Werk & Studie
alle pijlers
aangenomen, maar twijfel door het sollicitatiegesprek
vrijdag 17 augustus 2007 om 19:43
Ik zit een beetje met een dilemma en hoop hier wat advies te krijgen! Van beroep ben ik filiaalmanager een beroep wat ik erg leuk vind, maar ik sta niet meer achter de visie van het bedrijf en ben nu op zoek naar een andere baan!
Ongeveer 3 maanden geleden heb ik bij een kledingzaak gesolliciteerd en mocht ook op gesprek komen! Het gesprek liep erg goed en ik was dan ook totaal niet nerveus,maar toen kwam de feedback! Alles was positief,maar ik was niet modieus genoeg! Nu werk ik al jaren in de mode en draag voor mijn functie verplicht een pak! Voor het gesprek had ik een mooie zwarte broek met wit blazerjasje tot op de heup, mooie zwarte blouse en satijnen sjaaltje zwart met wit! (stropdas)! Geheel volgens stijl van het bedrijf (dacht ik)! Ik was beetje verbaasd en heb ook niet gevraagd wat er verkeerd aan mijn kleding was. Geen nieuwe baan dus!
4 weken geleden werd ik door het zelfde bedrijf gebeld of ik nog interesse had in de baan! En ja ik weer op gesprek en natuurlijk nog langer voor de spiegel gestaan. Op het gesprek bleek dat het om een filiaal ging dat voor mij 45 minuten rijden is! Maar goed de baan sprak me aan en ja ik vond en vind het geen probleem. Volgens deze mevrouw paste ik perfect binnen het beeld van het bedrijf en ik zou binnenkort bericht krijgen!
Helemaal in de wolken was ik toen ik werd uitgenodigd voor weer een gesprek! Nu ben ik ongeveer een uurtje thuis en ondanks dat ze me een loon aanbod gaan doen voel ik me zwaar klote!
Het gesprek begon erg goed en ik had zelfs een leuk jurkje aan van dat bedrijf! (niet gekocht voor het gesprek) Ik vond dat ik er echt goed uit zag en voelde me goed en straalde het ook uit! Met een vriendin van mij die ergens op personeelszaken werkt alles voorbereid ook vragen over loon enz! (derde gesprek dus dat mag nu wel ter sprake komen) In de loop van het gesprek werd naar referentie's gevraagd die ik natuurlijk heb, maar nee hij wilde mijn beste vriendin spreken! sorry!!! Dat vind ik dus vreemd erg vreemd! En eventueel mijn vriend,want die konden mijn karakter eigenschappen goed weergeven! Ik wil werk en prive altijd gescheiden houden en vond dit ook niet prettig!
Maar goed einde van het gesprek toen kwam de feedback, en ja als ik wilde was de baan voor mij! Nu moest ik dus blij zijn, maar voelde dat niet! Wist ook nog steeds niet wat ik kan verdienen en over reiskosten en andere praktische zaken. Vertelde de meneer in kwestie nog wel even dat ik niet zo modieus was! Ik was zo verbaasd! Had een leuk zwart jurkje aan met mooie laarzen, ketting noem maar op! notabene een jurkje dat uit hun winkel kwam! en echt als ze gelijk hebben ok,maar ik voelde een minderwaardigheid complex op komen! Ik wil mezelfs nu tegen over jullie verdedigen,maar dat is niet nodig! ben echt een leuke meid! (praat mezelf moed in) Over het loon word ik nog gebeld, gefeliciteerd ik begeleid u even naar de uitgang!
En nu weet ik niet wat ik moet doen! Ik wil wel heel graag weten wat ik kan verdienen, maar ik voel me zwaar klote! Dat kan toch niet de bedoeling zijn! Nu ga ik maar stoppen, maar zou er nog een heel verhaal aan kunnen vast plakken! Stel ik me aan of is het wel een beetje vreemd? Wat vinden jullie ervan en wat zouden jullie doen?
Ongeveer 3 maanden geleden heb ik bij een kledingzaak gesolliciteerd en mocht ook op gesprek komen! Het gesprek liep erg goed en ik was dan ook totaal niet nerveus,maar toen kwam de feedback! Alles was positief,maar ik was niet modieus genoeg! Nu werk ik al jaren in de mode en draag voor mijn functie verplicht een pak! Voor het gesprek had ik een mooie zwarte broek met wit blazerjasje tot op de heup, mooie zwarte blouse en satijnen sjaaltje zwart met wit! (stropdas)! Geheel volgens stijl van het bedrijf (dacht ik)! Ik was beetje verbaasd en heb ook niet gevraagd wat er verkeerd aan mijn kleding was. Geen nieuwe baan dus!
4 weken geleden werd ik door het zelfde bedrijf gebeld of ik nog interesse had in de baan! En ja ik weer op gesprek en natuurlijk nog langer voor de spiegel gestaan. Op het gesprek bleek dat het om een filiaal ging dat voor mij 45 minuten rijden is! Maar goed de baan sprak me aan en ja ik vond en vind het geen probleem. Volgens deze mevrouw paste ik perfect binnen het beeld van het bedrijf en ik zou binnenkort bericht krijgen!
Helemaal in de wolken was ik toen ik werd uitgenodigd voor weer een gesprek! Nu ben ik ongeveer een uurtje thuis en ondanks dat ze me een loon aanbod gaan doen voel ik me zwaar klote!
Het gesprek begon erg goed en ik had zelfs een leuk jurkje aan van dat bedrijf! (niet gekocht voor het gesprek) Ik vond dat ik er echt goed uit zag en voelde me goed en straalde het ook uit! Met een vriendin van mij die ergens op personeelszaken werkt alles voorbereid ook vragen over loon enz! (derde gesprek dus dat mag nu wel ter sprake komen) In de loop van het gesprek werd naar referentie's gevraagd die ik natuurlijk heb, maar nee hij wilde mijn beste vriendin spreken! sorry!!! Dat vind ik dus vreemd erg vreemd! En eventueel mijn vriend,want die konden mijn karakter eigenschappen goed weergeven! Ik wil werk en prive altijd gescheiden houden en vond dit ook niet prettig!
Maar goed einde van het gesprek toen kwam de feedback, en ja als ik wilde was de baan voor mij! Nu moest ik dus blij zijn, maar voelde dat niet! Wist ook nog steeds niet wat ik kan verdienen en over reiskosten en andere praktische zaken. Vertelde de meneer in kwestie nog wel even dat ik niet zo modieus was! Ik was zo verbaasd! Had een leuk zwart jurkje aan met mooie laarzen, ketting noem maar op! notabene een jurkje dat uit hun winkel kwam! en echt als ze gelijk hebben ok,maar ik voelde een minderwaardigheid complex op komen! Ik wil mezelfs nu tegen over jullie verdedigen,maar dat is niet nodig! ben echt een leuke meid! (praat mezelf moed in) Over het loon word ik nog gebeld, gefeliciteerd ik begeleid u even naar de uitgang!
En nu weet ik niet wat ik moet doen! Ik wil wel heel graag weten wat ik kan verdienen, maar ik voel me zwaar klote! Dat kan toch niet de bedoeling zijn! Nu ga ik maar stoppen, maar zou er nog een heel verhaal aan kunnen vast plakken! Stel ik me aan of is het wel een beetje vreemd? Wat vinden jullie ervan en wat zouden jullie doen?
vrijdag 17 augustus 2007 om 19:51
vrijdag 17 augustus 2007 om 19:56
Wat ik zou doen? Vriendelijk bedanken voor de eer.
Allereerst; 'Over het loon wordt je nog gebeld'..
Geen enkele onderhandeling mogelijk kennelijk. Je hebt het maar te doen met wat zij willen bieden. Dacht ik niet.
Daarbij: Een beste vriendin of partner als referentie vragen: Zijn ze helemaal gek.
Ik denk dat jij zelf ook wel aanvoelt dat dit geen goede werkgever is voor jou en gelijk heb je. Ik zou lekker verder gaan zoeken, meis.
Allereerst; 'Over het loon wordt je nog gebeld'..
Geen enkele onderhandeling mogelijk kennelijk. Je hebt het maar te doen met wat zij willen bieden. Dacht ik niet.
Daarbij: Een beste vriendin of partner als referentie vragen: Zijn ze helemaal gek.
Ik denk dat jij zelf ook wel aanvoelt dat dit geen goede werkgever is voor jou en gelijk heb je. Ik zou lekker verder gaan zoeken, meis.
vrijdag 17 augustus 2007 om 20:00
De beslissing is natuurlijk aan jou, maar ik zou verder kijken.
Als je (notabene in kleding van het bedrijf zelf!) zo wordt beoordeeld, blijft dat toch een punt. In functioneringsgesprekken komt dat waarschijnlijk weer naar voren.
En dat ze referenties vragen is logisch, maar ben het met je eens dat jouw vriend en vriendin daar niets mee te maken hebben.
Bij werk vind ik het niet alleen belangrijk dat het werk zelf leuk is, ook de werkomgeving en -sfeer hoort erbij. En je iedere keer afvragen of je er wel modieus genoeg uitziet, lijkt me niet goed voor je zelfvertrouwen.
Zoek lekker verder naar een werkgever die je graag wilt hebben, zonder je een onzeker gevoel te geven. En die niet gelijk in je privé-leven willen wroeten
Als je (notabene in kleding van het bedrijf zelf!) zo wordt beoordeeld, blijft dat toch een punt. In functioneringsgesprekken komt dat waarschijnlijk weer naar voren.
En dat ze referenties vragen is logisch, maar ben het met je eens dat jouw vriend en vriendin daar niets mee te maken hebben.
Bij werk vind ik het niet alleen belangrijk dat het werk zelf leuk is, ook de werkomgeving en -sfeer hoort erbij. En je iedere keer afvragen of je er wel modieus genoeg uitziet, lijkt me niet goed voor je zelfvertrouwen.
Zoek lekker verder naar een werkgever die je graag wilt hebben, zonder je een onzeker gevoel te geven. En die niet gelijk in je privé-leven willen wroeten
vrijdag 17 augustus 2007 om 20:39
Ik zou ook voor de eer bedanken als ik jou was. Om eerlijk te zijn vind ik het ook allemaal een beetje vreemd wat je beschrijft.
Zelf heb ik net een nieuwe baan, dus ik heb ook wat verse sollicitatierondes in mijn geheugen.
Ik heb twee banen afgeketst vanwege 'voorvallen' tijdens het sollicitatiegesprek.
Bij baan 1 kreeg ik de kriebels van die man, maar de voorwaarden waren goed en ik had het zo vreselijk niet naar mijn zin in de baan die ik toen had, dat het me niet zoveel uitmaakte. Totdat ik het contract thuis kreeg en er nogal wat addertjes onder het gras bleken te zitten. Ik ben niet eens meer de discussie aangegaan, maar heb gezegd dat ik 'helaas vanwege persoonlijke omstandigheden de baan toch niet aan kon nemen'.
Bij baan 2, gesprek nummer drie en waarbij ik ook voor de derde keer hetzelfde riedeltje zat af te draaien werd ik tegen het einde van het gesprek ook beledigd. Degene die me beledigde zat het hele gesprek al te bitchen, dus ik voelde me al ongemakkelijk, maar dat was de druppel. Er waren tijdens die procedure al eerder 'vreemde' voorvallen geweest en nu had ik helemaal mijn bedenkingen.
Zonder te weten of ik de baan zou krijgen heb ik bedankt.
Uiteindelijk heb ik toch een hele leuke nieuwe baan gevonden. Je mag best een beetje kieskeurig zijn.
Als je nu al een vreemd gevoel heb dan is dat meestal een voorteken voor wat te wachten staat. Dat is je intuitie en daar kan je (is mijn ervaring) beter op afgaan. Zeker als je niet op de schopstoel zit.
Zelf heb ik net een nieuwe baan, dus ik heb ook wat verse sollicitatierondes in mijn geheugen.
Ik heb twee banen afgeketst vanwege 'voorvallen' tijdens het sollicitatiegesprek.
Bij baan 1 kreeg ik de kriebels van die man, maar de voorwaarden waren goed en ik had het zo vreselijk niet naar mijn zin in de baan die ik toen had, dat het me niet zoveel uitmaakte. Totdat ik het contract thuis kreeg en er nogal wat addertjes onder het gras bleken te zitten. Ik ben niet eens meer de discussie aangegaan, maar heb gezegd dat ik 'helaas vanwege persoonlijke omstandigheden de baan toch niet aan kon nemen'.
Bij baan 2, gesprek nummer drie en waarbij ik ook voor de derde keer hetzelfde riedeltje zat af te draaien werd ik tegen het einde van het gesprek ook beledigd. Degene die me beledigde zat het hele gesprek al te bitchen, dus ik voelde me al ongemakkelijk, maar dat was de druppel. Er waren tijdens die procedure al eerder 'vreemde' voorvallen geweest en nu had ik helemaal mijn bedenkingen.
Zonder te weten of ik de baan zou krijgen heb ik bedankt.
Uiteindelijk heb ik toch een hele leuke nieuwe baan gevonden. Je mag best een beetje kieskeurig zijn.
Als je nu al een vreemd gevoel heb dan is dat meestal een voorteken voor wat te wachten staat. Dat is je intuitie en daar kan je (is mijn ervaring) beter op afgaan. Zeker als je niet op de schopstoel zit.
vrijdag 17 augustus 2007 om 21:31
In eerst instantie wilde ik het telefoontje over het loon (klinkt inderdaad alsof er weinig of niets te onderhandelen valt)afwachten,maar ga maandag bellen dat ik de baan toch niet aanneem! Bij mijn huidige baan heb ik sinds 3.5 jaar een contract onbepaalde tijd en zit inderdaad niet op de schopstoel en heb dus genoeg tijd om rustig een baan te zoeken die bij mij past. En ja ik wil graag weg bij dit bedrijf,maar ik moet niet zomaar een baan nemen om weg te kunnen. Voor ik het weet ben ik weer op zoek naar een andere baan! Moet inderdaad wat meer op mijn gevoel vertrouwen! Mijn vriend had overigens graag als referentie willen fungeren! Hij had zijn woordje al klaar!
zaterdag 18 augustus 2007 om 00:13
@meissie, ik denk dat je een hele goede beslissing hebt genomen.
Het is nogal raar dat ze mensen uit je privéleven als referentie willen en dat gedoe over je kleding is ook niet bepaald vriendelijk. En dan ook nog een mededeling 'je wordt nog wel gebeld over het loon', dat mogen ze je ook wel in je gezicht zeggen lijkt me zo! Dus hartstikke goed dat je rustig op zoek gaat naar een baan bij een bedrijf waar je je wél op je gemak voelt. Succes met zoeken!
Het is nogal raar dat ze mensen uit je privéleven als referentie willen en dat gedoe over je kleding is ook niet bepaald vriendelijk. En dan ook nog een mededeling 'je wordt nog wel gebeld over het loon', dat mogen ze je ook wel in je gezicht zeggen lijkt me zo! Dus hartstikke goed dat je rustig op zoek gaat naar een baan bij een bedrijf waar je je wél op je gemak voelt. Succes met zoeken!
zaterdag 18 augustus 2007 om 01:42
quote:meissie schreef op 17 augustus 2007 @ 21:31:
In eerst instantie wilde ik het telefoontje over het loon (klinkt inderdaad alsof er weinig of niets te onderhandelen valt)afwachten,maar ga maandag bellen dat ik de baan toch niet aanneem! Bij mijn huidige baan heb ik sinds 3.5 jaar een contract onbepaalde tijd en zit inderdaad niet op de schopstoel en heb dus genoeg tijd om rustig een baan te zoeken die bij mij past. En ja ik wil graag weg bij dit bedrijf,maar ik moet niet zomaar een baan nemen om weg te kunnen. Voor ik het weet ben ik weer op zoek naar een andere baan! Moet inderdaad wat meer op mijn gevoel vertrouwen! Mijn vriend had overigens graag als referentie willen fungeren! Hij had zijn woordje al klaar!
Ik denk ook dat je er heel goed aan doet dit niet te doen!
Wat een mafketels dat ze zeggen dat je niet modieus zou zijn........waarom nemen ze je dan uberhaupt aan vraag ik me af, daarnaast slaat het ook nergens op om dat mede te delen al zeker niet in een eerste gesprek!
En helemaal getroebeleert zijn ze door je vriendin en je vriend te vragen voor referentie......wat heeft dát nu weer met je werk te maken, dat kunnen ze helemaal niet vragen!
Kortom; goede zet maandag te bellen en de baan af te wijzen, voor hun 10 anderen!
Wel leuk dat je vriend het niet erg vind te fungeren als referentie, ben benieuwd wat hij ze te zeggen heeft
In eerst instantie wilde ik het telefoontje over het loon (klinkt inderdaad alsof er weinig of niets te onderhandelen valt)afwachten,maar ga maandag bellen dat ik de baan toch niet aanneem! Bij mijn huidige baan heb ik sinds 3.5 jaar een contract onbepaalde tijd en zit inderdaad niet op de schopstoel en heb dus genoeg tijd om rustig een baan te zoeken die bij mij past. En ja ik wil graag weg bij dit bedrijf,maar ik moet niet zomaar een baan nemen om weg te kunnen. Voor ik het weet ben ik weer op zoek naar een andere baan! Moet inderdaad wat meer op mijn gevoel vertrouwen! Mijn vriend had overigens graag als referentie willen fungeren! Hij had zijn woordje al klaar!
Ik denk ook dat je er heel goed aan doet dit niet te doen!
Wat een mafketels dat ze zeggen dat je niet modieus zou zijn........waarom nemen ze je dan uberhaupt aan vraag ik me af, daarnaast slaat het ook nergens op om dat mede te delen al zeker niet in een eerste gesprek!
En helemaal getroebeleert zijn ze door je vriendin en je vriend te vragen voor referentie......wat heeft dát nu weer met je werk te maken, dat kunnen ze helemaal niet vragen!
Kortom; goede zet maandag te bellen en de baan af te wijzen, voor hun 10 anderen!
Wel leuk dat je vriend het niet erg vind te fungeren als referentie, ben benieuwd wat hij ze te zeggen heeft
zaterdag 18 augustus 2007 om 15:16
quote:daysha schreef op 18 augustus 2007 @ 01:42:
Wel leuk dat je vriend het niet erg vind te fungeren als referentie, ben benieuwd wat hij ze te zeggen heeft Ja, hij zag de lol er wel van in (vond het natuurlijk ook belachelijk!) en wilde die meneer wel wat dingen uit de doeken doen! Hij had voldoende om te vertellen! Grapje natuurlijk,maar hij had wel iets van nou die zal ik wel eens even krijgen!
Wel leuk dat je vriend het niet erg vind te fungeren als referentie, ben benieuwd wat hij ze te zeggen heeft Ja, hij zag de lol er wel van in (vond het natuurlijk ook belachelijk!) en wilde die meneer wel wat dingen uit de doeken doen! Hij had voldoende om te vertellen! Grapje natuurlijk,maar hij had wel iets van nou die zal ik wel eens even krijgen!
zaterdag 18 augustus 2007 om 17:25
Ha Meissie,
Goed gedaan! Wat betreft je post van gisteren: als je niet op de schopstoel zit, heb je zéker de tijd om rustig verder te zoeken!
Ik ben zelf ook aan het solliciteren, maar heb momenteel net als jij een vaste baan, die ik niet opgeef voor 'zomaar' een baan, al helemaal niet als ik na een sollicitatiegesprek een vervelend gevoel heb (is één keer gebeurd).
De laatste weken was het i.v.m. de vakantie-periode hopeloos wat betreft leuke vacatures, maar zie: vandaag heb ik er zomaar drie gevonden! Allemaal in de richting die ik zoek (administratief) en in de buurt - en naar ik hoop bij leuke bedrijven!
Ik wil maar zeggen: houd moed! Succes!
Goed gedaan! Wat betreft je post van gisteren: als je niet op de schopstoel zit, heb je zéker de tijd om rustig verder te zoeken!
Ik ben zelf ook aan het solliciteren, maar heb momenteel net als jij een vaste baan, die ik niet opgeef voor 'zomaar' een baan, al helemaal niet als ik na een sollicitatiegesprek een vervelend gevoel heb (is één keer gebeurd).
De laatste weken was het i.v.m. de vakantie-periode hopeloos wat betreft leuke vacatures, maar zie: vandaag heb ik er zomaar drie gevonden! Allemaal in de richting die ik zoek (administratief) en in de buurt - en naar ik hoop bij leuke bedrijven!
Ik wil maar zeggen: houd moed! Succes!
maandag 20 augustus 2007 om 17:29
Vandaag mailtje gehad van het bedrijf (nog voor ik kon bellen) en zoals te verwachten was het loonbod niet erg hoog! Nog geen 1700 bruto voor 38 uur! En ik kreeg geen reiskosten vergoeding. En mijn loon ligt nu wel wat hoger! Heb mailtje terug gedaan dat ik er vanaf zie en de reden hiervoor! mailtje terug gekregen dat binnen hun bedrijf dit de normale gang van zaken was! Ik heb ze succes gewenst met hun zoektocht en gezegd dat ik de kwestie met anderen had besproken en dat ik hieruit heb opgemaakt dat het nog moeilijk voor ze gaat worden! Ik ben blij dat ik ervan af ben!
donderdag 23 augustus 2007 om 17:49
quote:Silky schreef op 23 augustus 2007 @ 14:53:
Ik ben nu wel benieuwd wat het bedrijf modieus gekleed zijn vindt. Mss kun je naar dat filiaal gaan (waar je zou gaan werken) om een kijkje te nemen.Grappig dat je dat zegt! Ik krijg over 2 weken heerlijk vakantie en dan willen we daar een dagje gaan winkelen en ik wilde inderdaad een langs gaan om te kijken! Ik heb de gesprekken 3 in totaal ook niet in dat filiaal gehad, want dan zou ik er niet meer heen gaan!
Ik ben nu wel benieuwd wat het bedrijf modieus gekleed zijn vindt. Mss kun je naar dat filiaal gaan (waar je zou gaan werken) om een kijkje te nemen.Grappig dat je dat zegt! Ik krijg over 2 weken heerlijk vakantie en dan willen we daar een dagje gaan winkelen en ik wilde inderdaad een langs gaan om te kijken! Ik heb de gesprekken 3 in totaal ook niet in dat filiaal gehad, want dan zou ik er niet meer heen gaan!
