Werk & Studie
alle pijlers
Collega's strijken eer op...
woensdag 3 juni 2009 om 20:50
Hai hai,
Heel fijn dit forum!
Ook ik zit met iets op het werk.. ik werk nu 4 maanden bij mijn nieuwe werkgever als onderzoeker. Hier krijg ik soms rapporten ed onder ogen die naar de klant moeten die echt niet verstuurd kunnen worden (echt vreselijk). Ik herschrijf dit dan (volledig) en als de klant hier enorm positief en blij mee is, strijken mijn collega's de eer op... zonder ook maar mijn bijdrage te noemen.
Ik heb vandaag wel getwijfeld, toen iemand een mailtje naar de baas stuurde hoe blij de klantwel niet was, of ik hier een mailtje achterna had moeten sturen (dat ik er ook aan had gewerkt), maar ik wil de sfeer ook niet verpesten.
Dit vind ik enorm frustrerend en ben dan ook enorm gestressed merk ik. Ook omdat mijn baas dus totaal geen idee heeft wat ik allemaal doe. Voel me hierdoor (en door andere dingen) ook niet serieus genomen.
Nu vraag ik me af in hoeverre dit andere mensen overkomt. Mijn vriend zegt dat ik tegen mijn collega's moet zeggen dat iets niet goed is, en het ze dan zelf moet laten herschrijven. Maar ja, meestal moet iets dezelfde dag of morgen uit, ik ben zelf best snel, heb een beetje moeite met delegeren ook.. maar vaak komt het er ook op neer dat ik 's avonds of in het weekend dingen af maak (van anderen dus).. (nu ik het opschrijf zie ik hoe belachelijk het is trouwens)
Wie heeft goede tips?
Heel fijn dit forum!
Ook ik zit met iets op het werk.. ik werk nu 4 maanden bij mijn nieuwe werkgever als onderzoeker. Hier krijg ik soms rapporten ed onder ogen die naar de klant moeten die echt niet verstuurd kunnen worden (echt vreselijk). Ik herschrijf dit dan (volledig) en als de klant hier enorm positief en blij mee is, strijken mijn collega's de eer op... zonder ook maar mijn bijdrage te noemen.
Ik heb vandaag wel getwijfeld, toen iemand een mailtje naar de baas stuurde hoe blij de klantwel niet was, of ik hier een mailtje achterna had moeten sturen (dat ik er ook aan had gewerkt), maar ik wil de sfeer ook niet verpesten.
Dit vind ik enorm frustrerend en ben dan ook enorm gestressed merk ik. Ook omdat mijn baas dus totaal geen idee heeft wat ik allemaal doe. Voel me hierdoor (en door andere dingen) ook niet serieus genomen.
Nu vraag ik me af in hoeverre dit andere mensen overkomt. Mijn vriend zegt dat ik tegen mijn collega's moet zeggen dat iets niet goed is, en het ze dan zelf moet laten herschrijven. Maar ja, meestal moet iets dezelfde dag of morgen uit, ik ben zelf best snel, heb een beetje moeite met delegeren ook.. maar vaak komt het er ook op neer dat ik 's avonds of in het weekend dingen af maak (van anderen dus).. (nu ik het opschrijf zie ik hoe belachelijk het is trouwens)
Wie heeft goede tips?
woensdag 3 juni 2009 om 21:18
quote:Appelsientje schreef op 03 juni 2009 @ 21:15:
Eerlijk gezegd: ik zou echt helemaal niet blij zijn als je in mijn rapporten dingen veranderde zonder dat terug te koppelen. Als je ziet dat er veel moet worden aangepast, geef dan in grote lijnen aan wat volgens jou anders moet en geef het terug aan je collega.
Ik overleg wel van tevoren als ik iets wil aanpassen hoor. Bij het "notulen rapport" had ik een inhoudsopgave gemaakt en daar was diegene helemaal van onder de indruk en blij mee..
Eerlijk gezegd: ik zou echt helemaal niet blij zijn als je in mijn rapporten dingen veranderde zonder dat terug te koppelen. Als je ziet dat er veel moet worden aangepast, geef dan in grote lijnen aan wat volgens jou anders moet en geef het terug aan je collega.
Ik overleg wel van tevoren als ik iets wil aanpassen hoor. Bij het "notulen rapport" had ik een inhoudsopgave gemaakt en daar was diegene helemaal van onder de indruk en blij mee..
woensdag 3 juni 2009 om 21:18
Heb je ook al eens gewoon besproken met je collega's, dat je vindt dat zij de eer opstrijken van opdrachten, waar jij ook aan gewerkt hebt?
Ik heb zelf een collega, waar ik erg nauw mee samenwerk, die erg graag aan leidinggevenden laat weten hoe vlot het werk gaat (zelf heb ik die behoefte niet, ik weet dat het vanzelf opgemerkt wordt). Vaak ging het om werkzaamheden die ik had verricht, maar waar zij nog wat aanvullingen op had gedaan en vervolgens riep zij; "Kijk, ik heb dit-of-dat al af!" In stilte dacht ik dan uhm jij? IK zul je bedoelen. Op een gegeven moment was ik het beu en heb ik dat bij haar aangegeven. Ze bleek zich eigenlijk helemaal niet bewust te zijn van haar gedrag. Nu roept ze steeds "Kijk, WE hebben dit-of-dat al gedaan" (nog heel kinderachtig, maar goed), zelfs bij dingen die ze echt in haar eentje heeft gedaan
Ik heb zelf een collega, waar ik erg nauw mee samenwerk, die erg graag aan leidinggevenden laat weten hoe vlot het werk gaat (zelf heb ik die behoefte niet, ik weet dat het vanzelf opgemerkt wordt). Vaak ging het om werkzaamheden die ik had verricht, maar waar zij nog wat aanvullingen op had gedaan en vervolgens riep zij; "Kijk, ik heb dit-of-dat al af!" In stilte dacht ik dan uhm jij? IK zul je bedoelen. Op een gegeven moment was ik het beu en heb ik dat bij haar aangegeven. Ze bleek zich eigenlijk helemaal niet bewust te zijn van haar gedrag. Nu roept ze steeds "Kijk, WE hebben dit-of-dat al gedaan" (nog heel kinderachtig, maar goed), zelfs bij dingen die ze echt in haar eentje heeft gedaan
woensdag 3 juni 2009 om 21:20
quote:_Soleil_ schreef op 03 juni 2009 @ 21:18:
Heb je ook al eens gewoon besproken met je collega's, dat je vindt dat zij de eer opstrijken van opdrachten, waar jij ook aan gewerkt hebt?
Ik heb zelf een collega, waar ik erg nauw mee samenwerk, die erg graag aan leidinggevenden laat weten hoe vlot het werk gaat (zelf heb ik die behoefte niet, ik weet dat het vanzelf opgemerkt wordt). Vaak ging het om werkzaamheden die ik had verricht, maar waar zij nog wat aanvullingen op had gedaan en vervolgens riep zij; "Kijk, ik heb dit-of-dat al af!" In stilte dacht ik dan uhm jij? IK zul je bedoelen. Op een gegeven moment was ik het beu en heb ik dat bij haar aangegeven. Ze bleek zich eigenlijk helemaal niet bewust te zijn van haar gedrag. Nu roept ze steeds "Kijk, WE hebben dit-of-dat al gedaan" (nog heel kinderachtig, maar goed), zelfs bij dingen die ze echt in haar eentje heeft gedaan Nee, nog niet.. maar dat komt ook omdat ik het vandaag 2 keer meemaakte en bijna ontplofte (confronatie vermijdend dus wel idd).. zou fijn zijn als mijn ene collega zo zou reageren als jouw collega!
Heb je ook al eens gewoon besproken met je collega's, dat je vindt dat zij de eer opstrijken van opdrachten, waar jij ook aan gewerkt hebt?
Ik heb zelf een collega, waar ik erg nauw mee samenwerk, die erg graag aan leidinggevenden laat weten hoe vlot het werk gaat (zelf heb ik die behoefte niet, ik weet dat het vanzelf opgemerkt wordt). Vaak ging het om werkzaamheden die ik had verricht, maar waar zij nog wat aanvullingen op had gedaan en vervolgens riep zij; "Kijk, ik heb dit-of-dat al af!" In stilte dacht ik dan uhm jij? IK zul je bedoelen. Op een gegeven moment was ik het beu en heb ik dat bij haar aangegeven. Ze bleek zich eigenlijk helemaal niet bewust te zijn van haar gedrag. Nu roept ze steeds "Kijk, WE hebben dit-of-dat al gedaan" (nog heel kinderachtig, maar goed), zelfs bij dingen die ze echt in haar eentje heeft gedaan Nee, nog niet.. maar dat komt ook omdat ik het vandaag 2 keer meemaakte en bijna ontplofte (confronatie vermijdend dus wel idd).. zou fijn zijn als mijn ene collega zo zou reageren als jouw collega!
woensdag 3 juni 2009 om 21:22
quote:Vl43inder schreef op 03 juni 2009 @ 21:12:
Oeh, herkenbaar! Ik was vroeger ook zo. Stop ermee, jij gaat aan het kortste eind trekken.
Dikke kans dat de ander zijn/haar eigen fouten niet 'ziet' en zij 'zien' dan dus ook jouw verbeteringen niet. Het valt hen waarschijnlijk helemaal niet op, en als ze het al opvalt, dan zullen ze het heel waarschijnlijk zien als een irritante gewoonte van jou.
Je collega's zullen niet veranderen als ze geen 'pijn' voelen. Door jouw werk hebben ze geen pijn, of jouw werk an sich doet hen geen pijn, dus verandert er niets. Als ze op hun bek gaan bij de klant wel. Laat het maar gebeuren, is uiteindelijk beter voor iedereen.
Tuurlijk wil je geen vodjes sturen, maar als jij zo door gaat, zullen er tot in de eeuwigheid wel vodjes worden gestuurd als jij even niet oplet, ziek bent, op vakantie bent, etc. Als het je zo stoort, kaart het dan aan bij je leidinggevende, of bij de collega's zelf.
Maar jij hebt dus ook jouw collega's vodjes laten sturen? Poeh, zit nu maar een avondje op het forum en vind dat er heel wat verhelderende dingen uit naar voren zijn gekomen:
- moet de confrontatie aan durven gaan
- uitleggen aan collega's wat ik heb veranderd
- bij leidinggevende kwaliteit bespreken
- etc etc.. genoeg om toe te passen in de praktijk....
Oeh, herkenbaar! Ik was vroeger ook zo. Stop ermee, jij gaat aan het kortste eind trekken.
Dikke kans dat de ander zijn/haar eigen fouten niet 'ziet' en zij 'zien' dan dus ook jouw verbeteringen niet. Het valt hen waarschijnlijk helemaal niet op, en als ze het al opvalt, dan zullen ze het heel waarschijnlijk zien als een irritante gewoonte van jou.
Je collega's zullen niet veranderen als ze geen 'pijn' voelen. Door jouw werk hebben ze geen pijn, of jouw werk an sich doet hen geen pijn, dus verandert er niets. Als ze op hun bek gaan bij de klant wel. Laat het maar gebeuren, is uiteindelijk beter voor iedereen.
Tuurlijk wil je geen vodjes sturen, maar als jij zo door gaat, zullen er tot in de eeuwigheid wel vodjes worden gestuurd als jij even niet oplet, ziek bent, op vakantie bent, etc. Als het je zo stoort, kaart het dan aan bij je leidinggevende, of bij de collega's zelf.
Maar jij hebt dus ook jouw collega's vodjes laten sturen? Poeh, zit nu maar een avondje op het forum en vind dat er heel wat verhelderende dingen uit naar voren zijn gekomen:
- moet de confrontatie aan durven gaan
- uitleggen aan collega's wat ik heb veranderd
- bij leidinggevende kwaliteit bespreken
- etc etc.. genoeg om toe te passen in de praktijk....
woensdag 3 juni 2009 om 21:23
Ik zou het gewoon eens bespreekbaar maken met je baas. Dit kost je namelijk gewoon ook tijd en het valt niet onder je gebruikelijke taken. Gewoon eens bespreken met je baas of je dit moet blijven doen, maar dan elke keer bij redigeren dat je het afstemt met je baas, of dat je ermee stopt omdat het gewoonweg je verantwoordelijkheid niet is en je voor andere zaken betaald wordt door je werkgever.
Zo zorg je in ieder geval voor awareness bij je eigen baas, en als je zorgt dat je voor iedere "redactie-actie" toestemming bij hem vraagt om dit te mogen doen, dan weet hij precies waar jouw hand geholpen heeft en dan zou hij prima weten waar ook een klein deel van de eer te behalen valt. Vergeet niet dat een rapport doorgaans maar een klein deel van het werk is en dat het onderzoek dat er aan verbonden is meestal het meeste werk kost (mag je hopen). Dus wat dat betreft zal de meeste eer toch inderdaad bij je collega's liggen voor die projecten waar je zelf niet bij betrokken was?
Maar ik denk dat het het beste is, en vermoedleijk even afstemmen met je baas, om je handen af te trekken van hetgeen niet je verantwoordelijkheid is. Je baas denkt dat in je, pak 'm beet, 40 uur bepaalde taken uitvoert en je bent voor die specifieke taken ineens wel een stuk langzamer in zijn ogen dan dat je daadwerkelijk bent. Omdat je er andere taken bij pakt waar hij wellicht geen weet van heeft.
Zorg dus dat het ofwel heel doorzichtig voor je baas wordt, ofwel nog beter: het is je verantwoordelijkheid niet, het geeft alleen maar een langzamer beeld van jou op je andere taken en laat het dus vooral liggen voor de mensen die wel die verantwoordelijkheid hebben!
Zo zorg je in ieder geval voor awareness bij je eigen baas, en als je zorgt dat je voor iedere "redactie-actie" toestemming bij hem vraagt om dit te mogen doen, dan weet hij precies waar jouw hand geholpen heeft en dan zou hij prima weten waar ook een klein deel van de eer te behalen valt. Vergeet niet dat een rapport doorgaans maar een klein deel van het werk is en dat het onderzoek dat er aan verbonden is meestal het meeste werk kost (mag je hopen). Dus wat dat betreft zal de meeste eer toch inderdaad bij je collega's liggen voor die projecten waar je zelf niet bij betrokken was?
Maar ik denk dat het het beste is, en vermoedleijk even afstemmen met je baas, om je handen af te trekken van hetgeen niet je verantwoordelijkheid is. Je baas denkt dat in je, pak 'm beet, 40 uur bepaalde taken uitvoert en je bent voor die specifieke taken ineens wel een stuk langzamer in zijn ogen dan dat je daadwerkelijk bent. Omdat je er andere taken bij pakt waar hij wellicht geen weet van heeft.
Zorg dus dat het ofwel heel doorzichtig voor je baas wordt, ofwel nog beter: het is je verantwoordelijkheid niet, het geeft alleen maar een langzamer beeld van jou op je andere taken en laat het dus vooral liggen voor de mensen die wel die verantwoordelijkheid hebben!
woensdag 3 juni 2009 om 21:27
Ik ben ook eerst ontploft hoor (ik ben niet heel diplomatiek en dat weet ik van mezelf. Ik slik dus 100 keer iets, omdat ik vind dat ik écht moet leren me in te houden en dan ontplof ik alsnog Ik werk bovendien in een nogal lastig team, dus ik moet voor mijn gevoel al veel laten gaan). We hebben toen echt even alle frustraties rustig moeten bepraten (zij was gewend om alleen te werken, ik ben vrij nieuw, dus ook bij haar bleken er wat ergernissen te zijn), maar sindsdien werken we beter dan daarvoor samen. De communicatie is opener en beter, de taakverdeling gaat soepeler, we zitten meer op een lijn en tegenover leidinggevenden en team vormen we beter een blok.
woensdag 3 juni 2009 om 21:31
Hai Kika,
Shit, had een heel bericht getypt, maar was opeens weg.. maar ja, komt er op neer dat ik inderdaad veel tijd kwijt ben aan dit, maar dat ik daardoor dus 's avonds en in het weekend werk (tot grote ergernis van mijn vriend, die zelf ook workaholic te noemen is).
En ik moet nu gelukkig weer een beetje lachen om hoe ik echt als workaholic en assepoester overkom.. en dat hier dus echt iets moet veranderen...
Shit, had een heel bericht getypt, maar was opeens weg.. maar ja, komt er op neer dat ik inderdaad veel tijd kwijt ben aan dit, maar dat ik daardoor dus 's avonds en in het weekend werk (tot grote ergernis van mijn vriend, die zelf ook workaholic te noemen is).
En ik moet nu gelukkig weer een beetje lachen om hoe ik echt als workaholic en assepoester overkom.. en dat hier dus echt iets moet veranderen...
woensdag 3 juni 2009 om 21:32
Wat ik me ook afvraag: geef je jezelf niet teveel credits? Als ik het goed begrijp, werk jij nog maar een paar maanden in deze functie? Ik neem dus aan dat je collega's hebt die dit werk al langer doen? Denk je dat ze, voordat jij kwam, alleen maar baggerwerk afleveren ofzo? Het lijkt mij, dat ze het toch ook goed zonder jou redden en dat het vroeger geen klachten regende.
Dit is trouwens geen aanval ofzo, maar soms kun je als nieuweling ook een iets té frisse kijk op dingen hebben.
Dit is trouwens geen aanval ofzo, maar soms kun je als nieuweling ook een iets té frisse kijk op dingen hebben.
woensdag 3 juni 2009 om 21:36
quote:_Soleil_ schreef op 03 juni 2009 @ 21:27:
Ik ben ook eerst ontploft hoor (ik ben niet heel diplomatiek en dat weet ik van mezelf. Ik slik dus 100 keer iets, omdat ik vind dat ik écht moet leren me in te houden en dan ontplof ik alsnog Ik werk bovendien in een nogal lastig team, dus ik moet voor mijn gevoel al veel laten gaan). We hebben toen echt even alle frustraties rustig moeten bepraten (zij was gewend om alleen te werken, ik ben vrij nieuw, dus ook bij haar bleken er wat ergernissen te zijn), maar sindsdien werken we beter dan daarvoor samen. De communicatie is opener en beter, de taakverdeling gaat soepeler, we zitten meer op een lijn en tegenover leidinggevenden en team vormen we beter een blok.Hihi, dat is wel herkenbaar
. Vanmiddag ben ik ook echt naar buiten gelopen om te ventileren bij mijn vriend..Gelukkig hoorde ik het vandaag ook van een vriendin dat ze gister bijna ontploft was (om iets totaal anders op haar werk, maar goed).
Ik ben ook eerst ontploft hoor (ik ben niet heel diplomatiek en dat weet ik van mezelf. Ik slik dus 100 keer iets, omdat ik vind dat ik écht moet leren me in te houden en dan ontplof ik alsnog Ik werk bovendien in een nogal lastig team, dus ik moet voor mijn gevoel al veel laten gaan). We hebben toen echt even alle frustraties rustig moeten bepraten (zij was gewend om alleen te werken, ik ben vrij nieuw, dus ook bij haar bleken er wat ergernissen te zijn), maar sindsdien werken we beter dan daarvoor samen. De communicatie is opener en beter, de taakverdeling gaat soepeler, we zitten meer op een lijn en tegenover leidinggevenden en team vormen we beter een blok.Hihi, dat is wel herkenbaar
. Vanmiddag ben ik ook echt naar buiten gelopen om te ventileren bij mijn vriend..Gelukkig hoorde ik het vandaag ook van een vriendin dat ze gister bijna ontploft was (om iets totaal anders op haar werk, maar goed).
woensdag 3 juni 2009 om 21:41
quote:_Soleil_ schreef op 03 juni 2009 @ 21:32:
Wat ik me ook afvraag: geef je jezelf niet teveel credits? Als ik het goed begrijp, werk jij nog maar een paar maanden in deze functie? Ik neem dus aan dat je collega's hebt die dit werk al langer doen? Denk je dat ze, voordat jij kwam, alleen maar baggerwerk afleveren ofzo? Het lijkt mij, dat ze het toch ook goed zonder jou redden en dat het vroeger geen klachten regende.
Dit is trouwens geen aanval ofzo, maar soms kun je als nieuweling ook een iets té frisse kijk op dingen hebben.
Nee, dit werk doen zij nu allemaal voor het eerst. Was een beetje huiverig voor om mijn hele situatie uit te leggen (je weet nooit wie precies op internet zit..).
Het zit zo: ik heb nu een aantal jaar ervaring als onderzoeker. Waar ik werk was tot voor kort meer een adviesbureau, maar doen nu (met mijn komst en die van 2 andere onderzoekers, waar ik nog niets van tegengelezen heb) voor het eerst eigenlijk ook onderzoek. Zij moeten dus ook leren. Wel deden ze soms ad hoc onderzoekjes, maar mijn baas zei al tijdens mijn sollicitatie dat ze "niet gped zijn in rapporten schrijven". Deze werden voorheen dus echt door de bazen tegengelezen (vermoed ik!) (en waarschijnlijk werd daar de bagger tegengehouden?). Maar goed, het gaat niet alleen om rapporten, ook om voorstellen, vragenlijsten, ed.
Zij doen dit dus voor het eerst..
Wat ik me ook afvraag: geef je jezelf niet teveel credits? Als ik het goed begrijp, werk jij nog maar een paar maanden in deze functie? Ik neem dus aan dat je collega's hebt die dit werk al langer doen? Denk je dat ze, voordat jij kwam, alleen maar baggerwerk afleveren ofzo? Het lijkt mij, dat ze het toch ook goed zonder jou redden en dat het vroeger geen klachten regende.
Dit is trouwens geen aanval ofzo, maar soms kun je als nieuweling ook een iets té frisse kijk op dingen hebben.
Nee, dit werk doen zij nu allemaal voor het eerst. Was een beetje huiverig voor om mijn hele situatie uit te leggen (je weet nooit wie precies op internet zit..).
Het zit zo: ik heb nu een aantal jaar ervaring als onderzoeker. Waar ik werk was tot voor kort meer een adviesbureau, maar doen nu (met mijn komst en die van 2 andere onderzoekers, waar ik nog niets van tegengelezen heb
) voor het eerst eigenlijk ook onderzoek. Zij moeten dus ook leren. Wel deden ze soms ad hoc onderzoekjes, maar mijn baas zei al tijdens mijn sollicitatie dat ze "niet gped zijn in rapporten schrijven". Deze werden voorheen dus echt door de bazen tegengelezen (vermoed ik!) (en waarschijnlijk werd daar de bagger tegengehouden?). Maar goed, het gaat niet alleen om rapporten, ook om voorstellen, vragenlijsten, ed. Zij doen dit dus voor het eerst..
woensdag 3 juni 2009 om 21:47
In dat geval lijkt het me goed om nog eens met je leidinggevende te bepraten wat er precies van je verwacht wordt. Als ze dit als een van jouw taken zagen toen ze je in dienst namen, is het te gek dat jij dit werk in de weekenden zit te doen. Bovendien lijkt het me ook wel zo handig dat je leidinggevende weet dat je je ook daadwerkelijk met deze taak bezighoudt en dat niet ineens je collega's het licht hebben gezien (het klinkt nu nl. alsof je deze werkzaamheden bijna in het geheim zit te doen).
woensdag 3 juni 2009 om 21:52
quote:_Soleil_ schreef op 03 juni 2009 @ 21:47:
In dat geval lijkt het me goed om nog eens met je leidinggevende te bepraten wat er precies van je verwacht wordt. Als ze dit als een van jouw taken zagen toen ze je in dienst namen, is het te gek dat jij dit werk in de weekenden zit te doen. Bovendien lijkt het me ook wel zo handig dat je leidinggevende weet dat je je ook daadwerkelijk met deze taak bezighoudt en dat niet ineens je collega's het licht hebben gezien (het klinkt nu nl. alsof je deze werkzaamheden bijna in het geheim zit te doen).We hebben toen ik begon mijn takenpakket besproken, daar zat dit idd niet bij. Dus ik ga dit zeker bespreken. Ik kan me niet voorstellen dat ze erop zitten te wachten dat ik over een half jaar een burnout heb.. poeh, lucht echt op om het hier te bespreken en de meningen van jullie te horen!!
In dat geval lijkt het me goed om nog eens met je leidinggevende te bepraten wat er precies van je verwacht wordt. Als ze dit als een van jouw taken zagen toen ze je in dienst namen, is het te gek dat jij dit werk in de weekenden zit te doen. Bovendien lijkt het me ook wel zo handig dat je leidinggevende weet dat je je ook daadwerkelijk met deze taak bezighoudt en dat niet ineens je collega's het licht hebben gezien (het klinkt nu nl. alsof je deze werkzaamheden bijna in het geheim zit te doen).We hebben toen ik begon mijn takenpakket besproken, daar zat dit idd niet bij. Dus ik ga dit zeker bespreken. Ik kan me niet voorstellen dat ze erop zitten te wachten dat ik over een half jaar een burnout heb.. poeh, lucht echt op om het hier te bespreken en de meningen van jullie te horen!!
woensdag 3 juni 2009 om 22:41
Een vriendin van me is hetzelfde overkomen en die is op een gegeven moment de dingen die ze (her)schreef mede gaan ondertekenen. Of ik geloof zelfs soms alleen haar eigen naam eronder zetten. Het is prachtig als je goed werk doet, maar erg dom als je het onzichtbaar doet.
De suggestie van kiks76 vind ik trouwens eigenlijk nog beter. Doen!
De suggestie van kiks76 vind ik trouwens eigenlijk nog beter. Doen!
woensdag 3 juni 2009 om 23:27
Is het anders misschien mogelijk dat jullie een soort standaard regels afspreken over hoe het rapport er uit moet komen te zien. En dan qua opmaak en vaste structuur, indeling enzo. Of dat jullie misschien steeds vanuit een vaste template dingen invullen, zodat je allemaal dezelfde stijl hebt.
Het lijkt mij dat je baas het misschien ook wel belangrijk vind om als bedrijf een professionele uitstraling te hebben naar de klanten toe? Tenslotte zijn die rapporten ook zijn visitekaartje richting de klant. Je kan dit gesprek toch aangaan vanuit de visie dat je hebt opgemerkt dat je zoveel verschillende stijlen, opmaak en inhoud hebt gesignaleerd in de rapporten die je de afgelopen tijd onder ogen hebt gekregen, of je dat niet meer iets gestructureerder of professioneler mag maken?
Het lijkt mij dat je baas het misschien ook wel belangrijk vind om als bedrijf een professionele uitstraling te hebben naar de klanten toe? Tenslotte zijn die rapporten ook zijn visitekaartje richting de klant. Je kan dit gesprek toch aangaan vanuit de visie dat je hebt opgemerkt dat je zoveel verschillende stijlen, opmaak en inhoud hebt gesignaleerd in de rapporten die je de afgelopen tijd onder ogen hebt gekregen, of je dat niet meer iets gestructureerder of professioneler mag maken?
woensdag 3 juni 2009 om 23:57
Jij besteed meer aandacht aan de rapporten waardoor ze er zakelijker en mooier uit gaan zien maar worden ze daardoor ook inhoudelijk beter?
Misschien is het in de branche waar jij werkt wel helemaal niet zo belangrijk dat rapporten er gelikt en zakelijk uitzien en gaat het puur om de inhoud.
Je werkt er nog maar 4 maanden en voorheen functioneerde het bedrijf ook prima zonder jou. Toen storte het ook niet in elkaar dus waarom zou dat nu ineens wel gebeuren als een rapport de deur uitgaat in de stijl die je collega geschreven heeft?
Kortom je bent te perfectionistisch en daar heb je alleen je zelf mee.
Als het je zo stoort kun je tijdens een werkoverleg wel aankaarten of het niet eens tijd wordt voor een huisstijl waaraan rapporten moeten voldoen. Dan kun jij je ideeén opperen waaraan een goed rapport moet voldoen.
Misschien neemt de rest dan jouw standaarden over en zo niet dan zul je je daar toch over heen moeten zetten en alleen je best doen op je eigen rapporten.
Misschien is het in de branche waar jij werkt wel helemaal niet zo belangrijk dat rapporten er gelikt en zakelijk uitzien en gaat het puur om de inhoud.
Je werkt er nog maar 4 maanden en voorheen functioneerde het bedrijf ook prima zonder jou. Toen storte het ook niet in elkaar dus waarom zou dat nu ineens wel gebeuren als een rapport de deur uitgaat in de stijl die je collega geschreven heeft?
Kortom je bent te perfectionistisch en daar heb je alleen je zelf mee.
Als het je zo stoort kun je tijdens een werkoverleg wel aankaarten of het niet eens tijd wordt voor een huisstijl waaraan rapporten moeten voldoen. Dan kun jij je ideeén opperen waaraan een goed rapport moet voldoen.
Misschien neemt de rest dan jouw standaarden over en zo niet dan zul je je daar toch over heen moeten zetten en alleen je best doen op je eigen rapporten.
donderdag 4 juni 2009 om 07:24
quote:sugarmiss schreef op 03 juni 2009 @ 23:57:
Jij besteed meer aandacht aan de rapporten waardoor ze er zakelijker en mooier uit gaan zien maar worden ze daardoor ook inhoudelijk beter?
Heb je de bovenstaande discussie wel gelezen? Ik krijg soms een rapport wat alleen bestaat uit gespreksverslagen... natuurlijk wordt het dan inhoudelijk beter.. ik zorg ervoor dat ik de rode draad eruit haal, aanbevelingen doe ed,
quote:Je werkt er nog maar 4 maanden en voorheen functioneerde het bedrijf ook prima zonder jou. Toen storte het ook niet in elkaar dus waarom zou dat nu ineens wel gebeuren als een rapport de deur uitgaat in de stijl die je collega geschreven heeft?
Vier maanden geleden deden ze nog geen onderzoek... met mijn komst wel, en nu worden er dus veel meer rapporten geschreven dan daarvoor, toen was het meer ad hoc. Ik heb het idee dat de leidinggevenden dit toen heel goed hebben tegengelezen...
quote:]Kortom je bent te perfectionistisch en daar heb je alleen je zelf mee.
Nou ja, het hoeft niet perfect te zijn, het gaat me erom dat het acceptabel genoeg is om naar de klant te sturen...
quote:Als het je zo stoort kun je tijdens een werkoverleg wel aankaarten of het niet eens tijd wordt voor een huisstijl waaraan rapporten moeten voldoen. Dan kun jij je ideeén opperen waaraan een goed rapport moet voldoen.
Misschien neemt de rest dan jouw standaarden over en zo niet dan zul je je daar toch over heen moeten zetten en alleen je best doen op je eigen rapporten.Met dat laatste ben ik het eens, en ga ik zeker binnenkort voorstellen..
Jij besteed meer aandacht aan de rapporten waardoor ze er zakelijker en mooier uit gaan zien maar worden ze daardoor ook inhoudelijk beter?
Heb je de bovenstaande discussie wel gelezen? Ik krijg soms een rapport wat alleen bestaat uit gespreksverslagen... natuurlijk wordt het dan inhoudelijk beter.. ik zorg ervoor dat ik de rode draad eruit haal, aanbevelingen doe ed,
quote:Je werkt er nog maar 4 maanden en voorheen functioneerde het bedrijf ook prima zonder jou. Toen storte het ook niet in elkaar dus waarom zou dat nu ineens wel gebeuren als een rapport de deur uitgaat in de stijl die je collega geschreven heeft?
Vier maanden geleden deden ze nog geen onderzoek... met mijn komst wel, en nu worden er dus veel meer rapporten geschreven dan daarvoor, toen was het meer ad hoc. Ik heb het idee dat de leidinggevenden dit toen heel goed hebben tegengelezen...
quote:]Kortom je bent te perfectionistisch en daar heb je alleen je zelf mee.
Nou ja, het hoeft niet perfect te zijn, het gaat me erom dat het acceptabel genoeg is om naar de klant te sturen...
quote:Als het je zo stoort kun je tijdens een werkoverleg wel aankaarten of het niet eens tijd wordt voor een huisstijl waaraan rapporten moeten voldoen. Dan kun jij je ideeén opperen waaraan een goed rapport moet voldoen.
Misschien neemt de rest dan jouw standaarden over en zo niet dan zul je je daar toch over heen moeten zetten en alleen je best doen op je eigen rapporten.Met dat laatste ben ik het eens, en ga ik zeker binnenkort voorstellen..
donderdag 4 juni 2009 om 07:26
quote:Boarn schreef op 03 juni 2009 @ 23:27:
Is het anders misschien mogelijk dat jullie een soort standaard regels afspreken over hoe het rapport er uit moet komen te zien. En dan qua opmaak en vaste structuur, indeling enzo. Of dat jullie misschien steeds vanuit een vaste template dingen invullen, zodat je allemaal dezelfde stijl hebt.
Goed idee en ga ik zeker voorstellen!
Is het anders misschien mogelijk dat jullie een soort standaard regels afspreken over hoe het rapport er uit moet komen te zien. En dan qua opmaak en vaste structuur, indeling enzo. Of dat jullie misschien steeds vanuit een vaste template dingen invullen, zodat je allemaal dezelfde stijl hebt.
Goed idee en ga ik zeker voorstellen!
donderdag 4 juni 2009 om 11:03
Ken je dat boekje 'Lieve vrouwen komen in de hemel, brutale overal' (of zoiets) van Ute Gerhard?
Je houdt deze situatie zelf in stand. Je kunt niet van anderen verwachten dat ze zien hoezeer jij je best doet, als je dit niet laat zien. Kom voor jezelf op. Het zijn meestal niet de allerbeste 'werkpaarden' die het verst komen in hun carrière, maar juist de mensen die zichzelf weten te profileren.
Wanneer mensen aan je vragen of je iets wilt redigeren wat diezelfde dag nog weg moet en je komt tot de conclusie dat het onder de maat is, dan is dat niet jouw probleem. Je maakt het wel jouw probleem.
Het gaat er niet om te zeggen 'ik ben beter dan zij', maar gewoon te laten zien wat jij kunt. Bovendien leren je collega's hier helemaal niets van.
N.B. een rapport verbetert m.i. zeker door redigeren of zelfs tekstwijzigingen. Wanneer iets onleesbaar is door kromme zinnen, tik- en spelfouten en een gebrek aan rode draad, komt de boodschap ook niet over.
Je houdt deze situatie zelf in stand. Je kunt niet van anderen verwachten dat ze zien hoezeer jij je best doet, als je dit niet laat zien. Kom voor jezelf op. Het zijn meestal niet de allerbeste 'werkpaarden' die het verst komen in hun carrière, maar juist de mensen die zichzelf weten te profileren.
Wanneer mensen aan je vragen of je iets wilt redigeren wat diezelfde dag nog weg moet en je komt tot de conclusie dat het onder de maat is, dan is dat niet jouw probleem. Je maakt het wel jouw probleem.
Het gaat er niet om te zeggen 'ik ben beter dan zij', maar gewoon te laten zien wat jij kunt. Bovendien leren je collega's hier helemaal niets van.
N.B. een rapport verbetert m.i. zeker door redigeren of zelfs tekstwijzigingen. Wanneer iets onleesbaar is door kromme zinnen, tik- en spelfouten en een gebrek aan rode draad, komt de boodschap ook niet over.
donderdag 4 juni 2009 om 18:23
Doet me onmiddelijk denken aan sensitief narcisme. Ik bedoel niet onmiddelijk dat je een persoonlijkheidsstoornis hebt natuurlijk, maar er zijn best veel mensen met trekken daarvan. Het gaat om het volgende: Ergens de overtuiging hebben dat je heel erg goed bent in wat je doet, maar steeds het idee hebben niet gezien te worden is het probleem. Vaak gepaard gaand met subassertiviteit, waardoor men liever klaagt bij anderen dan er wat aan te doen. Ik denk overigens niet dat je conflicten uit de weg gaat, omdat je snel ontploft (in je reactie op een andere post), maar dat je juist ontploft omdat je je niet uit. Maar goed, wie ben ik.
maandag 15 juni 2009 om 19:55
quote:rosie76 schreef op 04 juni 2009 @ 18:23:
Doet me onmiddelijk denken aan sensitief narcisme. Ik bedoel niet onmiddelijk dat je een persoonlijkheidsstoornis hebt natuurlijk, maar er zijn best veel mensen met trekken daarvan. Het gaat om het volgende: Ergens de overtuiging hebben dat je heel erg goed bent in wat je doet, maar steeds het idee hebben niet gezien te worden is het probleem. Vaak gepaard gaand met subassertiviteit, waardoor men liever klaagt bij anderen dan er wat aan te doen. Ik denk overigens niet dat je conflicten uit de weg gaat, omdat je snel ontploft (in je reactie op een andere post), maar dat je juist ontploft omdat je je niet uit. Maar goed, wie ben ik.Hai, ik heb even gezocht op die persoonlijkheidsstoornis, maar kan me daar niet echt in vinden inderdaad. Is allemaal wel erg overdreven. Ik wil gewoon een beetje (realistische) erkenning voor wat ik doe. Mijn probleem is inderdaad wel dat ik me snel voor alles verantwoordelijk voel en het dan overneem. Maar goed, ik heb er met mijn baas over gepraat en dat ik meer moet delegeren, en ik moet inderdaad niet alles als mijn verantwoordelijkheid/probleem zien.
Doet me onmiddelijk denken aan sensitief narcisme. Ik bedoel niet onmiddelijk dat je een persoonlijkheidsstoornis hebt natuurlijk, maar er zijn best veel mensen met trekken daarvan. Het gaat om het volgende: Ergens de overtuiging hebben dat je heel erg goed bent in wat je doet, maar steeds het idee hebben niet gezien te worden is het probleem. Vaak gepaard gaand met subassertiviteit, waardoor men liever klaagt bij anderen dan er wat aan te doen. Ik denk overigens niet dat je conflicten uit de weg gaat, omdat je snel ontploft (in je reactie op een andere post), maar dat je juist ontploft omdat je je niet uit. Maar goed, wie ben ik.Hai, ik heb even gezocht op die persoonlijkheidsstoornis, maar kan me daar niet echt in vinden inderdaad
. Is allemaal wel erg overdreven. Ik wil gewoon een beetje (realistische) erkenning voor wat ik doe. Mijn probleem is inderdaad wel dat ik me snel voor alles verantwoordelijk voel en het dan overneem. Maar goed, ik heb er met mijn baas over gepraat en dat ik meer moet delegeren, en ik moet inderdaad niet alles als mijn verantwoordelijkheid/probleem zien.
dinsdag 16 juni 2009 om 15:16
He Sarah,
Na de eerste bladzijde dacht ik: stop hiermee! Je sluit aan in de lange rij hoogopgeleide vrouwen die met hun werk een hele afdeling draaiende houden zonder daar ooit erkenning voor op te eisen!
Bij de tweede bladzijde denk ik dat jij weleens op het matje geroepen kan worden door je leidinggevende. Jij bent aangenomen omdat je specifieke ervaring hebt als onderzoeker, die zij ten goede willen laten komen aan de hele afdeling. Vervolgens blijkt na 4 maanden dat je huidige collega's niets hebben bijgeleerd op die vaardigheden en dat de dure onderzoeker niet meer blijkt te zijn dan een onderzoeksassistente die rapporten heel mooi kan herschrijven...
Werken is niet alleen een inhoudelijke bezigheid, je moet ook strategisch zorgen dat je opvalt. Zorgen dat je sterke kwaliteiten opvallen, laten ziet wat je doet aan je mindere kanten, leuke klussen opeisen. Overwerken is echt prima, maar doe het dan wel aan dingen die nuttig zijn en jouzelf ten goede komen. Enneh, misschien het boek 'hoe word ik een rat op mijn werk' lezen en in de praktijk brengen.
Na de eerste bladzijde dacht ik: stop hiermee! Je sluit aan in de lange rij hoogopgeleide vrouwen die met hun werk een hele afdeling draaiende houden zonder daar ooit erkenning voor op te eisen!
Bij de tweede bladzijde denk ik dat jij weleens op het matje geroepen kan worden door je leidinggevende. Jij bent aangenomen omdat je specifieke ervaring hebt als onderzoeker, die zij ten goede willen laten komen aan de hele afdeling. Vervolgens blijkt na 4 maanden dat je huidige collega's niets hebben bijgeleerd op die vaardigheden en dat de dure onderzoeker niet meer blijkt te zijn dan een onderzoeksassistente die rapporten heel mooi kan herschrijven...
Werken is niet alleen een inhoudelijke bezigheid, je moet ook strategisch zorgen dat je opvalt. Zorgen dat je sterke kwaliteiten opvallen, laten ziet wat je doet aan je mindere kanten, leuke klussen opeisen. Overwerken is echt prima, maar doe het dan wel aan dingen die nuttig zijn en jouzelf ten goede komen. Enneh, misschien het boek 'hoe word ik een rat op mijn werk' lezen en in de praktijk brengen.
