Werk & Studie alle pijlers

Arrogante sollicitanten

19-08-2008 14:45 63 berichten
Onderstaand bericht stond vandaag (wat uitgebreider) op nu.nl.

Ik vind het op z'n zachts gezegd belachelijk dat mensen zichzelf zo durven te presenteren. Ik keur arrogant gedrag tijdens sollicitatiegesprekken absoluut af. Wat dat betreft kun je het ook omdraaien: arrogante werkgevers. Ook niet bepaald prettig.



Iemand ervaring met één van de twee?



'Arrogante sollicitanten rukken op'

Uitgegeven: 19 augustus 2008 09:33

Laatst gewijzigd: 19 augustus 2008 10:05



AMSTERDAM - Het komt steeds vaker voor dat hoogopgeleide sollicitanten zich asociaal of arrogant gedragen. Dat meldt de gratis krant De Pers dinsdag. Vooral in sectoren met een groot tekort aan personeel, zoals in de financiële sector en de techniek.



Personeelsmanager Anne Wagenmans van accountantskantoor De Keijzer Nipius & Co zegt in het dagblad dat ze onlangs nog één voor zich had: "Hij zat nonchalant onderuitgezakt in een stoel, de armen over elkaar. Hij antwoordde op bijna elke vraag 'geen idee' en wilde alleen maar weten wat hij kon verdienen."
Alle reacties Link kopieren
En dan zeker verbaasd zijn dat ze het niet zijn geworden :)
Alle reacties Link kopieren
En waarom zouden we voor u kiezen? Ja... Waarom niet?
Inderdaad :).



Geen bedrijf is toch zó desperate dat ze een overduidelijk ongemotiveerd persoon aannemen?
Alle reacties Link kopieren
Ik heb zelf geen ervaring met sollicitanten, maar wel met externe adviseurs. De arrogantie van sommige van deze mensen is gewoon weg te triest voor woorden.
Oh, hier was een tijdje geleden een zeer vermakelijk topic over, van Zuss. Hoe heette die ook al weer?
Ik heb hem niet kunnen vinden. Anyone else?
Alle reacties Link kopieren
Frutje schreef op 19 augustus 2008 @ 14:59:

Inderdaad :).



Geen bedrijf is toch zó desperate dat ze een overduidelijk ongemotiveerd persoon aannemen?
Oh jawel hoor. Ik ben benaderd door een gastouderbureau dat dringend op zoek is naar nieuwe gastouders. Die vrouw was behoorlijk onbeschoft en nodigde zichzelf bij mij thuis uit voor ik uberhaupt had gezegd dat ik geinteresseerd was. Ik ben heel beleefd geweest maar op een gegeven moment ben ik vooral ook heel duidelijk en misschien minder beleefd geweest. Ook gezegd dat ik het niet zag zitten. Ik krijg nu nog mailtjes van haar als ze een nieuw gezin heeft bij mij in de buurt!! @-( Dus sommige bedrijven zijn zo desperate dat ze ook een ongemotiveerd iemand zouden aannemen (mijn geval was natuurlijk anders, ik had daar niet gesolliciteerd)
Alle reacties Link kopieren
Volgens mij is dat bericht op nu.nl wel een tikkeltje overdreven.

Ga maar eens na hoeveel mensen jij in je omgeving kent die zo zouden solliciteren. Ik zal je zeggen ik ken er niet 1.



Bedrijven zien volgens mij het liefste nog maar mensen die precies doen wat het bedrijf wil en geen eigen mening hebben.
MMP,



Zijn bedrijven zo veeleisend dat imperfecties uitvergroot worden? Is dat het probleem?
Alle reacties Link kopieren
Naar schatting vindt zo'n 5% van de sollicitanten die ik spreek dat ze eigenlijk God's gift to mankind zijn. Belangrijkste kenmerk: als ze worden afgewezen zijn ze niet teleurgesteld of benieuwd naar de argumenten, nee, ze zijn boos dat ze niet krijgen waar ze recht op hebben.
Ik sluit me aan bij Wuiles, ze bestaan wel degelijk. Ook ik ben ze helaas regelmatig tegengekomen.



Sollicitanten die net van school komen, direct solliciteren op een managementfunctie en een salaris eisen van minimaal 5000 euro bruto per maand + laptop, Blackberry en lease-auto. Zij solliciteren, om begrijpelijke redenen, bij voorkeur zonder een CV toe te voegen. Sturen ze wel een CV, dan laten ze de motivatie en sollicitatiebrief achterwege. En later bellen ze je dan heel boos op omdat ze een standaard afwijzing hebben gekregen.



Ik heb ook wel eens bij een heel arrogant bedrijf gesolliciteerd. Ik werd geinterviewd door 3 directeuren zonder enige kennis van zaken voor wat betreft de functie. De vragen werden slechts door 1 van de 3 heren gesteld en ze sloegen werkelijk nergens op. Ik moet bekennen dat ik er echt enorm veel plezier in heb gehad om die heren - heel arrogant ;-) - op hun nummer te zetten. Ik heb de baan overigens niet gekregen @-(
Alle reacties Link kopieren
Misschien een te lang artikel maar wil het even met jullie delen (heb m van mijn site geplukt maar is komisch) Herkenbaar voor de P&O-ers?



Heb je gehoord van de sollicitant die aan zijn oksels rook terwijl hij naar de ruimte liep waar het sollicitatiegesprek zou plaatsvinden? Of die van die sollicitant die de manager om een lift naar huis vroeg na het gesprek?



Het klinkt misschien als grap, maar deze voorbeelden werden genoemd in de jaarlijkse sollicitatieblunder enquête van CareerBuilder.com. De enquête werd gehouden onder meer dan 3.000 managers die regelmatig sollicitanten op gesprek hebben.



De top 10 van meest ongewone sollicitatieblunders:



Kandidaat beantwoordde de mobiele telefoon en vroeg de selecteur haar even alleen te laten omdat het een 'privékwestie' betrof.

Kandidaat vertelde de selecteur dat hij de baan niet lang zou uitoefenen omdat hij dacht in aanmerking te komen voor de erfenis van zijn oom als deze zou overlijden- "en zijn oom zag er de laatste tijd niet zo goed uit."

De kandidaat vroeg de selecteur na het sollicitatiegesprek om een lift naar huis.

Kandidaat rook aan zijn oksels op weg naar de ruimte waar het sollicitatiegesprek zou plaatsvinden.

Kandidaat zei dat ze geen voorbeeld kon overleggen van een document dat ze geschreven had omdat alles wat ze geschreven had voor de Veiligheidsdienst was geweest en het daarom als "vertrouwelijk" werd bestempeld.

Kandidaat vertelde de selecteur dat hij ontslagen was door zijn laatste werkgever omdat hij zijn baas in elkaar had geslagen.

Toen de kandidaat voorafgaand aan het sollicitatiegesprek iets te eten werd aangeboden gaf hij aan dat hij geen vet eten wilde voordat hij uit drinken ging in het café.

Een kandidaat die op gesprek kwam voor een financiële functie gaf aan dat hij meer een "people person" en niet een "numbers person" was.

Kandidaat trok het toilet door terwijl hij een telefonisch sollicitatiegesprek voerde met de selecteur.

Kandidaat pakte een haarborstel uit haar handtas en begon haar haar te borstelen tijdens het gesprek.

Werkgevers geven daarnaast aan dat de grootste fout die gemaakt wordt het niet verzorgd gekleed naar een sollicitatiegesprek komen.

Negatief praten over de huidige of vorige werkgever komt met stip binnen op 2 and op 3 wordt het ongeïnteresseerd overkomen tijdens het gesprek genoemd. Andere fouten die gemaakt worden zijn arrogant overkomen, het niet geven van duidelijke antwoorden op vragen en het niet stellen van goede vragen.



Toen ik (Meike) nog werkzaam was als HR Manager verbaasde het mij altijd wanneer een kandidaat zelf niet zijn cv bij zich had. Het is meerdere malen gebeurd dat een kandidaat op zijn kop probeerde mee te lezen op het cv dat voor me lag of vroeg of hij het 'nog even na mocht kijken omdat hij het niet precies meer wist.'



"Als een kandidaat negatief overkomt, de schuld van keuzes zoekt buiten zichzelf of niet voorbereid naar het gesprek komt, zorgt dit voor een rode vlag bij werkgever,"zegt Rosemary Haefner van CareerBuilder.com.
Meike, grappig!



Sommige voorbeelden vind ik sterker dan anderen: je haar borstelen of de wc doorspoelen tijdens een (telefonisch) gesprek. Hilarisch!



Maar geen vertrouwelijk documenten overleggen, ja daar kan een kern van waarheid in zitten.



Wuiles,

Ik ben ook boos als ik niet krijg waar ik recht op heb. Bedoel je waar ze recht op dénken te hebben?
MMP schreef op 19 augustus 2008 @ 15:56:

Bedrijven zien volgens mij het liefste nog maar mensen die precies doen wat het bedrijf wil en geen eigen mening hebben.


:rofl:



Je hebt zeker niet zoveel personeel?
wuiles schreef op 19 augustus 2008 @ 19:22:

Naar schatting vindt zo'n 5% van de sollicitanten die ik spreek dat ze eigenlijk God's gift to mankind zijn. Belangrijkste kenmerk: als ze worden afgewezen zijn ze niet teleurgesteld of benieuwd naar de argumenten, nee, ze zijn boos dat ze niet krijgen waar ze recht op hebben.
8-O 5% maar? Wat een gezegende branche, waar jij werkt!
Alle reacties Link kopieren
MMP schreef op 19 augustus 2008 @ 15:56:

Volgens mij is dat bericht op nu.nl wel een tikkeltje overdreven.

Ga maar eens na hoeveel mensen jij in je omgeving kent die zo zouden solliciteren. Ik zal je zeggen ik ken er niet 1.



Bedrijven zien volgens mij het liefste nog maar mensen die precies doen wat het bedrijf wil en geen eigen mening hebben.




Je bent echt schattig naïef meid. Ik denk ook niet, dat dergelijke sollicitanten zich bij jou zullen melden met deze gedragingen. Ik denk zomaar, dat het heel 'normaal' uitziende mensen zijn, die de realiteit een beetje uit het oog verloren zijn. Of inderdaad God's gift voor werkgevers denken te zijn.



Ik heb al het e.e.a. meegeschreven op dat vorige topic, maar ik zou er een boek over kunnen schrijven. En misschien moet ik het maar gewoon eens doen.
Alle reacties Link kopieren
wuiles schreef op 19 augustus 2008 @ 19:22:

Naar schatting vindt zo'n 5% van de sollicitanten die ik spreek dat ze eigenlijk God's gift to mankind zijn. Belangrijkste kenmerk: als ze worden afgewezen zijn ze niet teleurgesteld of benieuwd naar de argumenten, nee, ze zijn boos dat ze niet krijgen waar ze recht op hebben.
Zeer herkenbaar. Al kom ik boven de 5%. Nijdig, wie denk ik wel te zijn om te kunnen bepalen dat hij/zij niet geschikt is voor het bedrijf en/of de functie.
CL2 schreef op 20 augustus 2008 @ 15:26:

[...]

Ik heb al het e.e.a. meegeschreven op dat vorige topic, maar ik zou er een boek over kunnen schrijven. En misschien moet ik het maar gewoon eens doen.
:rofl: ik koop een exemplaar voor iedere 5-procenter die ik heb mogen meemaken, als cadeautje
Een van de leuksten die ik heb gehad op sollicitatiegesprek was denk ik nog wel een dame die solliciteerde voor een functie waarin je netjes moet kunnen praten. De uitzendbureaus deden bij ons in principe de selectie, wij hadden enkel 'klikgesprekken' van ongeveer 10 minuutjes om te kijken of er een klik was met de kandidaat en deze dus inderdaad bij ons kon komen werken. Deze dame kreeg het in deze 10 minuutjes niet voor elkaar om zonder gevloek te spreken..... sja.



Ook hebben we iemand gehad die absoluut niet kon uitleggen waarom hij bij ons wilde komen werken. Er kwam echt geen antwoord op die vraag, behalve dan een sja... eeeh.. nou ja... gewoon.... hij vond het raar (werd zelfs ietwat geirriteerd) toen wij hem mededeelden dat we hem niet zo heel gemotiveerd vonden overkomen :).
Alle reacties Link kopieren
Mijn favoriete voorbeeld blijft dat van de sollicitant die ik vroeg hoe hij reageerde als hij het niet eens was met een beslissing van zijn leidinggevende. Antwoord: "dan berg ik een aantal dossiers onvindbaar op. Ik weet zeker dat mijn manager ze dan niet meer kan terugvinden en dat zal hem leren."



Oja, had ik al vermeld dat de man voor een beursgenoteerde financiële onderneming werkte?
Alle reacties Link kopieren
Oh My God wuiles !!! Dan sta je als interviewer ook met je bek vol tanden, wat valt daar nog op te zeggen? 'juist ja' en dan volgende vraag? of gelijk 'bedankt voor het komen en tot ziens' ?
Alle reacties Link kopieren
Hahaha Wuiles: mag hopen dat dat een grap was?



Mij is trouwens ook een keer gevraagd om mijn scriptie die vertrouwelijk is. Daar heb ik voor getekend en er staat ook een boete op het verspreiden. Dat vond de persoon die het gesprek afnam trouwens ook heel logisch. (of althans: zo deed ze het naar mij overkomen ;-) Wie weet heeft zij het achteraf ook zo aan anderen verteld...)



Zelf voelde ik het vooral andersom. Ik solliciteerde in een branche waar veel vraag naar personeel met de juiste vooropleiding is. Bedrijven proberen zich daarom overduidelijk als 'leuk'/een goede keus/hip te presenteren. Dat voelde voor mij juist een beetje genant, het zou voor een starter toch omgekeerd moeten zijn.
Dat zeg ik....
Alle reacties Link kopieren
[quote]websje schreef op 20 augustus 2008 @ 22:53:

Hahaha Wuiles: mag hopen dat dat een grap was?

quote]



Neen, de man was bloedserieus.
Ik heb een tijdje samen met een collega mensen moeten aannemen die over ongeveer dezelfde achtergrond moesten beschikken, maar een duidelijk verschillend accent. Laten we zeggen dat we beide bakkers zochten, maar ik fabrieksbroodbakkers, en hij fijn-banketbakkers.



Als je de 50e kandidaat voor je hebt gehad met "nou, ik kan dus bakken. Ja, en ik weet ook niet zo goed wat nou het verschil is tussen fabrieksbrood en fijn-banket, maar ik dacht, dat kunnen jullie dan wel voor me kiezen..." dan verlang je zoooo naar een sigaret.



En ik rook niet eens.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven