Werk & Studie
alle pijlers
confrontatie met manager. Hoe blijf ik rustig!
vrijdag 28 maart 2008 om 19:02
Ik werk in een organisatie met een hele dominante manager. Ik werk daar in het middenmanagement en heb veel met haar te maken.
Gisteren belde 1 van mijn medewerkers mij dat ze 300 euro te weinig loon had gekregen (ze hoort 500 te krijgen, kreeg 200). Dit is de tweede maand op rij dat er iets misgaat met de uitbetaling van haar loon. Ze was redelijk wanhopig omdat ze het geld hard nodig heeft. Ik heb contact gezocht met mijn manager, en die zou het vandaag uitzoeken.
Om 13 uur ben ik naar haar toe gegaan of ze het al had uitgezocht. Ik werd weggesnauwd dat ze dat pas na 13.30 zou doen en dat ik nu niet mocht storen. Heb aangegeven dat ik dat niet correct vind omdat ik het prioriteit vind als er iets niet klopt met het loon. Mensen zijn er immers van afhankelijk, en ik ben afhankelijk van een goede motivatie van mijn medewerkers omdat zij zorgen dat de organisatie draait. Ik kreeg een snauw dat ze daarover niet met mij in discussie ging.
Normaal doe ik het nooit, maar ik ben woedend weggelopen. Zo ga je toch niet met mensen om!
Later kreeg ik een sms dat het hoofdkantoor het uit zou zoeken.
Er zijn veel meer van dit soort confrontaties geweest tussen ons. Zij is 1 van de redenen dat ik ander werk gezocht (en gevonden) heb. (Hoeraaaaa!).
Toevallig was er vandaag iemand van het hoofdkantoor die zag hoe boos ik was. Ik vertelde het verhaal en hij gaf aan dat hij veel meer van dit soort verhalen over haar gehoord had. Hij heeft haar op haar houding aangesproken.
Toen ik met mijn jas aan richting de uitgang liep riep mijn manager me na dat ze maandag een gesprek met me wilde. Een collega zei tegen mij "mijn hemel, wat sprak er een woede uit haar gezicht".
Weet je, over een maand ben ik weg, maar toch maak ik me druk over dat gesprek maandag. Ze weet dat ze me klein kan krijgen. Ik ga altijd janken in confrontaties.
Heb helemaal geen zin om dit mijn weekend te laten verpesten. Dat ik er nu zo mee bezig ben vind ik al storend. Ik ben er weg over een maand!
Wie heeft tips! Hoe houd ik me rustig. Zorg ik dat ik niet ga janken!
Gisteren belde 1 van mijn medewerkers mij dat ze 300 euro te weinig loon had gekregen (ze hoort 500 te krijgen, kreeg 200). Dit is de tweede maand op rij dat er iets misgaat met de uitbetaling van haar loon. Ze was redelijk wanhopig omdat ze het geld hard nodig heeft. Ik heb contact gezocht met mijn manager, en die zou het vandaag uitzoeken.
Om 13 uur ben ik naar haar toe gegaan of ze het al had uitgezocht. Ik werd weggesnauwd dat ze dat pas na 13.30 zou doen en dat ik nu niet mocht storen. Heb aangegeven dat ik dat niet correct vind omdat ik het prioriteit vind als er iets niet klopt met het loon. Mensen zijn er immers van afhankelijk, en ik ben afhankelijk van een goede motivatie van mijn medewerkers omdat zij zorgen dat de organisatie draait. Ik kreeg een snauw dat ze daarover niet met mij in discussie ging.
Normaal doe ik het nooit, maar ik ben woedend weggelopen. Zo ga je toch niet met mensen om!
Later kreeg ik een sms dat het hoofdkantoor het uit zou zoeken.
Er zijn veel meer van dit soort confrontaties geweest tussen ons. Zij is 1 van de redenen dat ik ander werk gezocht (en gevonden) heb. (Hoeraaaaa!).
Toevallig was er vandaag iemand van het hoofdkantoor die zag hoe boos ik was. Ik vertelde het verhaal en hij gaf aan dat hij veel meer van dit soort verhalen over haar gehoord had. Hij heeft haar op haar houding aangesproken.
Toen ik met mijn jas aan richting de uitgang liep riep mijn manager me na dat ze maandag een gesprek met me wilde. Een collega zei tegen mij "mijn hemel, wat sprak er een woede uit haar gezicht".
Weet je, over een maand ben ik weg, maar toch maak ik me druk over dat gesprek maandag. Ze weet dat ze me klein kan krijgen. Ik ga altijd janken in confrontaties.
Heb helemaal geen zin om dit mijn weekend te laten verpesten. Dat ik er nu zo mee bezig ben vind ik al storend. Ik ben er weg over een maand!
Wie heeft tips! Hoe houd ik me rustig. Zorg ik dat ik niet ga janken!
vrijdag 28 maart 2008 om 19:21
Hee joh. Wat een kutsituatie. Ik kan me voorstellen dat je er goed ziek van bent.
Wat ik dan doe in een soortgelijke situatie, is proberen in de huid van die persoon te kruipen. Waarom is ze zo boos? Waarom snauwt ze je af, terwijl jij met een doodnormaal verzoek komt? Geen enkele reden die van jouw kant komt, zeg maar. Het ligt dus allemaal bij haar.
Het kan zijn dat ze eigenlijk dr werk niet aankan en vreselijk gestresst is. Dat ze zelf de hete adem van een baas in haar nek heeft en dat afreageert op haar ondergeschikten. Mijn man heeft zo n collega, die is manager van een kantoor, en die knalt ook altijd uit elkaar als ze het niet meer onder controle heeft. Ze weet dat van zichzelf maar ze kan er niks aan doen, zegt ze.
Het kan zelfs zijn dat ze een stressvolle thuissituatie heeft. Ruzie, echtscheiding, problemen met de kinderopvang, of gewoon last van eksterogen. Of, tot slot; het is gewoon een chaggereinig, knorrig mens dat geen kaas heeft gegeten van sociale verhoudingen.
Kortom, ik zou proberen het probleem bij haar te laten liggen. Ga ook met die houding naar dat gesprek toe, bijna zo van; Joh, wat is er met je aan de hand?
Misschien kan dat de angel er voor jou een beetje uit halen. Laat je niet gekmaken. Jij hebt niks fout gedaan.
Wat ik dan doe in een soortgelijke situatie, is proberen in de huid van die persoon te kruipen. Waarom is ze zo boos? Waarom snauwt ze je af, terwijl jij met een doodnormaal verzoek komt? Geen enkele reden die van jouw kant komt, zeg maar. Het ligt dus allemaal bij haar.
Het kan zijn dat ze eigenlijk dr werk niet aankan en vreselijk gestresst is. Dat ze zelf de hete adem van een baas in haar nek heeft en dat afreageert op haar ondergeschikten. Mijn man heeft zo n collega, die is manager van een kantoor, en die knalt ook altijd uit elkaar als ze het niet meer onder controle heeft. Ze weet dat van zichzelf maar ze kan er niks aan doen, zegt ze.
Het kan zelfs zijn dat ze een stressvolle thuissituatie heeft. Ruzie, echtscheiding, problemen met de kinderopvang, of gewoon last van eksterogen. Of, tot slot; het is gewoon een chaggereinig, knorrig mens dat geen kaas heeft gegeten van sociale verhoudingen.
Kortom, ik zou proberen het probleem bij haar te laten liggen. Ga ook met die houding naar dat gesprek toe, bijna zo van; Joh, wat is er met je aan de hand?
Misschien kan dat de angel er voor jou een beetje uit halen. Laat je niet gekmaken. Jij hebt niks fout gedaan.
vrijdag 28 maart 2008 om 19:27
Jezus, wat moeilijk van achter een computer. Toch een tip: hou het gesprek zakelijk en het onderwerp beperkt. Zeg dat je slechts vindt dat salaris op tijd gestort moet worden en dat je haar gedrag onprofessioneel vindt. Leg het initiatief bij haar. Wat heb jij voor verwijtbaars gedaan? Niets. Begint ze je te kleineren? Ga hier niet op in en zeg dat je het gesprek graag bij het onderwerp wilt houden. Wordt ze nog bedreigender en persoonlijker? Zeg dan dat je haar houding typerend vindt voor haar onprofessionaliteit. Of wees vriendelijk. Vraag haar of ze misschien problemen heeft in haar persoonlijk leven dat ze zo gek doet. Want reken maar dat ze die heeft.
Vertrouw je toch niet op het verloop van de confrontatie? Slik dan vooraf een lichte betablokker, heel goed voor het dimmen van emoties. En doe verder als ik al zei. Hou het onderwerp beperkt, sta haar niet toe je uit te dagen op haar terrein met persoonlijke kwetsingen en hou de sfeer zakelijk.
SUCCES!
Vertrouw je toch niet op het verloop van de confrontatie? Slik dan vooraf een lichte betablokker, heel goed voor het dimmen van emoties. En doe verder als ik al zei. Hou het onderwerp beperkt, sta haar niet toe je uit te dagen op haar terrein met persoonlijke kwetsingen en hou de sfeer zakelijk.
SUCCES!
vrijdag 28 maart 2008 om 19:49
Stond laatst volgens mij hier ergens op het forum. Je tong (in gesloten mond uiteraard) heen en weer "schuiven" langs je tanden. Ik heb het onlangs uitgeprobeerd en het werkte echt. Waarschijnlijk een gevalletje van afleiding/concentratie, maar kan mij het schelen.
Misschien in combinatie met bovenstaande tips? Succes!
Misschien in combinatie met bovenstaande tips? Succes!
vrijdag 28 maart 2008 om 19:54
Bedankt voor de reacties.
Ze kleineert me niet letterlijk hoor. Ze kan een hele superieure houding aannemen waardoor ze maakt dat ik me een heel klein meisje voel.
@nijntje. Ik weet wel waarom ik niet mag storen. Officieel mag ik pas om half twee met haar contact zoeken. Ik snap wat deze confrontatie betreft gewoon niet dat ze ziet hoe belangrijk dit voor mensen is. Ik zei ook tegen mijn man, het gaat in haar ogen om een klein bedrag, maar stel je je voor dat het om haar zou gaan, da zij minder dan de helft van haar maandsalaris gestort zou krijgen. Dan zou ze ook niet tot half twee wachten met uitzoeken omdat de bedrijfstructuur dit nu eenmaal voorschrijft.
Ik realiseer me ook dat we op elkaar werken als een rode lap op een stier. Maar het gaat mij gewoon ook om het respect wat je hoort te krijgen. Ik hoef niet afgesnauwd te worden. Als je tegen mij zegt, hoor eens krokus, ik ga er met een half uur direct mee aan de gang. Kom over 3 kwartier bij me, dan heb ik antwoord. Dan had ik het prima gevonden. Maar afsnauwen? Dat vind ik gewoon respectloos.
Maar ja, ik kan dit nu allemaal goed omschrijven. Wanneer ik tegenover haar zit, sla ik dicht omdat zij verbaal sterker is.
Ze kleineert me niet letterlijk hoor. Ze kan een hele superieure houding aannemen waardoor ze maakt dat ik me een heel klein meisje voel.
@nijntje. Ik weet wel waarom ik niet mag storen. Officieel mag ik pas om half twee met haar contact zoeken. Ik snap wat deze confrontatie betreft gewoon niet dat ze ziet hoe belangrijk dit voor mensen is. Ik zei ook tegen mijn man, het gaat in haar ogen om een klein bedrag, maar stel je je voor dat het om haar zou gaan, da zij minder dan de helft van haar maandsalaris gestort zou krijgen. Dan zou ze ook niet tot half twee wachten met uitzoeken omdat de bedrijfstructuur dit nu eenmaal voorschrijft.
Ik realiseer me ook dat we op elkaar werken als een rode lap op een stier. Maar het gaat mij gewoon ook om het respect wat je hoort te krijgen. Ik hoef niet afgesnauwd te worden. Als je tegen mij zegt, hoor eens krokus, ik ga er met een half uur direct mee aan de gang. Kom over 3 kwartier bij me, dan heb ik antwoord. Dan had ik het prima gevonden. Maar afsnauwen? Dat vind ik gewoon respectloos.
Maar ja, ik kan dit nu allemaal goed omschrijven. Wanneer ik tegenover haar zit, sla ik dicht omdat zij verbaal sterker is.
vrijdag 28 maart 2008 om 19:58
Ik snap je frustratie en woede, maar ik wil het toch even vanaf de andere kant bekijken...
Als ik iemand beloof iets op te lossen op vrijdag, dan doe ik dat ook op vrijdag. Maar dat wil niet altijd zeggen dat het dan ook direct op vrijdagochtend gebeurt. De vrijdag duurt 8 uur en mijn vrijdag is dus om 1 uur nog lang niet om. Als iemand dan om 1 uur komt vragen of ik iets al gedaan heb, terwijl ik op dat moment vreselijk druk ben met iets anders, dan zeg ik dat ik nog even druk ben en vertel ik wanneer ik het wel zal doen. Als iemand dan vervolgens op dat moment nog eens een hele discussie met mij begint over het belang van het direct uitvoeren van de klus die nog even moet wachten, dan kan ik ook chagrijnig reageren. Ik heb per slot van rekening beloofd het op vrijdag te doen en die vrijdag is nog lang niet om en ik heb bovendien net aangegeven dat ik even niet gestoord kan worden maar dat ik het over een half uur ga doen. Als iemand dan vervolgens ook nog eens woedend mijn kamer uit stormt, tsja, dan zal ik die persoon de maandag daarop ook willen spreken!
Als leidinggevende kun je over het algemeen prima je eigen prioriteiten stellen. En voor medewerkers is niet altijd duidelijk wat er allemaal op je bord ligt en zij kunnen dus ook niet oordelen over of je al dan niet de juiste prioriteiten stelt. Ik stel zelf overigens de salarissen altijd als eerste prioriteit. Maar ik kan me voorstellen dat er situaties zijn waarin een manager mogelijk toch aan een andere klus voorrang moet geven...
Wat ik hiermee niet wil zeggen is dat jouw leidinggevende correct gehandeld heeft. Er is nooit een reden om medewerkers die iets vragen af te snauwen. Maar wellicht dat je door dit verhaal wel iets meer begrip voor haar situatie kunt opbrengen. Ik denk dat je er goed aan zou doen om het gesprek maandag te beginnen met iets in de trant van "Het spijt me dat ik zo boos werd. Ik vond het zo lullig voor die medewerkster omdat het al voor de 2e keer mis ging en zij het geld hard nodig heeft, maar ik had daarbij helemaal geen oog voor jouw werkbelasting en dat had ik misschien wel moeten hebben". Ik denk dat je met die insteek een hoop kou uit de lucht kunt halen en de eer aan jezelf kunt houden. Zij kan dan niet meer tekeer gaan, want je zegt zelf al dat het anders had gekund. En wie weet wordt het die laatste maand dan toch nog een beetje uit te houden...
Als ik iemand beloof iets op te lossen op vrijdag, dan doe ik dat ook op vrijdag. Maar dat wil niet altijd zeggen dat het dan ook direct op vrijdagochtend gebeurt. De vrijdag duurt 8 uur en mijn vrijdag is dus om 1 uur nog lang niet om. Als iemand dan om 1 uur komt vragen of ik iets al gedaan heb, terwijl ik op dat moment vreselijk druk ben met iets anders, dan zeg ik dat ik nog even druk ben en vertel ik wanneer ik het wel zal doen. Als iemand dan vervolgens op dat moment nog eens een hele discussie met mij begint over het belang van het direct uitvoeren van de klus die nog even moet wachten, dan kan ik ook chagrijnig reageren. Ik heb per slot van rekening beloofd het op vrijdag te doen en die vrijdag is nog lang niet om en ik heb bovendien net aangegeven dat ik even niet gestoord kan worden maar dat ik het over een half uur ga doen. Als iemand dan vervolgens ook nog eens woedend mijn kamer uit stormt, tsja, dan zal ik die persoon de maandag daarop ook willen spreken!
Als leidinggevende kun je over het algemeen prima je eigen prioriteiten stellen. En voor medewerkers is niet altijd duidelijk wat er allemaal op je bord ligt en zij kunnen dus ook niet oordelen over of je al dan niet de juiste prioriteiten stelt. Ik stel zelf overigens de salarissen altijd als eerste prioriteit. Maar ik kan me voorstellen dat er situaties zijn waarin een manager mogelijk toch aan een andere klus voorrang moet geven...
Wat ik hiermee niet wil zeggen is dat jouw leidinggevende correct gehandeld heeft. Er is nooit een reden om medewerkers die iets vragen af te snauwen. Maar wellicht dat je door dit verhaal wel iets meer begrip voor haar situatie kunt opbrengen. Ik denk dat je er goed aan zou doen om het gesprek maandag te beginnen met iets in de trant van "Het spijt me dat ik zo boos werd. Ik vond het zo lullig voor die medewerkster omdat het al voor de 2e keer mis ging en zij het geld hard nodig heeft, maar ik had daarbij helemaal geen oog voor jouw werkbelasting en dat had ik misschien wel moeten hebben". Ik denk dat je met die insteek een hoop kou uit de lucht kunt halen en de eer aan jezelf kunt houden. Zij kan dan niet meer tekeer gaan, want je zegt zelf al dat het anders had gekund. En wie weet wordt het die laatste maand dan toch nog een beetje uit te houden...
vrijdag 28 maart 2008 om 19:58
Wat gemeen om je met zo'n rotopmerking het weekend in te sturen! Het lijkt mij dat ze dat expres heeft gedaan om je onzeker te maken! Maar waarom?! Bovenstaande tips lijken me allemaal goed. Maar vooral : laat je weekend niet verpesten door zo'n gevalletje! Je zegt het zelf : over een maand ben je weg, dus heb je niets meer met haar te maken. Zorg dat je boven haar staat door rustig en zakelijk te blijven!
Succes!
Succes!
vrijdag 28 maart 2008 om 20:02
Het kan wel zijn dat je haar pas om half 2 mocht storen Krokuslief, maar dat mag nooit een reden zijn om je zo af te snauwen. Misschien zat ze wel stiekem porno te kijken en voelde ze zich betrapt. 
Ga zeker niet aan jezelf twijfelen. Het is een slechte manager als ze alleen maar op deze manier kan communiceren. Her loss.
Ik vind de tips van Frits ook goed. Hou het idd zakelijk. Laat je niet provoceren als ze persoonlijk wordt ("jij komt altijd maar binnenstormen!" of "heb je geen idee van tijd ofzo!!").
Laat haar eerst maar uitpraten en ga je niet verdedigen. Nergens voor nodig.
Ga zeker niet aan jezelf twijfelen. Het is een slechte manager als ze alleen maar op deze manier kan communiceren. Her loss.
Ik vind de tips van Frits ook goed. Hou het idd zakelijk. Laat je niet provoceren als ze persoonlijk wordt ("jij komt altijd maar binnenstormen!" of "heb je geen idee van tijd ofzo!!").
Laat haar eerst maar uitpraten en ga je niet verdedigen. Nergens voor nodig.
vrijdag 28 maart 2008 om 20:02
Hou gewoon goed in je achterhoofd dat het helemaal niet meer uitmaakt hoe ze tegen je doet / wat ze tegen je zegt en wat ze van jou vind.
Want over een maand heb je toch een andere baan.
Dus laat je niet op de kast jagen door haar.
Blijkbaar heeft die hogere manager haar aangesproken op haar gedrag. Wat terecht is aangezien hij blijkbaar van meerdere mensen heeft gehoord dat ze niet goed functioneert.
Zij denkt natuurlijk dat jij een boekje over haar open hebt gedaan nu je toch weg gaat. Wetende dat ze blijkbaar niet helemaal naar verwachting functioneert krijgt ze het nu benauwd. Of ze gaat je de mantel uitvegen, waar jij je niets van hoeft aan te trekken want je gaat toch weg.
Of ze wil alsnog bij je slijmen zodat je een goed woordje voor haar wil doen bij haar manager. Niet intrappen want dan hebben andere collega's ook last van haar in de toekomst.
Hou goed voor ogen dat jij een sterkere uitgangspositie hebt dan zij omdat zij blijkbaar in de rats zit over wat haar manager van haar denkt.
Want over een maand heb je toch een andere baan.
Dus laat je niet op de kast jagen door haar.
Blijkbaar heeft die hogere manager haar aangesproken op haar gedrag. Wat terecht is aangezien hij blijkbaar van meerdere mensen heeft gehoord dat ze niet goed functioneert.
Zij denkt natuurlijk dat jij een boekje over haar open hebt gedaan nu je toch weg gaat. Wetende dat ze blijkbaar niet helemaal naar verwachting functioneert krijgt ze het nu benauwd. Of ze gaat je de mantel uitvegen, waar jij je niets van hoeft aan te trekken want je gaat toch weg.
Of ze wil alsnog bij je slijmen zodat je een goed woordje voor haar wil doen bij haar manager. Niet intrappen want dan hebben andere collega's ook last van haar in de toekomst.
Hou goed voor ogen dat jij een sterkere uitgangspositie hebt dan zij omdat zij blijkbaar in de rats zit over wat haar manager van haar denkt.
vrijdag 28 maart 2008 om 20:06
@nummerzoveel. Van die kant heb ik het ook bekeken. Dat is ook het argument van mijn manager. "ik heb gezegd dat ik het vandaag zou doen, heb geen tijd genoemd".
Misschien is het ook een verschil van andere prioriteiten en ideeen hebben. Het gaat om 1 van mijn medewerksters, die heel flexibel is met extra werken. Waar mogelijk wil ze invallen. Het is nu de tweede maand op rij dat er iets met haar salaris niet goed gaat. De vorige keer heeft het 3 weken geduurd voordat ze uiteindelijk het juiste bedrag kreeg. In die weken heeft ze geld van anderen moeten lenen.
Nu is het weekend, heeft ze dus alweer meer dan de helft van haar loon niet. Wat ik net ook zei, als zij meer dan de helft van haar loon niet had gekregen dan was ze pas met haar overige werkzaamheden bezig gegaan als ze wist dat ze een nastorting had gekregen.
Wanneer die medewerkster aan zou geven dat ze niet extra wil werken omdat het nooit goed gaat met haar geld, zou ik een probleem hebben. Niet mijn manager.
Misschien is het ook een verschil van andere prioriteiten en ideeen hebben. Het gaat om 1 van mijn medewerksters, die heel flexibel is met extra werken. Waar mogelijk wil ze invallen. Het is nu de tweede maand op rij dat er iets met haar salaris niet goed gaat. De vorige keer heeft het 3 weken geduurd voordat ze uiteindelijk het juiste bedrag kreeg. In die weken heeft ze geld van anderen moeten lenen.
Nu is het weekend, heeft ze dus alweer meer dan de helft van haar loon niet. Wat ik net ook zei, als zij meer dan de helft van haar loon niet had gekregen dan was ze pas met haar overige werkzaamheden bezig gegaan als ze wist dat ze een nastorting had gekregen.
Wanneer die medewerkster aan zou geven dat ze niet extra wil werken omdat het nooit goed gaat met haar geld, zou ik een probleem hebben. Niet mijn manager.
vrijdag 28 maart 2008 om 20:09
Nog iets wat me te binnen schiet:
Ga niet te defensief naar het gesprek toe. Je collega zei dat ze er boos uitzag, maar misschien was dat wel omdat haar man net had gebeld dat ze geen sushi meer hadden en dat ze nu masi moest eten.
Ik bedoel maar te zeggen; misschien krijg je helemaal niet op je kop.
Ga niet te defensief naar het gesprek toe. Je collega zei dat ze er boos uitzag, maar misschien was dat wel omdat haar man net had gebeld dat ze geen sushi meer hadden en dat ze nu masi moest eten.
Ik bedoel maar te zeggen; misschien krijg je helemaal niet op je kop.
vrijdag 28 maart 2008 om 20:13
@krokusje
Wat ik al schreef, ik vind salarissen zelf ook altijd prioriteit nr 1! En jou afsnauwen vind ik absoluut onbeschoft en beneden alle peil.
Maar los daarvan, kan het best zijn dat zij met een nog groter probleem aan de slag was dat nog meer prioriteit moest hebben omdat het niet op tijd af zijn van die klus wellicht nog vervelendere gevolgen voor het bedrijf zou kunnen hebben.
Wat ik al schreef, ik vind salarissen zelf ook altijd prioriteit nr 1! En jou afsnauwen vind ik absoluut onbeschoft en beneden alle peil.
Maar los daarvan, kan het best zijn dat zij met een nog groter probleem aan de slag was dat nog meer prioriteit moest hebben omdat het niet op tijd af zijn van die klus wellicht nog vervelendere gevolgen voor het bedrijf zou kunnen hebben.
vrijdag 28 maart 2008 om 20:20
Daar heb je gelijk in. Ik weet echter waar ze mee bezig was. Is iedere ochtend gelijk. Het salesteam wordt geinformeerd. Ze moet haar target halen. Is voor haar inderdaad heel belangrijk.
Ach, en zo zullen mijn manager en ik het ongetwijfeld van twee kanten zien. Ik wil gewoon zo graag maandag op dat gesprek rustig blijven. Niet gaan "onmachthuilen" om het maar zo te zeggen. Daar heb ik helemaal geen zin in, want dat maakt haar alleen maar sterker.
Wanneer je puur sec kijkt, had ik haar inderdaad niet mogen storen. Ik weet dat ze tot half twee niet beschikbaar is, alleen ik had net die collega die overstuur was aan de telefoon gehad en wilde het gewoon geregeld hebben. En dan blijft zij wel de "hogere" van ons tweeen die het laatste woord mag hebben.
vrijdag 28 maart 2008 om 20:21
Hahaha, helemaal "the secret" manier van denken. Dat ga ik maar doen!:
Nog iets wat me te binnen schiet:
Ga niet te defensief naar het gesprek toe. Je collega zei dat ze er boos uitzag, maar misschien was dat wel omdat haar man net had gebeld dat ze geen sushi meer hadden en dat ze nu masi moest eten.
Ik bedoel maar te zeggen; misschien krijg je helemaal niet op je kop.
vrijdag 28 maart 2008 om 20:23
Krokusje, Ik wil je een compliment maken. Jij maakt je druk om salaris van een collega en doet er alles aan om dat op te lossen terwijl je daar over een maand niet meer werkt.
Ik vond de tip om te beginnen met je verontschuldigingen erg sterk. Hiermee geef je aan dat je mogelijk ook iets 'fout' hebt gedaan en kunnen jullie wellicht open het gesprek in gaan.
Ik vond de tip om te beginnen met je verontschuldigingen erg sterk. Hiermee geef je aan dat je mogelijk ook iets 'fout' hebt gedaan en kunnen jullie wellicht open het gesprek in gaan.
vrijdag 28 maart 2008 om 20:24
Gewoon je excuses aanbieden (gemeend of ongemeend). Als iemand zegt "sorry, had ik niet moeten doen, het spijt me" dan is er geen enkele reden meer om nog tegen die persoon uit te vallen...
Heb je zelf nooit gehad dat je vreselijk boos was op iemand, bijvoorbeeld een verkoper ofzo? En dat je dan van te voren al helemaal bedenkt dat je iemand vreselijk zijn vet gaat geven. En vervolgens kom je woedend binnen en zegt die persoon doodleuk "sorry, mijn fout". Ik vind dat altijd erg frustrerend, want dan kun je het echt niet meer maken om nog helemaal uit je plaat te gaan. Sta je dan, met al je voorgenomen zinnige rake opmerkingen die je hem om de oren zou slingeren...
Heb je zelf nooit gehad dat je vreselijk boos was op iemand, bijvoorbeeld een verkoper ofzo? En dat je dan van te voren al helemaal bedenkt dat je iemand vreselijk zijn vet gaat geven. En vervolgens kom je woedend binnen en zegt die persoon doodleuk "sorry, mijn fout". Ik vind dat altijd erg frustrerend, want dan kun je het echt niet meer maken om nog helemaal uit je plaat te gaan. Sta je dan, met al je voorgenomen zinnige rake opmerkingen die je hem om de oren zou slingeren...
vrijdag 28 maart 2008 om 20:41
vrijdag 28 maart 2008 om 20:48
Bedankt voor het compliment.
Wat betreft beginnen met verontschuldiging. Dat heb ik in het verleden te vaak gedaan. Heel bot en eigenzinnig gezegd heb ik daar nu geen zin in. Omdat ik het ook niet terecht vind. Op basis van haar hogere functie kapt zij mij op een onbeschofte manier af. Dat klopt gewoon niet. Dat is mss ook wel wat me steekt.
Heb misschien ook wel lange tenen hoor wat haar betreft. Toen ik 2 weken geleden aangaf dat ik een andere functie had heeft ze me uit een soort teleurstelling pas na 2 dagen gefeliciteerd. Dat neem ik haar kwalijk. We hebben 5 jaar samengewerkt. "We" pretenderen een organisatie te zijn met warme banden onderling.
Lastig, ik heb gewoon geen zin om deze keer toe te geven. Ik weet nl dat ze een stuk relaxter zou zijn in het gesprek als ik mijn verontschuldigingen aan zou bieden.
