De ongemakken van de overgang II

Lila-Linda schreef: ↑

24-03-2025 14:35

ik voel de pleister niet meer, en had in het begin van rode vlekken, ook weg

Maar het is toch fijn, dat we iig de keus hebben of we willen plakken of smeren

Zeker super fijn dat we keus hebben!

Goed te lezen dat de rode vlekken misschien wel verdwijnen naarmate ik het langer gebruik, daar ga ik ook voor.

Tęssa44- schreef: ↑

24-03-2025 13:19

Oh ja laag op mijn buik boven mijn schaamstreek is ook een goeie! Dank

En ook dank voor de gel tip, ik vrees dat ik dat ook meer gedoe vind dan een pleister plakken, maar ik houd het in gedachten, als ik de pleister zat zou worden, want ik vind de pleister wel aanwezig / ik voel hem zitten.

Vraag me dan ook af hoe dat dan weer met de dosering gaat…nu gaat het goed zo blij met de werking, had ik niet verwacht.

Ik snap dat je iets dat werkt niet wil veranderen, daarbij neemt iedereen anders op (pleisters, gel, spray) dus hoe en of je dan weer dezelfde dosering krijgt weet ik niet.

Maar gel op zich is veel minder bewerkelijk dan hier door sommigen wordt gedacht. Het is exact hetzelfde als bodylotion opsmeren; twee pompjes, op elke arm (of elk bovenbeen) een, en het trekt vrijwel meteen in. Ik doe het op, poets mijn tanden en smeer wat dagcrème op mijn gezicht en de gel is al ingetrokken. Het enige verschil met pleisters is dat je de gel dagelijks moet opsmeren, maar goed, tandenpoetsen moet ook elke dag

Charlotta schreef: ↑

24-03-2025 13:41

Het nadeel van gel vind ik weer dat je het niet mee kan nemen als je met het vliegtuig reist met alleen handbagage. Of kan het dan wel omdat het een medicijn is? Dat weet ik eigenlijk niet. Jij toevallig wel?

Oh, nooit bij stilgestaan (ik vlieg zelden), maar ik hoop dat iemand anders het weet!

Claire45 schreef: ↑

24-03-2025 12:21

Dit was voor mij de reden om meteen voor gel te kiezen: je smeert het op, wacht een minuut en klaar. Ik zag met pleisters al voor me hoe dat in de zomer zou gaan: je hebt dan toch altijd een (min of meer) zichtbaar 'hulpstuk' op je lichaam en dat is iets waar je onbewust toch rekening mee houdt. Zo maar een trui uittrekken als het warm is: oh nee, die pleister zit op mijn arm. Even een spontane duik nemen: oeps, de pleister steekt boven mijn bikinibroekje uit. Enzovoort. Ik denk dat er eigenlijk weinig onzichtbare opties zijn, behalve je bil, en als de pleister daar gaat kreuken, wat logisch is, zou ik misschien overwegen om over te stappen op gel.

Dit zijn zaken die mij dan weer niet zo interesseren. Ik vraag me altijd af waarom het zo erg is dat het zichtbaar is.

Maar goed, ik heb een chronische ziekte en draag zichtbaar een glucose sensor en in de toekomst waarschijnlijk een insuline pomp.

Ik plak ze overigens op mijn onderrug, zijkant van de heup en bovenste stukje van mijn bil. Buik doe ik niet, want daar moet ik injecteren.

Ik wil niet klagen want ik heb ook niks te klagen kwa overgang, buiten het zweten in de nacht heb ik eigenlijk nergens last van en ik hoop natuurlijk dat dat zo blijft. Maar waar ik zo onzekerder van wordt is dat de menstruatie wegblijft, op zich heel fijn maar eigenlijk kan het elk moment doorbreken en daar word ik erg onzeker van.

Op ochtend als ik wakker word, snel naar de wc want als ik ongesteld geworden ben wil ik er niet onder komen te zitten. Als ik naar mijn werk ga denk ik, hoop maar dat het wegblijft als ik aan het werk ben. Ik kan menstruatie ondergoed gaan dragen maar dan zou ik dag inmiddels alweer 4 weken of meer dragen. (Een ALS het dan zou komen zou ik me willen verschonen) Ik heb geluk dat ik meestal niet zo ernstig vloei (daarom heb ik ook echt niks om te klagen!) maar onzeker word je er wel van.

Gaf het lichaam maar een seintje he, goh Cato het is over die menstruaties komen niet meer terug maar helaas. Ik ben 46 dus ik ga er vanuit dat dit onzekere gedoe nog wel even gaat duren en dat vind ik erg lastig. (Ik ben een echte controle freak dus dit past niet helemaal in mijn straatje )

Vorig jaar op mijn 29e een half jaar in de kunstmatige overgang gezeten. Een aantal weken terug weer opnieuw. Op mijn leeftijd mag ik niet te lang in de overgang zitten ivm de nadelige effecten lichamelijk (botontkalking enzo). Vorig jaar heb ik weinig last gehad van de overgang, als het over 20 jaar ook zo gaat dan kom maar op. Nu ook nog nergens last van, behalve dat ik meer last heb van mijn wagenziek.

Catootje schreef: ↑

27-03-2025 11:46

Ik wil niet klagen want ik heb ook niks te klagen kwa overgang, buiten het zweten in de nacht heb ik eigenlijk nergens last van en ik hoop natuurlijk dat dat zo blijft. Maar waar ik zo onzekerder van wordt is dat de menstruatie wegblijft, op zich heel fijn maar eigenlijk kan het elk moment doorbreken en daar word ik erg onzeker van.

Op ochtend als ik wakker word, snel naar de wc want als ik ongesteld geworden ben wil ik er niet onder komen te zitten. Als ik naar mijn werk ga denk ik, hoop maar dat het wegblijft als ik aan het werk ben. Ik kan menstruatie ondergoed gaan dragen maar dan zou ik dag inmiddels alweer 4 weken of meer dragen. (Een ALS het dan zou komen zou ik me willen verschonen) Ik heb geluk dat ik meestal niet zo ernstig vloei (daarom heb ik ook echt niks om te klagen!) maar onzeker word je er wel van.

Gaf het lichaam maar een seintje he, goh Cato het is over die menstruaties komen niet meer terug maar helaas. Ik ben 46 dus ik ga er vanuit dat dit onzekere gedoe nog wel even gaat duren en dat vind ik erg lastig. (Ik ben een echte controle freak dus dit past niet helemaal in mijn straatje )

Ik ben er geen fan van maar om deze reden gebruik ik tegenwoordig inlegkruisjes. Mocht ik ongesteld worden vangt die het eerste wel op. Verder altijd tampons mee. Gedoe is het.

Flipflop schreef: ↑

24-03-2025 19:53

Dit zijn zaken die mij dan weer niet zo interesseren. Ik vraag me altijd af waarom het zo erg is dat het zichtbaar is.

Maar goed, ik heb een chronische ziekte en draag zichtbaar een glucose sensor en in de toekomst waarschijnlijk een insuline pomp.

Ik plak ze overigens op mijn onderrug, zijkant van de heup en bovenste stukje van mijn bil. Buik doe ik niet, want daar moet ik injecteren.

Dat begrijp ik. Voor mij is gel gewoon een kwestie van gemak, ik heb er geen omkijken naar en dat vind ik fijn, maar iedereen ervaart dat weer anders. Ik heb bijvoorbeeld ook heel lang borstvoeding gegeven uit gemakzucht, terwijl veel anderen het een hels gevecht vonden en liever de fles gaven. Dus het blijven persoonlijke voorkeuren denk ik.

Ik nam gel en pleisters niet goed op en gebruik nu orale oestrogeen.

LichtEnDonker schreef: ↑

15-03-2025 12:16

Kweepeer, als ik je goed lees heb je nog steeds een regelmatige cyclus? Wat is dan, als ik vragen mag, de overweging geweest te stoppen met hst? Je moet de menopauze immers nog krijgen, dus je zou denken dat je hormonen nog geen nieuwe balans hebben gevonden.

Heb de gynaecoloog vandaag gesproken en inmiddels een antwoord hierop: de reden om ieder jaar te stoppen om 'te kijken hoe het gaat' is dat ik boven de vijftig ben (bijna 53 zelfs) en dan is het/hun beleid om elk jaar te kijken of het al zonder gaat. Ivm (tegen die leeftijd toch wel) licht verhoogde kans op borstkanker, wat bij mij in de familie sowieso erg veel voorkomt.

Ik ben inmiddels een maand gestopt, en het gaat niet zo goed, maar het ging het laatste halfjaar met HRT ook niet bepaald geweldig (het eerste halfjaar wel). Ik heb een hele waslijst aan kwalen en kwaaltjes die ik met HRT niet meer had die nu weer terug zijn, maar óók een lijst met kwalen die ik met HRT had die ik nu niet meer heb. Waarbij ik het zelf vooral belangrijk vind dat ik nu zonder HRT iets minder slecht slaap - ik slaap echt vreselijk slecht op utrogestan, ik slaap op die utrogestan-dagen wel makkelijk in maar ik word dan ook vier uur later (vaak totaal in paniek) wakker, en dat is echt wel heel matig. (ik weet dat utrogestan juist slaapbevorderend zou moeten zijn, maar bij mij heeft het dus een negatieve invloed op het doorslapen.)

Ik heb zelf voorgesteld om het nog maar een maand of twee aan te kijken, en daar was de gynaecoloog het mee eens. Volgende menstruatie even bloed laten prikken om te kijken hoe het ervoor staat met de hormonen. Vorige keer dat we dat gedaan hebben was anderhalf jaar geleden, en toen had ik (die dag althans) nog de hormoonniveaus van een 35-jarige... dus het zal allemaal nog wel even duren. (Die 'vruchtbare-leeftijd'-hormoonniveaus is vast ook ergens wel iets om blij mee te zijn, maar ik heb inmiddels al vijf jaar behoorlijk heftige klachten, en ik wil gewoon weleens verder met m'n leven - niet dat ik denk dat de postmenopauze een feest zal zijn hoor, maar ik hoop dat ik me wel wat beter zal voelen als die heftige schommelingen eenmaal voorbij zijn).

Charlotta schreef: ↑

24-03-2025 13:41

Het nadeel van gel vind ik weer dat je het niet mee kan nemen als je met het vliegtuig reist met alleen handbagage. Of kan het dan wel omdat het een medicijn is? Dat weet ik eigenlijk niet. Jij toevallig wel?

Ja, medicijnen mogen altijd mee, ook boven de 100 ml. Regel wel even een medicijnenpaspoort.

Kweepeer, kijkt je gynaecoloog naar al je hormonen, of alleen naar progesteron en oestrogeen? En heb je ook verschillende verhoudingen geprobeerd qua niveaus hormonen? Ik vind het zo onlogisch klinken om steeds te stoppen, omdat de hele menopauze nog niet geweest is. Hst heeft ook veel positieve effecten en er zijn ook veel voorstanders (artsen) van altijd blijven gebruiken. Ben benieuwd of dat allemaal mee wordt/is genomen in de overwegingen van jouw arts.
(Ook omdat ik zelf nu bij een gynaecoloog loop en moeilijk een vinger krijg achter zijn beweegredenen.)

LichtEnDonker, ze laat oestrogeen en FSH prikken op dag 2-5 van de cyclus, dat is volgens mij wat er standaard geprikt wordt om te kijken hoe ver je bent.

Mijn ervaring met eigenlijk alle artsen is dat ze gewoon het protocol volgen. De huisartsenrichtlijn kan wel anders zijn dan de specialistenrichtlijn (ontdekte ik laatst bij de oogarts - die worden blijkbaar niet op hetzelfde moment en door dezelfde club samengesteld/geupdate). En in Nederland tenderen de richtlijnen natuurlijk altijd naar 'geen medicatie tenzij' - wat mij niet per se een slecht uitgangpunt lijkt.

Mijn gynaecoloog had wel vantevoren gezegd dat als ik meteen na het stoppen weer gierende klachten zou krijgen, ik ook meteen op eigen houtje weer mocht beginnen zonder haar eerst te spreken - misschien stelt dat je gerust?

Ik vind het helemaal niet zo onlogisch om soms te kijken hoe het gaat zonder - zoals ik al eerder zei, ik geloof niet zo in het moment van het stoppen van de menstruatie als een magisch moment, het is echt een proces. Ik heb dus al vijf jaar behoorlijk heftige klachten, maar het zijn wel telkens andere klachten of op z'n minst in een andere combinatie, telkens met een periode van een half jaar tot een jaar.

Die positieve effecten van HRT op lange termijn zijn volgens mij nog helemaal niet zo héél goed onderzocht, en zelfs als ze dat wel zijn, is dat op populatieniveau, en dat vertaalt zich gewoon niet altijd naar het individu. Op populatieniveau bevordert utrogestan de slaap, en bij mij verstoort het juist de slaap. Misschien is er maar 1% voor wie dat geldt, misschien is het 20%, misschien is het wel 45% maar hoe dan ook, ik zit in die groep en ik vind dat echt een nadeel.

Die artsen op internet die ik zie die roepen dat hormoontherapie geweldig is en dat iedereen het altijd zou moeten gebruiken - ik heb daar echt vaak het gevoel bij dat ze iets aan het overschreeuwen zijn. Dat kan - terecht - woede zijn over de schandalige 'ach mevrouwtje dat hoort erbij'-houding die zo lang geprevaleerd heeft. Maar bij sommige vermoed ik ook wel dat ze een eigen angst aan het overschreeuwen zijn, dat het misschien op lange termijn toch niet zo geweldig zal blijken te zijn voor iedereen.

Natuurlijk moeten mensen die er baat bij hebben het gebruiken zolang als ze er baat bij hebben, maar het is natuurlijk óók zo dat elke vorm van ingrijpen ook andere, minder gewenste effecten heeft. Het is altijd een balans zoeken.