Psyche
alle pijlers
Hier mag alles zijn en ook weer verdwijnen - 4
vrijdag 6 december 2024 om 09:04
Een gedeelde plek om verder te kunnen schrijven en ook weer te kunnen wissen. Voel je welkom in dit topic: Hier delen we zielenroerselen die je IRL niet op tafel gooit.
In de eerdere edities werd duidelijk dat de zwaarste thema's respectvol en hulpvaardig besproken kunnen worden. Een oproep aan iedere schrijver om daar aan mee te werken.
Wissen mag altijd en daarom de vraag om niet te quooten zodat elke schrijver zelf kan bepalen wat er wel of niet blijft staan.
In de eerdere edities werd duidelijk dat de zwaarste thema's respectvol en hulpvaardig besproken kunnen worden. Een oproep aan iedere schrijver om daar aan mee te werken.
Wissen mag altijd en daarom de vraag om niet te quooten zodat elke schrijver zelf kan bepalen wat er wel of niet blijft staan.
woensdag 9 april 2025 om 01:06
Ik had gisteren wat last van mijn keel, dus de stemproblemen zijn medisch. Morgen hoe dan ook werken. Ik heb een toets gepland voor een deel van de les en ik heb bij deze groep altijd een vrijwilliger dus het zal wel goed komen.
Headsets, daar zeg je wat. Nee, die hebben wij niet, maar het zou wel een uitkomst zijn.
Morgenmiddag hele tijd overleg maar ik hoef niet de hele tijd te praten gelukkig. En donderdag vallen alle lessen uit maar word ik wel geacht op het werk te zijn. Hopelijk snel weer normaal stem.
Headsets, daar zeg je wat. Nee, die hebben wij niet, maar het zou wel een uitkomst zijn.
Morgenmiddag hele tijd overleg maar ik hoef niet de hele tijd te praten gelukkig. En donderdag vallen alle lessen uit maar word ik wel geacht op het werk te zijn. Hopelijk snel weer normaal stem.
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Je kunt wel meer jezelf worden.
woensdag 9 april 2025 om 01:12
Avo, wat fijn dat je zo even hebt kunnen proeven aan emdr en een potentieel effect ervan. Wat fijn dat het vandaag zo goed heeft uitgepakt.
Olle, wat een
Hoelang gaat zo iemand hiermee door terwijl jullie niet reageren (los van de aangifte dan).
Je vraagt je af wat hij er dan nog uithaalt.
Fijn dat je man je zo goed heeft opgevangen.
Olle, wat een
Hoelang gaat zo iemand hiermee door terwijl jullie niet reageren (los van de aangifte dan).
Je vraagt je af wat hij er dan nog uithaalt.
Fijn dat je man je zo goed heeft opgevangen.
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Je kunt wel meer jezelf worden.
woensdag 9 april 2025 om 07:04
Ow lieve Olle, ik voel zo met je mee.. wat ontzettend heftig weer. Dit zorgt dat je nooit helemaal kan verwerken, want nog niet helemaal veilig.
Tenminste, zo ervaarde ik het. Toen t na 25 jaar dagelijks ineens naar niets ging werd ik pas echt bang, want als ik hem niet zag wist ik ook niet waar hij was. Dat maakte dat ik helemaal thuis kwam te zitten eb bang werd voor alles en iedereen. Stalken gaat onder je huid zitten en maakt zoveel meer schade dan mensen kunnen zien of in kunnen schatten. Het is niet te begrijpen als je het niet hebt meegemaakt, en dat maakt het eenzaam. Ik hoop dat bad en armen van man geholpen hebben. En nee, je deed geen beroep op hem, dat is liefde. Liefde voor elkaar, hij haalt hier ook veel uit, jouw liefde voor hem, dat je je kwetsbaar op durft te stellen, dat hij voor je mag zorgen en je mag beschermen waar hij kan.
En Avo, je hebt geen mazzel. Mazzel zou betekenen dat t minder erg is omdat ze je met rust laten ofzo? Je hebt macht, ze zijn bang voor jou, jij kan hun leven nu kapot maken (theoretisch dan he, t lijkt me doodeng), ik hoop dat je dat soms kan bekijken zo. Het kan je wat kracht geven.
(En als t teveel is haal ik t weer weg). En wow, wat ontzettend fijn dat deze emdr zoveel verschil maakte voor je, dat het je hoop geeft, dat hapto je zo goed begeleid. Ik gun je nog veel meer van dat soort ervaringen. Hoe ben je de nacht doorgekomen?
Ik heb vandeweek weer afscheid van een dierbare moeten nemen, weer een kist weggedragen. Als de uitvaartverzorger je een knuffel geeft als hij je ziet weet je dat je teveel verliezen hebt gehad in korte tijd....
Ondanks dat ze respectabele leeftijd had, kwam deze uitvaart zo hard binnen... miste mijn man zo ontzettend, vanwege de steun die ik anders op dit soort momenten van hem kreeg, maar ook omdat ik hem steeds zocht en steeds weer besefte dat hij er echt niet meer is. Zal die moeilijke momenten, geen enkel moment, meer met hem kunnen delen, hij kan t niet meer lichter maken, relativeren, verzachten. Ik mis hem zo ontzettend dat het me uit het veld slaat. Alle balans is weg en geen idee hoe dit te moeten volhouden.
Tenminste, zo ervaarde ik het. Toen t na 25 jaar dagelijks ineens naar niets ging werd ik pas echt bang, want als ik hem niet zag wist ik ook niet waar hij was. Dat maakte dat ik helemaal thuis kwam te zitten eb bang werd voor alles en iedereen. Stalken gaat onder je huid zitten en maakt zoveel meer schade dan mensen kunnen zien of in kunnen schatten. Het is niet te begrijpen als je het niet hebt meegemaakt, en dat maakt het eenzaam. Ik hoop dat bad en armen van man geholpen hebben. En nee, je deed geen beroep op hem, dat is liefde. Liefde voor elkaar, hij haalt hier ook veel uit, jouw liefde voor hem, dat je je kwetsbaar op durft te stellen, dat hij voor je mag zorgen en je mag beschermen waar hij kan.
En Avo, je hebt geen mazzel. Mazzel zou betekenen dat t minder erg is omdat ze je met rust laten ofzo? Je hebt macht, ze zijn bang voor jou, jij kan hun leven nu kapot maken (theoretisch dan he, t lijkt me doodeng), ik hoop dat je dat soms kan bekijken zo. Het kan je wat kracht geven.
(En als t teveel is haal ik t weer weg). En wow, wat ontzettend fijn dat deze emdr zoveel verschil maakte voor je, dat het je hoop geeft, dat hapto je zo goed begeleid. Ik gun je nog veel meer van dat soort ervaringen. Hoe ben je de nacht doorgekomen?
Ik heb vandeweek weer afscheid van een dierbare moeten nemen, weer een kist weggedragen. Als de uitvaartverzorger je een knuffel geeft als hij je ziet weet je dat je teveel verliezen hebt gehad in korte tijd....
Ondanks dat ze respectabele leeftijd had, kwam deze uitvaart zo hard binnen... miste mijn man zo ontzettend, vanwege de steun die ik anders op dit soort momenten van hem kreeg, maar ook omdat ik hem steeds zocht en steeds weer besefte dat hij er echt niet meer is. Zal die moeilijke momenten, geen enkel moment, meer met hem kunnen delen, hij kan t niet meer lichter maken, relativeren, verzachten. Ik mis hem zo ontzettend dat het me uit het veld slaat. Alle balans is weg en geen idee hoe dit te moeten volhouden.
woensdag 9 april 2025 om 07:28
LovebirdOlle wat een ontzettende ********* (vul zelf je beste verwensingen maar in)! Het nooit weten of je op dat moment wel of niet veilig bent is zo slopend. Ook herkenbaar dat je in de buitenwereld wel functioneert, goed om, maar altijd het gevoel hebt dat het toneel is en blijft.
Avo wat mooi dat emdr dat voor je doet. Helaas niet herkenbaar, hier was het tempo en de manier niet de mijne en bracht het (veel) meer schade dan hulp. Ik ben heel blij te lezen dat jij iemand hebt gevonden die het voorzichtig aanpakt. Ik hoop op practice resultaten voor je!
En niets geen mazzel. De dreiging en onveiligheid zitten ook in je. We dealen allemaal met wat er te dealen is (helaas).
Forever is a hell of a long time
woensdag 9 april 2025 om 08:07
Olle, wat verschrikkelijk allemaal. Wat een enorme impact op jouw leven heeft die manipulatieve rotzak. Wees alsjeblieft wat milder voor jezelf, dit is gekmakend en natuurlijk stort je dan even in.
Avo, ik zou jou nou niet bepaald als bofkont bestempelen. Dat hoef je zelf ook niet te doen lieverd. In dit topic mag je gewoon je plek innemen en gingen we geen leed vergelijken. Tenminste, dat is wat een heel wijs exotisch gewas ooit tegen mij heeft gezegd en ik geloof haar.
Diva, wat naar dat je ziek bent. Beterschap!
Lucy, wat een mooie ontwikkeling is er gaande in jouw leven sinds je gunstige medische uitslag. Fascinerend hoe dat werkt he, hoe lichaam en geest zo verbonden zijn en hoeveel invloed labels en denkbeelden hebben op hoe we ons voelen.
Lovebird, het is ook niet te bevatten allemaal. Het is nog zo vers en rauw, en dan hakt elk verlies er keihard in. Het besef van 'nooit meer' kan je de eerste jaren zo overvallen. Wees maar heel lief voor jezelf. Is het je inmiddels gelukt om lotgenoten te vinden? Ik heb nog even gezocht voor je, maar het internationale forum waar ik destijds terecht kon bestaat helaas niet meer.
Tyche en Maisnon, lieve wijze uilen. Wat zijn jullie bijdragen hier toch altijd fijn.
Avo, ik zou jou nou niet bepaald als bofkont bestempelen. Dat hoef je zelf ook niet te doen lieverd. In dit topic mag je gewoon je plek innemen en gingen we geen leed vergelijken. Tenminste, dat is wat een heel wijs exotisch gewas ooit tegen mij heeft gezegd en ik geloof haar.
Diva, wat naar dat je ziek bent. Beterschap!
Lucy, wat een mooie ontwikkeling is er gaande in jouw leven sinds je gunstige medische uitslag. Fascinerend hoe dat werkt he, hoe lichaam en geest zo verbonden zijn en hoeveel invloed labels en denkbeelden hebben op hoe we ons voelen.
Lovebird, het is ook niet te bevatten allemaal. Het is nog zo vers en rauw, en dan hakt elk verlies er keihard in. Het besef van 'nooit meer' kan je de eerste jaren zo overvallen. Wees maar heel lief voor jezelf. Is het je inmiddels gelukt om lotgenoten te vinden? Ik heb nog even gezocht voor je, maar het internationale forum waar ik destijds terecht kon bestaat helaas niet meer.
Tyche en Maisnon, lieve wijze uilen. Wat zijn jullie bijdragen hier toch altijd fijn.
woensdag 9 april 2025 om 08:12
Hier echt een snertdag gehad. Op mijn werk moeten er mensen weg. Juist de jonge, getalenteerde, energieke, flexibele collega's vliegen eruit en dat heeft zo veel impact op mijn werkvreugde. Heb vannacht nauwelijks geslapen. Ik voel me uitgerangeerd en klem zitten in een uitstervend beroep, zonder enig perspectief op iets anders of beters.
Het voelt echt als rouw, stom genoeg. Ben er zo verschrikkelijk beroerd van.
Het voelt echt als rouw, stom genoeg. Ben er zo verschrikkelijk beroerd van.
woensdag 9 april 2025 om 13:39
Oh Olle wat afschuwelijk zeg dat gestalk.
Je bent niet mislukt of nutteloos of een last voor je man maar juist wat Maisnon en avo zeggen: omdat je belangrijk voor hem bent is hij er graag voor je, omdat zijn leven met jou mooier is. Ik hoop dat je je een beetje kan laten omarmen daardoor en mild kunt zijn naar jezelf. Ik snap zo goed de wil om je eigen potentie waar te maken en een gevoel van falen als dat niet lukt, want je werk brengt je ook zo veel en is deel van wie je bent... maar dan moet er wel genoeg 'jij' overblijven.
Griebus, wat rot! De mensen waar je mee werkt zijn belangrijk, dus natuurlijk is dat een verandering die inslaat. Keihard balen dit. Wat betekent dit voor je eigen werk, qua organisatie en ook of jij zelf wil blijven?
Selune, fijn je te zien. Wat naar dat emdr bij jou destijds zo verkeerd is gegaan. Hoe is het met je?
Lovebird
Dit klinkt zwaar.
Diva, beterschap! Ik ben ook weleens voor de klas gaan staan zonder stem en dat was geen succes.
Duurde gelukkig niet lang, hoop dat jij er ook weer snel bovenop bent.
Ik wilde vandaag iets voor werk afmaken maar zit met hoofdpijn op de bank. Dus heb een discussie met mezelf: doorbijten en aan het werk (met als beloning rust dat de deadline is gehaald) of nu rustig aan en morgen oppakken? Jaja, wereldproblemen hier (en stiekem blij mee want dat betekent misschien dat ik klaar ben met dat stukje trauma?).
Je bent niet mislukt of nutteloos of een last voor je man maar juist wat Maisnon en avo zeggen: omdat je belangrijk voor hem bent is hij er graag voor je, omdat zijn leven met jou mooier is. Ik hoop dat je je een beetje kan laten omarmen daardoor en mild kunt zijn naar jezelf. Ik snap zo goed de wil om je eigen potentie waar te maken en een gevoel van falen als dat niet lukt, want je werk brengt je ook zo veel en is deel van wie je bent... maar dan moet er wel genoeg 'jij' overblijven.
Griebus, wat rot! De mensen waar je mee werkt zijn belangrijk, dus natuurlijk is dat een verandering die inslaat. Keihard balen dit. Wat betekent dit voor je eigen werk, qua organisatie en ook of jij zelf wil blijven?
Selune, fijn je te zien. Wat naar dat emdr bij jou destijds zo verkeerd is gegaan. Hoe is het met je?
Lovebird
Dit klinkt zwaar.
Diva, beterschap! Ik ben ook weleens voor de klas gaan staan zonder stem en dat was geen succes.
Duurde gelukkig niet lang, hoop dat jij er ook weer snel bovenop bent.
Ik wilde vandaag iets voor werk afmaken maar zit met hoofdpijn op de bank. Dus heb een discussie met mezelf: doorbijten en aan het werk (met als beloning rust dat de deadline is gehaald) of nu rustig aan en morgen oppakken? Jaja, wereldproblemen hier (en stiekem blij mee want dat betekent misschien dat ik klaar ben met dat stukje trauma?).
What a nuanced anxiety
woensdag 9 april 2025 om 14:39
O griebus, reorganisaties zijn echt niet leuk, en al helemaal niet als de fijne collega's vertrekken...
Tyche, dit soort wereldproblemen zijn soms ook heel aanwezig
. Wat is het geworden?
Meis heeft vanmorgen weer geweigerd om mee te gaan. Ze is net opgehaald door de psychiatrisch verpleegkundige, dus is nu alsnog aan het kijken op de dagbehandeling. Blij met een doortastende hulpverlener die haar gewoon op komt halen.
En ik heb vanmorgen de intake gehad. Het blijkt dat er nog een onderliggende probleem is met een moeilijke naam, die zorgt dat mijn bloeddruk te veel zakt als ik opsta (waarschijnlijk mijn hele leven al gehad) en die mede debet is waarschijnlijk aan het ontstaan van de pppd. Intake was fijn, er was de tijd en er werd goed geluisterd. Ze zien revalidatie zitten en ben nu aangemeld, wachttijd ongeveer 2 maanden.
Uiteraard weer niet gecontracteerde zorg, dus mijn spaargeld gaat er momenteel knetterhard doorheen.. maar goed. Als ik daarmee beter word heb ik er veel voor over.
Tyche, dit soort wereldproblemen zijn soms ook heel aanwezig
. Wat is het geworden?Meis heeft vanmorgen weer geweigerd om mee te gaan. Ze is net opgehaald door de psychiatrisch verpleegkundige, dus is nu alsnog aan het kijken op de dagbehandeling. Blij met een doortastende hulpverlener die haar gewoon op komt halen.
En ik heb vanmorgen de intake gehad. Het blijkt dat er nog een onderliggende probleem is met een moeilijke naam, die zorgt dat mijn bloeddruk te veel zakt als ik opsta (waarschijnlijk mijn hele leven al gehad) en die mede debet is waarschijnlijk aan het ontstaan van de pppd. Intake was fijn, er was de tijd en er werd goed geluisterd. Ze zien revalidatie zitten en ben nu aangemeld, wachttijd ongeveer 2 maanden.
Uiteraard weer niet gecontracteerde zorg, dus mijn spaargeld gaat er momenteel knetterhard doorheen.. maar goed. Als ik daarmee beter word heb ik er veel voor over.
Ik heb niet gefaald. Ik heb gewoon 10.000 manieren ontdekt die niet werken - T. Edison
woensdag 9 april 2025 om 19:10
Vanmorgen een beetje stem. 3,5 uur geslapen, ik kwam gewoon niet in slaap. Afgewogen: wel-niet-wel-niet werken. Wilde me niet weer ziekmelden en vanmiddag belangrijk overleg waar ik perse bij wilde zijn, dus toch maar gegaan. Vrijwilliger het meeste laten doen, o.a. spreektoetsen. Kan wel voor één keer vond ik (en er hangt niks vanaf verder).
Vanmiddag overleg met het hele team. Toch teveel gepraat natuurlijk. Op het eind alleen nog maar via tekst. Nu komt er ook echt niks meer uit, dus met man ook typen.
Morgen en vrijdag blijf ik thuis. Niet-praten lukt niet op het werk en lesgeven kan ik nu toch niet.
Vanmiddag overleg met het hele team. Toch teveel gepraat natuurlijk. Op het eind alleen nog maar via tekst. Nu komt er ook echt niks meer uit, dus met man ook typen.
Morgen en vrijdag blijf ik thuis. Niet-praten lukt niet op het werk en lesgeven kan ik nu toch niet.
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Je kunt wel meer jezelf worden.
woensdag 9 april 2025 om 22:25
Daar heb jij een punt avo. Een terugkerend thema is toch wel mijn beeld dat ik niet genoeg- (werk, de wereld beter maak, me verzette, anderen bescherm, doe... oftewel niet genoeg ben). En soms kan ik zien dat dat beeld niet klopt zoals laatst bij emdr. Ben me er ook van bewust dat bijna alles wat ik aan Olle schrijf net zo goed voor mezelf geldt... sorry Olle, ik hoop dat je toch iets hebt aan mijn projectie.
En ik heb dus toch een paar uur zitten schrijven en schrappen (en toch nog niet klaar...). Gelukkig hielp de pijnstiller.
Lucy, ik ga nog even stilstaan bij hoe fijn het is dat je na die uitslag en confrontatie dat inzicht over controle had en dat je daardoor echt weer perspectief hebt wat betreft je gezondheid. Werd ook wel eens tijd dat er iets goed ging. Hoe kijk je nu naar de confrontaties met de gt en wat je daarmee wilt in het laatste gesprek met psych?
En top die hulpverlener van meis.
En ik heb dus toch een paar uur zitten schrijven en schrappen (en toch nog niet klaar...). Gelukkig hielp de pijnstiller.
Lucy, ik ga nog even stilstaan bij hoe fijn het is dat je na die uitslag en confrontatie dat inzicht over controle had en dat je daardoor echt weer perspectief hebt wat betreft je gezondheid. Werd ook wel eens tijd dat er iets goed ging. Hoe kijk je nu naar de confrontaties met de gt en wat je daarmee wilt in het laatste gesprek met psych?
En top die hulpverlener van meis.
What a nuanced anxiety
woensdag 9 april 2025 om 22:34
Ik ben er ontzettend veel mee bezig in mijn hoofd Tyche.
Het gaat echt een stuk beter met me dan voor het gesprek met gt. Dat heeft verschillende oorzaken: starten hormoonpleisters, goede uitslag kno, perspectief op revalidatie. Maar het gesprek met gt heeft me absoluut ook een spiegel gegeven, heeft me weer geholpen regie te nemen, heeft me uit het zinkende schip getrokken.
Tegelijkertijd... vind ik eigenlijk nog steeds dat hij een grens is overgegaan. Dat hij geen veilige omgeving heeft geboden. En dat hij onnodig heeft "getrapt". En daar niet meer op terugkomen voelt ook niet helemaal goed. Maar hoe ik dat erop terugkomen moet inkleden, wat helpend is, daar ben ik nog niet helemaal over uit...
In elk geval begin ik er meer vrede mee te hebben dat ik volgende week afscheid neem. En begin ik er zelfs een soort van zin in te krijgen om bij de nieuwe praktijk te beginnen. Nieuwe zienswijzen, nieuwe manieren, nieuwe aanpak. Wie weet wat dat gaat brengen
.
En Tyche, ik denk dat we van tijd tot tijd allemaal hier wel wat projecteren. Allemaal voor een ander weten wat we eigenlijk onszelf moeten vertellen. Sterk dat je dat kan zien bij jezelf!
Het gaat echt een stuk beter met me dan voor het gesprek met gt. Dat heeft verschillende oorzaken: starten hormoonpleisters, goede uitslag kno, perspectief op revalidatie. Maar het gesprek met gt heeft me absoluut ook een spiegel gegeven, heeft me weer geholpen regie te nemen, heeft me uit het zinkende schip getrokken.
Tegelijkertijd... vind ik eigenlijk nog steeds dat hij een grens is overgegaan. Dat hij geen veilige omgeving heeft geboden. En dat hij onnodig heeft "getrapt". En daar niet meer op terugkomen voelt ook niet helemaal goed. Maar hoe ik dat erop terugkomen moet inkleden, wat helpend is, daar ben ik nog niet helemaal over uit...
In elk geval begin ik er meer vrede mee te hebben dat ik volgende week afscheid neem. En begin ik er zelfs een soort van zin in te krijgen om bij de nieuwe praktijk te beginnen. Nieuwe zienswijzen, nieuwe manieren, nieuwe aanpak. Wie weet wat dat gaat brengen
.En Tyche, ik denk dat we van tijd tot tijd allemaal hier wel wat projecteren. Allemaal voor een ander weten wat we eigenlijk onszelf moeten vertellen. Sterk dat je dat kan zien bij jezelf!
Ik heb niet gefaald. Ik heb gewoon 10.000 manieren ontdekt die niet werken - T. Edison
woensdag 9 april 2025 om 22:44
Klinkt mij als best een heldere evaluatie Lucy, dat het tweezijdig is geweest: helpend én over de grens, transformerend én onveilig.
Kan me voorstellen dat het dan ook wel een bevrijding is om weg te gaan. Helpend voor jezelf bedoel je toch? Dan is het denk ik zaak duidelijk te krijgen wat je doel is: wil je duidelijk maken hoe jij het ervaren hebt, wil je ook een bepaald soort reactie, of uitleg over waarom dat zo gedaan is?
Kan me voorstellen dat het dan ook wel een bevrijding is om weg te gaan. Helpend voor jezelf bedoel je toch? Dan is het denk ik zaak duidelijk te krijgen wat je doel is: wil je duidelijk maken hoe jij het ervaren hebt, wil je ook een bepaald soort reactie, of uitleg over waarom dat zo gedaan is?
What a nuanced anxiety
woensdag 9 april 2025 om 23:00
Helpend voor mij en in het gesprek, want ik wil vooral ook met vrede en een goed gevoel afscheid nemen.
Ik geloof dat ik niet eens perse een reactie wil hebben. Ik wil vooral teruggeven dat dit voor mij, ondanks ook helpend, grensoverschrijdend is geweest. En dat ik zie dat ik ook een taak had, maar dat hij zijn rol als peut daarin niet (voldoende) heeft gepakt.
Erkenning zou ontzettend fijn zijn, maar uitspreken dat het voor mij zo voelde zou voor mij al een overwinning zijn.
Ik geloof dat ik niet eens perse een reactie wil hebben. Ik wil vooral teruggeven dat dit voor mij, ondanks ook helpend, grensoverschrijdend is geweest. En dat ik zie dat ik ook een taak had, maar dat hij zijn rol als peut daarin niet (voldoende) heeft gepakt.
Erkenning zou ontzettend fijn zijn, maar uitspreken dat het voor mij zo voelde zou voor mij al een overwinning zijn.
Ik heb niet gefaald. Ik heb gewoon 10.000 manieren ontdekt die niet werken - T. Edison
donderdag 10 april 2025 om 05:43
Lieve avo, je hoeft je therapie niet al helemaal uit te stippelen. De volgorde te weten van je emdr. Een label te plakken op "wel emdr waardig" of "niet emdr waardig". De therapeut helpt je er wel bij. Het komt goed.
En met de therapeut is ook goed te kijken of iets wel of niet emdr-waardig is. Zonder dat je zelf al een label gaat plakken.
En met de therapeut is ook goed te kijken of iets wel of niet emdr-waardig is. Zonder dat je zelf al een label gaat plakken.
Ik heb niet gefaald. Ik heb gewoon 10.000 manieren ontdekt die niet werken - T. Edison
donderdag 10 april 2025 om 06:28
Nou, dat is duidelijk.
Te zwaar nog. Dat materiaal kun je voor ni schrappen.
Heb je de laatste tijd je teen nog gestoten
?
Er zijn vast situaties die minder zwaar zijn. De angst dat ze achter je aan komen, waarvan je hier aangaf dat deze angst niet meer reëel is. Het niet om kunnen gaan met een beoordelingsgesprek.
Het zijn dingen die je stress geven, waar van alles onder zit, waar terug gegrepen kan worden. Maar die niet zo bedreigend zijn dat je er niet over kan praten. Toch?
Te zwaar nog. Dat materiaal kun je voor ni schrappen.
Heb je de laatste tijd je teen nog gestoten
?Er zijn vast situaties die minder zwaar zijn. De angst dat ze achter je aan komen, waarvan je hier aangaf dat deze angst niet meer reëel is. Het niet om kunnen gaan met een beoordelingsgesprek.
Het zijn dingen die je stress geven, waar van alles onder zit, waar terug gegrepen kan worden. Maar die niet zo bedreigend zijn dat je er niet over kan praten. Toch?
Ik heb niet gefaald. Ik heb gewoon 10.000 manieren ontdekt die niet werken - T. Edison
donderdag 10 april 2025 om 07:36
Weet je avo, ik denk dat je het zo moet zien dat je nog vertrouwen aan het krijgen bent in de werking van emdr. Dat je lijf leert dat deze methode veilig is, dat je delen mogen gaan meewerken. En je kan op veel situaties emdr toepassen. Voor jou is het denk ik nu zaak dat je niet meteen naar de echt belangrijker grote stukken wil gaan. Dat is te snel.
Dus kun je twee dingen doen: voortborduren op je volgende gesprek met coach, en met haar dus kijken wat een goed onderwerp is. Of iets redelijk insignificants pakken.
Op mijn gesprek met gt zou ik emdr kunnen krijgen. Het was grensoverschrijdend voor mij. Ik bevroor, heb niet van mij laten horen of een grens aangegeven. Ik stond zelfs op het punt van dissocieren. En ik heb er geen goede herinneringen aan.
En emdr is niet nódig. Want met de tijd heb ik mijn les geleerd over dit gesprek en kan ik het doorvoelen en loslaten. En dat doorvoelen heb ik misschien al wel gedaan. Het is geen trauma. Slechts een stom, vervelend, niet nodig gesprek.
Maar als oefenmateriaal zou het prima dienst kunnen doen.
Snap je?
Dus kun je twee dingen doen: voortborduren op je volgende gesprek met coach, en met haar dus kijken wat een goed onderwerp is. Of iets redelijk insignificants pakken.
Op mijn gesprek met gt zou ik emdr kunnen krijgen. Het was grensoverschrijdend voor mij. Ik bevroor, heb niet van mij laten horen of een grens aangegeven. Ik stond zelfs op het punt van dissocieren. En ik heb er geen goede herinneringen aan.
En emdr is niet nódig. Want met de tijd heb ik mijn les geleerd over dit gesprek en kan ik het doorvoelen en loslaten. En dat doorvoelen heb ik misschien al wel gedaan. Het is geen trauma. Slechts een stom, vervelend, niet nodig gesprek.
Maar als oefenmateriaal zou het prima dienst kunnen doen.
Snap je?
Ik heb niet gefaald. Ik heb gewoon 10.000 manieren ontdekt die niet werken - T. Edison
donderdag 10 april 2025 om 07:38
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
