Werk & Studie
alle pijlers
Arrogante sollicitanten
dinsdag 19 augustus 2008 om 14:45
Onderstaand bericht stond vandaag (wat uitgebreider) op nu.nl.
Ik vind het op z'n zachts gezegd belachelijk dat mensen zichzelf zo durven te presenteren. Ik keur arrogant gedrag tijdens sollicitatiegesprekken absoluut af. Wat dat betreft kun je het ook omdraaien: arrogante werkgevers. Ook niet bepaald prettig.
Iemand ervaring met één van de twee?
'Arrogante sollicitanten rukken op'
Uitgegeven: 19 augustus 2008 09:33
Laatst gewijzigd: 19 augustus 2008 10:05
AMSTERDAM - Het komt steeds vaker voor dat hoogopgeleide sollicitanten zich asociaal of arrogant gedragen. Dat meldt de gratis krant De Pers dinsdag. Vooral in sectoren met een groot tekort aan personeel, zoals in de financiële sector en de techniek.
Personeelsmanager Anne Wagenmans van accountantskantoor De Keijzer Nipius & Co zegt in het dagblad dat ze onlangs nog één voor zich had: "Hij zat nonchalant onderuitgezakt in een stoel, de armen over elkaar. Hij antwoordde op bijna elke vraag 'geen idee' en wilde alleen maar weten wat hij kon verdienen."
Ik vind het op z'n zachts gezegd belachelijk dat mensen zichzelf zo durven te presenteren. Ik keur arrogant gedrag tijdens sollicitatiegesprekken absoluut af. Wat dat betreft kun je het ook omdraaien: arrogante werkgevers. Ook niet bepaald prettig.
Iemand ervaring met één van de twee?
'Arrogante sollicitanten rukken op'
Uitgegeven: 19 augustus 2008 09:33
Laatst gewijzigd: 19 augustus 2008 10:05
AMSTERDAM - Het komt steeds vaker voor dat hoogopgeleide sollicitanten zich asociaal of arrogant gedragen. Dat meldt de gratis krant De Pers dinsdag. Vooral in sectoren met een groot tekort aan personeel, zoals in de financiële sector en de techniek.
Personeelsmanager Anne Wagenmans van accountantskantoor De Keijzer Nipius & Co zegt in het dagblad dat ze onlangs nog één voor zich had: "Hij zat nonchalant onderuitgezakt in een stoel, de armen over elkaar. Hij antwoordde op bijna elke vraag 'geen idee' en wilde alleen maar weten wat hij kon verdienen."
donderdag 21 augustus 2008 om 17:52
vrijdag 22 augustus 2008 om 10:55
haha, heb ik ook een aantal keren meegemaakt. (niet perse moord hoor!)Of dat ze dan zeggen, ja ik ben een aantal jaren weggeweest, maar niet op vakantie en ik had geen contact met de buitenwereld.
ja joh, maak er een raadsel van!
Wat ook rot is wanneer iemand is aangenomen hij/zij een 'verklaring goed gedrag voor justitie' moet invullen en ze dan rood worden en blijkt dat ze toch een strafblad hebben. Valt me op hoe vaak dat eigenlijk voorkomt.
vrijdag 22 augustus 2008 om 11:24
Jez*s, het zou niet in m'n hoofd opkomen!!
Ik heb meer dan eens gehoord dat ik een 'arrogante' eerste indruk maak, maar ik doe echt m'n best om dat te weerleggen door juist geïnteresseerd te zijn (of doen...
) en me goed voor te bereiden.Tevens heb ik m'n salaris-eis in m'n CV vermeld. Als dat bij voorbaat al niet in de schaal past, weten ze dus dat ze met mij niet in zee moeten gaan.
vrijdag 22 augustus 2008 om 12:24
Vertrouwelijke documenten vind ik heel normaal. Mijn laatste stagiair zou ik nergens zijn afstudeerverslag kunnen laten zien, want zelfs de verslagen die de mede-beoordelers van zijn school hebben gezien heb ik meteen weer mee genomen na zijn afstudeerpraatje. Ik had hem zeker een hele goede referentie meegegeven als hij dat had gewild, maar dat heb ik ook intern gehouden en we hebben hem hier gewoon een leuke baan aangeboden. Iedereen blij!
vrijdag 22 augustus 2008 om 12:35
Moest wel lachen om dat stukje over die hrm-er die het zo gek vond dat mensen hun cv niet meenemen naar een sollicitatiegesprek. Dat heb ik nog nooit gedaan (en, zeg ik heel arrogant, ik ben ook nog nooit afgewezen na een sollicitatiegesprek. Wel na brieven hoor...). Dat is nooit een probleem geweest. Je weet toch wat je hebt vermeld in je cv? Dan hoef je toch niet mee te lezen om te kijken wat je hebt opgeschreven? Ik ken mijn cv praktisch uit mijn hoofd, het is tenslotte letterlijk wat ik heb meegemaakt. Ik zou het juist raar vinden als ik aan een sollicitant een vraag stel over zijn of haar cv en dat die persoon dat zijn cv moet pakken om te kijken waar ik het over heb!
vrijdag 22 augustus 2008 om 14:53
HUH? Daar heb ik ook nog nooit van gehoord. Je stuurt je CV toch al op bij je sollicitatie? Waarom moet je m dan ook nog een keer meenemen? Om zelf mee te kunnen lezen?? Het gaat over je eigen leven/carriere!! Ik mag aannemen dat je gewoon WEET wat je gedaan hebt inderdaad.
Ik heb ook eerlijk gezegd de vraag : "heb je je CV bij je" nog nooit gehad tijdens een gesprek. Wel heb ik al HEEEEl vaak meegemaakt dat werkgevers m'n CV blijkbaar niet bestudeerd hadden want de vragen die je soms krijgt........
Dan denk ik: dat staat letterlijk op m'n CV, heeft iemand daar uberhaupt naar gekeken? Heeel slordig en ook arrogant vind ik dat van zo'n bedrijf.
vrijdag 22 augustus 2008 om 15:04
Heb zelf bij sollicitaties ook mijn cv niet altijd bij me. Ik ken mijn cv en hoef er inderdaad niet op te kijken om te kunnen antwoorden. Ik draai wel altijd de vacature uit waar ik over ga praten, een stukje geschiedenis van het bedrijf en opmerkelijke berichten. Daar zet ik dan thuis al vragen bij en dat neem ik allemaal mee in een map.
Qua sollicitanten; Ricola, ik heb de variant gehad met een TBS-er. Die was nog niet helemaal klaar voor een nieuwe start geloof ik. Gaat zitten, z'n benen bijna onder mijn stoel, haar niet gekamd, lijflucht waar de ramen spontaan van open vliegen, etc. Zocht werk als manager (dit was nog in intercedententijd) en of ik wat voor hem had. Uiteraaaaaarrrd (deo, schaar), had een opdracht voor magazijnmedewerker, dagje helpen. Weinig eisen, dus hij kon zo. Maar nee, dat was te min. Of ik wel wist wie ik voor me had; hij had net 7 jaar gezeten en had nog TBS voor een tijdje, want er was iemand (LET OP, als het niet zo triest was, zou je nog lachen) 15 keer in het mes wat hij in zijn handen had gelopen. Hij wist nog steeds niet waarom. En nu zat ie met die TBS in zijn maag.
Ik was nog een groentje, maar ben gaan staan en heb gevraagd of hij weg wilde gaan, omdat zijn problematiek te heftig was om hem uit te zenden. Wilde die natuurlijk niet in één keer, binnen 1 minuut stonden 10 van mijn collega's bij me en had de 11e de politie aan de telefoon. Ik scheet bagger.
Gelukkig nooit meer terug gezien.
Qua sollicitanten; Ricola, ik heb de variant gehad met een TBS-er. Die was nog niet helemaal klaar voor een nieuwe start geloof ik. Gaat zitten, z'n benen bijna onder mijn stoel, haar niet gekamd, lijflucht waar de ramen spontaan van open vliegen, etc. Zocht werk als manager (dit was nog in intercedententijd) en of ik wat voor hem had. Uiteraaaaaarrrd (deo, schaar), had een opdracht voor magazijnmedewerker, dagje helpen. Weinig eisen, dus hij kon zo. Maar nee, dat was te min. Of ik wel wist wie ik voor me had; hij had net 7 jaar gezeten en had nog TBS voor een tijdje, want er was iemand (LET OP, als het niet zo triest was, zou je nog lachen) 15 keer in het mes wat hij in zijn handen had gelopen. Hij wist nog steeds niet waarom. En nu zat ie met die TBS in zijn maag.
Ik was nog een groentje, maar ben gaan staan en heb gevraagd of hij weg wilde gaan, omdat zijn problematiek te heftig was om hem uit te zenden. Wilde die natuurlijk niet in één keer, binnen 1 minuut stonden 10 van mijn collega's bij me en had de 11e de politie aan de telefoon. Ik scheet bagger.
Gelukkig nooit meer terug gezien.
zondag 24 augustus 2008 om 02:39
Stond hier toevallig vandaag ook een stuk over in de krant.
Sollicitant kwam met meegebrachte lunch op gesprek, verontschuldigde zich (want ja, ze moest eten, anders kwam ze de rest van de dag niet door op haar werk), pakte haar warme fastfood lunch uit en ging rustig zitten eten terwijl haar vragen gesteld worden. Tja, ook niet aangenomen dus.
Sollicitant kwam met meegebrachte lunch op gesprek, verontschuldigde zich (want ja, ze moest eten, anders kwam ze de rest van de dag niet door op haar werk), pakte haar warme fastfood lunch uit en ging rustig zitten eten terwijl haar vragen gesteld worden. Tja, ook niet aangenomen dus.
If at first you don’t succeed, call it version 1.0
.
zondag 24 augustus 2008 om 12:02
Zo heb ik in mijn vorige baan een sollicitant voor me gehad die in een psychose zat. Hij zou met Hitler in een raket op zoek gaan naar Hugo de Groot in zijn boekenkist.......en hij zweette als een otter en keek heeeeeel creepy uit zijn ogen. Ik ben instinctief blijven zitten en heb zo weinig mogelijk gezegd. Op een gegeven moment vloog hij op en ging er vandoor....
Hij is het niet geworden......
Hij is het niet geworden......
zondag 24 augustus 2008 om 12:11
Toen ik nog CV's matchte voor een uitzendbureau ben ik wel een keer de verklaring "Ik had wat moeite met mijn schoolkeuze" als smoes voor een gat van 2 (!) jaar tegengekomen, waarin dus ook niet gewerkt was. Yeah right:
[...]
De variant "in die periode heb ik mezelf ontdekt" ben ik wel vaker tegengekomen. Die vond ik al erg fijn.
zondag 24 augustus 2008 om 12:18
:
[...]
Joh! Niet?
(Lijkt me doodeng zoiets!)
Was ook doodeng, zeker toen ik naderhand hoorde van zijn partner dat hij thuis alles kort en klein had geslagen en toch maar opgenomen was in een psychiatrisch ziekenhuis....
Nog een: Op mijn vraag aan een sollicitant op welke prestatie hij het meest trots was, antwoorde hij met een big smile: Ja dat ik gestopt ben met zuipen toch wel.....
Was inderdaad ook een goede prestatie maar ja, niet helemaal wat we zochten voor de beschikbare functie...
Maar goed dwaal wel af, zijn niet echt arrogante sollicitanten.
zondag 24 augustus 2008 om 12:27
Ook heb ik ooit een gesprek gevoerd met een kandidaat die al 7 jaar niet gewerkt had, waarvan de opdrachtgever toch vond dat ie een kans verdiende (wegens de omstandigheden waardoor hij was gestopt). Meneer kreeg vervolgens noten op zijn zang, eiste een auto van de zaak in een branche waar dat niet gebruikelijk is, een enorm salaris en meer van dat soort fraais. Terwijl hij 7 (!) jaar niet gewerkt had. Ik heb een ander gezocht. Zo iemand ga ik niet eens uitzenden.
zondag 24 augustus 2008 om 12:33
Nee gek he?
Ik had echt zoiets van "Wie denk je wel niet dat je bent, je mag blij zijn dat je na 7 jaar nog een kans krijgt, dude!". Maar ik zei "Ik denk niet dat dit bedrijf aan uw eisen kan en wil voldoen gezien uw achtergrond." Ben benieuwd of ie de hint gevat heeft.... Helaas mocht ik van mijn werkgever niet precies zeggen wat ik er van dacht. Anders...
Ik had echt zoiets van "Wie denk je wel niet dat je bent, je mag blij zijn dat je na 7 jaar nog een kans krijgt, dude!". Maar ik zei "Ik denk niet dat dit bedrijf aan uw eisen kan en wil voldoen gezien uw achtergrond." Ben benieuwd of ie de hint gevat heeft.... Helaas mocht ik van mijn werkgever niet precies zeggen wat ik er van dacht. Anders...
