Hier mag alles zijn en weer verdwijnen - 5

10-05-2025 21:03 583 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Een gedeelde plek om verder te kunnen schrijven en ook weer te kunnen wissen. Voel je welkom in dit topic: Hier delen we zielenroerselen die je IRL niet op tafel gooit.
In de eerdere edities werd duidelijk dat de zwaarste thema's respectvol en empathisch besproken kunnen worden. Een oproep aan iedere schrijver om daar aan mee te werken.

Wissen mag altijd en daarom geldt hier de regel: 'NIET QUOOTEN' zodat elke schrijver zelf kan bepalen wat er wel of niet blijft staan.
Alle reacties Link kopieren Quote
In mijn verwijzing is ook niets gezegd over behandeling. Ik denk dat ze dat ook aan de beoordeling van de instelling laat.

Waarom denk je, na de halve dsm, dat je er niet hoort?

Het komt wel goed avo. Het is alleen retespannend en je weet niet wat he kan of moet verwachten. Maar ik ben er van overtuigd dat het goed komt.

Wat had je vandaag? En hoorde je er niet, of had je een slechte dag?

Ikheb gisteren behandeling gehad van lichaamsgericht therapeut. En ik ben er zoveel beter uit gekomen dan ik er in ging. Het was een zware week, maar ik ben gisteren weer een beetje in mijn lijf geland. En dat is fijn.
Ik heb niet gefaald. Ik heb gewoon 10.000 manieren ontdekt die niet werken - T. Edison
Alle reacties Link kopieren Quote
Niet mijn dag.
Ik was tussen allemaal vrienden. Het was gezellig.
Maar ik schaamde me vooral. En brulde des te harder om leuk te zijn.

Je moet voor de klinische 8 daagse wel een Heule goede reden hebben.
Er staat dat je verwijzer klinische reden moet geven om daarvoor in aanmerking te komen.
Ik zie het niet zo gebeuren.


Wat fijn dat je beter uit de therapie gekomen bent. Wil je er iets meer over vertellen?
Alle reacties Link kopieren Quote
En Diva, ik heb geprobeerd op je te reageren maar ben zo bang de verkeerde snaar te raken ofpretentieus over te komen. Terwijl het bij mij ook nog hard werken is en ik er nog lang niet ben.

Maar ik webs je dat je gaat ervaren dat je niet meer vast zit aan de mensen die je pijn hebben gedaan. Dat je volwassen bent en zij geen zeggenschap meer over je hebben. En dat je keuzes durft te maken uit kracht en niet uit angst.
Ik heb niet gefaald. Ik heb gewoon 10.000 manieren ontdekt die niet werken - T. Edison
Alle reacties Link kopieren Quote
Dat is een mooie wens Lucy.
Ik hoop ook dat je de moed vindt om zelf veranderingen in gang te zetten Diva.
Alle reacties Link kopieren Quote
De halve dsm is niet genoeg? Of is het je angst en bescherm je jezelf ervoor?

In therapie hebben we het gehad over mijn angst dat dit nooit over gaat. Dat ik nooit beter zal worden. Dat ik elke keer weer een stap terug doe. Therapeut gaf aan dat de bruiloft vorige week zwaar was. Ik zo te horen in dissociatie ben gegaan. En dat sommige dingen altijd pijn blijven doen, maar dat je leert om er anders mee om te gaan. En toen heeft hijme laten ervaren hoe het is om weer terug in mijn lijf te komen. En dat maakt verschil. Wat uit mijn hoofd, en in mijn lijf. Ik ervaar rust. Heb even iets meer overzicht.

Het voelt even iets minder als drijfzand.
Ik heb niet gefaald. Ik heb gewoon 10.000 manieren ontdekt die niet werken - T. Edison
Alle reacties Link kopieren Quote
Wauw!!!
Dat klinkt fijn!!! Hoe deed ie dat?

Die dsm is leuk, maar geeft geen reden waarom ik nou juist daar, en nou juist klinisch zou moeten worden behandeld.
En ja, wsl is het ergens bescherming, denken dat ik er niet voor in aanmerking kom, dat dat alleen voor ernstige gevallen is, voor echt trauma.
En dan kijk ik naar de verwijsbrief, en dan klinkt het wel als trauma. Maar dat zou natuurlijk ook prima poliklinisch kunnen, of ambulant.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wanneer hoor je meer? Ik denk namelijk dat je wel degelijk genoeg trauma hebt. Maar ja. Ik ben geen beoordelaar.

Ik weet het niet zo goed, hoe hij dat deed. Hij heeft magische handen en weet altijd de juiste aanwijzingen te geven ofzo...

Ik heb net vragenlijsten zitten invullen voor de psych. En bij heel veel vragen dacht ik: daar wil ik een uitleg bij geven. Of hangt er vanaf wie. Of: soms wel, soms niet.

Moeilijk, zulke platte antwoorden...
Ik heb niet gefaald. Ik heb gewoon 10.000 manieren ontdekt die niet werken - T. Edison
Alle reacties Link kopieren Quote
Heel moeilijk.
Meer dan je best kan je niet doen Lucy.

Magische handen... 😳Omg

Genoeg trauma zegt niets over klinisch lijkt mij. Daar moet een goede reden voor zijn vrees ik?
Ik weet het ook niet.
Ach, anders kom ik er mooi overuit, want poliklinisch durf ik niet, zo goed als ik snachts met gevoel omga.
En ambulant is onzin om daar te doen, dat kan beter dichterbij dan.
Alle reacties Link kopieren Quote
O, dat klinkt heel fout zeker? Magische handen? Dat is het niet in de praktijk :P .

Ik snap dat je er zenuwachtig over bent, wat de uitslag ook gaat zijn...

Wanneer is het event trouwens? Aankomende week?
Ik heb niet gefaald. Ik heb gewoon 10.000 manieren ontdekt die niet werken - T. Edison
Alle reacties Link kopieren Quote
Avo, ik denk dat je daar een van de belangrijke redenen hebt om het klinisch te doen. De nazorg, het hebben van professionals die er ook in de avond en nacht zijn. Juist door hoe diep je soms zinkt na een behandeling.
Alleen... Dan moet je dat wel durven aangeven bij je intake. Daar eerlijk over zijn is denk ik belangrijk zodat zij goed kunnen beoordelen of wat zij bieden past bij jou ( los van hoeveel diagnoses of hoeveel trauma).
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik wilde precies hetzelfde typen als Maisnon. Dat dat de goede reden voor klinisch is, en dat je dat dus wel eerlijk moet aangeven.
Alle reacties Link kopieren Quote
Advo Ik ben met maison eens durf je dit te vertellen of al op mail te zetten zodat je het kan mailen zodra je weet dat je opgeroepen gaat worden voor intake ( kan ook via coach als zij je hier mee wilt helpen)

En nu even zakelijk bekeken de kliniek snapt ook dat coach en hapto je niet voor een dwarse scheet doorsturen vooral dat je niet verzekerde zorg afneemt ( of te wel hun broodwinning) dat de klachten echt wel echt zijn.

Gister een stukje op NL 2 gezien en vandaag ook in de AD in de kop tekst.
Mijn hooft zegt dat het niet erg genoeg is maar mijn lichaam wel. Ik denk echt dat heel veel vrouwen die misbruik hebben ervaren dit in hun hooft hebben.

Ik heb echt geluk gehad met mijn oma dat zij zo opzetten boos werd en het ook openlijk zij dat hij fout was.
Alle reacties Link kopieren Quote
Maisnon, het klopt dat het eerst een houding was, die later helaas geïnternaliseerd is. Die houding bleef trouwens óók en die zit me nu ook nog in de weg: "net doen alsof het me niet uitmaakt" waardoor (gaan) voelen nog veel enger is, want alle uitingen daarvan zijn in strijd met die zin. Dus ik ben nu al superbang om naar het kennismakingsgesprek met de hapto te gaan. Misschien moet ik dit maar gewoon zeggen, dat ik heel moeilijk tot gevoel uiten kom om deze reden.

Drukke dag gisteren met wel allemaal leuke dingen. Vandaag naar familie met hotelovernachting vanwege de afstand. Gelukkig ben ik dinsdag ook vrij, want ik heb wel een dag nodig om weer bij te komen.
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Alle reacties Link kopieren Quote
Dank voor jullie visie.
Ik had op een of andere manier in mijn hoofd dat er in de verwijsbrief iets moest staan waarom klinisch nodig was.

Maar dat komt dus pas bij de intake. Pfft.
Daar kan ik denk ik wel wat zeggen over hoe lastig ik het vind na sessies die veel oproepen, en sowieso hoe lastig ik het vind om met gevoel om te gaan.


Diva, ik denk dat we het allemaal doodeng vinden, een eerste afspraak met een potentiële behandelaar.
Wat ik zei, ik heb ook echt heel lang gewacht voor ik een afspraak bij hapto durfde te boeken. En het is dat die afspraak meteen twee dagen later was, anders was de kans groot dat ik afgebeld had. Nu kon ik er niet lang over stressen.
Je merkt dat ik nu ook al stress over een mogelijke intake.

Gedachten die mij helpen is dat ik die mensen niet ken, en als het niets is nooit meer hoef te zien.
Dat ze vast veel rare, bange, mensen in hun werk zien, dus wel wat gewend zijn. Dat dit voor mij een heel groot iets is, maar voor hen maar een stukje van hun werkdag, totaal onbelangrijk en oninteressant, dus ze er vast ook niet zo veel van vinden.
Daarnaast probeer ik oprecht nieuwsgierig te zijn. Hoe zou het er zijn, hoe zou zij zijn, wat houdt een behandeling bij haar in, hoe voel ik me daar?

Veel nieuwe dingen of veranderingen liggen buiten je comfortzone. En zijn dus spannend, eng, doodeng in opeenvolgende mate. Oncomfortabel bij uitstek.
Buiten die comfortzone ligt wel je zone van naaste ontwikkeling en groei.
Groeien en nieuwe dingen leren of doen gaan dus vaak gepaard met oncomfortabel zijn, spanning of angst.
Als het je lukt om je daar niet door te laten leiden, maar je doel in het oog te houden, dan komt daarna ook vaak de euforie en trots van een stapje verder gekomen zijn.

Die twee fijne gevoelens komen vaak pas na spanning en oncomfortabel.
En zijn wel gevoelens die ook heel veel doen voor je zelfvertrouwen en eigenwaarde.
Als je ze vaker ervaart, doet dat veel met je zelfvertrouwen.
Als je ze nooit ervaart omdat je altijd in de comfortzone blijft staakt niet alleen je ontwikkeling, maar doet dat ook veel met je eigenwaarde.
Alle reacties Link kopieren Quote
Mooie post Avo. Zo ervaar ik het ook.

En gelukkig heb ik hier nooit verteld hoe moeilijk ik het vond bij mijn vertrouwde psych weg te moeten en hoe stom ik het vond om naar de ggz te gaan. Dus ik herken die angst helemaaaaal niet :A: :P

Nieuwe therapeuten zijn gewoon eng. Maar na 2 of 3 keer worden ze wat vertrouwder en na een keer of 5 begint het langzaam te wennen. Ofzo.

Kennen jullie dat punt? Dat je het gevoel hebt dat er iets verandert in je lijf of je houding, maar dat tegelijkertijd alles intern ertegen vecht omdat je dan oud gedrag los moet laten en dat is eigenlijk veel te eng?

Zo voelt het nu bij mij. Soort interne strijd waar ik doodmoe van word.

Komt vast goed.
Ik heb niet gefaald. Ik heb gewoon 10.000 manieren ontdekt die niet werken - T. Edison
Alle reacties Link kopieren Quote
Nee, nooit last van Luus. 😁

Vermoeiend is dat. Betekent dat er verandering in gang gezet is.
En het hoeft niet in een keer Allemaal foutloos he? Je mag oefenen ermee.
Proberen, terug naar oude gedrag, nog een keer proberen.
Allang mooi dat er verandering bezig is, en dat je dat kan merken.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hoe is het vandaag met jou?
lucy wijzigde dit bericht op 09-06-2025 00:18
86.26% gewijzigd
Ik heb niet gefaald. Ik heb gewoon 10.000 manieren ontdekt die niet werken - T. Edison
Alle reacties Link kopieren Quote
Kamerolifantje meldt zich. Djeez oh Djeez. Ben thuis na vaderdag bij schoonvader. Daar liep klojo in regenpak heen en weer door de straat. De hele middag. In mijn paniek zei ik niets. Man en vader waren bezig met de nieuwe tv, pc, telefoon, verlichting onder de keukenkastjes, rekeningen... ik verwachtte elk moment dood neer te vallen. Paniek en stil zijn.
Man was geïrriteerd om mijn gedrag en vroeg om even met hem naar de tuin te gaan. Dat durfde ik niet. Wel meegelopen door de gang maar zijn jongenskamer in gegaan en gezegd dat x door de straat liep. Man is meteen weer naar het raam gegaan en zag hem dralend aan de overkant.Man wilde er op af stappen, dat wilde ik niet. Schoonvader moeten inlichten over contactverbod (schaamschaam). Politie gebeld. Die er vrij snel waren met een busje dat klojo natuurlijk aan zag komen en hij was weg. Ondervraging, aangifte. Ik voelde bij de twee agenten alleen maar ongeloof en het idee dat ik paranoia ben. Gelukkig heeft man hem gezien, herkend en gezien hoe hij stond te dralen. Zo niet zou ik na die ondervraging denken dat ik een gestoorde gek ben.
Thuis nu. En en bang. Klojo liep daar de hele middag. Omdat hij weet dat ik er op vaderdag zou zijn want zo ben ik en ik had niet bedacht dat hij zo diep doordenkt: Hij woont 200 km verder. Is het echt zo dat 'weg' van hem betekent: nooit meer de kern van mezelf kunnen zijn?
Mijn verstand weet dat dit zijn laatste stuiptrekkingen zijn. Dat hij alles wat hij nog in kan zetten nu uit de kast trekt omdat hij heel goed weet dat ik bijna 'weg' ben.
Zo klein weer. Zo fragiel. Zo fout, stout en niet ter zake doende. Zo verkeerd ook weer vandaag. Man geconfronteerd met mijn nare gedrag, schoonvader gechoqueerd, zijn buren die meekregen dat er politie...
:'(
Alle reacties Link kopieren Quote
Ach jeetje Olle, het lijkt ook wel steeds heftiger te worden..

Zou dit ermee te maken hebben dat jij in de neven en nichtenapp gewezen hebt op het straatverbod? En nu zag je het gewoon echt niet aankomen.

Ik snap je machteloosheid heel erg goed.
Ik heb niet gefaald. Ik heb gewoon 10.000 manieren ontdekt die niet werken - T. Edison
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik ben er wel zeker van dat het daar mee te maken heeft. Hij voelt zijn 'macht' over mij afkalven omdat ik mijn mond niet meer hou. En ik had er al rekening mee gehouden dat hij zich zou melden. Maar vandaag was ik (weer) totaal overdonderd en meteen klein en in angst.
ollegrieze wijzigde dit bericht op 09-06-2025 09:09
49.39% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Olle. :redrose:
Wat een bizar en beangstigend gedrag. En bezoek aan schoonvader is op zichzelf al zo'n energievreter voor jullie.
Ik zat te denken: hoeveel ouder klojo is weet ik niet precies, maar zit daar een gedachte die kan helpen: aan gebrekkige conditie, trillende handen, breekbare botten. Extra gevoelig voor deegrollers, zeg maar? Of een ultiem triest figuur, alleen in de regen, slaaf van zijn eigen obsessie.
What a nuanced anxiety
Alle reacties Link kopieren Quote
Fijn dat ik nog even in gesprek met jullie kan zijn. Dat helpt me echt.
ollegrieze wijzigde dit bericht op 09-06-2025 09:07
67.58% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik snap de machteloosheid van man. En jij ook denk ik.

Ik snap jou ook: maar man draait wel weer bij. Maar wat moet het voor jou onveilig voelen, dit ..
Ik heb niet gefaald. Ik heb gewoon 10.000 manieren ontdekt die niet werken - T. Edison
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik snap man zijn machteloosheid ook. En heel plat geslagen gezegd: man vindt zijn vader geen vader maar een verantwoordelijkheid. Dat dit vandaag daar gebeurde en hij en ik daardoor in conflict kwamen, vind ik vreselijk.

En dat alles komt door mij. Mijn schuld. Had ik niets gezegd en even uitgezeten dan was er niets aan de hand geweest. Waarom kon ik niet even mee de tuin in gaan en zeggen: Lief; Papa en jij zijn bezig met dingen waar ik nul over weet, dus ik kijk even tv en ga zo koken.
Fout zo verkeerd gedaan. Want nu is het nog verder in de wereld. Hoe stom, gek en idioot ik ben.
ollegrieze wijzigde dit bericht op 08-06-2025 23:15
0.51% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
He shit, dat is dan geen helpende invalshoek (van die aftakeling).
Blijft staan dat het natuurlijk echt heel triestig gedrag is om zo ver van huis in de regen te gaan rondhangen. Dan ben je echt niet de baas over je eigen impulsen (wat ook beangstigend is, ik snap heel goed dat je wilt verdwijnen nu).

De woede van je man is uit liefde voor jou. Niet helpend, maar wel heel begrijpelijk en iets wat jullie niet uit elkaar zal drijven, want daarvoor zijn jullie te sterk verbonden. Dat geloof ik.

Edit om toe te voegen: dit is niet jouw schuld lieve Olle. Je was doodsbang vanwege een reële bedreiging. Die jij absoluut niet gekozen hebt en waar je al zo lang tegen vecht. Je hebt niets fout gedaan.
What a nuanced anxiety

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven