Werk & Studie alle pijlers

Collega gaat reintegreren

30-10-2023 06:58 59 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Misschien een domme vraag, maar mijn collega komt na bijna een jaar afwezig te zijn geweest weer een paar uurtjes werken. Wij zijn niet op de hoogte gehouden over wat er precies aan de hand was. Collega is ook nooit langsgeweest om eerst even een kop koffie te drinken oid. Ik spreek diegene dus weer voor het eerst. Ik merk dat ik t lastig vind wat ik precies moet zeggen na zo’n lange tijd. Ik ga uiteraard niet allemaal vragen stellen maar hoe zouden jullie reageren? Is het wel ok om te vragen hoe het gaat of gewoon beter om niet teveel te zeggen behalve dan dat het fijn is diegene weer te zien? Ik denk dat het voor de collega al spannend genoeg is om weer te beginnen dus ik wil het wel graag goed doen ;)
Alle reacties Link kopieren Quote
Coolbest schreef:
30-10-2023 08:17
Ik weet het hoor, avg enzo, blablabla. Ik kan me gewoon echt niet voorstellen dat een directe collega er een jaar uit ligt en dat niemand dan weet wat er speelt. Ook als zieke collega zelf zijnde, dat je daar helemaal niks over wil delen (als dat zo is).
Wekt bij mij de indruk dat het nou niet echt een warm/betrokken team is. Kan hoor, maar ik kan me daar dus niks bij voorstellen.
Ik vind dat ook lastig voor te stellen. Ook omdat er hoe dan ook iets was dat zo'n impact heeft gehad, dat je een jaar lang niet kon werken. En dan lijkt het me best raar om eenmaal aan het werk dat deel van je leven dood te zwijgen. Ook niet perse goed voor de verwerking ervan. En ook niet fijn voor collega's die daardoor ook niet goed weten wat ze moeten zeggen of wat ze kunnen verwachten. Maar goed, misschien vertelt collega vandaag wel wat er speelde.
Alle reacties Link kopieren Quote
Even voor de duidelijkheid, we hebben als collega’s regelmatig appjes gestuurd en een cadeautje voor collega gekocht. Diegene wilde zelf vrijwel niks delen en ook niet langskomen. Het is dus niet zo dat wij niks hebben laten horen.
Hs1980 schreef:
30-10-2023 08:21
Even voor de duidelijkheid, we hebben als collega’s regelmatig appjes gestuurd en een cadeautje voor collega gekocht. Diegene wilde zelf vrijwel niks delen en ook niet langskomen. Het is dus niet zo dat wij niks hebben laten horen.
Dan heb je je best gedaan. Je kunt moeilijk gaan zitten drammen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hebben jullie als collega's ook nooit een kaartje gestuurd? Of een bloemetje?

Of heeft een leidinggevende gezegd dat diegene geen enkel contact wilde.

Zo nee: best een gemiste kans dat niemand wat moeite gedaan heeft om de zieke te laten weten dat men aan hem/haar denkt.

Voor jouw collega voelt terugkeren daardoor misschien wel ongemakkelijker dan nodig.

Ben blij dat mijn collega's destijds anders met mij om gingen.

Dat de vraag " hoe is het met je" een lastige is als je in zo'n positie zit, kan ik bevestigen. Aan de andere kant ben ik daardoor ook gestopt met sociaal wenselijke antwoorden geven. Als ruk gaat, dan zeg ik dat. Kun je daar als ontvanger niks mee, met een eerlijk antwoord omdat je niet weet hoe je dan verder moet in het gesprek? Stel die vraag dan niet aan mij.

"Fijn dat je er bent. Zal ik een kop koffie voor je inschenken?" , kan meer dan genoeg zijn bij binnenkomst.

(Crosspost met TO, dus mosterd mbt het contact gedeelte)
Alle reacties Link kopieren Quote
Pelle schreef:
30-10-2023 08:16
De andere kant is ook lastig hè. Misschien is er wel gezegd: laat Theeleutje maar met rust, als ze behoefte heeft aan contact, neemt ze zelf wel contact op.
Wel een goed contact met LG en Nee dat is niet gezegd. Ze vonden het eng om contact te legeen ivm mijn ziekte en ikzelf had contact met LG en die mocht van mij alles vertellen
Hs1980 schreef:
30-10-2023 08:21
Even voor de duidelijkheid, we hebben als collega’s regelmatig appjes gestuurd en een cadeautje voor collega gekocht. Diegene wilde zelf vrijwel niks delen en ook niet langskomen. Het is dus niet zo dat wij niks hebben laten horen.
Gelukkig maar
Dan houdt het ook op
Alle reacties Link kopieren Quote
Zelf in een soortgelijke situatie met collega. Wel belangstelling getoond maar het was eigenlijk nooit goed. Wel belangstelling tonen werd niet op gereageerd maar mensen die geen belangstelling toonden werden tegenover lg neergezet als niet leuke collega's door de zieke. En nu zit re-integratie er aan te komen en voelt het allemaal heel ongemakkelijk want wat is goed? Dingen vragen of niet, wat qua werk kan de zieke aan? Zowel van de zieke als de lg geen informatie en dan bedoel ik niet de ziektegeschiedenis maar wel wat kan/mag je van iemand verwachten? Op deze manier terugkomen is zowel voor de zieke als het team niet fijn.
Ik heb eerlijk gezegd geen succesvolle reïntegraties na burn-outs meegemaakt. Het liep er uiteindelijk toch altijd op uit dat men uiteindelijk afscheid moest nemen. Wij werken in een zeer commerciële omgeving met veel deadlines en een hoge snelheid. Dat past dan vaak gewoon niet meer.

Wel na andere ziekten, er reïntegreert nu een collega die een hersentumor heeft gehad, die is zo ontzettend blij weer aan het werk te kunnen.
Ik ben overigens ook iemand die geen contact houdt met collega’s die ziek thuis zijn. Ziek is ziek, wat mij betreft. Is wel vanuit mezelf geredeneerd, ik zou daar absoluut niet op zitten wachten.

Ik heb het fijn met mijn collega’s, maar ik ben er niet super aan gehecht.
Een cadeautje en appjes vind ik ruim voldoende. Als collega is het ook maar gewoon je werk, zo diep zit ik in elk geval niet in andermans leven. Ik wens eenieder het allerbeste, maar ik leef verder mijn eigen leven.
Alle reacties Link kopieren Quote
Lorem_Ipsum schreef:
30-10-2023 09:11
Ik ben overigens ook iemand die geen contact houdt met collega’s die ziek thuis zijn. Ziek is ziek, wat mij betreft. Is wel vanuit mezelf geredeneerd, ik zou daar absoluut niet op zitten wachten.

Ik heb het fijn met mijn collega’s, maar ik ben er niet super aan gehecht.
Ik vond het juist fijn dat er af en toe een collega was die mij een appje stuurde toen ik een jaar lang ziek thuis zat. Ik heb ook regelmatig, als ik het aankon (mentaal en fysiek) zelf ook contact gezocht. Vooral ook met in het achterhoofd: als ik na lange tijd terugkom en ik heb nooit contact gehouden, dan wordt het nog ongemakkelijker allemaal. En alsnog vond ik terugkeren best wel een groot iets. Dus als met deze collega nooit contact is geweest, snap ik de vraag van TO wel hoe ze zich daartoe moet verhouden.

Ik zou gewoon zeggen: Hey collega, ik ben blij dat het weer dusdanig beter met je gaat dat je er weer bij bent. We zijn heel blij je weer te zien. En dan gewoon over het weer gaan praten of over de mooie herfstkleuren van de bomen of iets anders sulligs. Vraag of ze ook boer zoekt vrouw kijkt, weet ik het.

Ik vond de constante vraag "hoe gaat het, kan je het allemaal wel aan?" heel lastig. Hoe goed bedoeld ook!
Ik zou even op beloop laten hoe ze zelf reageert of open staat om zelf dingen te vertellen.

Zelf heb ik een negatieve Associatie met: Fijn/goed dat je er weer bent.
Maar dit is omdat mijn oud office manager dit altijd standaard zei op een bepaalde toon als je even paar dagen ziek was geweest.

Denk dat geheel de toon is die het maakt in zo'n geval en hoe de band verder is.
Misschien denkt die persoon daar wel heel anders over en denkt die, nee helemaal niet fijn of goed dat ik er weer ben.

Zou zelf meer vragen/zeggen of we ergens rekening mee kunnen houden. Het zou me niet verbazen als je collega uiteindelijk ander werk vind het is gewoon heel lastig om van zoiets terug te komen. Zelf ook ziek thuis gezeten namelijk.
Alle reacties Link kopieren Quote
Bij ons is vorige week een collega begonnen met reintegreren na een afwezigheid van zo'n 5 maanden, reden onbekend. Heb haar een berichtje gestuurd dat ik begreep dat ze voorzichtig weer aan het reintegreren was en dat ik het fijn vond dat het wat beter met haar ging. En dat ze me altijd mag bellen/teamsen met vragen over het nieuwe systeem waarmee we zijn gaan werken in haar afwezigheid want dat zal wel even wennen zijn. Eigenlijk niks inhoudelijks over haar reden van afwezigheid dus.
Stromboli schreef:
30-10-2023 09:51
Bij ons is vorige week een collega begonnen met reintegreren na een afwezigheid van zo'n 5 maanden, reden onbekend. Heb haar een berichtje gestuurd dat ik begreep dat ze voorzichtig weer aan het reintegreren was en dat ik het fijn vond dat het wat beter met haar ging. En dat ze me altijd mag bellen/teamsen met vragen over het nieuwe systeem waarmee we zijn gaan werken in haar afwezigheid want dat zal wel even wennen zijn. Eigenlijk niks inhoudelijks over haar reden van afwezigheid dus.
Ja, dat lijkt me prima, gesloten berichten.

Maar ik snap ook wel goed dat mensen wel vragen hoe het met iemand gaat. Vervelend wellicht, maar we zijn niet allemaal communicatie-experts.

TO is duidelijk iemand die het goed wil doen, dat is fijn. Maar niet iedereen is zo begaan met de situatie.
Alle reacties Link kopieren Quote
Lorem_Ipsum schreef:
30-10-2023 09:55
Maar ik snap ook wel goed dat mensen wel vragen hoe het met iemand gaat. Vervelend wellicht, maar we zijn niet allemaal communicatie-experts.
Ach, communicatie-experts, het is vrij logisch (en menselijk en empathisch) om iemand te vragen hoe het gaat na een jaar afwezigheid, weer beginnen etc. Het zal goed bedoeld zijn, immers. Dat dat misschien een pijnlijke vraag kan zijn, wil niet zeggen dat iemand die die vraag stelt een of andere communicatie-nitwit is.
meisje85 schreef:
30-10-2023 10:20
Ach, communicatie-experts, het is vrij logisch (en menselijk en empathisch) om iemand te vragen hoe het gaat na een jaar afwezigheid, weer beginnen etc. Het zal goed bedoeld zijn, immers. Dat dat misschien een pijnlijke vraag kan zijn, wil niet zeggen dat iemand die die vraag stelt een of andere communicatie-nitwit is.
Dat bedoelde ik eigenlijk. Ja, lastig wellicht. Maar dat is reïntegreren ook, je bent weer onder de mensen. En die mensen zeggen niet altijd wat jij wil. Die doen ook maar wat.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik ben van mening dat LG hier een rol in heeft, die hoort beide kanten te begeleiden. En dan is het echt niet nodig om privé zaken te delen, maar echt wel de basiszaken zoals hoe verloopt de eerste keer voor beide kanten op werkvloer? De eerste keer is het allerspannendst, dus als dat een beetje geborgd is voor beide partijen ben je al eind op weg denk ik.

Ik zou zelf ook wat aan de oppervlakte blijven qua vragen, aangeven het fijn te vinden iemand weer te zien is al wat waard. Dat geeft een welkom gevoel over het algemeen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ah ja, ok. Onderdeel van de reintegratie eigenlijk ook als het gaat om mentale uitval: weer onderdeel zijn van de "grote boze buitenwereld", waar van alles gebeurt waar je geen invloed op hebt. En hoe ga je dan om met iemand die je een goed bedoelde, maar voor jou pijnlijke vraag stelt?
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik zou dus je vragen die je hier stelt ook bij je LG neerleggen. Misschien dat hij/zij er nog wat mee kan.
Een pasklaar antwoord is er niet zoals je leest.
Ik heb zelf ervaren dat ik slecht ben begeleid bij terugkeer, alsof er 0 over nagedacht was. Dus fijn dat je er mee bezig bent. Dat signaal naar lg kan helpend zijn.
Pelle schreef:
30-10-2023 08:16
De andere kant is ook lastig hè. Misschien is er wel gezegd: laat Theeleutje maar met rust, als ze behoefte heeft aan contact, neemt ze zelf wel contact op.

Nou precies. Je weet gewoon ook niet waar je goed aan doet en misschien is dat vanuit de werkgever wel gezegd?

Ik krijg het idee dat het vanuit het werk of collega's nooit goed is wat je doet. Teveel belangstelling is pushen, niks vragen is ook niet goed. Vragen hoe gaat het? Dat kan ook niet...

Hou er rekening mee dat het voor alle partijen weer wennen is. Dus een beetje rekening houden met elkaar en beseffen dat sommige opmerkingen welgemeend zijn maar misschien wat onhandig dat verlaagt de druk ook wel denk ik.

In ieder geval het gevoel geven dat collega welkom is en gemist is lijkt me goed. En laat collega zelf maar haar verhaal doen als ze daar behoefte aan heeft. En misschien kun je dat zeggen? Als je er behoefte aan hebt om erover te praten dan staan we voor je klaar zo niet ook prima maar weet dat het geen desinteresse is.
Alle reacties Link kopieren Quote
Had geen van haar directe collega's haar mail of nummer? Als niemand haar een keer geeft gevraagd hoe het met haar ging kun je moeilijk verwachten dat zij het initiatief neemt tot contact. Misschien had ze een burnout en dan is radicaal even los komen van werk en alles wat daarbij komt helend.
Alle reacties Link kopieren Quote
Als een vraag 'pijnlijk' is heb je waarschijnlijk nog niet genoeg weerstand opgebouwd. Je kunt geen maatwerk verwachten van anderen. Het is fijn als iemand inlevend is, maar ik bereid mij altijd voor op horkerige opmerkingen. Die collega zal vast wel thuis bedenken wat diegene wel/niet kwijt wil.

En als je niets weet te verzinnen zeg je toch niets? Goedemorgen, eet smakelijk en prettige avond is het minimum op de werkvloer. Dan hou je het daarbij.
campanula wijzigde dit bericht op 30-10-2023 10:48
2.72% gewijzigd
It won't stop until you wise up
Alle reacties Link kopieren Quote
meisje85 schreef:
30-10-2023 10:34
Ah ja, ok. Onderdeel van de reintegratie eigenlijk ook als het gaat om mentale uitval: weer onderdeel zijn van de "grote boze buitenwereld", waar van alles gebeurt waar je geen invloed op hebt. En hoe ga je dan om met iemand die je een goed bedoelde, maar voor jou pijnlijke vraag stelt?
Ik vond zelf dat ik hier gewoon doorheen moest, hoorde bij proces. Maar voor mij fijn dat het bij mijn collega’s wel veilig voelde om mijn kwetsbaarheid te laten zien. Het hielp me. Maar ik weet ook dat er genoeg mensen zijn die dat niet willen of zelf wat wantrouwig worden als ziekteverzuim door werkgever niet fijn is begeleid. Na een jaar komt er ook een arbeidsdeskundig onderzoek, soms spoor 2 ingezet.. of spoor 1 als test of dat nog de juiste route is. dat doet ook wat met iemands (zelf)vertrouwen. Kunnen directe collega’s niks aan doen, maar al die vragen zijn soms wel overweldigend. Dus wat gedoseerd kan prettig zijn, maar ik ben wel van mening dat bepaalde vragen erbij horen inderdaad.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hs1980 schreef:
30-10-2023 08:21
Even voor de duidelijkheid, we hebben als collega’s regelmatig appjes gestuurd en een cadeautje voor collega gekocht. Diegene wilde zelf vrijwel niks delen en ook niet langskomen. Het is dus niet zo dat wij niks hebben laten horen.
Okee, ik had dit nog niet gelezen voor ik reageerde
Alle reacties Link kopieren Quote
Dubois schreef:
30-10-2023 10:45
Had geen van haar directe collega's haar mail of nummer? Als niemand haar een keer geeft gevraagd hoe het met haar ging kun je moeilijk verwachten dat zij het initiatief neemt tot contact. Misschien had ze een burnout en dan is radicaal even los komen van werk en alles wat daarbij komt helend.
Ze schrijft toch dat ze hebben geappt en cadeautjes hebben gestuurd?
Wat eten we vanavond?

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven