Werk & Studie
alle pijlers
aangerand op het werk
donderdag 22 mei 2008 om 12:16
Ik werk in de zorg en heb sinds kort een nieuwe baan, waar ik voornamelijk nachtdiensten draai. Nu is het zo dat ik vorige week, toen ik mijn eerste nachtdienst ingewerkt werd, door een client ben vastgepakt en betast, ook heeft hij me bedreigd te verkrachten zodra ik alleen in de nachtdienst zit. Aangezien ik nu nog nergens aan vast zit qua contract(heb ik nog niet ontvangen en dus nog niet getekend), ga ik vanmiddag een gesprek aan met de teamleider om de vertellen dat ik afzie van de functie en dus per direct stop met werken daar.Mijn besluit staat vast dat ik daar niet wil werken, omdat ik veiligheid en je veilig voelen op je werk erg belangrijk vind.
Nu is mijn vraag eigenlijk;
Wat zouden jullie doen in dit geval?
Nu is mijn vraag eigenlijk;
Wat zouden jullie doen in dit geval?
donderdag 22 mei 2008 om 21:31
[quote]
[...]
Oeh, wat vind ik dit een ontzettend foute zin! Gedragsproblemen en psychiatrische problematiek kunnen idd part of the job zijn, maar wil dat zeggen dat je je moet laten aanranden of in elkaar moet laten slaan?
Maar geweld hoort nooit bij je job. En ookal weet je dat je in bepaalde beroepen meer risico loopt, je hoeft het nooit te accepteren!
Geweld kan zeker wel part of the job zijn. Ik zeg echter niet dat je het zo maar moet accepteren en er niets mee moet doen, integendeel. Wat ik wil zeggen is dat je in sommige situaties geweld kunt verwachten als onderdeel van het werk, dat moet je je realiseren van tevoren. Uiteraard moet er wel wat mee gedaan worden en niet zomaar in de doofpot worden gestopt, maar dat zeg ik ook niet.
:[...]
Oeh, wat vind ik dit een ontzettend foute zin! Gedragsproblemen en psychiatrische problematiek kunnen idd part of the job zijn, maar wil dat zeggen dat je je moet laten aanranden of in elkaar moet laten slaan?
Maar geweld hoort nooit bij je job. En ookal weet je dat je in bepaalde beroepen meer risico loopt, je hoeft het nooit te accepteren!
Geweld kan zeker wel part of the job zijn. Ik zeg echter niet dat je het zo maar moet accepteren en er niets mee moet doen, integendeel. Wat ik wil zeggen is dat je in sommige situaties geweld kunt verwachten als onderdeel van het werk, dat moet je je realiseren van tevoren. Uiteraard moet er wel wat mee gedaan worden en niet zomaar in de doofpot worden gestopt, maar dat zeg ik ook niet.
Fortis et liber
donderdag 22 mei 2008 om 21:37
Dat is dus niet goed, ik neem aan dat jij tijdens je soll.gesprek ook hebt aangegeven dat je juist uit de crisiszorg wilde en dan had dus duidelijk moeten worden dat deze casus er lag. Zoals ik jouw verhaal lees, denk ik dat je een weloverwogen keuze hebt gemaakt voor de sector. Wat ik bedoelde in mijn post is dat sommige verpleegkundigen / verzorgenden echt kiezen voor het vertroetelen en dan bijvoorbeeld in de psychiatrie gaan werken waar een directieve benadering juist gewenst is. Dit gaat dan op den duur botsen, bijvoorbeeld doordat zij niet volgens de voorgeschreven wijze kunnen / willen werken vanuit hun gevoel. Dit is ook erg lastig als je met de 'vertroetel'insteek ergens gaat werken en dit blijkt dan niet zo te zijn. Maar goed, in zo'n geval zou bezint eer ge begint handig zijn geweest.
Fortis et liber