Werk & Studie
alle pijlers
Collega ontslagen
dinsdag 28 augustus 2007 om 21:51
Mijn naaste collega, een man van bijna 40 met een gezin met 2 jonge kinderen is ontslagen. Wij werken nu al 3 jaar regelmatig samen in hetzelfde kantoor en hij is voor mij gewoon een super collega. Altijd goed gehumeurd. Als ik het heel druk had stond hij klaar om mij te helpen en andersom deed ik dat voor hem.
Nu is onze baas erachter gekomen dat hij geld van ons bedrijf naar zijn privé rekening sluisde................... Ik snap het niet. Hij is nu zijn baan kwijt!!! Maar ik ben gewoon in de rouw. Ik heb hier zo'n moeite mee dat hij dit heeft geflikt! Waarom, zo stom zijn.
We hebben niet eens afscheid genomen want toen e.e.a. speelde was ik net met vakantie. Dus mijn eerste werkdag werd het nieuws mij verteld. Ik hoopte eigenlijk dat hij mij, op z'n minst met een mailtje nog iets van zich zou laten horen.
Ik besprak het met een andere collega en die stelde mij voor om hem een kaartje te sturen. Maar mijn man zegt dat ik juist zijn reactie moet afwachten.
Ik weet dus echt niet hoe ik hiermee om moet gaan. Het werk is er een stukje minder leuk door geworden.
Nu is onze baas erachter gekomen dat hij geld van ons bedrijf naar zijn privé rekening sluisde................... Ik snap het niet. Hij is nu zijn baan kwijt!!! Maar ik ben gewoon in de rouw. Ik heb hier zo'n moeite mee dat hij dit heeft geflikt! Waarom, zo stom zijn.
We hebben niet eens afscheid genomen want toen e.e.a. speelde was ik net met vakantie. Dus mijn eerste werkdag werd het nieuws mij verteld. Ik hoopte eigenlijk dat hij mij, op z'n minst met een mailtje nog iets van zich zou laten horen.
Ik besprak het met een andere collega en die stelde mij voor om hem een kaartje te sturen. Maar mijn man zegt dat ik juist zijn reactie moet afwachten.
Ik weet dus echt niet hoe ik hiermee om moet gaan. Het werk is er een stukje minder leuk door geworden.
dinsdag 28 augustus 2007 om 22:39
Ik denk ook niet dat hij contact met je zal opnemen. Hij schaamt zich waarschijnlijk. Ik zou hem ook een kaartje sturen, en dan de rest van hem laten afhangen.
Lijkt me een grote schok voor je om zoiets te horen. Zeker omdat je zo nauw met hem samenwerkte en je er niet meer met hem over kon praten. Er zijn vele redenen waarom iemand zoiets doet. Als je laat weten dat je open staat om zijn kant te horen, weet hij in ieder geval dat je niet direct oordeelt. Dat zal voor hem misschien de drempel wegnemen om te reageren.
Hopelijk heb je toch snel weer plezier in je werk.
Lijkt me een grote schok voor je om zoiets te horen. Zeker omdat je zo nauw met hem samenwerkte en je er niet meer met hem over kon praten. Er zijn vele redenen waarom iemand zoiets doet. Als je laat weten dat je open staat om zijn kant te horen, weet hij in ieder geval dat je niet direct oordeelt. Dat zal voor hem misschien de drempel wegnemen om te reageren.
Hopelijk heb je toch snel weer plezier in je werk.
woensdag 29 augustus 2007 om 13:56
Houd er rekening mee dat hij mogelijk ook niet op een kaartje reageert. Het kan best zijn dat het bedrijf hem verboden heeft om contact te hebben met oud-collega's, hangende een eventueel onderzoek of een aangifte o.i.d.. Of misschien is hij juist wel tegen het ontslag in het verweer gegaan en raadt juist zijn advocaat hem af om contact te hebben.
Ik denk dat ik in jouw situatie een vrij neutraal kaartje zou sturen met een tekst in de trant van "Toen ik terug kwam was je er niet meer, dus wil ik je op deze manier alsnog bedanken voor de leuke tijd die achter ons ligt. Ik wens je veel sterkte en succes voor de toekomst, zowel zakelijk als prive!"
Op die manier geef je hem een opening om te reageren als hij daar behoefte aan heeft, maar je geeft hem ook de optie om dat niet te doen als hij dat niet wil.
Ik denk dat ik in jouw situatie een vrij neutraal kaartje zou sturen met een tekst in de trant van "Toen ik terug kwam was je er niet meer, dus wil ik je op deze manier alsnog bedanken voor de leuke tijd die achter ons ligt. Ik wens je veel sterkte en succes voor de toekomst, zowel zakelijk als prive!"
Op die manier geef je hem een opening om te reageren als hij daar behoefte aan heeft, maar je geeft hem ook de optie om dat niet te doen als hij dat niet wil.
woensdag 29 augustus 2007 om 15:06
Kaartje sturen zie ik weinig kwaad in, waarom zou je wachten tot hij iets laat horen? Als jij graag iets wilt sturen is dat toch goed? Misschien moet je even je baas laten weten dat je dat doet, puur ter info, maar ik ben het eens met de andere posters, waarschijnlijk schaamt hij zich en zal hij zelf geen contact opnemen.
woensdag 29 augustus 2007 om 15:11
Ja je kan ook een kaart sturen 'ik begrijp niet waarom je de kluit hebt belazerd, maar ik wilde even zeggen dat ik je zonder die wetenschap altijd een prettige collega heb gevonden'.
Ik bedoel, hij was een aardige kerel, maar heeft wel een misdrijf gepleegd. Dan ga je niet iemand succes wensen en sterkte.. toch?
Ik bedoel, hij was een aardige kerel, maar heeft wel een misdrijf gepleegd. Dan ga je niet iemand succes wensen en sterkte.. toch?
woensdag 29 augustus 2007 om 20:30
Ehm... omdat hij een vuile dief is die niet met zijn poten van andermans geld af weet te blijven?
Jah ik weet het niet maar ik denk dat ik in een soortgelijke situatie behoorlijk pissed zou zijn omdat die o zo aardige vrolijke collega de kluit belazert! Daarmee zet hij dan dus niet alleen zijn eigen positie maar die van al zijn collega's op de tocht. 't is gewoon een klootzak en die wil je dan een kaartje sturen? Daar snap ik helemaal niets van. "Sorry you're leaving" of zo?
woensdag 29 augustus 2007 om 20:45
In een heel grijs verleden heb ik ook zoiets meegemaakt. Mijn eerste echte baan, in een winkel.
De afdelingschef was een hele aardige, rustige man. Beetje sukkelig zelfs.
Getrouwd, kids, jaar of 40 toen denk ik.
De dag voor Kerst werd hij ontslagen omdat hij voor openingstijd de halve supermarkt leeg pikte. Ik was kwaad en verdrietig tegelijk, maar kwaadheid had wel de overhand.
Nu zou ik in een dergelijke situatie wel wat genuanceerder reageren, je weet inderdaad nooit wat iemand drijft.
De afdelingschef was een hele aardige, rustige man. Beetje sukkelig zelfs.
Getrouwd, kids, jaar of 40 toen denk ik.
De dag voor Kerst werd hij ontslagen omdat hij voor openingstijd de halve supermarkt leeg pikte. Ik was kwaad en verdrietig tegelijk, maar kwaadheid had wel de overhand.
Nu zou ik in een dergelijke situatie wel wat genuanceerder reageren, je weet inderdaad nooit wat iemand drijft.
woensdag 29 augustus 2007 om 22:29
Ik denk dat je man gelijk heeft, wacht maar even met een reactie. Ik neem aan dat je werkgever de politie heeft ingeschakeld, die zal ongetwijfeld een onderzoek starten. Je wilt toch niet dat een reactie van jou dan kan leiden tot een mede verdenking? Je zult niet de eerste zijn die samenwerkt met een collega om de werkgever op te lichten. Stel dat hij zegt dat hij jou de helft van het geld heeft gegeven? Een kat in het nauw kan rare sprongen maken...
woensdag 29 augustus 2007 om 22:36
Maar het neemt niet weg dat to altijd leuk met hem heeft gewerkt dus wat is er mis met het feit dat ze iets van zich wil laten horen?:
[...]
Ehm... omdat hij een vuile dief is die niet met zijn poten van andermans geld af weet te blijven?
"Sorry you're leaving" of zo?
Volgens mij helemaal niets,het is niet goed te praten wat diegene heeft gedaan,maar daar staat hun relatie buiten! dus als to het prettig vindt om iets van zichzelf te laten horen moet ze dat zeker doen!
donderdag 30 augustus 2007 om 15:31
Eerst iedereen bedankt voor het reageren. Het helpt te relativeren. Vandaag heb ik in de supermarkt in het kaartenschap gekeken. Maar vond niets wat ik zou kunnen gebruiken.
Omdat mijn collega heeft toegegeven wat hij heeft gedaan komt er verder geen onderzoek en is een ontslag op staande voet, in zijn situatie, een behoorlijke straf. (denk aan z'n gezin (kostwinner) en familie)
Maar dat ik deze of volgende week een kaartje naar hem stuur is voor mij nu toch wel zeker, al is het alleen maar om iets af te sluiten voor mijzelf.
Omdat mijn collega heeft toegegeven wat hij heeft gedaan komt er verder geen onderzoek en is een ontslag op staande voet, in zijn situatie, een behoorlijke straf. (denk aan z'n gezin (kostwinner) en familie)
Maar dat ik deze of volgende week een kaartje naar hem stuur is voor mij nu toch wel zeker, al is het alleen maar om iets af te sluiten voor mijzelf.
donderdag 30 augustus 2007 om 19:19
Wat wil je bereiken door het contact met hem te herstellen?
Als ik de situatie op mezelf betrek dan zou het er van afhangen of we voorafgaand aan zijn ontslag buiten werktijd contact hadden met elkaar. Als dat wel het geval was dan zou ik zijn eventuele reactie afwachten. Afhankelijk daarvan zou ik mijn eigen reactie bepalen. Als we geen privécontact hadden dan zou ik daar nu zeker niet mee gaan beginnen. Feit blijft dat hij heeft gestolen en dat vind ik geen aantrekkelijke eigenschap voor iemand, sorry.
Als ik de situatie op mezelf betrek dan zou het er van afhangen of we voorafgaand aan zijn ontslag buiten werktijd contact hadden met elkaar. Als dat wel het geval was dan zou ik zijn eventuele reactie afwachten. Afhankelijk daarvan zou ik mijn eigen reactie bepalen. Als we geen privécontact hadden dan zou ik daar nu zeker niet mee gaan beginnen. Feit blijft dat hij heeft gestolen en dat vind ik geen aantrekkelijke eigenschap voor iemand, sorry.
donderdag 30 augustus 2007 om 23:33
Ik geloof in "hoor en wederhoor". Bel m op en vraag naar zijn kant van het verhaal. Geld doorsluizen is niet iets dat heel gemakkelijk gaat binnen een bedrijf! "Waar rook is, is vuur" en dat soort onzin moet je niet stoppen. Neem gewoon gewoon contact op als je zelf dacht zo'n goede band te hebben en trek dan pas conclusies.
vrijdag 31 augustus 2007 om 12:21
Ik zou 'm gewoon een kaartje sturen zonder voorgedrukte tekst, zodat je zelf iets kunt verzinnen.
Ik snap heel goed dat je in ieder geval iets van je wil laten horen. Bij mijn eerste bijbaan werd ook iemand ontslagen. Ze was denk ik zo'n 35 jaar ouder dan ik, ook zij had geld gestolen (Eens in de zoveel tijd een klein beetje zeg maar). Ze was op dat moment psychisch niet in orde, helemaal niet in orde zelfs. Dat was natuurlijk geen excuus, maar daar was van werkgeverskant geen begrip voor. Ze pakten haar zeg maar waar ze konden. Ze maakte ook een nare tijd mee omdat haar zoon toen vastzat en werd verdacht van doodslag (nu niet meer) en d'r dochter had ineens de benen genomen. Nogmaals, allemaal geen excuus om te stelen! Maar ik heb haar voor werktijd vaak moeten opbeuren omdat ze dan al huilend aan kwam lopen en ik heb op werkgebied veel van haar geleerd. Zij was dus ook van de ene op de andere dag weg. Ik heb toen ook een kaartje gestuurd en telefonisch contact gehad. Ze vond dat fijn en waardeerde het heel erg. Ik kende toen dus ook de twee kanten van het verhaal, dat was voor mij ook wel "interessant". En ik heb voor m'n gevoel een periode werken met een fijne collega ook goed afgesloten, want dat was ze voor mij bovenal; een fijne collega.
Ik snap heel goed dat je in ieder geval iets van je wil laten horen. Bij mijn eerste bijbaan werd ook iemand ontslagen. Ze was denk ik zo'n 35 jaar ouder dan ik, ook zij had geld gestolen (Eens in de zoveel tijd een klein beetje zeg maar). Ze was op dat moment psychisch niet in orde, helemaal niet in orde zelfs. Dat was natuurlijk geen excuus, maar daar was van werkgeverskant geen begrip voor. Ze pakten haar zeg maar waar ze konden. Ze maakte ook een nare tijd mee omdat haar zoon toen vastzat en werd verdacht van doodslag (nu niet meer) en d'r dochter had ineens de benen genomen. Nogmaals, allemaal geen excuus om te stelen! Maar ik heb haar voor werktijd vaak moeten opbeuren omdat ze dan al huilend aan kwam lopen en ik heb op werkgebied veel van haar geleerd. Zij was dus ook van de ene op de andere dag weg. Ik heb toen ook een kaartje gestuurd en telefonisch contact gehad. Ze vond dat fijn en waardeerde het heel erg. Ik kende toen dus ook de twee kanten van het verhaal, dat was voor mij ook wel "interessant". En ik heb voor m'n gevoel een periode werken met een fijne collega ook goed afgesloten, want dat was ze voor mij bovenal; een fijne collega.
vrijdag 31 augustus 2007 om 19:07
"Hoor en wederhoor......achteraf onwaar.....nuance...."
Volgens mij heeft TO aangegeven dat omdat zijn collega toegegeven heeft wat hij gedaan heeft werkgever akkoord is gegaan met "alleen maar" ontslag op staande voet.
Niks waar rook is is vuur gelul dus, waar vuur is is een vuile dief.
Geld doorsluizen van je baas zijn rekening naar die van jou = diefstal.
Ik begrijp best dat je prettig met iemand gewerkt hebt maar dat laat niet onverlet dat deze leuke collega zeer illegaal bezig was. Daarmee heeft hij het bedrijf waar je werkt opgelicht en indirect wellicht dus ook jouw baan op de tocht gezet! (ik weet niet om welke bedragen het gaat en ook niet hoe groot je bedrijf is maar het zou kunnen)
Volgens mij heeft TO aangegeven dat omdat zijn collega toegegeven heeft wat hij gedaan heeft werkgever akkoord is gegaan met "alleen maar" ontslag op staande voet.
Niks waar rook is is vuur gelul dus, waar vuur is is een vuile dief.
Geld doorsluizen van je baas zijn rekening naar die van jou = diefstal.
Ik begrijp best dat je prettig met iemand gewerkt hebt maar dat laat niet onverlet dat deze leuke collega zeer illegaal bezig was. Daarmee heeft hij het bedrijf waar je werkt opgelicht en indirect wellicht dus ook jouw baan op de tocht gezet! (ik weet niet om welke bedragen het gaat en ook niet hoe groot je bedrijf is maar het zou kunnen)
zondag 2 september 2007 om 17:36
Toevallig heb ik ik dit ook meegemaakt. Ik voelde me zeer genaaid, mag ik wel zeggen.
Ben het dan ook helemaal eens met Sartan. Die kerel bij ons was de jovialiteit zelve...kan je wel vertellen dat ik me zwaar bedonderd voelde, toen ik hoorde dat hij geld verduisterd had.
Dus, nee, ik heb niks meer van me laten horen destijds. Ik vind dat mensen hier veel te mild reageren.
Ben het dan ook helemaal eens met Sartan. Die kerel bij ons was de jovialiteit zelve...kan je wel vertellen dat ik me zwaar bedonderd voelde, toen ik hoorde dat hij geld verduisterd had.
Dus, nee, ik heb niks meer van me laten horen destijds. Ik vind dat mensen hier veel te mild reageren.
vrijdag 7 september 2007 om 09:06
Zoals Celeone schrijft dat haar collega die stal allerlei problemen had. Zo was het bij mijn collega ook. Misschien doe je zoiets stom sneller als je niet lekker in je vel zit en het je op dat moment lijkt als een soort troost. Iets wat je toekomt omdat verder alles tegen zit.
Het was ook zo dat onze werkgever hem in januari al allerlei dingen had beloofd waarvan in juli nog steeds niets was gerealiseerd. Hij had beter weer een gesprek kunnen aanvragen, maar ik denk dat hij, doordat hij niet lekker in z'n vel zat dit niet aankon (durfde) Tja en om dan maar te gaan pakken waarvan je denkt dat je er recht op hebt kan natuurlijk niet.
Gistermiddag heb ik toch een kaartje gestuurd met de tekst dat dat mijn manier was om toch nog afscheid te nemen.
Ik blijf het nog steeds heel vervelend vinden. Maar het begint nu na 2 weken te wennen dat hij niet meer op zijn eigen plek zit. Een voordeel is ook dat hij niet hier in mijn eigen woon- en werkplaats woont. De kans dat we elkaar tegen komen is heel klein.Van de andere kant denk ik dat als ik hem zie me dat toch goed zou doen, maar ik ga nu verder geen contact meer zoeken.
Het was ook zo dat onze werkgever hem in januari al allerlei dingen had beloofd waarvan in juli nog steeds niets was gerealiseerd. Hij had beter weer een gesprek kunnen aanvragen, maar ik denk dat hij, doordat hij niet lekker in z'n vel zat dit niet aankon (durfde) Tja en om dan maar te gaan pakken waarvan je denkt dat je er recht op hebt kan natuurlijk niet.
Gistermiddag heb ik toch een kaartje gestuurd met de tekst dat dat mijn manier was om toch nog afscheid te nemen.
Ik blijf het nog steeds heel vervelend vinden. Maar het begint nu na 2 weken te wennen dat hij niet meer op zijn eigen plek zit. Een voordeel is ook dat hij niet hier in mijn eigen woon- en werkplaats woont. De kans dat we elkaar tegen komen is heel klein.Van de andere kant denk ik dat als ik hem zie me dat toch goed zou doen, maar ik ga nu verder geen contact meer zoeken.
vrijdag 7 september 2007 om 20:58
zaterdag 8 september 2007 om 08:47
Sartan, misschien wel...:)
Er wordt hier vrij gemakkelijk over het feit heen gestapt, dat zoiets het hele bedrijf raakt, dus ook jouw werkzaamheden. Als het om hele grote bedragen gaat, wat bij ons het geval was, heeft dat gevolgen voor wat er gedaan en aangeschaft kan worden. Dat treft alle andere werknemers en daarmee hun speelruimte. Dus, nee, ik zou absoluut geen kaartjes sturen oid. Integendeel.
Er wordt hier vrij gemakkelijk over het feit heen gestapt, dat zoiets het hele bedrijf raakt, dus ook jouw werkzaamheden. Als het om hele grote bedragen gaat, wat bij ons het geval was, heeft dat gevolgen voor wat er gedaan en aangeschaft kan worden. Dat treft alle andere werknemers en daarmee hun speelruimte. Dus, nee, ik zou absoluut geen kaartjes sturen oid. Integendeel.
