
Alle ballen in de lucht houden
maandag 4 januari 2021 om 15:01
Hallo allemaal,
Ik vind het vooral heel moeilijk om toe te geven dat het me allemaal niet zo goed meer lukt. Dat ik niet alle ballen meer in de lucht kan houden. Ik heb een gezin met twee kinderen en een man. Man werkt 12 uurs-diensten en is vaak ook kapot na zijn werk. Ik probeer mijn laatste jaar aan de universiteit af te maken nadat ik die studie onderbroken heb door baby nummer 2. Ik werk gemiddeld 20 uur in de week verdeeld over 3 dagen. En het lukt me gewoon niet meer. Nouja, het lukt wel, alleen je moet niet vragen hoe. Ik ben zo ontzettend vermoeid. Ik wil niet zeuren, want hoe doen alleenstaande moeders dat dan? Ik slaap dan al meer als een jaar geen nacht meer door (zie babytopic), maar heb de laatste maanden ook andere klachten. Ik ben snel geïrriteerd, last van mijn borst en ben naast lichamelijk ook echt geestelijk moe. Gelukkig heb ik een fijn netwerk van 2 oma’s die op nog geen 10 minuten rijden hier vandaan zitten. Die helpen al echt veel. Alleen de klachten lijken alleen maar erger te worden de laatste tijd.
Ik heb nu dus het gevoel dat iets moet inschikken. Ik heb een gesprek aangevraagd met mijn manager op het werk. Misschien toch kijken of ik tijdelijk minder uren kan draaien (heb ik nogal een hard hoofd in want juist superdruk). Ook zijn de ‘klachten’ natuurlijk niet door het werken ontstaan.
Heeft iemand hier ervaring mee?
Ik vind het vooral heel moeilijk om toe te geven dat het me allemaal niet zo goed meer lukt. Dat ik niet alle ballen meer in de lucht kan houden. Ik heb een gezin met twee kinderen en een man. Man werkt 12 uurs-diensten en is vaak ook kapot na zijn werk. Ik probeer mijn laatste jaar aan de universiteit af te maken nadat ik die studie onderbroken heb door baby nummer 2. Ik werk gemiddeld 20 uur in de week verdeeld over 3 dagen. En het lukt me gewoon niet meer. Nouja, het lukt wel, alleen je moet niet vragen hoe. Ik ben zo ontzettend vermoeid. Ik wil niet zeuren, want hoe doen alleenstaande moeders dat dan? Ik slaap dan al meer als een jaar geen nacht meer door (zie babytopic), maar heb de laatste maanden ook andere klachten. Ik ben snel geïrriteerd, last van mijn borst en ben naast lichamelijk ook echt geestelijk moe. Gelukkig heb ik een fijn netwerk van 2 oma’s die op nog geen 10 minuten rijden hier vandaan zitten. Die helpen al echt veel. Alleen de klachten lijken alleen maar erger te worden de laatste tijd.
Ik heb nu dus het gevoel dat iets moet inschikken. Ik heb een gesprek aangevraagd met mijn manager op het werk. Misschien toch kijken of ik tijdelijk minder uren kan draaien (heb ik nogal een hard hoofd in want juist superdruk). Ook zijn de ‘klachten’ natuurlijk niet door het werken ontstaan.
Heeft iemand hier ervaring mee?
maandag 4 januari 2021 om 15:04
Waar is je ontspanning? Je kunt niet dag en nacht 'aan' staan. En daarbij, als je man 12 uur werkt en 'kapot' is, dan bén je toch een alleenstaande moeder? Want hoeveel helpt hij in huis en met de kinderen?
Zou het een idee zijn dat HIJ minder kan werken of HIJ meer doet in huis, al dan niet tijdelijk tot jij klaar bent met je studie?
Zou het een idee zijn dat HIJ minder kan werken of HIJ meer doet in huis, al dan niet tijdelijk tot jij klaar bent met je studie?
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
maandag 4 januari 2021 om 15:10
Ik heb inderdaad het gevoel dag en nacht aan te staan. Nadat hij een tijd werkloos is geweest ben ik juist blij dat hij werkt, dus dat is helaas denk ik geen optie. In het huis mag hij zeker meer helpen.Doreia* schreef: ↑04-01-2021 15:04Waar is je ontspanning? Je kunt niet dag en nacht 'aan' staan. En daarbij, als je man 12 uur werkt en 'kapot' is, dan bén je toch een alleenstaande moeder? Want hoeveel helpt hij in huis en met de kinderen?
Zou het een idee zijn dat HIJ minder kan werken of HIJ meer doet in huis, al dan niet tijdelijk tot jij klaar bent met je studie?
maandag 4 januari 2021 om 15:12

maandag 4 januari 2021 om 15:16
Misschien verstandig om eerst een medische check te doen.
Het eerste jaar dat ik moeder was, werd ik ook langzaamaan steeds vermoeider. Logisch, dacht ik. Kind slaapt niet door, ik werkte vier dagen in de week en volgde een studie. Maar er kwamen heel geleidelijk steeds meer klachten en klachtjes bij. Zo geleidelijk, dat ik iemand anders nodig had om me erop te wijzen dat het niet helemaal normaal meer was. Ik bleek de ziekte van Pfeiffer te hebben. En korte tijd later is er een vitamine B12 tekort geconstateerd, wat ik nu al jaren via injecties krijg. Ik voelde me na een tijdje, toen de boel eenmaal aangepakt werd, een ander mens. En dat terwijl ik lange tijd niet eens wist dat ik ziek was.
Dus eerst medische oorzaken uitsluiten lijkt me verstandig.
Het eerste jaar dat ik moeder was, werd ik ook langzaamaan steeds vermoeider. Logisch, dacht ik. Kind slaapt niet door, ik werkte vier dagen in de week en volgde een studie. Maar er kwamen heel geleidelijk steeds meer klachten en klachtjes bij. Zo geleidelijk, dat ik iemand anders nodig had om me erop te wijzen dat het niet helemaal normaal meer was. Ik bleek de ziekte van Pfeiffer te hebben. En korte tijd later is er een vitamine B12 tekort geconstateerd, wat ik nu al jaren via injecties krijg. Ik voelde me na een tijdje, toen de boel eenmaal aangepakt werd, een ander mens. En dat terwijl ik lange tijd niet eens wist dat ik ziek was.
Dus eerst medische oorzaken uitsluiten lijkt me verstandig.

maandag 4 januari 2021 om 15:22
Stop dus met het zelf op te lossen. Je man moet je meehelpen in dit verhaal. Zodat jullie het beide vol kunnen houden.MinnieMouse1 schreef: ↑04-01-2021 15:10Ik heb inderdaad het gevoel dag en nacht aan te staan. Nadat hij een tijd werkloos is geweest ben ik juist blij dat hij werkt, dus dat is helaas denk ik geen optie. In het huis mag hij zeker meer helpen.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
maandag 4 januari 2021 om 15:25
Natuurlijk is het fijn dat hij weer werkt! Maar hij hoeft de werkloze maanden niet gelijk erbij te compenseren hoor. Heb je al eens met hem gepraat?MinnieMouse1 schreef: ↑04-01-2021 15:10Ik heb inderdaad het gevoel dag en nacht aan te staan. Nadat hij een tijd werkloos is geweest ben ik juist blij dat hij werkt, dus dat is helaas denk ik geen optie. In het huis mag hij zeker meer helpen.
maandag 4 januari 2021 om 16:22
Ik zou adviseren om samen met je man opnieuw te kijken naar alle ballen, alle taken.
Per taak kan je bekijken:
- Kunnen we ermee stoppen?
- Kunnen we het delegeren (opa/oma vragen etc.)
- kunnen we het beter verdelen?
- of moeten we het juist méér gaan doen
Bijvoorbeeld de baby zwemles: je kan oma vragen het te doen maar je kan er ook helemaal mee stoppen. Bijvoorbeeld werken: je kan minder gaan werken, proberen een baan met kortere reistijd te vinden maar je kan ook juist meer gaan werken, zodat je meer geld hebt voor kdv en schoonmaakhulp. Bijvoorbeeld huishouden: Zijn er dingen die minder kunnen (niet strijken, minder vaak wassen), sneller kunnen (vaker kant-en-klaar maaltijd) of wil je het anders verdelen?
Als je man werkeloos is geweest en nu 12 uur per dag werkt, kan ik me voorstellen dat de oude routine niet meer werkt, en je samen moet zitten om een nieuw plan te maken.
Per taak kan je bekijken:
- Kunnen we ermee stoppen?
- Kunnen we het delegeren (opa/oma vragen etc.)
- kunnen we het beter verdelen?
- of moeten we het juist méér gaan doen
Bijvoorbeeld de baby zwemles: je kan oma vragen het te doen maar je kan er ook helemaal mee stoppen. Bijvoorbeeld werken: je kan minder gaan werken, proberen een baan met kortere reistijd te vinden maar je kan ook juist meer gaan werken, zodat je meer geld hebt voor kdv en schoonmaakhulp. Bijvoorbeeld huishouden: Zijn er dingen die minder kunnen (niet strijken, minder vaak wassen), sneller kunnen (vaker kant-en-klaar maaltijd) of wil je het anders verdelen?
Als je man werkeloos is geweest en nu 12 uur per dag werkt, kan ik me voorstellen dat de oude routine niet meer werkt, en je samen moet zitten om een nieuw plan te maken.
maandag 4 januari 2021 om 16:53
Serieus? Wat denk je van een werkster nemen en zelf betalen.
maandag 4 januari 2021 om 18:19
maandag 4 januari 2021 om 18:22
Op welke basis dan? Er is geen aandoening bij to vastgesteld. Daarnaast is zoveel werken als echtpaar ook een keuze, dat gaat de maatschappij niet voor je oplossen. Dan neem je werkster.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.

maandag 4 januari 2021 om 18:27
Als het lastig bolwerken is betekent dat niet dat jij moet inleveren omdat hij niet genoeg "helpt".
Hij moet jou namelijk niet helpen maar hij moet zijn deel doen in jullie gezamelijke gezin.
Nu voelt het alsof JIJ het niet rondkrijgt omdat het jouw taak is, realiseer je dat JULLIE het niet rondkrijgen.
Beiden zullen moeten inleveren om het dragelijk te maken.
Huishouden delen, moeilijke nachten delen. Alles.
Hij moet jou namelijk niet helpen maar hij moet zijn deel doen in jullie gezamelijke gezin.
Nu voelt het alsof JIJ het niet rondkrijgt omdat het jouw taak is, realiseer je dat JULLIE het niet rondkrijgen.
Beiden zullen moeten inleveren om het dragelijk te maken.
Huishouden delen, moeilijke nachten delen. Alles.
maandag 4 januari 2021 om 18:38
MinnieMouse1 schreef: ↑04-01-2021 15:01Hallo allemaal,
Ik vind het vooral heel moeilijk om toe te geven dat het me allemaal niet zo goed meer lukt. Dat ik niet alle ballen meer in de lucht kan houden. Ik heb een gezin met twee
Serieus: 2 kinderen die niet doorslapen, een baan, een studie, een huishouden, oppas voor de kinderen regelen.... hoe dan?
Dit is niet vol te houden. Ik zou geen fijne moeder, partner echtgenoot en collega zijn hoor.
Ik zou stoppen met de studie of met het werk (kinderen heeft geen zin).

maandag 4 januari 2021 om 18:49
+1Lillybit schreef: ↑04-01-2021 18:27Als het lastig bolwerken is betekent dat niet dat jij moet inleveren omdat hij niet genoeg "helpt".
Hij moet jou namelijk niet helpen maar hij moet zijn deel doen in jullie gezamelijke gezin.
Nu voelt het alsof JIJ het niet rondkrijgt omdat het jouw taak is, realiseer je dat JULLIE het niet rondkrijgen.
Beiden zullen moeten inleveren om het dragelijk te maken.
Huishouden delen, moeilijke nachten delen. Alles.

maandag 4 januari 2021 om 19:18
Je zegt dat je een gesprek hebt aangevraagd met je manager op je werk, maar heeft je man dat gesprek ook aangevraagd op zijn werk?
Waarom zou jouw werk het eerste zijn waar je in gaat snijden, terwijl je man zo te lezen veel meer werkt en daardoor veel moeier is, waardoor hij thuis steken laat vallen.
Een logische stap zou zijn dat je man terug gaat in uren, zodat hij zijn deel thuis kan oppakken. Dat ontlast jou vervolgens weer.
Waarom zou jouw werk het eerste zijn waar je in gaat snijden, terwijl je man zo te lezen veel meer werkt en daardoor veel moeier is, waardoor hij thuis steken laat vallen.
Een logische stap zou zijn dat je man terug gaat in uren, zodat hij zijn deel thuis kan oppakken. Dat ontlast jou vervolgens weer.
anoniem_63c1211622fd9 wijzigde dit bericht op 04-01-2021 19:39
0.34% gewijzigd
maandag 4 januari 2021 om 19:29
Toch heb ik die ook 1 zonder....1 andere heeft ook ambulante begeleiding en de 3e loopt zelf bij n psycholoog. Vaak wordt een beschikking tijdelijk toegekend (3 maanden tot 1 jaar) om te voorkomen dat Client uitvalt en zich ziek moet melden of er psychisch echt helemaal door heen zit en niet meer kan functioneren. Waardoor het algeheel draaiend houden van je leven in gevaar komt en zodoende de maatschappij nog meer kost.
maandag 4 januari 2021 om 20:34
Voordat TO gaat stoppen met een studie, zou ze ook kunnen gaan delegeren naar de andere volwassene in huis, ipv zelf alle ballen hoog te houden. Als ze stopt met haar studie is dat op de lange termijn voor béide inleveren.Because schreef: ↑04-01-2021 18:38Serieus: 2 kinderen die niet doorslapen, een baan, een studie, een huishouden, oppas voor de kinderen regelen.... hoe dan?
Dit is niet vol te houden. Ik zou geen fijne moeder, partner echtgenoot en collega zijn hoor.
Ik zou stoppen met de studie of met het werk (kinderen heeft geen zin).
En dat stopt met overal verantwoordelijk voor zijn. Je hebt samen kinderen en huishouden en je bent samen verantwoordelijk. Hij is moe, jij ook. Hoe gaan JULLIE dat oplossen, niet jij alleen door in te leveren. SAMEN
Later is nu
maandag 4 januari 2021 om 22:04
Ga toch maar eens de huisarts bellen morgenJufjoke schreef: ↑04-01-2021 15:16Misschien verstandig om eerst een medische check te doen.
Het eerste jaar dat ik moeder was, werd ik ook langzaamaan steeds vermoeider. Logisch, dacht ik. Kind slaapt niet door, ik werkte vier dagen in de week en volgde een studie. Maar er kwamen heel geleidelijk steeds meer klachten en klachtjes bij. Zo geleidelijk, dat ik iemand anders nodig had om me erop te wijzen dat het niet helemaal normaal meer was. Ik bleek de ziekte van Pfeiffer te hebben. En korte tijd later is er een vitamine B12 tekort geconstateerd, wat ik nu al jaren via injecties krijg. Ik voelde me na een tijdje, toen de boel eenmaal aangepakt werd, een ander mens. En dat terwijl ik lange tijd niet eens wist dat ik ziek was.
Dus eerst medische oorzaken uitsluiten lijkt me verstandig.
