Hoe leven op orde stellen?

29-10-2023 20:00 2258 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Aanvulling: Dit topic gestart voor advies. Inmiddels een plek om af en toe te kunnen sparren over datgene wat me bezig houdt.

Bij gebrek aan steun in mijn omgeving, wil ik hier mijn vraag stellen.

Mijn leven is al een aantal jaren een rotzooi. Na een scheiding en depressie probeer ik mijn leven weer op orde te krijgen, maar ik weet niet waar te beginnen. Ik huur momenteel voor een schrikbarend bedrag (ik ben niet de enige) een klein appartement voor mij en mijn dochter. De huurovereenkomst kan door verhuurder ontbonden worden en dan heb ik twee maanden de tijd om een nieuw onderkomen te vinden. Dit brengt spanning met zich mee. Ik ben daarom aan het kijken naar koop- en huurwoningen, maar beide zijn niet (goed) te vinden, mede omdat ik door co-ouderschap en school van dochter gebonden ben aan een bepaald gebied. Nu heb ik een woning gevonden, maar ik twijfel of ik ervoor moet gaan. Het idee van verhuizen en verbouwen levert me veel spanning op, maar het blijven waar ik zit ook. Het gevoel dat ik met een (koop)woning een nieuwe start kan maken is groot, waar ik nu woon kan ik niet tot rust komen vanwege de beperkte plek en hoeveelheid spullen die ik heb. Een huis zou hierin verbetering kunnen zijn. De twijfels doen me verstijven, ik vermijd liever dan dat ik doorpak. Daarnaast een stemmetje dat bang is dat ik omkiep als ik daadwerkelijk ga verhuizen en verbouwen. Ik zie het mezelf niet doen. Maar wat dan? Hoeveel jaar moet ik nog wachten voor dat ik wel een echte start kan maken ipv deze tussenpauze in een appartement waar ik niet tot rust kom. Moet ik wachten of nu doorpakken?

Wat ook speelt is een lat relatie. We zien elkaar wekelijks, zonder kinderen. Mijn dochter weet niet van zijn bestaan af. De relatie is met momenten fijn en met momenten niet fijn. Ik merk een onrust in me als we afspreken, maar kan er tegelijkertijd naar uitkijken om hem weer te zien. Soms heb ik het gevoel dat ik misbruik van hem maak. Hij is helemaal hoteldebotel van mij en ik voel dat niet (soms wel). Hij helpt me door moeilijke perioden heen en ik steun en help hem ook als hij vast loopt met zaken. Ik wil de relatie niet beëindigen, maar ik wil ook niet zo doorgaan omdat het vaak energie kost. Ik denk dat ik me aanpas, maar ik weet dat niet zeker.

Misschien handig om te weten is dat ik nog steeds depressief ben en momenteel geen therapie volg. Ik sta op een wachtlijst voor diagnostisering, het kan nog maanden duren voordat ik daar een uitnodiging van krijg.

Voor mijn gevoel staat mijn leven "on hold". Graag wil ik weer een stapje vooruit zetten ipv vasthangen, want dat doe ik nu al jaren en ik ben nu iets stabieler dan een jaar geleden, maar het wordt niet echt beter. Iemand tips?

Ik ben bekend met vermijding als overlevingsstrategie dus het kan zijn dat ik niet veel of snel zal reageren omdat de reacties me bang maken. Excuses daarvoor!
twijfelaar wijzigde dit bericht op 12-12-2023 15:48
Reden: Aanvulling
2.39% gewijzigd
Hope is the first step on the road to disappointment
Alle reacties Link kopieren Quote
Verbinder schreef:
30-06-2025 03:55
O ja loting geeft in die zin beperkte invloed.
Maar wat je al schreef, vrijheid is belangrijk. En dat is een mooi uitgangspunt.
Wat bedoelen jullie precies met vrijheid? Ik dacht even dat ik het begreep maar nu niet meer. (Voor de rest geen last van de hitte hoor...)
Hope is the first step on the road to disappointment
Alle reacties Link kopieren Quote
Twijfelaar schreef:
30-06-2025 16:47
Wat bedoelen jullie precies met vrijheid? Ik dacht even dat ik het begreep maar nu niet meer. (Voor de rest geen last van de hitte hoor...)
Ik begreep het als wellicht een school die veel ruimte/ mogelijkheden heeft voor verschillende taakpaketten/ keuze qua vakken. En niet zo streng is.
Alle reacties Link kopieren Quote
Twijfelaar schreef:
30-06-2025 16:46
Nee. Absoluut niet. Verschrikkelijk deze hitte!
Kind heeft momenteel helemaal niks aan mij. Elke middag een dik uur geslapen. Het is even niet anders. Ontwikkelingen op het werk zullen vast meespelen.
Flut, die hitte voor je.
Heb je een fan? Dat kan soms een beetje opluchting geven.
Alle reacties Link kopieren Quote
Verbinder schreef:
01-07-2025 01:01
Flut, die hitte voor je.
Heb je een fan? Dat kan soms een beetje opluchting geven.
Niks in huis tegen de hitte. Geen airco, geen ventilator, alleen ramen die in de nacht open gaan.
Hope is the first step on the road to disappointment
Alle reacties Link kopieren Quote
In mijn hoofd aan het oefenen met de uitspraak dat het niet vrijwillig is dat ik stop met het project en dat ik het er verder niet over wil hebben. Ik zal het nodig hebben vandaag. Hopelijk lukt het me om het daarbij te houden en niet boos te worden of te gaan huilen. Ik haat emoties.
Hope is the first step on the road to disappointment
Alle reacties Link kopieren Quote
Twijfelaar schreef:
01-07-2025 07:48
In mijn hoofd aan het oefenen met de uitspraak dat het niet vrijwillig is dat ik stop met het project en dat ik het er verder niet over wil hebben. Ik zal het nodig hebben vandaag. Hopelijk lukt het me om het daarbij te houden en niet boos te worden of te gaan huilen. Ik haat emoties.

Sterkte voor vandaag
Alle reacties Link kopieren Quote
Overleefd. Mijn boosheid proberen te temperen. Gelukkig bijval van een collega toen een andere collega vroeg naar het waarom en ik zei dat we dat niet gingen bespreken. Mijn boosheid zal zeker duidelijk zijn geweest, misschien ook wel mijn gekwetstheid. Geen idee.

Dat er nog geen duidelijkheid is, vreet aan me, maar ik ga er niet naar vragen. Eigenwaarde of ego.
Hope is the first step on the road to disappointment
Alle reacties Link kopieren Quote
Gelukkig is dat stukje achter de rug nu.
In ieder geval fijn dat je bijval kreeg van een collega toen het gesprek moeilijker werd.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik moest gisteren met m’n hond naar de dierenarts. Ze is geen sociale hond en is ook bang. Ergens denk ik dat ze mijn perikelen heeft overgenomen. Honden zijn volgens mij erg goed in het overnemen van gedrag van hun baasje.
Er was een nieuwe dierenarts in de praktijk en ze vroeg ernaar. Want mijn hond zat te beven. Ik vind dat dan lastig aan te geven maar ervaar ergens wel dat hond bij ons kwam gedurende covid, wat ook waar is. En dat het lastig was haar te socialiseren. Maar omdat ik lastig sociaal kontakt kan maken zal ze dit zeker hebben opgepakt.
En ook mijn oncomfortabele gevoel, als ik gewoon buiten ergens ben.
Alle reacties Link kopieren Quote
Verbinder schreef:
02-07-2025 03:15
Gelukkig is dat stukje achter de rug nu.
In ieder geval fijn dat je bijval kreeg van een collega toen het gesprek moeilijker werd.
De bijval was zeker fijn. De eventuele roddels die nu loskomen krijg ik niet mee dus die zitten alleen in mijn hoofd.
Hope is the first step on the road to disappointment
Alle reacties Link kopieren Quote
Je hond zal dat zeker oppikken. Ik lees tussen de regels veel schuld naar jezelf toe. Klopt dat?
Zoals je bijvoorbeeld schrijft dat de hond tijdens covid bij jullie is gekomen en dat het “dat is ook waar” erachteraan.
Hope is the first step on the road to disappointment
Alle reacties Link kopieren Quote
Verbinder schreef:
02-07-2025 03:24
Ik moest gisteren met m’n hond naar de dierenarts. Ze is geen sociale hond en is ook bang. Ergens denk ik dat ze mijn perikelen heeft overgenomen. Honden zijn volgens mij erg goed in het overnemen van gedrag van hun baasje.
Er was een nieuwe dierenarts in de praktijk en ze vroeg ernaar. Want mijn hond zat te beven. Ik vind dat dan lastig aan te geven maar ervaar ergens wel dat hond bij ons kwam gedurende covid, wat ook waar is. En dat het lastig was haar te socialiseren. Maar omdat ik lastig sociaal kontakt kan maken zal ze dit zeker hebben opgepakt.
En ook mijn oncomfortabele gevoel, als ik gewoon buiten ergens ben.
Klinkt wel als een goede dierenarts, als ze de signalen van hond oppikt en ernaar vraagt.

Honden reageren inderdaad op jouw eigen angst maar, los daarvan, hebben veel dieren ook een intrinsieke hekel aan de dierenarts.

Ik heb ooit voor een kat kalmeringspilletjes gekregen om thuis al, vooraf dus, te geven voor bij een dierenartsbezoek. Is zoiets een idee?
(Hielp bij die kat helemaal niet, maar dat terzijde, als het had gewerkt, was het topic geweest).
Alle reacties Link kopieren Quote
Twijfelaar schreef:
01-07-2025 18:50
Overleefd. Mijn boosheid proberen te temperen. Gelukkig bijval van een collega toen een andere collega vroeg naar het waarom en ik zei dat we dat niet gingen bespreken. Mijn boosheid zal zeker duidelijk zijn geweest, misschien ook wel mijn gekwetstheid. Geen idee.

Dat er nog geen duidelijkheid is, vreet aan me, maar ik ga er niet naar vragen. Eigenwaarde of ego.
Goed gedaan! En dat je gekwetsheid en boosheid een beetje doorschemert,dat is toch zo erg niet.
Alle reacties Link kopieren Quote
Twijfelaar schreef:
02-07-2025 08:59
De bijval was zeker fijn. De eventuele roddels die nu loskomen krijg ik niet mee dus die zitten alleen in mijn hoofd.
Die roddels hoeven niet over jou te gaan he, kan ook over het management en hun onnavolgbare keuzes.
En al wordt er over je geroddeld: het gaat 5 minuten over jou en dan over iets of iemand anders, laat ze lekker.
Alle reacties Link kopieren Quote
Twijfelaar schreef:
30-06-2025 16:47
Wat bedoelen jullie precies met vrijheid? Ik dacht even dat ik het begreep maar nu niet meer. (Voor de rest geen last van de hitte hoor...)
Ik bedoelde het als reactie op jouw vraag: heeft kind sturing nodig of juist vrijheid. Kind heeft niet echt sturing nodig en gaat goed op veel vrijheid en zelfstandigheid, zit nu op Montessorischool en dat past heel goed.

En kind vliegt ook niet zo snel uit de bocht, dus een school met weinig regeltjes en betutteling heeft daarnaast ook mijn voorkeur.
Alle reacties Link kopieren Quote
Verbinder schreef:
01-07-2025 00:59
Ik begreep het als wellicht een school die veel ruimte/ mogelijkheden heeft voor verschillende taakpaketten/ keuze qua vakken. En niet zo streng is.
Ja dat ook! Ruimte en mogelijkheden.
Alle reacties Link kopieren Quote
Twijfelaar schreef:
02-07-2025 09:04
Je hond zal dat zeker oppikken. Ik lees tussen de regels veel schuld naar jezelf toe. Klopt dat?
Zoals je bijvoorbeeld schrijft dat de hond tijdens covid bij jullie is gekomen en dat het “dat is ook waar” erachteraan.
Toen we puppy kregen had ik in mijn hoofd veel ideeen voor een goede opvoeding. We zijn naar een basis training geweest. Later heb ik haar nog voor een intense opvoedcursus naar een hondentrainer gebracht. En heb zelfs wat losse lessen ook genomen.
Ik merkte en voelde dat ik niet goed ging met opvoeden. Verstandelijk begrijp ik het allemaal maar praktisch bakte ik er weinig van.
En ik zie het wel als mijn schuld. Het dier weet niet beter en volgt de mens.
Covid kwam toen en dat heeft het socialiseren iets moeilijker gemaakt maar het is vooral door mezelf dat hond niet goed gesocialiseert is.
Het is een onzekere hond en ze blaft veel.
Ze zit veel bij me en dat is weer fijn.
verbinder wijzigde dit bericht op 03-07-2025 02:32
0.15% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
framboise-t schreef:
02-07-2025 09:06
Klinkt wel als een goede dierenarts, als ze de signalen van hond oppikt en ernaar vraagt.

Honden reageren inderdaad op jouw eigen angst maar, los daarvan, hebben veel dieren ook een intrinsieke hekel aan de dierenarts.

Ik heb ooit voor een kat kalmeringspilletjes gekregen om thuis al, vooraf dus, te geven voor bij een dierenartsbezoek. Is zoiets een idee?
(Hielp bij die kat helemaal niet, maar dat terzijde, als het had gewerkt, was het topic geweest).

Ja, ze is een fijne dierenarts. Ik vond haar kalm en praatte duidelijk.
Ze had het ook over kalmerende pilletjes die ze kan voorschrijven voor de hond. Ietsje verder in het consult merkte ze dat hond gewoon snoepjes at toen ze die gaf na een handeling en ze rustiger was. Toen liet ze het maar.
Ik heb het ook niet benoemd want ergens weet ik dat hond stress krijgt als ik een pilletje in d’r mond moet doen. In iets lekker doen lukt niet, tenminste ze eet het lekkers op en laat de pil dan liggen.
Hopelijk hoeven we maar weinig naar de dierenarts te gaan
Alle reacties Link kopieren Quote
Verbinder schreef:
03-07-2025 02:31
In iets lekker doen lukt niet, tenminste ze eet het lekkers op en laat de pil dan liggen.
Hopelijk hoeven we maar weinig naar de dierenarts te gaan
Hopelijk heb je deze tip niet nodig omdat je niet naar de dierenarts moet, maar stel dat: ik stampte pillen helemaal fijn in een vijzel en smeerde ze dan door iets van paté.
Alle reacties Link kopieren Quote
framboise-t schreef:
03-07-2025 13:41
Hopelijk heb je deze tip niet nodig omdat je niet naar de dierenarts moet, maar stel dat: ik stampte pillen helemaal fijn in een vijzel en smeerde ze dan door iets van paté.
Dank je voor de tip Framboise, dat is een goeie.
Alle reacties Link kopieren Quote
framboise-t schreef:
02-07-2025 09:08
Goed gedaan! En dat je gekwetsheid en boosheid een beetje doorschemert,dat is toch zo erg niet.
Dat is ook niet perse erg, het maakt me een mens met gevoel. Tenminste zo zou ik het moeten zien, voelt niet zo.

Kreeg achteraf te horen van een paar collega's dat vooral het verdriet ervan af te zien was. Erg vreemd, want ik was regelrecht kwaad.
Hope is the first step on the road to disappointment
Alle reacties Link kopieren Quote
framboise-t schreef:
03-07-2025 13:41
Hopelijk heb je deze tip niet nodig omdat je niet naar de dierenarts moet, maar stel dat: ik stampte pillen helemaal fijn in een vijzel en smeerde ze dan door iets van paté.
Dat is inderdaad een goede tip. Wij verstopte het pilletje vroeger in een stukje brood met leverworst. Werkte toen goed voor mijn hond. Lang geleden dat ik een hond had... Was ik nog kind, maar het was wel "mijn" hond.
Hope is the first step on the road to disappointment
Alle reacties Link kopieren Quote
Verbinder schreef:
03-07-2025 02:31
Hopelijk hoeven we maar weinig naar de dierenarts te gaan
Dat hoop ik ook voor jullie.

Dit is voor mij, naast alle andere redenen, wel een dingetje. De zorgen als een hond ziek is en hoe je dat dan doet met werk en opvang.
Hope is the first step on the road to disappointment
Alle reacties Link kopieren Quote
Soooo, here we go:
ik mag toch aan het project blijven werken! Er komt wel een collega bij, maar ik mag aan de leuke dingen blijven werken. Toen ik het nieuws kreeg was ik instant blij, voor twee minuten. Ik heb nog steeds niks van mijn leidinggevende gehoord, er is veel gaande op school. Veel onrust. Ik hoop dat me dat niet gaat opbreken het komend jaar.

Ander nieuws: diagnostiek is bijna klaar. Geen autisme, wel emotionele verwaarlozing. Emotionele ontwikkeling blijven hangen rond kindtijd / pubertijd. De hele korte samenvatting. Conclusie is psychotherapeute zoeken, want dat bieden ze bij hun niet aan. Joepie (lees met een bak sarcasme!). Ik mag dus weer op zoek naar iemand. Enerzijds was hun verhaal een feest der herkenning, eindelijk zien en begrijpen ze wat ik bedoel, anderzijds begint de zoektocht opnieuw. Geen oplossing, geen duidelijkheid. Dat vind ik wel weer lastig.

Poeh, net zegt kind dat ik altijd moe ben. Ze heeft wel gelijk, maar het is niet fijn om te horen. Ik ben weer extreem moe, geen fut, geen eetlust, nergens zin in. Opgebrand is het meest toepasselijke momenteel. Ik vind het lastig.
Hope is the first step on the road to disappointment
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik vind het fijn voor je dat je toch betrokken blijft bij het projekt! Dat is best een meevaller denk ik. Ondanks dat elke beslissing vast meerdere gevoelens triggert.
Het geeft wellicht bepaalde houvast en focus voor het nieuwe jaar.

Je vertelde dat de diagnostiek fase bijna afgerond is. Dat is weer een stap afgerond.
Ik kan me voorstellen dat je even opluchting voelde bij herkenning van sypmtomen die genoemd werden die passen bij je diagnose.
Kan de GGZ een lijst met psychotherapeuten verschaffen die ze kunnen aanraden?

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven