zeggen dat het niet echt wat voor je is.
Ik ben zelf niet katholiek en mijn kinderen hebben geen peettantes en ooms.
Ook een beetje de 'schuld' van de ouders dat ze niet overlegd hebben over hoe zij het zagen. Zeker als niet-katholiek, hoe moet je weten hoe ze het bedoelen?
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
dianaf schreef:
03-04-2023 12:03
Ook een beetje de 'schuld' van de ouders dat ze niet overlegd hebben over hoe zij het zagen. Zeker als niet-katholiek, hoe moet je weten hoe ze het bedoelen?

Ik denk dat zij dan weer niet zo goed beseften dat ik het niet begreep..Zij waren ook nog piepjong. Van beide kanten beetje naief! Maar goed, we zijn nog steeds vrienden hoor, dus verder is het ook wel prima denk ik.
dianaf schreef:
03-04-2023 11:14
Ik ben in het verleden gevraagd als voogd, maar dat heb ik afgeslagen om verschillende redenen.
Ik heb geen kinderwens, dus ik zie het gewoon niet zitten om het kind van een ander op te voeden. Laat staan een kind met een trauma omdat het zijn ouders is verloren.
Daarnaast woon ik niet in de omgeving, dus dan zou het kind naar de andere kant van het land moeten verhuizen, dus ook nog eens uit de vertrouwde omgeving. Dus om meerdere redenen zou ik niet de juiste persoon zijn.

Diegene was erg teleurgesteld, want ik was eerste voorkeur. Uit de omgeving kreeg ik wel kritiek, want dat doe je toch gewoon: een kind in huis nemen?? Ik vind dat veel mensen daar veel te makkelijk over denken.
Veel mensen ‘doen dat gewoon’ omdat ze er niet over nadenken dat het wel eens echt zou kunnen spelen dat beide ouders tegelijk om het leven komen. Ik heb ook wel eens bedankt voor het voogdijschap. Vonden ze ook niet leuk. Ging om de eerste van een vriend maar het was het vierde kind voor de betreffende moeder en de pa van de eerste drie kinderen woonde aan de andere kant van de wereld en daar was 0,0 contact mee. Dus ja, als de nood dan aan de man kwam ging het om vier kinderen i.p.v. één want je haalt geen broers/zussen uiteen. Dat zag ik toch echt niet zitten, vier kinderen. Ook niet i.v.m. mijn eigen kind.
Als je er geen zin hebt,dan zou ik dat zeker vooraf ter sprake brengen.

Ik weet niet of het iets speciaals moet zijn,maar ik heb wel een extra goede band met mijn peetoom en peettante. Verder houdt het volgens mij niet zo veel extra in. Als jij geen zin hebt om met het kind op te trekken,dan zou ik dat als ouder mijn kind niet willen aandoen en voor iemand anders kiezen.

En het lijkt me dat je vriendin dit wel van jou weet. Tenminste, als ze je belangrijk genoeg vindt om hiervoor te vragen,dan mag ik hopen dat ze van je weet dat je niet zo veel met kinderen hebt. Als je dit niet kan aangeven in een goede vriendschap,dan vraag ik me af hoe goed de vriendschap is. Misschien is ze teleurgesteld, maar daar komt ze ook wel over heen. Zij wil ook het beste voor haar kind.

Gewoon gesprek aangaan dus. Wel respectvol. Zou niet letterlijk zeggen dat je er geen trek in hebt om veel met haar kind op te trekken:)
Alle reacties Link kopieren Quote
lemoos2 schreef:
03-04-2023 12:07
Veel mensen ‘doen dat gewoon’ omdat ze er niet over nadenken dat het wel eens echt zou kunnen spelen dat beide ouders tegelijk om het leven komen.
Of omdat ze vinden "als er zo'n ramp gebeurt dan is het niet meer zo belangrijk wat wel en niet in mijn huidige leventje past, dan moeten er gewoon dingen opzij gezet worden om voor die kinderen te zorgen".

Wij zijn voogd voor verschillende gezinnen en weten donders goed dat alles op z'n kop komt te staan als het daadwerkelijk nodig gaat zijn. Een van ons moet z'n baan opzeggen, we zullen een ander huis moeten, ons hele leven zal veranderen. Maar als twee ouders tegelijk om het leven komen dan is dat zo'n catastrofe dat je alles opzij zet om de boel op te vangen. Onder druk wordt alles vloeibaar.
Maar dat wil nog niet zeggen dat je in je gewone dagelijkse leven ook makkelijk van alles rondom kinderen organiseert, als je leven daar niet op ingericht is.
Na zevenhonderd jaren
Alle reacties Link kopieren Quote
De voogd hoeft niet automatisch ook degene te zijn die kind in huis neemt na overlijden ouders. De voogd heeft wel de taak om voor een goede plek te zorgen, die kan dus ook ergens anders zijn.
Tafelkleed schreef:
02-04-2023 22:33
Klopt
Hoe komen jullie daarbij?
Positive_vibes schreef:
02-04-2023 23:06
Ja dat viel mij ook op. Eigenlijk ook bij TO al. Waarom denk je dat ze jou gaan vragen?
Oh, ik was in de veronderstelling dat TS al concreet gevraagd was. Nou, dan zou ik me niet druk maken. Als mensen je een beetje kennen , weten ze toch hoe je bent met (andermans) kinderen?
Alle reacties Link kopieren Quote
Ginevra schreef:
03-04-2023 12:23
Of omdat ze vinden "als er zo'n ramp gebeurt dan is het niet meer zo belangrijk wat wel en niet in mijn huidige leventje past, dan moeten er gewoon dingen opzij gezet worden om voor die kinderen te zorgen".

Wij zijn voogd voor verschillende gezinnen en weten donders goed dat alles op z'n kop komt te staan als het daadwerkelijk nodig gaat zijn. Een van ons moet z'n baan opzeggen, we zullen een ander huis moeten, ons hele leven zal veranderen. Maar als twee ouders tegelijk om het leven komen dan is dat zo'n catastrofe dat je alles opzij zet om de boel op te vangen. Onder druk wordt alles vloeibaar.
Maar dat wil nog niet zeggen dat je in je gewone dagelijkse leven ook makkelijk van alles rondom kinderen organiseert, als je leven daar niet op ingericht is.

En zelfs al heb je er goed over nagedacht, kan het in de praktijk toch anders uitpakken. De oudste zus van mijn moeder was eigenlijk mijn beoogd voogd. Was de enige in de familie die zelf ook kinderen had. Maar toen mijn moeder plotsklaps overleed, "kon ze het er toch niet allemaal bij hebben."
Disclaimer: ik heb een mannelijk brein.
Alle reacties Link kopieren Quote
S7rin schreef:
03-04-2023 12:54
En zelfs al heb je er goed over nagedacht, kan het in de praktijk toch anders uitpakken. De oudste zus van mijn moeder was eigenlijk mijn beoogd voogd. Was de enige in de familie die zelf ook kinderen had. Maar toen mijn moeder plotsklaps overleed, "kon ze het er toch niet allemaal bij hebben."
Ook dat kan gebeuren. Heel naar dat dat bij jouw tante zo was, dat is een akelige boodschap als je toch al zo in de stress en verdriet om je moeder zit.
Geen idee wat er bij jouw tante aan de hand was, maar in het algemeen kan er natuurlijk van alles veranderen in een leven waardoor een toezegging van 10-12 jaar geleden ook niet altijd meer nagekomen kan worden.
Na zevenhonderd jaren
Alle reacties Link kopieren Quote
S7rin schreef:
03-04-2023 12:54
En zelfs al heb je er goed over nagedacht, kan het in de praktijk toch anders uitpakken. De oudste zus van mijn moeder was eigenlijk mijn beoogd voogd. Was de enige in de familie die zelf ook kinderen had. Maar toen mijn moeder plotsklaps overleed, "kon ze het er toch niet allemaal bij hebben."
Dat kan ook gebeuren ja. Super vervelend voor iedereen. Je weet ook niet wat er op dat moment in iemands leven speelt waardoor het alsnog niet kan.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wissewis schreef:
03-04-2023 02:16
Net dat zou ik dan weer wél weigeren.
Is me toch écht veel te veel verantwoordelijkheid.

Als meter van mijn nichtje kost het me exact 2 cadeaus per jaar.


Als ik écht de laatste persoon op aarde ben en er gebeurt écht iets met mijn zus zal ik wel proberen iets te regelen voor mijn nichtjes en neefje.
Maar zolang dat niet zo is zijn ze toch echt in veiliger handen bij anderen / zijn anderen 100 keer geschikter om voor hen oplossingen te bedenken.
Dat is natuurlijk prima. Ik doelde met dat stukje echt alleen op mijzelf en mijn eigen situatie. Ik zou dat zelf niet zo snel weigeren :)
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik zou gewoon aan je vriendin vragen wat er precies van jou verwacht zou worden in die rol (aangezien er wat verschillende antwoorden uit dit draadje komen) maar schroom je niet om gewoon nee te zeggen als het je niks vind. Is misschien even een minder fijn gesprekje maar dan is het gewoon duidelijk en komt er achteraf geen frictie omdat jullie andere ideeën/verwachtingen hebben!
Alle reacties Link kopieren Quote
Wissewis schreef:
02-04-2023 16:53
Als je de vriendschap met vriendin graag kwijt wil mag je weigeren :-).

Anno 2023 is het voor de meesten eerder een ere-titel dan dat het nog veel te maken heeft met het katholieke.
Dan ben je die vriendin sowieso beter kwijt dan rijk.
Het is vooral een dure kwestie.

Groot gelijk dat je het weigert wanneer je dat niet ziet zitten.
Ginevra schreef:
03-04-2023 12:23
Of omdat ze vinden "als er zo'n ramp gebeurt dan is het niet meer zo belangrijk wat wel en niet in mijn huidige leventje past, dan moeten er gewoon dingen opzij gezet worden om voor die kinderen te zorgen".

Wij zijn voogd voor verschillende gezinnen en weten donders goed dat alles op z'n kop komt te staan als het daadwerkelijk nodig gaat zijn. Een van ons moet z'n baan opzeggen, we zullen een ander huis moeten, ons hele leven zal veranderen. Maar als twee ouders tegelijk om het leven komen dan is dat zo'n catastrofe dat je alles opzij zet om de boel op te vangen. Onder druk wordt alles vloeibaar.
Maar dat wil nog niet zeggen dat je in je gewone dagelijkse leven ook makkelijk van alles rondom kinderen organiseert, als je leven daar niet op ingericht is.
En dat zal bij familie sneller spelen dan bij een vriend zoals in mijn voorbeeld. Voor mij wel in ieder geval.
Alle reacties Link kopieren Quote
S7rin schreef:
03-04-2023 12:54
En zelfs al heb je er goed over nagedacht, kan het in de praktijk toch anders uitpakken. De oudste zus van mijn moeder was eigenlijk mijn beoogd voogd. Was de enige in de familie die zelf ook kinderen had. Maar toen mijn moeder plotsklaps overleed, "kon ze het er toch niet allemaal bij hebben."
Van je van familie moet je het hebben blijkbaar... Dus die tante gaat wel met de eer opstrijken dat ze je voogd is, maar als het puntje bij het paaltje komt wilt zij niet de verantwoordelijkheid opnemen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Maar TO ben je wel katholiek? Anders is deze hele discussie zinloos...

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven