Werk & Studie
alle pijlers
Binding met collega's : hoeveel moeite er nog in stoppen?
dinsdag 26 mei 2020 om 19:09
Hoi allemaal,
Ik werk sinds 3 jaar voor één hetzelfde bedrijf, waarvan ongeveer 2.5 jaar gedetacheerd.
De detacheringsperiode was geweldig. We hadden een kleine team dat elkaar opzocht, met elkaar zaken bespraken, elkaar hielp en vooral veel met elkaar lachte.
Uiteindelijk ben ik overgenomen en daar was ik blij mee (ik doe mijn werk graag).
Ik werk hier sinds vijf maanden en inderdaad, er hangt een hele andere sfeer als waar ik vandaan kom.
Ik ben dit team ingestapt met een positieve en open houding. Bij lunchafspraken aangesloten, ingehaakt op gesprekken, vragen gesteld, gezocht naar gemeenschappelijkheden, ben altijd even vriendelijk geweest. Ik heb mensen gevraagd mee te kijken in zaken en andersom heb ik bij hen meegekeken.
Na deze 5 / bijna 6 maanden ben ik nog steeds niet happy. De lol die ik voorheen had met collega's is er niet. Ik heb niet het idee dat men anderzijds in mij geïnteresseerd is. Een band opbouwen met iemand is lastig. Ik had na 5/6 maanden verwacht dat er tenminste één iemand bij zou zitten waar ik het heel goed mee zou kunnen vinden.
*Lol, plezier en binding blijkt belangrijk voor mij.
Een collega gaf nog als tip om meer mensen mee te vragen in zaken. Dit kan ik doen als laatste optie, maar het staat mijn gevoel tegen. Het lijkt wel alsof ik van alles uit de kast moet halen om maar een beetje binding te krijgen met mensen.
Hebben jullie ooit in dezelfde situatie gezeten en hebben jullie verandering kunnen bewerkstelligen?
Ik werk sinds 3 jaar voor één hetzelfde bedrijf, waarvan ongeveer 2.5 jaar gedetacheerd.
De detacheringsperiode was geweldig. We hadden een kleine team dat elkaar opzocht, met elkaar zaken bespraken, elkaar hielp en vooral veel met elkaar lachte.
Uiteindelijk ben ik overgenomen en daar was ik blij mee (ik doe mijn werk graag).
Ik werk hier sinds vijf maanden en inderdaad, er hangt een hele andere sfeer als waar ik vandaan kom.
Ik ben dit team ingestapt met een positieve en open houding. Bij lunchafspraken aangesloten, ingehaakt op gesprekken, vragen gesteld, gezocht naar gemeenschappelijkheden, ben altijd even vriendelijk geweest. Ik heb mensen gevraagd mee te kijken in zaken en andersom heb ik bij hen meegekeken.
Na deze 5 / bijna 6 maanden ben ik nog steeds niet happy. De lol die ik voorheen had met collega's is er niet. Ik heb niet het idee dat men anderzijds in mij geïnteresseerd is. Een band opbouwen met iemand is lastig. Ik had na 5/6 maanden verwacht dat er tenminste één iemand bij zou zitten waar ik het heel goed mee zou kunnen vinden.
*Lol, plezier en binding blijkt belangrijk voor mij.
Een collega gaf nog als tip om meer mensen mee te vragen in zaken. Dit kan ik doen als laatste optie, maar het staat mijn gevoel tegen. Het lijkt wel alsof ik van alles uit de kast moet halen om maar een beetje binding te krijgen met mensen.
Hebben jullie ooit in dezelfde situatie gezeten en hebben jullie verandering kunnen bewerkstelligen?
donderdag 28 mei 2020 om 11:44
Voor mij is een binding met je naaste collega's erg belangrijk. Ik heb het altijd gehad (gelukkig) maar bij deze baan niet. Ik werk nauw samen met twee collega's en ik fiets regelmatig verbijsterd naar huis. Na drie jaar hypocriete spelletjes, elkaar het licht niet de ogen gunnen en ego's die elkaar nooit gaan vinden heb ik de knoop doorgehakt. Dit gaat voor mij nooit werken en ik ga dus wat anders zoeken. De rust die mij dat al opleverde is het al waard.
donderdag 28 mei 2020 om 11:48
Herkenbaar, maar bij mij is het na een klein jaar goed gekomen. Toen kwam er een nieuwe collega bij met wie het ontzettend goed klikte.
Zes maanden is ook niet zo heel lang, zeker niet als je nu al een tijdje thuis werkt. Ik zou het nog even aankijken en dan kun je na een jaar ouzo altijd nog verder gaan solliciteren.
Zes maanden is ook niet zo heel lang, zeker niet als je nu al een tijdje thuis werkt. Ik zou het nog even aankijken en dan kun je na een jaar ouzo altijd nog verder gaan solliciteren.
