Relaties
alle pijlers
Stieftopic
woensdag 30 augustus 2023 om 10:11
Een meeschrijftopic voor iedere stiefouder, bonusfiguur of hoe we ons ook willen noemen. Voor iedereen die door een relatie betrokken is bij een gezin met kinderen van een ander. Daarom relatiepijler en niet de kinderenpijler.
Zelf heb ik sinds ruim 8 maanden een LAT-langeafstandsrelatie met een man (49) met 3 kinderen. 2 jongens van 11 en een meisje van 8. Hij heeft co-ouderschap. Zelf (39) heb ik geen kinderen. Ook geen kinderwens (meer). Al vrij snel na het kennismaken en wat meer optrekken met zijn kinderen (zie mijn vorige topic) liep ik al tegen vanalles aan. Hoewel het contact goed loopt, de kinderen mij zeker leuk lijken te vinden en enthousiast reageren als ik er ben blijft het ingewikkeld. Mezelf als “bezoeker” in een gezin, me verwonderen over sommige dingen, en ja ook al enige frustratie opgelopen. Aandacht moeten delen. Kids die niet van jou zijn maar die (terecht!) wel op 1 staan voor je partner. Hoe gaat dit in de toekomst verder? Moet je dat wel willen? Welke rol is voor je weggelegd? En hoe neem je zelf de ruimte in die je nodig hebt? Omdat dit voor mij allemaal nieuw en onbekend terrein is merkte ik hoe fijn het was om hier ervaringen en meningen van anderen te lezen. Een stukje support. Maar ook een kritische spiegel.
Toevoeging: iedereen die op wat voor manier ook met “stiefsituaties” te maken heeft, voel je welkom om mee te schrijven.
Zelf heb ik sinds ruim 8 maanden een LAT-langeafstandsrelatie met een man (49) met 3 kinderen. 2 jongens van 11 en een meisje van 8. Hij heeft co-ouderschap. Zelf (39) heb ik geen kinderen. Ook geen kinderwens (meer). Al vrij snel na het kennismaken en wat meer optrekken met zijn kinderen (zie mijn vorige topic) liep ik al tegen vanalles aan. Hoewel het contact goed loopt, de kinderen mij zeker leuk lijken te vinden en enthousiast reageren als ik er ben blijft het ingewikkeld. Mezelf als “bezoeker” in een gezin, me verwonderen over sommige dingen, en ja ook al enige frustratie opgelopen. Aandacht moeten delen. Kids die niet van jou zijn maar die (terecht!) wel op 1 staan voor je partner. Hoe gaat dit in de toekomst verder? Moet je dat wel willen? Welke rol is voor je weggelegd? En hoe neem je zelf de ruimte in die je nodig hebt? Omdat dit voor mij allemaal nieuw en onbekend terrein is merkte ik hoe fijn het was om hier ervaringen en meningen van anderen te lezen. Een stukje support. Maar ook een kritische spiegel.
Toevoeging: iedereen die op wat voor manier ook met “stiefsituaties” te maken heeft, voel je welkom om mee te schrijven.
anoniem_66da9c8962792 wijzigde dit bericht op 30-08-2023 11:17
Reden: Toevoeging gedaan
Reden: Toevoeging gedaan
4.75% gewijzigd
zaterdag 24 mei 2025 om 10:04
Hier was weer eens flink wat miscommunicatie tussen vriend en ex. En eigenlijk zie ik dat dan al van ver aankomen. Maar dan wil ik me er niet te veel mee bemoeien of misschien zie ik het wel te negatief, dus dan laat ik het. Maar nu voel ik me lullig dat ik de situatie niet voorkomen heb. Dus in het vervolg moet ik toch wel zeggen dat ik denk dat het fout gaat.
dinsdag 27 mei 2025 om 09:24
Misschien is het tijd om me weer eens in dit topic te melden. Met een nieuwtje: ik ben zwanger. Sommigen hadden dit misschien al elders op het forum gelezen. 
De stiefkinderen weten het inmiddels ook en reageerden vreselijk enthousiast. Ze wisten wel van ons fertiliteitstraject, maar toch sloeg dit nieuws in als een (goede!) bom. We hadden met alles rekening gehouden, maar dit was echt heel leuk om te zien. Vooral de dames zijn ook erg nieuwsgierig naar alles wat met de zwangerschap te maken heeft. Eentje heeft net het hele voortplantingsgebeuren met biologie achter de rug, dus ik krijg af en toe ook vragen over hoe het met de placenta zit en meer van dat soort gedetailleerde dingen. 
Ik denk dat ik over een tijdje vraag of ze misschien mee willen naar een pretecho, volgens mij zouden ze dat geweldig vinden. Het is ook fijn dat ze het nu weten, want de laatste weken voelde ik me niet altijd even goed (niks vreselijks hoor, maar wel gewoon moe en af en toe misselijk enzo) en het is fijn dat de reden daarvan nu geen geheim meer is en het voor iedereen logisch is.
De stiefkinderen weten het inmiddels ook en reageerden vreselijk enthousiast. Ze wisten wel van ons fertiliteitstraject, maar toch sloeg dit nieuws in als een (goede!) bom. We hadden met alles rekening gehouden, maar dit was echt heel leuk om te zien. Vooral de dames zijn ook erg nieuwsgierig naar alles wat met de zwangerschap te maken heeft. Eentje heeft net het hele voortplantingsgebeuren met biologie achter de rug, dus ik krijg af en toe ook vragen over hoe het met de placenta zit en meer van dat soort gedetailleerde dingen. Ik denk dat ik over een tijdje vraag of ze misschien mee willen naar een pretecho, volgens mij zouden ze dat geweldig vinden. Het is ook fijn dat ze het nu weten, want de laatste weken voelde ik me niet altijd even goed (niks vreselijks hoor, maar wel gewoon moe en af en toe misselijk enzo) en het is fijn dat de reden daarvan nu geen geheim meer is en het voor iedereen logisch is.
dinsdag 27 mei 2025 om 11:17
Gefeliciteerd!
Ik zou graag hier ook af en toe meeschrijven/lezen aangezien ik sinds een tijdje een man aan het daten ben met twee dochters en ik zelf twee zoontjes heb. (4 en 7) Ex heeft al iets langer weer een nieuwe relatie.
Wij hebben het ontmoeten overigens op verschillende manieren ingestoken; zijn oudste dochter is 14 en die heeft hij het gewoon verteld. Haar heb ik nog niet ontmoet maar dat wil ze wel graag. Zijn jongste zit meer in de leeftijd van mijn kinderen en hen hebben we niks gezegd maar gewoon het rustig opgebouwd (vaker de naam laten vallen, een keer bellen waar ze bij waren etc). Zij denken dat we gewoon vrienden zijn.
Ex wil hier nog niet dat ik zijn nieuwe vriendin ontmoet, ik vind het allemaal niet zo ingewikkeld in dat opzicht. Heb totaal geen gevoelens meer voor hem op dat vlak, bij hem ligt dat wat anders. Hoor van de kinderen geen negatieve verhalen over haar overigens dus wat dat betreft ook geen reden tot zorg.
Ik zou graag hier ook af en toe meeschrijven/lezen aangezien ik sinds een tijdje een man aan het daten ben met twee dochters en ik zelf twee zoontjes heb. (4 en 7) Ex heeft al iets langer weer een nieuwe relatie.
Wij hebben het ontmoeten overigens op verschillende manieren ingestoken; zijn oudste dochter is 14 en die heeft hij het gewoon verteld. Haar heb ik nog niet ontmoet maar dat wil ze wel graag. Zijn jongste zit meer in de leeftijd van mijn kinderen en hen hebben we niks gezegd maar gewoon het rustig opgebouwd (vaker de naam laten vallen, een keer bellen waar ze bij waren etc). Zij denken dat we gewoon vrienden zijn.
Ex wil hier nog niet dat ik zijn nieuwe vriendin ontmoet, ik vind het allemaal niet zo ingewikkeld in dat opzicht. Heb totaal geen gevoelens meer voor hem op dat vlak, bij hem ligt dat wat anders. Hoor van de kinderen geen negatieve verhalen over haar overigens dus wat dat betreft ook geen reden tot zorg.
Natte tosti..
dinsdag 27 mei 2025 om 13:55
Gefeliciteerd Meisje85! Je schrijft altijd respect- en liefdevol over je stiefkinderen, dus heel mooi dat ze ook zo enthousiast zijn. Ik wens je een goede zwangerschap.
Hier is er na jarenlange afzetten tegen de biologische andere ouder, toch weer een ommezwaai en neemt de loyaliteit weer de overhand. Blijft pittig om mee te bewegen, in tijden dat er negatief gedacht wordt/gepraat wordt door stiefkind over bio ouder buigen we nooit teveel mee en daar ben ik nu dan weer dankbaar voor. Wel lastig om mee te gaan in de positiviteit: gun de band tussen hen alle goeds, maar er is niks wezenlijks veranderd in bio ouder, dus het matige gedrag blijft voor ons heel zichtbaar.
Hier is er na jarenlange afzetten tegen de biologische andere ouder, toch weer een ommezwaai en neemt de loyaliteit weer de overhand. Blijft pittig om mee te bewegen, in tijden dat er negatief gedacht wordt/gepraat wordt door stiefkind over bio ouder buigen we nooit teveel mee en daar ben ik nu dan weer dankbaar voor. Wel lastig om mee te gaan in de positiviteit: gun de band tussen hen alle goeds, maar er is niks wezenlijks veranderd in bio ouder, dus het matige gedrag blijft voor ons heel zichtbaar.
woensdag 28 mei 2025 om 20:13
Hoi,
Voormalige .. hier (naam niet quoten die haal ik later weg). Ik had even behoefte aan wat afstand van het forum maar nu toch weer een nieuw account. Dit topic wel blijven meelezen.
Als eerste Meisje85 Gefeliciteerd
Hier gaat het goed! Ik heb therapie afgerond ik ben er nog niet helemaal maar het gaat echt veel beter. Ik ben nog steeds samen met mijn vriend en ook dit gaat goed. Ik ben veel rustiger claim hem minder waardoor hij niet juist de andere kant op rent. Deze zomer gaan we met z'n allen naar het buitenland op vakantie en het plan is om over een jaar te gaan samenwonen.
Ik weet niet of ik weer actief zal meeschrijven omdat ik het meer anoniem wil houden maar lees zeker mee.
Voormalige .. hier (naam niet quoten die haal ik later weg). Ik had even behoefte aan wat afstand van het forum maar nu toch weer een nieuw account. Dit topic wel blijven meelezen.
Als eerste Meisje85 Gefeliciteerd
Hier gaat het goed! Ik heb therapie afgerond ik ben er nog niet helemaal maar het gaat echt veel beter. Ik ben nog steeds samen met mijn vriend en ook dit gaat goed. Ik ben veel rustiger claim hem minder waardoor hij niet juist de andere kant op rent. Deze zomer gaan we met z'n allen naar het buitenland op vakantie en het plan is om over een jaar te gaan samenwonen.
Ik weet niet of ik weer actief zal meeschrijven omdat ik het meer anoniem wil houden maar lees zeker mee.
ditishet25 wijzigde dit bericht op 01-06-2025 11:14
0.98% gewijzigd
Terug van weggeweest
vrijdag 30 mei 2025 om 07:09
Gefeliciteerd meisje85!
Vriend en ik hebben onlangs besloten om binnenkort samen te gaan wonen, ook een grote en fijne stap die gelukkig bij zijn kind heel goed viel.
Nu al rustig aan het puzzelen hoe we twee inboedels samenvoegen, wat ook echt wel een gedoe is. Door wat schuiven in huis kreeg zijn kind een nieuwe kamer en we hoopten maar dat dat goed zou vallen, maar die vond het juist ge-weld-dig.
Heel fijn die positieve energie, want met vriend’s ex is het weer behoorlijk drama rondom van alles en nog wat: vakanties, verjaardagen, alles lijkt wel een aanleiding om eens goed moeilijk te doen. Vriend heeft bij haar aangedrongen om eens samen met een relatietherapeut te gaan praten om hun communicatie en gezamenlijk ouderschap te verbeteren maar dat weigert ze. Erg spijtig.
Vriend en ik hebben onlangs besloten om binnenkort samen te gaan wonen, ook een grote en fijne stap die gelukkig bij zijn kind heel goed viel.
Nu al rustig aan het puzzelen hoe we twee inboedels samenvoegen, wat ook echt wel een gedoe is. Door wat schuiven in huis kreeg zijn kind een nieuwe kamer en we hoopten maar dat dat goed zou vallen, maar die vond het juist ge-weld-dig.
Heel fijn die positieve energie, want met vriend’s ex is het weer behoorlijk drama rondom van alles en nog wat: vakanties, verjaardagen, alles lijkt wel een aanleiding om eens goed moeilijk te doen. Vriend heeft bij haar aangedrongen om eens samen met een relatietherapeut te gaan praten om hun communicatie en gezamenlijk ouderschap te verbeteren maar dat weigert ze. Erg spijtig.
zondag 15 juni 2025 om 18:26
Hi allemaal,
Ik zou graag even jullie mening horen. Er is op dit moment gewoon even niemand om mee te praten hierover en ik weet even niet wat ik ermee aan moet...
Tussen mij en de kinderen van mijn vriend gaat het erg goed. We zijn dagjes weggeweest en dat was heel fijn. Ze vragen steeds wanneer ik weer kom en staan zelfs voor het raam te kijken als ze weten dat ik er bijna ben, dus daar zijn we blij om!
Wat mij momenteel dwars zit is zijn ex, dus de moeder van de kids. Zij vindt het allemaal iets minder leuk en is van zichzelf al erg jaloers. In de jaren dat m'n vriend en zij samen waren moest hij ook contacten met vrouwen vriendschappen verbreken, dat soort dingen. Ondanks dat ze al jaren uit elkaar zijn wil ze mij ook niet ontmoeten. Volgens mijn vriend is ze gewoon bang dat de kinderen mij misschien nog leuker vinden dan hun moeder. Ik vind het allemaal wat overtrokken, maar het zal wel, het zegt natuurlijk iets over haar. Maar wat mij dwars zit is dat zij enorm veel appt als we samen zijn. En dan niet alleen over de kinderen maar ook over andere zaken. Mn vriend en ik waren laatst samen op vakantie (zonder de kinderen) en we hadden het oprecht heerlijk, maar toch kon zn ex het niet laten om hem niet met rust te laten. Dat ze over bepaalde zaken over de kinderen appt of foto's stuurt van hun dagje weg op dat moment, snap ik nog, maar het ging zeker niet alleen over de kinderen, maar ook over dingen die prima konden wachten tot we terug zijn. En wat doet mn vriend? Die beantwoord ieder appje meteen netjes uit een soort van beleefdheid, ook al was ie geïrriteerd dat ie wéér hoorde dat ze appte. Ook zag ik dat ie ook foto's van onze vakantie stuurde, dus omgevingsfotos.
Het stoort mij dat hij moeite heeft met grenzen trekken en dat hij, ondanks dat ie in een toegewijde relatie met mij zit, steeds voor haar klaar wil blijven staan.
Ik ben niet bang dat ie haar terug wil, hij ziet een toekomst met mij en met haar heeft het nooit gewerkt. Ze waren gewoon geen match. In al die jaren gingen ze meerdere keren uit elkaar. Zij heeft hem op verschillende manieren ook misbruikt wat ie zelf ook wel inziet en ik zie aan alles dat ze dat op subtiele wijze nog steeds probeert te doen. Dus nog steeds zn aandacht wil en jaloers is dat zij zelf geen relatie heeft.
Ik vind dit allemaal heel lastig want het liefst wil ik het laten gaan, maar ook zou ik hem heel graag door elkaar willen schudden en duidelijk maken dat ie eens wat grenzen moet trekken jegens haar. Als het om de kids gaat snap ik dat 100%, hij is hartstikke betrokken vader, maar verder ziet ie gewoon niet dat zij nog een bepaalde regie over hem probeert te krijgen.
Hoe zien jullie dit en hoe is jullie ervaring met de moeder van jullie bonuskinderen?
Ik zou graag even jullie mening horen. Er is op dit moment gewoon even niemand om mee te praten hierover en ik weet even niet wat ik ermee aan moet...
Tussen mij en de kinderen van mijn vriend gaat het erg goed. We zijn dagjes weggeweest en dat was heel fijn. Ze vragen steeds wanneer ik weer kom en staan zelfs voor het raam te kijken als ze weten dat ik er bijna ben, dus daar zijn we blij om!
Wat mij momenteel dwars zit is zijn ex, dus de moeder van de kids. Zij vindt het allemaal iets minder leuk en is van zichzelf al erg jaloers. In de jaren dat m'n vriend en zij samen waren moest hij ook contacten met vrouwen vriendschappen verbreken, dat soort dingen. Ondanks dat ze al jaren uit elkaar zijn wil ze mij ook niet ontmoeten. Volgens mijn vriend is ze gewoon bang dat de kinderen mij misschien nog leuker vinden dan hun moeder. Ik vind het allemaal wat overtrokken, maar het zal wel, het zegt natuurlijk iets over haar. Maar wat mij dwars zit is dat zij enorm veel appt als we samen zijn. En dan niet alleen over de kinderen maar ook over andere zaken. Mn vriend en ik waren laatst samen op vakantie (zonder de kinderen) en we hadden het oprecht heerlijk, maar toch kon zn ex het niet laten om hem niet met rust te laten. Dat ze over bepaalde zaken over de kinderen appt of foto's stuurt van hun dagje weg op dat moment, snap ik nog, maar het ging zeker niet alleen over de kinderen, maar ook over dingen die prima konden wachten tot we terug zijn. En wat doet mn vriend? Die beantwoord ieder appje meteen netjes uit een soort van beleefdheid, ook al was ie geïrriteerd dat ie wéér hoorde dat ze appte. Ook zag ik dat ie ook foto's van onze vakantie stuurde, dus omgevingsfotos.
Het stoort mij dat hij moeite heeft met grenzen trekken en dat hij, ondanks dat ie in een toegewijde relatie met mij zit, steeds voor haar klaar wil blijven staan.
Ik ben niet bang dat ie haar terug wil, hij ziet een toekomst met mij en met haar heeft het nooit gewerkt. Ze waren gewoon geen match. In al die jaren gingen ze meerdere keren uit elkaar. Zij heeft hem op verschillende manieren ook misbruikt wat ie zelf ook wel inziet en ik zie aan alles dat ze dat op subtiele wijze nog steeds probeert te doen. Dus nog steeds zn aandacht wil en jaloers is dat zij zelf geen relatie heeft.
Ik vind dit allemaal heel lastig want het liefst wil ik het laten gaan, maar ook zou ik hem heel graag door elkaar willen schudden en duidelijk maken dat ie eens wat grenzen moet trekken jegens haar. Als het om de kids gaat snap ik dat 100%, hij is hartstikke betrokken vader, maar verder ziet ie gewoon niet dat zij nog een bepaalde regie over hem probeert te krijgen.
Hoe zien jullie dit en hoe is jullie ervaring met de moeder van jullie bonuskinderen?
zondag 15 juni 2025 om 19:55
Mijn vriend had dat in het begin ook, een (emotioneel) lijntje die nog niet volledig door was geknipt. Ik heb hem daar bewust van gemaakt en hier heeft hij aan gewerkt. Sowieso appte hij al stukken minder, zijn ex appte de hele dag door en hij kon dat altijd al een paar dagen negeren. Maar hij sprak met mij zoveel over haar dat ik er wel klaar mee was.
Nu gaan onze gesprekken nooit meer over haar, alleen als het noodzakelijk is. En appen ze ook vrijwel niet meer. Bijkomend voordeel was wel dat ze nu ook een relatie heeft. En sinds mijn vriend en ik zijn gaan samenwonen zijn er echt 2 huishoudens ontstaan en is het niet meer zo verweven.
Geef je vriend de tijd, benoem wat het met je doet, hoe hij dat ziet en hoe je zou willen dat het was.
Hij zal hun lijntje door moeten knippen van wat ooit was als partners en dat is best even een klusje om er een nieuwe evenwicht in te vinden.
Nu gaan onze gesprekken nooit meer over haar, alleen als het noodzakelijk is. En appen ze ook vrijwel niet meer. Bijkomend voordeel was wel dat ze nu ook een relatie heeft. En sinds mijn vriend en ik zijn gaan samenwonen zijn er echt 2 huishoudens ontstaan en is het niet meer zo verweven.
Geef je vriend de tijd, benoem wat het met je doet, hoe hij dat ziet en hoe je zou willen dat het was.
Hij zal hun lijntje door moeten knippen van wat ooit was als partners en dat is best even een klusje om er een nieuwe evenwicht in te vinden.
zondag 15 juni 2025 om 20:09
Thanks Qiya, heel herkenbaar wat je zegt. Ook het vele spreken over haar dat ik er ook soms zo klaar mee ben.Qiya schreef: ↑15-06-2025 19:55Mijn vriend had dat in het begin ook, een (emotioneel) lijntje die nog niet volledig door was geknipt. Ik heb hem daar bewust van gemaakt en hier heeft hij aan gewerkt. Sowieso appte hij al stukken minder, zijn ex appte de hele dag door en hij kon dat altijd al een paar dagen negeren. Maar hij sprak met mij zoveel over haar dat ik er wel klaar mee was.
Nu gaan onze gesprekken nooit meer over haar, alleen als het noodzakelijk is. En appen ze ook vrijwel niet meer. Bijkomend voordeel was wel dat ze nu ook een relatie heeft. En sinds mijn vriend en ik zijn gaan samenwonen zijn er echt 2 huishoudens ontstaan en is het niet meer zo verweven.
Geef je vriend de tijd, benoem wat het met je doet, hoe hij dat ziet en hoe je zou willen dat het was.
Hij zal hun lijntje door moeten knippen van wat ooit was als partners en dat is best even een klusje om er een nieuwe evenwicht in te vinden.
Misschien moet ik het wat meer de tijd geven. We praten er wel over hoor en hij geeft me ook gelijk, maar heeft aan het begin van onze relatie ook benoemd dat ie nog een zwak voor haar heeft. En dat vind ik dus heel erg lastig...
zondag 15 juni 2025 om 23:12
Hier zijn ze al heel lang uit elkaar dus er is niet veel app-contact, maar af en toe merk ik wel dat er dat lijntje is. Maar dat snap ik, zegenen een verleden samen en ik vind het ook wel mooi dat die goede verbinding er soms wel is. Ik ben er ook niet onzeker over, dat scheelt een hoop. Ik kan me voorstellen dat dat in jouw situatie heel anders is. Geef je vriend inderdaad wel tijd. Niet alleen voor hemzelf, maar ook omdat als hij nu abrupt het contact afhoudt, jij daar de schuld van gaat krijgen. Alsjeblieft vriend het doorheeft, is de kans groot dat het wel verandert. Maar blijkbaar heeft zij het er nu ook moeilijk mee, dus gun haar ook de tijd om te wennen.
maandag 16 juni 2025 om 07:56
Dank Advocaatje, ja zijn ex moet ook wennen aan het 'nieuwe plaatje'. Dat heeft mn vriend meerdere keren gezegd.Advocaatje schreef: ↑15-06-2025 23:12Hier zijn ze al heel lang uit elkaar dus er is niet veel app-contact, maar af en toe merk ik wel dat er dat lijntje is. Maar dat snap ik, zegenen een verleden samen en ik vind het ook wel mooi dat die goede verbinding er soms wel is. Ik ben er ook niet onzeker over, dat scheelt een hoop. Ik kan me voorstellen dat dat in jouw situatie heel anders is. Geef je vriend inderdaad wel tijd. Niet alleen voor hemzelf, maar ook omdat als hij nu abrupt het contact afhoudt, jij daar de schuld van gaat krijgen. Alsjeblieft vriend het doorheeft, is de kans groot dat het wel verandert. Maar blijkbaar heeft zij het er nu ook moeilijk mee, dus gun haar ook de tijd om te wennen.
Wat je zegt over dat lijntje: bij hen is het misschien niet romantisch meer, maar de onderlinge dynamiek voelt soms nog te vertrouwd of vanzelfsprekend. Dat schuurt bij mij.
Ik ben ook niet per se bang dat hij terug wil naar haar, maar ik voel wél dat het emotionele lijntje nog niet volledig is doorgeknipt. Hij doet af en toe nog dingen voor haar die naar mijn gevoel niet meer bij een ex-partner horen, zoals een schilderijtje ophangen “omdat hij er toch is”.
Hij zegt zelf dat hij al veel meer grenzen trekt dan vroeger, en ik zie dat ook dus er zit zeker groei in. Maar ik merk dat ik het soms moeilijk vind om te weten waar mijn grens ligt: moet ik geduld hebben en het proces vertrouwen, of mag ik hier steviger in zijn?
Je woorden helpen me wel om het iets milder te bekijken, dat het niet altijd zwart-wit hoeft, en dat tijd ook echt verschil kan maken. Dus dank je wel!
maandag 16 juni 2025 om 08:05
Ik wist het al Meisje85, omdat we elders ook schrijven, maar wat enig, zo’n lieve enthousiaste reactie!
De kinderen van mijn man vinden hebben hun halfzusje volledig geaccepteerd (die gingen niet meteen juichend de tent door, maar ook zonder echt problemen). Overigens word ik weer stief-oma: de vrouw van de jongste zoon van mijn man is pril zwanger van de tweede en maakte dat gisteren bekend.
De kinderen van mijn man vinden hebben hun halfzusje volledig geaccepteerd (die gingen niet meteen juichend de tent door, maar ook zonder echt problemen). Overigens word ik weer stief-oma: de vrouw van de jongste zoon van mijn man is pril zwanger van de tweede en maakte dat gisteren bekend.
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
maandag 16 juni 2025 om 08:15
Kitty30plus schreef: ↑16-06-2025 07:56Dank Advocaatje, ja zijn ex moet ook wennen aan het 'nieuwe plaatje'. Dat heeft mn vriend meerdere keren gezegd.
Wat je zegt over dat lijntje: bij hen is het misschien niet romantisch meer, maar de onderlinge dynamiek voelt soms nog te vertrouwd of vanzelfsprekend. Dat schuurt bij mij.
Ik ben ook niet per se bang dat hij terug wil naar haar, maar ik voel wél dat het emotionele lijntje nog niet volledig is doorgeknipt. Hij doet af en toe nog dingen voor haar die naar mijn gevoel niet meer bij een ex-partner horen, zoals een schilderijtje ophangen “omdat hij er toch is”.
Hij zegt zelf dat hij al veel meer grenzen trekt dan vroeger, en ik zie dat ook dus er zit zeker groei in. Maar ik merk dat ik het soms moeilijk vind om te weten waar mijn grens ligt: moet ik geduld hebben en het proces vertrouwen, of mag ik hier steviger in zijn?
Je woorden helpen me wel om het iets milder te bekijken, dat het niet altijd zwart-wit hoeft, en dat tijd ook echt verschil kan maken. Dus dank je wel!
Even een (spreekwoordelijk) schilderijtje ophangen is toch helemaal geen emotioneel lijntje maar gewoon iets aardigs? Een goede relatie met een ex is ook iets om te koesteren als er kinderen in het spel zijn.
Volgens mij mag je inderdaad iets steviger zijn, maar niet zoals je het zelf bedoelt. Stevig zijn door zelf wat steviger te staan en te vertrouwen op je eigen relatie met je partner. Als die goed is dan overleeft hij een goede relatie met ex ook.
Het angstvallig bewaken en verbreken van die lijntjes komt op mij eerder onzeker dan stevig over. Als dat nodig is dan vecht je tegen de bierkaai.
maandag 16 juni 2025 om 08:20
Nog bedankt voor de felicitaties! De kinderen lijken met de week nóg enthousiaster te worden. Heel leuk om te zien. Jij ook gefeliciteerd, Baggal!
Kitty, ik denk dat het een proces is. Je stapt nu eenmaal in een dynamiek, ondanks dat het een andere is dan toen er nog een (liefdes)relatie was. Ik herken het deels. Hoewel de ex van mijn man dus vaak heel boos was(/is), kon ze anderzijds ook echt sterk de neiging hebben hem op te zoeken als er "iets" was. Mijn man gaf daar altijd wel duidelijk grenzen in aan (misschien ook makkelijker als er naast deze momenten ook vele boze momenten zijn) en het werd op den duur vanzelf minder, door het verstrijken van de tijd - al ging het echt langzaam, want het was dus al een flinke tijd over en hij was al met mij toen het nog steeds speelde - en het voorbijkomen van nieuwe liefdespartners aan haar zijde. Heel soms heeft ze de neiging nu nog. Het is ook extra lastig als er kinderen zijn, omdat je toch de relatie goed wil houden en misschien sneller denkt: ik doe het maar even voor de lieve vrede. Dat zijn allemaal dynamieken die verder niet zoveel met jou te maken hebben, dus ik zou ervoor waken hier stevig in te gaan zijn, want dat lijkt me eerlijk gezegd recept voor gedoe. Je kan er heus af en toe iets van zeggen of hem een vraag stellen, hij zal waarschijnlijk in de loop van de tijd zijn houding tov haar echt wel wat veranderen. En aan jou in de tussentijd dan de taak om het niet op jezelf te betrekken. Je lijkt namelijk wel een beetje twee dingen te zeggen in je berichten, enerzijds zeg je niet bang te zijn dat hij haar terug wil, anderzijds benoem je expliciet dat hij veel over haar praat en zegt een zwak voor haar te hebben. Als dat laatste is waar je last van hebt, dan zou ik dáárover het gesprek aan gaan. Maar dat vind ik net wat anders dan dat er tussen hen nog een lijntje is. Ik zou het onderscheid daartussen wel helder proberen te maken voor jezelf.
Kitty, ik denk dat het een proces is. Je stapt nu eenmaal in een dynamiek, ondanks dat het een andere is dan toen er nog een (liefdes)relatie was. Ik herken het deels. Hoewel de ex van mijn man dus vaak heel boos was(/is), kon ze anderzijds ook echt sterk de neiging hebben hem op te zoeken als er "iets" was. Mijn man gaf daar altijd wel duidelijk grenzen in aan (misschien ook makkelijker als er naast deze momenten ook vele boze momenten zijn) en het werd op den duur vanzelf minder, door het verstrijken van de tijd - al ging het echt langzaam, want het was dus al een flinke tijd over en hij was al met mij toen het nog steeds speelde - en het voorbijkomen van nieuwe liefdespartners aan haar zijde. Heel soms heeft ze de neiging nu nog. Het is ook extra lastig als er kinderen zijn, omdat je toch de relatie goed wil houden en misschien sneller denkt: ik doe het maar even voor de lieve vrede. Dat zijn allemaal dynamieken die verder niet zoveel met jou te maken hebben, dus ik zou ervoor waken hier stevig in te gaan zijn, want dat lijkt me eerlijk gezegd recept voor gedoe. Je kan er heus af en toe iets van zeggen of hem een vraag stellen, hij zal waarschijnlijk in de loop van de tijd zijn houding tov haar echt wel wat veranderen. En aan jou in de tussentijd dan de taak om het niet op jezelf te betrekken. Je lijkt namelijk wel een beetje twee dingen te zeggen in je berichten, enerzijds zeg je niet bang te zijn dat hij haar terug wil, anderzijds benoem je expliciet dat hij veel over haar praat en zegt een zwak voor haar te hebben. Als dat laatste is waar je last van hebt, dan zou ik dáárover het gesprek aan gaan. Maar dat vind ik net wat anders dan dat er tussen hen nog een lijntje is. Ik zou het onderscheid daartussen wel helder proberen te maken voor jezelf.
maandag 16 juni 2025 om 08:38
Als ik vanuit mijzelf spreek, klopt dit totaal niet. Mijn vriend moest ook een lijntje doorknippen.
Verder gaat hij heel goed met haar om, maar hoeft hij haar 'last' niet meer te dragen. Alleen zijn zoon.
Ze zien elkaar regelmatig, hij haalt hem daar op is er zo een uur binnen om alles te bespreken. Maar ze legt haar ballast niet meer bij hem.
Dit was voorheen wel zo.
Dit denk ik ook te lezen bij Kitty, ze doet nog teveel beroep op haar vriend.
Ikzelf ben totaal niet jaloers of onzeker. Ook nooit angstig geweest dat hij bij haar terug ging. Maar als je wekelijks een gesprek hebt over ex haar zaken is dat niet gezond voor je eigen relatie.
Ik ben in elk geval blij dat die zwaarte eruit is en dat het contact nu fijn en vriendschappelijk is.
maandag 16 juni 2025 om 08:49
Overigens ging het bij ex van mijn man minder vaak om praktische zaken, maar meer om emotionele dingen. Dus: er is een kwestie op werk, ik leg het hem even voor. Of: ik heb ruzie met mijn zus etc. Van die dingen waarvan je - als je verder geen vrienden bent - als ex denkt: dat was vroeger, maar daar ben ik nu echt niet meer voor. En daarnaast, meer in praktische zin, kon ze af en toe ook makkelijk contact zoeken om even - ik noem maar iets - een ladder te willen lenen, bijvoorbeeld. Niet dat hij te beroerd is een ladder uit te lenen, maar meer het gemak van: ik vraag het gewoon aan hem als eerste 'go to' en hij regelt het wel, zonder eerst even de buurman of een vriendin een straat verderop te vragen ofzo.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
