Relaties
alle pijlers
Relatie-rollercoaster
dinsdag 27 mei 2025 om 19:00
Goedenavond,
Ik wil dit even van me afschrijven, dus het zou fijn zijn als er niet kwetsend gereageerd wordt.
Vorig jaar is de lange relatie met de moeder van onze zoon tot een einde gekomen.
Onze zoon is nu 15 jaar.
Daarna heb ik ook een collega steeds beter leren kennen, wat uitmondde in veel contact en zo ook een hele fijne (prille) liefde werd.
We zijn/waren stapelgek op elkaar.
Ik heb het in het begin al aangegeven dat ik geen kinderwens had, omdat ik midden 40 ben en al een zoon heb van 15. Dus de periode van de luiers ligt ver achter me en diep in mijn hart wil ik dat ook niet meer.
Zij is midden 30. Heeft door wat medische ingrepen nooit gedacht dat ze zwanger zou kunnen worden. Ze slikte de pil.
Nu kreeg ik 2 weken geleden te horen dat ze toch zwanger was geworden van mij. (5-6 weken)
Vanaf dat moment was ik in shock. Ik wilde geen kind meer.
Omdat ze dacht dat het onmogelijk was, had ze ook niet echt een kinderwens, maar nu ze dus zwanger is, is die wens er wel.
We wonen niet samen, ze heeft mijn zoon gezien en dat klikt goed.
Ik hou zielsveel van die dame, wil ook enorm graag met haar verder maar zonder een nieuw (eigen) kind.
Zij gaf dus ook aan, als ik er niet achter stond, ik de keus voor haar al gemaakt had.
In de afgelopen 2 weken hebben we veel gepraat en ook vele fijne momenten samen gehad. Knuffelen, chillen enz. Het voelde als vanouds. We wisten allebei dat het kindje tussen ons in stond, maar het was evengoed enorm fijn samen.
Nu heeft ze afgelopen weekend besloten om het kindje dus weg te laten halen en dat dit dus ook meteen einde relatie betekent.
Wederom een klap. Ik wil zielsgraag met haar verder en afgelopen vrijdag was het nog super fijn samen.
Zij geeft aan dat indien ik geen support geef dit voorbij is.
Ik heb heel veel nagedacht en ik kan mijn gevoelens helaas niet forceren, zou ik dat wel doen, heb ik eventueel naderhand spijt van de keuze.
We hebben nu nog steeds fijn contact en we nemen elkaar ook niets kwalijk. We hadden allebei niet de intentie en nu gebeurt het ineens.
Ik zou dus dolgraag met haar verder willen, maar zij geeft aan dat dit tussen ons in blijft staan en daarom niet gaat werken. Uiteraard gaat dit met veel emoties samen, wat ik ook zeker begrijp.
Ik ga zelf ook kapot aan het gevoel dat ik haar nu iets ontneem waar ze naar uitkijkt Het kindje dan maar laten komen, is voor haar alleen ook geen haalbare kaart geeft ze aan. Aan de andere kant, wilde ik dat mijn gevoel zou zeggen " ga voor dat kindje" , maar helaas is dat niet het geval. En alles door laten gaan en het dus zo voor haar te doen, dat gaat op den duur ook niet werken.
Qua gevoel vliegt alles door me heen en wil ik maar 1 ding en dat is met haar gelukkig zijn.
Ik wil heel graag er voor haar zijn, mocht ze naar de kliniek of dokter gaan.
Ik weet momenteel niet wat ik moet doen, wel contact / geen contact.
Ik had ook een hele leuke band met haar ouders, wil hun eigenlijk ook contacteren en ook verontschuldigen voor het feit dat hun dochter dit nu moet meemaken...
Vandaag was ze dus ook (begrijpelijk) heel emotioneel en sindsdien is er ook geen contact meer. Ik probeer haar overal te steunen waar ik kan, maar ik weet niet of dit nu het juiste moment is om dit aan te bieden aan haar.
Zoals ik al aangaf, heeft zij nu de stekker er uit getrokken, maar we weten allebei dat we echt nog van elkaar houden.
Hoe zouden jullie met deze situatie omgaan?
Ik wil dit even van me afschrijven, dus het zou fijn zijn als er niet kwetsend gereageerd wordt.
Vorig jaar is de lange relatie met de moeder van onze zoon tot een einde gekomen.
Onze zoon is nu 15 jaar.
Daarna heb ik ook een collega steeds beter leren kennen, wat uitmondde in veel contact en zo ook een hele fijne (prille) liefde werd.
We zijn/waren stapelgek op elkaar.
Ik heb het in het begin al aangegeven dat ik geen kinderwens had, omdat ik midden 40 ben en al een zoon heb van 15. Dus de periode van de luiers ligt ver achter me en diep in mijn hart wil ik dat ook niet meer.
Zij is midden 30. Heeft door wat medische ingrepen nooit gedacht dat ze zwanger zou kunnen worden. Ze slikte de pil.
Nu kreeg ik 2 weken geleden te horen dat ze toch zwanger was geworden van mij. (5-6 weken)
Vanaf dat moment was ik in shock. Ik wilde geen kind meer.
Omdat ze dacht dat het onmogelijk was, had ze ook niet echt een kinderwens, maar nu ze dus zwanger is, is die wens er wel.
We wonen niet samen, ze heeft mijn zoon gezien en dat klikt goed.
Ik hou zielsveel van die dame, wil ook enorm graag met haar verder maar zonder een nieuw (eigen) kind.
Zij gaf dus ook aan, als ik er niet achter stond, ik de keus voor haar al gemaakt had.
In de afgelopen 2 weken hebben we veel gepraat en ook vele fijne momenten samen gehad. Knuffelen, chillen enz. Het voelde als vanouds. We wisten allebei dat het kindje tussen ons in stond, maar het was evengoed enorm fijn samen.
Nu heeft ze afgelopen weekend besloten om het kindje dus weg te laten halen en dat dit dus ook meteen einde relatie betekent.
Wederom een klap. Ik wil zielsgraag met haar verder en afgelopen vrijdag was het nog super fijn samen.
Zij geeft aan dat indien ik geen support geef dit voorbij is.
Ik heb heel veel nagedacht en ik kan mijn gevoelens helaas niet forceren, zou ik dat wel doen, heb ik eventueel naderhand spijt van de keuze.
We hebben nu nog steeds fijn contact en we nemen elkaar ook niets kwalijk. We hadden allebei niet de intentie en nu gebeurt het ineens.
Ik zou dus dolgraag met haar verder willen, maar zij geeft aan dat dit tussen ons in blijft staan en daarom niet gaat werken. Uiteraard gaat dit met veel emoties samen, wat ik ook zeker begrijp.
Ik ga zelf ook kapot aan het gevoel dat ik haar nu iets ontneem waar ze naar uitkijkt Het kindje dan maar laten komen, is voor haar alleen ook geen haalbare kaart geeft ze aan. Aan de andere kant, wilde ik dat mijn gevoel zou zeggen " ga voor dat kindje" , maar helaas is dat niet het geval. En alles door laten gaan en het dus zo voor haar te doen, dat gaat op den duur ook niet werken.
Qua gevoel vliegt alles door me heen en wil ik maar 1 ding en dat is met haar gelukkig zijn.
Ik wil heel graag er voor haar zijn, mocht ze naar de kliniek of dokter gaan.
Ik weet momenteel niet wat ik moet doen, wel contact / geen contact.
Ik had ook een hele leuke band met haar ouders, wil hun eigenlijk ook contacteren en ook verontschuldigen voor het feit dat hun dochter dit nu moet meemaken...
Vandaag was ze dus ook (begrijpelijk) heel emotioneel en sindsdien is er ook geen contact meer. Ik probeer haar overal te steunen waar ik kan, maar ik weet niet of dit nu het juiste moment is om dit aan te bieden aan haar.
Zoals ik al aangaf, heeft zij nu de stekker er uit getrokken, maar we weten allebei dat we echt nog van elkaar houden.
Hoe zouden jullie met deze situatie omgaan?
dinsdag 27 mei 2025 om 19:07
Wanneer je mijn vriend zou zijn, dan zou ik je ook de deur wijzen en zou ik je ook echt niet meer willen zien.
Ga eerst je relatie met je ex (moeder kind) goed verwerken en een leven opbouwen zonder haar.
En wil je echt geen kinderen meer, zorg er dan voor dat je ze ook niet meer kan krijgen. Knoop er in, en tot die tijd een condoom gebruiken.
Ga eerst je relatie met je ex (moeder kind) goed verwerken en een leven opbouwen zonder haar.
En wil je echt geen kinderen meer, zorg er dan voor dat je ze ook niet meer kan krijgen. Knoop er in, en tot die tijd een condoom gebruiken.
dinsdag 27 mei 2025 om 19:11
dinsdag 27 mei 2025 om 19:20
dinsdag 27 mei 2025 om 19:27
dinsdag 27 mei 2025 om 19:31
dinsdag 27 mei 2025 om 19:36
Dit inderdaad. Zij gebruikte de pil lees ik, maar die is niet 100% betrouwbaar.WaterGirl schreef: ↑27-05-2025 19:07Wanneer je mijn vriend zou zijn, dan zou ik je ook de deur wijzen en zou ik je ook echt niet meer willen zien.
Ga eerst je relatie met je ex (moeder kind) goed verwerken en een leven opbouwen zonder haar.
En wil je echt geen kinderen meer, zorg er dan voor dat je ze ook niet meer kan krijgen. Knoop er in, en tot die tijd een condoom gebruiken.
Daarnaast, ja heel lullig, maar wat hierboven ook gezegd is. Knoop erin.
Voor mannen is het een kleine ingreep, maar blijkbaar heel moeilijk om te doen want het ego?!
Ik lees dat de liefde nog vrij pril is/was, dit zegt natuurlijk niks, maar maak voor jezelf ook een afweging. Wil je met haar verder ja of nee en zie je een toekomst samen. Ja is dan ook met kind.
Al ben ik zelf van mening, als je volwassen genoeg bent voor seks met mogelijke gevolgen, dan ben je ook verantwoordelijk voor die gevolgen.
teddydeniffler wijzigde dit bericht op 27-05-2025 19:38
Reden: typfout
Reden: typfout
8.86% gewijzigd
dinsdag 27 mei 2025 om 19:37
Ten eerste eens met voorgaande, direct een afspraak maken voor een sterilisatie.
En een kind is natuurlijk geen plant die je hebt of koopt. Daar moet je samen achter staan, hoewel ik wel vind dat je vriendin uiteindelijk degene is die de keuze mag/moet maken, jouw gevoel er natuurlijk ook mag zijn. En wanneer ze alsnog besluit dit kindje wel te houden, dan zul je je verantwoordelijkheid moeten nemen en een aanwezige vader moeten zijn.
Als ze besluit dit kindje niet te houden, dan snap ik wel dat ze zegt dan is het over tussen ons want ik wil toch graag wel een kindje.
De beslissing tot een abortus is er 1 die alleen zij kan maken, jij kan je wensen uitspreken maar haar nergens toe dwingen.
Sterkte hoe dan ook want dit zijn de moeilijke beslissingen in het leven.
En een kind is natuurlijk geen plant die je hebt of koopt. Daar moet je samen achter staan, hoewel ik wel vind dat je vriendin uiteindelijk degene is die de keuze mag/moet maken, jouw gevoel er natuurlijk ook mag zijn. En wanneer ze alsnog besluit dit kindje wel te houden, dan zul je je verantwoordelijkheid moeten nemen en een aanwezige vader moeten zijn.
Als ze besluit dit kindje niet te houden, dan snap ik wel dat ze zegt dan is het over tussen ons want ik wil toch graag wel een kindje.
De beslissing tot een abortus is er 1 die alleen zij kan maken, jij kan je wensen uitspreken maar haar nergens toe dwingen.
Sterkte hoe dan ook want dit zijn de moeilijke beslissingen in het leven.
Sur mes cahiers d’écolier
Sur mon pupitre et les arbres
Sur le sable sur la neige
J’écris ton nom
Liberté
Paul Eluard
Sur mon pupitre et les arbres
Sur le sable sur la neige
J’écris ton nom
Liberté
Paul Eluard
dinsdag 27 mei 2025 om 19:40
Wat een rare opmerkingen. Wanneer er bij mij verklaard zou zijn dat ik geen kinderen kan krijgen zou ik, net zoals ik nu een spiraal heb, in een langdurige relatie geen condooms gebruiken. Dit is nu tegen alle verwachting in gebeurd en dat is heel naar in deze situatie, maar vind de boosheid naar hem onterecht. Beiden hebben een minimaal risico genomen en moeten nu dealen met de gevolgen daarvan. Erg nutteloos om aan te gaan vallen op geen condoom gebruiken.
Anyway, nare situatie dus, maar het lijkt niet alsof er een andere uitkomst is. Gun haar haar rust, ga zeker niet haar ouders contacteren en heb liefdesverdriet en blijf een goede vader voor je zoon.
Anyway, nare situatie dus, maar het lijkt niet alsof er een andere uitkomst is. Gun haar haar rust, ga zeker niet haar ouders contacteren en heb liefdesverdriet en blijf een goede vader voor je zoon.
dinsdag 27 mei 2025 om 19:45
Afstand houden. Jullie zijn allebei trouw aan jezelf gebleven. Jij wilt echt geen kind meer, zij wil niet samen zijn met iemand die haar kind niet wil.
Je kunt er niet voor haar zijn nu. Dat schuldgevoel moet je echt zelf oplossen. En laat haar lekker uithuilen bij haar ouders, zonder jouw schuldbekentenis ertussen. Je bent logischerwijs nu erg emotioneel en zij waarschijnlijk ook, maar dit is rationeel de juiste beslissing.
En natuurlijk is het erg pijnlijk en verdrietig om afscheid te nemen van een veelbelovende liefde, maar ik denk dat je na minder dan een jaar niet kunt spreken van meer dan dat: veelbelovend. Misschien had ze om andere redenen en op een ander moment een aangewakkerde kinderwens gehad. Dan waren jullie er ook niet uitgekomen. Of bleken jullie om andere redenen toch niet te matchen.
Nu is het vroegtijdig en plotseling geklapt. Geef jezelf en haar tijd om daaraan te wennen. Elkaar opzoeken en samen huilen voelt misschien even goed, maar maakt het drama alleen maar groter.
Je kunt er niet voor haar zijn nu. Dat schuldgevoel moet je echt zelf oplossen. En laat haar lekker uithuilen bij haar ouders, zonder jouw schuldbekentenis ertussen. Je bent logischerwijs nu erg emotioneel en zij waarschijnlijk ook, maar dit is rationeel de juiste beslissing.
En natuurlijk is het erg pijnlijk en verdrietig om afscheid te nemen van een veelbelovende liefde, maar ik denk dat je na minder dan een jaar niet kunt spreken van meer dan dat: veelbelovend. Misschien had ze om andere redenen en op een ander moment een aangewakkerde kinderwens gehad. Dan waren jullie er ook niet uitgekomen. Of bleken jullie om andere redenen toch niet te matchen.
Nu is het vroegtijdig en plotseling geklapt. Geef jezelf en haar tijd om daaraan te wennen. Elkaar opzoeken en samen huilen voelt misschien even goed, maar maakt het drama alleen maar groter.
dinsdag 27 mei 2025 om 19:47
Dat is dus alleen de anticonceptie bij de vrouw leggen (zoals veel mannen doen). Ik lees, ze had nooit gedacht zwanger te worden, niet dat het echt 100% bewezen is dat ze onvruchtbaar is. De slikte de pil dus ging er toch nog wel vanuit ergens.MirHT schreef: ↑27-05-2025 19:40Wat een rare opmerkingen. Wanneer er bij mij verklaard zou zijn dat ik geen kinderen kan krijgen zou ik, net zoals ik nu een spiraal heb, in een langdurige relatie geen condooms gebruiken. Dit is nu tegen alle verwachting in gebeurd en dat is heel naar in deze situatie, maar vind de boosheid naar hem onterecht. Beiden hebben een minimaal risico genomen en moeten nu dealen met de gevolgen daarvan. Erg nutteloos om aan te gaan vallen op geen condoom gebruiken.
Anyway, nare situatie dus, maar het lijkt niet alsof er een andere uitkomst is. Gun haar haar rust, ga zeker niet haar ouders contacteren en heb liefdesverdriet en blijf een goede vader voor je zoon.
Ik snap gewoon niet dat mannen als ze geen kinderen meer willen niet gewoon de ingreep laten doen. Dan heb je het zelf in de hand. Kans is er dan nog, maar wel veel minder.
teddydeniffler wijzigde dit bericht op 27-05-2025 19:51
5.78% gewijzigd
dinsdag 27 mei 2025 om 19:50
dinsdag 27 mei 2025 om 19:52
Wat ik niet zo goed begrijp van haar: waarom het uitmaken én een abortus? Waarom niet alleen het uitmaken, als de kinderwens nu toch is aangewakkerd? En het verder alleen doen.
Ze is half 30, heeft altijd gedacht dat ze geen kinderen kon krijgen. En nu zou ze het aborteren omdat de situatie niet ideaal is. Maar de kans op een nieuwe zwangerschap is nihil, met haar geschiedenis en het single zijn.
Het klopt niet helemaal lijkt het. Weet je zeker dat het niet een manier is om jou toch in het gezin te dwingen?
Ze is half 30, heeft altijd gedacht dat ze geen kinderen kon krijgen. En nu zou ze het aborteren omdat de situatie niet ideaal is. Maar de kans op een nieuwe zwangerschap is nihil, met haar geschiedenis en het single zijn.
Het klopt niet helemaal lijkt het. Weet je zeker dat het niet een manier is om jou toch in het gezin te dwingen?
dinsdag 27 mei 2025 om 20:00
Misschien wil ze hem dus niet als vader van haar kind uiteindelijk gezien hij het niet wil, en dat kan ik me heel goed voorstellen, hoe graat ze misschien toch eigenlijk wel een kind wil. Je blijft ook al ben je niet meer samen toch in contact om wille van het kind en ook niet zo leuk voor kind om te weten later dat hij/zij niet gewenst was door vaderTavistock schreef: ↑27-05-2025 19:52Wat ik niet zo goed begrijp van haar: waarom het uitmaken én een abortus? Waarom niet alleen het uitmaken, als de kinderwens nu toch is aangewakkerd? En het verder alleen doen.
Ze is half 30, heeft altijd gedacht dat ze geen kinderen kon krijgen. En nu zou ze het aborteren omdat de situatie niet ideaal is. Maar de kans op een nieuwe zwangerschap is nihil, met haar geschiedenis en het single zijn.
Het klopt niet helemaal lijkt het. Weet je zeker dat het niet een manier is om jou toch in het gezin te dwingen?
dinsdag 27 mei 2025 om 20:01
Precies. Niets raars aan.Teddydeniffler schreef: ↑27-05-2025 19:47Dat is dus alleen de anticonceptie bij de vrouw leggen (zoals veel mannen doen). Ik lees, ze had nooit gedacht zwanger te worden, niet dat het echt 100% bewezen is dat ze onvruchtbaar is. De slikte de pil dus ging er toch nog wel vanuit ergens.
Ik snap gewoon niet dat mannen als ze geen kinderen meer willen niet gewoon de ingreep laten doen. Dan heb je het zelf in de hand. Kans is er dan nog, maar wel veel minder.
Neem eens eigen verantwoording.
dinsdag 27 mei 2025 om 20:03
Tavistock schreef: ↑27-05-2025 19:52Wat ik niet zo goed begrijp van haar: waarom het uitmaken én een abortus? Waarom niet alleen het uitmaken, als de kinderwens nu toch is aangewakkerd? En het verder alleen doen.
Ze is half 30, heeft altijd gedacht dat ze geen kinderen kon krijgen. En nu zou ze het aborteren omdat de situatie niet ideaal is. Maar de kans op een nieuwe zwangerschap is nihil, met haar geschiedenis en het single zijn.
Het klopt niet helemaal lijkt het. Weet je zeker dat het niet een manier is om jou toch in het gezin te dwingen?
Ik wel, ze wil misschien wel kinderen nu ze weet dat toch kan gebeuren maar alleen met iemand die ze ook wil.
Dat is hij niet.
Ook vindt ze hem niet meer geschikt als haar partner na dit, ook helemaal niet vreemd.
dinsdag 27 mei 2025 om 20:06
Een kind krijgen van iemand die dat niet wilde en daar dan je hele leven aan vastzitten, no thank you. Maar zonder kind bij elkaar blijven is natuurlijk ook geen optie, want dat blijft altijd een zwaar hoofdpijndossier, dus dan liever uitmaken. Als hij niet wilt, dan wil zij een schone lei. Geen rocket science lijkt me.Tavistock schreef: ↑27-05-2025 19:52Wat ik niet zo goed begrijp van haar: waarom het uitmaken én een abortus? Waarom niet alleen het uitmaken, als de kinderwens nu toch is aangewakkerd? En het verder alleen doen.
Ze is half 30, heeft altijd gedacht dat ze geen kinderen kon krijgen. En nu zou ze het aborteren omdat de situatie niet ideaal is. Maar de kans op een nieuwe zwangerschap is nihil, met haar geschiedenis en het single zijn.
Het klopt niet helemaal lijkt het. Weet je zeker dat het niet een manier is om jou toch in het gezin te dwingen?
dinsdag 27 mei 2025 om 20:11
Want dit is de zoveelste gemene manipulerende heks die een ongeboren kind inzet in de strijd om, ja om wat eigenlijk?Attraverso schreef: ↑27-05-2025 19:12Als je geen kinderen meer wil moet je niet op de ander rekenen/vertrouwen maar op jezelf.
Dit gezegd zijnde. Zij rekent er op dat jij gaat toegeven en jullie samen dat kind krijgen en zet je onder druk. Chantage dus.
Leuke vrouw.
To heeft blijkbaar geen moeite gedaan om te voorkomen dat er een kind gemaakt werd. En zij moetnu kiezen tussen abortus of een door de vader ongewenst kind in haar eentje opvoeden.
Wie is hier nou wie onder druk aan het zetten met een ik wil jou wel maar ons kind in jouw buik niet dus doei.
dinsdag 27 mei 2025 om 20:11
Nou dit inderdaad.MirHT schreef: ↑27-05-2025 19:40Wat een rare opmerkingen. Wanneer er bij mij verklaard zou zijn dat ik geen kinderen kan krijgen zou ik, net zoals ik nu een spiraal heb, in een langdurige relatie geen condooms gebruiken. Dit is nu tegen alle verwachting in gebeurd en dat is heel naar in deze situatie, maar vind de boosheid naar hem onterecht. Beiden hebben een minimaal risico genomen en moeten nu dealen met de gevolgen daarvan. Erg nutteloos om aan te gaan vallen op geen condoom gebruiken.
Anyway, nare situatie dus, maar het lijkt niet alsof er een andere uitkomst is. Gun haar haar rust, ga zeker niet haar ouders contacteren en heb liefdesverdriet en blijf een goede vader voor je zoon.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
