Alle ballen in de lucht houden

Hallo allemaal,
Ik vind het vooral heel moeilijk om toe te geven dat het me allemaal niet zo goed meer lukt. Dat ik niet alle ballen meer in de lucht kan houden. Ik heb een gezin met twee kinderen en een man. Man werkt 12 uurs-diensten en is vaak ook kapot na zijn werk. Ik probeer mijn laatste jaar aan de universiteit af te maken nadat ik die studie onderbroken heb door baby nummer 2. Ik werk gemiddeld 20 uur in de week verdeeld over 3 dagen. En het lukt me gewoon niet meer. Nouja, het lukt wel, alleen je moet niet vragen hoe. Ik ben zo ontzettend vermoeid. Ik wil niet zeuren, want hoe doen alleenstaande moeders dat dan? Ik slaap dan al meer als een jaar geen nacht meer door (zie babytopic), maar heb de laatste maanden ook andere klachten. Ik ben snel geïrriteerd, last van mijn borst en ben naast lichamelijk ook echt geestelijk moe. Gelukkig heb ik een fijn netwerk van 2 oma’s die op nog geen 10 minuten rijden hier vandaan zitten. Die helpen al echt veel. Alleen de klachten lijken alleen maar erger te worden de laatste tijd.
Ik heb nu dus het gevoel dat iets moet inschikken. Ik heb een gesprek aangevraagd met mijn manager op het werk. Misschien toch kijken of ik tijdelijk minder uren kan draaien (heb ik nogal een hard hoofd in want juist superdruk). Ook zijn de ‘klachten’ natuurlijk niet door het werken ontstaan.
Heeft iemand hier ervaring mee?